Friek Polemiek

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 20:39 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Ben je niet gewoon een variant?
Gevoelens, die hangen volgens de wetenschap samen met je zenuwstelsel. Computers hebben geen zenuwen, althans niet zoals wij. Logisch dat ze niets voelen.
Maar wil dat zeggen dat je kunt uitgaan van een 'ziel' in een lichaam?

Je bedoelt het woord 'zenuwstelsel' binnen het Taalkader van de moderne wetenschap. Kun je grond daarvan conclusies trekken over wat er wel en niet bestaat?

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 19:03 schreef sneakypete het volgende:

Taal is een communicatiemiddel. Lichaamstaal een metafoor. Je kunt dat taal noemen, of niet. Dat is een kwestie van semantiek. Wat wil je hier verder mee zeggen?

Dat is een te povere reaktie op een belangrijk punt, namelijk:

quote:

Mijn punt is dat het procesmodel meer omvat dan de taal (taal is een subproces). Je kunt namelijk wel iets buiten taal om zeggen:
1. Lichaamstaal is ook taal (knipogen).
2. Gedrag is ook taal. Als iemand altijd betrouwbaar is, dan communiceert hij betrouwbaarheid.
3. Iedere interactie is taal. Als een boom te beklimmen is, dan communiceert hij dat door beklimbaar te zijn.
Dat je nooit iets kunt zeggen, buiten de taal om, klinkt tautologisch.

Lichaamstaal voldoet aan alle kenmerken van communicatie. Dat kun je geen metafoor van communicatie noemen. Wat ik aangeeft, is dat alle interactie informatief kan zijn. Als je gelooft dat je kunt vliegen, dan zul daar na een aantal valpartijen anders over gaan denken.

Als je deze legitieme generalisatie accepteert, dan verruimt je het kader van een Taalkader tot een Procesmodel. Een enorme verbetering.

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 23:56 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Dat is een te povere reaktie op een belangrijk punt, namelijk:
[..]



Lichaamstaal voldoet aan alle kenmerken van communicatie. Dat kun je geen metafoor van communicatie noemen. Wat ik aangeeft, is dat alle interactie informatief kan zijn. Als je gelooft dat je kunt vliegen, dan zul daar na een aantal valpartijen anders over gaan denken.

Als je deze legitieme generalisatie accepteert, dan verruimt je het kader van een Taalkader tot een Procesmodel. Een enorme verbetering.

Verbetering? Dat is een waardeoordeel en niet aan de orde.
Natuurlijk is iedere interactie informatief, daar treedt immers variatie op. De omgeving zit vol met variatie en dat betekent verschil. En we weten al, informatie is ieder verschil dat een verschil maakt.

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 20:39 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Ben je niet gewoon een variant?
Gevoelens, die hangen volgens de wetenschap samen met je zenuwstelsel. Computers hebben geen zenuwen, althans niet zoals wij. Logisch dat ze niets voelen.
Maar wil dat zeggen dat je kunt uitgaan van een 'ziel' in een lichaam?

Gevoelens hangen niet samen met het zenuwstelsel. Gevoelens betreffen het brein. Het limbisch systeem (en vnl. de amygdala) wordt als verwant gezien met emotie(regulatie).

quote:

Op donderdag 14 oktober 2010 01:22 schreef jan_billeman het volgende:

[..]

Verbetering? Dat is een waardeoordeel en niet aan de orde.
Natuurlijk is iedere interactie informatief, daar treedt immers variatie op. De omgeving zit vol met variatie en dat betekent verschil. En we weten al, informatie is ieder verschil dat een verschil maakt.

Het taalkader evolueert. Als iedereen, in absolute zin, in een taalkader zit opgeloten, is dat onmogelijk. Als je niet in een taalkader opgesloten zit, is alles mogelijk (zelfs objectiviteit). Verbreed tot interactie, loop je overal de taalkaders uit. Je staat in contact met 'iets' dat geen taal is, en tegen deze achtergrond evolueren taalkaders. Net zoals de evolutie van het leven begrepen wordt in de context van de natuurkundige mechanica. De gedachten van de mens in de wereld of de voorstelling van de wereld in zijn gedachten. Hoe kun je het een boven het andere stellen?

Als je in de natuurkunde aankomt met woorden als taalkaders, evolutie van taalkaders, en de onmogelijkheid van objectiviteit, dan word je geacht expliciet te maken waar je het over hebt. Als je vervolgens aankomt met de bewering, dat niets kunt beweren over taalkaders, dan ben je een soort mysticus. Als je vervolgens in vage slogans spreekt als:

Informatie is ieder verschil dat een verschil maakt.
Zien in het licht van de taal.

ben je niet overtuigend en praat je waarschijnlijk iemand na. Als je stelt (Friek Polemiek)

quote:

Waar wetenschappers mee bezig zijn is niets meer dan het herhalen van datgene wat in het taalkader overleeft. Dit noemen ze kennis.

dan vraagt Haushover: Kun je dit toelichten? Jouw antwoord:

quote:

Het is vrij duidelijk. Bekend met het darwinisme?
Er zit iets circulairs is, maar laat dat dienen ter verheldering. Zoals dat in de Middeleeuwen gebruikelijk was.

Je grossiert in arrogante, afkappende. absolute stellingen. Voor iemand voor wie iedere mogelijkheid van objectiviteit uitgesloten is, is dat veel te stellig.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 14-10-2010 14:03:18 ]

quote:

Op donderdag 14 oktober 2010 01:25 schreef jan_billeman het volgende:

[..]

Gevoelens hangen niet samen met het zenuwstelsel. Gevoelens betreffen het brein. Het limbisch systeem (en vnl. de amygdala) wordt als verwant gezien met emotie(regulatie).

Is het een recente ontwikkeling in de neurowetenschappen dat het brein als niet behorend tot het zenuwstelsel wordt gezien?

quote:

De hersenen (plurale tantum), ook wel het brein genoemd, vormen het deel van het centrale zenuwstelsel dat zich in het hoofd bevindt (Grieks: ἐγκέφαλον, encephalon, in het hoofd)

http://nl.wikipedia.org/wiki/Hersenen

Ik vraag me af of het moment van inzicht in iets ook niet iets is wat buiten de taal staat.

Je kunt tegen iemand ellenlange betogen houden om de stelling van Pythagoras te bewijzen, maar zolang hij het niet wezenlijk begrijpt zijn dit alleen maar woorden, en een leerling die er op uit is een goed cijfer voor zijn wiskunde te halen zou die eventueel van buiten kunnen leren, en zo zijn leraar en zichzelf voor de gek houden.

Maar op het moment van inzicht in wat er geprobeerd wordt over te brengen verdwijnen de woorden, als communicatiemiddel om een gedachtenproces op gang te brengen naar de achtergrond, en valt het kwartje.

Dat is dus een Aha-erlebnis, en heeft meer met schouwen en innerlijk zien te maken dan met woorden.

Inzicht en bewustwording

Bewustwording is altijd overstijgend. Je zit in iets gevangen, vervolgens benoem je dat en zo sta je er alweer boven. Het is moeilijk je voor te stellen dat je een complete theorie over de mens hebt. Zodra mensen de theorie kennen, gaan ze er vanaf wijken.

Bewustzijn lijkt zelf al een soort taal te zijn (qualia). Een directe zintuiglijke waarnemening is pas begrijpelijk in 'het licht van de taal', maar is conceptueel bewustzijn het hele bewustzijn?

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 14-10-2010 14:35:16 ]

quote:

Op donderdag 14 oktober 2010 13:23 schreef kleinduimpje3 het volgende:

[..]

Is het een recente ontwikkeling in de neurowetenschappen dat het brein als niet behorend tot het zenuwstelsel wordt gezien?
[..]

http://nl.wikipedia.org/wiki/Hersenen

Oh lol, tu as raison, ik had t verkeerd gelezen
Bedankt voor de correctie!

quote:

Op woensdag 13 oktober 2010 21:47 schreef kleinduimpje3 het volgende:

[..]

Ja, en een zenuwstelsel bestaat uit protonen, neutronen en elektronen.
En waarom zouden die deeltjes iets voelen?

Ze doen niets anders dan braaf de bewegingsvergelijkingen volgen, voor zover ze tenminste niet worden geconfronteerd met het metafysische principe van een macroscopische waarnemer, en waarom zou het ze wat uit maken of ze naar links of naar rechts of naar boven gaan, of helemaal nergens naar toe?

Het bekende mind-body probleem.

Zie bijvoorbeeld Concieving the impossible and the mind-body problem van Thomas Nagel

[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 14-10-2010 20:27:28 ]

quote:

[b]Op woensdag 13 oktober 2010 19:10
Kun je er buiten stappen en vervolgens iets zinnigs er over zeggen, of blijf je gebonden aan en gestuurd door hetgene je dacht te kunnen overzien?

Waarom zou de taal niet toestaan iets zinnigs over zichzelf te zeggen?
En er buiten stappen is natuurlijk altijd mogelijk. Genietend van een rozengeur kun je voor een aanstormende auto stappen.

quote:

Op donderdag 14 oktober 2010 14:46 schreef RolloGreb het volgende:

[..]

Waarom zou de taal niet toestaan iets zinnigs over zichzelf te zeggen?

Is de onvolledigheidstelling van Godel daar een geslaagd voorbeeld van?

quote:

Op donderdag 14 oktober 2010 15:00 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Is de onvolledigheidstelling van Godel daar een geslaagd voorbeeld van?

Ik zou het niet weten.
Wel durf ik te stellen dat je zinnige (lees: betekenisvolle) uitspraken kunt doen over de taal.
Zo kun je de taal opvatten als een gevangenis waar niet uit te ontsnappen valt maar aan de andere kant evengoed als een gereedschap waar je de wereld mee naar je hand kunt zetten. Beide opvattingen lijken me zinnig in zoverre ze het overdenken waard zijn.

quote:

Op donderdag 14 oktober 2010 15:22 schreef RolloGreb het volgende:

[..]

Ik zou het niet weten.
Wel durf ik te stellen dat je zinnige (lees: betekenisvolle) uitspraken kunt doen over de taal.
Zo kun je de taal opvatten als een gevangenis waar niet uit te ontsnappen valt maar aan de andere kant evengoed als een gereedschap waar je de wereld mee naar je hand kunt zetten. Beide opvattingen lijken me zinnig in zoverre ze het overdenken waard zijn.

Dan zijn wij het eens. De uitdrukking "een gereedschap waar je de wereld mee naar je hand kunt zetten" is een objectieve zienswijze. Een objectieve zienswijze is onmogelijk als je "de taal opvat als een gevangenis waar niet uit te ontsnappen". Het zijn verschillende metafysische uitgangpunten of perspectieven.

Er zijn twee alternatieven mogelijkheden om perspectieven te integreren:

1. Reductie. Je kunt één perspectief beschouwen als fundamenteel (het grondperspectief) en het andere perspectief als afgeleid. De inbedding van het ene perspectief in het andere noemt men een reductie.

2. Samenstelling. Je kunt beide perspectieven beschouwen als twee gezichtspunten op dezelfde realiteit. In dat geval is er een overkoepelend perspectief mogelijk, dat beide omvat en de samenhang begrijpelijk maakt. Een overkoepelend perspectief is een synthese op een hoger niveau van abstractie.

Reductie en samenstelling zijn tegengestelde operaties: voldoende verschillende reducties van één overkoepelend perspectief kun je weer samenstellen tot het origineel.

Als het niet lukt om twee perspectieven te integreren, dan spreekt men over complementaire perspectieven.

quote:

Op vrijdag 15 oktober 2010 00:24 schreef sneakypete het volgende:

[..]

Waar zolang niemand het kan weerleggen. Verder niets hoor.

Geldt dat ook voor God? Of bedoel je dat het een hypothese is?

quote:

Zodra je wilt falsificeren ben je al opgenomen in de taal. Tja, dan weerleg je die niet zo snel!

Het is dus geen hypothese. Is het dan metafysica?

quote:

Je zet 'echte' (wereld) tussen haakjes. Dat zegt al veel. Jij weet ook: een 'echte wereld' los van 'jouw wereld' is onvindbaar, onzinnig. Dat is geen open deur naar een totaal relativisme maar de opmerking dat je niet kunt filosoferen over de werkelijkheid. Dan denk je dat er een apart bestaande werkelijkheid is die je vervolgens kunt betreden. Hoe?

Wetenschap. Er is niet apart bestaande werkelijkheid, maar een voorstelling van de werkelijkheid. Een 'outside view' zoals de mechanica van Newton of evolutieleer. In dat plaatje figureren dingen die je niet direct kunt ervaren, zoals krachten of DNA. Als de wereld statisch is, dan is dat onzin. Waarom ergens iets achter denken? Achter een vallende steen de zwaartekracht denken lijkt zinloos. Maar de Newtonse mechanica is een dynamische theorie, het beschrijft een ontwikkeling in de tijd. In deze beschrijving figureert de zwaartekracht, om dat patroon te kunnen beschrijven. De theorie is later vervangen door de algemene relativiteitstheorie. Dan ben je de zwaartekracht kwijt, maar daar krijg je een gekromde tijdsruimte voor terug (en deze speelt dezelfde bemiddelende rol).

quote:

Hoe weerlegt de relativiteitstheorie Kant? Wat valt te weerleggen? Wat wordt weerlegd?
Kant draait voor mij dus om het postuleren van een scheiding (subject-object) met de constatering dat het object (ding an sich) ontoegankelijk is voor ervaring. Het hele spreken daarvan is dan toch totaal nutteloos en dus ook het onderscheid ertussen? Dat moet je begrijpen, daar wil ik naartoe. Wanneer je dat onderscheid reduceert en dus zinloos verklaart sta je aan het begin van je eigen destructie van alle metafyisische fundamenten.

Kant dacht de alle informatie die uit de wereld komt, door wat de mens zelf is, in een bepaalde voorstelling is gegoten. Je bewuste voorstelling zit opgesloten in deze presentatiewijze. Daarom is apriori kennis mogelijk (over de presentatie wijze zelf). Ons ideeen van tijd en ruimte behoren daartoe. Daarom is de Euclidische meetkunde apriori kennis. Volgens de algemene relativiteitstheorie kan de tijdsruimte gekromd zijn (niet euclidisch). Het bleek dat we toch weer verder kunnen kijken, dan verwacht.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 15-10-2010 15:42:56 ]

quote:

Op vrijdag 15 oktober 2010 00:24 schreef sneakypete het volgende:

Zodra je wilt falsificeren ben je al opgenomen in de taal. Tja, dan weerleg je die niet zo snel!

Er is geen betrouwbare kennis van de buitenwereld mogelijk via de zintuigen. Want iets dat verder weg staat lijkt kleiner. Een lepel in een glas water lijkt geknikt. Tegenwoordig zijn deze argumenten geen reden om aan onze zintuiglijke waarnemingen te twijfelen. We hebben zelfs geleerd onze zintuiglijke beperkingen te omzeilen. Maar nu zitten we weer opgesloten in een taalkader.

De wereld toont zich aan de deelnemer door zijn interactie met de omgeving. Als je tegen een muur aanbotst, kan de reactie worden omschreven als: “Ho en Au”. Deze reactie is één van de vele mogelijke betekenissen van een muur. De deelnemersreactie wordt vertaald in betekenissen. Zo laat de interactie tussen een deelnemer en zijn omgeving sporen na in het inwendige milieu van de deelnemer (een leerervaring) en beïnvloed zijn toekomstige gedrag (als een Pavlof reactie). Een betekenis verwijst altijd naar een groter geheel van interacterende delen waarbinnen de betekenis zijn gestalte krijgt.

Wat is de betekenis alledaagse woorden zoals eten, sneeuw, muziek of liefde in de hoofden van verschillende mensen? Dat is afhankelijk van hun individuele ervaringen. Daarom hebben de gemeenschappelijke woorden voor iedere deelnemer hun eigen betekenissen (hoezo een gemeenschappelijke taal?). Door de communicatie tussen de deelnemers hebben de woorden ook een min of meer objectieve betekenis. Deze objectieve betekenissen zijn een eigenschap van het collectief. Maar betekenissen zijn nooit eenduidig of simpel, maar altijd persoonlijk, meervoudig en veranderlijk.

Een taalkader is alltijd in ontwikkeling en in die zin open. In de wiskunde leidt voortdurend het één tot het ander. Als je begint met tellen en je gaat daarmee spelen, kom je zo tot allerlei patronen (driehoeksgetallen, vierkantsgetallen) en relaties daartussen. Er is ook geen einde aan wat je met taal kunt uitdrukken. Ik kom geen woorden tekort als ik een metafysische uitspraak doe. Je accepteert alleen deze betekenissen niet.

Als je metafysica begrijpt als het aannemen van een ‘outside view’ dan wordt het duidelijker. Het onderscheidt tussen een ‘inside view’ en een ‘outside view’ is heel gewoon. Zoals het verschil tussen boos zijn of iemand zien die boos is. Op je eigen verwekking en dood bestaat geen ‘inside view’. Als je jezelf voorstelt als iemand die in de wereld rondloop (objectief), dan is dat een ‘outside view’, waarin je je eigen verwekking en dood wel kunt voorstellen. Iedereen op deze aardbol heeft zijn eigen ‘inside view’. Maar een ‘outside view’ op de aarde met al zijn bewoners is één samenhangend verhaal (objectief). Er is ook behoefte aan een ‘outside view’.

Het onderscheid tussen beide views volgt uit de aanname dat je in de wereld bent en daarmee overstijg je het solipsisme. Iedereen maakt die aanname. Daarna is het de vraag hoever deze zelfoverstijging gaat. De nieuwe 'outside view' is ook weer te beschouwen als een 'inside view'.

Als je alleen maar van binnenuit kijkt en je maakt daar een universum van, dan krijg je solipsisme. Als je dat solipsisme van buitenaf bekijkt, zijn er meerdere onafhankelijke individuen. Dan wordt een taalgemenschap denkbaar. Als je een taalgemeenschap van individuen alleen van binnenuit bekijkt, en je maakt daar een universum van, dan krijg je een taalkader (noem het ‘collectief solipsisme’). Als je dat ‘collectief solipsisme’ van buitenaf bekijkt, is er de wereld waarin deze gemeenschap leeft en het taalkader zich ontwikkeld. Dat is een ‘outside view’ op een taalkader, geformuleerd binnen het taalkader (zie ook de post van RolloGreb: Friek Polemiek).

Een natuurkundige theorie is een 'outside view' en in die zin metafysica. Volgens het pragmatisme mag je geen 'outside view' aannemen. Ik switch voortdurend en tussen een 'inside view' en een 'outside view' (een 'gestalt psychologische switch' tussen twee complementaire interpretaties).

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 15-10-2010 17:33:22 ]

quote:

Op donderdag 14 oktober 2010 15:22 schreef RolloGreb het volgende:

[..]

Ik zou het niet weten.

In de formulering die Alan Turing van de onvolledigheidsstelling van Godel geeft, is een turingmachine gebonden aan een set instructies (een taalkader). Binnen dat taalkader zijn bepaalde stellingen onbeslisbaar (maar de turing machine kan dat zelf niet bepalen: het stop of halting probleem). Je kunt daarbuiten om wel beredeneren of een stelling onbeslisbaar is. Net als een turing machine bevinden wij ons binnen een taalkader. Vanuit die positie kunnen wij niet bepalen welke stellingen onbeslisbaar zijn (dus welke vragen zinloos zijn). Dat is een reden waarom je niet kunt stellen dat metafysica onzin is.

De instructie set van een turingmachine is statisch, maar ons taalkader evolueert (de 'outside view': binnen een niet talige werkelijkheid). Dat is een tweede reden.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 15-10-2010 16:19:22 ]

quote:

Op vrijdag 15 oktober 2010 18:53 schreef sneakypete het volgende:

[..]

En hier geef je zelf al aan hoe de reductie in elkaar steekt. Je kunt geen onderscheid maken tussen de wereld zoals jij 'm ziet, en de wereld zoals die is omdat die tweede wereld ontoegankelijk is. Nogmaals dat is geen reden om aan alles te gaan twijfelen en kennis te verwerpen, maar wel een aanwijzing dat er geen filosofische, a priori kennis over te krijgen is. De filosofische methode heeft geen checkpoint zoals de wetenschappen (empirie) en dus blijf je ronddolen.

Wat is het verschil tussen:
1. een voorstelling maken van deze wereld (in het licht van alle onbegrip).
2. een onderscheid maken tussen de wereld zoals jij 'm ziet, en de wereld zoals die is

Ik zie geen verschil. Als er alleen zoiets is als "de wereld zoals jij 'm ziet" ben je al begrijpend.

Jij denkt bij metafysica alleen aan een verdubbeling van de wereld. Ik denk bij metafysica aan een verdieping van het inzicht of een verruiming van het overzicht. Een ander model.

quote:

En dus blijkt ook dat zelfs het flinterdunne laagje 'a priori' dat behouden blijft in het Kantiaanse denken uiteindelijk de strijd verliest. Zelfs tijd is niet a priori gegeven, zo stel je nu zelf. Ons begrip van tijd is ook aan dynamiek onderhevig. Bij Oudemans heet dat dus prosodische dissonantie; het begrip (woord) 'tijd' wendt zich om en geeft nu anders van zich blijk dan in in de tijd van Newton.

Dat geldt ook voor het begrip taalkader. Als ons begrip van de tijdruimte kan veranderen, waar kan ons begrip van taalkaders niet veranderen?

quote:

Even resetten: hoe zie jij de positie van de filosofie? Wat zou een filosoof nu nog kunnen betekenen voor de andere disciplines? Wat kan een filosoof nu nog ontdekken wat niet al eerder ontdekt is, danwel niet te ontdekken valt door de filosoof? Jij vindt dat natuurkundigen ook een 'metafysica' hebben. Prima als jij dat vindt. Waarom zijn er dan filosofen nodig?

Ik ziet de diverse wetenschappen en de filosofie als een geheel. Dat we deze eenheid door specialisatie uiteen hebben getrokken, doet daar niets aan af.

quote:

Jij beschuldigt J_B (en mij?) van het bekritiseren van objectieve kennis. Mijn vraag is vooral eigenlijk: wat is er objectief aan kennis? Is er ook subjectieve kennis en waarin onderscheidt deze zich? Zoniet, waarom gebruik je dan een pleonasme? Wat maakt het eigenlijk uit of kennis nu 'objectief' heet of niet? Als ik met mijn kennis van hout zagen een tafel kan maken, heeft het dan zin om stil te staan bij de aard van mijn kennis?

Bijvoorbeeld, twee waarnemers zien een kopje (met een oor) vanuit verschillende gezichtspunten. De ene waarnemer ziet het oor en de andere niet. Is er nu wel of geen oor? Het waargenomen verschil betekent niet, dat er strijdige waarheden over het voorwerp bestaan, want deze perspectieven sluiten elkaar niet uit. De waargenomen verschillen zijn uitsluitend een gevolg van het verschil in het gezichtspunt van de twee waarnemers en laten zich probleemloos tot een eenheid integreren. Het idee van een fysiek voorwerp integreert alle mogelijke perspectieven op het voorwerp tot één ruimtelijk ding. Het onafhankelijke bestaan van het voorwerp garandeert dat de waargenomen verschillen het gevolg zijn van verschillende gezichtspunten.

[ Bericht 1% gewijzigd door deelnemer op 16-10-2010 11:48:45 ]

quote:

Op vrijdag 15 oktober 2010 16:08 schreef deelnemer het volgende:
Net als een turing machine bevinden wij ons binnen een taalkader. Vanuit die positie kunnen wij niet bepalen welke stellingen onbeslisbaar zijn (dus welke vragen zinloos zijn).

Ik zou het wat simpeler willen zeggen: er valt geen ware, objectieve uitspraak te doen over het begrip 'zinloosheid'. En om die reden kleeft het niet genadeloos als pur aan alle uitspraken die mogelijk zijn.

quote:

Op vrijdag 15 oktober 2010 21:33 schreef RolloGreb het volgende:

[..]

Ik zou het wat simpeler willen zeggen: er valt geen ware, objectieve uitspraak te doen over het begrip 'zinloosheid'. En om die reden kleeft het niet genadeloos als pur aan alle uitspraken die mogelijk zijn.

quote:

Op vrijdag 15 oktober 2010 18:53 schreef sneakypete het volgende:

Jij beschuldigt J_B (en mij?) van het bekritiseren van objectieve kennis. Mijn vraag is vooral eigenlijk: wat is er objectief aan kennis? Is er ook subjectieve kennis en waarin onderscheidt deze zich? Zoniet, waarom gebruik je dan een pleonasme?

Kennis is objectief als deze ook geldig is als je er niet in geloofd. Evolutieleer en het prijsmechanisme zijn voorstellingen van zaken, die jij (volgens mij) voor objective kennis houdt. Ze gelden ook voor de mensen die er niet in 'geloven'.

quote:

Wat maakt het eigenlijk uit of kennis nu 'objectief' heet of niet? Als ik met mijn kennis van hout zagen een tafel kan maken, heeft het dan zin om stil te staan bij de aard van mijn kennis?

Als je kennis ziet als een instrument is er geen verschil. 'Echte kennis' is wat werkt en aan de rest heb je niets. Als je kennis ziet als een de juiste voorstelling van zaken is dat niet zo. De juiste voorstelling van zaken kan ook in je nadeel werken (bijvoorbeeld de diagnose van een ziekte).

Wat voor de een in zijn voordeel werkt, is voor voor de ander een nadeel. Als iets objectief is dan is het gewoon zo. Als objectief niet bestaat ......wordt alles een machtsspel.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer2 op 17-10-2010 14:49:41 ]

quote:

Op vrijdag 15 oktober 2010 18:53 schreef sneakypete het volgende:

Even resetten: hoe zie jij de positie van de filosofie? Wat zou een filosoof nu nog kunnen betekenen voor de andere disciplines? Wat kan een filosoof nu nog ontdekken wat niet al eerder ontdekt is, danwel niet te ontdekken valt door de filosoof?

Jij vindt dat natuurkundigen ook een 'metafysica' hebben. Prima als jij dat vindt. Waarom zijn er dan filosofen nodig?

Mensen denken altijd dat de laatste versie van de metafysica, geen metafysica is, maar de realiteit. Nieuwe ontwikkelingen daarin, verwacht ik eerder als gevolg van de wetenschappelijke ontwikkelingen, dan van de filosofie.

Filosofie blijft nuttig als een discipline die
1. alle ontwikkelingen op afstand volgt en er commentaar op geeft
2. alles probeert te verbinden tot een mens & wereldbeeld
3. algemene levensvisies formuleert
4. de blik open houd en door de geschiedenis van de filosofie te onderwijzen en de traditie van reflectie hoog te houden.

[ Bericht 0% gewijzigd door deelnemer op 18-10-2010 00:07:47 ]