KvK en EVD nutteloze en misleidende instanties

quote:

Op vrijdag 5 november 2010 20:07 schreef r_one het volgende:

[..]

Jij hier? Nu? Ben je uit bed gerold?

Ik meen dat je alleen 's nachts van 1 tot half 2 op Fok! komt om aflevering zoveel uit je sequel te posten (en verder niets).

Hmmmm.... 't Lijkt wel een beetje persoonlijk te worden r-one...
Niet wederzijds hoor, kusje Johannes...

En Bignose, heb geen ambities in die richting hoor, ik kan alleen maar schrijven wat ik echt heb meegemaakt (geen fantasie genoeg)

[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 06-11-2010 00:41:04 ]

Ik kijk op mijn horloge
Het is zeven uur
Ik besluit het er bij te laten
Ben moe
Er is veel gebeurd vandaag
Ik heb gedaan wat ik kon om de zaak vlot te trekken
Maar of het allemaal geholpen heeft?
Ik heb mijn twijfels
Mismoedig sluit ik de computer af
Trek de kantoordeur achter me dicht
Zeven december was een enerverende dag

De volgende morgen
Ik zit aan de tafel in de woonkamer
Ben mijn kantoortje even helemaal zat
Voor me het oude en het nieuwe contract
Nauwkeurig vergelijk ik, alinea na alinea, de beide documenten
Ik kan geen Tsjechisch lezen maar ik kan wel zien waar er iets veranderd is
Ik heb geen trek om Dennis te bellen voor een vertaling
Dat zou minstens een week duren en zolang wil ik niet wachten
Ik heb vanmiddag een afspraak bij de notaris
Die wil ik koste wat kost nakomen
Het contract en de sideletter moeten nog dit jaar getekend worden
Het valt gelukkig mee
Op twee plaatsen zie ik verschillen
Ik maak een aantekening
Loop met tegenzin naar mijn kantoor
Open het vertaalprogramma
Probeer het eerst met een hele zin
De uitkomst is abracadabra
Goed, woord voor woord dan
Het kost me een half uur voor ik de woorden aaneengesmeed heb tot aanvaardbare zinnen
Inhoudelijk lijkt het me niet belangrijk genoeg voor weer een vertraging
Ik vind het welletjes
Zet de printer aan en druk de nieuwe exemplaren af
Dennis heeft me verteld hoeveel stuks er van ieder nodig zijn
Het wordt een aardig stapeltje
Zes koopcontracten, twee formulieren voor het kadaster en twee BTW-overeenkomsten.
Ik schuif ze in een enveloppe
Check of ik mijn paspoort bij me heb en ga op weg

De notaris kent me inmiddels bij naam en toenaam
Toch moet ik mijn identiteitsbewijs laten zien
"Tsja, dat hoort nu eenmaal, formaliteitje" verklaart hij met een brede glimlach
Nauwkeurig bestudeert hij mijn paspoort
Vergelijkt zelfs de foto
Ik zet mijn krabbels
Vraag of er spoed achter de stempels gezet kan worden
Dat kan, maar kost wel wat extra
Ik ga akkoord
Vrijdag verwacht hij de documenten terug
Ze zullen bellen als ze binnen zijn

's Avonds, na het eten
Op mijn buik kruipt een roodbruin monstertje met vlijmscherpe tandjes....
Onzeker waggelend klimt hij naar boven
Naar mijn borst
En hoger...
De donkere oogjes glanzen van inspanning
Een scherp nageltje prikt in mijn mijn hals
Maakt een oppervlakkig krasje
Hij kan niet hoger
Beseft dat
Legt zich er bij neer
Zet zijn naaldtandjes in de punt van mijn kraag
Begint er, tevreden geluidjes uitend, in te knagen
Na een poosje wordt hij moe
Valt in slaap
Ik blijf nog even onderuithangen op de bank
Til het boxertje dan voorzichtig op
Leg hem in zijn, veel te grote, mand
Zijn linkeroogje opent zich, lodderig
Ziet me en sluit weer
Ik kijk naar de gerafelde kraag van mijn pull-over
Ach, 't ding is toch rijp voor de vuilnis...

Donderdag 9 december

"Beste Dennis, Edwin,
Ik verwacht vrijdag a.s. of uiterlijk komende maandag de koopcontracten en de sideletter betreffende de BTW terug van de notaris. Ik zal dan alles direct doorsturen naar Henk Westendorp ter ondertekening die het vervolgens weer naar jullie zal doorspelen. Ik heb begrepen dat Dennis volgende week niet in Tsjechië is. Toch had ik graag dat e.e.a. nu met spoed afgehandeld wordt.
Bovendien vernam ik graag hoe het nu precies zit met de BTW die Henk zou moeten afdragen i.v.m. de doorverkoop van Zacler. Ik ga er voorlopig nog maar even vanuit dat dat niet het geval is aangezien ik nog geen antwoord van jullie gekregen heb."

Ik heb het bericht zowel naar Dennis Ritsema als Edwin Booijmans gestuurd
Wil druk op de ketel houden
Dennis is met de feestdagen in Nederland heeft hij me verteld
Toch wil ik geen oponthoud

De notaris houdt zijn woord, een verademing
De volgende dag krijg ik een telefoontje
De documenten liggen klaar
Voorzien van een appostillestempel
Ik kan ze aan de balie afhalen
Thuisgekomen stouw ik het stapeltje in een A4-enveloppe
Adresseer het aan Henk Westendorp
Verstuur het per aangetekende post met de hoogst mogelijke prioriteit
Ik schrik van het tarief

Het is maandag

Ik heb geen antwoord van Dennis gekregen
Moet toch weten waar Henk het contract heen dient te sturen
Ik toets het nummer van Holland Trade House Vrchlabi in
Krijg Dennis aan de lijn en stel hem mijn vraag
"Hij kan ze het beste naar Brno sturen, het kantoor hier is een paar weken gesloten" zegt hij
Ik wens hem, in weerwil van alles, prettige feestdagen toe
Vergeet naar het BTW-probleem te vragen

Ik stel een fax op:

"Beste Henk,
Vrijdag j.l. heb ik per expresse de bij de notaris ondertekende en van een appostillestempel voorziene documenten naar jou opgestuurd. Ze zouden morgen, dinsdag 14 december, bij jou afgeleverd moeten worden. Het betreft: 6 kopieën van de koopcontracten, 2 kopieën formulieren van het kadaster, 2 kopieën overeenkomst BTW kasteel Zacler.

Aangezien de kwestie met de BTW nu geregeld is verzoek ik je vriendelijk deze met spoed te ondertekenen en door te sturen naar: Holland Trade House, Roubalova 13, 602 00 Brno onder vermelding van Inhoud contracten Zacler / Cosy Cottage en Spoed

Met het oog op het opmaken van de jaarcijfers van onze BV in Nederland wil ik je tevens herinneren aan mijn verzoek betreffende de Factuur van ¤ **.***.-

We komen in januari weer richting Tsjechië om de vorderingen van de werkzaamheden te bekijken. Mocht ik je dit jaar niet meer spreken dan wens ik je alvast fijne feestdagen en een gezond 2005"

Dat van die jaarcijfers is flauwekul
Mijn boekhouder heeft me nergens om gevraagd
Ik hoop echter dat het hem ertoe aanzet eindelijk die factuur op te stellen
Wel ben ik van plan om in januari weer naar Tsjechië te reizen
Ik kan en wil niet meer op anderen vertrouwen
Het gaat allemaal te veel buiten me om
Ik hoop dat mijn persoonlijke aanwezigheid dwingender werkt

Ik print het bericht uit en duw het in het faxapparaat
Toets het nummer in en druk op de verzendknop
Wacht op "Result OK"
Hecht de verzendbevestiging aan de fax
Perforeer de documenten en berg ze op in mijn map
Nu kan ik niets anders meer doen dan afwachten

Ik leun achterover in mijn stoel
Kijk naar buiten
Het begint al te schemeren
Druilerige sneeuwregen daalt neer uit een diepgrijs wolkendek
De lantaarn voor mijn huis springt aan
Werpt een gele glinstering over het natte wegdek
Ik tast naar mijn pakje Barclay
Pak de laatste sigaret
Steek hem aan en inhaleer diep
Verfrommel het pakje
Ondanks het gure weer open ik het raam
Blaas de rook naar buiten
In gedachten ga ik terug naar het begin van dit jaar
Ik herinner me mijn enthousiasme
De aangename prikkeling bij aanvang van het nieuwe avontuur
Mijn zelfverzekerdheid, dit kàn ik...
Dan de eerste teleurstelling
Gevolgd door de tweede
En derde
Mijn gezicht betrekt

Een plotselinge, heftige windvlaag blaast wat sneeuw naar binnen
Ik druk mijn sigaret uit en sluit het raam
Open Mijn documenten
Bekijk de fotos van het kasteel die ik gemaakt heb
Het ligt er zó prachtig
Het zou een uniek project zijn
Appartementen in een echt kasteel
Dat moet toch aanspreken?
Dat moet toch verkopen?
Iets van mijn vroegere zelfverzekerdheid keert terug
Henk Westendorp... Dennis Ritsema... Maarten van Dam... Laurens Gerard Rinkes...
Ze kunnen me wat
Wanneer ik eenmaal eigenaar van het gebouw ben schuif ik ze allemaal aan de kant
Ik kàn dit...

De laatste dagen van 2004 gaan voorbij
Ik hoor niets uit Tsjechië...

Ah... Ok... No problem...
Euh... dat kusje trek ik overigens in... keek naar je avatar maar zag in je profiel dat je een man bent... Een stevige hand dus...

Het is maandag 3 januari 2005

We zijn gisteren weer thuisgekomen uit de Belgische Ardennen
Het nieuwjaarsuitje heeft me goed gedaan
Ik heb de gebeurtenissen van afgelopen december kunnen relativeren
Wat afstand genomen
Het komt allemaal goed, het kàn gewoon niet mislopen
Het kasteel staat binnenkort op mijn naam
Koste wat kost
2005 wordt mìjn jaar...!
Energiek open ik de deur naar mijn kantoortje
Start de computer en Outlook op
Klik de spam weg
Constateer dat er geen bericht overblijft
Ach, had ik iets anders verwacht?
Ik open een nieuw bericht
Vraag Dennis of de ondertekende contracten inmiddels in Brno gearriveerd zijn
Tegen beter weten in eigenlijk
Kondig mijn bezoek aan Tsjechië aan
Voeg eraan toe dat ik hoop dat er dan iets nieuws te melden valt
Ik wacht tot woensdag maar krijg geen antwoord
Het enige bericht dat ik ontvang is van Holland Trade House, Brno
Of ik weet wanneer Henk de documenten voor de zetelwijziging van Cosy Cottage retourneert
Geërgerd frons ik mijn wenkbrauwen
Hoe moet ik dat nu weten?
Ik wist niet eens dat hij die gekregen had
Trouwens, ik betaal voor de afhandeling van die zetelwijziging
Ben niet van plan om me hiervoor als boodschappenjongen te laten gebruiken
Zìj zitten toch in Tsjechië, niet ik?
Ik sluit het bericht
Toets het nummer van Dennis in
Er wordt verrassend snel opgenomen
Hij verontschuldigt zich dat hij mijn mail niet beantwoord heeft
Is net weer terug in Vrchlabi en heeft nog geen tijd gehad
Hij heeft ook nog niets van Henk gehoord
Belooft hem te bellen en daarna weer contact met mij op te nemen
Hij houdt woord, een half uurtje later gaat mijn telefoon
"Henk heeft nog niet getekend, hij moest nog 'iets' met de belastingen nakijken"
Op mijn vraag wat dat 'iets' dan wel niet is moet hij het antwoord schuldig blijven
"Maar ik heb er bij hem op aangedrongen toch te tekenen. Hij heeft me beloofd dat uiterlijk
maandag te doen"
Maandag...
Het zal wel weer
Ik houd me in
Zeg dat ik van tien tot dertien januari in Tsjechië ben
"Misschien kunnen we dan nog eens met elkaar spreken?"
Hij gaat akkoord
Ik zal hem later per e-mail een tijdstip voorstellen
Ik wil eerst met Henk praten

Ik stel een fax op richting Male Svatonovice Petrovice
Ik wil uit de eerste hand vernemen waarom hij zijn belofte niet nagekomen is
Wil hem laten merken dat ik 'not amused' ben

"Beste Henk,
Allereerst de beste wensen voor 2005 voor jou, Ria en Hendrik-Jan.
Volgende week ben ik in Tsjechië. Ik bel je dan voor een afspraak voor (o.a.) het ophalen van de sleutel van het kasteel.
Ik hoorde van Ritsema dat je het koopcontract en de overeenkomst betreffende de eventueel door jou af te dragen BTW, ondanks aandringen van Dennis en de fax die ik hem 13 december gestuurd heb, niet ondertekend hebt. Bovendien heb ik van Holland Trade House begrepen dat je documenten voor wijziging van de zetel van Cosy Cottage van Brno naar Kasteel Zacler eveneens nog niet geretourneerd hebt.
Ik ben hierdoor bijzonder teleurgesteld aangezien ik extra kosten heb gemaakt (± ¤ 300.- voor het verzenden per expresse en de afhandeling bij een Nederlandse notaris) omdat ik e.e.a. voor het einde van 2004 geregeld had willen zien.
Ik wil je er graag aan herinneren dat wij vanaf het begin (april 2004) hebben gezegd dat Project Kasteel Zacler in 2005 al geresulteerd moet hebben in de verkoop van enkele appartementen. Gezien de voortgang tot nu toe zijn we er niet optimistischer op geworden.
Ik ben benieuwd naar je redenen voor het niet ondertekenen van het contract.
Begin december, tijdens je bezoek aan ons, ging je immers akkoord als de BTW-afdracht d.m.v. een aparte overeenkomst geregeld werd.
Zie je volgende week"

De volgende morgen wordt mijn fax geretourneerd
Zijn antwoord staat gekrabbeld in de kantlijnen:

"Beste Jos, de beste wensen voor 2005 aan jouw en ********
Het speit mij dat het kontrakt nog niet is getekend maar men zegt hier dat een Nederlandse verklaring hier niet geldig is dit moet in het kontrakt staan
Ik heb het kontrakt naar onze man bij het kadaster gebracht
Hij corieert het en ik zal het ondertekenen
Ik ben verantwoordelijk voor alles wat met het kasteel gebeurd tegenover jullie maar ook tegenover de belastingen in Tsjechie
Ik heb je geholpen door het op Wekostav te kopen
Wist niet van het betalen van BTW wil je helpen dit op jullie naam te krijgen maar alle kosten zijn voor julli.
Ik ben van 12 tot 19 januari niet in Tsjechie"

Hij ontkent dat Dennis zou hebben aangedrongen op ondertekening;

"Dit is niet gebeurd"

Ik lees het berichtje twee keer door
Schud mijn hoofd
Wat moet die man meegemaakt hebben dat hij zo wantrouwig is?
Ik heb hem daartoe, voor zover ik weet, geen aanleiding gegeven
Of is het een kwestie van 'Zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten'?
Ik trek een grimas bij zijn opmerking "Ik heb je geholpen"
Nou, mooie hulp...
Dat soort hulp kan ik missen als oorwarmers in de Sahara

Ik scan de fax en voeg hem in een bijlage toe in een bericht aan Dennis
Vraag zijn reactie
Die komt snel, telefonisch
"Die man van het kadaster is betrouwbaar, we werken er zelf ook wel eens mee. We zullen er natuurlijk op toezien dat het contract goed in elkaar steekt en niet nadelig voor jou is"
"Weer een nieuw contract, het hoeveelste wordt dit inmiddels?" antwoord ik bits "Wat was er mis met het vorige? Wat bezielt die man? Waarom loopt hij de boel zo te vertragen?"
"Tsja, hij is nu eenmaal bang dat hij die BTW moet betalen..."
"Zou dat werkelijk de enige reden zijn?" vraag ik meer aan mezelf dan aan Dennis
Hij gaat er niet op in
"We zullen proberen hem te laten tekenen voordat hij woensdag vertrekt. Ik verwacht geen moeilijkheden meer nu die BTW-kwestie geregeld is"
Ik ben niet overtuigd en laat dat merken
"Het kan nu in een paar dagen allemaal rond komen" verzekert hij me sussend
"Als je volgende week in Tsjechië bent kun je het contract nog eens doornemen en daarna zelf tekenen. Na akkoord natuurlijk"
Hij lijkt zeker van zijn zaak

Ik zet mijn mobieltje s middags rond twee uur aan
Ben het ding compleet vergeten
Krijg onmiddellijk de melding Oproep gemist
Check mijn voicemail
"Jos Henk hier..."
Het is even stil
Dan: "Ik wil je best graag helpen maar ik wil zelf geen trammelant met de belasting hier. Latja zegt dat die garantie dat jij de BTW betaalt in het Tsjechische koopcontract moet staan"
Hij zwijgt weer even
"En die papieren voor de wijziging zetel van Cosy Cottage naar het kasteel heb ik nooit gekregen. Die kan ik dus ook niet ondertekenen. Dennis heeft me dat begin december ook al eens gevraagd, maar wat ik niet krijg kan ik ook niet ondertekenen"
Aarzelend: "Ik hoop dat we hierdoor geen ruzie krijgen. Ik sta wel borg met al mijn bezittingen en die zijn wel iets meer waard dan ***.***.-"
Na weer een korte pauze:
"Nou, ik spreek je nog wel..."
Klik

Ik denk even na
Ik wil het kasteel zo snel mogelijk op naam
Als daarvoor weer een nieuw contract nodig is, het zij zo
Ik heb trouwens geen alternatief
Holland Trade House schijnt machteloos te staan tegenover Henks' eisen
Ik besluit geen amok meer te maken
Als er volgende week getekend wordt heb ik in ieder geval één grote zorg minder
En kan ik op zoek gaan naar een andere uitvoerder

Ik toets zijn mobiele nummer in
"Henk..."
"Dag Henk, Jos hier"
"Oh hallo"
"Ik heb je fax gelezen en je voicemail beluisterd. Het is wel jammer dat alle moeite die ik gedaan heb voor die sideletters voor niets was..."
Ik kan niet nalaten het op te merken
"Ja, maar ze zeggen hier dat overeenkomsten in het Nederlands hier niet geldig zijn... Dat moet in het contract staan..."
Ik onderbreek hem voor ik het hele verhaal weer te horen krijg
"Nou ja, als het nieuwe contract goed in elkaar steekt en je tekent het volgende week dan heb ik er verder geen probleem mee"
"Ok"
Hij klinkt opgelucht
"Maarre..." vervolg ik "ik ben volgend week in Tsjechië en zou je dan graag nog eens spreken. Wanneer komt het je uit?"
"Ik ben vanaf woensdag niet in Tsjechië en maandag heb ik een afspraak met Dennis" zegt hij
"Dinsdagmorgen 11 januari dan? Zo rond elf uur?" stel ik voor
Hij gaat akkoord
Ik heb niet de indruk dat het van harte is...

"Hoe staat het trouwens met die bouwmaterialen?" vraag ik
"Die liggen nog niet in het kasteel," zegt hij "het heeft gesneeuwd in Zacler en dat weggetje naar boven is spekglad geworden. We hebben sneeuwkettingen besteld zodat we het volgende week in Zacler kunnen afleveren. Het spul ligt nu in de opslaghal bij mijn werkplaats"
Ik hoor het gelaten aan, sneeuwkettingen besteld, het zal
"Goed, dan wachten we dat af. Ik zie je dus volgende week dinsdag om 11.00 uur in Trutnov?" sluit ik het gesprek af
"Is goed, tot dan!"

De perikelen rondom de zetelverhuizing beginnen intussen de vorm van een goedkope soap aan te nemen
Ik stuur een berichtje naar HTH Brno waarin ik zeg dat Henk geen documenten ontvangen heeft
Krijg antwoord dat de formulieren ook nog niet verstuurd zijn
Henk zou in december gevraagd zijn een uittreksel van het kadaster naar Brno te sturen waarin Wekostav als eigenaar vermeld staat
Dat uittreksel hebben ze nodig om het huurcontract voor Cosy Cottage op te stellen
Ze hebben niets ontvangen
Ik mail Dennis of hij Henk daarover nog eens wil aanspreken
Krijg antwoord dat hij dit al enkele keren gedaan heeft
Henk had het beloofd maar niet gedaan
Ik zucht
Kan er dan helemaal niets goed gaan zonder mijn inmenging?
Waar betaal ik eigenlijk voor?
Mopperend stel ik de zoveelste fax op

"Beste Henk,
Holland Trade House kan, naar ik nu begrijp, de formulieren voor de wijziging van de zetel van Cosy Cottage naar Zacler, niet eerder klaarmaken en naar jou opsturen dan wanneer jij een kopie van het uittreksel van het kadaster van het kasteel (op jouw naam) naar hen faxt.
Het origineel kun je later nasturen.
Ze zeggen dat ze er al eerder om gevraagd hebben maar dat het tot nu toe niet gebeurd is.
Het faxnummer is 00420 - *** *** **
Ik vertrouw erop dat je e.e.a. morgen zult faxen"

Ik sluit de computer af en zet mijn mobieltje uit
Vandaag wil ik niets meer uit Tsjechië horen of zien
2005 is begonnen zoals 2004 is geëindigd merk ik geërgerd op

De dag erop mail ik nog een laatste keer voor ik afreis:

"Beste Dennis,
Ik heb gisteren met Henk gesproken en een afspraak op dinsdag om 11.00 uur
gemaakt. Ik heb begrepen dat jullie maandag bij elkaar komen ivm het
koopcontract. Als je daarna nog tijd hebt zou ik graag dezelfde dag nog
e.e.a. kortsluiten. Ik arriveer zondag in Tsjechië. P.S. ik heb Henk per fax
verzocht het uittreksel naar Brno te faxen."

Ik krijg geen antwoord
Nou ja, ik bel hem wel als ik eenmaal daar ben

Maandag 10 januari 2005

Een barretje aan de Horska in Trutnov
Buiten giert de ijskoude wind door de brede hoofdstraat
Ik wil nog een afzakkertje voor ik de harde matras in mijn hotelkamer op zoek
Het is rustig, drie man aan de bar, een jong stelletje aan een van de tafels
Mijn binnenkomst lijkt nauwelijks opgemerkt te worden
Ik zoek een plaatsje achterin, zo ver mogelijk van de deur
Klim met enige moeite op de hoge barkruk
Kijk toe hoe er een enorm glas bier getapt wordt
De jongeman met het skinheadkapsel mompelt een bedankje
Zet zijn lippen gretig in de schuimkraag
Ik ril...
Geef mij maar iets dat ècht verwarmd
Er staat weer een ander meisje achter de bar constateer ik
Ik wenk haar
Bestel een Bacardi Cola, dubbele Bacardi
Die wordt netjes afgemeten in een borrelglaasje
Te klein naar mijn smaak, maar wel tot de rand toe vol
De alcohol verwarmt mijn maag
Nieuwe gasten, twee echtparen, rond de veertig, maken luidruchtig hun entree
Ik ontwaar de Twentse tongval van mijn geboorteregio
Meng me in het gesprek
"Ik heur dat ie bie mie oet de buurt komt?" (1
Ze kijken me verrast aan
"Wie komt oet Geester'n. En ie?" (2
"Oet Hengel" (3
Ze zijn voor het eerst in Tsjechië
Een van de dames kijkt teleurgesteld rond in de vrijwel verlaten bar
"Woar is hier wa wat te doon?" vraagt ze, me hoopvol aankijkend (4
t blijkt dat ze een après-ski a la Kitzbühl verwacht hadden
Ik leg uit dat ze daarvoor toch echt naar Oostenrijk moeten
Of misschien Spindleruv Mlyn
"Wat doo ie hier dan?" (5
Ik zeg dat ik hier 'voor zaken' ben
"Iets met vrouwleu?" vraagt ze me schalks aankijkend (6
Ik antwoord wat verontwaardigd op dat ik niet in 'die handel' zit
Het gesprek stokt en eindigt tenslotte
Ik richt mijn aandacht weer op het meisje achter de bar
Een charmant kind ondanks de prop kauwgom die ze telkens van haar linker- naar haar rechterwang verplaatst
Ik bestel nog een drankje
Probeer een gesprekje aan te knopen
Ik heb geluk
Ze blijkt redelijk Engels te spreken
Ik vertel dat ik een onroerend goed project heb in Zasjler
Ze kijkt me niet-begrijpend aan
"Zasjler?"
Ik geef haar mn visitekaartje
Ze bekijkt het ding aandachtig
"Ah Sjatsllètsj!"
Onhandig probeer ik haar uitspraak te imiteren
"Sjats...llll...ètsj...?"
Ze moet lachen om mijn hopeloos mislukte poging
"Ne... Sjatsllètsj!"
Na een tijdje oefenen is ze enigszins tevreden
De skinhead vraagt nadrukkelijk om nog een biertje
Ze draait me haar rug toe en kwijt zich van haar taak
Ik zie mijn landgenoten afdruipen
Kijk op mijn horloge, kwart voor elf
Ik leeg mijn glas en vraag om de rekening
Geef een royale fooi, trek mijn jas aan
Mijn, aarzelend uitgesproken, "dekuji mockrat" tovert een glimlach op haar gezicht
Met tegenzin verlaat ik het etablissement

Vertaling:
(1 Ik begrijp dat u bij mij in de buurt woont?
(2 Wij komen uit Geesteren. En jij?
(3 Uit Hengelo
(4 Waar is hier wèl iets te doen?
(5 Wat doe jij hier dan?
(6 Iets met vrouwen?

Ik stuur je wel een pm'tje, duurt overigens geen twee jaar hoor...

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 00:43 schreef r_one het volgende:

[..]


En dat weet je nu wél zeker?
Op basis van een profiel?

What's for sure....?
Als je een vrouw bent blijft mijn 'kusje' staan, zo niet houd ik het liever bij een handdruk...
Ok?

Hotel Adam, Trutnov, acht uur 's morgens

Vanuit mijn hotelkamer kijk ik uit op de beboste heuvels tegenover me
Ik heb spijt van die laatste Bacardi-Cola gisteravond
Het was er net eentje te veel
Over een paar uurtjes staat de afspraak met Henk te wachten
Het lijkt me een goed idee om mijn hersens wat op te frissen
Niets beter dan een ferme wandeling na een stevig ontbijt
Het stevige ontbijt gaat helaas niet door
Mijn tong voelt als een lichaamsvreemd orgaan
Mijn smaakpapillen laten het afweten, geteisterd door nicotine en alcohol
Één broodje, een blauw gekookt eitje en een glas vruchtensap blijken het maximum
Ik slik twee paracetamolletjes en trek mijn wandelschoenen aan
Haast me langs de receptie naar buiten
Zijn mijn ogen rood...?
Ik vermijd de receptioniste aan te kijken
De snijdende wind treft me als een mokerslag
Rillend haal ik mijn das wat strakker aan en trek de kraag van mijn jas op
Steek de straat over en volg de bewegwijzering naar boven
Het zijn dan wel geen èchte bergen maar steil genoeg om me buiten adem te brengen
Ik temper mijn tred en besteed wat meer aandacht aan de omgeving
Smalle paadjes met hier en daar krakkemikkerige houten leuningen
Stenen monumenten met namen, jaartallen
Een bunker
Heroïsche afbeeldingen, soldaten verwikkeld in bloederige gevechten
Een stenen toren met nog meer namen en jaartallen
Ik kan de teksten niet lezen maar begrijp dat zich hier een veldslag heeft afgespeeld
De wandeling voert, iets te snel naar mijn zin, weer naar beneden
Ik krijg een mooi uitzicht op het centrum van Trutnov
Neem plaats op een vochtig houten bankje
Steek mijn eerste nicotinepil van de dag aan
Twee trekjes en het ding gaat in de prullenbak naast me
Ik steun mijn kin op mijn handen
Bereid me voor op het gesprek
De wandeling heeft me wat opgefrist maar tegelijkertijd triest gemaakt
Oorlogen werken altijd op mijn gemoed
Het zinloze verlies van zovele jonge levens
Gesmoord voor de wasdom
Ik schud de sombere gedachten van me af
Overweeg weer een sigaret op te steken
Zie dat de vorige nog ligt na te smeulen in de prullenbak
Sta op, recht mijn rug en begin de afdaling

Trutnov, Horska

Ik druk mijn sigaret uit
Gooi de peuk in een prullenbak langs de kant van de straat
Schraap mijn keel
Die voelt niet echt lekker aan
Ik wrijf over mijn hals
Kuch een paar keer
Het ongemakkelijke gevoel blijft
Ik verman me en beklim de trap naar de galerij
Linksaf, de op een na laatste deur, voor de Lego-winkel
Ik plooi mijn gezicht in een, hopenlijk ontspannen, glimlach
Klop twee keer op de deur
Druk de klink naar beneden en stap het kantoor binnen
Henk zit aan zijn bureau
Tegenover hem een forse vijftiger met een pafferig gezicht
Een afgedragen grijs pak
Daaronder een groezelig overhemd dat ooit wit is geweest
Dunne slierten, zorgvuldig achterover gekamd, vettig haar
Waarschijnlijk om de kale plekken te verbergen
Henk draait zijn hoofd in mijn richting
Zijn gezicht staat wat gespannen terwijl hij me onderzoekend opneemt
Als hij mijn glimlach ziet ontspant hij
"Hoi Jos, kom binnen"
Hij staat op en drukt mijn hand
Wijst naar de man
"Mag ik je voorstellen aan meneer Huler?"
De man hijst zijn omvangrijke lichaam met moeite op uit de stoel
Zijn hand voelt klam aan
"Huler ist der Nam"
Ik hoor een zwaar accent
Noem mijn naam
Mompel dat het mij een genoegen is kennis te maken
Veeg, naar ik hoop onopgemerkt, mijn hand af aan mijn broek
"Meneer Huler is van de verzekeringsmaatschappij Generali in Trutnov" zegt Henk
"Hij kan een offerte voor je maken voor het kasteel"
Ik ben onaangenaam verrast
Dit is niet volgens de afspraak
Ik zou een gesprek met Henk alleen hebben
Sta ik verdorie plotseling oog in oog met een slonzige verzekeringsagent
Henk bemerkt mijn verwarring
Kijkt me aan
"Het kasteel moet toch verzekerd zijn? Stel je voor dat het in brand vliegt of zoiets"
Ik ben kwaad maar slaag erin mijn gezicht in de plooi te houden
Ik heb ervaring met verzekeringsagenten
Heb geen trek in een discussie over wat er wel of niet gedekt dient te worden
Zeker niet nu
Ik wil gewoon van hem af
De snelste manier is die offerte te laten maken
Als voer voor de versnipperaar
Ik peins er niet over een verzekering af te sluiten op het kasteel voordat het mijn eigendom is
Ik stem dus in met een offerte
Henk vertaalt mijn antwoord in zijn mengelmoesje van Duits/Tsjechisch/Nederlands
De man lijkt het te begrijpen
Begint te stralen en knikt heftig met zijn hoofd
Hier zal hij een 'masterpiece' van maken
Hij steekt opnieuw zijn hand uit in mijn richting
Met tegenzin druk ik die
Mijn broekspijpen worden zo langzamerhand kletsnat door zijn vochtige handdrukken
Hij wisselt tot slot een paar woorden met Henk
Knikt me nog eens vriendelijk toe en verlaat tot mijn opluchting het vertrek
Ik draai me om
"Nou, dat had je ook wel even mogen zeggen" begin ik
Hij heft zijn handen in een gebaar van onmacht
"Hij kwam toevallig langs. Toen ik zei dat je zou komen kwam het kasteel ter sprake. En toen wou hij even met je praten"
"Hmmm... nou ja, laat ook maar..."
Ik kom ter zake
"Hoe staat het met het koopcontract dat 'jouw man van het kadaster' zou opstellen?"
Zijn gezicht betrekt
"Dat is klaar, maar ik heb het niet hier"
"Niet hier? Waar is het dan?"
Ik voel de bui al weer hangen
"Het ligt nog bij die man, het is allemaal wat uitgelopen. Ik zou het vandaag krijgen"
"Vandaag krijgen? Je zou het gisteren al tekenen!"
"Ja, nou, er moest nog iets in veranderd worden, daarom duurt het wat langer"
Mijn glimlach smelt als sneeuw voor de zon
Ik heb genoeg verhaaltjes gehoord over 'veranderingen in het contract' en 'BTW-problemen'
Ik zet me schrap
Het is gedaan met de diplomatie...

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 01:05 schreef r_one het volgende:

[..]

Post nou maar gewoon je dagelijkse episode verhaaltje-voor-het-slapen-gaan, beter dan je druk te maken over het geslacht van en sociale omgang met r_one

Ok, heb mijn 'verhaaltje-voor-het-slapen-gaan' inmiddels gepost.
Maarre... sociale omgang met r-one....?
Welke sociale omgang...?
Misschien moest je het begrip "sociaal" eens opzoeken op Wikipedia.....
Nogmaals; 'kusje' of 'handdruk'
I Don't care....

quote:

Op dinsdag 9 november 2010 11:45 schreef r_one het volgende:

[..]

Goddank, ein-de-lijk

Van harte r-one!
't Bleek dus toch iets persoonlijks te zijn...

Laat me duidelijk zijn:
Ik vind niet dat dit topic hier thuishoort. Ik heb geen enkele ambitie om de Nederlandse literatuur te verrijken met mijn proza. Ik besef mijn tekortkomingen op dat gebied.
Ik heb dit topic gestart onder de categorie 'Werk, Geldzaken & Recht' omdat ik vind dat het daar thuishoort.
Mijn verslag is bedoeld om zoveel mogelijk mensen te bereiken, niet voor de amusementswaarde maar als waarschuwing voor de praktijken van bepaalde internationaal opererende bedrijven.
Ik heb gekozen voor een 'leesbaardere' variant door hier en daar wat persoonlijke aspecten toe te voegen. Blijkbaar heeft Sjeen de topic slechts vluchtig doorgenomen en haar beslissing daarna genomen.
Ik zal mijn verhaal hier voortzetten tot op het moment dat blijkt dat het niet voldoende lezers trekt.

Ik kies voor de frontale aanval
"Ik begin er nu toch wel genoeg van te krijgen. Je hebt me al zo vaak beloofd te tekenen. Ik kwam hier vandaag speciaal naar toe om dat contract op te halen. En nu vertel je me weer dat er nog iets veranderd moet worden en dat je het niet hebt. Wat moet ik hiermee aan?"
De kriebel in mijn keel begint nu echt lastige vormen aan te nemen
Ik kuch in mijn hand in een wanhopige poging de kikker kwijt te raken
Henk kijkt me quasi-bezorgd aan
Dan: "Nou, het is niet allemaal mijn schuld, als het aan mij gelegen had, had ik het kasteel helemaal niet gekocht. Ik had alleen borg willen staan maar Laurens Rinkes wilde het op deze manier. Ik wilde je alleen maar helpen. Als ik had geweten dat er BTW betaald zou moeten worden was ik er niet eens aan begonnen"
Ik houd me met moeite in
"Ok, dat heb je me al eens eerder verteld. Maar die BTW is nu geregeld. Er is geen reden meer om niet te tekenen"
Ik onderdruk een hoest, schraap mijn keel
Hij kijkt me verdedigend aan
"Nou, dat zal ik ook doen. Zo gauw ik het binnen heb en jij het doorgelezen hebt"
Ik schud mijn hoofd
Dit gaat weer niet zoals ik gehoopt had
Ik overweeg hem met de zekerheidsstelling te confronteren
Bedenk me
Nog even niet
Dat is het laatste middel dat ik in wil zetten
Ik ben bang dat het op dit moment averechts zal werken
Toch wil ik het er niet bij laten zitten
Zet een ander dreigement in
"Het heeft me nu allemaal lang genoeg geduurd. Er moet niet veel meer bijkomen of ik stop met het project. Ik wil dat er nu eindelijk eens getekend wordt. Ook wil ik dat er dit jaar een paar appartementen verkocht worden. Zo niet dan is het gebeurd met het project"
De laatste woorden zijn te veel voor me
Een hevige hoestbui overvalt me
Haastig pak ik mijn zakdoek
"Heb je een glas water voor me?" vraag ik benauwd
"Ja natuurlijk"
Hij haast zich aan mijn verzoek te voldoen
Ik neem een flinke slok
"En? Hoe gaan we nu verder?" breng ik met moeite uit
Het water helpt niet echt, mijn keel kriebelt bij elk woord
"Als ik het contract krijg zal ik het direct doorsturen naar Dennis. Maar ik denk dat we beter kunnen wachten met tekenen tot jouw SRO een BTW-administratie heeft. Dan kun je die BTW tenminste terugvorderen. Het gaat wel om **.*** euro hoor"
Ik frons mijn wenkbrauwen
Ja, kom nog meer uitstel
Daar voel ik niets voor
"Wat is er trouwens nu weer veranderd in het contract?" rasp ik
Ik neem nog een slok water
Hij aarzelt
"Die clausule die zegt dat er geen verplichtingen op het kasteel rusten heb ik laten schrappen. T-Mobile heeft een zender op de zolder, dus"
Ik wil antwoorden maar voel een nieuwe hoestbui opkomen
"Maar dat ding krijgen we wel weg hoor" zegt hij sussend als hij het protest in mijn ogen ziet
"Als ik in de buurt van die kast kom kan ik de straling voelen. Dat is al een reden op zich om die zender te laten verwijderen"
Ik kijk hem vol ongeloof aan
Hij kan de straling voelen?
Meent hij dat nou?
Zijn gezicht blijft onbewogen
Hij meent het
Dit is de druppel
Ik kan hem nu helemaal niet serieus meer nemen
Maar intussen zit ik nog wel aan hem vast
Ik denk koortsachtig na
Ik zal hier vandaag niets meer bereiken
Mijn hoop is gevestigd op Holland Trade House
Door hen ben ik immers in deze situatie beland
Ik besluit vanmiddag te bellen voor een afspraak met Dennis Ritsema
Het wordt tijd voor een andere benadering
Intussen ga ik me slechter voelen
Begin te zweten
Ik wil het gesprek afsluiten
Maar niet voordat ik nog één antwoord gekregen heb
Met moeite slaag ik er in te vragen of de bouwmaterialen al in het kasteel zijn
"Nog niet, we hebben de sneeuwkettingen nog niet binnen"
Waarom verrast zijn antwoord me niet?
"Sneeuwkettingen? Er ligt niet eens sneeuw" merk ik op
"Nee, hier niet, maar in Zacler wel, dat ligt een stuk hoger dan Trutnov"
Ik kijk hem sceptisch aan
"Maar we kunnen wel vast het terrein opruimen" vervolgt hij snel
"Tot 19 januari ben ik weg, daarna beginnen we direct"
Ik kuch en schraap mijn keel nog eens
Maak me op om te antwoorden
Zo ver komt het niet
Er wordt op de deur geklopt, een man stapt naar binnen
Rond de veertig, eenvoudig, maar netjes gekleed in een spijkerbroek met coltrui
In zijn rechterhand een koffertje
Henk staat op, ogenschijnlijk blij met de onderbreking
Drukt hem de hand
Ze praten even
Ik word voorgesteld
"Dit is de heer Radek, hij heeft een loodgieterbedrijf in Trutnov"
Ik neem zijn hand aan
Slaag er nog net in mijn naam te noemen
"Hij doet ook in verwarmingssystemen. Hij werkt met een nieuw systeem dat veel goedkoper is dan die er nu bestaan. Misschien iets voor jouw kasteel?"
Ik geloof mijn oren niet
Staar hem aan
Een verzekeringsagent, een loodgieter...
Wie volgt?
De elektricien?
De stukadoor?
Ik heb er genoeg van
Mijn voorhoofd staat inmiddels blank van het zweet
Mijn benen voelen slap aan
Ik moet naar buiten, de frisse lucht in
Ik verontschuldig me hoestend en blaffend
"Sorry Kan zo niet praten Moet naar buiten Zie je nog wel"
Ik word verbaasd nagestaard als ik haastig naar de deur loop
Henks roep houdt me tegen: "John, momentje nog!"
Ik draai me om
"Jij gaat deze week toch nog naar Dennis Rinkema?
Ik knik, niet in staat te antwoorden
"Ik heb nog een taxatierapport van het kasteel en een uittreksel van het kadaster. Zou je hem die willen geven?"
Hij overhandigt me een mapje
"Is goed..." zeg ik "Ik ga nu..."
Een moment later sta ik op de galerij
Met diepe teugen de kille lucht inhalerend
De wind voelt welkom aan op mijn verhitte voorhoofd
Ik spoed me terug naar Hotel Adam
Vastbesloten om de eerstkomende uren onder de dekens door te brengen

De pizzeria ligt wat achteraf maar staat goed aangegeven met bordjes
Ik beklim het trapje, loop over het nu gesloten terras
Het restaurant is gezellig ingericht, meer Grieks dan Italiaans eigenlijk
In het midden staat een boom die 'door het dak gegroeid is'
Van daaruit een naar alle hoeken uitwaaierend net waarin druivenranken
Overduidelijk nep, toch geven ze een extra tintje aan de mediterrane sfeer
Ik eet er vaker
De ober kent me, ik geef flinke fooien
Het is acht uur
Ik heb de hele middag in mijn hotelkamer doorgebracht
Heb zowaar nog een paar uurtjes geslapen
Tegen vieren heb ik Dennis gebeld en een afspraak voor morgen gemaakt
De hoestbuien zijn verdwenen maar ik voel me slapjes
Heb besloten dat ik toch iets zou moeten eten
Het is druk vanavond
Ik kijk om me heen
Alle tafels zijn bezet
Ik loop naar achter en weer terug
Zie dat een gezelschap aanstalten maakt om te vertrekken
Stel me strategisch op
Hebbes, een mooie tafel voor vier in een rustig achteraf-hoekje
Ik krijg de kaart en bestel cola, zonder Bacardi dit keer
Ik kijk uit het raam
De pizzeria ligt achter het gebouw waarin ik vanmorgen mijn benauwde gesprek voerde
Ik zie de galerij en tel de ramen af
Daar, dat moet het kantoor van Henk zijn
Het is er donker
Even verbeeld ik me dat ik iets achter het glas zie bewegen
Ik kijk nog eens goed maar zie niets meer
Ik zal het me verbeeld hebben
Als hij morgen 'weg gaat' is hij om deze tijd zeker niet meer in zijn kantoor
Ik overdenk voor de zoveelste keer het gesprek
Ben woedend dat hij zijn woord weer niet gehouden heeft
Toch is zijn opmerking over de BTW blijven hangen
**.*** Euro is een behoorlijk bedrag
Misschien zou ik inderdaad beter kunnen wachten tot we een BTW-administratie hebben
Aan de andere kant, het heeft al zo lang geduurd
Nog meer uitstel...
Ik kom er even niet uit
Zal het er morgen met Dennis over hebben

quote:

Op woensdag 10 november 2010 07:16 schreef Tangarine het volgende:
Wtf, waarom zit dit in ttk? 0o

Tsja, vraag het maar aan Sjeen....

De klanten blijven intussen binnenstromen
Ik begin te vrezen dat mijn privacy van korte duur is
En ja hoor...
Twee dames stevenen met kordate tred op mijn territorium af
Een van hen draagt een grote doos onder haar arm
In hun midden een mollig knaapje van een jaar of acht
Zijn beide knuisten stevig geklemd in die van, ogenschijnlijk, moeder en oma
Oma spreekt me aan, in het Tsjechisch uiteraard
Ik maak duidelijk dat ik de taal niet machtig ben
"Frei?" vraagt oma, wijzend op de lege plaatsen naast en tegenover me
Ik knik, wij Nederlanders staan immers bekend om onze gastvrijheid
Het knaapje wordt tegenover mij geposteerd, veilig ingeklemd tussen mama en de muur
Oma neemt plaats naast mij
Terwijl het jochie me met grote ogen aanstaart beginnen de dames een geanimeerd gesprek
Af en toe een liefdevolle blik op hun spruit werpend
Die kan blijkbaar geen genoeg van me krijgen en blijft me aanstaren
De ober neemt mijn bestelling op
Ik heb vandaag geen trek in pizza
Kies voor een schnitzel
Ik begin me wat ongemakkelijk te voelen onder de onophoudelijke blikken van het knaapje
Neem me voor straks in het toilet even in de spiegel te kijken
Misschien heb ik een vlekje op mijn gezicht of zoiets...
Ik haal mijn aktetas tevoorschijn en begin wat papieren door te nemen die ik al bijna uit mijn hoofd ken
Tenslotte verliest hij zijn interesse voor me
Begint te jennen, stoort de dames in hun gesprek
Mams krijgt er genoeg van en haalt de doos tevoorschijn
Overhandigt die aan het ventje
Terwijl mijn eten geserveerd wordt begint hij hem uit te pakken
Vanachter mijn schnitzel, gedecoreerd met een plak kaas en een klodder spinazie, zie ik rails en een trein tevoorschijn komen
Zorgvuldig begint hij de rails uit te leggen
Uit voorzorg verplaats ik mijn cola en druk me wat dieper in mijn hoekje
Het is geen elektrische trein en hij moet er zelf geluid bij maken
Hij kwijt zich enthousiast van zijn taak al lijkt het voortgebrachte geluid niets op dat van een trein
Ik scherm mijn bord af voor eventuele vloeistoffen die mijn kant van de tafel zouden kunnen bereiken
Uiteraard ontspoort de trein en belandt met een stevige tik tegen de rand van mijn bord
Mams krijgt eindelijk zicht op de situatie en spreekt het ventje vermanend toe
Verontschuldigt zich tegenover mij
Ik glimlach vriendelijk en toegeeflijk, ach ’t is zo'n lief knaapje...
Er komen nog meer rails uit de doos, het wordt een flink netwerk
Wagons worden aan de trein gekoppeld
Het is blijkbaar spitsuur, de trein passeert herhaaldelijk rakelings mijn diner
Het geluid, meer dat van een Ferrari, neemt een hoogst irritant volume aan
Tenslotte krijg ik er genoeg van en overzie mijn mogelijkheden
Ik kan mams vragen een paar tabletjes tegen ADHD in de ranja van zoonlief op te lossen
Helaas is mijn Tsjechisch hiervoor niet toereikend
Ik kan het ettertje een weloverwogen portie spinazie in zijn oog mikken
Het vooruitzicht staat me wel aan
Vanwege mijn goede opvoeding verwerp ik, met tegenzin, die gedachte
Het enig overgebleven aanvaardbare alternatief is betalen en wegwezen
Dat doe ik dan ook
Een verontschuldiging mompelend wurm ik me langs oma
Ze werpt een verbaasde blik op mijn slechts gedeeltelijk leeg gegeten bord
Ik haast me naar buiten
Eigenlijk had ik toch al niet zo’n honger...

Ik wandel nog even door de winkelstraat Horska
Passeer mijn "stamkroegje"
Werp een hunkerende blik naar binnen
Ik kijk op mijn horloge
Het is bijna negen uur
Ik wil niet het risico lopen dat het weer een latertje wordt
Draai me vastberaden om en loop in de richting mijn hotel
Misschien staat er iets van mijn gading in de minibar
Nog een uurtje lezen
En dan plat
Morgen staat Vrchlabi op het programma

Laurens Gerard Rinkes

**.*** euro...
Het getal zingt door mijn hoofd
Wordt groter en groter
Het wordt een duizelingwekkend bedrag
Die verrekte BTW...

Ik rijd het bochtige weggetje naar boven
Het groene landschap kleurt langzamerhand wit
Tot mijn verbazing krijgt Henk gelijk met zijn bewering dat er sneeuw ligt in Zacler
Het is een van de redenen voor mij om een bezoekje terplekke af te leggen
Ik rijd door het gehucht Babi
Minder vaart in de ruime bocht naar links
Passeer de bunker Stachelberg
In de verte doemt het bord van Skiareal Arrakis op
Ik zet mijn Rexton langs de kant van de weg en stap uit
Schraap met mijn schoen over het dunne laagje sneeuw
Heb je hier sneeuwkettingen voor nodig...?
Ik vraag het me af
De piste is niet in bedrijf
Mijn blik gaat over het stadje in de verte
Dan naar links en omhoog
Door de kale kruinen van het geboomte zie ik nog net het dak van mijn burcht



Ik blijf even staan
Overvallen door een scala aan emoties
Trots... hoop... twijfel... boosheid...
Eindigend in vastberadenheid
Ik loop terug naar mijn auto en stap in
Vijf minuten later rijd ik het stadje binnen
Parkeer mijn auto op het pleintje voor de supermarkt
Ik kijk om me heen
Zacler lijkt uitgestorven
Slechts de kringelende rook uit diverse schoorstenen verraadt menselijke aanwezigheid...

[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 11-11-2010 01:42:02 ]

Ik open de achterklep van mijn auto en tast naar mijn snowboots
Niet vanwege de kou maar meer om het grove profiel van de zolen
Met moeite, gehinderd door mijn dikke ski-jack, trek ik de veters aan
Ik haal mijn mobieltje uit de carkit en steek het in mijn binnenzak
Hang mijn camcorder om mijn nek en sluit de auto af
Ik loop het korte stukje tot aan het bord, links van de straat, met de vermelding 'Zamek'
Werp een blik op het weggetje dat tamelijk steil naar boven voert
Zie bandensporen op de verse sneeuw
Begeef me op weg naar boven
Het is hier onmiskenbaar kouder dan in Trutnov
Mijn handen beginnen door te steken
Ik steek ze diep in de zakken van mijn ski-jack
Mijn voeten glibberen over het bevroren wegdek
Bijna maak ik een schuiver maar ik herstel mijn evenwicht nog net op tijd
Het kost me een kwartier voor ik boven ben
Gelaten kijk ik naar het enorme gat in het gaas van de poort
Het kasteel heeft blijkbaar een onweerstaanbare aantrekkingskracht op bepaalde mensen
Nieuw is het bordje dat naast een Tsjechische tekst de naam Wekostav vermeldt
Ik loop het terrein op, over een smetteloze laag sneeuw
Hier en daar zie ik sporen van een ree
Verder, om het kasteel heen
De kolossale muren maken dat ik me klein voel
Ik haal mijn camcorder uit zijn foedraal en begin opnamen te maken
Het gebouw biedt nog steeds dezelfde troosteloze aanblik
Wel worden de gebreken wat gecamoufleerd door de sneeuwlaag
Al filmend loop ik de binnenplaats op
Wandel naar het torentje aan de andere kant
Leun tegen de gehavende kanteelmuur
Kijk naar de burcht tegenover me
Er zijn weer enkele ruiten ingegooid constateer ik
Een gevoel van moedeloosheid bekruipt me
Maakt plaats voor berusting
Zo lang er niet verbouwd wordt zal dit gewoon doorgaan realiseer ik me
Even twijfel ik
Zal ik nog een kijkje binnen nemen?
Ik voel de sleutel in mijn binnenzak
Verwerp mijn overweging
Wat heeft het voor zin?
Ik kan me het interieur nog levendig voor mijn geest halen
Heb geen trek nog eens in mijn eentje door de desolate gangen te dwalen
Het begint weer licht te sneeuwen
Ik trek mijn kraag wat hogerop
Opnieuw wordt ik getroffen door de beklemmende stilte rond het kasteel
Ik ben dit niet gewend
Nederland is vervuld van geluiden
Auto's, radio's, machines, mensen...
Maar hier... niets...
Niets... behalve het geknisper van de tegen elkaar wrijvende twijgen van de hoge bomen op de binnenplaats
Een plotselinge windvlaag
Ik schrik wanneer een forse sneeuwlaag uit de spar vlak achter me met veel lawaai op de grond belandt
In de verte blaft een hond
Het geluid gaat over in een aanhoudend, naargeestig gejank
Ik huiver, besluit dat mijn bezoek aan het kasteel lang genoeg geduurd heeft
Berg mijn camera op en daal het smalle torentrapje af
Glibber naar beneden in de richting van het centrum van Zacler
Als ik bij mijn auto aankom gaat de deur van de supermarkt open
Een vrouw van middelbare leeftijd loopt naar buiten
Ze zeult een zware boodschappentas met zich mee
Blij met het teken van leven groet ik haar: "Dobry den!"
Wellicht klink ik wat te uitbundig
Ze kijkt me verbaasd aan
Schenkt me een wat nors hoofdknikje en vervolgt haar weg

In Rudnik sla ik scherp rechtsaf, richting Vrchlabi
De laatste huizen van de bebouwde kom verdwijnen in mijn achteruitkijkspiegel
De afspraak staat om twee uur
Ik geef wat meer gas
Passeer het vliegveld aan de rechterzijde
Er is geen bedrijvigheid
De fruit- en groentekraam op het parkeerplaatsje ervoor is niet bemand
Even later rijd ik Vrchlabi binnen
Parkeer mijn auto op het braakliggende terrein voor een grauwgrijs flatgebouw
Ik loop in de richting van de hoofdstraat Krkonosska en sla linksaf
Werp een blik op mijn Seiko
Ik heb nog ruim de tijd voor een kop Cappuccino

"En? Heb je het contract al binnen?"
Een overbodige vraag besef ik
Dennis schudt zijn hoofd
"Nog niet, nee Henk wilde op het laatste moment nog iets veranderen"
Ik zit in het nauwe secretaressevertrek van de Holland Trade House-vestiging in Vrchlabi.
Tegenover me, aan het bureau, zit Dennis Rinkema
Zijn bevallige secretaresse is, tot mijn spijt, nergens te bekennen
Ik voel me wat ongemakkelijk
Mijn benen zitten me in de weg
Ik ga, krampachtig door het gebrek aan ruimte, wat verzitten
Vraag me af waarom we niet in het veel ruimere kantoor ernaast plaatsnemen
Zucht
"Wat is er toch met die man? Waarom komt hij zijn afspraken niet na?"
Dennis haalt machteloos zijn schouders op
Ik zie het als een uitnodiging om mijn klaagzang voort te zetten
"Het hele project is tot nu toe één groot drama. Vertraging na vertraging, verandering na verandering, beloftes die niet nagekomen worden... Hoe lang gaat dit allemaal nog duren?"
"Tsja, Henk is nogal euh voorzichtig"
Ik voel de wrevel opkomen
"Het draait niet alleen om Henk. Ik had van jullie ook wel wat meer doortastendheid verwacht"
Hij kijkt verongelijkt
"Nou, je moet toegeven dat de omstandigheden waaronder de transactie heeft plaatsgevonden ook niet alledaags waren" sputtert hij tegen
"Nee, inderdaad niet, maar we hadden toch zon goede overeenkomst opgesteld?" riposteer ik
Hij ontwijkt mijn blik
"Aan die overeenkomst mankeert niets, je bent helemaal ingedekt. Maar hij moet wel nagekomen worden uiteraard. Dat het allemaal zo lang duurt ligt niet aan ons maar aan Henk"
"Nee, er mankeert niets aan die overeenkomst, alleen moet ik nu wel **.*** euro BTW betalen waarvan ik vooraf niet op de hoogte was" bits ik onwillekeurig
Hij kijkt me aan
"Ja, maar die kun je terugvorderen bij de fiscus"
Ik hef, de wanhoop nabij, mijn blik naar het plafond
"Inderdaad ja, dat zou ik kunnen Als ik een BTW-administratie zou hebben. Wat niet het geval is"
"Goed, maar die kunnen we aanvragen" antwoordt hij onverstoorbaar
"En hoe lang gaat dat duren?" vraag ik
Hij haalt zijn schouders op
"Volgens mij een week of zes. Maar eigenlijk is dat meer de afdeling van Edwin Booijmans"
Ik zink achterover in mijn stoel
Zes weken...
Zes weken uitstel...
Of gewoon mijn verlies slikken en betalen
Ik voel mijn woede weer opborrelen
Waarom zijn ze niet eerder op het idee gekomen van die BTW-administratie?
Ze kenden mijn plannen toch?
Ik had sowieso zo'n administratie nodig gehad
Dennis bemerkt mijn ergernis
"Ik zal hem nu direct even bellen, dan weten we het zeker"
Hij toetst een nummer in op het toestel voor hem op het bureau
Wacht op verbinding en vraagt naar Edwin
Even later legt hij de haak weer op het toestel
"Hij is niet op kantoor, ik zal hem een mailtje sturen dan antwoordt hij wel rechtstreeks naar jou toe"
"Zelfs die factuur waarin het voorschot op de renovatie vermeld zou staan heb ik nog niet binnen. En geloof me, ik heb er vaak genoeg naar gevraagd" foeter ik nog wat na
Hij opent zijn mond om te antwoorden maar krijgt daarvoor geen tijd
De deur van het naastgelegen kantoor zwaait plotseling open
Een tengere man, voor in de dertig, maakt zijn entree
Ongeveer mijn lengte, donkerblond, halflang, golvend haar
Gekleed in een chique grijs pak
In zijn rechterhand een bundeltje papieren
Hij ziet me, lijkt verrast
Loopt op me toe en steekt zijn hand uit
"Laurens Gerard Rinkes"
Ik sta op
"Jos Davids, aangenaam"
Hij kijkt me polsend aan
"Zo, de man achter de stem..."
Ik ben verrast door de onverwachte ontmoeting
Weet zo gauw geen antwoord
Hij maakt van de gelegenheid gebruik
Draait zich schielijk om
Loopt naar het kopieerapparaat dat op een lage dossierkast achterin het vertrek staat
Tilt de kap op, legt een vel papier op de plaat en drukt wat knoppen in
Blijkbaar zonder het gewenste resultaat
Hij draait zijn hoofd naar Dennis toe
"Weet jij hoe dit ding werkt?"
Dennis staat, bijna slaafs, op om zijn baas van dienst te zijn
Het apparaat doet nu wel zijn werk en spuwt de kopieën uit
Met zijn ogen strak op de papieren gericht verdwijnt de heer Rinkes weer in zijn comfortabele kantoor
Hij gunt me geen blik meer waardig...

Ik voel me beledigd
Ben er vrij zeker van dat hij wist dat ik hier vandaag zou zijn
Hij heeft gewoon geen trek om me te woord te staan
Hoofdpijndossiers lost hij blijkbaar liever niet zelf op
Afijn, ik weet nu tenminste mijn plaats
Dennis kijkt me onzeker aan
Weet zich geen raad met de situatie
Ik ben wat van mijn apropos
Dan herinner ik me het taxatierapport en het uittreksel van het kadaster
Ik reik voorover naar mijn aktetas
Overhandig hem de documenten
"Deze moest ik je van Henk geven"
Hij werpt er een korte blik op
"Nou, dat werd tijd ook" zegt hij, wijzend naar het uittreksel "Als je eens wist hoe vaak ik hem hiernaar gevraagd heb..."
Het klinkt me akelig bekend in de oren
Weer vraag ik me af waarom ze met Henk in zee zijn gegaan
Als alles zo moeilijk verloopt dan laat je zon man toch vallen?
Ga je toch op zoek naar een ander?
Het lijkt er bijna op dat Henk ze in zijn zak heeft
Ik hervat het gesprek
"Ik wil er nog even over nadenken of we die BTW-administratie afwachten. Maar intussen wil ik wel dat contract vertaald zien. Wie weet wat er allemaal in veranderd is"
Nu is het mijn beurt om wantrouwig te zijn
"Nou, ik denk niet dat ik dat eerder binnenkrijg dan wanneer Henk terug is. Of hij moet het gisteren gepost hebben" zegt Dennis
Plotseling ben ik het onderwerp spuugzat
"Ok, zo gauw je het binnen hebt dan" rond ik af
"En wat die BTW-administratie betreft had ik graag een supersnelle afhandeling" voeg ik eraan toe
"Ik zal contact met Edwin opnemen zo gauw hij terug is" belooft hij
Eigenlijk had ik nog meer op mijn agenda staan
Zoals de verkoopbegeleiding waarnaar ik enkele maanden geleden geïnformeerd heb
Ik heb nog steeds geen offerte ontvangen
Heb er eigenlijk ook geen belangstelling meer voor
Één ding heeft het gesprek me duidelijk gemaakt
Ze hebben Henk niet in de hand
Staan machteloos tegenover zijn grillen
De ontmoeting met Laurens Gerard Rinkes heeft me bovendien tot een conclusie gebracht
De heren gaan niet echt tot het uiterste om mijn probleem uit de wereld te helpen
Ik ben blijkbaar geen interessante partij
Ik zal mijn eigen boontjes moeten doppen
Ik kom tot het besef dat verder praten geen zin heeft
Maak aanstalten om te vertrekken
Op de valreep heeft Dennis nog een verrassing voor me
"Oh ja, er is nog wel een meevallertje"
Ik kijk hem aan
"De koopsom kunnen we verminderen met de prijs van het perceel. Daar hoef je dan geen overdrachtskosten over te betalen"
Een snelle berekening leert me dat het meevallertje zeer gering van omvang zal zijn
In het niet valt in vergelijking met de BTW-verrekening

Mijn hoofd tolt als ik in mijn auto stap
Het landschap zoeft voorbij op mijn weg terug naar Trutnov
Ik zie het niet
Mijn hersenen malen zich suf
Ik moet andere contacten zien te krijgen
Op deze manier kom ik niet verder
Maar bovenal moet ik vriendjes blijven met Henk
Zijn vertrouwen winnen
Hem zover zien te krijgen dat hij tekent
De gedachte om hulp te zoeken bij een advocaat komt niet in me op
Nog niet...

Cocaine...

Donderdag 13 januari 2005

Even voor Bad Oeynhausen begint het te sneeuwen
Niet verontrustend, slechts wat vlokjes
Ik zet mijn ruitenwissers op de intervalstand
Wrijf door mijn roodomrande ogen
Ik begin moe te worden
Ik ben vanmorgen pas laat vertrokken uit Trutnov
Heb me eigenlijk wat verslapen
Het loopt nu tegen zevenen
De rit is uitstekend verlopen
Prima reisweer op een enkel winters buitje na
Bijna thuis, bedenk ik opgelucht
Het laatste stukje van Bad Oeynhausen naar Hengelo is een eitje
Als het niet tegenzit nog zo'n twee uurtjes rijden
Ik neem de afslag
Draai in een ruime bocht naar rechts de stad in
Rem voor het stoplicht, de eerste in een lange rij
Het verkeer zit weer eens vast
Humeurig kijk ik naar de rij auto's voor me
Ik grom
Wanneer wordt er nu eens een fatsoenlijke weg om die stad heen gelegd?
Ik trek op, rem weer
Vervloek mijn voorganger
Waarom remt-ie nou?
Dat licht staat toch op groen?
Mijn duim gaat naar de claxon
Op het laatste moment beheers ik me
Wat schiet ik er mee op?
Gelaten schik ik me in mijn lot
Ik strek me, voor zover mogelijk, uit
Draai wat met mijn schouders om het stijve gevoel in mijn nek te verminderen
Het licht staat inmiddels weer op rood
Verveeld kijk ik wat rond
Trek Bruce Springsteen, mijn reisgezel van het laatste uur, uit de cd-lade
Rommel wat in het opbergvakje in de middenconsole
Haal er op goed geluk een cd uit
Even later schalt de bluessound van J.J. Cale door het voorcompartiment

"If you want to hang out, you've got to take her out, cocaine"

Wow, dat swingt
Ik zet het volume op twintig
De vibrerende bassen dreunen door mijn lichaam
De dwingende klanken geven me nieuwe energie
Ik dein onwillekeurig mee op de muziek
Het echtpaar in de VW Passat naast me kijkt met gefronste wenkbrauwen in mijn richting
Ik glimlach ze innemend toe
De vrouw trekt een pruilmondje en kijkt snel weer stug voor zich uit
Mompelt een paar woorden richting haar echtgenoot
Ik meen te liplezen dat het over mijn hoofd en een bepaald zuivelproduct gaat
Ik haal mijn schouders op
Steek mijn zoveelste sigaret aan
De asbak puilt inmiddels uit
Het stoplicht springt op groen
Dit keer schiet ik wel tien meter op voor het weer van kleur verschiet

"If you want to get down, get down on the ground, cocaine"

J.J. Cale begint aan zijn reprise van het nummer als ik het laatste stoplicht achter mij laat
Ik zet het geluid zachter
Trap opgelucht het gaspedaal in
Hengelo, here I come... nog maar een paar uurtjes rijden
Ik heb het mis...
De sneeuwvlokjes worden flinke vlokken
De vlokken zwellen aan tot een dicht sneeuwgordijn
Het zicht vermindert snel tot twintig, vijfentwintig meter
Ik minder vaart maar maak me geen zorgen
Ik heb mijn Rexton in de four-wheel-drive-stand gezet
Bovendien heb ik winterbanden
Tot vlak voor Osnabrück schiet ik nog redelijk op
Daarna verandert het hele landschap allengs in één smetteloze witte vlakte
Er is geen auto meer te bekennen
Waarschijnlijk is iedereen gewaarschuwd door de weerberichten
Ik tuur verbeten voor me uit
Vloek
Ik zie die hele verrekte autobaan niet meer...

Deze topic is bedoeld als waarschuwing voor ondernemers en particulieren die overwegen onroerend goed in het buitenland aan te schaffen.
Of het nu gaat om commerciele initiatieven of gewoon om de aanschaf van een vakantiewoning;
Ik probeer hierin aan te geven in welke 'netwerken' u verzeild kunt geraken als u dergelijke plannen heeft.
En met zogenaamd 'degelijke' bedrijven in zee gaat.
Vergist u zich niet in de misschien af en toe wat 'softe' beschrijving van mijn ervaringen.
Ik ben keihard op mijn bek gevallen door bemiddeling van zogenaamd 'betrouwbare partijen'
Ik wil eenieder die nadenkt over de aanschaf van OG in het buitenland daarvoor waarschuwen.
Maak niet dezelfde fout die ik gemaakt heb...
Het kan u een fortuin kosten
Centen waarvoor u hard gewerkt heeft...
Net als ik...
Volg mijn verhaal, sla desnoods de gedeelten over die u als "blogg" beschouwt
Beveel dit topic aan bij, volgens u, geintereseerden
En vooral... vertrouw niet klakkeloos op door de KvK in Nederland aanbevolen bedrijven
Zoals ik gedaan heb...

[ Bericht 0% gewijzigd door JohannesP op 13-11-2010 19:59:24 ]