TRU The truth is in here and out there
Je ziet het niet maar toch is het er... Alles over mysterieuze, onverklaarde, spirituele en occulte zaken.
Beste mensen van fok , ben een beetje einde raad 
mijn zoontje ziet zins 2 dagen een vies klein meisje dat hem wil krabben.
Is dit een geest of hoort het bij zijn leeftijd (hij is nu 3,5 jaar oud)
Ik ben blij als iemand een tip heeft want het slapen bij ons in bed is natuurlijk ook niet goed.(zo bang is hij)
Hoor het graag
Groeten lars
mijn zoontje ziet zins 2 dagen een vies klein meisje dat hem wil krabben.
Is dit een geest of hoort het bij zijn leeftijd (hij is nu 3,5 jaar oud)
Ik ben blij als iemand een tip heeft want het slapen bij ons in bed is natuurlijk ook niet goed.(zo bang is hij)
Hoor het graag
Groeten lars
Zal wel eens een nachtmerrie gehad hebben, die kunnen heel levendig zijn voor kleine ventjes.
[b]Doe'k 't now wel, doe'k 't now niet of krieg ik spiet
[/b]
[b]Op vrijdag 15 januari 2010 10:36 schreef boudemaniak het volgende:[/b]
Eindbaas ^O^
[/b]
[b]Op vrijdag 15 januari 2010 10:36 schreef boudemaniak het volgende:[/b]
Eindbaas ^O^
Het vage is , dat hij wakker is op het moment van .....quote:Op dinsdag 28 september 2010 20:10 schreef ShevaJB het volgende:
Zal wel eens een nachtmerrie gehad hebben, die kunnen heel levendig zijn voor kleine ventjes.
Ga eens langs bij een paragnost . Kan zijn dat er iets hangt in jullie huis .
O en ga er vooral niet al te angstig mee om, maar leg uit wat er gebeurt en dat hij dat meisje naar het Licht moet sturen. En laat hem desnoods tussen in slapen .
O en ga er vooral niet al te angstig mee om, maar leg uit wat er gebeurt en dat hij dat meisje naar het Licht moet sturen. En laat hem desnoods tussen in slapen .
Op vrijdag 18 maart 2011 01:26 [b]schreef Ezio het volgende:[/b]Ik ga nu wel. Kijk uit waar je je staart steekt!
Groetjes, Ezio.
Groetjes, Ezio.
Nee das fantasie, geeft niets gaat meestal over als je ouder wordt.
Kan het iets zijn dat hij heeft opgevangen? (op tv computer bij een vriendje etc)
Kan het iets zijn dat hij heeft opgevangen? (op tv computer bij een vriendje etc)
ikzelf heb al de nodige ervaring met geesten.Maar ik vraag me af, is 3,5 jaar niet wat jong om hem hiermee te confronteren????quote:Op dinsdag 28 september 2010 20:14 schreef Stokstaart het volgende:
Ga eens langs bij een paragnost . Kan zijn dat er iets hangt in jullie huis .
O en ga er vooral niet al te angstig mee om, maar leg uit wat er gebeurt en dat hij dat meisje naar het Licht moet sturen. En laat hem desnoods tussen in slapen .
P.s morgen komt er iemand langs die kan reinigen (is ook al eerder gedaan hier) Maar wat moet je in godsnaam aan je kind vertellen en hoe leer je hem hier mee omgaan???
Aha van geen vreemde dusquote:Op dinsdag 28 september 2010 20:22 schreef larzzzman het volgende:
[..]
ikzelf heb al de nodige ervaring met geesten.Maar ik vraag me af, is 3,5 jaar niet wat jong om hem hiermee te confronteren????
P.s morgen komt er iemand langs die kan reinigen (is ook al eerder gedaan hier) Maar wat moet je in godsnaam aan je kind vertellen en hoe leer je hem hier mee omgaan???
Mijn neefje ziet ook zijn overleden opa constant door het huis gaan En is ook érg bang . Zijn vader heeft gezegd dat hij de geesten maar naar hém moet sturen . Dat geeft voor zo'n kleine ook een stukje rust .
Reinigen kun je zelf ook doen met salie he ?
Op vrijdag 18 maart 2011 01:26 [b]schreef Ezio het volgende:[/b]Ik ga nu wel. Kijk uit waar je je staart steekt!
Groetjes, Ezio.
Groetjes, Ezio.
Kinderen zien vaak dingen die wij als volwassenen niet zien. Soms is het fantasie en soms ook meer.
Geef eens wat meer informatie, is het een bepaalde plek waar je zoontje iedere keer dat meisje ziet, op welke tijden, hoe vaak, hoe ziet hij haar (als een echt meisje of een schaduw). Is er iets in zijn kamer dat het kan veroorzaken (bijvoorbeeld licht wat een bepaalde schaduw geeft) etc.
Praat er wel over met hem, maar blaas het niet op, ga er niet mee in dat het eng is. Ga op het moment dat hij het meisje ziet met hem mee zijn kamer in en vraag waar ze staat en kijk of je iets zieet wat het beeld kan veroorzaken.
Meestal is het een soort van fantasie wat heel normaal is bij kinderen van die leeftijd (denk aan de monsters onder het bed/in de kast).
Is alles uitgesloten en je bent ervan overtuigd dat hij het echt ziet dan kan je altijd nog hulp inroepen van een paragnost of iemand die huizen zuivert. Probeer alleen eerst een oorzaak te vinden wat het kan veroorzaken.
Geef eens wat meer informatie, is het een bepaalde plek waar je zoontje iedere keer dat meisje ziet, op welke tijden, hoe vaak, hoe ziet hij haar (als een echt meisje of een schaduw). Is er iets in zijn kamer dat het kan veroorzaken (bijvoorbeeld licht wat een bepaalde schaduw geeft) etc.
Praat er wel over met hem, maar blaas het niet op, ga er niet mee in dat het eng is. Ga op het moment dat hij het meisje ziet met hem mee zijn kamer in en vraag waar ze staat en kijk of je iets zieet wat het beeld kan veroorzaken.
Meestal is het een soort van fantasie wat heel normaal is bij kinderen van die leeftijd (denk aan de monsters onder het bed/in de kast).
Is alles uitgesloten en je bent ervan overtuigd dat hij het echt ziet dan kan je altijd nog hulp inroepen van een paragnost of iemand die huizen zuivert. Probeer alleen eerst een oorzaak te vinden wat het kan veroorzaken.
Sluit ik mij bij aan.quote:Op dinsdag 28 september 2010 20:29 schreef rats het volgende:
Kinderen zien vaak dingen die wij als volwassenen niet zien. Soms is het fantasie en soms ook meer.
Geef eens wat meer informatie, is het een bepaalde plek waar je zoontje iedere keer dat meisje ziet, op welke tijden, hoe vaak, hoe ziet hij haar (als een echt meisje of een schaduw). Is er iets in zijn kamer dat het kan veroorzaken (bijvoorbeeld licht wat een bepaalde schaduw geeft) etc.
Praat er wel over met hem, maar blaas het niet op, ga er niet mee in dat het eng is. Ga op het moment dat hij het meisje ziet met hem mee zijn kamer in en vraag waar ze staat en kijk of je iets zieet wat het beeld kan veroorzaken.
Meestal is het een soort van fantasie wat heel normaal is bij kinderen van die leeftijd (denk aan de monsters onder het bed/in de kast).
Is alles uitgesloten en je bent ervan overtuigd dat hij het echt ziet dan kan je altijd nog hulp inroepen van een paragnost of iemand die huizen zuivert. Probeer alleen eerst een oorzaak te vinden wat het kan veroorzaken.
Het lastige voor kinderen is om onderscheid te maken tussen fantasie en werkelijkheid in een gesprek. De gaten die ze mogelijk hebben vullen ze zonder blikken of blozen gewoon op met fantasie zodat het klopt voor ze.
Maar je kan er wel over praten, vragen stellen, interesse tonen, kijken wanneer het zich voordoet..
The truth was in here.
Wat een kul.quote:
Hmm je kind word artistiek of schizofreen later.
Of allebei.
The truth was in here.
-troll-quote:
[ Bericht 4% gewijzigd door Bastard op 28-09-2010 22:02:05 ]
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Ik hoop voor je dat het een geest is.
Daar valt namelijk grof geld mee te verdienen:
http://www.randi.org/site/index.php/1m-challenge.html
Daar valt namelijk grof geld mee te verdienen:
http://www.randi.org/site/index.php/1m-challenge.html
Mensen, hoe vreemd het ook moge wezen, maar dit is TRU... geen ONZ, geen VKZ of ander rationeel stukje forum.
Move on dus als je het niet wil handelen
Move on dus als je het niet wil handelen
The truth was in here.
Goed dan, zonder sarcasme.quote:Op dinsdag 28 september 2010 21:59 schreef Bastard het volgende:
Mensen, hoe vreemd het ook moge wezen, maar dit is TRU... geen ONZ, geen VKZ of ander rationeel stukje forum.
Move on dus als je het niet wil handelen
Ongeacht of jij en je partner in het bovennatuurlijke geloven; het is mijns inziens niet gezond om een 3½ jarige bang te maken/te confronteren met dit soort dingen. Je moet er tevens vanuit gaan dat kinderen een zeer rijke fantasie hebben, en veel dingen hebben kunnen oppikken van televisie, vriendjes of een misbegrepen afgeluisterd gesprek.
Mijn advies; stel het kind gerust, zeg hem dat het fantasie is en vergelijk het met sprookjes om de vergelijking rond te maken. Ook als je er zelf in gelooft dat het echt zou zijn; 3½ is géén leeftijd voor een kind om zich met dit soort dingen bezig te houden.
Het kind is al bang. Het afdoen als fantasie is ook te kort door de bocht. Weet jij veel wat er aan de hand is?quote:Op dinsdag 28 september 2010 22:02 schreef M4a1 het volgende:
[..]
Goed dan, zonder sarcasme.
Ongeacht of jij en je partner in het bovennatuurlijke geloven; het is mijns inziens niet gezond om een 3½ jarige bang te maken/te confronteren met dit soort dingen. Je moet er tevens vanuit gaan dat kinderen een zeer rijke fantasie hebben, en veel dingen hebben kunnen oppikken van televisie, vriendjes of een misbegrepen afgeluisterd gesprek.
Mijn advies; stel het kind gerust, zeg hem dat het fantasie is en vergelijk het met sprookjes om de vergelijking rond te maken. Ook als je er zelf in gelooft dat het echt zou zijn; 3½ is géén leeftijd voor een kind om zich met dit soort dingen bezig te houden.
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
En jij denkt dat het introduceren van de paranormale wereld in de leefwijze van een kind van 3½ slim is? Wil je het kind misschien ook meteen vertellen over AIDS, oorlogen, en andere ellende? Je weet inderdaad niet zeker wat er aan de hand is, maar daar kom je makkelijk genoeg achter. Doe het af als onecht (de kans is het grootst dat het namelijk uit de fantasie van het kind komt), en als de klachten over langdurige periode volhouden kan je professionele begeleiding zoeken.quote:Op dinsdag 28 september 2010 22:22 schreef vogeltjesdans het volgende:
[..]
Het kind is al bang. Het afdoen als fantasie is ook te kort door de bocht. Weet jij veel wat er aan de hand is?
Een klein kind vertellen dat de ziel van een onvoldaan overleden persoon hem lastig valt... ik denk dat je toch zelf wel kan verzinnen wat dat met de opvoeding van je kind doet? Zo vraag je om persoonlijkheidsstoornissen in later leven. Later als hij groter is kan hij zelf wel beslissen of hij wil omgaan of geloven in het bovennatuurlijke; nu is dat niet verstandig.
Nogmaals, je weet niet wat er aan de hand is. Het verschil met aids en oorlogen is dat het kind dit zelf meemaakt. Wat er vertelt wordt is zo concreet dat dat best eens niet te maken zou kunnen hebben met fantasie. Daarom moet je het in ieder geval niet uitsluiten.
Weet jij wat het doet met kinderen die altijd is verteld dat alles wat ze zeggen maar fantasie is? Hoeveel goede dingen daarmee zijn onderdrukt? In plaats van het weg te stoppen kan je het kinde beter leren ermee om te gaan, want als het geen fantasie is en het zich dus blijft manifesteren, wordt het kind nog banger! "Het is toch fantasie? Maar ik zie het nog steeds!" En dan?
Weet jij wat het doet met kinderen die altijd is verteld dat alles wat ze zeggen maar fantasie is? Hoeveel goede dingen daarmee zijn onderdrukt? In plaats van het weg te stoppen kan je het kinde beter leren ermee om te gaan, want als het geen fantasie is en het zich dus blijft manifesteren, wordt het kind nog banger! "Het is toch fantasie? Maar ik zie het nog steeds!" En dan?
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Goed, het moge helder zijn dat wij hier niet uitkomen. Ik denk dat het duidelijk is dat ik niet zo van het paranormale ben, en met dat als uitgangspunt heel veel gevaren zie in het aanpraten van onreële angsten bij het kind. Het is duidelijk dat jij er wel in gelooft, en dermate sterk dat het verhaal van het kind voor jou meteen geloofwaardig is.quote:Op dinsdag 28 september 2010 22:34 schreef vogeltjesdans het volgende:
Nogmaals, je weet niet wat er aan de hand is. Het verschil met aids en oorlogen is dat het kind dit zelf meemaakt. Wat er vertelt wordt is zo concreet dat dat best eens niet te maken zou kunnen hebben met fantasie. Daarom moet je het in ieder geval niet uitsluiten.
Weet jij wat het doet met kinderen die altijd is verteld dat alles wat ze zeggen maar fantasie is? Hoeveel goede dingen daarmee zijn onderdrukt? In plaats van het weg te stoppen kan je het kinde beter leren ermee om te gaan, want als het geen fantasie is en het zich dus blijft manifesteren, wordt het kind nog banger! "Het is toch fantasie? Maar ik zie het nog steeds!" En dan?
Onze uitgangspunten botsen, dus ik denk dat we er alleen baat bij hebben als we het eens zijn dat we het oneens zijn. Anders wordt het een eindeloze discussie.
Er zijn 4 opties zoals ik het zie:
1) het is echt, en je vertelt het kind over het paranormale
2) het is niet echt, en je vertelt het kind over het paranormale
3) het is echt, en je ontkent het
4) het is niet echt en je ontkent het
Gevallen 1 en 4 zijn het meest gunstig. In het geval van 2 riskeer je nodeloze trauma's en de-socialisatie (paranormale opvattingen zijn niet populair voor een kind op school), in het geval van 3 riskeer je verergering van de angst en bijkomende angst om dingen aan de ouders te vertellen.
Je moet ook niet tegen het kind gelijk zeggen dat het maar fantasie is, maar als ouder wel erachter zien te komen wanneer het kind het ziet en dan kijken of er in die kamer iets te vinden is wat het kan veroorzaken (kan al licht zijn wat ergens op schijnt waardoor het iets 'engs' lijkt. Van daaruit als ouderzijnde kijken of het weg te nemen is en als het aanblijft hulp zoeken.quote:Op dinsdag 28 september 2010 22:34 schreef vogeltjesdans het volgende:
Nogmaals, je weet niet wat er aan de hand is. Het verschil met aids en oorlogen is dat het kind dit zelf meemaakt. Wat er vertelt wordt is zo concreet dat dat best eens niet te maken zou kunnen hebben met fantasie. Daarom moet je het in ieder geval niet uitsluiten.
Weet jij wat het doet met kinderen die altijd is verteld dat alles wat ze zeggen maar fantasie is? Hoeveel goede dingen daarmee zijn onderdrukt? In plaats van het weg te stoppen kan je het kinde beter leren ermee om te gaan, want als het geen fantasie is en het zich dus blijft manifesteren, wordt het kind nog banger! "Het is toch fantasie? Maar ik zie het nog steeds!" En dan?
Nope, ik zei dat je moet uitzoeken wat het is en het kind ermee moet om leren gaan.quote:Op dinsdag 28 september 2010 22:52 schreef M4a1 het volgende:
Goed, het moge helder zijn dat wij hier niet uitkomen. Ik denk dat het duidelijk is dat ik niet zo van het paranormale ben, en met dat als uitgangspunt heel veel gevaren zie in het aanpraten van onreële angsten bij het kind. Het is duidelijk dat jij er wel in gelooft, en dermate sterk dat het verhaal van het kind voor jou meteen geloofwaardig is.
Op die manier dus.quote:Op dinsdag 28 september 2010 22:55 schreef rats het volgende:
Je moet ook niet tegen het kind gelijk zeggen dat het maar fantasie is, maar als ouder wel erachter zien te komen wanneer het kind het ziet en dan kijken of er in die kamer iets te vinden is wat het kan veroorzaken (kan al licht zijn wat ergens op schijnt waardoor het iets 'engs' lijkt. Van daaruit als ouderzijnde kijken of het weg te nemen is en als het aanblijft hulp zoeken.
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Juist eerst alle rationele zaken uitsluiten, blijft het kind het dan nog zien dan hulp inschakelen. Dit kan ook een kinderpsycholoog zijn (of iets in die richting). WIl niet zeggen dat er iets mis is met het kind, maar wel een hulpje om erachter te komen of er iets dieper ligt wat het kind als 'eng' ervaren heeft en daardoor wat is gaan zien.quote:Op dinsdag 28 september 2010 22:52 schreef M4a1 het volgende:
[..]
Goed, het moge helder zijn dat wij hier niet uitkomen. Ik denk dat het duidelijk is dat ik niet zo van het paranormale ben, en met dat als uitgangspunt heel veel gevaren zie in het aanpraten van onreële angsten bij het kind. Het is duidelijk dat jij er wel in gelooft, en dermate sterk dat het verhaal van het kind voor jou meteen geloofwaardig is.
Onze uitgangspunten botsen, dus ik denk dat we er alleen baat bij hebben als we het eens zijn dat we het oneens zijn. Anders wordt het een eindeloze discussie.
Er zijn 4 opties zoals ik het zie:
1) het is echt, en je vertelt het kind over het paranormale
2) het is niet echt, en je vertelt het kind over het paranormale
3) het is echt, en je ontkent het
4) het is niet echt en je ontkent het
Gevallen 1 en 4 zijn het meest gunstig. In het geval van 2 riskeer je nodeloze trauma's en de-socialisatie (paranormale opvattingen zijn niet populair voor een kind op school), in het geval van 3 riskeer je verergering van de angst en bijkomende angst om dingen aan de ouders te vertellen.
Daarna kan je het idd in het paranormale gaan zoeken en kijken of er dan iemand isdie erachter kan komen.
Nogmaals het is niet vreemd dat een kind op die leeftijd dingen ziet, zoals de eerder aangehaalde monsters onder het bed. Het is een leeftijd waarop fantasie groot is bij een kind.
Mijn excuus, Rats heeft inderdaad gelijk; UITERAARD moet je eerst alle mogelijke oorzaken uitsluiten. UITERAARD ga je eerst met het kind samen onder het bed kijken, en in de kast etc etc.
Ik nam dat aan als logische eerste stap, maar ik mag toch te goeder trouw aannemen dat TS die stappen reeds ondernomen heeft?
Ik nam dat aan als logische eerste stap, maar ik mag toch te goeder trouw aannemen dat TS die stappen reeds ondernomen heeft?
Eigenlijk bedoelen we dus hetzelfdequote:Op dinsdag 28 september 2010 23:01 schreef vogeltjesdans het volgende:
[..]
Nope, ik zei dat je moet uitzoeken wat het is en het kind ermee moet om leren gaan.
[..]
Op die manier dus.
even offtopic: tijdje terug had je een topic over of iemand wilde kaartleggen voor je, ik had erop gereageerd, pm maar als er nog interesse is.
Verder weer ot: Ik hoop dat ts erachter komt wat er speelt en er een goede oplossing voor kan vinden.
Daar heb je een punt, maar ik ging van tegen overgestelde uit en dat de ouders nog niks gedaan hadden. Komen we maar op 1 manier te wetenquote:Op dinsdag 28 september 2010 23:03 schreef M4a1 het volgende:
Mijn excuus, Rats heeft inderdaad gelijk; UITERAARD moet je eerst alle mogelijke oorzaken uitsluiten. UITERAARD ga je eerst met het kind samen onder het bed kijken, en in de kast etc etc.
Ik nam dat aan als logische eerste stap, maar ik mag toch te goeder trouw aannemen dat TS die stappen reeds ondernomen heeft?
verduidelijking van de ts 
Even een update.
We hebben alle kasten ondersteboven gehad.
We hebben een nachtlamp aangelaten voor hem
Ook hebben we hem uitgelegd dat het niet echt is.
Ook heb ik geprobeerd om Bruno ( zijn lievelelingstekenfilm en aap) hem komt helpen als het meisje er weer is, komt helpen.
Alle externe dingen die van invloed zouden kunnen zijn hebben we weggenomen.
Maar nog steeds is hij erg bang, ook wordt hij (als hij al slaapt) trillend wakker.
Kortom, of hij slaapt en wordt gillend wakker, of hij is nog wakker en wordt gaat gillen als een gek.
Zelf ben ik in het verleden in aanraking gekomen met geesten ( Ze zitten aan me vast)
Wel moet ik zeggen dat in mijn huidige woning het heel erg rustig is.
Zou het dan echt zijn, dat mijn zoon nog gevoeliger is als ik dat ben?( zit het in de familie dan ofzo, want mijn familie heeft veel ervaring helaas op dit gebied)
Dan rest me nog de vraag, hoe moet je je kind van 3 gaan vertellen dat er meer is?Of vertel je het juist niet( wat ik hier ook voorbij zag komen)
Of? is het dan echt een fantasy van hem, en is er helemaal niets???
We hebben alle kasten ondersteboven gehad.
We hebben een nachtlamp aangelaten voor hem
Ook hebben we hem uitgelegd dat het niet echt is.
Ook heb ik geprobeerd om Bruno ( zijn lievelelingstekenfilm en aap) hem komt helpen als het meisje er weer is, komt helpen.
Alle externe dingen die van invloed zouden kunnen zijn hebben we weggenomen.
Maar nog steeds is hij erg bang, ook wordt hij (als hij al slaapt) trillend wakker.
Kortom, of hij slaapt en wordt gillend wakker, of hij is nog wakker en wordt gaat gillen als een gek.
Zelf ben ik in het verleden in aanraking gekomen met geesten ( Ze zitten aan me vast)
Wel moet ik zeggen dat in mijn huidige woning het heel erg rustig is.
Zou het dan echt zijn, dat mijn zoon nog gevoeliger is als ik dat ben?( zit het in de familie dan ofzo, want mijn familie heeft veel ervaring helaas op dit gebied)
Dan rest me nog de vraag, hoe moet je je kind van 3 gaan vertellen dat er meer is?Of vertel je het juist niet( wat ik hier ook voorbij zag komen)
Of? is het dan echt een fantasy van hem, en is er helemaal niets???
Nou moet ik natuurlijk zeggen; ga er eerst mee naar de huisarts, kijk of je een verwijzing kan krijgen voor een kinderpsycholoog.
Dat gezegd hebbende..
Kun je ook putten uit je eigen ervaringen? Hoe ging jij er als kind mee om?
Laten we er vanuit gaan dat het voor de kleine geen fantasie is, dat het voor hem realiteit is, probeer het dan bespreekbaar te maken. Maar, probeer ook contact op te nemen met een paragnost op te nemen die hierin gespecialiseerd is (ik ken nog een goeie die aan huis komt als het nodig is).
En ja, in deze periode lijken er meer kinderen geboren te worden die sensitiever zijn.
Dat gezegd hebbende..
Kun je ook putten uit je eigen ervaringen? Hoe ging jij er als kind mee om?
Laten we er vanuit gaan dat het voor de kleine geen fantasie is, dat het voor hem realiteit is, probeer het dan bespreekbaar te maken. Maar, probeer ook contact op te nemen met een paragnost op te nemen die hierin gespecialiseerd is (ik ken nog een goeie die aan huis komt als het nodig is).
En ja, in deze periode lijken er meer kinderen geboren te worden die sensitiever zijn.
The truth was in here.
Het is een kind van 3½ !!quote:Op woensdag 29 september 2010 11:06 schreef Bastard het volgende:
Nou moet ik natuurlijk zeggen; ga er eerst mee naar de huisarts, kijk of je een verwijzing kan krijgen voor een kinderpsycholoog.
Dat gezegd hebbende..
Kun je ook putten uit je eigen ervaringen? Hoe ging jij er als kind mee om?
Laten we er vanuit gaan dat het voor de kleine geen fantasie is, dat het voor hem realiteit is, probeer het dan bespreekbaar te maken. Maar, probeer ook contact op te nemen met een paragnost op te nemen die hierin gespecialiseerd is (ik ken nog een goeie die aan huis komt als het nodig is).
En ja, in deze periode lijken er meer kinderen geboren te worden die sensitiever zijn.
TS; aangezien je zelf aangeeft dat er geesten aan je vast zitten; zou het niet eventueel kunnen dat je zelf angstig gedrag vertoont (voor jezelf ofwel de kleine) dat de kleine oppikt en meeneemt?
Ik adviseer dat je begeleiding opzoekt van een psychopedagoog in plaats van een paragnost. Wat is voor jou nou belangrijker; het bevestigen van het bestaan van geesten, of de gezonde opgroei van je kind??
Wat vindt trouwens de partner van TS van de situatie? Wat is haar mening over de waarnemingen van het kind? Hier hebben we tot nu toe nog niks van gehoord.
Hoe kun je nou aan een kind uitleggen dat de geesten die hij ziet niet echt zijn,als je zelf overduidelijk wel in geesten gelooft en je huis laat reinigen?!quote:Op woensdag 29 september 2010 09:45 schreef larzzzman het volgende:
Even een update.
We hebben alle kasten ondersteboven gehad.
We hebben een nachtlamp aangelaten voor hem
Ook hebben we hem uitgelegd dat het niet echt is.
Ook heb ik geprobeerd om Bruno ( zijn lievelelingstekenfilm en aap) hem komt helpen als het meisje er weer is, komt helpen.
Alle externe dingen die van invloed zouden kunnen zijn hebben we weggenomen.
Maar nog steeds is hij erg bang, ook wordt hij (als hij al slaapt) trillend wakker.
Kortom, of hij slaapt en wordt gillend wakker, of hij is nog wakker en wordt gaat gillen als een gek.
Zelf ben ik in het verleden in aanraking gekomen met geesten ( Ze zitten aan me vast)
Wel moet ik zeggen dat in mijn huidige woning het heel erg rustig is.
Zou het dan echt zijn, dat mijn zoon nog gevoeliger is als ik dat ben?( zit het in de familie dan ofzo, want mijn familie heeft veel ervaring helaas op dit gebied)
Dan rest me nog de vraag, hoe moet je je kind van 3 gaan vertellen dat er meer is?Of vertel je het juist niet( wat ik hier ook voorbij zag komen)
Of? is het dan echt een fantasy van hem, en is er helemaal niets???
Sorrie, het is een klein kind, hij doet niets anders dan overnemen wat hij van zijn ouders ziet, zoals het een klein kind betaamt. Papa gelooft in spoken, dus ziet je kind ook spoken, volkomen logisch.
Leuke familie zeg, en wat lijkt je kind op jou!
Ik pak mijn brommer en ik ga.
uitleggen dat het niet echt is zal niet helpen, voor je zoontje is het namelijk wel echt.
Zoals eerder al aangegeven zou ik hulp erbij gaan zoeken. Eventueel via de huisarts (of misschien dat consultatiebureau nog tips heeft? Weet niet tot welke leeftijd je daar terecht kan), maar een kinderpsycholoog of pedagoog kan je waarschijnlijk wat beter op weg helpen.
In deze leeftijd fantaseren kinderen er op los. Ik haalde al eerder aan de monsters onder het bed/in de kast. Het kan heel goed zijn dat je zoontje iets opgepikt heeft wat hem bang gemaakt heeft en dat dit naar boven komt zodra hij moet gaan slapen of ervan droomt (het gillend wakker worden).
Ondanks je eigen ervaringen met geesten, zou ik het zelf niet gelijk in die hoek zoeken. Dit wil niet zeggen dat het geen oorzaak zou zijn, maar dit pas onderzoeken nadat (nogmaals) al het andere uitgelsoten is.
Zelf heb ik ook van kind af aan ervaringen met geesten, maar dit wil niet zeggen dat alle onverklaarbare of rare dingen hiermee te maken hebben.
Als ik jou was zou ik als eerste contact opnemen met de huisasrts of kinderarts (als je die hebt), het verhaal uitleggen en kijken wat die ervan zegt.
Zoals eerder al aangegeven zou ik hulp erbij gaan zoeken. Eventueel via de huisarts (of misschien dat consultatiebureau nog tips heeft? Weet niet tot welke leeftijd je daar terecht kan), maar een kinderpsycholoog of pedagoog kan je waarschijnlijk wat beter op weg helpen.
In deze leeftijd fantaseren kinderen er op los. Ik haalde al eerder aan de monsters onder het bed/in de kast. Het kan heel goed zijn dat je zoontje iets opgepikt heeft wat hem bang gemaakt heeft en dat dit naar boven komt zodra hij moet gaan slapen of ervan droomt (het gillend wakker worden).
Ondanks je eigen ervaringen met geesten, zou ik het zelf niet gelijk in die hoek zoeken. Dit wil niet zeggen dat het geen oorzaak zou zijn, maar dit pas onderzoeken nadat (nogmaals) al het andere uitgelsoten is.
Zelf heb ik ook van kind af aan ervaringen met geesten, maar dit wil niet zeggen dat alle onverklaarbare of rare dingen hiermee te maken hebben.
Als ik jou was zou ik als eerste contact opnemen met de huisasrts of kinderarts (als je die hebt), het verhaal uitleggen en kijken wat die ervan zegt.
Dit is wel héél erg lomp en kort door de bocht, maar is wel ongeveer wat ik probéér te zeggen steeds.quote:Op woensdag 29 september 2010 11:32 schreef drijfhout het volgende:
[..]
Hoe kun je nou aan een kind uitleggen dat de geesten die hij ziet niet echt zijn,als je zelf overduidelijk wel in geesten gelooft en je huis laat reinigen?!
Sorrie, het is een klein kind, hij doet niets anders dan overnemen wat hij van zijn ouders ziet, zoals het een klein kind betaamt. Papa gelooft in spoken, dus ziet je kind ook spoken, volkomen logisch.
Leuke familie zeg, en wat lijkt je kind op jou!
Mijn vermoeden is dat beide ouders in het bovennatuurlijke geloven, en daardoor angst uitstralen, of doorgeven dat er iets is om angstig voor te zijn, hetgeen het kind daarna overneemt en imiteert. Daarom was mijn eerste advies om het te ontkennen, óók als je zelf erin gelooft.
TS dit is reeds meerdere malen gezegd hier, maar nog maar een keertje; als je echt geeft om de opvoeding en geestelijke gezondheid van je kind zoek je geen hulp op FoK! maar raadpleeg je een huisarts met een hulpvraag voor opvoeding. Een psychopedagoog dus: een opvoedkundige gespecialiseerd in kinderen die met zichzelf in de knoei zitten. Uiteraard is dit niet nodig als de klachten kortdurig zijn.
IEDER kind heeft in zijn leven wel eens in spoken geloofd; zij het niet door casper het spookje of de ghostbusters, dan wel door een ongelukkige uitspraak van de ouders die toevallig overhoord is. Dit hoeft niet te zeggen dat ieder kind geesten ziet!!
Een kind van 3 en half kan wel enigzins aangeven wat hij/zij bedoelt of wil hoorquote:
The truth was in here.
Dat is kort door de bocht, jij weet niet in hoeverre ' spoken ' een onderwerp is waar thuis over word gesproken in het bijzijn van kinderen.quote:
Sorrie, het is een klein kind, hij doet niets anders dan overnemen wat hij van zijn ouders ziet, zoals het een klein kind betaamt. Papa gelooft in spoken, dus ziet je kind ook spoken, volkomen logisch.
Leuke familie zeg, en wat lijkt je kind op jou!
Wijzelf, geloven ook in spoken.. om het woord spook dan maar te gebruiken, en hebben het nooit over paranormale zaken in bijzijn van de kinderen. Juist omdat ze dingen oppikken en gaan gebruiken in hun fantasie en we zelf niet meer zouden weten wanneer iets ' vreemd' is bij een kind.
Doet mij denken aan een gesprek wat ik deze ochtend had in de auto met mijn oudste, ze word bijna 5. Ze had het over leeftijd, en vroeg zich af of ik ook bijna 5 geweest. Dat beaamde ik, ik was een klein jongetje dat ik zo oud was als haar.
Toen vroeg ze zich af waar zij toen was.. en ik zei tegen haar.. je bestond nog niet, jij kwam pas toen papa veel ouder werd.
Toen zei ze.. ik bestond wel, maar ik was ergens anders. En ik vroeg haar, weet je daar nog iets van? En ze antwoorde nee, dat weet ik allemaal niet meer, maar ik was bij mijn andere broers en zussen.
Nogmaals, ik heb het nooit over paranormale zaken, of een gebeuren buiten ons zichtsveld, dit was haar eigen zuivere beredenering.
The truth was in here.
Ik heb niet echt hulp gehad om ermee om te leren gaan vroeger.quote:Op woensdag 29 september 2010 11:06 schreef Bastard het volgende:
Nou moet ik natuurlijk zeggen; ga er eerst mee naar de huisarts, kijk of je een verwijzing kan krijgen voor een kinderpsycholoog.
Dat gezegd hebbende..
Kun je ook putten uit je eigen ervaringen? Hoe ging jij er als kind mee om?
Laten we er vanuit gaan dat het voor de kleine geen fantasie is, dat het voor hem realiteit is, probeer het dan bespreekbaar te maken. Maar, probeer ook contact op te nemen met een paragnost op te nemen die hierin gespecialiseerd is (ik ken nog een goeie die aan huis komt als het nodig is).
En ja, in deze periode lijken er meer kinderen geboren te worden die sensitiever zijn.
Mijn broer en zus hadden het ook alleen vele malen erger en dus steunden we elkaar wel.
Maar echte hulp hebben we nooit gehad.
En dus weet ik niet goed hoe ik zo'n jong kind hiermee moet confronteren
Maar naar de huisarts gaan lijkt me inderdaad een goed idee
en eventueel een kinderpsycholoog .Nog niet aan gedacht bedankt
Sorry maar wtf!!! ik heb hem nog geen 1 keer geconfronteerd met het feit dat er mogelijk geesten bestaan.Ik probeer te achterhalen of het niet gewoon zijn fantasie is.quote:Op woensdag 29 september 2010 11:32 schreef drijfhout het volgende:
[..]
Hoe kun je nou aan een kind uitleggen dat de geesten die hij ziet niet echt zijn,als je zelf overduidelijk wel in geesten gelooft en je huis laat reinigen?!
Sorrie, het is een klein kind, hij doet niets anders dan overnemen wat hij van zijn ouders ziet, zoals het een klein kind betaamt. Papa gelooft in spoken, dus ziet je kind ook spoken, volkomen logisch.
Leuke familie zeg, en wat lijkt je kind op jou!
Lezen is moeilijk voor jou?????
quote:Op woensdag 29 september 2010 11:32 schreef rats het volgende:
uitleggen dat het niet echt is zal niet helpen, voor je zoontje is het namelijk wel echt.
Zoals eerder al aangegeven zou ik hulp erbij gaan zoeken. Eventueel via de huisarts (of misschien dat consultatiebureau nog tips heeft? Weet niet tot welke leeftijd je daar terecht kan), maar een kinderpsycholoog of pedagoog kan je waarschijnlijk wat beter op weg helpen.
In deze leeftijd fantaseren kinderen er op los. Ik haalde al eerder aan de monsters onder het bed/in de kast. Het kan heel goed zijn dat je zoontje iets opgepikt heeft wat hem bang gemaakt heeft en dat dit naar boven komt zodra hij moet gaan slapen of ervan droomt (het gillend wakker worden).
Ondanks je eigen ervaringen met geesten, zou ik het zelf niet gelijk in die hoek zoeken. Dit wil niet zeggen dat het geen oorzaak zou zijn, maar dit pas onderzoeken nadat (nogmaals) al het andere uitgelsoten is.
Zelf heb ik ook van kind af aan ervaringen met geesten, maar dit wil niet zeggen dat alle onverklaarbare of rare dingen hiermee te maken hebben.
Als ik jou was zou ik als eerste contact opnemen met de huisasrts of kinderarts (als je die hebt), het verhaal uitleggen en kijken wat die ervan zegt.
Die zoekt het meer in de richting van geesten.quote:Op woensdag 29 september 2010 11:26 schreef M4a1 het volgende:
Wat vindt trouwens de partner van TS van de situatie? Wat is haar mening over de waarnemingen van het kind? Hier hebben we tot nu toe nog niks van gehoord.
Ik niet, zie elke keer wel een reactie voorbij komen met het feit dat ik het teveel op geesten zou baseren, maar dat dus niet.Dat is dus wel de laatste weg die ik wil bewandelen.Ook uit ervaring.
Kortom, ik dacht laat ik een topic openen voor nuttige tips om te kijken of het nu een fantasie is of misschien toch iets anders.Daarbij heb ik zeer waardevolle tips gehad
Van mij mag er wel een slotje op, aangezien sommigen denken dat ik teveel mijn mening over geesten op mijn kind afdruk (en nogmaals dat doe ik juist niet
)nogmaals, iedereen bedankt voor jullie tips
Lees mijn verhaal nog eens, wacht vervolgens dat je ballen zijn ingedaald , fok vervolgens je eigen kind en kom dan terugquote:Op woensdag 29 september 2010 11:32 schreef drijfhout het volgende:
[..]
Hoe kun je nou aan een kind uitleggen dat de geesten die hij ziet niet echt zijn,als je zelf overduidelijk wel in geesten gelooft en je huis laat reinigen?!
Sorrie, het is een klein kind, hij doet niets anders dan overnemen wat hij van zijn ouders ziet, zoals het een klein kind betaamt. Papa gelooft in spoken, dus ziet je kind ook spoken, volkomen logisch.
Leuke familie zeg, en wat lijkt je kind op jou!
Met mijn lezen is niks mis hoor.quote:Op woensdag 29 september 2010 12:18 schreef larzzzman het volgende:
[..]
Sorry maar wtf!!! ik heb hem nog geen 1 keer geconfronteerd met het feit dat er mogelijk geesten bestaan.Ik probeer te achterhalen of het niet gewoon zijn fantasie is.
Lezen is moeilijk voor jou?????
Kinderen pikken veel en veel meer op van hun ouders, dan alleen wat er tegen ze verteld wordt.
Dat is wat ik je vertel. Ik baseer me op wat je over jezelf en je kind schrijft.
Ik pak mijn brommer en ik ga.
Ik heb het woord geest nog geen 1 keer in mijn mond gehad tegen mijn kind, en toch vind je mij en mijn kind raar??? toffe gozer ben je danquote:Op woensdag 29 september 2010 12:30 schreef drijfhout het volgende:
[..]
Met mijn lezen is niks mis hoor.
Kinderen pikken veel en veel meer op van hun ouders, dan alleen wat er tegen ze verteld wordt.
Dat is wat ik je vertel. Ik baseer me op wat je over jezelf en je kind schrijft.
Wow. Ik ben 41 lieve schat. En vraag je af waarom wat ik schrijf in een paar regels je zo verschrikkelijk raakt dat je er zo over struikelt. Kan best dat ik onzin schrijf, maar waarom raakt het je dan zo?quote:Op woensdag 29 september 2010 12:25 schreef larzzzman het volgende:
[..]
Lees mijn verhaal nog eens, wacht vervolgens dat je ballen zijn ingedaald , fok vervolgens je eigen kind en kom dan terug
Ik pak mijn brommer en ik ga.
Zal ik hem dan maar slotten zoals TS al aangaf? Mocht je toch nog nieuws hebben laat het mij even weten, zet ik hem zo weer open voor je.
The truth was in here.
