oeioeioei! dat klinkt akelig als Raynauds!quote:Op zondag 12 september 2010 16:02 schreef Orea het volgende:
Ik mocht (uiteindelijk) even wat uurtjes slaap pakken... 6 uurtjes en toen werd ik wakker met stuwing
250 cc uit 1 borst is lichtelijk overdreven (de andere borst die ze vlak voor het slapen had gehad, 100 cc.. das redelijk 'normaal') maar echt! Hij stond op ploffen en deed zeer!
Even nog de vraag; als mijn tepel wit uitslaat na de voeding en zeer doet ligt ze ook verkeerd aan hè? Alleen rechts heb ik dat en ze lijkt wel goed aan te happen....
Ik heb een foto van mij voedend in Weggis aan de Vierwaldstättersee, maar ik weet niet of er nog meer foto's zijn eigenlijk.quote:Op maandag 13 september 2010 05:47 schreef WupWup het volgende:
Volgens mij las ik in een ander topic dat Flugel inmiddels gestopt was met de bv.
Ssserpente, lekker verhaal weer![]()
Ik zal je tip onthouden...
Asy welkom terug! Nog mooie foto's gemaakt van het voeden op al die bijzondere plekken? Ik weet niet of je naar de Wereld BorstvoedingsWeek gaat in A'foort op 2 okt, maar dan kun je ook foto's insturen voor de wedstrijd.
Hier alles z'n gangetje. Merk wel dat de bijvoeding inmiddels een duidelijke plek inneemt, ik kolf steeds minder. Eerst haalde ik de 300cc in een werkdag (bij 7 maanden) en nu ben ik al blij met nog geen 200cc (bij 9,5 maand)
Het gaat goed hoor, Willem zit nog steeds aan de dubbeldrankquote:
Ik had het liever anders gezien, maar idd het is prima zo... Zoals gezegd ben ik het schuldgevoel van het begin wel kwijt wat dat betreft...quote:Op maandag 13 september 2010 10:44 schreef Ticootje het volgende:
Flugel, elke druppel is toch mooi meegenomen? Wat niet gaat, gaat niet. Je hebt er flink je best voor gedaan, dan is het toch prima zo?
Dat is inderdaad wel zo'n beetje hoe ik het ook voel, zo'n investering gedaan en dan is het lastig loslaten... De geruststelling dat ik weet dat hij in elk geval álles gehad heeft doet veel goeds...quote:Op maandag 13 september 2010 11:00 schreef Claudia_x het volgende:
Fijn dat je het schuldgevoel kwijt bent, flugeltje. Alle melk die je hem hebt gegeven en nog steeds geeft is mooi meegenomen, wees daar maar blij mee en trots op.
Ik had me vantevoren zo voorgenomen om borstvoeding te zien als iets wat fijn voor iedereen zou moeten zijn, en toch had ik het er emotioneel moeilijk mee om er afscheid van te nemen. Rationeel was ik er veel eerder klaar mee en was ik ervan overtuigd dat flesvoeding een uitstekende tweede keuze was. Ik heb mijn vriend er vast op voorbereid dat hij de volgende keer niet een pragmatischere houding van me hoeft te verwachten; het is voor mij ondenkbaar om te beginnen zonder borstvoeding en als je er eenmaal energie in hebt gestoken dan is het niet eenvoudig die 'investering' los te laten. Kortom: we zijn voorbereid.
Zonder Martijn had ik het niet zo lang volgehouden, hij heeft me in alles gesteund. Hij had makkelijk kunnen zeggen dat het mijn tieten zijn en ik het dus maar op moet lossen, maar hij heeft hele voedingen naast me gezeten om mee te kijken en te helpen. Ook tijdens de kolfbeurten (als ik soms echt huilend met die dingen op m'n tepels zat) was hij er om me te troosten. Alleen jammer dat we nu op het laatste stukje wel wat 'onenigheid' kregen over het wel/niet stoppen of afbouwen... Ik had het er wel mee gehad en hij vond eigenlijk dat ik overdag ook maar moest blijven kolven. Gelukkig zijn we daar wel uitgekomen, met de grootste stem voor mij omdat het hoe dan ook mijn lichaam is en ik degene ben die er de frustratie steeds door oploopt...quote:Oh, en ik vind het zo fijn om te lezen dat je in de eerste persoon meervoud schrijft over de borstvoedingskeuzes, flugeltje. Zo ervaar ik die keuzes zelf ook. We proberen nu al onze verwachtingen op elkaar af te stemmen.
Ook ik heb gemerkt dat bv geven mede mogelijk wordt gemaakt door manlief. In mijn omgeving zitten ook mensen waarbij de man niet echt meehielp en dan is het toch vrij snel bekeken. Als ik een dag aan het voeden ben en het huis dus een puinzooi is zegt manlief gewoon dat dat normaal is, hetzelfde geld voor koken e.d. Gelukkig zit er langzamerhand wat regelmaat in en voed ik 's middags vaak tussen 4 en 5 ergens, dan kan ik toch weer iets doen.quote:Op maandag 13 september 2010 11:12 schreef flugeltje het volgende:
[..]
Dat is inderdaad wel zo'n beetje hoe ik het ook voel, zo'n investering gedaan en dan is het lastig loslaten... De geruststelling dat ik weet dat hij in elk geval álles gehad heeft doet veel goeds...
[..]
Zonder Martijn had ik het niet zo lang volgehouden, hij heeft me in alles gesteund. Hij had makkelijk kunnen zeggen dat het mijn tieten zijn en ik het dus maar op moet lossen, maar hij heeft hele voedingen naast me gezeten om mee te kijken en te helpen. Ook tijdens de kolfbeurten (als ik soms echt huilend met die dingen op m'n tepels zat) was hij er om me te troosten. Alleen jammer dat we nu op het laatste stukje wel wat 'onenigheid' kregen over het wel/niet stoppen of afbouwen... Ik had het er wel mee gehad en hij vond eigenlijk dat ik overdag ook maar moest blijven kolven. Gelukkig zijn we daar wel uitgekomen, met de grootste stem voor mij omdat het hoe dan ook mijn lichaam is en ik degene ben die er de frustratie steeds door oploopt...
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |