quote:Op zaterdag 28 augustus 2010 22:16 schreef Cassandra87 het volgende:
In hoeverre vormt autisme een belemmering bij compromis sluiten? Bijv met t bepalen van iets groters als een vakantiebestemming of iets kleiners als een film zien in de bioscoop?
Dat is wel heel ruim genomen. Ik kan me voorstellen dat iets dergelijks aan de persoon zelf ligt, maar ik ben benieuwd naar ervaringen van mede-posters, anders vraag ik t nietquote:Op zaterdag 28 augustus 2010 22:46 schreef ikke043 het volgende:
[..]
Ligt eraan in hoeverre je dat toelaat.
Ik denk dat het vooral af hangt hoe duidelijk de ander is. Dus gewoon duidelijke afspraken maken en daar niet al te veel van afwijkenquote:Op zaterdag 28 augustus 2010 22:57 schreef Cassandra87 het volgende:
[..]
[..]
Dat is wel heel ruim genomen. Ik kan me voorstellen dat iets dergelijks aan de persoon zelf ligt, maar ik ben benieuwd naar ervaringen van mede-posters, anders vraag ik t niet
For the record. Ik schiet te ver door in t sluiten van compromis. Ik geef een ander bijna altijd zijn zin in de hoop dat een compromis de volgende keer in mijn voordeel wordt genomen, soort van gelijk oversteken.
Is alleen wel een naieve gedachte.
En alleen privé overigens, op mijn werk heb ik de laatste tijd steeds meer lak aan anderen omdat ik teveel over mij heen laat lopen.
Dat bleek allemaal een groot misverstand Mijn zusje dacht dat het een groot feest zou zijn met de hele familie etc. Dus zij vond het raar dat wij(ik, broertje, mijn andere zusje+vriend) niets geregeld hadden. Maar het is dus alleen een etentje met het gezin verder niets. Dus ik heb mijzelf weer nutteloos lopen opwindenquote:Op zondag 29 augustus 2010 00:17 schreef Cassandra87 het volgende:
Nee dat is waar maar de grens vind ik toch wel moeilijk in hoeverre iemand gepusht kan worden.
Beetje raar uitleggen misschien.
Of een beter voorbeeld, mijn vriend (of willekeurig iemand anders) heeft vliegangst, en we komen elke keer op autovakanties uit
Bedacht dit omdat ik een vakantie probeer te plannen voor 5 volwassenen, best lastig (heeft dan wel totaaaal niets met autisme te maken, maar t roept wel interessante vraagstukken op).
Maar iets dichterbij Tijn, hoe ga je er nu mee om met dat feest van je ouders, heb je je andere zus al gesproken? Stel dat ze voor een groot feest kiezen, in hoeverre kun jij tegen je zin gaan of juist niet met t gevoel dat je anderen misschien teleurstelt?
Idd te gek voor woorden. Volstrekt zinloos. Vaak zijn het straalbezopen gasten die dit flikken.quote:Op zaterdag 28 augustus 2010 21:41 schreef ikke043 het volgende:
FF een verhaal van wat me gister is overkomen. Ik vind het echt te bizar voor woorden.
Gisteren was het eindfeest van de inkom(kennismaking studenten in maastricht), ontzettend relaxed feest. Veel nieuwe mensen leren kennen, en wat leuke meisjes
Alles chill maar gedaan, dus ik loop met een vriend naar huis, onderweg nog ff m'n fiets oppikken. Kom ik aan bij de fietsenstalling, fiets weg. Ik zoeken die vriend helpen maar niet kunnen vinden. Ik had zo iets van iemand bezeikt me, je krijgt morgen wel te horen waar ze 'm hebben gezet.
Nou goed, ik vroeg opgestaan om die fiets te gaan zoeken, ik loop wat rond maar zie niets. Alle bosjes nagekeken, de fietsenstalling 3 keer nagekeken. Nergens iets kunnen vinden, dus dan maar naar huis en wachten of iemand een sms'je stuurt waar die staat. Ik loop terug met een kutgevoel, want het is niet mijn fiets. Halverwege besluit ik toch nog even onder de brug te kijken, en keer om.
Aangekomen bij de brug kijk ik alvast snel over de reling en denk SHITTT!!!!!!!!!!! Daar lag ie, samen met nog meer fietsen op de stoep. Ik had zo iets van WTF ze hebben 'm toch niet naar onderen gegooid. Dus snel de trappen af kijken. Ik raap de fiets op en kijk, stuur kapot, voorvork kapot, lampen kapot, kettingkast kapot, wielen verbogen. Dus ik helemaal verbaas, kijk om me heen en zie dat aan de overkant er nog een meisje een kapotte fiets staat in te laden. Naast me lagen nog 3 fietsen.
Ik snap dat nou totaal niet, waarom zou je fietsen van een brug gooien. Sowieso iets van een brug afgooien of andermans spullen vernielen. Dat slaat toch nergens op. Ik kan nu aangifte gaan doen en een hoop geld aan een fietsenmaker gaan uitgeven, alleen omdat een stel mongolen zon nodig fietsen moet slopen.
Nou kan ik het nog hebben, maar wat als je met je fiets naar het werk moet en geen geld hebt om 'm te reparen?
Gewoon te belachelijk voor woorden. Niet te vergeten, dat er mensen onderdoor lopen om bij het station te komen. Idioten
In dit punt ben ik het wel met je eens. Dat soort dingen, doe het dan lekker met je eigen fiets, maar dat doen ze natuurlijk niet.quote:Op zondag 29 augustus 2010 14:55 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Idd te gek voor woorden. Volstrekt zinloos. Vaak zijn het straalbezopen gasten die dit flikken.
Wmb moet vandalisme keihard aanpakken. Op dit punt ben ik zo rechts als de nete: alleen een zero tolerance aanpak kan helpen. Voor zoiets gaat de veroorzaker 3 maanden onvoorwaardelijk de cel in.
Ja, idd..... ik snap die lui ook niet.... Waar de bevrediging in zit om andersmans spul te slopen...quote:Op zondag 29 augustus 2010 15:12 schreef francis998 het volgende:
[..]
In dit punt ben ik het wel met je eens. Dat soort dingen, doe het dan lekker met je eigen fiets, maar dat doen ze natuurlijk niet.
Net als graffiti ben ik ook tegen, en het hangt er nog vanaf waar. Want bushokjes/treinen enzo vindt ik neit kunnen, maar andere verlaten muren ofzo dat gaat n og, maar liever niet.
Maar dat vandalisme vindt ik ook niks, ook het verniele van bushokjes enzo vindt ikn iks.
Wij hadden hier altijd een telefooncel maar die hebben ze uiteindelijk maar weggehaald omdat die om 2 dagen weer totaal vernield was.
Ik snap dat ook niet, wat is de lol ervan, personen die het gebruiken om frustraties enzo kwijt te kunnen, van die kan ik de beweegredenen nog wel snappen. Maar van de rest kan ik het gewoon niet snappen.
Maar in dit punt ook gewoon hard optreden en de personen zelf alles laten reparen, en betalen enz.
Insgelijks. Graag gedaan, FBquote:Op zondag 29 augustus 2010 10:17 schreef Ferrobarr het volgende:
tvp; fijn weer wat vam je te horen EG!
quote:Op zondag 29 augustus 2010 15:30 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Maar ja, gevoel en verstand lopen niet altijd hand in hand. Mensen die dit herkennen?
Dat begrijp ikquote:Op zondag 29 augustus 2010 15:37 schreef ikke043 het volgende:
[..]
Maar dat zijn te persoonlijke dingen om op een forum te bespreken, meestal dan
True that. En laat juist die P&O-ers vaak precies heel sterk zijn m.b.t. het sociale apect binnen organisaties.quote:Op zaterdag 28 augustus 2010 21:43 schreef schaal_9 het volgende:
[..]
Nee, het is niet gemakkelijk. Doordat autisme de hele persoonlijkheid beïnvloedt, kunnen we ons over het algemeen minder goed inleven in de gedachtengang van de gemiddelde P&O-er.
Voor Aspergers geldt het laatste voor een deel. In een solliciatiegesprek kan het wel degelijk; het gevaar is natuurlijk dat je later toch door de mand valt. Je kan je dan ook te goed presenteren om vervolgens tegen te vallen. Je ergens binnenlullen is niet eens het lastigste, maar waarmaken des te meer....quote:Zijn wij als tistjes niet van nature arbeidsongeschikt voor de meeste functies, en valt of staat een goed functioneren op de werkvloer met het vermogen om de tekortkomingen die inherent zijn aan het autisme, te camoufleren?
ASS gaat vaak gepaard met allerlei tegenstrijdigheden. Ik was ook iemand die zo vrij mogelijk wilde zijn, ik had een broertje dood aan verstikking. Structuur geeft duidelijkheid, dat vinden ASS-ers fijn; maar tegelijkertijd is structuur weer verstikkend en creadodend.....En aangezien veel autisme juist van creatief bezig zijn houden....Tja.quote:Mensen met autisme kunnen er ook wat van, zoals bijdehante vragen stellen en qua contact hebben ze soms hele specifieke eisen. Zo zei iemand pas dat de autismesoos met een bepaald thema niet genoeg vrijheid zou geven. Ja hallo, autisten zijn toch gek op structuur? Of ze willen in contact komen met mensen die (vrijwel) precies hetzelfde zijn als hen: dezelfde vorm van autisme, en ook dat ze tegen precies dezelfde dingen aanlopen. Zeg maar snakkend naar een feest der herkenning.
Hangt van de situatie af. Op een autsimesoos kun je makkelijker eerlijk zijn en zeggen hoe je gevaren bent. Een sollicitatie gesprek is echter een verkoopgesprek een vraag om vaardigheden die politici ook heer en meester in zijn.....spelen met halve waarheden....quote:Welnu, ik heb direct verteld dat ik een tijd lang zonder werk heb gezeten, en dat het ontmoeten van andere mensen die in een uitkering zitten het probleem niet oplost.
Sterker nog, ze moeten het grote talent wat ze wel degelijk hebben veel beter benutten. Dat zou mooi zijn.quote:Juist omdat de spoeling voor mensen met ASS dun is, zou je verwachten dat ze wat meer meegaand zijn.
dat laatste herken ik maar al te goed, en het is lastig soms met 2 deling. Soms dan zie je iets in een winkel ofzo wat ik dan echt supermooi ofzo kan vinden(bij mij vooral computerspul en kleding) waarvan ik weet dat het op dat moment niet verstandig is, terwijl mijn emotie zegt: koop het.quote:Op zondag 29 augustus 2010 15:30 schreef EchtGaaf het volgende:
[..]
Insgelijks. Graag gedaan, FB
Ik hoop weer wat meer van de partij te zijn. Ik blijf dit een zinvol topic vinden.
Mijn hobby Kef-speakers is weer heel actief. Ik ben ook gek op oude Mercedesjes. De 190, een klassieker. Ik zou er zo eentje willen kopen. Mijn verstand zegt echter dat ik dit niet moet. Duur en zo.
Maar ja, gevoel en verstand lopen niet altijd hand in hand. Mensen die dit herkennen?
Ik vermoed dat gevoelens en verstand niet in dezelfde hersendelen afspelen.... En zo met elkaar in botsing kunnen komen. Best leuk wetenschappelijk voer ditquote:Op zondag 29 augustus 2010 16:15 schreef francis998 het volgende:
[..]
dat laatste herken ik maar al te goed, en het is lastig soms met 2 deling. Soms dan zie je iets in een winkel ofzo wat ik dan echt supermooi ofzo kan vinden(bij mij vooral computerspul en kleding) waarvan ik weet dat het op dat moment niet verstandig is, terwijl mijn emotie zegt: koop het.
En dit is maar een oppervlakkig voorbeeld zo heb ik het met menselijke relaties enzo. Maar het is gewoon te lastig.
En dat was 1 van de dingen die mijn psycholoog vrij snel merkte bij mij: emotie en ratio(verstand)liggen of lagen heel ver uitelkaar.
Dat lijkt me wel iets autistisme gerelateerd, want het begrijpen van emoties doe je met je verstand, maar de link ertussen leggen doe je met beide. Of sla ik de plank nu mis???
Op een autismesoos kunnen mensen met ASS wel zichzelf zijn. Bij solliciteren moet je sterk staan, zelfvertrouwen uitstralen. Wat ik meer bedoelde, is dat het vinden van herkenning bij lotgenoten (of dat nu bij UWV Werkbedrijf of op een autismesoos is), het oorspronkelijke probleem (in dit voorbeeld werkloosheid en symptomen van autisme) meestal niet wegneemt. Je weet na afloop dat je niet de enige bent.quote:Op zondag 29 augustus 2010 16:02 schreef EchtGaaf het volgende:
Hangt van de situatie af. Op een autsimesoos kun je makkelijker eerlijk zijn en zeggen hoe je gevaren bent. Een sollicitatie gesprek is echter een verkoopgesprek een vraag om vaardigheden die politici ook heer en meester in zijn.....spelen met halve waarheden....
Ik vond en vind het wel leuk om te lullen als een politicus.... Maar voor de goede orde, daar redt je het echt niet mee. Het gaat erom of je datgene ook waar kan maken. (PV-kloof etc. is eenb duidelijk probleem bij HFA-ers.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |