Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #88

Daar sluit ik mij bij aan natuurlijk!

Het is weer gegroeid. In 5 dagen 0,69mm Wat een lengtes he

Ik denk dat het tv zat te kijken en Nederland in beweging op had staan.
Het was zo druk bezig met zijn/haar armpjes heen en weer aan het bewegen

Twentemeisje

Tally

PZE succes

Geweldig Tally! Jullie dus ook al zo'n beweeglijk kind .

Hoe laat moet jij PZE?

Ik ben al geweest... Plan is menopur erbij spuiten, ondertussen op wachtlijst IVF. Is 4 maanden, die wachtlijst. Deze maand ff niks. Heerlijk.

Tally, hup naar z&g jij!

Super, Tally! En Twentemeisje had ook een goede echo, las ik!

Wat vind je van het nieuwe plan, PZE? Vind je het een prettig idee dat er iets gedaan wordt? Of baal je ervan dat je hormonen gaat gebruiken?

quote:

Op dinsdag 14 september 2010 11:31 schreef prinseszondererwt het volgende:
Ik ben al geweest... Plan is menopur erbij spuiten, ondertussen op wachtlijst IVF. Is 4 maanden, die wachtlijst. Deze maand ff niks. Heerlijk.

Tally, hup naar z&g jij!

Die 4 maanden zijn echt zo voorbij. Helemaal als je straks 3 maanden menopur gaat spuiten.
En dan gaat het bij jou vast net zo snel als bij mij

Jaaaaa Ahava.. Was helemaal goed Volgende week mag ik weer terug

quote:

Op dinsdag 14 september 2010 12:59 schreef Ahava het volgende:
Super, Tally! En Twentemeisje had ook een goede echo, las ik!

Wat vind je van het nieuwe plan, PZE? Vind je het een prettig idee dat er iets gedaan wordt? Of baal je ervan dat je hormonen gaat gebruiken?

Het is en blijft een beetje dubbel, lief dat je het vraagt. Er lijkt namelijk weinig echt mis. Die antilichamen bij lief zijn ook maar 20% en mijn eieren worden telkens weer bejubeld. Dan is het erg raar om zelfs de stap naar ivf te moeten zetten en nu hormonen te gaan spuiten. Dat liet ik ook wel vallen bij de gyn, maar die ging er niet op in.
Mijn lief zegt ook: misschien verhoogt het de kansen voor ons wel helemaal niet, het brengt namelijk wel veel stress en geregel met zich mee. Maar om nu te stoppen lijkt ook niet verstandig, over een half jaar zijn wel namelijk uitbehandeld. Dan hebben we alles geprobeerd en kunnen we altijd nog zien hoe het loopt. Snap je? Het is in elk geval best een raar gevoel. Je weet namelijk niet waar je goed aan doet.

Tally; wat goed dat de kleine alweer gegroeid is!

PZE; moeilijke situatie lijkt me. Niet echt een oorzaak, maar toch willen ze vanalles gaan doen met hormonen en wellicht zelfs ivf. Is niet niks allemaal en ik kan begrijpen dat je er dubbel in staat. Maar wat je zegt, nu stoppen is waarschijnlijk ook geen optie. Misschien zijn de hormonen of de ivf wel net het zetje extra wat jullie nodig hebben om zwanger te worden. En als je het niet probeert weet je ook niet of het werkt. Maar het zijn idd moeilijke keuzes. Geniet in ieder geval van een maandje rust!

Tally: wat lijkt me dat mooi om te zien, zo'n beweeglijk kindje! Fijn!

PZE: ik hoop dat je straks zeker weet dat je er goed aan hebt gedaan. Het blijft altijd lastig. Je moet iets doen waar je later geen spijt van zult krijgen. Maar dat weet je vaak nu nog niet he. Ik vond ICSI ook een zeer grote stap, maar het niet doen vond ik een nog veel grotere stap... Geniet van de maand 'niks', voor zover het kan.

pze, dat gevoel ken ik wel... gewoon rot als er geen duidelijke reden is, maar dat het toch niet lukt... bah... en doe je wel goed aan al die behandelingen... tja, dat weet je nooit zeker, maar als je het niet probeert, dan zul je het nooit weten. ik wil alle behandelingen die er zijn, zodat ik nooit kan zeggen: ik heb niet alles geprobeerd, het is mijn schuld dat ik niet zwanger ben geworden... daarom doe ik het toch maar allemaal, ondanks dat ik ontzettend m'n twijfels heb. ik heb ook hoop, en daarom doe ik het toch allemaal... het is gewoon lastig allemaal. en je man heeft ook wel gelijk, dat stressen kan ook niet heel goed zijn, maar toch kan het soms gewoon toch wel lukken...

quote:

Op dinsdag 14 september 2010 14:22 schreef prinseszondererwt het volgende:

[..]

Het is en blijft een beetje dubbel, lief dat je het vraagt. Er lijkt namelijk weinig echt mis. Die antilichamen bij lief zijn ook maar 20% en mijn eieren worden telkens weer bejubeld. Dan is het erg raar om zelfs de stap naar ivf te moeten zetten en nu hormonen te gaan spuiten. Dat liet ik ook wel vallen bij de gyn, maar die ging er niet op in.
Mijn lief zegt ook: misschien verhoogt het de kansen voor ons wel helemaal niet, het brengt namelijk wel veel stress en geregel met zich mee. Maar om nu te stoppen lijkt ook niet verstandig, over een half jaar zijn wel namelijk uitbehandeld. Dan hebben we alles geprobeerd en kunnen we altijd nog zien hoe het loopt. Snap je? Het is in elk geval best een raar gevoel. Je weet namelijk niet waar je goed aan doet.

Dat dubbele gevoel kan ik me wel voorstellen. Alles is (of lijkt?) goed en dan ga je medisch ingrijpen. Dat voelt onlogisch.

Bij ons leek er bij beiden niets mis, althans volgens de huidige wetenschap. Dat heb ik me steeds bedacht: het hele voortplantingsproces zit ongelooflijk ingewikkeld in elkaar. De medische wetenschap is ver maar veel kennis ontbreekt ook nog. Het lijkt mij daarom waarschijnlijk dat er allerlei mogelijke oorzaken voor verminderde vruchtbaarheid zijn, die gewoon nog niet bekend zijn.
Vanuit die gedachte, kon ik me voorstellen dat hormoonstimulatie en IVF zinvol kon zijn ook als (nog) geen oorzaak is gevonden voor het uitblijven van een zwangerschap. Ik heb er zelf nooit moeite mee gehad om gebruik te maken van deze methodes (wel met de reden dat we dat moesten doen uiteraard).

Voor mij gold zelfs dat ik blij was met de hormoonstimulatie tijdens de IUI omdat ik (ook door de onderzoeksgegevens daaromtrent) het idee had dat IUI zonder hormoonstimulatie voor ons weinig anders zou zijn dan zelf vrijen.
Ik kan me echter ook goed voorstellen dat het voor anderen helemaal niet goed voelt om medisch in te grijpen. Wat een moeilijke afweging is het dan hè? Want hoever wil je gaan?

In de afgelopen maanden, na de miskraam, ben ik daar erg mee bezig geweest. Voor de miskraam was ik ervan overtuigd dat ik nog lang door zou willen gaan en veel behandelingen zou willen doen om zwanger te raken.
Daarna voelde het echter anders. Dit hele traject heeft me veel gekost. Dat wist ik; dat is een bewuste keuze geweest en daar heb ik ook geen spijt van. Nu wil ik echter meer ruimte laten voor het idee van een leven zonder kinderen. Die mogelijkheid bestaat ook, dat we met z'n tweeën een leven zonder kinderen zullen leiden.

Sinds een aantal maanden is dat niet langer een schrikbeeld, waar ik van in paniek kan raken. Het is niet mijn keuze; ik zou het liever anders zien, maar het is een reële mogelijkheid die ik onder ogen wil zien. Ik heb er niet alles voor over om door te gaan in dit traject. Om koste wat kost, kinderen te krijgen. Ik doe wat ik kan, wat ik wil en waar ik achter kan staan.
Zolang ik dat doe, kan ik mezelf later niets verwijten, ook niet als ik niet alle opties heb geprobeerd om kinderen te krijgen. Doe ik dat wel en ga ik daarbij mijn grenzen over, dan heb ik later wel een probleem met mezelf. Want uiteindelijk moet ik met mezelf verder in dit leven, met of zonder kinderen.

Nou ja, klinkt misschien een beetje wazig allemaal en het gaat allang niet meer over waar ik mee begon, maar goed, zo maar wat hersenspinsels.

O ja, ik weet niet of ik hier al eens de link naar een bijzondere weblog heb gepost.

http://www.beschuitzondermuisjes.web-log.nl/

De vrouw beschrijft haar proces nadat duidelijk is geworden dat ze geen kinderen zal krijgen. Ze verwoordt heel mooi wat ze doormaakt. Veel is heel herkenbaar, ook als je zelf nog in het traject zit en nog wel kinderen hoopt te krijgen.

Haar verhaal begint bij deze column.

http://beschuitzondermuis(...)december-2008-o.html

Ahava respect voor jou, voor de manier waarop je kunt omgaan met de huidige situatie. Lukt het je partner ook om er zo tegenover te staan?

PZE Ik hoop dat het maandje niks je goed zal bevallen en dat je maar veel kracht en energie mag opdoen voor wat allemaal komen gaat.

Tally ik ben zo blij voor je dat het allemaal goed gaat in de Tallybuik

quote:

Op maandag 13 september 2010 22:46 schreef Poezebeest het volgende:
Ook al bijna jarig! Wat een feest deze week. Ik denk alleen dat je mij niet helemaal hebt begrepen, of ik begrijp jou niet, kan natuurlijk ook Maar ik neem aan dat jij geen 50 wordt Ik word namelijk bijna 30 en dat is omgedraaid 03, dus 3, hihi.

Ja, ik dacht al wel dat je dat bedoelde, maar ik vind het helemaal niet leuk om ook bijna (volgens jaar is het mijn beurt) 30 te worden, dus ik heb er toen maar '5' van gemaakt ... _{en Nee!! Gelukkig nog geen 50!!}

PZE, wat een ontwikkelingen ook bij jou. Ik kan me voorstellen dat het heel dubbel voelt voor je...

Tally, wat fijn dat de echo weer goed was... Probeer er nu lekker van te gaan genieten (in Z&G 't is leuk om daar te beppen met al die andere zwangeren)

quote:

Op woensdag 15 september 2010 17:05 schreef Jose81 het volgende:

[..]

Ja, ik dacht al wel dat je dat bedoelde, maar ik vind het helemaal niet leuk om ook bijna (volgens jaar is het mijn beurt) 30 te worden, dus ik heb er toen maar '5' van gemaakt ... _{en Nee!! Gelukkig nog geen 50!!}

Troost je dames, ik word volgende week al zes-en-dertig...

Jose; confronterend hè om 30 te worden. Ik vind het echt zo oud klinken, zo voel ik me helemaal nog niet. Maar ik voel me ook geen 18 meer en ik vind het ergens wel fijn om ouder te worden, het wordt allemaal wat gemoedelijker. Heb ik het trouwens goed onthouden dat jouw vriendin dinsdag voor de tese gaat? Of ja, haar partner eigenlijk.

TM; voor een ander vind ik dat dan weer helemaal niet oud klinken, maar voor mezelf, pfff. Ik blijf de rest van mijn leven 28

ik schrik ieder jaar vlak voor mijn verjaardag ook wel weer even, oeps al dik in de dertig... Mijn lief riep vandaag (hij was het meeveren waarschijnlijk even vergeten ) dat ik nu echt dichter bij de veertig ben dan bij de dertig... OMG!

_{Ik vind het leven nu heerlijk, snap wel wat je bedoelt met dat 'gemoedelijker'.}

Dames ik was weer even weg en ben inmiddels weer thuis. Wat is er weer veel geschreven!

Tally en Twentemeisje, wat fijn dat de echo goed was! En nu écht gaan genieten!

PZE wat fijn dat er een plan is. 4 maanden wachten is best lang. Maar wel fijn dat je er zo in staat, dat je het lekker vindt dat je nu even rust hebt. Je doet deze maand dus geen IUI?

Mijsje ook fijn dat jij je weer positief voelt er weer helemaal tegenaan wilt gaan.

Vanmiddag echo gehad, eitje was 15 mm, dus te klein om een injectie vanavond te doen, en dus geen inseminatie vrijdag. Jawel, mijn eisprong wordt wéér in het weekend verwacht. Ik geloof er zelfs niks van, denk dat ie wel vrijdag komt, heb al sinds zondag vruchtbaar slijm. Vrijdag was een perfecte dag geweest voor de IUI.Heb dat nog gemeld, en dat ie vorige maand ook op dag 15 viel, en vrijdag is dag 15, maar ze geven me geen injectie. Als ik morgen een positieve ovutest heb, doen ze ook niet een IUI zonder injectie vrijdag. (doen ze in Amerika wel. Zelfs een back-to-back IUI, dus twee na elkaar. Ze zijn daar echt een stuk verder!) Maar de echodame gaf al aan dat dit allemaal niet werkt zo, dus ze heeft even met een IVF arts overlegd, en we gaan proberen die IUI te doen, als het geen zin heeft moet mijn vent sowieso zijn zaadjes weer laten testen en als dat nog steeds geen verbetering laat zien mogen we meteen op 30 sept op gesprek komen voor IVF met ICSI zoals verwacht. Zodat we meteen door kunnen, zonder wachtlijst. Dat zou in het meest gunstige geval dus november worden, lijkt mij? Je moet toch een maand de pil slikken ter voorbereiding? Weet het allemaal nog niet hoor. Maargoed, voor nu, vrijdag nog een echo en dan kijken of de IUI doorgaat. Ben een beetje omdat de IUI waarschijnlijk niks wordt, maar ben dat ze met ons mee denken en er vaart achter zetten.

Ahava wat heb je dat mooi verwoord. Het zijn gedachtes en gevoelens die heel vaak door me heen gaan. IVF met ICSI is een eindstation, als dat niet lukt is het voorbij en zal ik moeten gaan wennen aan het idee van kinderloos blijven. Ik vraag me vaak genoeg af of ik dat zal kunnen mocht het zo zijn. We zijn er nog niet, en ik ben bereid heel ver te gaan, maar stilstaan bij de gedachte aan een kinderloos leven helpt me wel bij het maken van het soort beslissingen waar bijvoorbeeld PZE het over heeft. Net als Mijsje, ik denk dat ik alles geprobeerd zou willen hebben om spijt te voorkomen. Al heb ik natuurlijk nog geen idee hoe zwaar de rest van de MMM gaat worden....

[ Bericht 0% gewijzigd door IslaBonita op 15-09-2010 20:27:44 ]

_{Twentemeisje ik ben ook 36! Afgezien van het feit dat ik het gevoel heb nu wel eens een beetje op moet gaan schieten met zwanger raken.. voel ik me erg prettig bij mijn leeftijd! Voel me veel beter dan vroeger... en ik merk geen verschil met mijn 5 jaar jongere vriend!}

Wat mooi gezegd Ahava, al vind ik het nu te vroeg om er zo in te staan hoor. Aan het eind van het traject wel denk ik, maar nu nog niet. Over 7 maanden hebben wij 'alles geprobeerd' en dan kan ik er best goed mee omgaan als het nog niet gelukt is. Denk ik. Tsja... het is lastig.

Isla, gek he dat je som gewoon weet dat een iui te vroeg of te laat is maar dat een arts anders beslist. Had ik afgelopen keer ook, helemaal blij met de maandag en dan 's middags een telefoontje dat het toch zaterdag werd. Iets in me vertelde me toen meteen dat dat te vroeg zou zijn. Geen idee van die pil slikken vooraf, heb ik nooit gehoord. Wel fijn dat ze actie ondernemen!

TM, jij bent dan 36 maar wel zwanger joh.

Isla; _{Welkom terug van je reis. Ik neem aan dat je ergens in verweggistan bent geweest, intercontinentaal schat ik zo in. Zie je dan ook wat van het land en heb je dan vakantiegevoel of is het gewoon werk voor jou?}
Wat ontzettend klote dat je eisprong alweer in het weekeind wordt verwacht, terwijl jij eerder denkt en dat ze er zo spastisch mee doen. Jij kent je lichaam toch het beste, waarom doen ze dan zo eigenwijs? Kan me voorstellen dat dat wel even kan frustreren. Wanneer wordt nou de iui geprobeerd dan? Toch vrijdag of wordt het weer over het weekeind getild waardoor je dezelfde situatie als vorige keer hebt en dus weer te laat bent.
Je zegt ivf met icsi, welke behandeling gaan ze dan doen, ivf of icsi? Of is dat nog niet duidelijk en afhankelijk van de kwaliteit van de zaadcellen? Een hele stap, maar wel fijn dat je meteen door kunt, zonder wachtlijsten. Jullie zitten toch in het amc of niet? Hoorde namelijk van anderen dat daar in ieder geval een mega wachtlijst is voor icsi. Ik snap helemaal dat je nu even een klote gevoel hebt vanwege de iui. Dat mag ook en dat moet je ook gewoon toelaten. Ff lekker balen en dan verder! Ik hoop dat deze iui wel slaagt en anders kunnen jullie in ieder geval snel door. Als het zaad zo slecht is dat jullie voor ivf of icsi in aanmerking komen, dan denk ik dat de kans dat het met iui lukt waarschijnlijk ook heel klein is en heeft het weinig zin nog een aantal keer iui te doen, maar dat is mijn mening. Kan me voorstellen dat niet iedereen daar zo over denkt.

Ik kan het verhaal van beschuit zonder muisjes niet lezen zonder dat de angst bij mij toeslaat dat wij geen kinderen krijgen, dat is echt mijn grootste nachtmerrie. De kans bestaat dat het niet gaat lukken, dat weet ik en realiseer ik me ook heel goed, rationeel. Gevoelsmatig kan ik er nog helemaal niks mee, behalve emotioneel worden Ik denk dat het in het proces past waar we in zitten en mocht het zo zijn dat er hier geen kinderen komen, dan zal ik een manier moeten vinden om daar mee om te gaan, maar tot die tijd wil ik er nog niet teveel over nadenken.

Poezebeest en Kolonia,
ik woon bij het AMC in de buurt, maar ik zit bij ziekenhuis Ter Gooi Blaricum. Klinkt niet heel logisch, maar ik woon in Driemond, wat bij Amsterdam Zuidoost hoort, maar dichterbij Weesp is, en daar heb ik ook mijn HA, en de huisartspraktijken van Weesp zijn allemaal verbonden aan ziekenhuizen in het Gooi en Hilversum, dus vandaar. Had ik maar eerder geweten dat de fertiliteitspoli van het Ter Gooi in het weekend niet open is, dan was ik naar het AMC gegaan, die in het weekend wel open is. Om nu over te stappen op een ander ziekenhuis gaat een paar maanden kosten, dus dat heeft geen zin. De echodame zei dat ze er wel mee bezig waren om de poli in het weekend te openen. Want op zich is die wel open voor beperkte behandelingen maar het lab moet ook open gaan voor het opwerken van de zaadjes, en daar hangt een grote kostenpost aan. Ze zijn er wel mee bezig, maar dat kan nog wel even duren voor ze zover zijn.
Waarschijnlijk heeft IUI sowieso geen zin, zoals Poezebeest al zei, omdat het zaad zo slecht is, dus ik probeer me er nu maar niet druk om te maken. Vrijdag is nog een echo gepland, dus de enige mogelijkheid voor IUI is maandag, die waarschijnlijk te laat is. Ik krijg alleen echo's, geen bloedprikken. Misschien hadden ze dat beter wel kunnen doen.
De wachttijd voor ICSI is drie maanden, maar omdat ik al een jaar bij dat ziekenhuis zit en tegen die tijd al drie maanden met IUI bezig ben, ben ik die tijd al voorbij. Ik ga er dus nu maar vanuit dat we die hele riedel in gaan in oktober. Ik zie er wel een beetje tegenop, maar ergens is er ook opluchting. We maken nu wat meer kans.

_{Poezebeest, ik was naar Lagos in Nigeria. Dat is nou niet echt een leuke bestemming, we mogen daar het hotel niet uit omdat dat te gevaarljk is. Dat is dus een dagje bij het zwembad. Verder hebben we veel bestemmingen waar je wel één of meerdere dagen verblijft en dus ook wat leuks kunt gaan doen. Vaak zijn de vluchten zwaar en voelt het wel degelijk als werk, maar soms zitten er vluchten bij die het de moeite waard maken en voelt het een beetje als vakantie. Helemaal bijzonder als ik mijn vent dan meeneem op reis. Zoals afgelopen oud&nieuw, ik moest werken, moest naar Johannesburg, en zo kwam het dat ik met mijn vent op 1 januari (dan is het daar zomer)midden in de Afrikaanse woestijn een gamedrive deed en olifanten en nijlpaarden zag. Je bent dan twee dagen later wel weer thuis, het is heel kort maar toch bijzonder. Maar eerlijk gezegd, ik vlieg nu 15 jaar, en ik heb veel gezien en mooie dingen beleefd, maar nu is "thuis" belangrijker. En dan kan dit werk je behoorlijk in de weg zitten. Altijd dat geregel en gestress met mijn eisprong, die echo's en andere afspraken... bleh! Maar goed ik klaag niet hoor, ben nog steeds heel blij om weg te "mogen" en weer thuis te komen!}

Ja dat is waar, en misschien is de wachtlijst inderdaad heel lang daar, dus misschien het allemaal ergens goed voor. Ik zie het weer positief in.

PZE dat is inderdaad wel jammer, dat zo'n gyn (man) beter denkt te weten wanneer je eisprong is dan jij zelf... maargoed, niets aan te doen.

Poezebeest ik vergat nog te reageren op je andere vraag: IVF met ICSI is dan het plan. Het zijn geen aparte behandelingen. Je kunt IVF met en zonder ICSI doen. De hele IVFprocedure is hetzelfde, (hormonen, eitjes aanprikken) alleen wacht men niet op bevruchting van de eicel door de zaadcel in het petrischaaltje, maar wordt de zaadcel meteen in de eicel geinjecteerd. IVF wordt gedaan als er vruchtbaarheidsproblemen zijn bij de vrouw, met ICSI als de problemen bij de man liggen. Hiervoor heb je maar één hele goeie superzaadcel nodig. Dus voor IUI is er bij ons te weinig zaad, voor IVF/ISCI genoeg (300.000 laatste IUI poging) Jullie gaan toch ook voor Mesa/Tese met ICSI als ik het goed heb?

Isla, wat raar dat je inderdaad niet in het weekend terecht kunt in het ziekenhuis.. Kan me voorstellen dat het voelt als 'weer een gemiste kans'...

Ahava, wat beschrijf jij (en ook de schrijfster van "beschuit zonder muisjes") het mooi... Respect....

quote:

Op woensdag 15 september 2010 17:17 schreef Poezebeest het volgende:
Jose; confronterend hè om 30 te worden. Ik vind het echt zo oud klinken, zo voel ik me helemaal nog niet. Maar ik voel me ook geen 18 meer en ik vind het ergens wel fijn om ouder te worden, het wordt allemaal wat gemoedelijker. Heb ik het trouwens goed onthouden dat jouw vriendin dinsdag voor de tese gaat? Of ja, haar partner eigenlijk.

TM; voor een ander vind ik dat dan weer helemaal niet oud klinken, maar voor mezelf, pfff. Ik blijf de rest van mijn leven 28

Wat goed dat je dan onthouden hebt... mijn vriendin + man moeten maandag a.s op komen draven voor de TESE. Zij staat er zo positief in... ik hoop zo dat het ook goed nieuws is...Ik ben zooo benieuwd... Ik heb het zelfs gelijk in mijn agenda opgeschreven toen ik de datum hoorde. Het voelt echt een beetje als 'een datum voor de rest van hun leven' en in zekere zin is dat natuurlijk ook zo...

Ja, ik vind 30 dus ook zo oud klinken ... En wat je zegt 'ik blijf de rest van mijn leven 28...'... ik ben alleen vandaag nog 28, maar wel de rest van mijn leven 29... dat mag nog nèt!

Isla; Het verschil tussen icsi en ivf wist ik al, alleen wist ik niet dat er gesproken wordt over ivf met icsi. Weer wat geleerd Hopelijk is voor ons een pesa genoeg, dus een punctie van de bijbal en hoeft er geen tese gedaan te worden. Maar het is mij om het even, als het maar zaad oplevert. En we gaan vervolgens idd met icsi het traject verder. Is het voor jullie dan al zeker dat het icsi wordt?
_{Je werk klinkt wel gaaf, hoewel ik toch wel steeds bang zou zijn dat het vliegtuig neerstort denk ik, ben een schijterd wat betreft vliegen. Maar vaak lijkt andermans werk gaaf, maar kleven er natuurlijk ook nadelen aan, net zoals bij jou. Maar wel cool dat je dan met oud&nieuw je man mee hebt kunnen nemen, dat zijn dingen die je niet dagelijks mee maakt. Maar wat je zegt, dat thuis steeds belangrijker wordt begrijp ik ook heel goed.}

Jose; dat wordt dan heel spannend maandag! Het is wel echt dé datum voor de rest van hun leven. Dan horen ze of het mogelijk is dat er een biologisch kindje van hun samen komt. Ik ga in ieder geval voor ze duimen. _{Misschien raar, want ik ken ze helemaal niet, maar ik weet wat ze doormaken}

Ben terug van de echo, en we gaan inderdaad door met de IUI maandag. Heb nog geen positieve ovulatietest in handen gehad, dus hoop dat ik er zelf naast zit dit keer en dat mijn eisprong toch later komt. Maargoed, maandag is dag 18 en dat is eigenlijk vrij laat. Maar maandag weten we gelijk of de zaadjes nog steeds zo slecht zijn. Ik ga er maar vanuit dat het niet gaat lukken en dat we doorgaan voor ICSI.
Edit:net een positieve test geplast. Nu weet ik zeker dat maandag te laat is. Denk dat we maar goed aan de slag gaan vanavond en morgen.

Poezebeest ik dacht wel dat je het verschil tussen IVF en ICSI wist, wou ook niet betweterig over komen maar het was zo makkelijker uit te leggen. Het is inderdaad al zeker dat het ICSI wordt.
Jij moet ook nog even wachten he? Was het nou december? Wel fijn voor je man dat het Pese wordt, schijnt minder ingrijpend te zijn dan Mesa/Tese toch?
_{Mijn baan heeft echt hele leuke kanten, heb al zoveel gezien, maar ik heb in die tijd ook heel veel gemist thuis. Feestjes, verjaardagen, kerst en oud&nieuw-vieringen...Bijvoorbeeld toen met die aswolk, er bleven heel wat crews overal op de wereld staan. Eén collega heeft toen haar eigen bruiloft niet gehaald...dan baal je! Zo ken ik heel wat trieste voorbeelden.. Maargoed, ik zei al: ik klaag niet! Besef heel goed hoe bijzonder mijn baan is!}

Jose ik hoop zo dat je vrienden goed nieuws krijgen. Als je zelf in de MMM zit weet je heel goed hoe spannend het is en hoe vaak je teleurstellingen moet verwerken. En hoeveel dat met je doet. We duimen hier voor iedereen die dit doormaakt!

[ Bericht 6% gewijzigd door IslaBonita op 17-09-2010 15:18:43 ]

Isla (lieve 'mede-ruim-in-de-dertiger' ) , wat vervelend dat je alweer niet lekker zit met de timing van de IUI . Dat wordt inderdaad goed je huiswerk doen dit weekend! En heel misschien springt je eitje toch ietsje later en is de IUI van maandag ook niet helemaal kansloos. Ik duim voor jullie!!

Dankjewel TM!

Tis wel rustig hier....
Fijn weekend allemaal!

't is heel rustig hier...
ik ben net terug van een schoolkamp met onze groep 8... ik ben kapot... we waren naar Texel vanaf woensdag tot vandaag... ik ga morgen even goed bijslapen en dan lekker even goed teruglezen...

ik las wel van jou Isla, van je IUI op maandag ipv op vrijdag (vandaag...) ik hoop dat je inderdaad maandag je eisprong pas hebt. moet je morgen dan de pregnyl spuiten? jammer dat de poli in het weekend inderdaad niet open is... ons ziekenhuis kun je wel op zaterdag, maar niet op zondag voor IUI... vond ik ook al zo jammer dat dat niet kon...

Mijsje, beetje bijgekomen van je schoolweek? Texel is wel erg leuk..maar met een groep koters natuurlijk dodelijk vermoeiend! Wanneer ga jij nou met vakantie? En waarheen?

Vanavond is de injectie inderdaad, op de spoedeisende hulp. _{Vraag me af of mijn eisprong toch niet vannacht al geweest is. Had ovupijnen en heb nu beetje zere borsten. Heb ik meestal na de eisprong. Temp was wel ietsje omhoog vandaag, maar heb te kort en slecht geslapen... hmm ik duik nog maar even boven op mn man!}

quote:

Op donderdag 16 september 2010 19:11 schreef Poezebeest het volgende:
Jose; dat wordt dan heel spannend maandag! Het is wel echt dé datum voor de rest van hun leven. Dan horen ze of het mogelijk is dat er een biologisch kindje van hun samen komt. Ik ga in ieder geval voor ze duimen. _{Misschien raar, want ik ken ze helemaal niet, maar ik weet wat ze doormaken}

Gister zei ik tegen ze 'misschien raar dat ik het zeg, maar ik kan me zo voorstellen dat het voelt als "de dag van de rest van je leven", en het enige wat mijn vriendin deed was heel hard knikken en zei 'ja, zo voelen we dat ook zeker!'. We hebben het er gister nog uitgebreid over gehad. Ze zijn er beiden heel open in. Ze horen na 2 uur na de operatie de uitslag (is er wel of geen zaaf gevonden), en over 2 weken de officiële uitslag (als er wel zaad is: is het zaad van goede kwaliteit/beweeglijkheid?). Heel erg spannend dus.

Isla, ik hoop heel erg met je mee dat je nog geen eisprong hebt gehad!! En dat de IUI van morgen dus niet voor niets is:*

Mijsje, weer lekker uitgerust? _{Wat is jullie kamp trouwens snel in het schooljaar! Onze groep 8 gaat altijd pas in mei/juni}

Isla; is het gelukt met de iui vandaag? Hoop dat jullie op tijd waren!

Jose; vandaag een spannende dag voor je vrienden. Wat ontzettend spannend voor jullie allen. Ik duim voor een goede uitslag!

Isla, hoe voel je je? Hoopvol? Wie weet is het gelukt door zelf klussen... ;-)
Wij hebben morgen de eerste echo en ik ben nerveus! Na zoveel jaar proberen, IUI en ICSI hoop ik zo dat we een mooi kindje gaan zien. Blijft een gek idee.
Missch niet de goede plek voor deze gedachten, maar ik hoop zo dat jullie snel ook in deze positie zitten en dat jullie deze onzekerheid dan herkennen. Dikke knuffel voor jullie

helpen jullie even duimen?? woensdag is mijn NOD

Isla, hoe was het? vandaag de inseminatie? nu de spannende wachtweken maar weer?
(de dag voor de punctie had ik dat ook, zere borsten en last van m'n buik, van die steekjes helemaal onderin... ik was heel bang dat m'n eitjes waren gesprongen omdat dat altijd een teken van eisprong ook is bij mij, maar op de echo waren de eitjes allemaal nog duidelijk te zien. geen man overboord dus misschien )

Jose, we hadden het kamp van groep 8 bewust naar voren geschoven in het jaar, omdat groep 8 het altijd zo druk heeft tegen het eind van het jaar. nu is het aan het begin om ook even te wennen aan de nieuwe juf/meester (al zijn we dit jaar met de groep meegegroeid, dus iedereen kende iedereen al...) en om aan het eind van het jaar wat rust te hebben. de andere groepen hebben inderdaad hun schoolreisje/kamp ook ongeveer in mei/juni.
maar goed, ik heb zaterdag heel veel geslapen, dus nu weer lekker uitgerust

Is het al bijna ongeveer week 42? ik wil door, nu ik het kindje van m'n vriendin heb gezien (laatste babyfoto in het Z&G-topic) wil ik nóg liever... gekke ik...

Ik ben ook wel benieuwd naar de verhalen van Isla en Jose... Spannend meiden!
Lush-Lady, ik ga duimen hoor. En voor madonna ook natuurlijk.
Wij hebben zelf geklust deze maand, ook wel eens bijzonder (maar alleen als het uit kwam hoor). Zonder te weten hoe het met de eieren is en of ze al dan niet gesprongen zijn. Ik ga er maar gewoon van uit.

Lush-lady; hier wordt heel hard geduimd voor je!

quote:

Op maandag 20 september 2010 11:43 schreef Poezebeest het volgende:
Jose; vandaag een spannende dag voor je vrienden. Wat ontzettend spannend voor jullie allen. Ik duim voor een goede uitslag!

ik kwam vandaag thuis, liet de hond uit... kom ik terug heeft mijn mijn vriendin aan de telefoon. Ik had eerst nog niet door dat zij het was, maar toen ik de telefoon in mijn hand gedrukt kreeg hoorde ik 'het is ook hier niet goed...'...toen wist ik genoeg... De arts kwam een paar uur na de operatie met het slechte nieuws. Hij zei 'ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen, er is geen zaad aangetroffen'.

Dit is echt zooo onwerkelijk. We hebben er samen zo vaak over gepraat dat ook zij een keer een kindje heeft, ik heb hier een hele stapel 'wij jonge ouders' die ze graag wilde lezen als ze zwanger zou zijn en een hele voorraad jongenskleding op zolder... We fantaseerden samen al eens over 'wie weet zijn we samen een keer zwanger' of 'lijkt me zo leuk als onze kinderen samen kunnen spelen'.... maar dit gaat dus niet gebeuren... echt, ik kan wel janken...

Ze klonk zo sterk aan de telefoon. Ze bevat het nog niet (logisch), dat zei ze zelf ook. Ze zei letterlijk 'we zijn nu sterk voor elkaar, mijn wereld stort nog wel een keer in, maar nu nog niet'...

_{Toen ik mijn vriendin aan de telefoon had, klom Bas met veel kabaal op de bank. Ik keek naar hem, en het enige wat ik dacht was 'tjonge... wat hebben wij een geluk gehad '...}

Poezebeest, ik kan alleen nog maar nog harder voor jullie duimen... ik hoop ècht dat jullie beter nieuws krijgen dan mijn beide vriendinnen...

José, wat rot zeg!

Is dit voor hen het einde? Of is KID een optie? Of hebben ze daar nog niet over nagedacht?

Daar hebben ze wel over gedacht voordat ze de uitslag kregen, maar nu het echt zo definitief is moet alles weer opnieuw bekeken worden. Momenteel hebben ze heel sterk het gevoel 'als wij niet een biologisch kind van ons sàmen kunnen krijgen, dan niet'. Maar het is nog zo 'vers' dat het ook heel goed allemaal nog kan veranderen...

Och Jose, wat klote. Wat moet dat een klap voor ze zijn, hopelijk kun je ze steunen in wat komen gaat.

Isla, wer bisto?

Jose; wat een ontzettend klote nieuws! Ik krijg er gewoon koude rillingen van. Ik kan het verdriet me zo ontzettend goed voorstellen. En het is nu gewoon definitief dat er biologisch samen geen kindje zal komen. Kan me goed voorstellen dat je een potje kunt janken, het is ook een grote klap, niet alleen voor hun maar ook voor de mensen om hen heen. Heel veel sterkte voor jou en je vrienden
Ik hoop ook dat wij beter nieuws krijgen, maar ik hoor de laatste tijd alleen maar slechte uitslagen Ik heb bij ons nog wel hoop, vooral omdat ze op basis van de onderzoeken eerst een pesa willen doen en wanneer er niets gevonden wordt pas de tese. Maar ook ik ben bang dat we te horen krijgen dat er niets gevonden wordt. En ik houd daar nog wel rekening mee, maar mijn man is er van overtuigd dat het niet fout kan gaan. Dus ik ben zo bang dat de klap achteraf voor hem zo ontzettend hard aankomt wanneer het niet goed blijkt te zijn. En ookal staan wij voor 100% achter kid, ik weet niet hoe we er dan over denken, als het echt zo is dat er geen zaad. Pfff, ik moet er niet aan denken, dan word ik al verdrietig

Poezebeest, ik kan me voorstellen dat door het nieuws van mijn vriendin(nen) bij jullie ook wel een beetje de schrik erin zit, maar vergeet niet dat jullie een ander stel zijn met andere problemen... Het is goed hoop te houden, maar hou wel in je achterhoofd dat het foute boel kan zijn. Volgens mij heb jij dat wel goed in de gaten. Mijn vriendin was ook zo positief als jouw man... hopelijk is het bij jouw man wel rechtvaardig...! Echt, ik hoop zo dat het voor jullie goed nieuws is...