R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Het is dus nuttig om daar achter te komenquote:Op dinsdag 12 oktober 2010 23:26 schreef francis998 het volgende:
[..]
en soms de beperkingen te leren herkennen en kennen, zoals in mijn geval., Ik ken niet al mijn valkuilen en zoals de psycholoog ooit zei:"volgens mij heb je nog veel te leren (over jezelf)"
Dat meen je niet serieus?quote:Op dinsdag 12 oktober 2010 23:10 schreef RandyMcRanderson het volgende:
en me socialer op moeten stellen (ORLY, dat ik daar nog niet aan gedacht heb).
Zeg me dat het een geintje is...
Als je trouwens weet hoe je je socialer op kan stellen, kan je mij dan vertellen hoe dat moet?
als niet PDD-er/autist ff een vraag, hoe zit dat nou met een autistische stoornis en intimiteit, ik heb in het verleden een relatie gehad met iemand die PDD had, en daar kwam weinig tot geen intimiteit bij kijken helaas.
verschilt dit nou gewoon weer per persoon of is een lagere behoefte aan intimiteit onderdeel van een stoornis in het autistisch spectrum.
verschilt dit nou gewoon weer per persoon of is een lagere behoefte aan intimiteit onderdeel van een stoornis in het autistisch spectrum.
Grote boze metalmeneer
"Het is niet eens lekker bier" - james bond over heineken.
Caffas Rain ook op spotify
"Het is niet eens lekker bier" - james bond over heineken.
Caffas Rain ook op spotify
dit verschilt per persoon. de ene houdt absoluut niet van intimiteit en de ander weer wel.quote:Op woensdag 13 oktober 2010 01:39 schreef Under_Score het volgende:
als niet PDD-er/autist ff een vraag, hoe zit dat nou met een autistische stoornis en intimiteit, ik heb in het verleden een relatie gehad met iemand die PDD had, en daar kwam weinig tot geen intimiteit bij kijken helaas.
verschilt dit nou gewoon weer per persoon of is een lagere behoefte aan intimiteit onderdeel van een stoornis in het
autistisch spectrum.
hoewel het niet willen of houden van intimiteit wel met ass gerelateerd kan zijn, maar de mate waarin is wel verschillend.
Intimiteit gaat meestal gepaard met een communicatievorm die ik niet echt begrijp of kan "lezen".
En mijn hoofd slaat daar een beetje van op hol, dat is erg vervelend. Er bestaat ook geen standaard protocol voor. Al het gedoe er omheen snap ik ook niets van.
En mijn hoofd slaat daar een beetje van op hol, dat is erg vervelend. Er bestaat ook geen standaard protocol voor. Al het gedoe er omheen snap ik ook niets van.
-weg-
Het is dat ik van de tv en internet weet wat er op dat vlak allemaal verwacht word in een relatie anders had ik er waarschijnlijk weinig van gebakken. Ik voel me zo fake. Zo moet ik binnenkort ook naar een sociale vaardigheids cursus zodat ik beter contact met mensen kan maken en beter communiceer. Het is toch belachelijk dat dat bij mij en andere autisten niet automatisch gaat en we als een soort acteurs ons door sociale situaties proberen te slaan. Ik heb bij de meeste dingen totaal geen gevoel maar probeer uit alle macht een normaal persoon te acteren.
"they know nothing about me and i really doubt they care
but that's alright cause by myself i do fine anywhere"
but that's alright cause by myself i do fine anywhere"
Hum, dat acteren viel bij mij wel mee, alleen merkte ik op dat ik me bij sociale gelegenheden totaal anders ging gedragen en mezelf niet meer was. Maar ik deed dat zonder het te merken pas achteraf merkte ik dat. Ik ging me veel socialer gedragen dan ik was, of juist te weinig sociaal.quote:Op woensdag 13 oktober 2010 09:50 schreef RandyMcRanderson het volgende:
Het is dat ik van de tv en internet weet wat er op dat vlak allemaal verwacht word in een relatie anders had ik er waarschijnlijk weinig van gebakken. Ik voel me zo fake. Zo moet ik binnenkort ook naar een sociale vaardigheids cursus zodat ik beter contact met mensen kan maken en beter communiceer. Het is toch belachelijk dat dat bij mij en andere autisten niet automatisch gaat en we als een soort acteurs ons door sociale situaties proberen te slaan. Ik heb bij de meeste dingen totaal geen gevoel maar probeer uit alle macht een normaal persoon te acteren.
En soms wordt ik echt overvallen door het sociale als ik het niet verwacht en dan weet ik mezelf echt geen houding te geven
en dan kan ik heel boos en raar overkomen terwijl ik dat niet ben.
Mensen met Asperger hebben meer moeite met hulpverleners (en ook UWV) dan mensen met welke beperking dan ook. In sommige gevallen denkt de klant het zelfs beter te weten. Maar dat komt door de zelfkennis die mensen met Asperger hebben. Het verschilt per behandelaar welke weg er wordt bewandeld.quote:Op dinsdag 12 oktober 2010 23:10 schreef RandyMcRanderson het volgende:
Hoe ging het met jullie verder nadat je de diagnose asperger had gekregen? Ik moet nu om de haverklap terug op gesprek komen in het kader van een "hulp traject" waarbij er voornamelijk open deuren ingetrapt worden en me onzinnige ideeën aan de hand gedaan worden. Zo zou ik een hyves profiel aan moeten maken, een of andere autisme pas aan moeten vragen en me socialer op moeten stellen (ORLY, dat ik daar nog niet aan gedacht heb). Overbodig om te zeggen dat ik geen baat heb bij zulke flauwekul en asperger valt niet te genezen dus ik heb het gevoel dat ze me uit alle macht binnenboord proberen te houden om zo geld aan me te verdienen. Hebben anderen ook uitgebreide "hulp trajecten" moeten volgen of kreeg je de diagnose en was het toen klaar?
Ik denk dat de hulpverlener goede intenties heeft, jouw verder op weg wil helpen. Dat Asperger niet kan worden genezen wil niet zeggen dat er geen groei mogelijk is. Maar je hebt wel het recht op een goede balans tussen een leven als ‘kluizenaar’ en (te) sociaal meedraaien. Je sociale vaardigheden trainen heeft op langere termijn wel voordelen.
Voor mij was het na de diagnose klaar. Ik wilde alleen nog begeleiding naar werk, zodat ik eindelijk de stap naar de werkende klasse kon maken.
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Schaal_9, je hebt nu pauze, ga je dan niet mee naar de kantine?
[ Bericht 0% gewijzigd door EchtGaaf op 13-10-2010 12:27:38 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door EchtGaaf op 13-10-2010 12:27:38 ]
Waar zit je twijfel?quote:Op woensdag 13 oktober 2010 12:21 schreef GimmeGore het volgende:
ik begin steeds meer te neigen om toch op zoek te gaan naar een diagnose
Wat de toegevoegde waarde voor mij is van een diagnose.
Ik ben bang dat ik me er niet opgelucht door ga voelen, maar juist rot omdat ik dan weet (sorry voor de verwoording) wat er "mis" met me is
Ergens ben ik liever raar omdat ik Marion ben, dan raar om een andere rede.
Ik ben bang dat ik me er niet opgelucht door ga voelen, maar juist rot omdat ik dan weet (sorry voor de verwoording) wat er "mis" met me is
Ergens ben ik liever raar omdat ik Marion ben, dan raar om een andere rede.
Daarom moet je goed nadenken, waarom je het wilt. Het heeft nl een hele grote impact, nog veel groter dan ik dachtquote:Op woensdag 13 oktober 2010 12:33 schreef GimmeGore het volgende:
Wat de toegevoegde waarde voor mij is van een diagnose.
Ik ben bang dat ik me er niet opgelucht door ga voelen, maar juist rot omdat ik dan weet (sorry voor de verwoording) wat er "mis" met me is
Ergens ben ik liever raar omdat ik Marion ben, dan raar om een andere rede.
vb. met je huisarts bespreken, of met met een psycholoog. Om de voor en tegens op een rijtje te zetten.
Ben je nog van plan om je rijbewijs te halen?quote:Op woensdag 13 oktober 2010 12:33 schreef GimmeGore het volgende:
Wat de toegevoegde waarde voor mij is van een diagnose.
Ik ben bang dat ik me er niet opgelucht door ga voelen, maar juist rot omdat ik dan weet (sorry voor de verwoording) wat er "mis" met me is
Ergens ben ik liever raar omdat ik Marion ben, dan raar om een andere rede.
Als je een officiële diagnose hebt, moet je een rijtest afleggen. Komt allerlei rompslomp bij kijken.
Een diagnose geeft inderdaad een etiketje, maar vaak ook een heel lang verwerkingsproces. Zeker mensen met Asperger gaan zichzelf dan uitgebreid analyseren. Een voordeel is dat een diagnose die is vastgesteld door een arts/psychiater overtuigender overkomt dan een zelfdiagnose.
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Voorlopig ben ik nog niet van plan een rijbewijs te halen.
Ik ben er mee bezig geweest, maar dat ging niet goed. Ik was veel meer met mijn hoofd bij andere dingen dan bij de rijles (ik had motorrijles, dus dan moet je eerst algemene voertuig beheersing halen) en welke handelingen ik moest doen (dus bijvoorbeeld allebei de remmen gebruiken enzo, dat kwam ergens op de 15e plaats na allerlei andere dingen)
Ik ben nu ook bezig met mezelf uitgebreid analyseren en ergens word ik daar ook weer gek van, want ik loop tegen vanalles aan. Ik kom ook dingen van mezelf tegen waarvan ik eigenlijk heel graag zou willen weten waar het vandaan komt, maar dat kan ik dan weer niet vinden bij de zelfanalyse.
Ik hoop dat een diagnose (wat die ook is) een beetje rust met zich meebrengt, dat ik bepaalde dingen achter me kan laten of juist beter verwerken omdat ik weet wat het is en waar het vandaan komt.
Ik ben er mee bezig geweest, maar dat ging niet goed. Ik was veel meer met mijn hoofd bij andere dingen dan bij de rijles (ik had motorrijles, dus dan moet je eerst algemene voertuig beheersing halen) en welke handelingen ik moest doen (dus bijvoorbeeld allebei de remmen gebruiken enzo, dat kwam ergens op de 15e plaats na allerlei andere dingen)
Ik ben nu ook bezig met mezelf uitgebreid analyseren en ergens word ik daar ook weer gek van, want ik loop tegen vanalles aan. Ik kom ook dingen van mezelf tegen waarvan ik eigenlijk heel graag zou willen weten waar het vandaan komt, maar dat kan ik dan weer niet vinden bij de zelfanalyse.
Ik hoop dat een diagnose (wat die ook is) een beetje rust met zich meebrengt, dat ik bepaalde dingen achter me kan laten of juist beter verwerken omdat ik weet wat het is en waar het vandaan komt.
Ik denk dat een diagnose wel duidelijkheid verschaft zeker als je zelf niet precies weet wat je mankeert. Je moet daarna alleen geen wonderen in de vorm van hulp verwachten. Persoonlijk doen die gesprekjes mij niets en zit ik me alleen maar aan die zelfingenomen babyboomers te ergeren. Een intake formulier uitprinten of een mail naar een collega sturen vormen voor deze mensen bijvoorbeeld gigantische struikelblokken die zomaar 15/20 minuten in beslag kunnen nemen. En de rest van de tijd wat open deuren intrappen en loze oneliners over tafel gooien. En tot volgende week maar weer he.
"they know nothing about me and i really doubt they care
but that's alright cause by myself i do fine anywhere"
but that's alright cause by myself i do fine anywhere"
Ik als non asperger kan je vertellen dat iedereen volgens mij een beetje acteert als het om sociale omgangsvormen gaat. Ik heb vaak het gevoel dat je in 't leven gewoon een spelletje een beetje mee moet proberen te spelen en dat je dan al ver komt. Natuurlijk gaat dit sommigen heel goed af en anderen niet. Makes sense?quote:Op woensdag 13 oktober 2010 09:50 schreef RandyMcRanderson het volgende:
Het is dat ik van de tv en internet weet wat er op dat vlak allemaal verwacht word in een relatie anders had ik er waarschijnlijk weinig van gebakken. Ik voel me zo fake. Zo moet ik binnenkort ook naar een sociale vaardigheids cursus zodat ik beter contact met mensen kan maken en beter communiceer. Het is toch belachelijk dat dat bij mij en andere autisten niet automatisch gaat en we als een soort acteurs ons door sociale situaties proberen te slaan. Ik heb bij de meeste dingen totaal geen gevoel maar probeer uit alle macht een normaal persoon te acteren.
Hallon!
Hangt er ook een beetje vanaf wat je onder intimiteit verstaat. Lichamelijke intimiteit of geestelijke? En indien lichamelijk, bedoel je dan echt seks of ook dingen als handjes vasthouden?quote:Op woensdag 13 oktober 2010 01:39 schreef Under_Score het volgende:
als niet PDD-er/autist ff een vraag, hoe zit dat nou met een autistische stoornis en intimiteit, ik heb in het verleden een relatie gehad met iemand die PDD had, en daar kwam weinig tot geen intimiteit bij kijken helaas.
verschilt dit nou gewoon weer per persoon of is een lagere behoefte aan intimiteit onderdeel van een stoornis in het autistisch spectrum.
Ik ben zelf heel erg gevoelig voor aanrakingen, dus heb ook moeite me te laten knuffelen. Ik moet iemand heel goed kennen en echt vertrouwen voor mijn "Alarm! Alarm! Er zit iemand aan me!"-reactie achterwege blijft. En met troosten, of zelfs ook met samen zitten bijvoorbeeld, moet de ander zijn/haar handen stilhouden. Vasthouden gaat nog (is zeg maar een eenmalige "Alarm!" die ik dan kan uitzetten als "Nee is niet erg"}, maar als de hand beweegt komt hij natuurlijk steeds op een ander plekje en gaat er de hele tijd een "Alarm"-signaal in mijn hoofd af, dat mijn hersens dan dus steeds moeten beoordelen. Dan word ik dus gestresster van het troostrijk bedoelde aaien dan wanneer men me gewoon met rust laat.
Maar wat ik dus bedoelde te zeggen is dat zintuiglijke informatie nou eenmaal bij veel autisten anders (ongefilterd) wordt verwerkt, en dat dat dus ook voor aanrakingen geldt. Net als voor licht, geluid, geur, enzovoort. Maar als het gaat om gevoelig zijn voor aanrakingen, dan kan het logisch zijn dat alle lichamelijke contact, dus ook intimiteit, lastiger gaat. Wat overigens niet wil zeggen dat men het dan niet wíl, maar dat het gewoon lastig is.
Geluk is een richting,
geen punt
---Loesje---
geen punt
---Loesje---
Trouwens om ff in te gaan op Gimmemore en het "labeltje", het hangt er natuurlijk ook vanaf in welke mate je het labeltje jezelf laat beinvloeden.
Ik sta er eigenlijk bijna niet zo bij stil dat ik een vorm van autisme heb, alleen op kernmomenten bij het kijken naar een baan of studie.
Verder sta ik er niet echt bij stil omdat ik er ook niet heel veel last van heb.
Maar verder heeft het wel impact natuurlijk, bij mij viel de impact wel redelijk mee, omdat ik al ruim een jaartje het vermoeden had.
Ik sta er eigenlijk bijna niet zo bij stil dat ik een vorm van autisme heb, alleen op kernmomenten bij het kijken naar een baan of studie.
Verder sta ik er niet echt bij stil omdat ik er ook niet heel veel last van heb.
Maar verder heeft het wel impact natuurlijk, bij mij viel de impact wel redelijk mee, omdat ik al ruim een jaartje het vermoeden had.
Het lijkt mij vrij logisch dat je na je diagnose hulp krijgt om met die diagnose te leren om gaan en hulp bij het leren om gaan met je problemen. Door trainingen en dergelijke.quote:
Hoe ging het met jullie verder nadat je de diagnose asperger had gekregen? Ik moet nu om de haverklap terug op gesprek komen in het kader van een "hulp traject" waarbij er voornamelijk open deuren ingetrapt worden en me onzinnige ideeën aan de hand gedaan worden. Zo zou ik een hyves profiel aan moeten maken, een of andere autisme pas aan moeten vragen en me socialer op moeten stellen (ORLY, dat ik daar nog niet aan gedacht heb). Overbodig om te zeggen dat ik geen baat heb bij zulke flauwekul en asperger valt niet te genezen dus ik heb het gevoel dat ze me uit alle macht binnenboord proberen te houden om zo geld aan me te verdienen. Hebben anderen ook uitgebreide "hulp trajecten" moeten volgen of kreeg je de diagnose en was het toen klaar?
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Dat eerste sowieso. Dat tweede ook. Ik zelf heb vooral aan het begin moeite met intimiteit. Maar zodra ik die persoon beter ken dan is dat geen probleem meer.quote:
als niet PDD-er/autist ff een vraag, hoe zit dat nou met een autistische stoornis en intimiteit, ik heb in het verleden een relatie gehad met iemand die PDD had, en daar kwam weinig tot geen intimiteit bij kijken helaas.
verschilt dit nou gewoon weer per persoon of is een lagere behoefte aan intimiteit onderdeel van een stoornis in het autistisch spectrum.
Voor mij is de diagnose geen een middel om de juiste handvatten te krijgen om dingen op te lossen waar ik tegen aan loop in het leven.quote:
Wat de toegevoegde waarde voor mij is van een diagnose.
Ik ben bang dat ik me er niet opgelucht door ga voelen, maar juist rot omdat ik dan weet (sorry voor de verwoording) wat er "mis" met me is
Ergens ben ik liever raar omdat ik Marion ben, dan raar om een andere rede.
Misschien moet je het zo benaderen?
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Ik kan wel een vakantie gebruiken. Maar val toch buiten alle regelingenquote:Op dinsdag 5 oktober 2010 20:41 schreef EchtGaaf het volgende:
Wie van jullie heeft een PGB en waarvoor?
quote:Op donderdag 14 oktober 2010 11:07 schreef ScarFace- het volgende:
[..]
Ik kan wel een vakantie gebruiken. Maar val toch buiten alle regelingen
Maar er is toch een verantwoordingsvrij bedrag?
En toch he, niet om het een of ander, kom je toch over als een van de posters die het meest tegen zichzelf aanloopt.quote:Op woensdag 13 oktober 2010 19:57 schreef francis998 het volgende:
Trouwens om ff in te gaan op Gimmemore en het "labeltje", het hangt er natuurlijk ook vanaf in welke mate je het labeltje jezelf laat beinvloeden.
Ik sta er eigenlijk bijna niet zo bij stil dat ik een vorm van autisme heb, alleen op kernmomenten bij het kijken naar een baan of studie.
Verder sta ik er niet echt bij stil omdat ik er ook niet heel veel last van heb.
Maar verder heeft het wel impact natuurlijk, bij mij viel de impact wel redelijk mee, omdat ik al ruim een jaartje het vermoeden had.
OT: Weet je wat mij het gevaar lijkt bij een label? Het kan 2 kanten op. Of een label gebruiken als handvatten om verbetering te creeeren. Maar aan de andere kant kun je ook teveel gewicht aan een label hangen. Bijv als je een vacature ziet staan, 'stressbestendig, drukke omgeving' en vervolgens bang worden voor teveel prikkels, iets waar je voorheen nooit bij stil zou hebben gestaan
Hm oke.quote:Op donderdag 14 oktober 2010 11:11 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Maar er is toch een verantwoordingsvrij bedrag?
Maar het PGB is inmiddels afgeschaft toch?
Heb jij een PGB?
Dat zie je dus best vaak. Dat mensen met die felbegeerde (?!) diagnose Asperger en zich daar veel in verdiepen ineens allerlei al dan niet vage klachten ontdekken die er eerst niet eens waren. Te veel zelfkennis kan juist averechts werken. Het is dan de taak van de omgeving om de persoon in kwestie te overtuigen dat het om een zelfgecreëerd probleem gaat.quote:Op donderdag 14 oktober 2010 11:20 schreef Cassandra87 het volgende:
[..]
En toch he, niet om het een of ander, kom je toch over als een van de posters die het meest tegen zichzelf aanloopt.
OT: Weet je wat mij het gevaar lijkt bij een label? Het kan 2 kanten op. Of een label gebruiken als handvatten om verbetering te creeeren. Maar aan de andere kant kun je ook teveel gewicht aan een label hangen. Bijv als je een vacature ziet staan, 'stressbestendig, drukke omgeving' en vervolgens bang worden voor teveel prikkels, iets waar je voorheen nooit bij stil zou hebben gestaan
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
Hmm...ik bedoelde dus dat ik er in het dagelijkse leventje niet al te veel last van heb. Ik heb meer last met (grote) veranderingen, zoals bijvoorbeeld basischool naar middelbaar onderwijs en middelbaar onderwijs naar HBO/MBO.quote:Op donderdag 14 oktober 2010 11:20 schreef Cassandra87 het volgende:
[..]
En toch he, niet om het een of ander, kom je toch over als een van de posters die het meest tegen zichzelf aanloopt.
OT: Weet je wat mij het gevaar lijkt bij een label? Het kan 2 kanten op. Of een label gebruiken als handvatten om verbetering te creeeren. Maar aan de andere kant kun je ook teveel gewicht aan een label hangen. Bijv als je een vacature ziet staan, 'stressbestendig, drukke omgeving' en vervolgens bang worden voor teveel prikkels, iets waar je voorheen nooit bij stil zou hebben gestaan
En zoals afgelopen tijd met de verandering NL--> Chili en chili--> nederland. En tijdens studie heb ik er ook wel last van maar ik kan het nog wel bijhouden, soms raak ik alleen overprikkeld, of ik wordt hyper in mijn hoofd en eindig met hoofdpijn, maar daar heb ik niet zo heel erg veel last van op de hoofdpijn na.
En de kleine dingen waar ik dan last van heb merk ik niet echt..de hinder vindt dan plaats in mijn onderbewustzijn.
Enne Robuust: Gefeliciteerd
Weten is 1 ding. Er ook iets mee doen is juist 't lastige.quote:Op donderdag 14 oktober 2010 12:25 schreef schaal_9 het volgende:
[..]
Dat zie je dus best vaak. Dat mensen met die felbegeerde (?!) diagnose Asperger en zich daar veel in verdiepen ineens allerlei al dan niet vage klachten ontdekken die er eerst niet eens waren. Te veel zelfkennis kan juist averechts werken. Het is dan de taak van de omgeving om de persoon in kwestie te overtuigen dat het om een zelfgecreëerd probleem gaat.
Vroeger ging ik ook gewoon vrolijk stressbaantjes nemen met als gevolg dat ik er na een aantal maanden met een burnout weer uit vloog, geen idee hebbende waar het toch door kwam???
Ik ben 't ook gewoon zat om steeds weer op m'n bek te vallen. Nu werk ik alweer een hele tijd niet. 't positieve daarvan is (geweest) dat ik eindelijk de tijd heb gehad aan mezelf te werken (vooral qua zelfkennis). 't negatieve vind ik dat ik alweer een hele tijd niks doe met m'n leven en daar baal ik toch wel behoorlijk van! Heb wel telkens weer vrijwilligerswerk gedaan, en dat was ook wel leuk en aardig, maar ik had me vroeger eerlijk gezegd wel wat HEEL anders voorgesteld van m'n leven.
En steeds maar weer val ik weer terug, inclusief overspannenheid/burnout klachten, geen stabiel bioritme, verwaarlozing, depressie en suicidale gedachtes waardoor ik m'n dagbesteding niet meer aan kan.
Als 't goed gaat kan ik functioneren met 't stresniveau van zeg maar iemand die 3x in de week 4 uur werkt.
Maar als ik weer onderuit gaat (wat GVD wel heel makkelijk en vooral SNEL gaat bij mij) dan zweef ik tussen depressie en rijp_voor_opname.
Met m'n zusje gaat 't lekker, die is nu bijna afgestudeerd. En in de tussentijd zit ik eigelijk niks te doen, me afvragen wat ik nou eigelijk moet met m'n leven. Naja, de herfst heeft me ook niet echt goed gedaan, geef mij maar een 12 maandse zomer! En geld voor de zonnebank heb ik natuurlijk ook weer niet -_-
Kortom, nu weet ik dan eindeliji hoe 't werkt bij mij, heb er alleen weinig vat op.
Daar begin ik een beetje mee te beginnenquote:Op donderdag 14 oktober 2010 14:40 schreef EchtGaaf het volgende:
Ben je al voorbereid op je baan , Auti?
Nee echt, en ik vind het nog best eng.. al weet ik dat ik vrij snel meteen al thuis voel en ik heb super begeleiding. Maar toch, het kriebelt enorm. Maar ik hoef mij helemaal niet druk te maken... want het gaat gewoon allemaal vanzelf en super rustig ongedwongen, ik wil alleen zelf altijd te snel, of ik verwacht dat ze teveel van mij verwachten. Maar ik zit goed daar.. vb;
Ik zit wel goed daar, maar het is wel spannend.. ik laat het gewoon gebeuren.quote:Ik had nog toegezegd om wat dingen door te geven wat handig is mocht je je alvast in willen lezen.
Hierbij dan een lijstje.
Belangrijkst is om het vooral te houden bij de basis. Ik verwacht niet dat je alles al meteen weet, we zullen de eerste tijd namelijk toch aandacht aan de basis besteden.
Het is beter om goed te snappen hoe de basis in elkaar zit dat dat je weet welke varianten van verschillende frameworks er zijn. Als je weet hoe de basis in elkaar zit kan je daarmee allerlei andere zaken herleiden.
Als IDE (ontwikkel omgeving) gaan we voorlopig gebruik maken van Eclipse
Kijk hiervoor:
http://eclipsetutorial.sourceforge.net/
Site met handig filmpjes ed
Officiële oracle tutorial
http://download.oracle.com/javase/tutorial/
Hiervan zijn de belangrijkste:
· Getting Started
· Learning the Java Language
· Essential Java Classes
· Collections
(Swing & deployment gaan we niets mee doen)
Voor vragen mag je verder altijd mailen
Maar bedenk wel dat je nu nog vakantie hebt he
Groeten,
-weg-
quote:
[..]
Ja, die teringherrie ga ik waarschijnlijk ook draaien ja
Dankuwel allen!
Hoi, ik ben robuust89 en ik ben nieuw!
Maar hoe de regels precies zijn dat weet ik niet. Ik dacht dat 1.5% vernatwoordingsvrij was met een minimum van 250 euro en ene maximum van 1250 euro per jaar. Maar ik weet echt niet of je dat aan een vakantie mag besteden.quote:
Het schijnt dat de pgb voor 2010 op is en een wachtlijst is. Voor 2011 is het onbekend. Voor in natura zou het nog wel beschikbaar zijn. Ik weet niet of dit alles klopt, ik heb het mij ook laten vertellen.quote:Maar het PGB is inmiddels afgeschaft toch?
Nee, helaas nog niet. Ik ben er mee bezig, ik overweeg het. Maar......ze schijnen ook met een eigen bijdrage bezig te zijn...Als dat zo is dan haak ik af ..quote:Heb jij een PGB?
Het is ook erg spannend, dat is heel normaal hoor dat het kriebelt....quote:Op donderdag 14 oktober 2010 14:54 schreef Auti het volgende:
[..]
Daar begin ik een beetje mee te beginnen
Nee echt, en ik vind het nog best eng.. al weet ik dat ik vrij snel meteen al thuis voel en ik heb super begeleiding. Maar toch, het kriebelt enorm. Maar ik hoef mij helemaal niet druk te maken... want het gaat gewoon allemaal vanzelf en super rustig ongedwongen, ik wil alleen zelf altijd te snel, of ik verwacht dat ze teveel van mij verwachten. Maar ik zit goed daar.. vb;
[..]
Ik zit wel goed daar, maar het is wel spannend.. ik laat het gewoon gebeuren.
Maar dit alles klinkt zo goed, ik heb echt het idee dat dit je ding gaat worden. Zeker met die begeleiding denk ik dat je veel kans van slagen hebt. Het zou zo mooi zijn Verder heb ik een computertje van een paar tientjes gekocht om te experimenteren. Er staat nu XP op, maar ik wil kijken of het lukt o het ding op Windows 7 te draaien.
Feliquote:
14 SHADES OF GREY
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Nothing is black or white. Nothing is wrong or right. But everything is 14 shades of grey.
Ff snel tussendoor; is het done of not done om voor je verjaardag geld te vragen?
Hoi, ik ben robuust89 en ik ben nieuw!
hangt van meerdere factoren af een ervan is natuurlijk de cultuur. hier in Nederland wordt het wel gebruikt, en dat deed ik altijd. als mensen vroegen wat ik wilde antwoorde ik geld.quote:Op donderdag 14 oktober 2010 18:27 schreef robuust89 het volgende:
Ff snel tussendoor; is het done of not done om voor je verjaardag geld te vragen?
En de meesten begrepen het wel altijd, maar in de Latijnse cultuur is het echt not done.
maar goed ik ga ervanuit dat Jij in een Nederlandse cultuur leeft lijkt het me wel normaal hoor om geld te vragen.
Done. Jij bent jarig, jij mag kiezenquote:Op donderdag 14 oktober 2010 18:27 schreef robuust89 het volgende:
Ff snel tussendoor; is het done of not done om voor je verjaardag geld te vragen?
Als jij een duur cadeau wilt is t toch logisch dat je een bijdrage aan familie en vrienden vraagt, ipv 30 losse cadeautjes waar je niets aan hebt, en niet hetgene wat je graag wilt?
Dank jullie allebei voor je antwoord. Ik ken de Nederlandse cultuur maar al te goed, vooral wat betreft geld. Het is bijvoorbeeld not done om te vragen hoeveel iemand verdient, en over het algemeen wordt er weinig over gesproken, vandaarquote:
[..]
Done. Jij bent jarig, jij mag kiezen
Als jij een duur cadeau wilt is t toch logisch dat je een bijdrage aan familie en vrienden vraagt, ipv 30 losse cadeautjes waar je niets aan hebt, en niet hetgene wat je graag wilt?
Hoi, ik ben robuust89 en ik ben nieuw!
Mijn ouders hebben er ook een hekel aan. Maar als ik een concreet doel heb (en ze weten dat ik al omkom in de boeken en CD's en DVD's enzo dus als ze zoiets kopen dan weten ze ook dat ik het waarschijnlijk óf al heb, óf niet leuk vind (anders had ik het al wel gekocht ) dan doen ze het soms wel. Ik wil nu een Wii en ik ga bij een sportvereniging waar nog wat spullen voor moeten worden aangeschaft. En zoals gezegd, spullen heb ik genoeg, dus dan is geld echt veeeeeel meer welkom!
) dan doen ze het soms wel. Ik wil nu een Wii en ik ga bij een sportvereniging waar nog wat spullen voor moeten worden aangeschaft. En zoals gezegd, spullen heb ik genoeg, dus dan is geld echt veeeeeel meer welkom!
Geluk is een richting,
geen punt
---Loesje---
geen punt
---Loesje---
Geld voor je verjaardag vragen is geen zeldzaamheidquote:Op donderdag 14 oktober 2010 21:10 schreef robuust89 het volgende:
[..]
Dank jullie allebei voor je antwoord. Ik ken de Nederlandse cultuur maar al te goed, vooral wat betreft geld. Het is bijvoorbeeld not done om te vragen hoeveel iemand verdient, en over het algemeen wordt er weinig over gesproken, vandaar
Soms heb ik ook gewoon geld gekregen (toen ik het nog vierde).
Dat taboe over inkomen is inderdaad typisch Nederlands. Je kan dan beter vragen wat voor werk iemand doet. Bij de overheid met salarisschalen waar de mensen redelijk open over zijn. En als iemand geen salarisverhoging heeft gekregen en toch goed gefunctioneerd heeft, weet je dat hij aan de top van zijn schaal zit. De veel voorkomende schaal 11 komt gaat bijvoorbeeld tot afgerond 2650 euro (netto). Schaal 9 gaat tot 2180 euro. Maar liefde is niet te koop, dus uiteindelijk blijft er voor sommigen een glazen plafond
Eindoordeel: je gaat boven de gestelde eisen uit.
oke, sorry voor dit off topic vraagje, maar ik zit ff met een probleempje.
Zien jullie op de index pagina van fok forum, gewoon alle categorieen ik krijg er namelijk maar 1 te zien, zowel in firefox als IE..
Zien jullie op de index pagina van fok forum, gewoon alle categorieen ik krijg er namelijk maar 1 te zien, zowel in firefox als IE..
@schaal9
Tel je zegeningen. Er zijn tig mensen die maar graag willen dat ze ooit schaal9 willen bereiken.
Kijk eens naar Mark Rutte. Die heeft ook geen vrouw, en dat is geen bewuste keus van hem.
Ik heb nog nooit een schaal bereikt, laat staan schaal9 of 11. Gezien mijn opleiding zou ik recht hebben op schaal 14.
Tel je zegeningen. Er zijn tig mensen die maar graag willen dat ze ooit schaal9 willen bereiken.
Kijk eens naar Mark Rutte. Die heeft ook geen vrouw, en dat is geen bewuste keus van hem.
Ik heb nog nooit een schaal bereikt, laat staan schaal9 of 11. Gezien mijn opleiding zou ik recht hebben op schaal 14.
En ik vind dat dan wel een grote verantwoordelijkheid voor de omgeving.quote:Het is dan de taak van de omgeving om de persoon in kwestie te overtuigen dat het om een zelfgecreëerd probleem gaat
Zeker als de persoon in kwestie een (erg) dierbare is en het lukt niet om te overtuigen, ik weet niet of ik daar mee om kan gaan. Maar dat is misschien mijn karakter.
Wat raar, die schaalverdeling. Ik heb overigens geen taboe over salaris. Maar ik werk bij de overheid alleen volgens die schalen van jou zou ik op de top van schaal 9 zitten. Ik zit echter in schaal 6.
Volgend jaar is mijn beoordeling en functiewaardering. In de meest recente werkoverleggen is besproken dat iedereen in maart allround moet zijn. 2011 that is. Het is nu oktober, we zijn 7 maanden bezig in de nieuwe functie en ik ben nu al allround. Heb al aangegeven dat ik hiervoor beloond wil worden in salaris. óf mijn opleiding moet 100% vergoed worden. Het een of het ander
Niemand krijgt problemen door het lezen van symptomen of klachten.quote:Het is dan de taak van de omgeving om de persoon in kwestie te overtuigen dat het om een zelfgecreëerd probleem gaat
Bovendien als je het zelf ontkent kan de hulpverlening zeggen dat je geen zelf inzicht hebt of onrealistisch denkt whatever zoiets.
Niet helemaal niemand misschien maar ja(dit vind ik serieus wel een hele rare gedachte;onderwerp)
Cassandra gaat u mijn PM nog beantwoorden?
Ach het haalt ook niet uit maar ik denk je vergeet me ik ga ff mezelf wakker laten worden nu.
[ Bericht 6% gewijzigd door ScarFace- op 15-10-2010 10:08:54 ]
