(Aanstaande) Docenten Topic Deel XXI

quote:

Op zaterdag 30 oktober 2010 10:17 schreef -J-D- het volgende:


Nogmaals:
Ik ken jouw school niet, maar het is wel heel erg vriendelijk om de zaken die je zegt ook op papier te zetten. Misschien wel iets teveel van het goede. Als het echt superzwakke leerlingen zijn, is het misschien nog verstandig maar voor de rest neem je ze wel veel zelfstandigheid af.

Doel je daarmee op het laatste wat ik post? Jazeker? En ik ben idd te vriendelijk. Leerlingen kregen de vorige periode een uitdraai van mijn Powerpoints. Nu heb ik geen Smartboard meer en ik denk dat dat in dit opzicht in mijn voordeel gaat werken. Als het een hele lap tekst is, zal ik nog wel eens een uitzondering maken, maar voor de rest denk ik dat het een goede gewoonte is als ze aantekeningen van het bord gaan overmaken en overnemen wat ik zeg.

En het zijn geen zwakke leerlingen. Normale intelligentie, dus die moeten gewoon kunnen schrijven .

Ik ben ook nog steeds soms te lief, maar ik merk wel dat ik nu beter in staat ben om te corrigeren dan in het begin toen ik nog stagiair was. Je leert en verfijnd continue, zeker op dit gebied. Bovendien is de ene klas de andere niet, tijdens mijn stageperiode had ik echt moeite met 4 kletsende dames. Het jaar erop had ik ze in mijn eigen klas en sindsdien kan ik er prima mee overweg. Een andere belangrijk aspect is dan ook 'een band opbouwen.' Leer de persoon achter de leerling, daar kun je enorm veel van leren en het kan je helpen in klassensituaties. Ik ben in principe ook nog maar een beginneling en doe lang niet alles goed, maar ik merk dat een goede band al veel kan schelen. Daar ben ik nu ook hard mee bezig met mijn ene 4M groep; jammer alleen dat ik nu voor een groot deel nieuwe kindjes krijg (wisseling van clustergroepen na een aanpassing aan het rooster)....

Ordeladder: je begint onderaan met lage intensiteit correcties en je eindigt bovenaan met het zwaarste middel (eruit sturen/schorsen).

Voorbeeld (van hoog --> laag) en gemaakt ooit op de UU (ik ben niet met allemaal eens, maar het was een samenvatting van wat 20 studenten allemaal noemden)

Les ontzegging
Ouders op school
Gesprek met mentor
Verwijderen uit de les en nakomen (gele kaart)
Doorgaan in de pauze of na de les
Een uur terug laten komen
Op de gang zetten
Strafregels schrijven / extra werk
Gesprek met leerling na de les
Leerling apart zetten
Laatste waarschuwing
Waarschuwen
Naam leerling noemen plus gedrag
Dit vind ik echt niet leuk + boos kijken
Regels benoemen
Boos de klas in kijken
Ssst!
Strak aankijken
Zelf stil zijn en wachten

...en veel aandacht besteden aan belonen, ook erg belangrijk. Een positief geluid kan ook veel bereiken...

[ Bericht 2% gewijzigd door Hippos op 30-10-2010 12:01:53 ]

quote:

Op zaterdag 30 oktober 2010 09:17 schreef Viking84 het volgende:
Thanks .

Ik heb nu in mijn hoofd zitten dat ik een leerling maximaal 3 keer aanspreek: 1e keer gewoon, 2e keer maatregel (apart zetten, telefoon afpakken, benoemen wat het gevolg is als ik nog een keer moet waarschuwen), 3e keer strafmaatregel (en over die strafmaatregelen moet ik nog even nadenken: ik denk dat ik een collega ook om tips ga vragen).
Apart zetten kan dus idd en kan vaak al veel oplossen. Vanaf maandag heb ik een ander lokaal en dan krijgen de leerlingen ook een vaste plek toebedeeld.

En wat ik sowieso ook wil doen: meer 1 op 1-tjes. Als ik nu een leerling eruit stuur, zie ik hem / haar niet meer terug en er wordt niet meer over het voorval gesproken, terwijl ik zou willen dat de leerling aan het eind van de les terugkomt, zodat ik duidelijk kan maken waarom hij / zij eruit is gestuurd en afspraken kan maken voor de volgende les.

Ik denk dat het hierom gaat: een leerling stil krijgen is niet zozeer een kwestie van een x aantal keer waarschuwen en dan volgt een straf. Het omgaan met leerlingen is geen formule. Het is wel goed om dit met jezelf af te spreken, maar het is niet waar het echt om gaat. Op basis van mijn eigen ervaringen, ook met moeilijke klassen en lastige leerlingen:

Waar het dan wel echt om gaat, is dat je een leerling zo ver krijgt dat hij stil wil zijn, voor jou. Niet uit angst voor straf maar omdat je een relatie met hem/haar hebt opgebouwd. Daarom is het van het groot belang hoe je een leerling aanspreekt en hoe je die relatie opbouwt. Maak het persoonlijk (niet door te zeggen: 'doe het voor mij' want dat werkt niet. Maak van jezelf geen afhankelijke.), en wees overtuigend. Effectief communiceren op meerdere niveau's dus: zowel als een vriendelijke, sympathieke 'coach' ("hoe gaat het met je?"), als op het niveau van de strenge juf ("en nu is het afgelopen!"). Zodra leerlingen sympathie voelen, omdat ze je aardig vinden en omdat je belangstelling toont (zoveel leerlingen snakken daarnaar ) en hun belevingswereld probeert te snappen, en vinden dat je lesstof goed uitlegt, wordt het veel makkelijker om tegen ze te zeggen: oke, allemaal leuk en aardig maar nu gaan we aan de slag. Het is het switchen daartussen wat maakt dat jij de regisseur bent van de les: jij bepaalt wanneer het even gezellig kan zijn en wanneer er hard gewerkt moet worden. Belangrijk om daar bewust mee om te gaan.

Je kan dat doen door je bijvoorbeeld voor te nemen iedere les even persoonlijk contact te maken met een va de leerlingen. Maak aan het begin of het einde van de les een belangstellend praatje. Misschien doe je dit al hoor, maar ik kan dat niet afleiden uit je posts.

quote:

Op zaterdag 30 oktober 2010 12:02 schreef mane het volgende:

[..]

Ik denk dat het hierom gaat: een leerling stil krijgen is niet zozeer een kwestie van een x aantal keer waarschuwen en dan volgt een straf. Het omgaan met leerlingen is geen formule. Het is wel goed om dit met jezelf af te spreken, maar het is niet waar het echt om gaat. Op basis van mijn eigen ervaringen, ook met moeilijke klassen en lastige leerlingen:

Waar het dan wel echt om gaat, is dat je een leerling zo ver krijgt dat hij stil wil zijn, voor jou. Niet uit angst voor straf maar omdat je een relatie met hem/haar hebt opgebouwd. Daarom is het van het groot belang hoe je een leerling aanspreekt en hoe je die relatie opbouwt. Maak het persoonlijk (niet door te zeggen: 'doe het voor mij' want dat werkt niet. Maak van jezelf geen afhankelijke.), en wees overtuigend. Effectief communiceren op meerdere niveau's dus: zowel als een vriendelijke, sympathieke 'coach' ("hoe gaat het met je?"), als op het niveau van de strenge juf ("en nu is het afgelopen!"). Zodra leerlingen sympathie voelen, omdat ze je aardig vinden en omdat je belangstelling toont (zoveel leerlingen snakken daarnaar ) en hun belevingswereld probeert te snappen, en vinden dat je lesstof goed uitlegt, wordt het veel makkelijker om tegen ze te zeggen: oke, allemaal leuk en aardig maar nu gaan we aan de slag. Het is het switchen daartussen wat maakt dat jij de regisseur bent van de les: jij bepaalt wanneer het even gezellig kan zijn en wanneer er hard gewerkt moet worden. Belangrijk om daar bewust mee om te gaan.

Je kan dat doen door je bijvoorbeeld voor te nemen iedere les even persoonlijk contact te maken met een va de leerlingen. Maak aan het begin of het einde van de les een belangstellend praatje. Misschien doe je dit al hoor, maar ik kan dat niet afleiden uit je posts.

Thanks . Dat van iedere les even persoonlijk contact maken met één van de leerlingen is wel een goed idee. Ik doe het op zich wel, maar niet bij elke klas en meestal ook alleen als er een duidelijke aanleiding voor is (ll komt met gipsarm op school oid ) of de leerling vraagt eerst hoe het met mij gaat .

Alleen met sommige leerlingen loopt het niet zo lekker en ik vrees wel dat ik dan onecht overkom ofzo .

Oh, ik lees nu dat Hippos het er ook over heeft. .

quote:

Op zaterdag 30 oktober 2010 12:10 schreef Viking84 het volgende:


Alleen met sommige leerlingen loopt het niet zo lekker en ik vrees wel dat ik dan onecht overkom ofzo .

Ja, soms zijn er leerlingen die je eigenlijk een beetje een etterbak vind (want dat is wat je van ze hebt gezien tot nu toe) en dan moet je jezelf een beetje forceren. Je kan het ook gewoon benoemen. Direct en eerlijk zijn. En vasthoudend zijn. Jezelf blijven voorhouden dat het eigenlijk gewoon kleine kinderen zijn en dat ze eigenlijk best lief zijn. . Aan de andere kant valt het mij op hoe positief die leerlingen juist reageren als je een praatje maakt. En als ze in eerste instantie lullig reageren, dan moet je je niet uit het veld laten slaan. Volgende keer gewoon weer proberen.

veel tips waar ik ook veel aan heb! veel weet ik al, maar goed om het nog eens te zien.

lastig om er concrete voornemens aan te verbinden, want ik heb er eigenlijk te veel. dat is mijn grote probleem: ik wil te veel in één keer veranderen/verbeteren/goed doen. en dat gaat niet. ik moet dus eigenlijk elke les iets toevoegen en dan kan het nog wel weken duren voor het écht goed gaat in mijn lastigste klas. dat is een moeilijk vooruitzicht. vooral omdat ik vanuit collega's veel tips krijg die haaks staan op de praktijktheorie die ik zelf aan het vormen ben en op de opleiding krijg aangereikt...

ik mag morgen weer beginnen. hele vakantie niks nuttigs gedaan was echt toe aan pure rust, maar ik zie dus wel enorm op tegen de bult werk die me te wachten staat in november (voor de opleiding en voor de school, én voor mijn proefschrift....) maar ik kan echt niet over naar de deeltijdvariant, want dan krijg ik geen stufi meer en zonder stufi en lening kom ik absoluut niet rond financieel met deze minder dan halve baan.

zie er heel erg tegenop....

Ik herken je probleem, Kwak: ik heb ook een hele waslijst met dingen die ik anders wil hebben. Maar ik ben al een jaartje bezig, natuurlijk, en mijn waslijst valt nog wel te overzien . Het blijft lastig om de daad bij het woord te voegen, maar ik voel wel dat het eraan zit te komen, dus dat geeft de burger moed .

Ook een fijn gesprek gehad met mijn enige vakcollega. Die straalt echt autoriteit uit. Zelfs ik ben een beetje bang voor haar . Maar ze vertelde dat zij ook wel eens huilend thuis was gekomen en tegen haar man had gezegd dat ze niet meer terugging .

het is gewoon zo veel. zo veel. en ik blokkeer als ik t gevoel heb dat ik dingen niet meer aankan. erg contraproductief natuurlijk.

maar ik moet in de maand november (beginnend met de meest dringende zaken)
-de planningen voor de tweede periode maken voor 4 klassen
-pta-toets leesvaardigheid maken voor v5
-pta toetsen van 2 klassen nakijken
-in veel te weinig lessen nog een so en een toets afnemen bij v5
-de reading file opdrachten op de elektronische leeromgeving krijgen (2 klassen)
-een artikel schrijven voor mijn proefschrift
- 5 lesplan analyses met motivatie
- verslag van gesprekken op shcool
- verslag van lesbezoek
- video-opdracht regie doen
- portfolio kleinigheden (profiel en metafoor)
- opdracht observatie van en interview met leerlingen (puber-opdracht)
- terugkijken op de eerste periode en de rubrics/rollen. mezelf inschalen en dit motiveren met praktijkvoorbeelden
- voornemens voor de komende periode + persoonlijk ontwikkelingsplkan
-die laatste twee punten bespreken met de Begeleider op school en de feedback daarvan verwerken/vcerslag schrijven
- rapportvergaderingen
- probleemklas vergadering
- sectiebergadering
- basisteam vergadering
- lesmateriaal voor de tweede periode verzamelen (literatuur voor v5, brieven voor v5 en h4, spreekvaardigehdi h4 en v5)

en ik heb van nu tot december geen enkel weekend vrij.

als ik zo mn lijst zie kan ik eigenlijk alleen maar huilen....

Bezint eer ge...
Ik zou prioriteiten stellen, wat heeft echt voorrang en wat kan eventjes wachten? Hoeveel uur les geef je nu? Tijdens mijn 2de (LIO/DIO) stage gaf ik slechts 9 uur les, maar samen met al het werk voor de opleiding vond ik het wel te doen. Maar ik kan me voorstellen dat het met 15 of meer uren opeens erg veel wordt.

Woensdag mag ik weer lesgeven, na 2,5 week (vakantie+toetsweek)...ik ben benieuwd of ik het nog kan. Vermoed dat ik aan het einde van de dag doodmoe ben...

quote:

Op maandag 1 november 2010 19:19 schreef Hippos het volgende:
Bezint eer ge...
Ik zou prioriteiten stellen, wat heeft echt voorrang en wat kan eventjes wachten? Hoeveel uur les geef je nu? Tijdens mijn 2de (LIO/DIO) stage gaf ik slechts 9 uur les, maar samen met al het werk voor de opleiding vond ik het wel te doen. Maar ik kan me voorstellen dat het met 15 of meer uren opeens erg veel wordt.

Woensdag mag ik weer lesgeven, na 2,5 week (vakantie+toetsweek)...ik ben benieuwd of ik het nog kan. Vermoed dat ik aan het einde van de dag doodmoe ben...

ik geef maar 11 uurtjes... het is mn werk, ik ben gewoon in dienst als docent, en heb de pech dat de eerstegraders op zwangerschapsverlof zijn en er een bagger-overdracht is geweest. voor 5v heb ik werkelijk vrijwel geen aanknopingspunten of steun.

alle dingen voor de opleiding moeten 29 november in mn dossier staan. 29 november is ook de deadline voor mn proefschrift-artikel. de lesvoorbereidingen enzo moeten eerder af zijn.

ik ga vanavond wat dingen uitzoeken en in mappen stoppen, hopend op wat orde in de chaos. en dan de lessen voor morgen verder voorbereiden. (rest van de week doe ik dinsdag op school). en misshcien nog wat van de opleidingsdingen waar ik nu inspiratie voor heb.

* iFries zit er ook aan te denken op docentenopleiding te volgen .. maar damn kwakz0r, je maakt me bang

Even een vraagje: het is me nu al twee keer (op verschillende scholen) overkomen dat een leerling informeert naar mijn seksleven.

De vorige keer bloosde ik, vandaag zei ik dat ik daar geen antwoord op ging geven, omdat je dat soort dingen niet aan docenten vraagt.

Misschien komt het doordat het kleinschalig onderwijs is (en ook 'niet helemaal normale' leerlingen) dat deze lln dit vragen, maar ik ben dus wel benieuwd of dat op het regulier onderwijs ook wel eens voorkomt . Ik zou het niet in m'n hoofd gehaald hebben vroeger.

Seksleven? Dat heb ik in ruim 2 jaar dat ik les geef nog nooit meegemaakt...wel de vragen zoals 'heeft u een vriendin of vrouw' of 'bent u getrouwd' (of waar woont u? wat is uw voornaam...) maar nooit verder dan dat...

Ja, dat soort vragen is normaal, mogen ze best vragen, maar "heeft u al eens seks gehad" of "bent u nog maagd" vind ik op z'n minst apart.

Gelukkig schrik ik er niet meer van .

quote:

Op maandag 1 november 2010 20:21 schreef iFries het volgende:
* iFries zit er ook aan te denken op docentenopleiding te volgen .. maar damn kwakz0r, je maakt me bang

ik loop gewoon achter... had veel al af kunnen hebben maar heb me af laten leiden door bijzaken zoals het organiseren van concerten, zingen, het hebben van een leuke relatie etc. etc.

quote:

Op maandag 1 november 2010 21:04 schreef Hippos het volgende:
Seksleven? Dat heb ik in ruim 2 jaar dat ik les geef nog nooit meegemaakt...wel de vragen zoals 'heeft u een vriendin of vrouw' of 'bent u getrouwd' (of waar woont u? wat is uw voornaam...) maar nooit verder dan dat...

Inderdaad...
Het enige dat me daar ooit over gevraagd is, was op welke leeftijd ik voor het eerst met een meisje naar bed ging. Heb ik overigens wel inhoudelijk antwoord op gegeven, aangezien het in een bovenbouwklas was waar dit onderwerp toen serieus besproken werd. In die sfeer vond ik het niet erg om daar antwoord op te geven.
Maar in principe is zo'n vraag natuurlijk ongepast.

quote:

Op maandag 1 november 2010 21:23 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

ik loop gewoon achter... had veel al af kunnen hebben maar heb me af laten leiden door bijzaken zoals het hebben van een leuke relatie etc. etc.

Dat is geen bijzaak, hoop ik? .

Als je zo'n lijst maakt, zakt de moed wel in je schoenen. Aan de andere kant: er staan zaken op die je, als je de lat niet te hoog legt voor jezelf en efficient te werk gaat, snel kunt doen. Ben je goed in een prioriteitenlijstje maken? Dat geeft vast veel meer lucht dan een hele lijst van dingen die allemaal moeten en belangrijk zijn?

Ik heb het momenteel ook ontzettend druk: naast het docentschap heb ik veel taken waar ik uiteraard allemaal officieel te weinig uren voor krijg en ik schrijf mee aan een methode waar veel druk achter zit. Het is nu toetsweek dus er komt een berg nakijkwerk aan. . Maar 't komt wel goed.

Ik heb alleen gister bericht gehad dat de moeder van twee van mijn (mentor)leerlingen zeer ernstig ziek is. En een andere moeder, van een mentorleerling van vorig jaar, ligt ook al op sterven. Zo zielig & treurig.

Vandaag mijn allerlaatste tentamen
En waarschijnlijk donderdag en vrijdag weer observeren op stage. Aan de ene kant vervelend, aan de andere kant wel fijn: ik heb al een week niet fatsoenlijk geslapen en ben bijna op mijn breekpunt aangeland.

Ik heb mijn bijbaan in de horeca (die vorig jaar fulltime was) hard nodig ivm geld. Maar mijn baas is de laatste tijd ALLES dat fout gaat op mij aan het afschuiven, krijg dus elke week wel een preek 'dit is niet goed genoeg, je moet nu echt beter je best gaan doen!' en mijn vertrouwen in mezelf ligt op een historisch dieptepunt. En dat terwijl ik elke kruimel zelfvertrouwen kan gebruiken nu.
Waarom heb ik in vredesnaam een stageschool uitgekozen die geen vergoedingen kan geven?

...en realiseerde me net dat ik volgende week een rapportvergadering moet voorzitten als mentor...moet ik ook even flink aan voorbereiden en daarnaast de periode weer opstarten na een toetsweek. Blij als de periode eenmaal weer echt goed begonnen is...drukdrukdruk

ik heb een goeie maar hele lange dag achter de rug. wel enorm veel werk verzet, maar ook tot kwart voor acht op school gezeten... ben nu net thuis. heb in elk geval wat school betreft weer rust in mn kont tot eind november, gelukkig!

mavo 2, de horrorklas, ging vandaag ook wel goed. ben benieuwd hoe ze woensdag zijn.

en een opsteker: mavo 1 zei (voor de tweede keer eigenlijk al) "mevrouw, u bent de enige docent die vertrouwen in ons heeft. we zijn bij u ook het rustigste van allemaal!" hoera, ik doe iets goed!

Nou, wat goed zeg! Daar doe je het voor toch?

Ik ben ook behoorlijk druk en de stress slaat wat toe. Heb nog wat werk naast mijn schoolwerk. Heel leuk allemaal, maar ik merk ook dat ik kan blokkeren als mijn hoofd overloopt. Ik begin dan te begrijpen hoe een ADHD-er zich moet voelen: als een kip zonder kop en met weinig concentratie teveel dingen willen doen waardoor uiteindelijk niets uit je handen komt. Grrr.

Ben blijkbaar zo'n kip zonder kop dat ik vergeten was dat ik al iets geschreven had hier over mijn stress.