Zag in het vorige deel ook een hoop moderators en geen nieuw topic dus misschien is me iets ontgaan. Neem het me dan niet kwalijk.quote:Op vrijdag 3 september 2010 12:00 schreef mijnnaamishans het volgende:
Hallo allen,
we zitten hier met een probleem, of beter gezegd, mijn vrouw zit met een probleem.
Mijn vrouw is nu 11 weken zwanger en vorige week hebben we een vlokkentest laten uitvoeren.
helaas kwam uit deze test dat onze vrucht het down syndroom heeft.
Mijn vrouw en ik hebben het hier vroeger al uitvoerig over gehad wat we zouden doen als ons dat zou gebeuren maar nu ligt het voor haar dus anders.
we waren vroeger allebei voor abortus maar nu wil ze dat dus niet meer en wil dus een kind met down opvoeden.
ik ben ontzettend furieus geworden aangezien ze die beslissing dus al zonder mij heeft gemaakt en haar en onze eerdere beloftes heeft verbroken.
wanneer we nu abortus plegen dan is er niks aan de hand maar nu wil ze ons leven verknallen door zo'n kind op de wereld te zetten die nooit voor zichzelf kan zorgen en waar je nooit echt plezier van hebt en altijd zorg blijft vragen.
ik woon nu tijdelijk bij mijn broer omdat de situatie samen niet meer houdbaar was maar vanavond willen we alles nog een keer bespreken samen met een bevriende arts erbij.
iemand nog tips om haar over te halen?
De kind? Ben je al geemigreerd?quote:Op zaterdag 4 september 2010 02:26 schreef fokemigrant het volgende:
zeg gewoon dat de kind geen 100% fijn leven zal krijgen
Je hebt het goede woord te pakken. Kan. Als je het kan voorkomen, zo'n kindje. Zo'n gehandicapt kindje.. Dan doe je dat toch?quote:Op zaterdag 4 september 2010 02:34 schreef Stali het volgende:
[..]
De kind? Ben je al geemigreerd?
Overigens kan zo'n kind een geweldig leven hebben en de ouders natuurlijk ook. Alleen kun je het als ouder waarmaken? Het normale plaatje is dat kinderen op een gegeven moment uitvliegen.
Als het zwaar gemankeerd is wordt het een heel ander verhaal. Kan me erg goed voorstellen dat de vader daar geen trek in heeft.
Overigens vraag ik me ook af of aanstaande moeders wel goed worden voorgelicht over wat de vlokkentest eigenlijk precies inhoudt. Want als je je daar bewust van bent dan weet je toch dat deze afgenomen wordt om juist dit soort dingen voor te zijn?
maar toch kan ik het wel begrijpen als je geen abortus wilt plegen.quote:Op zaterdag 4 september 2010 02:50 schreef Faithfulness het volgende:
[..]
Je hebt het goede woord te pakken. Kan. Als je het kan voorkomen, zo'n kindje. Zo'n gehandicapt kindje.. Dan doe je dat toch?
Ehm, nee, dat is het niet.quote:Op zaterdag 4 september 2010 03:15 schreef TheFamousMan het volgende:
[..]
maar toch kan ik het wel begrijpen als je geen abortus wilt plegen.
Het is toch al wel een levend wezen!
De vlokkentest heeft een reden. Blijkbaar ondergaan bijnamoeders deze tests zonder bewust te zijn wat de reden is.quote:Op zaterdag 4 september 2010 02:50 schreef Faithfulness het volgende:
[..]
Je hebt het goede woord te pakken. Kan. Als je het kan voorkomen, zo'n kindje. Zo'n gehandicapt kindje.. Dan doe je dat toch?
Je kunt wel een contract ondertekenen, maar buiten dat dat een beetje belachelijk is heb je er niets aan. In Nederland is het wettelijk gewoon zo dat qua zwangerschap de vrouw bepaalt, en de man vervolgens medeverantwoordelijk is ongeacht afspraken etcetera.quote:Op zaterdag 4 september 2010 03:23 schreef Stirner het volgende:
Zeer treurig verhaal idd.
Het is sowieso bloedlink om vrouwen op hun woord te geloven, wanneer je weet dat de emoties mogelijk mee gaan spelen op een later moment.
Ja, dat is wel wel. Alleen zonder ontwikkeld bewustzijn.quote:
quote:Op zaterdag 4 september 2010 03:28 schreef heiden6 het volgende:
[..]
Je kunt wel een contract ondertekenen, maar buiten dat dat een beetje belachelijk is heb je er niets aan. In Nederland is het wettelijk gewoon zo dat qua zwangerschap de vrouw bepaalt, en de man vervolgens medeverantwoordelijk is ongeacht afspraken etcetera.
Ik zou alle mogelijke middelen inzetten om de vrouw zo ver te krijgen abortus te laten plegen, al moest ik haar psychisch en emotioneel compleet slopen, en daarna meteen gaan scheiden.quote:Op zaterdag 4 september 2010 03:31 schreef Stali het volgende:
[..]
Ja, dat is wel wel. Alleen zonder ontwikkeld bewustzijn.
Maar wat zou jij doen?
Ik zal wel een harteloos wijf zijn, maar bij de uitslag van zo'n test zou ik abortus laten plegen.
Sterker nog, mijn grootste dilemma in het geval van de topicstarter zou zijn of "mijn vrouw" al niet teveel onder invloed van hormonen zou zijn en haar toch voor de keuze stellen. Het iets dat je kent of de relatie met iets dat je niet kent en bijvoorbaat niet gezond is.
Tuurlijk, kan het in gradaties voorkomen maar als je het weet d.m.v. die vlokkentest? Daar is zo'n test toch voor? Try again, of adopteer of wordt pleegouder.
Dit werkt zo niet. Kickje WGR misschien.quote:Op zaterdag 4 september 2010 03:28 schreef heiden6 het volgende:
[..]
Je kunt wel een contract ondertekenen, maar buiten dat dat een beetje belachelijk is heb je er niets aan. In Nederland is het wettelijk gewoon zo dat qua zwangerschap de vrouw bepaalt, en de man vervolgens medeverantwoordelijk is ongeacht afspraken etcetera.
Nee, kickje WGR lijkt me niet gepast, het gaat over het persoonlijke gebeuren toch, niet over geld of een juridische kwestie.quote:Op zaterdag 4 september 2010 03:35 schreef Stali het volgende:
[..]
Dit werkt zo niet. Kickje WGR misschien.
Maar als de vader het kind niet erkent dan is de kous af.
Maak dit in je relatie niet vooraf kenbaar. Of misschien juist wel.quote:Op zaterdag 4 september 2010 03:35 schreef heiden6 het volgende:
[..]
Ik zou alle mogelijke middelen inzetten om de vrouw zo ver te krijgen abortus te laten plegen, al moest ik haar psychisch en emotioneel compleet slopen, en daarna meteen gaan scheiden.
Dan zal ik dus helemaal wel een psychopaat zijn maar dat zal me echt worst wezen.
In principe is er nog niets opgedrongen aan de man. Zij heeft alle recht om het zelf te besluiten. Alleen is het niet zo gek als de man zijn latten neemt. Vind ook dat ze hierin allebei een keuze hebben. Als hij niet wilt dan is het klaar.quote:Op zaterdag 4 september 2010 03:37 schreef heiden6 het volgende:
[..]
Nee, kickje WGR lijkt me niet gepast, het gaat over het persoonlijke gebeuren toch, niet over geld of een juridische kwestie.
En verder ligt het niet zo simpel volgens mij, dat je gewoon je handen er vanaf kunt trekken. Ik vind wel dat dat moet kunnen als je tijdig aangeeft dat jij het kind niet wilt. Dan is het aan de vrouw om de keuze te maken wat zij wil, wetende wat de consequenties zijn. Nu wordt het opgedrongen aan de man.
Ik doe niet meer aan vaste relaties, maar ik heb dat wel degelijk een paar keer tegen een vrouw gezegd, ook nog een stapje verder trouwens.quote:Op zaterdag 4 september 2010 03:38 schreef Stali het volgende:
[..]
Maak dit in je relatie niet vooraf kenbaar. Of misschien juist wel..
Mee eens.quote:Ik vind dat de vrouw in kwestie alle recht heeft om het kind te houden maar dan zonder de man te belasten die dit duidelijk niet wilt. Alleen maak ik me dan een beetje zorgen in hoeverre de vrouw haar beslissing neemt onder invloed van hormonen die door haar lijf razen.
Dat vind ik er zo ellendig aan.
Vind best dat TS hier rekening mee mag houden trouwens. En geef hem met zijn allen munitie om de boel tegen te houden. Maar als zij kiest is het haar volste recht maar misschien moet hij zijn mening er toch doordrukken en kenbaar maken dat ze er dan alleen voor staat. Bijtrekken kan nl. altijd nog maar hij mag best op zijn strepen staan.quote:Op zaterdag 4 september 2010 03:41 schreef heiden6 het volgende:
[..]
Ik doe niet meer aan vaste relaties, maar ik heb dat wel degelijk een paar keer tegen een vrouw gezegd, ook nog een stapje verder trouwens.
[..]
Mee eens.
Maar hoewel dit een interessante discussie is, heeft het weinig nut voor TS.
Alsof jij een boterham meer zou hebben als het kind er niet komt..quote:Op zaterdag 4 september 2010 04:22 schreef Telates het volgende:
Naast dat ze jullie eigen leven op een enorme manier overhoop gooit, legt ze ook een beslag op de maatschappij - want wij met z'n allen gaan uiteindelijk betalen voor de permanente zorg die zo'n kindje nodig heeft.
En dan maak je je druk om een mongooltje terwijl wij opgescheept zitten met jou als psychopaat.quote:Op zaterdag 4 september 2010 03:35 schreef heiden6 het volgende:
[..]
Ik zou alle mogelijke middelen inzetten om de vrouw zo ver te krijgen abortus te laten plegen, al moest ik haar psychisch en emotioneel compleet slopen, en daarna meteen gaan scheiden.
Dan zal ik dus helemaal wel een psychopaat zijn maar dat zal me echt worst wezen.
Nee het is nog niet een levend wezen. Het kan nog niet zelfstandig bestaan dus van leven kun je nauwlijks sprekenquote:Op zaterdag 4 september 2010 03:31 schreef Stali het volgende:
[..]
Ja, dat is wel wel. Alleen zonder ontwikkeld bewustzijn.
Nee. Natuurlijk kan zo'n test leiden tot de beslissing om een abortus te nemen, maar het kan er ook toe leiden dat de ouders voorbereid zijn op het feit dat hun kindje gehandicapt zal zijn. De ouders hebben dan ruim de tijd om aan het idee te wennen en zich er bijvoorbeeld over in te lezen.quote:Op zaterdag 4 september 2010 03:23 schreef Stali het volgende:
[..]
De vlokkentest heeft een reden. Blijkbaar ondergaan bijnamoeders deze tests zonder bewust te zijn wat de reden is.
Het kan evengoed altijd gebeuren maar wat als je het kunt voorkomen? Daar is zo'n test voor.
Er is nog niets om van te houden. Dus nu weghalen is het beste alternatief.quote:Op zaterdag 4 september 2010 09:40 schreef Deliah het volgende:
Wat een walgelijke reacties. Een beetje je vrouw dwingen jullie eigen kind te vermoorden. En daarbij mensen met down kunnen ook leren, onlangs was er nog één in het nieuws die afgestudeerd was aan een universiteit. Wat heeft zo een kind gedaan dat die geen liefde verdient?!
Ze hebben toch samen de beslissing genomen een kindje te krijgen? Dan loop je ook het risico een kind te krijgen dat niet gezond is. Daar zul je dan ook samen mee moeten dealen.quote:Op zaterdag 4 september 2010 03:37 schreef heiden6 het volgende:
[..]
Nee, kickje WGR lijkt me niet gepast, het gaat over het persoonlijke gebeuren toch, niet over geld of een juridische kwestie.
En verder ligt het niet zo simpel volgens mij, dat je gewoon je handen er vanaf kunt trekken. Ik vind wel dat dat moet kunnen als je tijdig aangeeft dat jij het kind niet wilt. Dan is het aan de vrouw om de keuze te maken wat zij wil, wetende wat de consequenties zijn. Nu wordt het opgedrongen aan de man.
Zullen we dat mensen zelf even laten uitmaken?quote:Op zaterdag 4 september 2010 09:50 schreef Boris_Karloff het volgende:
[..]
Er is nog niets om van te houden.
Dat is ook de redenatie van de oorspronkelijke TS. En ja, theoretisch en realistisch gezien heb je wellicht gelijk, maar dat voelt vaak voor een zwangere vrouw heel anders. Er zullen voldoende mensen (meest mannen, eventueel vrouwen die nooit zwnger zijn geweest) zijn die dat geen valide argument vinden, maar dat maakt de gevoelens van de zwangere in kwestie niet anders.quote:Op zaterdag 4 september 2010 09:50 schreef Boris_Karloff het volgende:
[..]
Er is nog niets om van te houden. Dus nu weghalen is het beste alternatief.
ja, op de voorwaarde dat als het een kindje met het Downsyndroom was dat ze het dan zouden laten weghalen, hoe moeilijk een rot en bijna onmogelijk dat ook zou zijn. Het risico was dus "beperkt" tot alles wat er tijdens en na een bevalling met een kind nog kan gebeuren.quote:Op zaterdag 4 september 2010 09:51 schreef PurePoisonPerfume het volgende:
[..]
Ze hebben toch samen de beslissing genomen een kindje te krijgen? Dan loop je ook het risico een kind te krijgen dat niet gezond is. Daar zul je dan ook samen mee moeten dealen.
quote:Op zaterdag 4 september 2010 09:40 schreef Deliah het volgende:
Wat een walgelijke reacties. Een beetje je vrouw dwingen jullie eigen kind te vermoorden.
Ik begrijp dat het voor sommigen zo is. Voor mij is een klompje cellen (wat het nog steeds is), geen 'kind'. Dat van dat 'vermoorden' is ook onzin.quote:
Feitelijk is een foetus van 12 weken helemaal af, moet het alleen groeien, toch? Het is weliswaar erg klein, maar wel al met de menselijke kenmerken die erbij horen.quote:Op zaterdag 4 september 2010 10:04 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
Ik begrijp dat het voor sommigen zo is. Voor mij is een klompje cellen (wat het nog steeds is), geen 'kind'. Dat van dat 'vermoorden' is ook onzin.
De wetgever is dat overigens ook met me eens.
er klopt een hartje hoor.quote:Op zaterdag 4 september 2010 09:50 schreef Boris_Karloff het volgende:
[..]
Er is nog niets om van te houden. Dus nu weghalen is het beste alternatief.
Dat vind ik echt appels met peren vergelijken. Hier is een nieuw leven in het spel, een kind wat al voor het geboren is buiten het nest valt. En beloven van iemand te houden? Ja dat sluit niet uit dat je plots van iemand anders méér kan houden. Maar ook in die situatie vind ik dat de nee zwaarder telt dan de ja. Hetzelfde bij een tweede of weet ik hoeveelste kind krijgen. Als één van de twee niet wil, moet het in mijn optiek niet doorgaan. Want hoeveel pijn en verdriet dat ook geeft, er is niet een nieuw leven wat ook nog gedeeltelijk ongewenst is. Dat vind ik véél erger. Ongewenst zijn.quote:Op zaterdag 4 september 2010 10:06 schreef miss_sly het volgende:
Toch gooi ik hemj er hier nog maar een keer in, omdat men er zo op hamert dat men zich aan gemaakte afspraken moet houden alsof die heilig zijn en bedenken nooit en te nimmer mogelijk is: een relatie wordt vaak ook eenzijdig verbroken. De gemaakte afspraken om bij elkaar te blijven en van elkaar te houden, de beloften die gedaan zijn, worden dan ook aan de kant geschoven. Over het algemeen vindt men dit wel een afspraak die eenzijdig verbroken mag worden. Waarom in dit geval dan niet? Bij het verbreken van een relatie door een van de partners terwijl de ander dat niet wil, krijgt de achterblijvende ook een beslissing en consequenties door zijn strot geramd die hij/zij niet wil.
Goed puntquote:Op zaterdag 4 september 2010 10:16 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
Dat vind ik echt appels met peren vergelijken. Hier is een nieuw leven in het spel, een kind wat al voor het geboren is buiten het nest valt. En beloven van iemand te houden? Ja dat sluit niet uit dat je plots van iemand anders méér kan houden. Maar ook in die situatie vind ik dat de nee zwaarder telt dan de ja. Hetzelfde bij een tweede of weet ik hoeveelste kind krijgen. Als één van de twee niet wil, moet het in mijn optiek niet doorgaan. Want hoeveel pijn en verdriet dat ook geeft, er is niet een nieuw leven wat ook nog gedeeltelijk ongewenst is. Dat vind ik véél erger. Ongewenst zijn.
Dat vind ik oprecht knap van je, dat je dat hebt kunnen doen.quote:Op zaterdag 4 september 2010 10:25 schreef moussy het volgende:
Weet je wat niet eerlijk is, ik heb ook een meervoudig gehandicapt kind gehad, iedereen vond mij dapper dat we de zwangerschap door hebben gezet en het kind geboren laten worden, daarna vond iedereen ons dapper dat we het kind ook hebben laten gaan, ik, de moeder heeft zijn zuurstofslangetje uit zijn neus gehaald toen bleek dat er geen herstel mogelijk was, zodat hij zou overlijden, hij zou een kasplantje worden, hij zou nóóit een normaal leven kunnen hebben, hij zou pijn hebben, de medische wereld kon he-le-maal niets meer voor hem doen.. en nu, nu vallen er heel veel mensen over TS heen omdat hij dit wil voorkomen.... raar toch eigenlijk, ook al ben ik ontzettend blij geweest met de steun die vanuit fok! kwam.
Ik heb mijn kind wel dood 'gewenst' tijdens de zwangerschap en na de geboorte, zodat ík geen keuze hoefde te maken, maakt dat mij nu ook een slechte moeder? Ik kon én wilde gewoon geen keuze maken over leven of dood zolang ik niet wist hoe de levensverwachtingen waren. Gelukkig dacht mijn man daar ook zo over.
Tja, maar als het niet meer gaat dan gaat het niet meer, he.quote:Op zaterdag 4 september 2010 10:16 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
Dat vind ik echt appels met peren vergelijken. Hier is een nieuw leven in het spel, een kind wat al voor het geboren is buiten het nest valt. En beloven van iemand te houden? Ja dat sluit niet uit dat je plots van iemand anders méér kan houden. Maar ook in die situatie vind ik dat de nee zwaarder telt dan de ja.
Maar gewenst door de andere ouder, dus het kind kan wel degelijk een gewone jeugd tegemoet gaan.quote:Hetzelfde bij een tweede of weet ik hoeveelste kind krijgen. Als één van de twee niet wil, moet het in mijn optiek niet doorgaan. Want hoeveel pijn en verdriet dat ook geeft, er is niet een nieuw leven wat ook nog gedeeltelijk ongewenst is. Dat vind ik véél erger. Ongewenst zijn.
Het is niet knap, het was zwaar, héél zwaar. De zwangerschap, de zorgen, de geboorte, alle zorgen daarna en dan uiteindelijk de beslissing als een team van artsen je vertellen dat ze niets meer kunnen doen.quote:Op zaterdag 4 september 2010 10:27 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Dat vind ik oprecht knap van je, dat je dat hebt kunnen doen.
Ik kan me er gelukkig geen voorstelling van maken hoe dat voor je geweest is. Het lijkt me vreselijk moeilijk, pijnlijk, zwaar.quote:Op zaterdag 4 september 2010 10:25 schreef moussy het volgende:
Weet je wat niet eerlijk is, ik heb ook een meervoudig gehandicapt kind gehad, iedereen vond mij dapper dat we de zwangerschap door hebben gezet en het kind geboren laten worden, daarna vond iedereen ons dapper dat we het kind ook hebben laten gaan, ik, de moeder heeft zijn zuurstofslangetje uit zijn neus gehaald toen bleek dat er geen herstel mogelijk was, zodat hij zou overlijden, hij zou een kasplantje worden, hij zou nóóit een normaal leven kunnen hebben, hij zou pijn hebben, de medische wereld kon he-le-maal niets meer voor hem doen.. en nu, nu vallen er heel veel mensen over TS heen omdat hij dit wil voorkomen.... raar toch eigenlijk, ook al ben ik ontzettend blij geweest met de steun die vanuit fok! kwam.
Ik heb mijn kind wel dood 'gewenst' tijdens de zwangerschap en na de geboorte, zodat ík geen keuze hoefde te maken, maakt dat mij nu ook een slechte moeder? Ik kon én wilde gewoon geen keuze maken over leven of dood zolang ik niet wist hoe de levensverwachtingen waren. Gelukkig dacht mijn man daar ook zo over.
Natuurlijk is de vergelijking krom. Het gaat me er meer om dat er zoveel mensen zijn die roepen, zonder nuances, dat 'men' zich aan afspraken moet houden, no matter what. Zo simpel is het niet in een mensenleven. Hoe vaak verander je van gedachten gedurende je leven? Dat is iemands goed recht.quote:Op zaterdag 4 september 2010 10:16 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
Dat vind ik echt appels met peren vergelijken. Hier is een nieuw leven in het spel, een kind wat al voor het geboren is buiten het nest valt. En beloven van iemand te houden? Ja dat sluit niet uit dat je plots van iemand anders méér kan houden. Maar ook in die situatie vind ik dat de nee zwaarder telt dan de ja. Hetzelfde bij een tweede of weet ik hoeveelste kind krijgen. Als één van de twee niet wil, moet het in mijn optiek niet doorgaan. Want hoeveel pijn en verdriet dat ook geeft, er is niet een nieuw leven wat ook nog gedeeltelijk ongewenst is. Dat vind ik véél erger. Ongewenst zijn.
Dat bedoelde ik ook. Het gaat niet meer, dus die nee tegen de relatie telt zwaarder dan de ander z'n ja.quote:Op zaterdag 4 september 2010 10:29 schreef Klaudias het volgende:
[..]
[quote]Tja, maar als het niet meer gaat dan gaat het niet meer, he.
Wat is normaal? Er zijn zoveel opties dat normaal een heel breed spectrum beslaat. Ik heb drie kinderen die ik samen met een (mannelijke) partner opvoed. Ze zijn niet gehandicapt en daar hadden wij met z'n tweeen een hele kluif aan. (of beter, hebbenquote:Maar gewenst door de andere ouder, dus het kind kan wel degelijk een gewone jeugd tegemoet gaan.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |