Wat als je kind zwaar gehandicapt is?

quote:

Op zondag 5 september 2010 22:19 schreef Lentilka het volgende:

[..]

Zo is het nou eenmaal in de natuur, en wij mensen zijn te arrogant geworden om in te zien dat we dieren zijn. Dat is ook hoe we onze dieren behandelen, als beesten.

Ja, ik wil alleen een gezond kind, of een kind dat gewoon normaal kan meedraaien in elk geval. Als hij nou in een rolstoel zit, of doof is, kan hij nog altijd functioneren. Maar een kwijlende retard kan dat niet.

Eens

quote:

Op zondag 5 september 2010 22:19 schreef Lentilka het volgende:

[..]

Zo is het nou eenmaal in de natuur, en wij mensen zijn te arrogant geworden om in te zien dat we dieren zijn. Dat is ook hoe we onze dieren behandelen, als beesten.

Ja, ik wil alleen een gezond kind, of een kind dat gewoon normaal kan meedraaien in elk geval. Als hij nou in een rolstoel zit, of doof is, kan hij nog altijd functioneren. Maar een kwijlende retard kan dat niet.

Volgensmij heeft zelfs de 'kwijlende retard' met het laagste IQ ter wereld nog meer verstand dan jij.

Het zou op zich niet verkeerd zijn als er prenatale IQ-tests zouden bestaan.

quote:

Op zondag 5 september 2010 22:20 schreef Lentilka het volgende:

[..]

Die dieren die jij elke dag eet worden gewoon doodgemarteld. Die lekkere kip die jij eet heeft amper leefruimte. Honden geven we een spuitje als iemand ze zo erg opfokt dat ze bijten. maar een kwijlende retard, OH NEE DAT IS OPEENS ZIELIG WANT HET IS EEN MENS. Walgelijk!

Wie zegt dat ik kip eet? Wat dacht je van, ik ben vegetariër? Je kent me niet dus geen dingen gaan zeggen waar je niks vanaf weet!

quote:

Op zondag 5 september 2010 22:12 schreef Lentilka het volgende:

[..]

Ik spreek de dingen uit hoe ik ze voel. Ik ga het niet nuanceren omdat sommige mensen daar niet tegen kunnen. Op het internet mag iedereen zeggen wat hij/zij vindt en hoe hij/zij het vindt.

Natuurlijk mag je dat. Ik heb alleen het idee dat je andere reacties zou krijgen als je je woordkeus aan zou passen.

OT: Friek, ik vind het niet onvrij om iemand zoveel mogelijk de gelegenheid te geven zich in gebaande wegen te voegen. Die wegen liggen er niet voor niets, heel veel mensen voelen zich er fijn in. En pas als je er in past kun je ervan afwijken. Als jij vóór je baby geboren is al weet dat het niet in die gebaande paden gaat passen en dat dat ook gaat betekenen dat jij niet meer de 'gewone' trajecten gaat volgen dan vind ik het geen rare keus om het kindje niet te laten komen.

quote:

Op zondag 5 september 2010 22:24 schreef Lentilka het volgende:
Nou nou, goed dat je vegetarier bent hoor. Ik namelijk niet. Je lost daar namelijk niet de bioindustrie mee op;)

Nee, had ook niet verwacht dat je vegetariër zou zijn, jij leeft ten slotte alleen voor jezelf!

quote:

Op zondag 5 september 2010 22:27 schreef Lentilka het volgende:

[..]

Toevallig eet ik alleen scharrelvlees lieve schat. Ik leef voor mijn vrienden en voor dieren die van me afhankelijk zijn. Maar veel mensen, daar moet ik van kotsen. Omdat ze zulke achterlijke gedachtes hebben zoals jij.

Nou, lieve schat, voor achterlijke gedachtes moet je toch echt bij jezelf zijn. Scharrelkippen zijn net zo dood hoor. Ik kan werkelijk niet snappen dat je vrienden hebt. En ik heb medelijden met de dieren die van je afhankelijk zijn. Maar ik vind eigenlijk dat jij en dit topic iets te veel aandacht krijgen, dus ik ga geen moeite meer doen hierna nog te posten. Sommige zaken zijn nutteloos.

Ja, als maatschappij proberen we altijd iedereen in leven te houden, en dat is heel nobel en dan kunnen we ons lekker goed voelen over onszelf, maar je kan je afvragen of het wel echt beter is voor iedereen. Sommige mensen dragen niks bij en kosten alleen maar een heleboel geld. En daar kunnen ze niet altijd wat aan doen, en dat is ongetwijfeld ook vreselijk zielig voor hen en de mensen om hen heen.

Maar als je dat ruim van te voren kan zien aankomen en voorkomen, dan lijkt mij dat een prima oplossing.

Maar wat is er nu egoistisch aan dan om, als je wéét dat je een ziek en gehandicapt kind ter wereld zal brengen, dat mensje al die ellende te besparen en er, voor diegene er ook maar iets van besef van heeft, te beeindigen? Zijn de stervende zaadcellen van elke trekbeurt ook zielig? Dat hadden immers ook allemaal kindjes kunnen worden. Wellicht wat ver doorgetrokken, maar ik zie een embryo van 11 weken nog niet als een mens en als je dat een kloteleven kunt besparen, vind ik dat eerder sociaal naar het kind dan egoistisch van de ouders.

quote:

Op zondag 5 september 2010 22:37 schreef 08gnoT. het volgende:
Maar wat is er nu egoistisch aan dan om, als je wéét dat je een ziek en gehandicapt kind ter wereld zal brengen, dat mensje al die ellende te besparen en er, voor diegene er ook maar iets van besef van heeft, te beeindigen? Zijn de stervende zaadcellen van elke trekbeurt ook zielig? Dat hadden immers ook allemaal kindjes kunnen worden. Wellicht wat ver doorgetrokken, maar ik zie een embryo van 11 weken nog niet als een mens en als je dat een kloteleven kunt besparen, vind ik dat eerder sociaal naar het kind dan egoistisch van de ouders.

Het ligt er aan waar je de grens trekt. Ook een mens met (zware) handicaps kan gelukkig en succesvol zijn hoor.

quote:

Op zondag 5 september 2010 22:40 schreef Tomatenboer het volgende:

[..]

Het ligt er aan waar je de grens trekt. Ook een mens met (zware) handicaps kan gelukkig en succesvol zijn hoor.

Ben ik helemaal met je eens, en als het kind werkelijk gelukkig zou zijn mag het van mij blijven leven, tuurlijk, maar hoeveel zwaargehandicapten zijn er echt gelukkig? Bij veel handicaps overheerst toch de misere en verlangen naar normaal functioneren, lijkt me.

quote:

Op zondag 5 september 2010 22:33 schreef moomoo het volgende:
Ja, als maatschappij proberen we altijd iedereen in leven te houden, en dat is heel nobel en dan kunnen we ons lekker goed voelen over onszelf, maar je kan je afvragen of het wel echt beter is voor iedereen. Sommige mensen dragen niks bij en kosten alleen maar een heleboel geld. En daar kunnen ze niet altijd wat aan doen, en dat is ongetwijfeld ook vreselijk zielig voor hen en de mensen om hen heen.

Maar als je dat ruim van te voren kan zien aankomen en voorkomen, dan lijkt mij dat een prima oplossing.

de vraag is: kun je ver van te voren zien dat ze "niks bijdragen en alleen maar een heleboel geldkosten"?

Ik denk van niet

quote:

Op zondag 5 september 2010 22:11 schreef mspoez het volgende:
Lentilka, wat bereik je ermee op een zo onaangename manier je mening te verwoorden?

Dat iedereen er lekker op hapt, kom op, ze is gewoon een ordinaire troll, lees haar geschiedenis maar eens, heb haar nog niet kunnen betrappen op een fatsoenlijke reactie.

Behalve als je via pm contact met haar hebt, dan komt ineens haar ware ( niet zo verschrikkelijke) aard naar boven en blijkt ze wel gewoon te kunnen communiceren met enige nuances.

quote:

Op zondag 5 september 2010 22:19 schreef Lentilka het volgende:

[..]

Zo is het nou eenmaal in de natuur, en wij mensen zijn te arrogant geworden om in te zien dat we dieren zijn. Dat is ook hoe we onze dieren behandelen, als beesten.

Ja, ik wil alleen een gezond kind, of een kind dat gewoon normaal kan meedraaien in elk geval. Als hij nou in een rolstoel zit, of doof is, kan hij nog altijd functioneren. Maar een kwijlende retard kan dat niet.

Past dit meisje in het beeld wat jij hebt van mensen met down?

http://www.leraar24.nl/video/1390/downsyndroom-in-het-vmbo

Of deze.

http://www.eenvandaag.nl/(...)n_haalt_vmbo_diploma

Wat het verschil is met nu en vroeger is dat als je mensen met down een kans geeft ze best wat kunnen bereiken, maar door de kortzichtige gedachtegang die je hier nu ook veel ziet krijgen ze de kans niet.
De reden dat er maar weinig kinderen met down op regulier onderwijs zitten is omdat scholen het niet altijd toelaten, uit angst en onbegrip.

Ja, een kind met down kan een ernstige achterstand hebben, maar dat hoeft niet perse, er is zelfs een jongen met down die afgestudeerd is, dat wat jij zo belangrijk vind.

http://en.wikipedia.org/wiki/Pablo_Pineda

Mensen moeten eens leren om mensen met down als mensen te zien, en ze dus ook kansen te geven en ze niet bij voorbaat al af te schrijven dat ze niks kunnen, als je dat maar lang genoeg zegt zullen ze het ook gaan geloven inderdaad, maar als je ze stimuleert en motiveert kunnen ze nog heel wat bereiken.

Doet mij denken aan mijn neef, die is autistisch geboren, doktoren zeiden tegen mijn oom en tante dat ze hem in een tehuis moesten stoppen aangezien hij toch nooit iets zou kunnen.
Hij is nu 24, heeft een relatie, rijdt in een auto en is zelfstandig ondernemer.
Als ze hem in een tehuis hadden gestopt zonder enige motivatie en stimulatie was hij waarschijnlijk inderdaad zo geweest als ze hadden voorspelt

Snap TS wel maar je kunt niet alles zien aan een prenatale screening. Vooral geestelijk niet.

Wel interessante discussie waar je de grens legt. Wat ik me afvraag, TS wil geen gehandicapt kind bij geboorte, maar hoe zou je dan handelen als na 6 jaar bijvoorbeeld een geestesstoornis wordt geconstateerd of je kind krijgt een ongeluk en moet leven met 2 ledematen minder? Dumpen en een nieuwe kweken ofzo?

Ik denk dat je nu heel makkelijk praten hebt. Als je geen kind hebt praat je voornamelijk met je verstand, als je eenmaal zo'n kleinte geboren hebt laten worden dan veranderd dat en ga je kennis maken met het oersterke gevoel wat je krijgt als ouder om voor je kind door het vuur te gaan. Als je een kind 9 maanden in je buik hebt gedragen, hem/haar een naam hebt gegeven, alle voorpret hebt meegemaakt, geloof me dat je er dan echt niet zo over praat. En dat komt van iemand die uberhaupt nooit geen kinderen wou en ik heb er nu 1 hier naast me slapen waar ik mn leven voor zou geven of nou later blijkt of hij wat mankeert of niet. Gek genoeg heeft de natuur daar nog zn invloed op. Uiteraard wens ik je de meest kerngezonde baby's toe TS en hoop dat je het niet mee hoeft te maken dat je kind gehandicapt is maar het zou je sieren om je toon wat te veranderen als je over dit soort problematiek praat. Je hebt het niet over een stuk speelgoed of over een ander voorwerp.

quote:

Op zondag 5 september 2010 22:58 schreef Jolene22 het volgende:
Snap TS wel maar je kunt niet alles zien aan een prenatale screening. Vooral geestelijk niet.

Wel interessante discussie waar je de grens legt. Wat ik me afvraag, TS wil geen gehandicapt kind bij geboorte, maar hoe zou je dan handelen als na 6 jaar bijvoorbeeld een geestesstoornis wordt geconstateerd of je kind krijgt een ongeluk en moet leven met 2 ledematen minder? Dumpen en een nieuwe kweken ofzo?

Ik denk dat je nu heel makkelijk praten hebt. Als je geen kind hebt praat je voornamelijk met je verstand, als je eenmaal zo'n kleinte geboren hebt laten worden dan veranderd dat en ga je kennis maken met het oersterke gevoel wat je krijgt als ouder om voor je kind door het vuur te gaan. Als je een kind 9 maanden in je buik hebt gedragen, hem/haar een naam hebt gegeven, alle voorpret hebt meegemaakt, geloof me dat je er dan echt niet zo over praat. En dat komt van iemand die uberhaupt nooit geen kinderen wou en ik heb er nu 1 hier naast me slapen waar ik mn leven voor zou geven of nou later blijkt of hij wat mankeert of niet. Gek genoeg heeft de natuur daar nog zn invloed op. Uiteraard wens ik je de meest kerngezonde baby's toe TS en hoop dat je het niet mee hoeft te maken dat je kind gehandicapt is maar het zou je sieren om je toon wat te veranderen als je over dit soort problematiek praat. Je hebt het niet over een stuk speelgoed of over een ander voorwerp.

Mooi stukje Ik herken mezelf in je verhaal

quote:

Op zondag 5 september 2010 22:58 schreef Jolene22 het volgende:
Snap TS wel maar je kunt niet alles zien aan een prenatale screening. Vooral geestelijk niet.

Wel interessante discussie waar je de grens legt. Wat ik me afvraag, TS wil geen gehandicapt kind bij geboorte, maar hoe zou je dan handelen als na 6 jaar bijvoorbeeld een geestesstoornis wordt geconstateerd of je kind krijgt een ongeluk en moet leven met 2 ledematen minder? Dumpen en een nieuwe kweken ofzo?

Ik denk dat je nu heel makkelijk praten hebt. Als je geen kind hebt praat je voornamelijk met je verstand, als je eenmaal zo'n kleinte geboren hebt laten worden dan veranderd dat en ga je kennis maken met het oersterke gevoel wat je krijgt als ouder om voor je kind door het vuur te gaan. Als je een kind 9 maanden in je buik hebt gedragen, hem/haar een naam hebt gegeven, alle voorpret hebt meegemaakt, geloof me dat je er dan echt niet zo over praat. En dat komt van iemand die uberhaupt nooit geen kinderen wou en ik heb er nu 1 hier naast me slapen waar ik mn leven voor zou geven of nou later blijkt of hij wat mankeert of niet. Gek genoeg heeft de natuur daar nog zn invloed op. Uiteraard wens ik je de meest kerngezonde baby's toe TS en hoop dat je het niet mee hoeft te maken dat je kind gehandicapt is maar het zou je sieren om je toon wat te veranderen als je over dit soort problematiek praat. Je hebt het niet over een stuk speelgoed of over een ander voorwerp.

Daar heb ik geen 9 maanden voor nodig hoor kan ook niet, daar niet van...

quote:

Op zondag 5 september 2010 22:58 schreef Jolene22 het volgende:
Snap TS wel maar je kunt niet alles zien aan een prenatale screening. Vooral geestelijk niet.

Wel interessante discussie waar je de grens legt. Wat ik me afvraag, TS wil geen gehandicapt kind bij geboorte, maar hoe zou je dan handelen als na 6 jaar bijvoorbeeld een geestesstoornis wordt geconstateerd of je kind krijgt een ongeluk en moet leven met 2 ledematen minder? Dumpen en een nieuwe kweken ofzo?

Ik denk dat je nu heel makkelijk praten hebt. Als je geen kind hebt praat je voornamelijk met je verstand, als je eenmaal zo'n kleinte geboren hebt laten worden dan veranderd dat en ga je kennis maken met het oersterke gevoel wat je krijgt als ouder om voor je kind door het vuur te gaan. Als je een kind 9 maanden in je buik hebt gedragen, hem/haar een naam hebt gegeven, alle voorpret hebt meegemaakt, geloof me dat je er dan echt niet zo over praat. En dat komt van iemand die uberhaupt nooit geen kinderen wou en ik heb er nu 1 hier naast me slapen waar ik mn leven voor zou geven of nou later blijkt of hij wat mankeert of niet. Gek genoeg heeft de natuur daar nog zn invloed op. Uiteraard wens ik je de meest kerngezonde baby's toe TS en hoop dat je het niet mee hoeft te maken dat je kind gehandicapt is maar het zou je sieren om je toon wat te veranderen als je over dit soort problematiek praat. Je hebt het niet over een stuk speelgoed of over een ander voorwerp.

Dan heb je het over een mens, over een volgroeid kindje, na 9 maanden zwangerschap hoor je inderdaad gewoon de rest van je leven klaar te staan voor hem of haar. Als bij een embryo van een paar weken, waar dit topic in de OP over ging, een zware ongeneeslijke handicap ontdekt wordt, hoe denk je er dan over?

quote:

Op zondag 5 september 2010 22:42 schreef Lentilka het volgende:

[..]

Dat zijn altijd de speicale gevallen waar je over hoort en ziet, het merendeel ligt ergens weg te creperen in een tehuis

quote:

Op zondag 5 september 2010 22:43 schreef 08gnoT. het volgende:

[..]

Ben ik helemaal met je eens, en als het kind werkelijk gelukkig zou zijn mag het van mij blijven leven, tuurlijk, maar hoeveel zwaargehandicapten zijn er echt gelukkig? Bij veel handicaps overheerst toch de misere en verlangen naar normaal functioneren, lijkt me.

Het ligt eraan wat je als zware handicaps kwalificeert en naar mijn mening is de kijk op wat een waardig leven is aan inflatie onderhevig. Leg je de grens bij het syndroom van down, of als je kind levenslang in een rolstoel zal komen te zitten? Of alleen als het als een kasplantje door het leven zal moeten?

Ik ben zelf werkzaam geweest als medewerker die verantwoordelijk was voor de toewijzing van WMO-voorzieningen bij een Sociale dienst en ik heb veel ouders met gehandicapte (met name rolstoel-afhankelijke) kinderen voorbij zien komen. Over het algemeen zijn zij toch allemaal gelukkig hoor en kunnen ze zich redelijk zelfstandig en autonoom redden in deze maatschappij tegenwoordig, ook degenen met lichte verstandelijke beperkingen.

Wat ik een beetje proef uit de standpunten die hier worden neergeplempt en ook elders op dit forum is de ondertoon dat mensen met handicaps de maatschappij tot last zijn en dat ze eigenlijk geen geld mogen kosten en dat ze andermans geluk in de weg staan. Een beetje minderwaardige mensen, en die mening zie ik steeds vaker voorbij komen. Straks moet je je excuseren omdat je één of andere aandoening hebt, en dat gaat me te ver.

quote:

Op zondag 5 september 2010 23:45 schreef Tomatenboer het volgende:

Wat ik een beetje proef uit de standpunten die hier worden neergeplempt en ook elders op dit forum is de ondertoon dat mensen met handicaps de maatschappij tot last zijn en dat ze eigenlijk geen geld mogen kosten en dat ze andermans geluk in de weg staan. Een beetje minderwaardige mensen, en die mening zie ik steeds vaker voorbij komen. Straks moet je je excuseren omdat je één of andere aandoening hebt, en dat gaat me te ver.

Inderdaad, denk dat dat het egocentrische is van de mens, denken dat heel de wereld om hun draait.
Je mag vooral geen last hebben van een ander, maar beseffen zich niet dat ze zelf ook wel eens een last zijn voor andere.