De kunst van het loslaten van je ex #122

quote:

Op maandag 20 september 2010 20:58 schreef Stefka het volgende:

[..]

Troost je, die van mij had een dag later al een ander Maar aan de andere kant kun je dat ook als positief zien, want hoewel het op dat moment heel kut is, is het besef er wel veel sneller dat het niet meer goed gaat komen.

Het is nu op de kop af 4 weken uit. Ik begin geleidelijk een beetje het idee te krijgen dat het afgesloten is. Sinds ik donderdag haar wat dingen heb gezegd die ik al lang wilde zeggen, heb ik er vrede mee. Misschien zou ik ook dat ex-dieet moeten volgen, want ik kijk nog wel dagelijks haar updates op sociale netwerken. Als ik dan sommige dingen lees, ben ik ook gelijk down.
Ik heb haar vanavond ook toevallig een smsje gestuurd (de eerste in 3 weken ofzo) om haar succes te wensen met haar rijexamen morgen. Ik weet niet of dat heel slim was, want ik kreeg gelijk antwoord terug en het voelde weer eventjes als vanouds. Het contactverbod moet toch nog maar even in stand blijven.

Troost je, die van mij had al 4 jaar een ander.

quote:

Op maandag 20 september 2010 21:09 schreef Fellows het volgende:

[..]

Troost je, die van mij had al 4 jaar een ander.

Toch alleen via de webcam ofniet? Ik vind sowieso dat je nogal hard voor haar bent ook al heeft ze het misschien verdiend. Het is niet leuk dat ze aan webcamsex doet enzo, ook tijdens jullie relatie, maar je hebt vast ook hele leuke dingen met haar meegemaakt en het was zeker niet alleen maar kommer en kwel. Anders zou je niet zo lang met haar hebben gehad. Je hebt echt alleen maar negatieve woorden over haar.

Het lijkt mij dat zij gewoon enorm weinig zelfvertrouwen heeft en dat ze geniet van de aandacht via het internet. Het is toch alleen maar sneu voor haar dat ze dat nodig heeft.

En nu kan je wel zeggen dat het ontzettend naaiend van haar is blabla. Maar ik weet hoe het is om bedrogen te worden. En dat moet je ook een keer LOSLATEN om verder te gaan met je leven. Het is maar waar jij je elke dag druk over wil maken natuurlijk, maar het heeft gewoon geen zin om boos te blijven. Daar heb je alleen jezelf mee.

quote:

Op maandag 20 september 2010 21:09 schreef Fellows het volgende:

[..]

Troost je, die van mij had al 4 jaar een ander.

Ok, baas boven baas

@ Melanie, het gaat er gewoon om dat het vertrouwen in de relatie/vrouwen in het algemeen door zoiets echt flink beschadigd kan raken. Daarnaast kan het idee ontstaan dat de hele relatie van 4 jaar gebaseerd was op een leugen. Ik vind het een hele natuurlijke reactie om dan over de zeik te raken, zeker ook als je zelf al die jaren trouw bent geweest. Natuurlijk moet je niet de rest van je leven hierover blijven balen, maar een boosheidsperiode van enkele weken/maanden is zeker niet verboden.

Ik moet het ex dieet wel volgens want ze stuurt niks terug en haar hyves kan ik niet op gelukkig hehe.

Ik ga me weer wat meer op sport en werk storten.

Geloof me ik bedoel het alleen maar goed, want ik weet hoe ongelooflijk frusterend en vermoeiend het is om boos te zijn. Dat sloopt je echt. Ik heb ook het idee dat mijn relatie op leugens is gebaseerd en dat is zwaar klote inderdaad. Ik ben ook meerdere keren belazerd en zelf zo trouw als een hondje geweest. Het is gewoon zo lekker om door te gaan met je leven

Tja ik vind het toch nogal wat hoor als iemand zoiets tijdens je relatie doet. Dan zouden al die ''leuke'' dingen bij mij toch ineens in een heel ander daglicht komen te staan en veel minder betekenis hebben...

Maar ik weet het allemaal even niet op het moment hoor mensen...

Nogmaals, ik en mijn ex zijn als ''goede vrienden'' uit elkaar gegaan. De eerste weken gingen we nog samen naar de bioscoop, ff varen, wandelen, fietsen etc.
Dit was de ''twijfel'' periode van haar. Er was een kans dat ze na mijn vakantie toch wel door wilde...

Vervolgens ging ik 3 weken op vakantie, ze zat de hele dag in mijn hoofd met de hoop dat alles goed kwam. Toen ik een dag terug was kreeg ik meteen een sms of ik wat wou komen drinken, en mijn vakantieverhalen wou komen vertellen. Zo gezegd zo gedaan, en ik had echt vurige hoop dat het weer goed kwam die avond. Maar nee. Ze was nog harder dan ik verwachtte. Ze was niet meer verliefd, en wou absoluut geen relatie. Alsof ik met een mes werd gestoken, maargoed life goes on, en we waren nog goede vrienden...

Vervolgens ging zij 2 weken later op vakantie. Toen zij terug kwam denk ik in het kader van vrienden '' nou laat ik eens net zo aardig doen als zij, en haar uitnodigen hier om over haar vakantie te vertellen ''.
Dat ging al een stuk lastiger. Moest het tot 3 keer toe vragen, en werd zelfs een beetje gefrustreerd waarom ze niet gewoon duidelijk kon zijn, en als ze het niet meer wou ze gewoon eerlijk tegen me moest zijn...

Maar ze wou het nog wel beloofde ze, ik moest niet zo onzeker doen, maar toch moest ik het blijven vragen. Nou vervolgens 2 weken later toch gebeurd. Het was wel ff leuk, maar echt gezellig kon ik het niet noemen. Ik moest de avond echt ''maken'' zeg maar.
Vervolgens ge sms' t dat ik het gezellig vond, en dat we het nog maar eens moesten doen. Zij terug dat ze het ermee eens was.... Vervolgens klein meningsverschilletje gehad om niets, ik excuses aangeboden en sinds dien 2 weken niets meer van haar gehoord...

Nu zitten we voor het eerst sinds het uit is tegelijk op msn, en we spreken elkaar niet eens aan. Waarom moet het zo gaan? Ze bleef maar zeggen dat ze ECHT vrienden wou blijven, en dat ik niet zo onzeker moest doen door het telkens te vragen. Maar de afstand die ik nu voel is toch echt enorm groot, alsof ze niets van me wilt weten. Misschien overdrijf ik het wel hoor, maargoed..

Vrienden blijven lukt maar zelden denk ik. Er zijn dan gewoon nog te veel gevoelens.

quote:

Op maandag 20 september 2010 21:46 schreef Bartinhoo het volgende:
Tja ik vind het toch nogal wat hoor als iemand zoiets tijdens je relatie doet. Dan zouden al die ''leuke'' dingen bij mij toch ineens in een heel ander daglicht komen te staan en veel minder betekenis hebben...

Maar ik weet het allemaal even niet op het moment hoor mensen...

Nogmaals, ik en mijn ex zijn als ''goede vrienden'' uit elkaar gegaan. De eerste weken gingen we nog samen naar de bioscoop, ff varen, wandelen, fietsen etc.
Dit was de ''twijfel'' periode van haar. Er was een kans dat ze na mijn vakantie toch wel door wilde...

Vervolgens ging ik 3 weken op vakantie, ze zat de hele dag in mijn hoofd met de hoop dat alles goed kwam. Toen ik een dag terug was kreeg ik meteen een sms of ik wat wou komen drinken, en mijn vakantieverhalen wou komen vertellen. Zo gezegd zo gedaan, en ik had echt vurige hoop dat het weer goed kwam die avond. Maar nee. Ze was nog harder dan ik verwachtte. Ze was niet meer verliefd, en wou absoluut geen relatie. Alsof ik met een mes werd gestoken, maargoed life goes on, en we waren nog goede vrienden...

Vervolgens ging zij 2 weken later op vakantie. Toen zij terug kwam denk ik in het kader van vrienden '' nou laat ik eens net zo aardig doen als zij, en haar uitnodigen hier om over haar vakantie te vertellen ''.
Dat ging al een stuk lastiger. Moest het tot 3 keer toe vragen, en werd zelfs een beetje gefrustreerd waarom ze niet gewoon duidelijk kon zijn, en als ze het niet meer wou ze gewoon eerlijk tegen me moest zijn...

Maar ze wou het nog wel beloofde ze, ik moest niet zo onzeker doen, maar toch moest ik het blijven vragen. Nou vervolgens 2 weken later toch gebeurd. Het was wel ff leuk, maar echt gezellig kon ik het niet noemen. Ik moest de avond echt ''maken'' zeg maar.
Vervolgens ge sms' t dat ik het gezellig vond, en dat we het nog maar eens moesten doen. Zij terug dat ze het ermee eens was.... Vervolgens klein meningsverschilletje gehad om niets, ik excuses aangeboden en sinds dien 2 weken niets meer van haar gehoord...

Nu zitten we voor het eerst sinds het uit is tegelijk op msn, en we spreken elkaar niet eens aan. Waarom moet het zo gaan? Ze bleef maar zeggen dat ze ECHT vrienden wou blijven, en dat ik niet zo onzeker moest doen door het telkens te vragen. Maar de afstand die ik nu voel is toch echt enorm groot, alsof ze niets van me wilt weten. Misschien overdrijf ik het wel hoor, maargoed..

MSN blokkeren en wachten met contact opnemen tot je je niet meer zo zit op te vreten zodra je haar ziet. Pas dan kun je oprecht kijken of er vriendschap mogelijk is.

Jullie hebben gelijk

Ik weet zelf ook dat vriendschap op het moment sowiezo nog teveel gevraagd is. Toen ze hier voor de laatste keer was, was ik weer een week van slag dus dat is voorlopig nog niet goed..

Maar ik vind het vooral zo naar dat we helemaal geen contact hebben, na een nutteloos akkefietje. Al laat je heel af en toe maar heel kort iets aan elkaar weten, of spreek je elkaar even kort aan. Zij heeft niet gereageerd op mijn laatste sms' je en gelukkig is mijn ego groot genoeg dat ik nu ook niet meer het eerste sms' je naar haar ga sturen, maar ik ben gewoon zo benieuwd hoe onze verstandhouding nu is....

Is ze boos? Voelt ze zich opeens te cool voor me? Of zit ze net als ik juist ook nog in het verwerkingsproces en heeft ze deze contactstilte even nodig? Ik wil het gewoon weten, en had mij enkele maanden geleden echt niet voor kunnen stellen dat ik dat niet gewoon openlijk aan haar durfde te vragen...

Exen zijn eng

quote:

Op maandag 20 september 2010 21:56 schreef Bartinhoo het volgende:
Jullie hebben gelijk

Ik weet zelf ook dat vriendschap op het moment sowiezo nog teveel gevraagd is. Toen ze hier voor de laatste keer was, was ik weer een week van slag dus dat is voorlopig nog niet goed..

Maar ik vind het vooral zo naar dat we helemaal geen contact hebben, na een nutteloos akkefietje. Al laat je heel af en toe maar heel kort iets aan elkaar weten, of spreek je elkaar even kort aan. Zij heeft niet gereageerd op mijn laatste sms' je en gelukkig is mijn ego groot genoeg dat ik nu ook niet meer het eerste sms' je naar haar ga sturen, maar ik ben gewoon zo benieuwd hoe onze verstandhouding nu is....

Is ze boos? Voelt ze zich opeens te cool voor me? Of zit ze net als ik juist ook nog in het verwerkingsproces en heeft ze deze contactstilte even nodig? Ik wil het gewoon weten, en had mij enkele maanden geleden echt niet voor kunnen stellen dat ik dat niet gewoon openlijk aan haar durfde te vragen...

Exen zijn eng

Exen zijn verslavend.
Beste wat je nou kan doen is afstand nemen. Er zit trouwens ook gewoon een kans in dat zijzelf ook afstand genomen heeft en daarom niet reageert.

Ik vind het een hele goede keuze van mezelf om geen contact te houden. Zo kun je je focussen op andere dingen en je blik wordt ook verhelderd. Ik raad het je zeker aan.

quote:

Op maandag 20 september 2010 22:06 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Exen zijn verslavend.
Beste wat je nou kan doen is afstand nemen. Er zit trouwens ook gewoon een kans in dat zijzelf ook afstand genomen heeft en daarom niet reageert.

Hmm zal ik eens iets heel eerlijks zeggen, en schaam me er eigenlijk enorm ervoor, maar : Het maakt me eigenlijk allemaal niet zo heel veel meer uit. Soms mis ik de mooie tijden, maar verder doet het me op de meeste vlakken weinig meer.
Het enige dat me nog ENORM raakt/kan raken is het idee dat ze zich nu misschien te goed voor mij voelt/denkt dat ze een leuker leven heeft dan mij. Dit komt voort uit mijn eigen onzekerheid, dat weet ik.

Maar dat nare gevoel van vergelijken blijft. Ik ben dit weekend ziek geweest, en heb behalve op zaterdagavond met 2 vrienden afgesproken niets sociaals gedaan, en vond het persoonlijk heerlijk. Maar als ik dan net op hyves ( ja STOM STOM heb nu ook haar buzz officieel geblokkeerd ) haar foto' s zie van het weekend met allemaal jongelui die ik niet eens ken en waar ze 2 maanden geleden nog nooit mee om ging, dan voel ik me echt een enorme loser....

quote:

Op maandag 20 september 2010 22:19 schreef Bartinhoo het volgende:

[..]

Hmm zal ik eens iets heel eerlijks zeggen, en schaam me er eigenlijk enorm ervoor, maar : Het maakt me eigenlijk allemaal niet zo heel veel meer uit. Soms mis ik de mooie tijden, maar verder doet het me op de meeste vlakken weinig meer.
Het enige dat me nog ENORM raakt/kan raken is het idee dat ze zich nu misschien te goed voor mij voelt/denkt dat ze een leuker leven heeft dan mij. Dit komt voort uit mijn eigen onzekerheid, dat weet ik.

Maar dat nare gevoel van vergelijken blijft. Ik ben dit weekend ziek geweest, en heb behalve op zaterdagavond met 2 vrienden afgesproken niets sociaals gedaan, en vond het persoonlijk heerlijk. Maar als ik dan net op hyves ( ja STOM STOM heb nu ook haar buzz officieel geblokkeerd ) haar foto' s zie van het weekend met allemaal jongelui die ik niet eens ken en waar ze 2 maanden geleden nog nooit mee om ging, dan voel ik me echt een enorme loser....

Herkenbaar gevoel. En t lullige is, je doet er niks aan. Dat soort dingen komt nu gewoon keihard binnen. T beste wat je kan proberen is de gedachten gangen proberen te stoppen en bij jezelf blijven. Je koos toch om thuis te blijven omdat dat het beste beviel op dat moment? Dan is het toch goed?

quote:

Op maandag 20 september 2010 22:26 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Herkenbaar gevoel. En t lullige is, je doet er niks aan. Dat soort dingen komt nu gewoon keihard binnen. T beste wat je kan proberen is de gedachten gangen proberen te stoppen en bij jezelf blijven. Je koos toch om thuis te blijven omdat dat het beste beviel op dat moment? Dan is het toch goed?

Juist! Hoelang duurde dat gevoel bij jou dan als ik vragen mag?

Het vreemde is dat ik het zelf ook allemaal zo goed kan relativeren, alleen blijf ik mezelf op de een of andere manier kwellen.
Dat heeft er denk ik voornamelijk mee te maken dat mijn ex 20 ( ! ) kilo is afgevallen sinds het uit is met mij.
De afgelopen weken allerlei dingen gedaan waar ik echt wenkbrauwfronsingen bij krijg, lees: navelpiercing nemen, enorm aandachtvragerig op hyves etc doen... Maargoed ik kon dat allemaal wel accepteren...

We hadden immers nog contact, die navelpiercing kwam ze een maand geleden als eerste aan mij laten zien ( al boeide dat me dus echt helemaal niets ) , 2 weken geleden op het dorpsfeest kwam ze nog best onzeker over ( moet ik met hem gaan praten ja/nee hoorde ik haar denken ) Toen heb ik haar uiteinderlijk een hint gegeven dat ze er best ff bij mocht komen staan, en meteen kwam ze ook.... Dat vind ik gewoon leuk en belangrijk, op een normale en vriendelijke manier met elkaar omgaan..

Dat hoeft dan nog geeneens te zijn met bij elkaar langskomen/samen wat drinken etc, maar gewoon zoals hierboven beschreven. Elkaar toch een beetje ''closer'' behandelen dan anderen, omdat je toch ooit speciaal voor elkaar geweest bent en ergens nog steeds wel een beetje bent al zijn we ex' en.

Ik hoop dat deze stilte gewoon niet inhoudt dat het haar nu naar de bol is gestegen oid.... Ik merk het wel. Over 2 weken is ze jarig dus dan voel ik me wel bijna verplicht om iets te sturen naar haar, maar hoop stiekem dat ik eerder iets krijg van haar...

Ik zou daar echt niet jaloers op zijn. Dat zijn mensen die komen en gaan. Hetgeen dat echt telt zijn vrienden die altijd blijven. Mijn ex kende de meiden waar ze nu mee omgaat nauwelijks tot niet toen ik haar leerde kennen en nu doen ze alsof ze elkaar al heel hun leven kennen en vriendinnen zijn en de rest van de mensen die er omheen lopen ook.

Wat me wel steekt is dat iedereen haar gewoon aardig en leuk vindt. Niet omdat ik ook door iedereen aardig en leuk gevonden wil worden maar meer om het feit dat dat wel bewijst dat het echt een hele leuke meid is.

20 kilo, mijn god. Is er nog wel wat van over?

quote:

Op maandag 20 september 2010 22:34 schreef Bartinhoo het volgende:

[..]

Juist! Hoelang duurde dat gevoel bij jou dan als ik vragen mag?

Het vreemde is dat ik het zelf ook allemaal zo goed kan relativeren, alleen blijf ik mezelf op de een of andere manier kwellen.
Dat heeft er denk ik voornamelijk mee te maken dat mijn ex 20 ( ! ) kilo is afgevallen sinds het uit is met mij.
De afgelopen weken allerlei dingen gedaan waar ik echt wenkbrauwfronsingen bij krijg, lees: navelpiercing nemen, enorm aandachtvragerig op hyves etc doen... Maargoed ik kon dat allemaal wel accepteren...

We hadden immers nog contact, die navelpiercing kwam ze een maand geleden als eerste aan mij laten zien ( al boeide dat me dus echt helemaal niets ) , 2 weken geleden op het dorpsfeest kwam ze nog best onzeker over ( moet ik met hem gaan praten ja/nee hoorde ik haar denken ) Toen heb ik haar uiteinderlijk een hint gegeven dat ze er best ff bij mocht komen staan, en meteen kwam ze ook.... Dat vind ik gewoon leuk en belangrijk, op een normale en vriendelijke manier met elkaar omgaan..

Dat hoeft dan nog geeneens te zijn met bij elkaar langskomen/samen wat drinken etc, maar gewoon zoals hierboven beschreven. Elkaar toch een beetje ''closer'' behandelen dan anderen, omdat je toch ooit speciaal voor elkaar geweest bent en ergens nog steeds wel een beetje bent al zijn we ex' en.

Ik hoop dat deze stilte gewoon niet inhoudt dat het haar nu naar de bol is gestegen oid.... Ik merk het wel. Over 2 weken is ze jarig dus dan voel ik me wel bijna verplicht om iets te sturen naar haar, maar hoop stiekem dat ik eerder iets krijg van haar...

Bij mij werd t pas minder toen ik die ex blockte en mezelf verbood om mezelf te informeren over zijn welzijn. Toen was het met een maand of 2 al een heel stuk minder. Het lastige is nu dat die drang er wel is, met deze ex voel ik ook steeds de neiging om ff op zijn hyves te kijken waar hij mee bezig is maar ik doe het niet want ik maak mezelf er dan alleen maar gek mee.

En het kan best dat ze zich nu even beter voelt dan jij, maar eerlijk gezegd is dat meer een manier van overleven dan dat ze dat echt zo vind. Tenminste, zo heeft het voor mij bij eerdere relaties die uitgingen gewerkt. Sterker nog, ik deed best moeite om te laten zien hoe enorm leuk ik het had met andere mensen, in de hoop dat hij dat zou lezen en zichzelf een loser zou vinden. Dat was trouwens bij een ex die drie dagen later met zijn nieuwe vriendin spullen op kwam halen. Maar ondertussen was ik niet bepaald gelukkig.

Punt is denk ik dat je niet kan raden wat er in haar hoofd zit op dit moment en dat soort dingen je nu nog keihard raakt. Maar dat verandert, en er komt een punt dat je je ex ziet en ze helemaal niet meer lijkt op de persoon waar je ooit een relatie mee had en je dat niet erg vind.

quote:

Op maandag 20 september 2010 22:38 schreef Male23 het volgende:
Ik zou daar echt niet jaloers op zijn. Dat zijn mensen die komen en gaan. Hetgeen dat echt telt zijn vrienden die altijd blijven. Mijn ex kende de meiden waar ze nu mee omgaat nauwelijks tot niet toen ik haar leerde kennen en nu doen ze alsof ze elkaar al heel hun leven kennen en vriendinnen zijn en de rest van de mensen die er omheen lopen ook.

Wat me wel steekt is dat iedereen haar gewoon aardig en leuk vindt. Niet omdat ik ook door iedereen aardig en leuk gevonden wil worden maar meer om het feit dat dat wel bewijst dat het echt een hele leuke meid is.

20 kilo, mijn god. Is er nog wel wat van over?

Das toch beter dan erachter komen dat je een relatie met een complete loser hebt gehad? Het bewijst dat je op aardige meisjes valt.

quote:

Op maandag 20 september 2010 22:38 schreef Male23 het volgende:
Ik zou daar echt niet jaloers op zijn. Dat zijn mensen die komen en gaan. Hetgeen dat echt telt zijn vrienden die altijd blijven. Mijn ex kende de meiden waar ze nu mee omgaat nauwelijks tot niet toen ik haar leerde kennen en nu doen ze alsof ze elkaar al heel hun leven kennen en vriendinnen zijn en de rest van de mensen die er omheen lopen ook.

Wat me wel steekt is dat iedereen haar gewoon aardig en leuk vindt. Niet omdat ik ook door iedereen aardig en leuk gevonden wil worden maar meer om het feit dat dat wel bewijst dat het echt een hele leuke meid is.

Waarom vind ik het, ondanks dat ik het zelf ook weet, toch chill om het ook van een ander te horen ?

Dat laatste wat je zegt heb ik ook. Mijn ex is echt een hele open en spontane meid. Echt een open boek. Keerzijde daarvan is zonder nu te gaan flashen dat ze ook gewoon erg oppervlakkig en ''simpel''/ naief is.

Zo heeft ze er totaal geen moeite mee om haar vriendinnen, die ze totaal liet vallen toen het aan was, ineens weer te sms' en om een weekendje texel met ze te regelen.

Zelf zou ik daar toch wel moeite mee hebben, maar dat soort dingen ziet zij niet. Wel lekker makkelijk om zo in het leven te staan, en die meiden gaan nog mee ook dus heeft ze wel weer een leuk weekendje in het vooruitzicht.. Het is maar net hoe je in het leven staat...

Ze is ook een collega van me geweest, en ondanks dat iedereen haar mag was het ook wel iemand waar grapjes over werden gemaakt zeg maar Daarom had ik er ook nog wel eens moeite mee om als haar vriend te worden gezien, best slecht maargoed...

Ik denk dat dat voor vrouwen ook gewoon een beetje anders werkt. Ik zie nu al mijn vrienden van voor mijn relatie weer een stuk vaker, en de meesten kwamen op mij af om me te troosten. En ik heb ook wat banden met meiden aangehaald waar het leuk mee uitgaan/kletsen etc. is. Daar bedoel ik verder niks mee, ik vind het gewoon fijn om nu ff veel contact met vrouwen te hebben die snappen hoe t is om liefdesverdriet te hebben.

quote:

Op maandag 20 september 2010 22:41 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Bij mij werd t pas minder toen ik die ex...

Bedankt voor je tips! Ik heb nu haar WWW op hyves geblokkeerd, en op haar profiel is toch niet al te veel activiteit dus daar kwam ik niet zo heel vaak....

Ach, ik moet ergens zeggen dat ik het haar allemaal ook wel gun, al doet het inderdaad ook pijn. Als je ex na 25 kilo afvallen op een extreem ongezonde manier zichzelf zo geforceerd lekker gaat profileren. Als in : in een heel pikant kort jurkje op de profielfoto gaan poseren, en vervolgens 20 reacties daarop krijgen van hoe mooi ze nu wel niet is. Ik gun het haar, maar het doet me ook pijn, al laat ik dat niet blijken want ik zette er zelf ook nog een reactie tussen dat ik haar mooi vond...

Soms heb ik weleens de neiging mee te gaan doen aan haar spelletje. Ook in eens naar alle feestjes mijn fototoestel meenemen en alle foto's op hyves zetten en vervolgens 10 keer WWW' en hoe geweldig het was, maar daar sta ik toch net even boven. Het leuke is dat andere mensen haar gedrag ook doorhebben

Daarnaast is het zo dat ik het ook zelf allemaal zo ver heb laten komen. Vooral de eerste 1.5 maand heb ik een loser van mezelf gemaakt, door als een hielenlikkend hondje achter haar aan te gaan lopen en haar zowat te aanbidden en mijzelf tegenover haar te verafschuwen.
Had ik maar iedereens tips aangenomen en mijn eigenwaarde bewaard en het gewoon allemaal zijn beloop gelaten. Dan hadden we nu normaal met elkaar om kunnen gaan, had ik me niet zo' n loser gevoeld en zij zich niet zo verheven...

quote:

Op maandag 20 september 2010 22:55 schreef Bartinhoo het volgende:

[..]

Bedankt voor je tips! Ik heb nu haar WWW op hyves geblokkeerd, en op haar profiel is toch niet al te veel activiteit dus daar kwam ik niet zo heel vaak....

Ach, ik moet ergens zeggen dat ik het haar allemaal ook wel gun, al doet het inderdaad ook pijn. Als je ex na 25 kilo afvallen op een extreem ongezonde manier zichzelf zo geforceerd lekker gaat profileren. Als in : in een heel pikant kort jurkje op de profielfoto gaan poseren, en vervolgens 20 reacties daarop krijgen van hoe mooi ze nu wel niet is. Ik gun het haar, maar het doet me ook pijn, al laat ik dat niet blijken want ik zette er zelf ook nog een reactie tussen dat ik haar mooi vond...

Soms heb ik weleens de neiging mee te gaan doen aan haar spelletje. Ook in eens naar alle feestjes mijn fototoestel meenemen en alle foto's op hyves zetten en vervolgens 10 keer WWW' en hoe geweldig het was, maar daar sta ik toch net even boven. Het leuke is dat andere mensen haar gedrag ook doorhebben

Daarnaast is het zo dat ik het ook zelf allemaal zo ver heb laten komen. Vooral de eerste 1.5 maand heb ik een loser van mezelf gemaakt, door als een hielenlikkend hondje achter haar aan te gaan lopen en haar zowat te aanbidden en mijzelf tegenover haar te verafschuwen.
Had ik maar iedereens tips aangenomen en mijn eigenwaarde bewaard en het gewoon allemaal zijn beloop gelaten. Dan hadden we nu normaal met elkaar om kunnen gaan, had ik me niet zo' n loser gevoeld en zij zich niet zo verheven...

Hey, je bent ook maar een mens hoor! Iedereen doet wel eens stomme dingen. En je bent echt niet de enige die zich zo voelt. Ik vind t al knap dat je je hebt beheerst en niet mee bent gaan doen. Ik denk dat ze vanzelf wel weer een beetje normaal gaat doen. Geloof me, je overgeven aan het kroegleven omdat je hart stuk is en je koste wat het kost je wil bewijzen breekt op. Het is echt een heel leeg bestaan want het gaat nergens over.

quote:

Op maandag 20 september 2010 22:59 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Hey, je bent ook maar een mens hoor! Iedereen doet wel eens stomme dingen. En je bent echt niet de enige die zich zo voelt. Ik vind t al knap dat je je hebt beheerst en niet mee bent gaan doen. Ik denk dat ze vanzelf wel weer een beetje normaal gaat doen. Geloof me, je overgeven aan het kroegleven omdat je hart stuk is en je koste wat het kost je wil bewijzen breekt op. Het is echt een heel leeg bestaan want het gaat nergens over.

Moah dat overgeven aan kroegleven/alcohol heb ik al gehad. Vooral de eerste 2 maanden ging ik veel te ver wat dat betreft. Verder is dat iig. 1 positief ding dat ik heb overgehouden aan dit alles, dat ik nu vaker met mijn vrienden meega. Tijdens, maar ook voor de relatie koos ik veel te vaak voor een avondje thuiszitten boven uitgaan....

Tja, ik denk eerlijk gezegd dat ik mijn ex op geen hardere manier kan pakken door nooit te WWW' en etc etc. Zij weet totaal niet wat ik aan het doen ben. Ze weet heus wel dat ik ook veel uitga, maar nooit wanneer en waar en wat ik allemaal uitvreet. Dat lijkt me eerlijk gezegd nog kutter dan het wel precies allemaal weten

quote:

Op maandag 20 september 2010 23:07 schreef Bartinhoo het volgende:

[..]

Moah dat overgeven aan kroegleven/alcohol heb ik al gehad. Vooral de eerste 2 maanden ging ik veel te ver wat dat betreft. Verder is dat iig. 1 positief ding dat ik heb overgehouden aan dit alles, dat ik nu vaker met mijn vrienden meega. Tijdens, maar ook voor de relatie koos ik veel te vaak voor een avondje thuiszitten boven uitgaan....

Tja, ik denk eerlijk gezegd dat ik mijn ex op geen hardere manier kan pakken door nooit te WWW' en etc etc. Zij weet totaal niet wat ik aan het doen ben. Ze weet heus wel dat ik ook veel uitga, maar nooit wanneer en waar en wat ik allemaal uitvreet. Dat lijkt me eerlijk gezegd nog kutter dan het wel precies allemaal weten

Dat thuiszitten sluipt erin in relaties. Maar ik heb me voorgenomen dat niet meer op die manier te doen. Mijn ex was een bankzitter op een gegeven moment, als zoiets weer voorkomt bij een nieuwe relatie geef ik m een schop onder zijn kont als ik ga stappen.

Ik denk dat haar dat ook wel bezig zal houden. Al geeft het ook gewoon rust.

quote:

Op maandag 20 september 2010 23:15 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Dat thuiszitten sluipt erin in relaties. Maar ik heb me voorgenomen dat niet meer op die manier te doen. Mijn ex was een bankzitter op een gegeven moment, als zoiets weer voorkomt bij een nieuwe relatie geef ik m een schop onder zijn kont als ik ga stappen.

Ik denk dat haar dat ook wel bezig zal houden. Al geeft het ook gewoon rust.

Echt een dooddoener vind ik dat! Wat zie je dan als alternatief voor het bankzitten?

Dat is iets waar ik me nog weleens rot over voel. Ik en mijn vrienden zijn studenten, en zij wonen grotendeels op kamers in Amsterdam. Gaan daar ook gemiddeld 2/3 keer in de week uit, en als ze in het weekend thuis komen dan laten ze zich lekker verwennen door de ouders, bijslapen beetje huiswerk maken etc... Daardoor is het dus al lang niet meer vanzelfsprekend dat we ook op zaterdagavond echt nog op stap gaan met zijn allen.

Echt een leuke groep om mee te gaan stappen kon ik mijn vriendin dus niet echt bieden, hooguit een beetje in de dorpskroeg zitten, en dan om 1 uur onvoldaan naar bed omdat het weer super rustig was

En dat voelt best wel stom eigenlijk. Tuurlijk, was ook heus wel eens iets op zaterdag met zn allen, maar lang niet altijd....
Enig idee hoe ik dat de volgende keer op kan vangen? Ik wil ook een beetje uitdagendere dingen doen met een eventuele nieuwe vriendin dan alleen maar naar de dierentuin/filmpjes kijken etc... Waar haar vriendinnen toen waren trouwens om mee uit te gaan, geen idee....

Je moet je helemaal niet druk maken over wat je vriendin uitspookt en met wie. Dat ze nu weer vriendinnen benadert die ze voorheen niet zag staan en elke week de bloemetjes buiten gaat zetten... boeiend. Jij bent exit (sorry, maar de waarheid is nu eenmaal hard) dus 't heeft niet echt veel nut om je daar druk over te gaan maken. Beter dat je je eigen leven oppakt dan dat van haar.