Sjonge ik reageer hier ook maar ff weer. Ik heb gister voor het eerst sinds maanden weer met mn ex gesproken en nu ben ik toch wel depri..

Wij zijn een jaar geleden uit elkaar gegaan na een relatie van een dikke 3 jaar.. 1,5 jaar daarvan woonde ze niet in NL, en de laatste 1,5 jaar woonde ze vlakbij mij in de zelfde stad. In die laatste helft is het ook fout gegaan, we hadden wat vaker ruzie en ik werd wat jaloers omdat ze steeds heel veel met een mannelijke collega van haar optrok. Nadat ze mij ervan overtuigt had dat er niks was tussen die collega en haar, heb ik uiteindelijk een leuk huis gehuurd en zouden we gaan samen wonen! Ik had het huisje net klaar, en toen besloot ze er mee te stoppen..
Na die klap verwerkt te hebben heb ik te horen gekregen dat ze na een maand al met die andere jongen ging! Nog een klap..
Ik vind het nog zo moeilijk te verwerken, ze kwam speciaal voor mij naar NL, studie is ze hier gestart, vervolgens huur ik een leuk huis, verbreekt ze de relatie en gaat ze vrolijk door met haar nieuwe leven terwijl ik hier met een giga huis zit waar de muren zowat op me af komen als ik even niks te doen heb..
In het begin na de break ging het wel goed, maar als ik nu vrij ben van het werk of school, of vrienden van mij kunnen niet afspreken dan vind ik het super moeilijk om hier alleen te zijn. Ik wil ook niet altijd langs mn ouders of broer.. Ik zit ook vooral tegen school aan wat straks weer begint, dan heb ik zoveel vrije tijd..

Vroeger had ik daar totaal gen moeite mee, heerlijk lekker niks, maar nu..

Ik heb nu een paar keer gedate met verschillende meisjes, ma na een jaar vind ik het nog moeilijk om te zien dat ze niet zo leuk en lief en knap zijn als mn ex..
Ik heb het gevoel dat ik echt nog veel om dr geef. Of ik haar mis vanwege die leegte hier in huis, of gewoon omdat ik nog van haar hou dat weet ik ook niet zo goed, misschien dat iemand van jullie het zelfde gevoel kent?
Thanx voor t lezen..