Op de Beestenboerderij!

@ Catwoman: nee, echt leuk klinkt het niet. Maar goed, alles dat gemerkt is moet wel op zo'n manier af worden gevoerd. Stel dat een klein geitje nog niet gemerkt zou zijn en het zou per ongeluk dood gaan, dan zou je het in theorie natuurlijk zelf kunnen begraven ergens op een rustig plekje van het weiland onder een boom of zo. Maar dat mag wettelijk gezien niet natuurlijk

Vanavond is er iemand komen kijken naar de geiten, en ze heeft Carolientje, Bennie en Billy meegenomen naar huis. De geiten waren een cadeau voor haar jarige moeder. Ze krijgen hun eigen weilandje met schuilhok, de geit die daar woonde is namelijk overleden. We hadden er een heel goed gevoel bij en als het goed is krijgen we nog foto's van de geitjes in hun nieuwe huis Nu dus in totaal 7 geitjes en 3 moeders over, en Lellebel met kinders zoekt nog een nieuw huis.

Vandaag hebben de geitjes weer leuk buiten gespeeld met z'n allen, en Abeltje heeft heerlijk met me geknuffeld. Hij liep achter me aan en vond het totaal geen probleem om op de arm genomen te worden en te knuffelen. Dat snuffelende rimpelneusje in je hals is zo schattig Het is echt een lekker ding. Erg jammer dat het een bokje is en we hem niet kunnen houden. Over bokjes gesproken, papa Hoornie is weer terug bij ons. Hij is van iemand anders, maar die heeft ons gevraagd of wij als 'tussenstation' op kunnen treden om Hoornie even bij ons te houden voor hij wordt doorverkocht. Dus sinds gisteren staat hij hier in de wei zielig te mekkeren omdat hij de dames kan horen en ruiken, maar niet zien. En het is ook meteen weer duidelijk dat we een volwassen bok in de wei hebben, als je buiten komt ruik je het al

quote:

Op vrijdag 18 februari 2011 08:17 schreef Zo-is-dat het volgende:
Je zou abeltje kunnen laten castreren, dan kun je die leukerd gewoon houden! Wat leuk dat carolientje en kids een mooi nieuw huis hebben

Ja, we hadden al even gekeken naar de mogelijkheden wat dat betreft, maar mijn ouders zijn niet zo gecharmeerd van het idee. Dan loopt er namelijk een beest rond dat wel gras en voer vreet maar niets oplevert in de zin van snoezig babygeitjesvermaak. En het zou ook betekenen dat we Lellebel en Annabel ook moeten aanhouden tot Abeltje een maand of 3 is, en daarna zal hij een tijdje vruchtbaar zijn maar nog niet geholpen kunnen worden en dus apart moeten zitten... Nou ja, al met al zijn ze dus nog niet overtuigd. Maar hij blijft een charme offensief inzetten, dus wie weet als we binnenkort nog geen geschikt huis hebben gevonden en hij blijft zo lief en leuk... Misschien gaan ze wel om

Vandaag hebben de geitjes ondanks de kou weer volop buiten gespeeld. Het is duidelijk iets minder druk in de wei met 'maar' 3 moeders en 7 lammetjes. Foto's en filmpje van vandaag _{(let niet op het suffe commentaar bij het filmpje )}

Blije huppelgeitjes in de wei:


Dylan gefotografeerd in mid-huppel:


Abeltje en Annabel samen met David en Dylan:


David springt een gat in de lucht:


Hoornie stond een beetje verdrietig in de andere wei te kijken, hij mag zijn vrouwen en kinderen alleen door het gaas heen zien:


Clark maakte hier net een grote bokkensprong terwijl de haan met zijn kip zich tactisch terugtrekt:


Josefientje houdt een oogje op de kinders:


Blij clubje geitjes:


Het was al met al weer een aangename ochtend hier op de beestenboerderij

Ik heb vandaag eindelijk weer eens een relaxt vrij dagje dus tijd voor een update

Inmiddels is de geitenpopulatie teruggebracht tot Margootje en Josefientje met hun kinders; Cliff, Clark, David, Dylan en Dora. Lellebel en haar kleintjes zijn een paar weken geleden verkocht om te dienen als knuffelobject in een gezin met jonge kinderen, en Carolientje was ook al weg. Papa Hoornie heeft inmiddels ook een ander thuis gevonden bij twee mooie damesgeiten.

Het was trouwens nog een behoorlijke uitdaging om Hoornie in de trailer te krijgen... Op de dag dat hij werd opgehaald wilden we hem vangen en alvast in het geitenhok (= ex-tuinhuisje) in de kleine wei opsluiten. Hij liep echter in de grote wei en hij kon aardig hard rennen. Vangen was dus zo goed als onmogelijk. Lokken met eten trapte hij ook absoluut niet in. Uiteindelijk besloten we Margootje op te offeren en als Judas geit in te zetten. Hierbij hielden we Margootje voor alle zekerheid aan een lang touw. Hoornie kon geen weerstand bieden aan de charmes van Margootje de Milf, en toen hij er op klom trokken we Margootje snel de wei uit. Eenmaal uit de wei kon Hoornie uiteindelijk in de hoek gedreven worden en werd hij gevangen. Daarna werd hij opgesloten in het geitenhok dat een luik heeft waardoor de geiten in en uit kunnen lopen en een deur waardoor mensen in en uit kunnen. Het luik deden we dicht en de deur ging op de haak. Zo veilig opgesloten kon Hoornie wachten tot hij werd opgehaald. De dames mochten ondertussen buiten spelen met hun kinders, ook in de kleine wei.

Misschien voel je het al aankomen, maar uiteindelijk lachte Hoornie toch als laatste. Toen we een uurtje later buiten kwamen omdat zijn nieuwe eigenaren er aan zouden komen stond hij breed grijnzend tussen Josefien en Margo in, met z'n kindertjes om hem heen dartelend. Blijkbaar had hij de deur open gebeukt of het luik omhoog gewipt om er door te gaan, hoe dan ook heeft hij kennelijk nog een gezellig laatste uurtje bij ons gehad... Hierna liet hij zich beduidend makkelijker dan eerst vangen en in de trailer werken, om af te reizen naar zijn nieuwe jachtgronden.

Ondertussen wonen de dames met hun kleintjes fulltime buiten en zijn de kleine geitjes al stukken groter dan eerst, vooral Cliff en Clark groeien als kool. Ze zijn ook al echt vervelend aan het worden en proberen regelmatig de andere jonkies (en zelfs hun eigen moeder en tante Josefien ) te pakken te nemen. Hierbij lijkt het ze weinig uit te maken waar ze op klimmen. Gelukkig zijn ze nog te jong om echt wat te doen, maar irritant is het soms wel voor de andere geiten. Als ze straks een week of 12 á 14 zijn moeten ze maar gauw verhuizen. Foto's van het jonge grut op deze druilerige maandag ochtend:

David eet als een echte grote geit al brokjes, en is zo slim om op de stenen te gaan staan zodat hij er bij kan:


Dylan (rechts) is wat minder snugger en moet op z'n achterpootjes staan om te eten:


Margootje met Cliff (links) en Clark (rechts) doet aan eten met hindernissen:


Hier kun je goed zien dat Clark ook al echte hoorntjes krijgt:


De klimstellages, de kleintjes hebben geen enkele moeite meer om op de hoogste tafel te springen, al liggen ze er als het nat is liever onder zoals Dylan en Dora demonstreren:


Hier probeert Clark Dylan te pakken te nemen, Dora kijkt toe vanonder de overkapping:


Voor ik weg ging nam Dylan nog een paar brokjes, maar werd gestoord door mijn telefoon toen ik een foto nam:


En dan nog even de schapen, inmiddels kunnen Willow en Layla elk moment bevallen, al denk ik dat het nog wel ietsje langer zal duren. Ze zijn beiden al weer behoorlijk dik, en eten gelukkig nog goed. Vorig jaar droegen ze allebei een vierling waardoor hun maag zo in de verdrukking kwam dat ze ondanks voldoende aanbod niet meer genoeg brokken konden eten. Hierdoor kregen zowel Willow als Layla slepende melkziekte. Hoewel ze het zelf gelukkig beiden overleefden gingen al Layla's lammetjes wel dood. Willow's lammeren kwamen er wel goed doorheen en werden door ons met de fles bijgevoerd. Dit jaar dragen ze hopelijk maar 2 (maar ik verwacht 3) lammeren per stuk, hopelijk kunnen ze dat wel goed aan. Foto's van de bolle dames:

Met de kop in de voerbak, Willow aan deze kant, Layla er tegenover:


Layla proeft wat kippenvoer, Willow blijft stug door vreten:


Hier kun je goed zien hoe ingevallen de flanken van Willow lijken met die enorme buik er onder:


En nog een foto van Willow's buik, als ik zo kijk schat ik drie lammetjes. Al kunnen het er ook best weer vier zijn:


Hier is ook Layla's hangbuik goed te zien, haar flanken zijn iets minder ingevallen dan die van Willow, maar haar bouw is ook anders. Daar komt ook bij dat Willow al 9 jaar is en al heel vaak heeft gejongd:


De jongedames zijn gelukkig niet drachtig. Zij zijn ondertussen wel heel erg aan het verharen, hier zie je hoe mottig Veritas er bij loopt. Groot voordeel van deze schapen is dat ze niet geschoren hoeven worden maar vanzelf hun haar verliezen.


Dat was het weer voor vandaag, zodra de eerste lammetjes er zijn komen er uiteraard weer foto's voor eventuele geïnteresseerden

[ Bericht 0% gewijzigd door Miss_Isis op 14-03-2011 11:22:07 ]

En opnieuw gezinsuitbreiding! Mijn lieve Willie heeft vanmiddag vier lammetjes gekregen. Helaas is er eentje dood geboren, maar de drie overgebleven schaapjes lijken fit en gezond. Het zijn twee ooitjes en een rammetje, één ooitje heeft witte vlekken en lijkt erg op haar oudere zus Vita, één ooitje lijkt effen bruin te zijn en het rammetje lijkt donkerbruin met lichte witte vegen over z'n zij.

We gaan (in ieder geval voor deze drie kleintjes) voor een Egyptisch goden-thema, en speciaal voor Mouthman en zijn dochtertje noemen we één van de ooitjes Isis. Het andere ooitje noemen we Meret . Voor het rammetje die we al van verre hoorden met zijn geschreeuw gaan we voor Banebdjedet , af te korten tot Baaaaaaaa

Foto's:

Drie kleintjes, geheel rechts kleine Isis, je ziet de achterkant van Ba in het midden, en links een stukje Meret:


Nog een keer, ietsje duidelijker:


Tante Layla is ook binnen, zij zal ook wel snel moeten bevallen en zo heeft mama Willow wat gezelschap:


Onder de warmtelamp met z'n allen:


Nu nog afwachten of mama genoeg melk gaat geven, omdat vooral Ba zo ontzettend schreeuwde denken we dat hij misschien honger heeft. Gelukkig hebben we nog voldoende poedermelk in huis om in te grijpen als dat nodig mocht zijn. Meer foto's volgen ongetwijfeld morgen als het spul de nacht heeft overleeft en een beetje aardig is opgedroogd.

quote:

Op vrijdag 18 maart 2011 18:56 schreef Rewimo het volgende:
Minischaapjes Wat schattig. Even Christan erbij roepen, die wacht al sinds de kleine geitjes op de lammetjes (onze zoon is dol op schapen)

Issie niet teleurgesteld dat het geen 'echte' wollige schapen zijn? De meeste mensen die ze hier zien denken namelijk dat het geiten zijn

Enneh... als Christan zo dol is op schapen... hebben jullie niet toevallig een plekje over in de tuin of zo?

De skapies hebben dit weekend heerlijk genoten van het mooie weer. Zaterdag, amper 24 uur oud stonden ze voor het eerst met hun hoefjes in het gras. Nog wat onwennig, maar ze genoten erg van het zonnetje. Mama Willow en tante Layla waren ook erg blij met het verse gras.

Schapenbipsen in de zon:


Het koppie van Isis en het kontje van Meret:


Tante Layla houdt mij goed in de gaten. Op de achtergrond links een nieuwsgierig geitje dat door het gaas heen kennis wil maken met de lammetjes:


Meret in close up met Ba achter haar:


Nog meer geitjes kijken verbaasd door het gaas:


Vanmiddag had ik vrij en heb ik heerlijk genoten van de zon. Vanaf een uur of 11 tot 's middags half 5 hebben de lammetjes buiten gespeeld en ik heb er bijna de hele tijd in het zonnetje bij naast gezeten. Ze zijn nu al duidelijk groter dan zaterdag en voelden zich al helemaal thuis in de wei en in het stuk tuin waar ze vers gras mochten eten. Al eten ze zelf natuurlijk nog geen gras, ze proeven wel alles dat ze tegen komen. Wat dat betreft zijn het net kleine kinderen. Foto's van vanmiddag in de tuin:

Ik had een cavia rennetje gebruikt om de doorgang naar het stuk tuin waar de schapen mochten lopen deels af te zetten, en zelf fungeerde ik ook als blokkade in mijn tuinstoel. Maar Meret was daar helemaal niet van onder de indruk:


Ook Isis kwam de 'afrastering' inspecteren:


Meret testte het rennetje op geheel eigen wijze:


Ba lag rustig te dutten in het gras:


Even een slokje drinken:


Meret vond mijn telefoon toch best interessant:


Isis wil een hapje laurier proeven:


De grote zussen en tante Layla kwamen ook even gras eten (links Vita, daarna op een kluitje Via, Layla en Veritas):


Even een dor blaadje proeven, je weet maar nooit:


Links Isis en rechts Meret:


Isis checkt even hoe Ba er bij ligt:


En gaat er uiteindelijk ook zelf maar bij liggen:

Update!

Zojuist de dokter na een kopje koffie en een paaseitje uitgezwaaid. Hij heeft vanmiddag onze Layla verlost van maar liefst 4(!) lammeren en één gemummificeerde lammetjes-foetus.

Layla was al sinds gisteravond wat onrustig, in zo'n mate dat ik gisteravond om 23 uur, vannacht om 3 uur, vanochtend om 5.45 en daarna toen ik opstond om 7.30 heb gecontroleerd hoe ze er aan toe was. En natuurlijk was er steeds niets te zien, behalve slijm. Omdat ze vandaag de hele dag nog steeds onrustig was, ging liggen en weer staan, naar haar buik keek en zich afzonderde waren we er van overtuigd dat het toch echt moest gebeuren. Toen het om 15 uur nog steeds niet opschoot toch maar de dokter gebeld, en hij was er met 10 minuten. Vervolgens heb ik Layla in de houdgreep genomen (kop tussen mijn benen, mijn knieën tegen haar schouders en met een hand naar achter haar halsband vasthouden) en is de dokter tot aan zijn schouder naar binnen gegaan. Layla was hier niet blij mee, maar gelukkig had ik haar stevig vast.

Toen de dokter voelde bleek dat haar baarmoedermond nog niet zo 'rijp' was als zou moeten, maar omdat ze zo'n enorme buik had zouden de lammetjes volgens de dokter ook moeilijk natuurlijk komen. Ze kon vanwege de omvang van haar buik namelijk niet voldoende kracht zetten om ze er uit te werken. De dokter heeft toen de baarmoedermond verder open geduwd en één voor één de lammetjes er uit getrokken. Hierbij bleek dat twee lammetjes samen voor de uitgang lagen, de één met de kop eerst, de ander met de kont. Gelukkig kreeg de dokter ze er goed uit. Layla leek eerst veel pijn te hebben, maar zodra lammetje één er uit was hoefde ik haar nog nauwelijks in bedwang te houden en had ze alle aandacht gericht op haar kleintje.

Lammetje nummer één was een rammetje, nummer twee een ooitje, daarna kwam de gemummificeerde foetus ( ) en vervolgens nog een ooitje. Daarna ging de dokter er nog één keer tot aan zijn schouder in en bleek er nog een lam aan de andere kant te liggen. Deze ging er lastiger uit, en toen ze er eenmaal uit was bleek waarom: ze was echt gigantisch! De dokter vond haar formaat zo bijzonder dat hij zelf foto's heeft genomen van de vierling.

Hier onder de foto's van het spektakel:

Lammetje één en twee naast elkaar:


Close up, de achterste met meer wit is de eerste, het rammetje:


Hier iets uitgezoomd, links de dokter die met zijn arm in Layla zit:


Mummie foetus:


Drie lammetjes geboren, allemaal gezond:


Nog een keer drie op een rij:


Hier hoef ik Layla al nauwelijks meer vast te houden terwijl de dokter nog bezig is met nummer 4:


Vooraan ligt hier het vierde lam, met veel wit:


En de foto's die de dokter zelf heeft gemaakt (betere kwaliteit, want camera ipv telefoon)

Hier geheel links het grote lam, rechts daarnaast de eerst geborene die een stuk kleiner is dan zijn gigantische zus:


Op de voorgrond de mummie, rechts het laatste jumbo lammetje:


Al met al een enerverende middag, maar gelukkig zijn alle lammetjes gezond en wel. Nu kunnen we ons voorbereiden op de eerst volgende weken om de paar uur flessen En hopen natuurlijk dat ze het allemaal overleven.

Oh ja, namen moeten nog voor de dames. We gaan voor het rammetje voor Christan Als iemand een goed idee heeft houden we ons aanbevolen. Graag namen die niet te lastig zijn en een leuk thema vormen, liefst goed passend bij Christan

Inmiddels zijn de namen bepaald in goed overleg hier. Het is geworden:

Rammetje - Christan (speciaal voor Rewimo en haar zoon )
Ooitje 1 (vrij wit, 2 grote bruine vlekken op haar rug) - Livia
Ooitje 2 (donkerbruin met mooie witte vegen) - Bella
Ooitje 3 (veel wit, erg groot) - Nora

We hebben daarnet ook al even een beetje melk geprobeerd te voeren en vooral Nora snapte het al aardig (typisch... de gene die het het minst nodig hebben zuipen de fles altijd als eerste leeg). Verder is het zaak dat ze allemaal gaan drinken bij mama voor de biest met afweerstoffen. We gaan ze dan om de paar uur bijvoeding aanbieden in de vorm van poedermelk.

We hebben nog wel onze twijfels over lammetje Christan. Hij leek het drinken uit een fles helemaal niet te snappen, en loopt steeds weg van zijn moeder en zusjes. Als hij dan met z'n koppie in een hoek van de stal terecht komt blijft hij daar dom staan tot zijn moeder hem komt ophalen. Hij komt ook wat traag over en is tevens de kleinste, dus we maken ons wel enige zorgen. Hopelijk komt het nog goed en trekt het in de loop van de avond bij.

@Cat: ja, dat zijn restjes vruchtvlies waar in gepoept is. Ik weet dat het bij mensen niet goed is, maar bij eigenlijk alle schapenlammetjes die ik geboren heb zien worden hier zag het er volgens mij wel zo uit. Ik kan het me eigenlijk niet echt anders herinneren... Maar deze lammetjes hebben natuurlijk ook wel stress ervaren door er met ferme hand door een DA uit getrokken te worden. Misschien dat het daar ook mee te maken heeft.

Anyway, allemaal bedankt voor het duimen voor het Christan-lammetje maar ik vrees dat het niet heeft geholpen... Rewimo, misschien maar beter inderdaad dat je het niet verteld. Het Christan-lammetje heeft al een pittige start gehad (hij is zelfs door de lucht gezwiept en met zijn kop in de waterbak gehangen om een beetje bij te komen tijdens zijn geboorte) en zijn conditie nu lijkt helaas niet verenigbaar met het leven.

Gisteren viel al op dat hij wegliep van zijn zusjes en mama en vervolgens tegen een muur aan bleef staan. Dit vonden we al raar en we hebben hem steeds toen we het zagen terug gelegd bij zijn zusjes onder de warmtelamp. Gisteravond rond half 12 kregen ze nog een laatste fles en toen lag hij weer een paar meter verderop tegen een koude muur aan, zonder te bewegen. Hij was behoorlijk koud en wilde toen ook niet drinken. Ook maakte hij geen enkele aanstalten om bij Layla te proberen te drinken. We hebben een beetje melk naar binnen geprobeerd te gieten en hem weer onder de lamp gelegd, maar op dat moment dachten we al wel dat hij de morgen waarschijnlijk niet zou halen.

Uiteindelijk lag ik om 12u in bed, ik was behoorlijk moe na de vorige nacht steeds wakker te zijn geweest. Maar goed, ik kon dus niet slapen en zat steeds te denken aan het lammetje. Stel dat hij gewoon wat meer warmte en vocht nodig had om wel levendig te worden? Zelfs het feit dat hij naar Rewimo's zoon vernoemd was bleek ineens een argument Na veel wikken en wegen besloten dat ik liever wel iets doe en dat hij dan toch dood gaat dan dat ik niets doe terwijl hij had kunnen overleven.

Dus om kwart voor 1 weer mijn bed uit, vriend slaperig mopperen ('nou, doe dan maar wat je niet laten kunt') en richting stal. Daar het lammetje bekeken, geen verbetering, dus in een dekentje gestopt en mee naar binnen. Met hangen en wurgen een beetje warme melk er in gekregen, schoon gepoetst met een warme, vochtige lap en toen in het dekentje gewikkeld mee naar bed. Daar uiteraard weer wakker liggen, want elk geluidje lette ik op. Het lammetje lag in en op zijn eigen fleece dekentje ivm nachtelijke ongelukjes, en tegen mij aan onder het dekbed (met zijn neusje er goed uit voor frisse lucht). Eigenlijk lag het voor geen meter maar goed, je doet eens wat

Af en toe dommelde ik wat weg, en om half 4 werd ik wakker van een koud neusje tegen mijn arm. Ik dacht dat hij misschien wilde eten, dus uit bed, naar de kamer, flesje in de magnetron en proberen. Toen bleek echter al dat er geen verbetering was opgetreden; hij wilde niet slikken, kon zijn hoofdje maar moeilijk overeind houden en kon helemaal niet staan. Ook met ondersteuning hingen zijn pootjes er als slappe spaghetti sliertjes bij. Toen bleek al dat hij waarschijnlijk snel dood zou gaan en heb ik besloten hem met dekentje en al onder de warmtelamp terug in de schuur te leggen, zodat hij rustig kon inslapen bij zijn moeder en zusjes. Vanochtend om half 9 leefde hij nog (net) en zojuist is hij overleden.

Dus helaas, drie gezonde lammetjes voor Layla. Toch ben ik blij dat het zo is gegaan, ik weet dat ik alles gedaan heb wat ik kon doen

Dank jullie wel voor de reacties Ik vind het zelf ook sneu. Momenteel druk zoekende naar biest, hebben de indruk dat Layla niet genoeg produceert. Nora doet het goed, Livia had erge honger maar Bella zondert zich af... Hopelijk vinden we straks ergens biest bij een boer en krijgen we ze er bovenop!

Oh, nog vergeten antwoord te geven @ Rewimo:

5 lammetjes is idd echt heel erg veel, en 4 is ook erg veel maar komt bij ons wel vaker voor (Willow had er bijvoorbeeld vorig jaar ook 4, en dit jaar 3 levenden en 1 dode). Drielingen komen redelijk vaak voor, en tweelingen zijn standaard. Het hangt van het ras af hoe vaak ze meerlingen geven, en dit ras staat er wel om bekend veel lammetjes te krijgen. Hierbij is een drieling normaal gesproken wel te doen voor een ooi maar een vierling kunnen ze niet alleen. En het lijkt er tot nu toe op dat Layla een drieling ook (nog) niet alleen af kan gezien de conditie van de overgebleven kleintjes. Het kan zijn dat haar melk gewoon nog op gang moet komen, dus we voeren bij en wachten af.

De biest is inmiddels gevonden bij een boer uit de buurt, dus er gaat zo meteen een eerste flesje biest in voor de skapies. De drieling van Willow verkeerd ondertussen in blakende gezondheid en speelt lekker buiten in de zon. Layla blijft de eerste dagen uiteraard nog binnen met haar kroost met de warmtelamp aan. We hebben al wel besloten dat we Layla niet meer willen laten dekken. Ze mag bij ons blijven en oud worden, maar haar zwangerschappen geven te veel gedoe en het is sneu voor haar als het steeds zo moeilijk gaat en ze lammetjes verliest. En Willow mag ook met pensioen, ze is al 9,5 en wat mij betreft heeft ze nu wel voldoende lammetjes op de wereld gezet. Volgens de DA kun je ooien makkelijk laten dekken tot ze zo oud zijn dat ze vanzelf niet meer drachtig worden, maar het is wel zwaar voor haar dus van mij hoeft het niet meer.

Verder houden we Vita van vorig jaar zeker aan en misschien Isis of Bella van dit jaar, zodat we in de toekomst de jongere garde toch nog lammetjes kunnen laten krijgen. De rest wordt dan verkocht.

Helaas, nog meer slecht nieuws

We hebben nu nog maar één lammetje over, alleen Livia is er nog. Vanmiddag toen we biest gingen voeren bleek Bella zo zwakjes dat we haar mee naar binnen hebben genomen, in een wasmand met kruiken en dekentjes om op temperatuur te komen. Ze wilde of kon niet (meer) drinken en overleed vrij snel. Toen het tijd was voor de volgende voeding bleek ook Nora al te zijn overleden. Nu is dus alleen nog maar Livia over, en ook over haar maken we ons zorgen. We hebben geen idee waar het door komt maar het is wel heel sneu om zo één voor één de lammetjes dood te zien gaan. Dit sterkt ons nog meer in het idee dat Layla niet meer opnieuw gedekt moet worden, voor haar is het ook heel naar om zo haar kleintjes te verliezen.

Edit: we zijn heel erg aan het twijfelen... Livia naar binnen halen nu ze nog enigszins 'goed' lijkt te functioneren (lees: kan staan en probeert te drinken) om te proberen haar te redden en Layla alleen laten? Of Livia bij Layla laten met het risico dat ze vanavond dood gaat zodat Layla dan ook alleen is? Moeilijk...

[ Bericht 19% gewijzigd door Miss_Isis op 27-03-2011 17:32:30 ]

De knoop is doorgehakt, Livia ligt naast me in de wasmand met dekentjes en kruiken op de bank. De kans dat ze dood gaat is groter als ze bij Layla blijft. We denken dat Layla inderdaad geen of heel weinig melk geeft, maar dat kan haast niet alleen de reden zijn. We hebben namelijk wel bijgevoerd steeds. Maar goed, misschien kregen ze toch niet voldoende binnen. Wat betreft afvalstoffen van de mummie weet ik niet of dat iets kan doen, de DA zei er niets over in ieder geval.

Layla vond het heel naar dat ik haar enige overgebleven kind mee nam, om haar af te leiden heb ik Willow met haar lammetjes bij Layla in gelaten. Ik hoop dat ze er snel overheen is, het is echt heel sneu om te zien hoe ze steeds haar lammetjes probeert te roepen. Ik heb wel grote twijfels over Livia's overlevingskansen maar we doen ons best. Ze heeft net nog een beetje biest gemengd met lammetjesmelk gehad (gemengd omdat de biest zo dik is als pap en heel lastig drinkt) en ik denk dat we nu maar om het uur/1,5 uur dat aan gaan bieden en hopen dat ze drinkt.

Het gaat niet goed hier, Livia lijkt het niet goed te doen en wil niet drinken. Net ruim een uur bezig geweest met het in haar bekje laten lopen van melk met biest dmv een rietje, in totaal is er 1,5 gram ingegaan... niet genoeg dus. Ze wil ook niet drinken, lijkt geen sabbelneigingen meer te hebben.

Foto's van vandaag:

Livia probeert te drinken bij Layla, Nora lag er hier al niet lekker bij:


Bella op de arm tijdens een voeding:


Alle drie nog bij Layla:


Bella in de wasmand:


En foto's van daarnet, Livia in de wasmand naast me op de bank:






Ik ga er eigenlijk van uit dat ze het niet gaat overleven... maar goed, we proberen het nog.

Helaas, bedankt voor de steun/tips maar het is voor ons nu einde verhaal. Livia heeft totaal geen zuigreflex meer aan de fles of op mijn vingers, wil niet meer, doet niets meer. Ze is lekker warm en ligt rustig, maar het is echt een kwestie van dwingen met elk druppeltje biest en melk. Ze wil gewoon heel erg niet. Dwingen dmv een sonde willen we eigenlijk niet doen. Onze DA is er geen voorstander van (we hebben het er al eens eerder over gehad) en voor ons gevoel is het ook niet goed om een lam zo te 'dwingen'. Als ze het niet op z'n minst een beetje zelf kunnen en willen houd het voor ons op. We hebben sterk het gevoel dat er toch iets fundamenteel mis is/was met deze lammetjes die ondanks warmte en bijvoeding in zo'n korte tijd stuk voor stuk zo erg verzwakten en dood gingen.

Livia is op dit moment nog niet dood, maar we hebben haar net terug gebracht naar de stal. Daar leefde ze op toen ze Layla hoorde en probeerde zelfs te drinken. Layla was ook heel erg blij Livia weer te zien. Livia onder Willow laten drinken werkt trouwens ook niet, Livia wil er niets van weten en Willow wil niet vrijwillig andere lammetjes laten drinken. Het enige dat we nu kunnen en willen doen is hopen dat Layla toch voldoende produceert om Livia in leven te houden, al denk ik zelf niet dat dit gaat lukken. Maar in het ergste geval heeft Layla nog eventjes haar kleintje terug en is de kleine tenminste bij haar mama als ze dood gaat.

Al met al geen geweldig weekend hier, en erg vervelend dat het zo moet gaan. Zelf ben ik toch wel tamelijk moe van de korte/gebroken nachten en heb ik behoorlijk spierpijn van het worstelen met Layla gister toen de DA haar lammeren haalde. Ik ga zo douchen en slapen (hopelijk vrij lang) en we zien morgen wel hoe de situatie er voor staat. Mocht Livia morgen op wonderbaarlijke wijze zijn opgeknapt dan gaan we uiteraard vol goede moed verder en waar nodig bij voeden. Maar voorlopig houdt het dus even op.

Nou, geen wonder maar misschien een klein wondertje. Livia leeft nog, dus vandaag er weer op volle kracht tegenaan. Layla is heel zorgzaam voor haar, dus dat is fijn. Zojuist de DA er bij gehad om toch nog maar eens te kijken, zelfde DA als die Layla verlost had. Hij vond het ook heel jammer dat alle lammetjes op één na dood zijn gegaan.

Layla heeft nu een spuit gekregen om melk op te wekken, tevens heeft de DA gevoeld en ze bleek verstopt. Toen heeft hij de verstopping uit de uier getrokken. Dit ging met aardig wat geweld, geen wonder dat de lammetjes dit niet zelf los konden drinken. Layla spartelde hard tegen en het deed duidelijk behoorlijk pijn, maar uiteindelijk kwamen er aan beide kanten goede straaltjes biest uit! Toen Livia er onder gezet terwijl ik Layla nog steeds vast hield, en de DA heeft haar bekje een beetje nat gemaakt met Layla's biest. Ze had echter net daarvoor met pijn en moeite een flesje gehad (ook door de DA) dus ze zat vol en was behoorlijk moe. Nu gaan we elke twee uur Layla vangen, even kijken of ze nog biest geeft, en dan Livia er onder. Als ze van Layla heeft gedronken krijgt ze daarna nog aanvulling dmv de fles. Zodra Layla geen melk/biest meer geeft bellen we de DA en halen we ff een spuitje voor stimulering van de melkproductie op om onderhuids toe te dienen.

Mijn spierpijn was vanochtend al een stuk minder en ik rook weer heerlijk naar cacao-olie en jasmijnbloesems en zulks na het douchen. Gelukkig heb ik nu na dat half uur schaap-worstelen vanochtend weer de rijpe geur van pas bevallen ooi om me heen hangen en kan ik me verheugen op nieuwe spierpijn morgen Ben blij dat ik morgen naar m'n werk moet, eindelijk even rust

Zojuist flesje gegeven en bij mama laten drinken, Livia lijkt al ietsje levendiger! Straks om half 2 weer opnieuw proberen. De spuit van de DA lijkt geholpen te hebben, Layla gaf duidelijk melk al leek het haar wel pijn te doen. Ze wilde Livia eigenlijk niet laten drinken hoewel Livia het goed probeerde. Livia heeft daarom eerst een beetje lammetjesmelk met beetje koeienbiest uit de fles gedronken (wilde ze wel) en toen opnieuw geprobeerd bij Layla. Omdat dit alweer niet zo best lukte heb ik Layla opnieuw in de houdgreep genomen en heb ik haar onder dwang van beide kanten gemolken in een lege fles die ik had meegenomen. Na even proberen kwam er aardig wat uit, en ik heb in totaal meer dan 50cc biest in die fles gekregen! Goed voor de doorstroming hoop ik maar, en hopelijk zit er nog genoeg in zodat Livia ook nog van mama kan drinken. Daarna de speen van de andere fles er op geschroefd en Livia daarvan nog eens laten drinken. Dit wilde ze ook wel, misschien hielp het dat ik ondertussen ook net zo rook als haar mama Uiteindelijk weg gegaan en toen probeerde ze opnieuw bij Layla te drinken, en deze keer leek het redelijk goed te gaan. Ik hoop dat het handmatig melken een beetje heeft geholpen en dat het nu minder pijn doet als Livia drinkt.

Foto's van de vers gemolken biest ter bewijs (ik ben er nogal trots op ):

Beetje onduidelijk:


Iets duidelijker: