Vroeg settlen, slecht?

quote:

Op maandag 13 september 2010 11:52 schreef VonHinten het volgende:

[..]

Wat reageer jij verschrikkelijk overstuur Wat zegt haar leeftijd nú, over het moment dat zij van de middelbare school afkwam? Ik zeg nergens dat ze al vanaf haar 16e samenwoont. Daarnaast, je kunt echt niet ontkennen dat er een verband zit tussen moment van fulltime werken en samenwonen. Als je de financiële middelen hebt is het nu eenmaal beter mogelijk. Ik zie nl. weinig studenten op hun 20/21e samenwonen met hun partner.

in onze katholieke gebieden is het trouwens niet vreemd om met je 18de gelijk te gaan trouwen omdat dat de enige manier is om het huis uit te komen... maar dat even terzijde

quote:

Op maandag 13 september 2010 10:53 schreef Lentilka het volgende:
Ik (21) woon nu alweer een half jaar samen met mijn vriend. Een goede vriendin van mij is een half jaar jonger en woont nu alweer een jaar samen met haar vriend, een andere vriendin is een jaar jonger en woont nu ook net een half jaar samen. In mijn omgeving is dat heel normaal en niemand heeft er commentaar op. Maar het valt me op dat veel mensen hier op FOk en sommigen er buiten dat raar vinden. Ze denken dat het misgaat, er sleur komt etcetera... ik heb zoiets van 'wie weet, misschien komt die er, maar voor nu zal ik gewoon plezier hebben'...Wat vinden jullie?

Ik heb bijna 6 jaar met iemand samengewoond en dat was vanaf mij 18e

Ach, ik heb ook wel wat commentaar gehad.
Ik ben toen ik net 19 werd samen gaan wonen met m'n vriend (die ook nog eens wat jaren ouder is dan ik).
Daar vielen mensen als eerste over.
Daarna vielen ze erover dat we pas 3 maanden samen waren..
Maar het voelde toen zo goed, en dat doet het nog steeds

Inmiddels zijn we bijna een jaar samen en heb absoluut geen spijt van m'n beslissing.

Als het uit gaat moet je andere woonruimte zoeken en dat is onmogelijk in Nederland dus woon ik alleen en indien vriendin lekker veel logeren.

quote:

Op maandag 13 september 2010 11:52 schreef VonHinten het volgende:

[..]

Wat reageer jij verschrikkelijk overstuur Wat zegt haar leeftijd nú, over het moment dat zij van de middelbare school afkwam? Ik zeg nergens dat ze al vanaf haar 16e samenwoont. Daarnaast, je kunt echt niet ontkennen dat er een verband zit tussen moment van fulltime werken en samenwonen. Als je de financiële middelen hebt is het nu eenmaal beter mogelijk. Ik zie nl. weinig studenten op hun 20/21e samenwonen met hun partner.

ik snap je niet. eerst maak je het heel zwart wit, daarna zeg je precies wat ik dus ook bedoel. Maar we zijn het blijkbaar wel eens dus zal wel goed zijn.

Zelf ben ik ook samen gaan wonen op 21e, was toen net klaar met HBO en werkte. Het heeft nog 6 jaar geduurd. Hij was weinig veranderd maar bij mij lag dat anders.

quote:

Op maandag 13 september 2010 11:59 schreef Lonaa het volgende:
Ach, ik heb ook wel wat commentaar gehad.
Ik ben toen ik net 19 werd samen gaan wonen met m'n vriend (die ook nog eens wat jaren ouder is dan ik).
Daar vielen mensen als eerste over.
Daarna vielen ze erover dat we pas 3 maanden samen waren..
Maar het voelde toen zo goed, en dat doet het nog steeds

Inmiddels zijn we bijna een jaar samen en heb absoluut geen spijt van m'n beslissing.

Ik denk dat dat laatste is waar het om draait.

Je moet doen waar je je nu gelukkig bij voelt. Misschien is het voor altijd, misschien niet. Die garantie krijg je ook niet als je 8 jaar ouder bent hoor.

quote:

Op maandag 13 september 2010 11:55 schreef Re het volgende:

[..]

in onze katholieke gebieden is het trouwens niet vreemd om met je 18de gelijk te gaan trouwen omdat dat de enige manier is om het huis uit te komen... maar dat even terzijde

Ik heb zelf veel christelijke vrienden van vroeger en die zitten nu (leeftijd 24-25) allemaal in de trouwfase. Dat bedoelde ik met mijn eerste post: omgevingsfactoren (financiën, opleiding(sduur), werk, etc.) zijn van grote invloed op moment van samenwonen / trouwen.

Ik word volgende maand 22, en woon onderhand ook al samen vanaf Juli 2008..... Nog altijd gelukkig!

quote:

Op maandag 13 september 2010 12:15 schreef traveljunky het volgende:

[..]

Ik denk dat dat laatste is waar het om draait.

Je moet doen waar je je nu gelukkig bij voelt. Misschien is het voor altijd, misschien niet. Die garantie krijg je ook niet als je 8 jaar ouder bent hoor.

Nee idd. Ik raad het ook iedereen vooral aan om te doen waar hij of zij gelukkig van wordt. Je leeft nu, niet over 10 jaar. Als het voor altijd goed gaat is het fantastisch, als het niet blijkt te werken heb je in ieder geval iets gedaan dat goed voelt

De vriendin van mijn neef (30) is nu 22 en zwanger van haar tweede. Zij zweert er bij, maar ik vind het zonde en dom. Maar goed, het is haar leven en zij moet doen wat zij denkt dat goed voor haar is.

Ik ben ook vroeg gaan samenwonen (20), maar heb de burgerlijkheid er niet in laten sluipen. Ondanks dat is het toch niet goed afgelopen. Inmiddels woon ik dus alleen. Ik heb er opzich geen spijt van, maar achteraf had ik het wel anders aangepakt. Van het verleden leer je. Doe gewoon wat op dit moment goed voelt, dan kan je je geen grote buil vallen.

Ik zou er in ieder geval wel voor zorgen dat je ook vriendinnen houdt die nog niet samenwonen, anders kom je volgens mij wel snel in een saai milieu terecht. Maar het ligt er ook aan wat voor types jullie zijn. Mijzelf zie ik op m'n 50e nog niet burgerlijk zijn.

Ik vind het niet raar, maar zie wel bij veel mensen dat het dan later gaat kriebelen. Omdat ze niet weten hoe het is om alleen te wonen of omdat ze nooit een wilde periode hebben gehad en nieuwsgierig zijn naar wat ze gemist hebben. Bovendien denk ik dat het voor eidereen goed is om een tijdje op jezelf aangewezen te zijn geweest, denk dat je daar veel van leert. Ik snap dus de haast meestal niet zo.

quote:

Op maandag 13 september 2010 17:27 schreef Ripley het volgende:
Ik vind het niet raar, maar zie wel bij veel mensen dat het dan later gaat kriebelen. Omdat ze niet weten hoe het is om alleen te wonen of omdat ze nooit een wilde periode hebben gehad en nieuwsgierig zijn naar wat ze gemist hebben. Bovendien denk ik dat het voor eidereen goed is om een tijdje op jezelf aangewezen te zijn geweest, denk dat je daar veel van leert. Ik snap dus de haast meestal niet zo.

De 'wilde periode' zou ik niet gemist hebben. Wilde tijden kan je ook in een relatie hebben Maar het op jezelf wonen vind ik achteraf zeker wel belangrijk en dat had ik ook moeten doen voordat ik samen ging wonen. Dat raad ik TS dus eigenlijk ook wel aan, ookal is het nu al te laat

Ik woonde op mijn 19e ook samen. We zijn samen volwassen geworden, al groeiden we ieder een andere kant op. 4 jaar later gingen we uit elkaar.

Mijn wilde periodes heb ik daarvoor en daarna gehad.

quote:

Op maandag 13 september 2010 17:31 schreef rijsttafel het volgende:

[..]

De 'wilde periode' zou ik niet gemist hebben. Wilde tijden kan je ook in een relatie hebben

Ik vind het in principe wel vroeg. De mensen die ik 'ken' die op die leeftijd al gaan hokken zijn of rammend christelijk of hebben een mbo opleiding genoten en zijn daarom jaren eerder klaar met leren en zodoende eerder in die levensfase.

Hoewel het in mijn geval ook gekund had op die leeftijd ben ik blij dat ik het niet gedaan heb.

Wilde periodes
Ik woon vanaf mijn twintigste samen, kan niet beter. En dat zonder lage opleiding en streng christelijke achtergrond

Ik vind 21 niet jong. Vriendin van me was 16 als ik me niet vergis.

Er is natuurlijk geen goed of fout in deze zin. Samenwonen kan heel veel redenen hebben, ieder moet voor zichzelf beslissen wanneer hij/zij dat wil.

Ik zelf zou niet samen willen wonen nu, maar dat komt omdat ik op dit moment geen vriendin heb en mijn ex ook andere dingen wilde dan ik. Ik wil nu even niet verantwoordelijk doen, ik wil lekker naar de kroeg op dinsdagavond als ik daar zin in heb en dan woensdag met een kater rond 2 uur wakker worden. Als ik een vriendinnetje krijg die dat prima vind, dan zie ik mezelf best met haar samenwonen.

Aan de andere kant vond ik het ook heerlijk om samen Lost te kijken of wat dan ook, dat burgerlijke heeft ook zo z'n charmes. Maar voor mij wil ik vooral doen waar ik zin in heb nu, en niet teveel nadenken over later.

Ik ga deze week verhuizen naar een huis met een goeie vriend van me. Ik zat altijd prima thuis, maar vond het tijd worden mijn eigen plek te hebben. De argumenten over mijn vrijheid thuis, de financiele voordelen van thuiswonen en de ruimte die ik thuis heb weegde niet meer zo zwaar als de drang een eigen huis te hebben. Dus ookal is het financieel niet zo verstandig, ik ben zeer blij met het huis dat die goeie vriend en ik gevonden hebben en ik weet zeker dat het een super tijd gaat worden.

Iedereen heeft natuurlijk andere prioriteiten. Zo heeft Luthien87 duidelijk de prioriteit bij haar studie liggen. Dat gaat in haar geval hand in hand met geen vriendje kennelijk. Persoonlijk vind ik dat je prima kan settlen als je nog in je studieperiode zit, ook als je minder financiele middelen hebt. Daarbij is het hebben van een relatie niet hezelfde als settlen. Een vriend van mij woont ook ergens met z'n vriendinnetje terwijl ze beide nog studeren, die zijn soms lekker burgerlijk, en soms gaan ze keihard zuipen.

Als een meisje op haar 16e zo ongelukkig is thuis dat ze bij fout vriendje van 21 gaat wonen, dan leert ze daar alleen maar van. Uiteindelijk zal ze zich prima redden en op vroege leeftijd zelfstandig worden. Wat is dan beter? Dat ze per sé nog thuis blijft, terwijl ze daar niet gelukkig is? Ook al is het vriendje van 21 mss geen leuke gozer en is het gedoemd te mislukken, alleen maar levenservaring!

Ik denk niet dat er wat mis is met jong samenwonen. Wel denk ik dat je in de periode tussen je 18e en 23e nog heel erg in ontwikkeling bent qua persoon en je moet ertegen kunnen dat jullie allebei dus nog wat veranderen qua persoonlijkheid. Maar als je dat kan accepteren dan is er denk ik niks aan de hand.

Ik denk wel dat dat de reden is dat stelletjes die jong gaan samenwonen niet bij elkaar blijven. Maar het betekent niet dat mensen die ouder zijn dat niet gebeurt of dat het beter is om te wachten.

quote:

Op maandag 13 september 2010 19:51 schreef AgLarrr het volgende:

[..]

Zonder tongsmiley haal je het helemaal uit de context.

De kans dat je op je 21e de juiste kiest om de rest van je leven mee samen te zijn is niet zo groot, omdat er tussen de 20e en 30e nog wel het een en ander veranderd in jezelf. Maar het kan wel.

quote:

Op maandag 13 september 2010 23:34 schreef Shivo het volgende:
De kans dat je op je 21e de juiste kiest om de rest van je leven mee samen te zijn is niet zo groot, omdat er tussen de 20e en 30e nog wel het een en ander veranderd in jezelf. Maar het kan wel.

Maar wat maakt dat nou uit? Net alsof je pas mag gaan samenwonen als je de ware gevonden hebt. Je weet nooit zeker of je altijd bij iemand zal blijven, dus dat mag geen reden zijn. Als het goed voelt is het goed.

Wat toevallig dat ik dit topic nu tegenkom

Ik heb nu zo'n 9 maanden een relatie met mijn vriendin. Er is nog nooit iemand geweest in mijn leven die ik zo leuk vond en met wie ik zo goed matchte als met haar. Ik ben 19 en zij 21.

Altijd al maakten we grapjes over jonge stellen die samenwonen, just making fun of them eigenlijk. Burgelijke Dunschijterij toch?

Als mijn vriendin dan eens iets cools zag of een idee had, (een trippy behang, het idee om de kamasutra van voor naar achteren te leren en te praktiseren, een platenspeler of een waterbed, ik bedenkt maar ff wat), zei ze " Hey Frank, als wij later niet gaan samenwonen he, dan moeten wij dat ook echt doen/hebben".

Afgelopen maanden hoorde ik echter steeds vaker zinnen uit haar mond beginnend met "Hey Frank, als wij later niet samenwo.. etc" en ik merkte dat het haar stiekem best wel heel leuk zou lijken, en eerlijk gezegd..mij ook.. Niet dat het veel zal veranderen aan de situatie nu, we waren tot voor kort toch al 80% van de tijd bij elkaar.

We durfden het dus allebei niet aan elkaar toe te geven, maar gisteren heb ik gezegd dat ik oprecht niets liever wil dan bij haar zijn en ze barstte in tranen uit van blijdschap

Wat betreft sleur, ik denk dat je dat zelf in de hand hebt tot zekere hoogte. Mijn vriendin en ik kunnen bijvoorbeeld heel goed heel de nacht keihard doorzuipen (Met z'n 2en of met vrienden erbij, maakt niet uit), XTC slikken, bungeejumpen en heel de dag stoned zijn. (Om maar even wat dingen te noemen), maar af en toe een avond samen knus op de bank naar slechte B-series kijken is net zo leuk.

We'll see, ze is eerst een paar maanden in het buitenland, daarna kijken we verder

quote:

Op dinsdag 14 september 2010 02:52 schreef Steamydeluxx het volgende:

Niet dat het veel zal veranderen aan de situatie nu, we waren tot voor kort toch al 80% van de tijd bij elkaar.

Het is toch heel wat anders dat je als het ware vrijwillig naar elkaar toe gaat en als je zin hebt nog naar je eigen plekje kan gaan of dat je gewoon beide in hetzelfde huis woont en elkaar in die zin niet kan ontlopen

Daarbij komen dan een heleboel andere zaken (huishouden / geld) erbij, waardoor de situaties weer veranderen.

Ik zeg niet dat het daardoor slechter wordt, maar het is zeker niet "er veranderd toch weinig, want we zijn al veel bij elkaar"

quote:

Op dinsdag 14 september 2010 02:52 schreef Steamydeluxx het volgende:

Wat betreft sleur, ik denk dat je dat zelf in de hand hebt tot zekere hoogte. Mijn vriendin en ik kunnen bijvoorbeeld heel goed heel de nacht keihard doorzuipen (Met z'n 2en of met vrienden erbij, maakt niet uit), XTC slikken, bungeejumpen en heel de dag stoned zijn. (Om maar even wat dingen te noemen), maar af en toe een avond samen knus op de bank naar slechte B-series kijken is net zo leuk.

Man, waar wacht je nog op? De meest solide relaties zijn gebouwd op het samen stoned/high/aan de crack zijn.