TTKLPT #499

Daar hoef je toch geen nachtje voor te slapen? Er is zoveel moois aan religie: de nadruk op verbondenheid en naastenliefde, de mystiek van de liturgie, de eeuwigheid van de traditie... genoeg redenen voor fascinatie.

Dat heb ik nou met het fascisme. .

quote:

Op maandag 11 oktober 2010 21:59 schreef Ringo het volgende:
Dat heb ik nou met het fascisme. .

Als dat in jouw ogen fascistisch is, dan zie ik er des te meer mooie dingen in.

Het nachtje erover slapen was voornamelijk omdat ik naar bed ging.

Religie (en fascisme) vind ik voornamelijk boeiend als organiserend principe. En als tegenwicht voor doorgeschoten ratio.

quote:

Op maandag 11 oktober 2010 21:53 schreef zodiakk het volgende:
Daar hoef je toch geen nachtje voor te slapen? Er is zoveel moois aan religie: de nadruk op verbondenheid en naastenliefde, de mystiek van de liturgie, de eeuwigheid van de traditie... genoeg redenen voor fascinatie.

Omdat het mooi is, is het fascinerend?

Overigens vind ik religie ook fascinerend hoor. Omdat het zo'n grote stempel drukt en heeft gedrukt op de mensheid en de geschiedenis. Omdat het daarom ook iets zegt over hoe mensen zijn; hun behoeften, hun zwakheden, maar ook hun kracht. Het positieve en het negatieve. De ontwikkelingen van het begin naar het nu. Etc.

Dat geldt ook voor mij persoonlijk: ik heb er zowel positieve als negatieve dingen van meegekregen.

Shit, was er eindelijk een interessant gesprek in TTK, zat ik te slempen in de kroeg.

Daar kun je toch ook interessante gesprekken houden?

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 08:24 schreef LXIV het volgende:
Daar kun je toch ook interessante gesprekken houden?

Ja, maar daar kan ik de dag daarna niemand meer mee imponeren.

Ik krijg steeds meer waardering voor religie en geloof.
( En steeds minder waardering voor hen die het niet weten te waarderen. )

Wat bedoel je met 'waardering voor geloof'?

Krijg je zin om je hard aan Jezus te geven?

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 07:59 schreef mane het volgende:

[..]

Omdat het mooi is, is het fascinerend?

In dit geval gaan mooi en fascinerend samen op.

quote:

Op dinsdag 12 oktober 2010 10:28 schreef DO2 het volgende:
Ik krijg steeds meer waardering voor religie en geloof.
( En steeds minder waardering voor hen die het niet weten te waarderen. )

Ik begrijp eigenlijk niet precies hoe je religie of geloof in het algemeen kunt waarderen, of niet kunt waarderen. Het ene geloof is het andere niet. Daarnaast kun je er op zoveel verschillende manieren naar kijken: wetenschappelijk (als iets sociologisch, historisch, psychologisch, etc.), filosofisch, ethisch, kunsthistorisch. Of gevoelsmatig, persoonlijk. Objectief, subjectief.

Objectief gezien vind ik geloof interessant, subjectief gezien ook, maar er komen allerlei tegenstrijdige gevoelens bij kijken, en dat heeft niet alleen met mijn persoonlijke ervaringen te maken. Volgens mij kun je geloof/religie niet eenzijdig positief of negatief noemen. Er zitten teveel kanten aan het verhaal en je hebt zoveel soorten geloven en gelovigen. Eén blik op de geschiedenis zegt wel genoeg. Praten met mensen die ervaring hebben met geloof/religie zegt ook genoeg denk ik. Waar de één dankbaar is voor zijn gelovige opvoeding, zal de ander er vooral onder geleden hebben. Weer een ander staat er neutraal tegenover. Allemaal hebben ze een legitiem verhaal.

Ik heb het over de essentie.
Dus wanneer je religie of geloof beschouwt als een voortdurend zoeken ( naar de zin van het leven of het leven an sich ) waarbij je je louter laat leiden door loyaliteit, barmhartigheid, dankbaarheid... Het (willen) weten met het hart.

Zoiets.

dat zoeken is vooral een reactie op (post)moderne multiphrenia. dat zou ik niet tot de essentie van religie willen maken. het is eerder de essentie van zweefteverij.

Wat is volgens jou dan wel de essentie van religie, herzberg?

ik denk niet dat religie een essentie heeft. 'religie' is in de eerste plaats een predicaat dat te pas en te onpas op bepaalde praktijken/houdingen wordt geplakt. of iets gecategoriseerd wordt als religie zal eerder in termen van family resemblance worden bepaald.

waar zijn jou loyaliteit, barmhartigheid en dankbaarheid in shivaisme bijvoorbeeld?

het extatische, erotische en gruwelijke hoort ook bij veel vormen van religie

Oh, er zijn vast 'n heleboel religies die zich verre van dat soort zaken houden.

Toch denk ik dat vrijwel elke religie in essentie niets meer is dan een zoektocht naar 'de waarheid',
of een rotsvast vertrouwen in 'de waarheid'... En dat het iets is van alle tijden.

Denk je niet?

nee. er is geen reden om te zoeken als er geen reden is tot twijfel.

Er is in eerste instantie de religieuze ervaring, die strikt individueel is en nauwelijks te communiceren. Om toch in onze communicatiebehoefte te voorzien, wordt die individuele, ondeelbare ervaring al gauw in een dwangvorm gestopt en van een collectieve betekenis voorzien. Dan wordt religie tot het organiserende principe waar sigme het over heeft.

Ik kan je niet goed volgen... Praat je nu voor jezelf, Herzberg?