Je mag het gerust weten hoor.
Vorig jaar 16 november is mijn zoon met een keizersnede gehaald. Dat was van te voren afgesproken omdat hij in stuitligging lag. Tijdens de keizersnede kwam de gynaecoloog erachter dat ik een afwijking had aan mijn baarmoeder, een uterus bicornis. Dit betekent dat ik eigenlijk 2 compartimenten heb. Ik heb nadat ik ontzwangerd was een aantal testen laten doen (MRI en hysterscopie), en daaruit bleek dat het compartiment waar mijn zoon niet in heeft gezeten echt bijna geblokkeerd is. Er zit dus een soort van schot in mijn baarmoeder. Het vervelende is alleen dat een van de twee eileiders dus aangesloten zit op het compartiment wat moeilijk bereikbaar is. Dus als de eisprong uit die eierstok komt is de kans op bevruchting dus lager (niet 0% zei de gyn). Dus laten we hopen dat deze maand het die eierstok was

.
De reden voor de onderzoeken was trouwens niet mijn vruchtbaarheid, maar ik wilde een indicatie hebben voor de eventuele gevaren van een volgende zwangerschap. Omdat ik eigenlijk maar een halve baarmoeder heb, en daar nu ook een litteken van de keizersnede inzit, schatte ikzelf de kans op een scheur van het litteken aannemelijk. Dit heeft de gyn helemaal nagetrokken, garanties zijn er niet. Maar hij achtte die kans klein, mits het kind niet te groot zou zijn. We hebben dan ook besloten dat als ik zwanger word, direct bij de gyn loop en dat het kindje bij 37 weken gehaald gaat worden met een keizersnede. Heel heftig allemaal om dat van te voren allemaal te weten, maar ook een geruststelling.
De gyn zei ook dat als we deze info allemaal voor de eerste zwangerschap gehad hadden, dat we een heel ander gesprek hadden gehad, ivm met vroeggeboorte... Pfff was ik ff blij dat we toen van niks wisten...