OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Welkom in het Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat- topic. Wanneer je net begint met proberen zwanger te worden zonder medische poespas ben je van harte welkom in het "wachten op het 2e streepje" - topic.
Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #87
Handige Linkjes
Freya
Foliumzuur
KI en IUI
IVF
Wie posten er mee en hoe zit het ook al weer?
Mijsje:
Augustus 2007 gestopt met de pil. In juli 2008 zwanger, resulteerde in een miskraam. Kleine operaties gehad om een vleesboompje te verwijderen en een eileider open te krijgen. Daarna nog een periode zelf proberen om zwanger te worden. In september 2009 nog niet gelukt, dus terug naar de gynaecoloog. helaas is ook de zesde IUI mislukt. er wordt nu overgegaan op IVF. De informatiebijeenkomst in het AMC is op 25 mei. Begin juni is de IVF van start gegaan, en half/eind augustus is de eerste punctie.
prinseszondererwt
In november 2007 de pil de deur uit gedaan. Na 9 maanden nog niet ongesteld geworden, dus door naar de gyn. Die schrijft primolut en clomid 50 mg voor. Na 3 rondes met 50 mg wordt de dosis verhoogd naar 100 mg. Hiermee volgens ovutesten en temperaturen wel een eisprong. Augustus 2009: 8e ronde met 100 mg alweer... Oktober 2009: Even gestopt met clomid en zowaar zelf een eisprong. April 2010: starten met IUI zonder hormonen wegens antilichamen bij de zwemmers van mijn lief.
Winterstormpje
Vanaf puberteit problemen rondom de voortplantingsorganen. Operatie eileider cyste - eileider verwijderd. Operatie verklevingen rondom verwijderd. Diagnose PCOS.
Juli 2008 miskraam rond 8 weken. Daarna onderzoeken na uitblijven menstruatie vanaf juli 2008 tot dec 2008/juli 2009 tot heden. Diagnose versterkt PCOS. Eind januari uitslagen onderzoeken en start medicatie waarschijnlijk clomid.
Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #87
Handige Linkjes
Freya
Foliumzuur
KI en IUI
IVF
Wie posten er mee en hoe zit het ook al weer?
Mijsje:
Augustus 2007 gestopt met de pil. In juli 2008 zwanger, resulteerde in een miskraam. Kleine operaties gehad om een vleesboompje te verwijderen en een eileider open te krijgen. Daarna nog een periode zelf proberen om zwanger te worden. In september 2009 nog niet gelukt, dus terug naar de gynaecoloog. helaas is ook de zesde IUI mislukt. er wordt nu overgegaan op IVF. De informatiebijeenkomst in het AMC is op 25 mei. Begin juni is de IVF van start gegaan, en half/eind augustus is de eerste punctie.
prinseszondererwt
In november 2007 de pil de deur uit gedaan. Na 9 maanden nog niet ongesteld geworden, dus door naar de gyn. Die schrijft primolut en clomid 50 mg voor. Na 3 rondes met 50 mg wordt de dosis verhoogd naar 100 mg. Hiermee volgens ovutesten en temperaturen wel een eisprong. Augustus 2009: 8e ronde met 100 mg alweer... Oktober 2009: Even gestopt met clomid en zowaar zelf een eisprong. April 2010: starten met IUI zonder hormonen wegens antilichamen bij de zwemmers van mijn lief.
Winterstormpje
Vanaf puberteit problemen rondom de voortplantingsorganen. Operatie eileider cyste - eileider verwijderd. Operatie verklevingen rondom verwijderd. Diagnose PCOS.
Juli 2008 miskraam rond 8 weken. Daarna onderzoeken na uitblijven menstruatie vanaf juli 2008 tot dec 2008/juli 2009 tot heden. Diagnose versterkt PCOS. Eind januari uitslagen onderzoeken en start medicatie waarschijnlijk clomid.
Het is weer gegroeid. In 5 dagen 0,69mm 
Wat een lengtes he 
Ik denk dat het tv zat te kijken en Nederland in beweging op had staan.
Het was zo druk bezig met zijn/haar armpjes heen en weer aan het bewegen
Wat een lengtes he Ik denk dat het tv zat te kijken en Nederland in beweging op had staan.
Het was zo druk bezig met zijn/haar armpjes heen en weer aan het bewegen
Wipkip met prachtige Wipkuikentjes O+
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Ik ben al geweest... Plan is menopur erbij spuiten, ondertussen op wachtlijst IVF. Is 4 maanden, die wachtlijst. Deze maand ff niks. Heerlijk.
Tally, hup naar z&g jij!
Tally, hup naar z&g jij!
Super, Tally! En Twentemeisje had ook een goede echo, las ik! Wat vind je van het nieuwe plan, PZE? Vind je het een prettig idee dat er iets gedaan wordt? Of baal je ervan dat je hormonen gaat gebruiken?
This life was not for you
though I learned from you
that beauty need only be a whisper
though I learned from you
that beauty need only be a whisper
Die 4 maanden zijn echt zo voorbij. Helemaal als je straks 3 maanden menopur gaat spuiten.quote:Op dinsdag 14 september 2010 11:31 schreef prinseszondererwt het volgende:
Ik ben al geweest... Plan is menopur erbij spuiten, ondertussen op wachtlijst IVF. Is 4 maanden, die wachtlijst. Deze maand ff niks. Heerlijk.
Tally, hup naar z&g jij!
En dan gaat het bij jou vast net zo snel als bij mij
Jaaaaa Ahava.. Was helemaal goed
Volgende week mag ik weer terug
Wipkip met prachtige Wipkuikentjes O+
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Het is en blijft een beetje dubbel, lief dat je het vraagt. Er lijkt namelijk weinig echt mis. Die antilichamen bij lief zijn ook maar 20% en mijn eieren worden telkens weer bejubeld. Dan is het erg raar om zelfs de stap naar ivf te moeten zetten en nu hormonen te gaan spuiten. Dat liet ik ook wel vallen bij de gyn, maar die ging er niet op in.quote:Op dinsdag 14 september 2010 12:59 schreef Ahava het volgende:
Wat vind je van het nieuwe plan, PZE? Vind je het een prettig idee dat er iets gedaan wordt? Of baal je ervan dat je hormonen gaat gebruiken?
Mijn lief zegt ook: misschien verhoogt het de kansen voor ons wel helemaal niet, het brengt namelijk wel veel stress en geregel met zich mee. Maar om nu te stoppen lijkt ook niet verstandig, over een half jaar zijn wel namelijk uitbehandeld. Dan hebben we alles geprobeerd en kunnen we altijd nog zien hoe het loopt. Snap je? Het is in elk geval best een raar gevoel. Je weet namelijk niet waar je goed aan doet.
Tally; wat goed dat de kleine alweer gegroeid is!
PZE; moeilijke situatie lijkt me. Niet echt een oorzaak, maar toch willen ze vanalles gaan doen met hormonen en wellicht zelfs ivf. Is niet niks allemaal en ik kan begrijpen dat je er dubbel in staat. Maar wat je zegt, nu stoppen is waarschijnlijk ook geen optie. Misschien zijn de hormonen of de ivf wel net het zetje extra wat jullie nodig hebben om zwanger te worden. En als je het niet probeert weet je ook niet of het werkt. Maar het zijn idd moeilijke keuzes. Geniet in ieder geval van een maandje rust!
PZE; moeilijke situatie lijkt me. Niet echt een oorzaak, maar toch willen ze vanalles gaan doen met hormonen en wellicht zelfs ivf. Is niet niks allemaal en ik kan begrijpen dat je er dubbel in staat. Maar wat je zegt, nu stoppen is waarschijnlijk ook geen optie. Misschien zijn de hormonen of de ivf wel net het zetje extra wat jullie nodig hebben om zwanger te worden. En als je het niet probeert weet je ook niet of het werkt. Maar het zijn idd moeilijke keuzes. Geniet in ieder geval van een maandje rust!
Tally: wat lijkt me dat mooi om te zien, zo'n beweeglijk kindje! Fijn!
PZE: ik hoop dat je straks zeker weet dat je er goed aan hebt gedaan. Het blijft altijd lastig. Je moet iets doen waar je later geen spijt van zult krijgen. Maar dat weet je vaak nu nog niet he. Ik vond ICSI ook een zeer grote stap, maar het niet doen vond ik een nog veel grotere stap... Geniet van de maand 'niks', voor zover het kan.
Fijn!PZE: ik hoop dat je straks zeker weet dat je er goed aan hebt gedaan.
Het blijft altijd lastig. Je moet iets doen waar je later geen spijt van zult krijgen. Maar dat weet je vaak nu nog niet he. Ik vond ICSI ook een zeer grote stap, maar het niet doen vond ik een nog veel grotere stap... Geniet van de maand 'niks', voor zover het kan.
pze, dat gevoel ken ik wel... gewoon rot als er geen duidelijke reden is, maar dat het toch niet lukt... bah... en doe je wel goed aan al die behandelingen... tja, dat weet je nooit zeker, maar als je het niet probeert, dan zul je het nooit weten. ik wil alle behandelingen die er zijn, zodat ik nooit kan zeggen: ik heb niet alles geprobeerd, het is mijn schuld dat ik niet zwanger ben geworden... daarom doe ik het toch maar allemaal, ondanks dat ik ontzettend m'n twijfels heb. ik heb ook hoop, en daarom doe ik het toch allemaal... het is gewoon lastig allemaal. en je man heeft ook wel gelijk, dat stressen kan ook niet heel goed zijn, maar toch kan het soms gewoon toch wel lukken...
Dat dubbele gevoel kan ik me wel voorstellen. Alles is (of lijkt?) goed en dan ga je medisch ingrijpen. Dat voelt onlogisch.quote:Op dinsdag 14 september 2010 14:22 schreef prinseszondererwt het volgende:
[..]
Het is en blijft een beetje dubbel, lief dat je het vraagt. Er lijkt namelijk weinig echt mis. Die antilichamen bij lief zijn ook maar 20% en mijn eieren worden telkens weer bejubeld. Dan is het erg raar om zelfs de stap naar ivf te moeten zetten en nu hormonen te gaan spuiten. Dat liet ik ook wel vallen bij de gyn, maar die ging er niet op in.
Mijn lief zegt ook: misschien verhoogt het de kansen voor ons wel helemaal niet, het brengt namelijk wel veel stress en geregel met zich mee. Maar om nu te stoppen lijkt ook niet verstandig, over een half jaar zijn wel namelijk uitbehandeld. Dan hebben we alles geprobeerd en kunnen we altijd nog zien hoe het loopt. Snap je? Het is in elk geval best een raar gevoel. Je weet namelijk niet waar je goed aan doet.
Bij ons leek er bij beiden niets mis, althans volgens de huidige wetenschap. Dat heb ik me steeds bedacht: het hele voortplantingsproces zit ongelooflijk ingewikkeld in elkaar. De medische wetenschap is ver maar veel kennis ontbreekt ook nog. Het lijkt mij daarom waarschijnlijk dat er allerlei mogelijke oorzaken voor verminderde vruchtbaarheid zijn, die gewoon nog niet bekend zijn.
Vanuit die gedachte, kon ik me voorstellen dat hormoonstimulatie en IVF zinvol kon zijn ook als (nog) geen oorzaak is gevonden voor het uitblijven van een zwangerschap. Ik heb er zelf nooit moeite mee gehad om gebruik te maken van deze methodes (wel met de reden dat we dat moesten doen uiteraard).
Voor mij gold zelfs dat ik blij was met de hormoonstimulatie tijdens de IUI omdat ik (ook door de onderzoeksgegevens daaromtrent) het idee had dat IUI zonder hormoonstimulatie voor ons weinig anders zou zijn dan zelf vrijen.
Ik kan me echter ook goed voorstellen dat het voor anderen helemaal niet goed voelt om medisch in te grijpen. Wat een moeilijke afweging is het dan hè? Want hoever wil je gaan?
In de afgelopen maanden, na de miskraam, ben ik daar erg mee bezig geweest. Voor de miskraam was ik ervan overtuigd dat ik nog lang door zou willen gaan en veel behandelingen zou willen doen om zwanger te raken.
Daarna voelde het echter anders. Dit hele traject heeft me veel gekost. Dat wist ik; dat is een bewuste keuze geweest en daar heb ik ook geen spijt van. Nu wil ik echter meer ruimte laten voor het idee van een leven zonder kinderen. Die mogelijkheid bestaat ook, dat we met z'n tweeën een leven zonder kinderen zullen leiden.
Sinds een aantal maanden is dat niet langer een schrikbeeld, waar ik van in paniek kan raken. Het is niet mijn keuze; ik zou het liever anders zien, maar het is een reële mogelijkheid die ik onder ogen wil zien. Ik heb er niet alles voor over om door te gaan in dit traject. Om koste wat kost, kinderen te krijgen. Ik doe wat ik kan, wat ik wil en waar ik achter kan staan.
Zolang ik dat doe, kan ik mezelf later niets verwijten, ook niet als ik niet alle opties heb geprobeerd om kinderen te krijgen. Doe ik dat wel en ga ik daarbij mijn grenzen over, dan heb ik later wel een probleem met mezelf. Want uiteindelijk moet ik met mezelf verder in dit leven, met of zonder kinderen.
Nou ja, klinkt misschien een beetje wazig allemaal en het gaat allang niet meer over waar ik mee begon, maar goed, zo maar wat hersenspinsels.
This life was not for you
though I learned from you
that beauty need only be a whisper
though I learned from you
that beauty need only be a whisper
O ja, ik weet niet of ik hier al eens de link naar een bijzondere weblog heb gepost.
http://www.beschuitzondermuisjes.web-log.nl/
De vrouw beschrijft haar proces nadat duidelijk is geworden dat ze geen kinderen zal krijgen. Ze verwoordt heel mooi wat ze doormaakt. Veel is heel herkenbaar, ook als je zelf nog in het traject zit en nog wel kinderen hoopt te krijgen.
Haar verhaal begint bij deze column.
http://beschuitzondermuis(...)december-2008-o.html
http://www.beschuitzondermuisjes.web-log.nl/
De vrouw beschrijft haar proces nadat duidelijk is geworden dat ze geen kinderen zal krijgen. Ze verwoordt heel mooi wat ze doormaakt. Veel is heel herkenbaar, ook als je zelf nog in het traject zit en nog wel kinderen hoopt te krijgen.
Haar verhaal begint bij deze column.
http://beschuitzondermuis(...)december-2008-o.html
This life was not for you
though I learned from you
that beauty need only be a whisper
though I learned from you
that beauty need only be a whisper
Ahava 
respect voor jou, voor de manier waarop je kunt omgaan met de huidige situatie. Lukt het je partner ook om er zo tegenover te staan?
PZE Ik hoop dat het maandje niks je goed zal bevallen en dat je maar veel kracht en energie mag opdoen voor wat allemaal komen gaat.
Tally ik ben zo blij voor je dat het allemaal goed gaat in de Tallybuik
respect voor jou, voor de manier waarop je kunt omgaan met de huidige situatie. Lukt het je partner ook om er zo tegenover te staan?PZE
Ik hoop dat het maandje niks je goed zal bevallen en dat je maar veel kracht en energie mag opdoen voor wat allemaal komen gaat.Tally ik ben zo blij voor je dat het allemaal goed gaat in de Tallybuik
#geen
Ja, ik dacht al wel dat je dat bedoelde, maar ik vind het helemaal niet leuk om ook bijna (volgens jaar is het mijn beurt) 30 te worden, dus ik heb er toen maar '5' van gemaaktquote:Op maandag 13 september 2010 22:46 schreef Poezebeest het volgende:
Ook al bijna jarig! Wat een feest deze week. Ik denk alleen dat je mij niet helemaal hebt begrepen, of ik begrijp jou niet, kan natuurlijk ook
... en Nee!! Gelukkig nog geen 50!!PZE, wat een ontwikkelingen ook bij jou. Ik kan me voorstellen dat het heel dubbel voelt voor je...
Tally, wat fijn dat de echo weer goed was... Probeer er nu lekker van te gaan genieten (in Z&G
't is leuk om daar te beppen met al die andere zwangeren)
**Life is e@sier with your eyes closed**
Troost je dames, ik word volgende week al zes-en-dertig...quote:Op woensdag 15 september 2010 17:05 schreef Jose81 het volgende:
[..]
Ja, ik dacht al wel dat je dat bedoelde, maar ik vind het helemaal niet leuk om ook bijna (volgens jaar is het mijn beurt) 30 te worden, dus ik heb er toen maar '5' van gemaakt
Jose; confronterend hè om 30 te worden. Ik vind het echt zo oud klinken, zo voel ik me helemaal nog niet. Maar ik voel me ook geen 18 meer en ik vind het ergens wel fijn om ouder te worden, het wordt allemaal wat gemoedelijker. Heb ik het trouwens goed onthouden dat jouw vriendin dinsdag voor de tese gaat? Of ja, haar partner eigenlijk.
TM; voor een ander vind ik dat dan weer helemaal niet oud klinken, maar voor mezelf, pfff. Ik blijf de rest van mijn leven 28
TM; voor een ander vind ik dat dan weer helemaal niet oud klinken, maar voor mezelf, pfff. Ik blijf de rest van mijn leven 28
ik schrik ieder jaar vlak voor mijn verjaardag ook wel weer even, oeps al dik in de dertig... Mijn lief riep vandaag (hij was het meeveren waarschijnlijk even vergeten ) dat ik nu echt dichter bij de veertig ben dan bij de dertig... OMG!Ik vind het leven nu heerlijk, snap wel wat je bedoelt met dat 'gemoedelijker'.
Dames ik was weer even weg en ben inmiddels weer thuis. Wat is er weer veel geschreven! 
Tally en Twentemeisje, wat fijn dat de echo goed was! En nu écht gaan genieten!
PZE wat fijn dat er een plan is. 4 maanden wachten is best lang. Maar wel fijn dat je er zo in staat, dat je het lekker vindt dat je nu even rust hebt. Je doet deze maand dus geen IUI?
Mijsje ook fijn dat jij je weer positief voelt er weer helemaal tegenaan wilt gaan.
Vanmiddag echo gehad, eitje was 15 mm, dus te klein om een injectie vanavond te doen, en dus geen inseminatie vrijdag. Jawel, mijn eisprong wordt wéér in het weekend verwacht. Ik geloof er zelfs niks van, denk dat ie wel vrijdag komt, heb al sinds zondag vruchtbaar slijm. Vrijdag was een perfecte dag geweest voor de IUI.Heb dat nog gemeld, en dat ie vorige maand ook op dag 15 viel, en vrijdag is dag 15, maar ze geven me geen injectie. Als ik morgen een positieve ovutest heb, doen ze ook niet een IUI zonder injectie vrijdag. (doen ze in Amerika wel. Zelfs een back-to-back IUI, dus twee na elkaar. Ze zijn daar echt een stuk verder!) Maar de echodame gaf al aan dat dit allemaal niet werkt zo, dus ze heeft even met een IVF arts overlegd, en we gaan proberen die IUI te doen, als het geen zin heeft moet mijn vent sowieso zijn zaadjes weer laten testen en als dat nog steeds geen verbetering laat zien mogen we meteen op 30 sept op gesprek komen voor IVF met ICSI zoals verwacht. Zodat we meteen door kunnen, zonder wachtlijst. Dat zou in het meest gunstige geval dus november worden, lijkt mij? Je moet toch een maand de pil slikken ter voorbereiding? Weet het allemaal nog niet hoor. Maargoed, voor nu, vrijdag nog een echo en dan kijken of de IUI doorgaat. Ben een beetje
omdat de IUI waarschijnlijk niks wordt, maar ben 
dat ze met ons mee denken en er vaart achter zetten.
Ahava wat heb je dat mooi verwoord. Het zijn gedachtes en gevoelens die heel vaak door me heen gaan. IVF met ICSI is een eindstation, als dat niet lukt is het voorbij en zal ik moeten gaan wennen aan het idee van kinderloos blijven. Ik vraag me vaak genoeg af of ik dat zal kunnen mocht het zo zijn. We zijn er nog niet, en ik ben bereid heel ver te gaan, maar stilstaan bij de gedachte aan een kinderloos leven helpt me wel bij het maken van het soort beslissingen waar bijvoorbeeld PZE het over heeft. Net als Mijsje, ik denk dat ik alles geprobeerd zou willen hebben om spijt te voorkomen. Al heb ik natuurlijk nog geen idee hoe zwaar de rest van de MMM gaat worden....
[ Bericht 0% gewijzigd door IslaBonita op 15-09-2010 20:27:44 ]
Tally en Twentemeisje, wat fijn dat de echo goed was! En nu écht gaan genieten!
PZE wat fijn dat er een plan is. 4 maanden wachten is best lang. Maar wel fijn dat je er zo in staat, dat je het lekker vindt dat je nu even rust hebt. Je doet deze maand dus geen IUI?
Mijsje ook fijn dat jij je weer positief voelt er weer helemaal tegenaan wilt gaan.
Vanmiddag echo gehad, eitje was 15 mm, dus te klein om een injectie vanavond te doen, en dus geen inseminatie vrijdag. Jawel, mijn eisprong wordt wéér in het weekend verwacht. Ik geloof er zelfs niks van, denk dat ie wel vrijdag komt, heb al sinds zondag vruchtbaar slijm. Vrijdag was een perfecte dag geweest voor de IUI.Heb dat nog gemeld, en dat ie vorige maand ook op dag 15 viel, en vrijdag is dag 15, maar ze geven me geen injectie. Als ik morgen een positieve ovutest heb, doen ze ook niet een IUI zonder injectie vrijdag. (doen ze in Amerika wel. Zelfs een back-to-back IUI, dus twee na elkaar. Ze zijn daar echt een stuk verder!) Maar de echodame gaf al aan dat dit allemaal niet werkt zo, dus ze heeft even met een IVF arts overlegd, en we gaan proberen die IUI te doen, als het geen zin heeft moet mijn vent sowieso zijn zaadjes weer laten testen en als dat nog steeds geen verbetering laat zien mogen we meteen op 30 sept op gesprek komen voor IVF met ICSI zoals verwacht. Zodat we meteen door kunnen, zonder wachtlijst. Dat zou in het meest gunstige geval dus november worden, lijkt mij? Je moet toch een maand de pil slikken ter voorbereiding? Weet het allemaal nog niet hoor. Maargoed, voor nu, vrijdag nog een echo en dan kijken of de IUI doorgaat. Ben een beetje
omdat de IUI waarschijnlijk niks wordt, maar ben dat ze met ons mee denken en er vaart achter zetten.Ahava wat heb je dat mooi verwoord. Het zijn gedachtes en gevoelens die heel vaak door me heen gaan. IVF met ICSI is een eindstation, als dat niet lukt is het voorbij en zal ik moeten gaan wennen aan het idee van kinderloos blijven. Ik vraag me vaak genoeg af of ik dat zal kunnen mocht het zo zijn. We zijn er nog niet, en ik ben bereid heel ver te gaan, maar stilstaan bij de gedachte aan een kinderloos leven helpt me wel bij het maken van het soort beslissingen waar bijvoorbeeld PZE het over heeft. Net als Mijsje, ik denk dat ik alles geprobeerd zou willen hebben om spijt te voorkomen. Al heb ik natuurlijk nog geen idee hoe zwaar de rest van de MMM gaat worden....
[ Bericht 0% gewijzigd door IslaBonita op 15-09-2010 20:27:44 ]
Miracles do happen! (al hebben ze soms een beetje hulp nodig)
Twentemeisje ik ben ook 36! Afgezien van het feit dat ik het gevoel heb nu wel eens een beetje op moet gaan schieten met zwanger raken.. voel ik me erg prettig bij mijn leeftijd! Voel me veel beter dan vroeger... en ik merk geen verschil met mijn 5 jaar jongere vriend!
Afgezien van het feit dat ik het gevoel heb nu wel eens een beetje op moet gaan schieten met zwanger raken.. voel ik me erg prettig bij mijn leeftijd! Voel me veel beter dan vroeger... en ik merk geen verschil met mijn 5 jaar jongere vriend!
Miracles do happen! (al hebben ze soms een beetje hulp nodig)
Wat mooi gezegd Ahava, al vind ik het nu te vroeg om er zo in te staan hoor. Aan het eind van het traject wel denk ik, maar nu nog niet. Over 7 maanden hebben wij 'alles geprobeerd' en dan kan ik er best goed mee omgaan als het nog niet gelukt is. Denk ik. Tsja... het is lastig.
Isla, gek he dat je som gewoon weet dat een iui te vroeg of te laat is maar dat een arts anders beslist. Had ik afgelopen keer ook, helemaal blij met de maandag en dan 's middags een telefoontje dat het toch zaterdag werd. Iets in me vertelde me toen meteen dat dat te vroeg zou zijn. Geen idee van die pil slikken vooraf, heb ik nooit gehoord. Wel fijn dat ze actie ondernemen!
TM, jij bent dan 36 maar wel zwanger joh.
Isla, gek he dat je som gewoon weet dat een iui te vroeg of te laat is maar dat een arts anders beslist. Had ik afgelopen keer ook, helemaal blij met de maandag en dan 's middags een telefoontje dat het toch zaterdag werd. Iets in me vertelde me toen meteen dat dat te vroeg zou zijn. Geen idee van die pil slikken vooraf, heb ik nooit gehoord. Wel fijn dat ze actie ondernemen!
TM, jij bent dan 36 maar wel zwanger joh.
Isla; Welkom terug van je reis. Ik neem aan dat je ergens in verweggistan bent geweest, intercontinentaal schat ik zo in. Zie je dan ook wat van het land en heb je dan vakantiegevoel of is het gewoon werk voor jou?
Wat ontzettend klote dat je eisprong alweer in het weekeind wordt verwacht, terwijl jij eerder denkt en dat ze er zo spastisch mee doen. Jij kent je lichaam toch het beste, waarom doen ze dan zo eigenwijs? Kan me voorstellen dat dat wel even kan frustreren. Wanneer wordt nou de iui geprobeerd dan? Toch vrijdag of wordt het weer over het weekeind getild waardoor je dezelfde situatie als vorige keer hebt en dus weer te laat bent.
Je zegt ivf met icsi, welke behandeling gaan ze dan doen, ivf of icsi? Of is dat nog niet duidelijk en afhankelijk van de kwaliteit van de zaadcellen? Een hele stap, maar wel fijn dat je meteen door kunt, zonder wachtlijsten. Jullie zitten toch in het amc of niet? Hoorde namelijk van anderen dat daar in ieder geval een mega wachtlijst is voor icsi. Ik snap helemaal dat je nu even een klote gevoel hebt vanwege de iui. Dat mag ook en dat moet je ook gewoon toelaten. Ff lekker balen en dan verder! Ik hoop dat deze iui wel slaagt en anders kunnen jullie in ieder geval snel door. Als het zaad zo slecht is dat jullie voor ivf of icsi in aanmerking komen, dan denk ik dat de kans dat het met iui lukt waarschijnlijk ook heel klein is en heeft het weinig zin nog een aantal keer iui te doen, maar dat is mijn mening. Kan me voorstellen dat niet iedereen daar zo over denkt.
Ik kan het verhaal van beschuit zonder muisjes niet lezen zonder dat de angst bij mij toeslaat dat wij geen kinderen krijgen, dat is echt mijn grootste nachtmerrie. De kans bestaat dat het niet gaat lukken, dat weet ik en realiseer ik me ook heel goed, rationeel. Gevoelsmatig kan ik er nog helemaal niks mee, behalve emotioneel worden Ik denk dat het in het proces past waar we in zitten en mocht het zo zijn dat er hier geen kinderen komen, dan zal ik een manier moeten vinden om daar mee om te gaan, maar tot die tijd wil ik er nog niet teveel over nadenken.
Wat ontzettend klote dat je eisprong alweer in het weekeind wordt verwacht, terwijl jij eerder denkt en dat ze er zo spastisch mee doen. Jij kent je lichaam toch het beste, waarom doen ze dan zo eigenwijs? Kan me voorstellen dat dat wel even kan frustreren. Wanneer wordt nou de iui geprobeerd dan? Toch vrijdag of wordt het weer over het weekeind getild waardoor je dezelfde situatie als vorige keer hebt en dus weer te laat bent.
Je zegt ivf met icsi, welke behandeling gaan ze dan doen, ivf of icsi? Of is dat nog niet duidelijk en afhankelijk van de kwaliteit van de zaadcellen? Een hele stap, maar wel fijn dat je meteen door kunt, zonder wachtlijsten. Jullie zitten toch in het amc of niet? Hoorde namelijk van anderen dat daar in ieder geval een mega wachtlijst is voor icsi. Ik snap helemaal dat je nu even een klote gevoel hebt vanwege de iui. Dat mag ook en dat moet je ook gewoon toelaten. Ff lekker balen en dan verder! Ik hoop dat deze iui wel slaagt en anders kunnen jullie in ieder geval snel door. Als het zaad zo slecht is dat jullie voor ivf of icsi in aanmerking komen, dan denk ik dat de kans dat het met iui lukt waarschijnlijk ook heel klein is en heeft het weinig zin nog een aantal keer iui te doen, maar dat is mijn mening. Kan me voorstellen dat niet iedereen daar zo over denkt.
Ik kan het verhaal van beschuit zonder muisjes niet lezen zonder dat de angst bij mij toeslaat dat wij geen kinderen krijgen, dat is echt mijn grootste nachtmerrie. De kans bestaat dat het niet gaat lukken, dat weet ik en realiseer ik me ook heel goed, rationeel. Gevoelsmatig kan ik er nog helemaal niks mee, behalve emotioneel worden
Ik denk dat het in het proces past waar we in zitten en mocht het zo zijn dat er hier geen kinderen komen, dan zal ik een manier moeten vinden om daar mee om te gaan, maar tot die tijd wil ik er nog niet teveel over nadenken.
