(Aanstaande) Docenten Topic Deel XXI

Even een vraagje:

ik heb een eigen leslokaal en ik wil het wat meer 'mijn lokaal' maken. Hebben jullie wellicht ideeën? Ik kan de leerlingen misschien dingen laten maken om op te hangen, misschien kan ik ergens goedkoop posters van omslagen van bekende boeken krijgen? etc.

Voor welk vak precies?

-edit-
Ik ben veel te druk om hier geregeld te reageren terwijl ik dit topic zo tof vind.

Nederlands .

Tja, verder dan posters en werk van leerlingen kom ik ook niet echt.
Ik probeer even het lokaal van mijn collega's Nederlands voor de geest te halen maar ik kom er te weinig.
Volgens mij hangt het daar in ieder geval vol met A3'tjes met gemaakt werk van leerlingen.

Ik denk dat alleen mijn brugklas ervoor te porren is en dat zijn maar 3 lln dus dan ben je wel even bezig voor je het lokaal gevuld hebt en ik wil een raam dat uitzicht geeft op een ander lokaal afplakken ), dus ik ga ook eens zoeken of ik ergens goedkoop / gratis passende posters kan vinden.

Brugklas van 3 lln? Jezus!

Langsgaan bij de bieb of boekhandel wil wel eens wat opleveren, Viking .

Is er geen budgetje voor je lokaal? Bij ons is er voor iederen 20 euro per jaar ofzo om in je lokaal te steken, maar dat wordt bepaald niet aan de grote klok gehangen. Kun je een paar mooie posters van aanschaffen bij plint.nl (Plint )

Maandag voor het eerst lesgegeven op mijn stageschool. Docent en medestagiair vonden het goed gaan (ze waren aan het werk en deden mee), maar ik vond het minder gaan, vond het veeeeel te rumoerig en wist niet goed wat ik daarmee moest (ja, elke keer om stilte vragen, lln aanspreken, maar dan kom je niet meer aan je les toe!). Paar meiden zaten me ook op een erg vervelende manier uit te proberen, heel brutaal, maar dan niet in woorden, meer in houding/gezichtsuitdrukking/lachen etc..

Morgen voor de tweede keer lesgeven, weer die klas. Ben benieuwd hoe het nu gaat. Vooral tegen het gedrag van die meiden zie ik op. Vorige les wat het aan het eind veel te rumoerig, zodat ik maar gestopt ben met het nakijken van de laatste oefening (ik vroeg ook gewoon te veel/te lang van ze, want daarvoor hadden ze best goed gewerkt), maar hoop niet dat ze nu het idee hebben dat ze over me heen kunnen lopen.. dat wordt nog een aardige kluif dan.

quote:

Op dinsdag 21 september 2010 20:21 schreef Baba-O-Riley het volgende:
Wat die klassengroottes betreft: mijn ideale klassengrootte is 24/25. Maar wat ik nu voor mijn neus heb is zonder uitzondering allemaal 30 stuks. Dan heb ik het dus over VMBO. Als ik dan soms es naar de havo/atheneum gluur, dan zitten ze daar met 20/25 leerlingen...

Bij ons houden ze juist de VMBO-klassen bewust wat kleiner, rond de 25, en zijn alle VWO-groepen 30 of meer. Vanuit de gedachte dat hoe hoger het schooltype, hoe lager het 'stuiterbalgehalte', en daar zit wel wat in, maar dan nog vind ik voor elke puber 'n klas van 30 te groot, ongeacht het schooltype.

Van 'n eigen lokaal kan ik alleen maar dromen . Hoewel ik dit jaar niet te klagen heb, voorgaande jaren hoefde ik niet te denken aan 'het lokaal leuk inrichten', want welke van de acht moest ik dan kiezen? Dit jaar zit ik alsnog in vijf verschillende, maar in een daarvan wel veruit het vaakst. Nu alleen nog de collega met wie ik daar steeds afwissel zover krijgen dat ie het bord niet steeds volgekalkt achterlaat, een voor 'n SO-inhaler naar de gang geschoven tafel weer naar binnen haalt, de gordijnen weer opendoet nadat ie film heeft gekeken enz .

quote:

Op dinsdag 21 september 2010 20:52 schreef Naamah het volgende:
Maandag voor het eerst lesgegeven op mijn stageschool. Docent en medestagiair vonden het goed gaan (ze waren aan het werk en deden mee), maar ik vond het minder gaan, vond het veeeeel te rumoerig en wist niet goed wat ik daarmee moest (ja, elke keer om stilte vragen, lln aanspreken, maar dan kom je niet meer aan je les toe!). Paar meiden zaten me ook op een erg vervelende manier uit te proberen, heel brutaal, maar dan niet in woorden, meer in houding/gezichtsuitdrukking/lachen etc..

Ik kreeg van mijn toenmalige begeleider de volgende tip: als de klas niet stil is wanneer je wat vertelt, dan hou je op met praten totdat ze wel stil zijn. (Ik weet alleen niet of jij in jouw geval iets aan het vertellen was of dat ze zelf aan het werk waren.) In het begin zul je dan wat langer moeten wachten, maar uiteindelijk werkt het. (Ik weet van een collegaatje dat die een keer een heel lesuur heeft gewacht. Dat is misschien wel wat teveel van het goede , maar de volgende les heeft ze uitgelegd hoe idioot dat eigenlijk was, en sindsdien liep het goed in die klas.)

Het is in ieder geval een heel concrete tip en ik heb er veel aan gehad. Ik pas 'm nog steeds toe als m'n klassen wat drukker zijn. Het helpt inmiddels vrijwel meteen. Je kan er ook een consequentie aan hangen als je denkt dat dat nodig is: 'Ik heb mezelf nu al /eentwee keer moeten onderbreken, bij een tweede/derde keer..' of iets dergelijks. Wel de consequentie doorvoeren natuurlijk.

Als ze aan het werk zijn en het wordt niet rustig, kun je ze de tafeltjes in toetsopstelling laten schuiven. Dat deed ik voorheen ook wel eens: niet rustig, dan gaan we allemaal apart zitten. Dat werkt op de een of andere manier. In principe (als je gewoon een rijtjesopstelling hebt) is het 5 seconden werk om ze uit elkaar te zetten, en het kan enorm schelen.

Ja heb ik gedaan, op m'n aller- aller- alleraardigst (maar wel duidelijk). Hij is nogal eh, gevoelig en wil nog wel eens weken (wat zeg ik? maanden!) later op zo'n voorval terugkomen en dan een gesprek van een uur willen over de toon waarop ik het zei . Maar goed, de boodschap is gebracht, ubervoorzichtig, morgen merk ik of het lokaal nu anders wordt achtergelaten.

ik heb me met grote tegenzin ziekgemeld vandaag... ik stond dinsdag met koorts voor de klas (s ochtends thuis nog geen koorts) en dat was geen succes... 's avonds echt erg ziek van geweest, en vandaag nog iets zieker. ben wel blij dat ik ben thuisgebleven, maar t voelt niet fijn...

morgen ben ik sowieso vrij... moet om half twaalf laten weten of ik vrijdag weer kom. durf t nu echt nog niet te voorspellen...

maak me wel druk om hoe ik t nu ga doen met t schema... er staat dinsdag een proefwerk voor 1f gepland, maar voor die tijd wilde/moest ik nog een grammar SO doen en bespreken met ze...

Da's het irritante inderdaad. Een collega van me (oudere man, nooit ziek) zegt altijd: "je kunt je het beste maar gewoon nooit ziekmelden, want dat dagje rust weegt niet op tegen de hoeveelheid gedoe die je je ermee op de hals haalt". Daar zit wel wat in, maar wankel op de beentjes voor dertig pubers is ook weer niet handig.

Ik zie eigenlijk het punt niet hoor. Schema's en planners zijn geen doel op zichzelf. Die pas je dan toch even een beetje aan? En een toets kun je toch een les uitstellen? Mijn lessen zijn misschien niet strak genoeg georganiseerd en gepland om hier een probleem mee te krijgen. Een of twee dagen ziek moet kunnen, daar heb ik helemaal geen gedoe van, een week of langer wordt natuurlijk problematischer.

Ik vind ziek zijn ook een hoop gedoe. Ben zelf nog niet ziek geweest, maar leerlingen wel: de één is 2 dagen ziek, de ander is een week ziek en dan moet ik dus gaan bijhouden wie waar gebleven is, een inhaalschema maken, nakijken met deze leerlingen en zorgen dat de rest ook nog aan het werk kan.

quote:

Op donderdag 23 september 2010 07:55 schreef mane het volgende:
Ik zie eigenlijk het punt niet hoor. Schema's en planners zijn geen doel op zichzelf. Die pas je dan toch even een beetje aan? En een toets kun je toch een les uitstellen? Mijn lessen zijn misschien niet strak genoeg georganiseerd en gepland om hier een probleem mee te krijgen. Een of twee dagen ziek moet kunnen, daar heb ik helemaal geen gedoe van, een week of langer wordt natuurlijk problematischer.

Dit dus. Nu heb ik wel mazzel dat ik alleen maar bovenbouw heb: die hebben allemaal een studiewijzer en kunnen dus in principe weken vooruit zonder mijn bezielende leiding Maar ook in andere klassen moet je kunnen schuiven, een dag of twee ziek moet een keer kunnen. (Ik ben gemiddeld 1 of 2 keer per jaar twee dagen uitgeschakeld door een migraine die ik echt niet meer weggeslikt krijg met medicijnen. Ik moet er niet aan denken dat ik die dagen toch voor de klas zou gaan staan. Niemand heeft daar wat aan, denk ik. Ik ben in ieder geval geen beste docente als ik me zo voel.)

quote:

Op donderdag 23 september 2010 08:07 schreef Viking84 het volgende:
Ik vind ziek zijn ook een hoop gedoe. Ben zelf nog niet ziek geweest, maar leerlingen wel: de één is 2 dagen ziek, de ander is een week ziek en dan moet ik dus gaan bijhouden wie waar gebleven is, een inhaalschema maken, nakijken met deze leerlingen en zorgen dat de rest ook nog aan het werk kan.

Misschien kun je er wat meer het probleem van de leerling van maken : als ze niet extreem lang (meerdere weken) afwezig zijn geweest, moeten ze ook zelf een oplossing kunnen bedenken en uitvoeren voor het inhalen van gemiste stof, vind ik. Nu loop jij te redderen en te organiseren, maar (zeker oudere) leerlingen kunnen dat misschien ook prima zelf (hooguit met wat ondersteuning in het begin). Waarom moet jij bijhouden wie waar gebleven is?

Dit gaat om een brugklas . Maar ik wil idd met ze afspreken dat ze als ze beter zijn zelf bij me komen met een plan om het werk in te halen.

ik draai in principe volgende week gewoon het schema van deze week, en de dinsdag gebruik ik om alvast wat na te kijken en zelfst. werk enzo, vast een nieuwe tekst. op zich geen ramp, maar ik wist eerst niet hoe ik het de kinderen kon doorgeven dat hun eerste les met mij (na het weekend) géén proefwerk is. is nu allemaal gelukt, via de roostermaakster.

ik kan dus rustig tot dinsdag uitzieken (morgen nog thuis, dan weekend, maandag iclon/opleiding) en denk dat ik er dan wel weer fris als n hoentje voor kan staan.

nu nog evenveel koorts als gisteren dus nog ziekgemeld voor morgen...

Oh vandaag ik mijn vak. Ik heb echt de mooiste baan ter wereld .

Die tip van tafeltjes uit elkaar vind ik handig! Thanks Jentin! Zo simpel, maar kan heel effectief zijn volgens mij. Heb binnenkort een leesles, ga 'm uitproberen als het dan te onrustig blijft.

Dat wachten tot het stil is.. tja.. aan de ene kant handig en heb het al een paar keer geprobeerd en het werkt wel, maar zodra ik dan verder ga begint het meteen weer rumoeriger te worden. Dan blijf je jezelf onderbreken, gaat de vaart uit je les en verlies je alleen maar meer de aandacht van je leerlingen, waardoor ze nog rumoeriger worden. Moet nog even wat natuurlijk overwicht kweken, dan wordt het vast beter toepasbaar

Ik had vandaag twee dames die normaal door het lokaal verspreid zitten samen vooraan gezet, zodat ik ze flink op de vingers kon kijken de hele tijd . Ik verwachtte wel een "Waarom?", maar zelfs dat niet . En het hielp echt! Ik zie het meteen als ze met hun mobiel spelen. Ik zal de bovenbouw ook eens anders gaan inrichten, maar daarbij verwacht ik wel een hoop protest .

Er was 'n collega van je op tv! (denk ik, werk je in Haren?)

quote:

Op donderdag 23 september 2010 19:38 schreef ShadyLane het volgende:
Er was 'n collega van je op tv! (denk ik, werk je in Haren?)

Werkte (werk nu in Den Haag). Was hij / zij van het doveninstituut aldaar? Welk programma was het? .

Journaal 18:00, misschien komt hetzelfde item om 20:00 wel weer. Ik weet niet meer hoe ze heette, in elk geval iets met 'van', en ze had krullen. Het ging over 112 kunnen bellen met een of ander tekstsysteem of zoiets, omdat contact maken met 112 voorheen voor doven niet echt handig ging.

Even gezien op UG en het is idd een oud-collega van mij .

even een paar crossposts uit slank... ik had weer een dip-dagje (eerste dag terug na ziekte)

Mavo2: het duurde 35. 35!!!!!!!! minuten!!!!!! voor ik íets met ze kon doen deze les. ik kon mn tranen tijdens de les inhouden maar toen ze de deur uitliepen was ik echt helemaal in tranen...

ben naar huis gestuurd ipv naar de studiemiddag te gaan. nadat ik had uitgehuid bij de nieuwe docentencoach en net weer een beetje was bijgekomen kreeg ik er namelijk nog wat botte "feedback" overheen van een niet zo tactische collega. Over een klas die wat mij betreft goed gaat. Dat wilde ze even rechtzetten, want dat gaat namelijk helemaal niet goed want blablablabla. Ok. Bedankt.

toen was ik pas écht overstuur. Echt balen, mn eerste uur ging fantastisch en nu overschaduwt dit mn hele dag (ik probeer t van me af te zetten, maar t lukt niet goed)

met mavo 2 gaat elke les slechter dan die ervoor. met mavo 1 en havo 4 gaat t beter, en vwo 5 is de klas die wat mij betreft goed gaat maar volgens mijn collega dus niet (volgens/namens de leerlingen)

en dan gebeurde er tijdens de les ook nog dit:

quote:

had ik al verteld dat ze deze les ook hardop begonnen te zeggen dat ze hun vorige docent missen?
"ik mis mevrouw S." - toen kon ik even niet zo kalm blijven als ik wilde, en riep ik iets van "oh, J. en, wat was er allemaal zoveel leuker bij mevrouw S.?" waarna een meisje dat heel erg moeilijk was in t begin voor me wél heel hard riep: "het was helemáál niet leuker bij mevrouw S. wat een onzin!"

ik heb er daarna niks mee over gezegd, tot een jongen een liedje begon te zingen over hoe hij mevrouw S. miste.... Ik heb hem gevraagd of hij dacht dat dat leuk voor mij was, om dat te horen. Nee, dat was t niet, en daarna begon hij te slijmen dat ie mij nog niet zo goed kende maar als ik weg zou gaan zou hij ook een lied voor me zingen

maar ja die discussies moet ik helemaal niet aangaan natuurlijk en ik moet t me niet aantrekken, maar t was onmogelijk om iets klasiskaals te bereiken de eerste 35 minuten. telkens weer een spaak of drie in t wiel. tegelijk. tegen elkaar. tegen mij. boos om alles..... bah...


edit: ik probeer me te richten op de positieve punten - meisje C die moeilijk was maar na veel structuur en positieve bemoediging nu met me mee zit, leerlingen D en D, die nu goed werken, leerling C.W. die ik vandaag zag gloeien van trots nadat ie vorige keer moest nablijven en nu, op een andere plek, heel goed zat te werken en veel complimentjes daarover van mij kreeg... dat zijn de lichtpunten in de klas.

Poeh, wat een verhaal Erg jammer dat het soms zo moet gaan

De kunst is echt, hoe moeilijk het ook is, om het je niet persoonlijk aan te trekken.

En verder: duidelijk zijn. Spel het voor ze uit wat de regels zijn, wat je van ze verwacht en wat zij van jou kunnen verwachten. Deze kinderen smeken erom. Wees niet bang, zeker nu in het begin, om straf te geven. Zij moeten weten waar je grenzen liggen.

Ga daarover ook vooral praten met de teamleider of coordinator waaronder deze tweede klas valt. Bespreek het probleem, en vraag of diegene je kan steunen bij een aanpak.

Het is nu niet zo belangrijk of ze je aardig vinden, dat komt vanzelf wel. Want dat ben je natuurlijk ook gewoon. Maar, voordat je een band kunt oppakken, moet er eerst een sfeer komen waarin leerlingen en docent zich veilig voelen.

Onze nieuwe docenten krijgen allemaal het boek van Astrid Boon cadeau. Niet omdat haar aanpak voor alle docenten fantastisch is. Zeker ervaren docenten, die het 'voor elkaar hebben' wat klassenmanagement betreft, zullen dit niet echt wat vinden. Maar voor beginnende docenten kan het echt verhelderend zijn.

http://www.bol.com/nl/p/n(...)006421331/index.html

[ Bericht 21% gewijzigd door mane op 28-09-2010 17:42:56 ]

Ik heb ook voor het eerst gehuild na een les, vandaag. Ook een crosspost:

Ik kreeg gewoon geen enkele grip op de klas... ik had een aantal werkvormen bedacht om het huiswerk te bespreken, en dat vonden ze ook wel leuk (ik had verwacht mensen aan te moeten wijzen, maar ze zaten te springen om voor de klas te mogen komen), maar het werd er vreselijk rumoerig van en ik kreeg het gewoon niet meer voor elkaar om ze stil te laten zijn toen ik dat wilde.

Het voelde gewoon naar.

Ze waren in ieder geval enthousiast en dat het rumoerig was, hoort ook een beetje bij zo'n soort les. Lastig te voorkomen. Dit vereist veel van je vaardigheden als docent, als je kiest voor een dergelijke opzet.

Zie het echt als een leerschool. Zo leer je dus hoe je het niet wilt, tijdens een les. En ga je nadenken hoe je dat een volgende keer voor elkaar kunt krijgen. Het hoort er echt allemaal bij, dus probeer het alsjeblieft te relativeren en wees gewoon trots op jezelf.

mn collega's geven me heel veel steun. een andere docent (neiuwe docentenbegeleider) komt morgen bij mn les zitten. dat is heel normaal op school, dat docenten bij elkaar zitten, ik ga binnenkort zelf eens kijken bij een tekenlerares.

@Mane: dat boek van astrid boon werd op de opleiding volledig afgebrand. het klinkt ook niet als mijn stijl. de titel alleen al.

bij klas 2 is het porbleem dat er geen rustig moment ís om mn regels neer te leggen. t is nu een vicieuze cirkel. maar goed, er gaan er volgende keer een paar weer uit misshcien.

Tja, ik ben ook geen fan van het boek. Toch zijn er veel nieuwe docenten op mijn school die wel heel enthousiast zijn. Dat kan ik me best voorstellen, want klassenmanagement (zeker bij een mavo 2 klas; echt een lastige groep over het algemeen) is voor de meeste beginnende docenten gewoon het allermoeilijkste onderdeel van het lesgeven. De opleiding kan het wel afbranden maar ik heb diezelfde opleiding gedaan en weet dat ik daar helemaal niets heb opgestoken als het gaat om klassenmanagement. Althans, niets waarvan ik me nu nog iets goeds kan herinneren. Dus ja, lekker makkelijk om zo'n boek af te branden, denk ik dan, eerlijk gezegd.

Maar goed. Deze verhalen doen mij sterk terugdenken aan de schoolbegeleidster die ik in mijn eerste jaar had. Die vroeg in het begin altijd: Wat had je van de les verwacht en welk gedrag verwacht je van de leerlingen?
Dan legde ik dat uit en dan vroeg zij: Maar wisten/weten de leerlingen dat ook?

Vaak was mijn reactie dan: ja maar dat is toch logisch? etc. En de les die zij me leerde was: de leerlingen willen echt heel precies van jou weten (verbaal en non-verbaal) wat je van ze wil en wat zij aan je hebben.

Hoe je dat doet, wel of niet m.b.v. een boek als dat van Boon, maakt uiteindelijk niet veel uit. Het gaat om die communicatie en de verwachtingen die helder zijn, over en weer.

quote:

Op dinsdag 28 september 2010 18:36 schreef mane het volgende:
Tja, ik ben ook geen fan van het boek. Toch zijn er veel nieuwe docenten op mijn school die wel heel enthousiast zijn. Dat kan ik me best voorstellen, want klassenmanagement (zeker bij een mavo 2 klas; echt een lastige groep over het algemeen) is voor de meeste beginnende docenten gewoon het allermoeilijkste onderdeel van het lesgeven. De opleiding kan het wel afbranden maar ik heb diezelfde opleiding gedaan en weet dat ik daar helemaal niets heb opgestoken als het gaat om klassenmanagement. Althans, niets waarvan ik me nu nog iets goeds kan herinneren. Dus ja, lekker makkelijk om zo'n boek af te branden, denk ik dan, eerlijk gezegd.

de opleiding in Leiden is de afgelopen jaren compleet omgegooid. het was, ook volgens mijn opleider, echt een zootje voorheen, maar nu is het (vind ik ook) echt heel nuttig allemaal, met véél aandacht voor regie juist. ook dingen waar ik wat aan heb.

quote:

Maar goed. Deze verhalen doen mij sterk terugdenken aan de schoolbegeleidster die ik in mijn eerste jaar had. Die vroeg in het begin altijd: Wat had je van de les verwacht en welk gedrag verwacht je van de leerlingen?
Dan legde ik dat uit en dan vroeg zij: Maar wisten/weten de leerlingen dat ook?

Vaak was mijn reactie dan: ja maar dat is toch logisch? etc. En de les die zij me leerde was: de leerlingen willen echt heel precies van jou weten (verbaal en non-verbaal) wat je van ze wil en wat zij aan je hebben.

Hoe je dat doet, wel of niet m.b.v. een boek als dat van Boon, maakt uiteindelijk niet veel uit. Het gaat om die communicatie en de verwachtingen die helder zijn, over en weer.

ik zou je graag een keer in mijn klas laten kijken. er vált niet te communiceren, het is tientallen minuten land een klereherrie, ik zou willen dat ik een zin kon afmaken waarin ik duidelijk en hoorbaar voor de hele klas mijn verwachtingen kan communiceren

enfin, je bedoelt het goed, en ik schiet in de verdediging. je hebt waarshcijnlijk gelijk, maar ik zit aan mijn max. qua tips en feedback vandaag. kan even niet meer handelen dus ik doe de pc even dicht.

quote:

Op dinsdag 28 september 2010 18:43 schreef kwakz0r het volgende:


ik zou je graag een keer in mijn klas laten kijken. er vált niet te communiceren, het is tientallen minuten land een klereherrie, ik zou willen dat ik een zin kon afmaken waarin ik duidelijk en hoorbaar voor de hele klas mijn verwachtingen kan communiceren

Denk je dat ik dat soort situatie's niet ken? . Het gaat niet om gelijk hebben he. Het gaat erom dat de een dit soort dingen al heeft meegemaakt en vanuit die ervaring iets kan zeggen, en dat de ander daar dan wel/niet iets mee kan doen. Dat moet je ook lekker zelf bepalen. Via internet blijft het bij algemene tips en adviezen. Ik hoop dat je veel hebt aan je begeleiders en collega's, want daar moet je het toch van hebben.

quote:

Op dinsdag 28 september 2010 18:43 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

de opleiding in Leiden is de afgelopen jaren compleet omgegooid. het was, ook volgens mijn opleider, echt een zootje voorheen, maar nu is het (vind ik ook) echt heel nuttig allemaal, met véél aandacht voor regie juist. ook dingen waar ik wat aan heb.
[..]

ik zou je graag een keer in mijn klas laten kijken. er vált niet te communiceren, het is tientallen minuten land een klereherrie, ik zou willen dat ik een zin kon afmaken waarin ik duidelijk en hoorbaar voor de hele klas mijn verwachtingen kan communiceren

enfin, je bedoelt het goed, en ik schiet in de verdediging. je hebt waarshcijnlijk gelijk, maar ik zit aan mijn max. qua tips en feedback vandaag. kan even niet meer handelen dus ik doe de pc even dicht.

Al het begin is moeilijk en zeker dat van een beginnend docent. Ik kan er over meepraten. Je doet als één ding heel goed: open zijn en erover praten. Praat erover met collega's, met ja vakgroep en coach/begeleider. Wees open en vraag gewoon om advies. Laat iemand een paar lessen goed observeren en probeer daar enkele leerputen uit te halen. Rome is niet in één dag gebouwd, je moet opbouwen. Klassenmangement is erg lastig, daar komt veel bij kijken en soms spelen er krachten in een groep waar je zelf nog geen eens vat op hebt.

Praktische tip: hoe komen ze binnen? Daar zet je al de toon. Wacht je ze op bij de deur? Dat kan ook helpen. Als ik druktemakers bij de deur al tegen houdt kan dat helpen. Heb ooit het verhaal gehoord van een collega die een klas had die al erg druk binnenkwam. Die moesten allemaal opstaan, met hem meelopen, hij liep een rondje over de vleugel met de kids achter hem aan en ging vervolgens het lokaal binnen. Gewoon voordoen hoe je binnenkomt. Niet dat je deze tip letterlijk moet opvolgen, maar de toon zet je min of meer al bij binnenkomst.
Een andere tip is om niet teveel aan te trekken van de tips... maar daar was je zelf ook al achtergekomen. Probeer toch te zoeken naar een oplossing, praat er desnoods met de groep of enkele leerlingen over. Maar wees open naar je collega's toe, die willen je vast met alle liefde helpen!

He wat naar, Kwakz0r. Ik heb ooit gelezen over iemand die in 'n klas echt geen volledige zin meer verstaanbaar uitgesproken kon krijgen en die had het geprobeerd met schriftelijke vragen over hoe het volgens de leerlingen beter zou kunnen/moeten, ik geloof met 'n paar vragen op het bord. Maar het staat me nog maar heel vaag bij, ik weet niet meer hoe dat verder verliep, of ze er daarna wel mondeling over konden praten of dat het schriftelijk is gegaan en of het later beter liep. Ik weet het niet.

Misschien de klas in vier groepen verdelen o.i.d., driekwart naar de kantine sturen (dit wel even eerst overleggen met de jaarlaagcoordinator ) en met steeds een groepje van een man of zeven praten over hoe het beter kan.

Het handigste is natuurlijk om aan het begin van de volgende les meteen met de hele klas het gesprek aan te gaan, maar dat moet dan wel kunnen, lawaaitechnisch. Veel hangt daarbij inderdaad samen met hoe ze binnenkomen, zoals Hippos zegt.

En ja, je niet teveel aantrekken van tips is ook 'n goeie. Allemaal goed bedoeld, ook dit gebrainstorm van mij hierboven, maar het is ook 'n kwestie van het aanpakken zoals bij jou past.

DaD, wat mane zegt klopt: zo'n soort les is per definitie rumoeriger. Dat hoeft niet te betekenen dat je dan maar niet zo'n soort les moet geven, maar wel dat je jezelf niet moet kwalijk nemen dat dat nu, nu je nog hartstikke beginnend bent, nog niet goed loopt. Bij iedereen is zo'n les nl. rumoeriger dan een ander type les. Je kunt leren om het beter te laten verlopen maar dat het nu nog niet goed loopt is helemaal niet raar.

Het is heel veel door schade en schande leren allemaal, vallen en opstaan, ontdekken wat er allemaal niet handig werkt en hoe dat anders kan. Direct na een rampzalig verlopen les heb je hier natuurlijk geen boodschap aan, maar dat hoeft ook niet. Even stevig balen mag best.

Ik heb heel veel chocola en snoep gegeten tijdens mijn eerste jaar. . .

DaD en Kwakz0r, het meeste is al gezegd, ik wil jullie gewoon even een hart onder de riem steken. En het kan echt zo maar beter gaan.

Kwakz0r: Ik had in mijn eerste jaar op een nieuwe school (ik ging op een tweede vestiging werken) ook een klas (3havo) waar ik soms hele lesuren níks kon doen. Ik heb toen aan die kinderen gevraagd waarom ze toch zo godsallejezus schijtvervelend, brutaal en lawaaiig waren. Hun antwoord was goudeerlijk en zeer verhelderend: 'Oh, dat heeft helemaal niks met u te maken, u bent gewoon 'de nieuwe' dit jaar.' Dat maakte het niet per se makkelijker om al die slechte lessen en dagen van me af te zetten, maar wél om het in ieder geval los van mezelf te zien.
In de laatste les van dat jaar kwamen ze allemaal netjes gedag zeggen en de grootste herrieschoppers zeiden dat ze een groot respect voor me hadden omdat ik stug was blijven komen, steeds bleef proberen er iets van te maken, en niet huilend de klas uitgerend was. In latere jaren heb ik die leerlingen nog vaak in de klas gehad, en dat was altijd prima.

Ik weet niet zo goed wat je hiermee moet, maar misschien helpt om te zien dat jij echt niet de slechtste nieuwe docent(e) allertijden bent ofzo. Jij kan het heus wel, dit is gewoon echt een moeilijk vak.

quote:

Op dinsdag 28 september 2010 20:26 schreef Razztwizzle het volgende:
Eén van mijn V6'ers heeft het al opgegeven v.w.b. economie omdat desbetreffende docent steeds leerlingen die niet het volledige werk af hebben (omdat ze het bijvoorbeeld niet begrepen) wegstuurt.

Morgen maar even babbelen met leerling en collega. Bwuh.

Wellicht een tip voor de collega: ik laat de lln de opdrachten van tevoren doorlezen of ik bespreek ze klassikaal, zodat ik evt onduidelijkheden kan ophelderen. Als ze zeggen dat ze alles snappen, dan betekent dat dus ook dat ze alles kunnen maken.

Maar miss werkt dit beter in kleinere klassen, ik weet het niet.

(niet om wijsneuzerig te doen, hoor, ik kom natuurlijk ook net kijken )

We hebben vandaag in de vakgroep (die wat uitgedund was door ziekte) een zeer verhelderend gesprek gevoerd over activerende didactiek in het brede zin van het woord. Ik loop al langer met het idee dat mijn lessen teveel van hetzelfde zijn en dat de leerling te passief zijn. Nu hoorde ik dat de onderwijsinspectie dat gemiddeld over de hele linie in de hele school vond. Dus nu willen we langzaam wat veranderingen door gaan voeren in onze lesopzetten, en natuurlijk loopt onze vakgroep nu al een beetje voor de troepen uit. Maar het idee is simpel: waarom zou een leerling aan wie de stof niet is uitgelegd de stof niet kunnen maken? Een interessante theorie

Dus dat betekent dat een klas als huiswerk een paragraaf moet doornemen en enkele opdrachten daarbij moeten maken. Leerlingen komen de volgende les binnen en tijdens het onderwijs-leergesprek kan de docent simpel de vragen bespreken: waren er vragen over? Geen vragen, dan moet het klassikaal nakijken rap gaan en misschien een signaal dat er geen extra uitleg nodig is. Hebben de opgaven tot problemen geleid; dan zullen de leerlingen dat aangeven en n.a.v. de vragen die leerlingen hebben wordt de uitleg opgehangen. Uiteraard is de praktijk weerbarstiger en zal het niet altijd zo kunnen, maar het uitgangspunt vind ik wel een goede. Leerling meer zelf de stof laten verwerken en pas uitleggen en ondersteunen als zij vastlopen. Mooie beeldspraak: waarom moeten leerlingen die willen zeilen eerst alle theorie leren? Laat ze maar met de boot meteen het meer opgaan, slaan ze om, komen ze drijfnat op de kant en moeten dan gaan bedenken: 'waarom zijn we omgeslagen? Wat deed ik fout?'

Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe jullie lessen er gemiddeld uitzien: vooral qua uitleg (tijd, en leg je dan een heel stuk theorie uit of alleen een bepaald stuk) en hoe zorgen jullie ervoor dat leerling (actief) de leerstof aan het verwerken zijn?

quote:

Op dinsdag 28 september 2010 21:09 schreef Hippos het volgende:Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe jullie lessen er gemiddeld uitzien: vooral qua uitleg (tijd, en leg je dan een heel stuk theorie uit of alleen een bepaald stuk) en hoe zorgen jullie ervoor dat leerling (actief) de leerstof aan het verwerken zijn?

Ik begin meestal met een kort overzicht van wat ik dat uur ga doen. (En kort is: 'We moeten zo eerst even wat afspraken maken over de presentaties, daarna gaan jullie een inleiding schrijven en beoordelen en we eindigen met een oefening werkwoordspelling.' Of iets dergelijks, kwestie van een paar zinnen in ieder geval.)

In havo-klassen breek ik een les vaak in kleinere stukjes: uitleg, oefening, bespreken, uitleg, volgende oefening etc. Dan blijven ze er beter bij dan wanneer ik een heleboel uitleg en ze dan met een heleboel werk aan de slag laat gaan. Ik houd leerlingen meestal actief door deadlines te stellen: 'Over vijf minuten ga ik ...., dus dan moeten jullie...' enzo. Dat gaat vaak goed. In drukkere klassen zet ik de deadline strakker.

Ik heb natuurlijk wel een vak waar weinig leerwerk bij komt kijken: ik probeer ze vooral vaardigheden te leren, en dat gebeurt door ze iets veel te laten doen.

Overigens probeer ik mijn les wel meer te laten zijn dan een huiswerkuur-met-uitleg, maar toch is het vaak gewoon echt een riedeltje van uitleg-werken-bespreken-uitleg-werken etc. Ik denk wel eens terug aan al die mooie werkvormen die ik op de opleiding heb geleerd, maar ik heb er vaak niet de tijd en/of de klassen voor. Ben ik daar de enige in?
Ik gebruik wel regelmatig het idee van denken-delen-uitwisselen en expertmethodes en dergelijke dingen.

quote:

Op dinsdag 28 september 2010 21:26 schreef Jentin het volgende:

[..]


Overigens probeer ik mijn les wel meer te laten zijn dan een huiswerkuur-met-uitleg, maar toch is het vaak gewoon echt een riedeltje van uitleg-werken-bespreken-uitleg-werken etc. Ik denk wel eens terug aan al die mooie werkvormen die ik op de opleiding heb geleerd, maar ik heb er vaak niet de tijd en/of de klassen voor. Ben ik daar de enige in?
Ik gebruik wel regelmatig het idee van denken-delen-uitwisselen en expertmethodes en dergelijke dingen.

Dat laatste is precies wat we bedoelen. Het voelt teveel aan als huiswerk-uur met uitleg en ondersteuning. Is dat het goede lesgeven? Ik weet dat veel lln het prettig vinden, maar velen halen er desondanks ook slechte cijfers voor/door. Wij willen het wat meer verschuiven: niet de docent bepaalt de uitleg maar de leerlingen bepalen min of meer de uitleg. Nogmaals, de praktijk zal lastiger zijn, maar het andersom denken doet me wel deugd. Leerlingen zelf actief stof laten verwerken en ze ook gewoon vragen: 'wat heb jij gedaan om datgene wat je niet begreep toch te gaan begrijpen?' Van een hele passieve houding (dat zie ik nu te vaak...) naar iets actievere houding. Hoe moeilijk dat ook is...
Ik heb trouwens ook niet alle tijd voor werkvormen, steeds minder. Het is teveel traditioneel lesgeven, soms wel wat DDU-tjes en andere werkvormen, maar minimaal.

Ik vind het lastig. Soms voelt het wel eens alsof ik dan een 'mindere docente' ben ofzo, maar dat lijkt me niet kloppen. Ik ben zeker niet de beste docent van de school, maar ik weet heel zeker dat ik het er best prima vanaf breng . Maar als ik leerlingen soms hoor: die geven ook de indruk dat ze echt niet de hele tijd zitten te wachten op zo'n lesfestival. Misschien is dat wel omdat ze het niet gewend zijn.

quote:

Op dinsdag 28 september 2010 22:06 schreef Jentin het volgende:
Ik vind het lastig. Soms voelt het wel eens alsof ik dan een 'mindere docente' ben ofzo, maar dat lijkt me niet kloppen. Ik ben zeker niet de beste docent van de school, maar ik weet heel zeker dat ik het er best prima vanaf breng . Maar als ik leerlingen soms hoor: die geven ook de indruk dat ze echt niet de hele tijd zitten te wachten op zo'n lesfestival. Misschien is dat wel omdat ze het niet gewend zijn.

Het is ook geen circus, maar de manier waarop je leerlingen leerstof laat verwerken. Ik ga ook niet allerlei werkvormen invoeren. Maar alleen al het feit dat je de leerlingen er al doende achter laat komen dat ze echt zelf de leerstof moet verwerken is feitelijk omgedraaid wat veel docenten nu doen. Passief lesgeven en je schrikt hoe weinig leerlingen worden uitgedacht (en dat geven ze ook aan: ze vinden het prima), maar het gaat om de leerprestaties en daar is denk ik nog veel te halen. Afijn, het is ook maar een theorie en de praktijk zal misschien anders uitwijzen...maar ik vind het al enorm fascinerend om 't erover te hebben.

quote:

Op dinsdag 28 september 2010 22:35 schreef Hippos het volgende:

[..]

Het is ook geen circus,

Oeh, 'lesfestival' sloeg niet op jullie plan hoor! Dat klinkt wel logisch en ik denk dat het zeker een stap kan zijn in het actiever maken van leerlingen. Ik doelde op allerlei gekke werkvormen in het algemeen waar mee gewerkt kán worden en die soms te pas en te onpas worden ingezet (ik bedoel: je kan alles wel in een kek vormpje stoppen, maar voor tekstbegrip moeten ze bij mij soms gewoon stil zijn en lezen, zonder toeters en bellen ).