SES School, Studie en Onderwijs
Wiskunde in de brugklas, Frans voor het examen of een studie Personeel en Arbeid? Moeilijke formulieren van DUO? Iets weten over studiefinanciering of studentenverenigingen? Dit is het forum voor leerkrachten, scholieren en studenten, van brugklas tot uni
Omdat die eerste voldoet aan een algemene regel: L{uc(t)*f(t-c) = e-cs*L{f(t)}, die tweede niet.
Die tweede komt daarbij niet overeen omdat c niet gelijk is in de step function en de gewone function(namelijk pi en 2*pi). Ik snap ook niet hoe ik die wel oplos en kom dus ook niet op het juiste antwoord. Enig idee?
Die tweede komt daarbij niet overeen omdat c niet gelijk is in de step function en de gewone function(namelijk pi en 2*pi). Ik snap ook niet hoe ik die wel oplos en kom dus ook niet op het juiste antwoord. Enig idee?
I had this song playing when Mary Ellen was born. Had her right there on the pool table, and they didn't stop the game...
Ah ja ik zie het probleem. Ik had die eerste met de definitie van L gedaan en dan gaat die tweede precies hetzelfde. Met de rekenregels is dat natuurlijk anders.
Wat gebeurt er als je f(t-c) = t-c-pi pakt?
Wat gebeurt er als je f(t-c) = t-c-pi pakt?
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Deze lijkt me makkelijker uit te rekenen door de integraal in de definitie uit te werken dan door manipulatie met rekenregels.
Leek mij ook al ja, is één regel schrijfwerk.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Kom er nog steeds niet uit. Het antwoord heeft drie termen. Die eerste had ik dus al door upi(t)*(t-pi) uit te rekenen, wat dus e-pi/s/s2 is. De tweede term, u2pi(t)*(t-pi), wist ik dus niet op te lossen. Wat ik geprobeerd heb is het uitklappen van t-pi en dat je dan dus
u2pi(t)*t - pi*u2pi(t) krijgt. Die laatste term kan ik ook oplossen, dat wordt pi*e-2pi*s/s. Maar hoe los ik t*u2pi(t) dan op? Dat is dan nog de enige term waar ik niet uit komt
u2pi(t)*t - pi*u2pi(t) krijgt. Die laatste term kan ik ook oplossen, dat wordt pi*e-2pi*s/s. Maar hoe los ik t*u2pi(t) dan op? Dat is dan nog de enige term waar ik niet uit komt
I had this song playing when Mary Ellen was born. Had her right there on the pool table, and they didn't stop the game...
Stel, bedrijf X verkoopt product A, B en C. Winst per product is respectievelijk 7, 8 en 5.
Dit zijn de constraints:
0,5A + 0,45B + 0,6C is <= 2400
0,0625A + 0,0625B + 0,0625C <= 343,75
De vraag naar producten is aankomende week echter ontzettend hoog: 2000 voor A, 4000 voor B en 5000 voor C.
Omdat bedrijf X zelf niet genoeg capaciteit heeft om al deze producten zelf te maken, kunnen ze deze producten ook inkopen van een Japans bedrijf om ze vervolgens weer door te verkopen. De winst per product daalt dan wel naar respectievelijk 4, 6 en 2.
Nu moet ik berekenen hoeveel ze van elk product zelf moeten maken en hoeveel ze van elk product ze beter van de Japanse aanbieder kunnen kopen.
Ik ben bekend met de solver-functie in Excel, alleen snap ik nog niet hoe ik deze vraag met de Excel solver kan oplossen omdat er nu twee verschillende winst maximalisatie functies zijn. Kan iemand mij op weg helpen?
Dit zijn de constraints:
0,5A + 0,45B + 0,6C is <= 2400
0,0625A + 0,0625B + 0,0625C <= 343,75
De vraag naar producten is aankomende week echter ontzettend hoog: 2000 voor A, 4000 voor B en 5000 voor C.
Omdat bedrijf X zelf niet genoeg capaciteit heeft om al deze producten zelf te maken, kunnen ze deze producten ook inkopen van een Japans bedrijf om ze vervolgens weer door te verkopen. De winst per product daalt dan wel naar respectievelijk 4, 6 en 2.
Nu moet ik berekenen hoeveel ze van elk product zelf moeten maken en hoeveel ze van elk product ze beter van de Japanse aanbieder kunnen kopen.
Ik ben bekend met de solver-functie in Excel, alleen snap ik nog niet hoe ik deze vraag met de Excel solver kan oplossen omdat er nu twee verschillende winst maximalisatie functies zijn. Kan iemand mij op weg helpen?
Introduceer extra variabelen X,Y,Z voor de ingekochte producten. Er geldt A+X=2000, etc. Winst kun je nu ook makkelijk berekenen.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Dankje, ik denk dat ik hem nu heb!quote:Op maandag 27 september 2010 21:54 schreef GlowMouse het volgende:
Introduceer extra variabelen X,Y,Z voor de ingekochte producten. Er geldt A+X=2000, etc. Winst kun je nu ook makkelijk berekenen.
Zou je het Excel bestand willen bekijken om te zien of ik het zo goed heb? (m.a.w. of ik het even in een privé bericht zou kunnen sturen?) Of dat ik mijn antwoorden geef en jij het op die manier zou kunnen nakijken? Of vraag ik nu teveel? 
Laat je model maar zien, Excel solver ken ik niet.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Ik heb het model in Excel geschreven en dus ook door Excel op laten lossen. De solver-functie helpt je om heel snel maximalisatie problemen e.d. op te lossen. Maar ik ben nogmaals door m'n model gegaan en ik ben er bijna zeker van dat het correct is, dus hulp is niet meer nodig. Hartstikke bedankt voor je tip in ieder geval!quote:Op maandag 27 september 2010 22:30 schreef GlowMouse het volgende:
Laat je model maar zien, Excel solver ken ik niet.
Even een vraag met statistiek m.b.t. de df (degrees of freedom). In het boek staat dat een schaakbord van 64 vlakken (8x8) een df heeft van 49. Logisch, want (N-1)*(N-1) = 7*7 = 49.
Echter staat vervolgens dat een dambord van 100 (10x10) vlakken een df heeft van 36. Ze vragen hier om uitleg, maar ik snap dit niet. Bij een dambord is het dan toch df = 9*9 = 81? Hoezo is de df dan 36?
Iemand die mij dit kan uitleggen?
Echter staat vervolgens dat een dambord van 100 (10x10) vlakken een df heeft van 36. Ze vragen hier om uitleg, maar ik snap dit niet. Bij een dambord is het dan toch df = 9*9 = 81? Hoezo is de df dan 36?
Iemand die mij dit kan uitleggen?
Zeggen dat een schaakbord 49 vrijheidsgraden heeft, is net zoiets als zeggen dat pindakaas blauw smaakt. Er moet wel aangegeven worden wat voor zaken op het schaakbord je gaat bekijken om tot een aantal vrijheidsgraden te kunnen komen.
Dat dus. Daarnaast is een dambord niet in elk land even groot.quote:Op dinsdag 28 september 2010 23:52 schreef thabit het volgende:
Zeggen dat een schaakbord 49 vrijheidsgraden heeft, is net zoiets als zeggen dat pindakaas blauw smaakt. Er moet wel aangegeven worden wat voor zaken op het schaakbord je gaat bekijken om tot een aantal vrijheidsgraden te kunnen komen.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Ja, maja dat staat er dus niet. Ik lees het boek ook maar voor. Ik citeerquote:Op dinsdag 28 september 2010 23:52 schreef thabit het volgende:
Zeggen dat een schaakbord 49 vrijheidsgraden heeft, is net zoiets als zeggen dat pindakaas blauw smaakt. Er moet wel aangegeven worden wat voor zaken op het schaakbord je gaat bekijken om tot een aantal vrijheidsgraden te kunnen komen.
"Een schaakbord heeft 64 velden en 49 vrijheidsgraden. Een dambord met zijn 100 vakken is groter, maar heeft slechts 36 vrijheidsgraden. Hoe kan dat?"
Meer staat er niet?
Misschien omdat je dammen alleen maar op de zwarte vakjes speelt, geen idee, ik was altijd heel slecht in tekstverklaren.
Daar dacht ik ook aan natuurlijk, maar dat is ook megakrom natuurlijk.. Net alsof je nu ineens onderscheid daarin moet gaan maken terwijl ze het bij het schaakbord niet doen 
Zoiets zal het ook wel zijn, maar heb geen antwoorden. Vind het sowieso een flutboek 
Zoiets zal het ook wel zijn, maar heb geen antwoorden. Vind het sowieso een flutboek
Bereken P(X>1 | Y = 3)
Jongens = X
Meisjes = Y
Los op: P(X>1 | Y = 3)
P(X=2 of X=3 of X=4 gegeven Y=3)
P(Y=3) = 10/100
P(X=2) = 21/100
P(X=3) = 7/100
P(X=4) = 7/100
P(X=2 of X=3 of X=4) = (21+7+7)/100
P((21+7+7)/100 | (10/100))
Hier kom ik even niet uit. Wie helpt mij?
(Let niet op lijntjes, was van vorige vraag.)
[ Bericht 19% gewijzigd door Martijnnn91 op 29-09-2010 21:57:22 ]
Jongens = X
Meisjes = Y
Los op: P(X>1 | Y = 3)
P(X=2 of X=3 of X=4 gegeven Y=3)
P(Y=3) = 10/100
P(X=2) = 21/100
P(X=3) = 7/100
P(X=4) = 7/100
P(X=2 of X=3 of X=4) = (21+7+7)/100
P((21+7+7)/100 | (10/100))
Hier kom ik even niet uit. Wie helpt mij?
(Let niet op lijntjes, was van vorige vraag.)
[ Bericht 19% gewijzigd door Martijnnn91 op 29-09-2010 21:57:22 ]
Heb je al verzamelingen gehad? Je kan het volgens mij met de volgende formule oplossen:
Oftewel: de kans dat zowel A als B plaatsvinden, gedeeld door de kans op B.
Lukt het dan?
Oftewel: de kans dat zowel A als B plaatsvinden, gedeeld door de kans op B.
Lukt het dan?
~Si vis amari, ama~
((21+7+7)/100) * (10/100)quote:Op woensdag 29 september 2010 23:26 schreef FedExpress het volgende:
Heb je al verzamelingen gehad? Je kan het volgens mij met de volgende formule oplossen:[ afbeelding ]
Oftewel: de kans dat zowel A als B plaatsvinden, gedeeld door de kans op B.
Lukt het dan?
------------------------------ = 0,35
(10/100)
maar hierbij vermenigvuldig je met 10/100 om er vervolgens weer door te delen.
We zijn momenteel hiermee bezig.
Je hebt nu de kans op A vermenigvuldigt met de kans op B, maar dat is niet de bedoeling. Het gaat hier om de zogenoemde doorsnede van deze twee.quote:Op donderdag 30 september 2010 11:10 schreef Martijnnn91 het volgende:
[..]
((21+7+7)/100) * (10/100)
------------------------------ = 0,35
(10/100)
maar hierbij vermenigvuldig je met 10/100 om er vervolgens weer door te delen.
We zijn momenteel hiermee bezig.
Okee, hier de formule iets verder uitgewerkt:
~Si vis amari, ama~
De definities van X en Y kloppen niet. Ik neem aan dat (X,Y) het aantal jongens/meisjes is in een populatie die uniform willekeurig gekozen is uit de genoemde populaties.
Bij deze opgave is het makkelijker je te beperken tot de rij Y=3. Je ziet dat er van de 10 observaties er 2 zijn met X>1.
Bij deze opgave is het makkelijker je te beperken tot de rij Y=3. Je ziet dat er van de 10 observaties er 2 zijn met X>1.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Dat is inderdaad het makkelijkste. Aangezien hij het volgens mij echt wilde gaan berekenen dacht ik, ik geef hem deze formulequote:
De definities van X en Y kloppen niet. Ik neem aan dat (X,Y) het aantal jongens/meisjes is in een populatie die uniform willekeurig gekozen is uit de genoemde populaties.
Bij deze opgave is het makkelijker je te beperken tot de rij Y=3. Je ziet dat er van de 10 observaties er 2 zijn met X>1.
~Si vis amari, ama~
Ik ben bezig met het herschrijven van sommaties alleen sommige stappen snap ik niet, zoals deze:
Nu zag ik in wiki dat geldt:
alleen als ik dit toepas:
Klopt er niks van.
Nu zag ik in wiki dat geldt:
alleen als ik dit toepas:
Klopt er niks van.
Als je rechts alleen die sommatie had staan zonder die extra term, dan tel je de term met k=0 teveel, en de term met k=n+1 vergeet je. Je moet dus de term met k=0 er nog vanaf trekken, en de term met k=n+1 bij optellen.quote:
Ik ben bezig met het herschrijven van sommaties alleen sommige stappen snap ik niet, zoals deze:
[ afbeelding ]
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Ik post het maar hier:
Hello,
Deze vraag gaat over statistiek:
bekijk een model:
y1i=ay2i+fxi+ei
y2i=By1i+n1i
Met: xi ~iid(0, dx2) exogeen en waarbij f != 0.
De storingstermen ei~i.i.d(0, de2) en ni~i.i.d(0, dn2) zijn onderling ongecorreleerd.
Nu komen de vragen:waarom geeft de OLS (ordinary least Square) schatter b gebaseerd op de tweede vergelijking geen goede schatter van B?. Geef een consistente schatter voor B.
De tweede vraag denk ik heeft te maken met instrumenten, ik vraag me af of ik xi kan gebruiken als instrument om B consistent te schatten.
Zou iemand mij ermee kunnen helpen?
Hello,
Deze vraag gaat over statistiek:
bekijk een model:
y1i=ay2i+fxi+ei
y2i=By1i+n1i
Met: xi ~iid(0, dx2) exogeen en waarbij f != 0.
De storingstermen ei~i.i.d(0, de2) en ni~i.i.d(0, dn2) zijn onderling ongecorreleerd.
Nu komen de vragen:waarom geeft de OLS (ordinary least Square) schatter b gebaseerd op de tweede vergelijking geen goede schatter van B?. Geef een consistente schatter voor B.
De tweede vraag denk ik heeft te maken met instrumenten, ik vraag me af of ik xi kan gebruiken als instrument om B consistent te schatten.
Zou iemand mij ermee kunnen helpen?
Ik heb ook vraagje over bayes. Nou weet ik p(C1), p(C2), p(x|C1) en p(x|C2) (en daarmee ook p(C1|x) en p(C2|x). Ik kies een decision boundary die de error minimaliseert aka correct maximaliseert. Nou zit ik met het probleem dat ik moeite heb met het aanwijzen van p(error|C1) en p(error|C2) in de grafiek en hoe ik het bereken. Ik heb inmiddels wel 30 sites doorgekeken, maar alle verhaaltjes gaan over p(error|x). Mijn issue is dat ik niet goed weet hoe ik 'error' moet interpreteren met de kansen, want er is natuurlijk nergens p(x|error) bekend of p(error). En hoe ik error moet interpreteren 'gegeven C1/C2'. Iemand die me op weg kan helpen?
Dn heeft 2 voortbrengers r en s, plus wat relaties. Elk element is te schrijven als risj met 0 <= i < n, j in {0, 1}. Zo'n element zit in het centrum desda het met zowel r als s commuteert. Lijkt me iets wat je vrij eenvoudig kunt uitwerken in dit geval.
Wat een moeilijke vragen hier 
Zou iemand me kunnen uitleggen hoe je een drieterm ontbindt en de top van een parabool vindt
Zou iemand me kunnen uitleggen hoe je een drieterm ontbindt en de top van een parabool vindt
I want to bla bla bla
Geef eens een voorbeeld van een drieterm die je wil ontbinden?
Heb je al afgeleides gehad? (ik gok van niet )
Heb je al afgeleides gehad? (ik gok van niet
)
Ervan uitgaande dat je nog geen afgeleides gehad hebt kan je op de volgende manier de top van een parabool vinden.
Een parabool is symmetrisch om een as die parallel is aan de y-as. Waar die as de parabool snijdt, zit precies de top. Neem een lijn y=c (c=constant) die de parabool snijdt. Je vindt twee snijpunten, namelijk
x1 = [-b+wortel(b²-4ac)] / [2a] en x2 = [-b-wortel(b²-4ac)] / [2a]. De top zit vanwege symmetrie precies tussen deze twee punten in. Dus als je het gemiddelde neemt van x1 en x2, dan krijg je x = -b/(2a) (check maar!). Je kunt dus iedere keer twee snijpunten met een lijn y=c zoeken, en daar het gemiddelde van nemen, of gewoon altijd x = -b/(2a) gebruiken. Als de vraag is om de coördinaten te vinden, vergeet dan niet nog de y-coördinaat te berekenen. (kwestie van invullen in de formule van je parabool).
Als je wel afgeleides hebt gehad is deze afleiding simpeler: f(x)= ax²+bx+x => f'(x)=2ax+b=0 => x=-b/2a.
Een parabool is symmetrisch om een as die parallel is aan de y-as. Waar die as de parabool snijdt, zit precies de top. Neem een lijn y=c (c=constant) die de parabool snijdt. Je vindt twee snijpunten, namelijk
x1 = [-b+wortel(b²-4ac)] / [2a] en x2 = [-b-wortel(b²-4ac)] / [2a]. De top zit vanwege symmetrie precies tussen deze twee punten in. Dus als je het gemiddelde neemt van x1 en x2, dan krijg je x = -b/(2a) (check maar!). Je kunt dus iedere keer twee snijpunten met een lijn y=c zoeken, en daar het gemiddelde van nemen, of gewoon altijd x = -b/(2a) gebruiken. Als de vraag is om de coördinaten te vinden, vergeet dan niet nog de y-coördinaat te berekenen. (kwestie van invullen in de formule van je parabool).
Als je wel afgeleides hebt gehad is deze afleiding simpeler: f(x)= ax²+bx+x => f'(x)=2ax+b=0 => x=-b/2a.
Oja, het is inderdaad voldoende om elementen te vinden die zowel met zowel r als s commuteren. Bedanktquote:Op zondag 3 oktober 2010 11:29 schreef thabit het volgende:
Dn heeft 2 voortbrengers r en s, plus wat relaties. Elk element is te schrijven als risj met 0 <= i < n, j in {0, 1}. Zo'n element zit in het centrum desda het met zowel r als s commuteert. Lijkt me iets wat je vrij eenvoudig kunt uitwerken in dit geval.
Weet je wat kwadraatafsplitsing is en kun je dat zelfstandig gebruiken?quote:Op zondag 3 oktober 2010 13:15 schreef Jmsls het volgende:
Wat een moeilijke vragen hier
Zou iemand me kunnen uitleggen hoe je een drieterm ontbindt en de top van een parabool vindt
Nop :pquote:Op zondag 3 oktober 2010 14:08 schreef Riparius het volgende:
[..]
Weet je wat kwadraatafsplitsing is en kun je dat zelfstandig gebruiken?
@ty voor hulp hierboven
M'n vader heeft drietermen al uitgelegd, dus ik heb geen hulp meer nodig
I want to bla bla bla
Het antwoord hierboven van BasementDweller klopt in zijn algemeenheid niet, hij geeft de snijpunten (if any) van de parabool y = ax2 + bx met de lijn y = -c.quote:
Ik help het je hopen.quote:M'n vader heeft drietermen al uitgelegd, dus ik heb geen hulp meer nodig
Bij een groep als die van de Quaternionen, is het centrum {-1,1}. Je kan makkelijk nagaan dat -1 en 1 in het centrum zitten door te checken of ze commuteren met de generators, maar hoe laat je makkelijk zien dat er geen andere elementen in het centrum zitten? Het is nogal een werk om alles in een tabel te gaan zetten en na te gaan dat alleen -1 en 1 commuteren.quote:Op zondag 3 oktober 2010 11:29 schreef thabit het volgende:
Dn heeft 2 voortbrengers r en s, plus wat relaties. Elk element is te schrijven als risj met 0 <= i < n, j in {0, 1}. Zo'n element zit in het centrum desda het met zowel r als s commuteert. Lijkt me iets wat je vrij eenvoudig kunt uitwerken in dit geval.
Als i niet in het centrum zit, zit -i er ook niet in, want -i * -1 = i en -1 zit er wel in. Als i niet in het centrum zit, zit j er ook niet in, want i -> j -> k -> i definieert een automorfisme van de group. En dan ook niet k, -j, -k om dezelfde redenen.
Ik weet niet of dit de correcte plek is om het te vragen, maar ik moet een opdracht doen in STATA. Heeft iemand daar verstand van?
Dit regressie model is gegeven
en nu is de opdracht: perform a t-test of null hypothesis
= 0
Hoe zou ik zoiets in stata doen? Ik dacht misschien een nieuwe variabele maken en die de waarde 0 geven met "gen nieuwevariabele=0" en dan een regressie analyse doen met "reg voteA expendA nieuwevariabele prtystrA", maar dan omit hij die variabele
Dit regressie model is gegeven
en nu is de opdracht: perform a t-test of null hypothesis
Hoe zou ik zoiets in stata doen? Ik dacht misschien een nieuwe variabele maken en die de waarde 0 geven met "gen nieuwevariabele=0" en dan een regressie analyse doen met "reg voteA expendA nieuwevariabele prtystrA", maar dan omit hij die variabele
Om mijn vraag even toe te spitsen. Ik laat nu zien dat er een lokaal isomorfisme van orde n van de ene naar de andere structuur bestaat, voor alle n. De docent zei echter ook iets van dat de lege verzameling in LI_n zou moeten zitten. (LI_n={f|f is een lokaalisomorfisme van orde n}). Dit laatste kan ik niet plaatsen.quote:Op zaterdag 2 oktober 2010 22:29 schreef marleenhoofd- het volgende:
Hoe bewijs je dat een structuur een axiomatisering is van een andere structuur?
Waarom zou dat moeten gelden of wat wordt daarmee bedoeld?
Ik ga nu verder met isomorfismes maken, maar t zou mooi zijn als iemand t hier weet.
Vraag, ik moet de 2e afgeleide van (y``) van y=5eu
u= 2x2-3x+1
Volgens mij moet dit zijn:
Y`= 5(4x-3)eu
Y``= 5eu(16x2-24x+9)
Maar volgende het boek is het
Y``=5eu(16x2-24x+13)
Ik zou bijna zeggen dat het boek het fout heeft....
u= 2x2-3x+1
Volgens mij moet dit zijn:
Y`= 5(4x-3)eu
Y``= 5eu(16x2-24x+9)
Maar volgende het boek is het
Y``=5eu(16x2-24x+13)
Ik zou bijna zeggen dat het boek het fout heeft....
Je vergeet de productregel te gebruiken om van Y' naar Y'' te komen.
eee7a201261dfdad9fdfe74277d27e68890cf0a220f41425870f2ca26e0521b0
Kan de basis van een lineaire deelruimte een formule/constante zijn?
Dus ik heb bijvoorbeeld een lin. deelruimte met voorwaarde f(x) = c.
Is de basis dan c en kan ik dat zo zeggen?
Dus ik heb bijvoorbeeld een lin. deelruimte met voorwaarde f(x) = c.
Is de basis dan c en kan ik dat zo zeggen?
Misschien moet je de volledige vraag hier op schrijven, dit is nu half duidelijk.quote:Op maandag 4 oktober 2010 19:17 schreef Siddartha het volgende:
Kan de basis van een lineaire deelruimte een formule/constante zijn?
Dus ik heb bijvoorbeeld een lin. deelruimte met voorwaarde f(x) = c.
Is de basis dan c en kan ik dat zo zeggen?
Come on, who can, who can, can hear the bass drum.
Bepaal de basis van de volgende lineaire deelruimten van C, waar C de verzameling van functies van R naar R is die minstens twee keer differentieerbaar zijn:quote:Op maandag 4 oktober 2010 19:19 schreef Outlined het volgende:
[..]
Misschien moet je de volledige vraag hier op schrijven, dit is nu half duidelijk.
U= {f uit C | f'+cf = 0} waarbij c=/0 in R
Nu dacht ik dat f óf gelijk aan 0 is, óf f= e^(-cx) (want voor beide geld de voorwaarde f'+cf=0).
Maar hoe schrijf ik hier dan de basis voor op?
Dat dacht je dan verkeerd, er zijn meer functies. De twee functies die je noemt vormen bovendien geen lineaire deelruimte van C.quote:Op maandag 4 oktober 2010 19:26 schreef Siddartha het volgende:
[..]
Bepaal de basis van de volgende lineaire deelruimten van C, waar C de verzameling van functies van R naar R is die minstens twee keer differentieerbaar zijn:
U= {f uit C | f'+cf = 0} waarbij c=/0 in R
Nu dacht ik dat f óf gelijk aan 0 is, óf f= e^(-cx) (want voor beide geld de voorwaarde f'+cf=0).
Maar hoe schrijf ik hier dan de basis voor op?
