PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #66: Waar de TT crasht

Nouja t zure is dat ik sowieso zat afwisseling heb, balie, ldt, kinderopvang, eindafrekeningen/bezwaar, telefoon.
Maar ja mijn senior is op vakantie en ik wil haar uit de brand helpen. Maar mijn collega's zeiden net, zij maakt van haar probleem míjn probleem. En dit is dag 4 dat ik non-stop bezwaren heb gedaan, dus ik ga nu lekker tegendraads zijn en nog even 2 uurtjes met de ldt aan de slag, en het laatste dagdeel heb ik baliedienst.

Over die baliedienst, ik zie toch wel op tegen de ochtendbalie omdat dat zo druk is en ik wel overprikkeld raak, ik pik al die emoties op, en tegen een uur of 1 ben ik zo gaar als een vaatdoek.

quote:

Op donderdag 16 september 2010 12:45 schreef DeepChord het volgende:
Maar of deze tijd nou een gunstiger tijd is ten opzichte van de jaren 50 of niet, ik ben wel blij met internet, mp3's, wikipedia, niet meer tot de elite hoeven te behoren om te kunnen groeien, alle muziekstromingen binnen handbereik, onbeperkte mogelijkheden tot ontspanning en wat al niet meer.

Daarnaast gaat er echt wel weer een tijd komen dat de kijk op mensen met bepaalde diagnoses positief wordt geherwaardeerd.

Ik zie dat nog wel gebeuren. Vandaag in de Pers stond een stukje over iemand die een bedrijf heeft opgericht om mensen met lichamelijke handicap werk te bieden. Zij spreekt liever van een lastig lichaam. Daarin werd nog vermeld dat mensen bij handicap soms denken aan "Geestelijke handicap", dus vandaar dat ze het woord handicap liever niet vermeldt.

Autisme is psychisch, heeft ook alles met de geest te maken. Nu nog een ondergewaardeerde en onderbelichte groep. Maar wacht maar totdat over een jaar of twintig 70% van de mensen met ASS een uitkering heeft omdat ze niet meer mee kunnen komen... dan moet er wel iets gaan veranderen.

quote:

Op woensdag 15 september 2010 23:12 schreef robuust89 het volgende:

[..]

! RFID readers, daar heb ik ook mee gewerkt! mooi spul! en BAM, het slot is open!

btw, ik werk op windows, met netbeans

mooi heh? Ik ben dus eigenlijk helemaal een beetje into hacken en cracken en rommelen met draadloos spul enzo Vind ik mooi.
Op het moment ben ik mijn desktop helemaal opnieuw aan het instaleren. Hele verhalen, kut Windows enzo in combinatie met een nieuwe sata dvd writer.. maarja.. FF in het kort ben ik nu dus ubuntu 10.04 op een raptor aan het zetten en daar komt dan een aircrack-ng 1.1 suite op met CUDA , daar ben ik nu al een tijdje mee bezig om dat werkend te krijgen en dat gaat nu dus lukken.. Is mooi spul, ik heb die power nodig om snel door mijn dictionaries heen te knallen..

Capture ik onderweg dus een handshake met wpa2 hash, neem ik mee naar huis, kismet file en bssid etc en laat ik mijn desktop cracken
Gisteren had ik nog bijna een GSM jammer gekocht

Ik heb een nieuwe liefde gevonden, ik MOET een nokia n900 ... dat ding draait Linux Het is de uber phone.. fiep fiep

Daar ben ik weer

quote:

Op donderdag 16 september 2010 17:12 schreef DeHovenier het volgende:
Daar ben ik weer

hoi

* kijkt naar postgeschiedenis, niets wat me irl kan wijzen (behalve het ip maar ja)..

Ik heb zojuist de uitslag gekregen van een autisme-onderzoek, de onderzoekster denkt aan PDD-NOS, en ik voel me zwaar emotioneel en natuurlijk proberen mijn gare hersenen dat weer te onderdrukken. Misschien dat ik er later wel meer over schrijf maar ik moet dit gewoon kwijt , en stiekum had ik toch zoiets wel verwacht.

Ik probeer dit te relativeren maar het lukt me allerminst ... Fuck, waarom kunnen hersenen dit niet in éénmaal verwerken .

Ik weet niet eens of dit oplucht maar ik post dit toch maar.

Ik heb tenminste wel de intelligentie kant van het autisme spectrum (misschien wel te veel ofzoiets)..

Bah

Jups, herkenbaar. Die diagnose is inderdaad even alsof je een flink harde stomp in je maag krijgt. Gevolgd door een wat minder fijne periode, bij mij althans dan. En hopelijk kun je het zelfs op enig moment in de toekomst een plaats geven. .

quote:

Op donderdag 16 september 2010 18:38 schreef DeepChord het volgende:
Jups, herkenbaar. Die diagnose is inderdaad even alsof je een flink harde stomp in je maag krijgt. Gevolgd door een wat minder fijne periode, bij mij althans dan. En hopelijk kun je het zelfs op enig moment in de toekomst een plaats geven. .

Heh, net zoals zoveel dingen uit het verleden die ik (denk ik) niet goed verwerkt heb, de psycholoog zei bij de uitslag dat ik moeilijke emoties/ervaringen weg stop in mijn hoofd en dat herken ik wel een beetje. Maar goed, eerst dit maar eens laten inzinken.

/diepe zucht

quote:

Op donderdag 16 september 2010 18:38 schreef DeepChord het volgende:
Jups, herkenbaar. Die diagnose is inderdaad even alsof je een flink harde stomp in je maag krijgt. Gevolgd door een wat minder fijne periode, bij mij althans dan. En hopelijk kun je het zelfs op enig moment in de toekomst een plaats geven. .

Toen ik m'n diagnose kreeg (Asperger) had ik zoiets van: mja, oke. Het heeft voor mij alleen een naampje gekregen en voor de rest ben ik gewoon hetzelfde gebleven

quote:

Op donderdag 16 september 2010 18:57 schreef DeHovenier het volgende:

[..]

Toen ik m'n diagnose kreeg (Asperger) had ik zoiets van: mja, oke. Het heeft voor mij alleen een naampje gekregen en voor de rest ben ik gewoon hetzelfde gebleven

Jawel maar als je de diagnose asperger of een andere vorm van autisme krijgt dan weet je opeens dat je de rest van je leven zo zal blijven. Persoonlijk had ik de illusie dat ik over mijn sociale incapabelheid heen zou groeien of dat er met medicijnen iets gedaan kon worden. Maar niet dus. Zo'n diagnose is dus best wel een kick in the balls. Maar ieder persoon ervaart dat anders waarschijnlijk.

{quote]Op donderdag 16 september 2010 19:12 schreef RandyMcRanderson het volgende:

[..]

Jawel maar als je de diagnose asperger of een andere vorm van autisme krijgt dan weet je opeens dat je de rest van je leven zo zal blijven. Persoonlijk had ik de illusie dat ik over mijn sociale incapabelheid heen zou groeien of dat er met medicijnen iets gedaan kon worden. Maar niet dus. Zo'n diagnose is dus best wel een kick in the balls. Maar ieder persoon ervaart dat anders waarschijnlijk.
[/quote]

Het is altijd wel ff wennen aan zo'n labeltje. En tja, meestal hoop je toch dat je ervanaf komt...maar door dat labeltje gaat dat dus niet meer . En dat is toch iets wat je moet verwerken.

quote:

Op donderdag 16 september 2010 19:45 schreef ikke043 het volgende:

[..]

Ik ben dus zo iemand die het anders ervaart. Ik vind het een vrij positief naampje.

Tja, zoals alles heeft het zijn negatieve en positieve kanten. Ik zelf vindt de diagnose die nog moet komen juist positief want dan weet ik tenminste wat de oorzaak van alles is. EN dat geeft toch rust

quote:

Op donderdag 16 september 2010 14:42 schreef Major-Balls het volgende:

[..]

mooi heh? Ik ben dus eigenlijk helemaal een beetje into hacken en cracken en rommelen met draadloos spul enzo Vind ik mooi.
Op het moment ben ik mijn desktop helemaal opnieuw aan het installeren. Hele verhalen, kut Windows enzo in combinatie met een nieuwe sata dvd writer.. maarja.. FF in het kort ben ik nu dus ubuntu 10.04 op een raptor aan het zetten en daar komt dan een aircrack-ng 1.1 suite op met CUDA , daar ben ik nu al een tijdje mee bezig om dat werkend te krijgen en dat gaat nu dus lukken.. Is mooi spul, ik heb die power nodig om snel door mijn dictionaries heen te knallen..

Capture ik onderweg dus een handshake met wpa2 hash, neem ik mee naar huis, kismet file en bssid etc en laat ik mijn desktop cracken
Gisteren had ik nog bijna een GSM jammer gekocht

Ik heb een nieuwe liefde gevonden, ik MOET een nokia n900 ... dat ding draait Linux Het is de uber phone..

NeoPwn v2 (Nokia N900) - Packet Injection Aireplay-NG

fiep fiep

Ik dacht al, woordenboeken... wat gaat die gozer kraken?
*Zet zijn SSID op ontzichtbaar *

Het positieve aan een label is dat je beseft dat je niet raar of asociaal of incapabel bent. Je kunt er niets aan doen dat je anders bent dan de gemiddelde mens. En anders kan ook uniek zijn.
Aan de andere kant.. Je kunt er niets meer aan doen. Je zult altijd anders blijven. Volgens mij blijft het dubbel.

Ben nu zelf ook een boek aan t lezen, en dat gaat onder andere in op je kind vertellen dat hij/zij ass heeft of niet, de voor en nadelen daarvan. Ingewikkelde materie.

quote:

Op donderdag 16 september 2010 20:36 schreef Cassandra87 het volgende:

Aan de andere kant.. Je kunt er niets meer aan doen. Je zult altijd anders blijven. Volgens mij blijft het dubbel.

Precies. Het is zo definitief.

Maar dat is niet erg. Ik zou er absoluut geen probleem mee hebben om iemand met ASS als vriend, collega of zelfs als partner te hebben, ik zie niet zoveel verschil.
Dus geen negatieve bijklank wmb

quote:

Op donderdag 16 september 2010 20:54 schreef Cassandra87 het volgende:
Maar dat is niet erg. Ik zou er absoluut geen probleem mee hebben om iemand met ASS als vriend, collega of zelfs als partner te hebben, ik zie niet zoveel verschil.
Dus geen negatieve bijklank wmb

Dat is mooi van je.

Maar het bedrijfsleven is gewoon een knetterhard ding. Nietsontziend.

quote:

Op donderdag 16 september 2010 20:55 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Dat is mooi van je.

Maar het bedrijfsleven is gewoon een knetterhard ding. Nietsontziend.

De klappen gaan ook vallen bij een gebrek aan financiële middelen. Mensen met ASS zijn daardoor vaak niet in staat om ook mee uit eten te gaan.

Een risico was mensen met ASS lopen is om overvraagd te worden. De persoon in kwestie kampt daardoor voortdurend met dilemma's. Bij mij loopt het helaas redelijk mis als sociale prikkels te veel geconcentreerd zijn rond een bepaalde dag. Werk is belangrijk, maar ik merk dat mensen met vergelijkbaar salaris, maar zonder autisme over het algemeen wel een rijker leven hebben en minder snel vermoeid/overprikkeld zijn.

Als het uiteindelijke doel is om bij de vrouwen je mannetje te staan, ja... dan moet je daar wat voor over hebben merk ik

Anno 2010 mag ik zeker niet mopperen. Ik leg op sociaal terrein de lat ook hoog, simpelweg omdat de mogelijkheden er zijn. De afdeling waar ik werk, faciliteert het namelijk allemaal...

quote:

Op donderdag 16 september 2010 21:21 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

De klappen gaan ook vallen bij een gebrek aan financiële middelen. Mensen met ASS zijn daardoor vaak niet in staat om ook mee uit eten te gaan.

Dat helpt inderdaad ook niet echt...

quote:

Een risico was mensen met ASS lopen is om overvraagd te worden. De persoon in kwestie kampt daardoor voortdurend met dilemma's. Bij mij loopt het helaas redelijk mis als sociale prikkels te veel geconcentreerd zijn rond een bepaalde dag. Werk is belangrijk, maar ik merk dat mensen met vergelijkbaar salaris, maar zonder autisme over het algemeen wel een rijker leven hebben en minder snel vermoeid/overprikkeld zijn.

Hoe moet ik mij jouw werk voorstellen? Hoeveel van de tijd werk jij solistisch? Zit je nu heel de dag te rekenen en te analyseren?

quote:

Toch mag ik anno 2010 zeker niet mopperen.

Dat is mooi. Dat klinkt dat je het allemaal wel aankunt en niet overprikkelt raakt door de drukte van werk etc. Maar kom je nog aan andere dingen toe?

quote:

Op donderdag 16 september 2010 21:26 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Dat helpt inderdaad ook niet echt...
[..]

Hoe moet ik mij jouw werk voorstellen? Hoeveel van de tijd werk jij solistisch? Zit je nu heel de dag te rekenen en te analyseren?
[..]

Dat is mooi. Dat klinkt dat je het allemaal wel aankunt en niet overprikkelt raakt door de drukte van werk etc. Maar kom je nog aan andere dingen toe?

Het is voor mij de kunst om een goede balans te vinden. Het leven lijkt heel erg maakbaar. En ik wil ook de boot niet missen.

Ik werk ongeveer 70% van de tijd solistisch (inderdaad veel analyseren, ramingen maken), de rest is er meest klein overleg. Een heel enkele keer naar uwv. Mijn kracht is dat ik veel kennis heb van allerlei regelingen op het terrein van sociale zekerheid, ben dus op diverse fronten inzetbaar. Ja, het sociale gebeuren is iets waar mensen met ASS over het algemeen voor terugschrikken. Ik zou het eigenlijk niet willen missen. Samenwerken betekent extra betrokkenheid. En externe bezoeken vind ik wel stoer. Als mensen vertellen over hun werk, gaat het vaak over dat ze veel netwerken. En werkbezoeken passen mooi in dat plaatje.

Alleen de lunch ben ik niet altijd meer bij, komt ook door de drukte rond bepaalde thema's. Dus op sociaal terrein laat ik af en toe even een gat vallen. Maar daar geeft niet, genoeg collega's die er zelf op uittrekken in de pauze. Ook buiten het werk kom ik nog toe aan allerlei activiteiten, inclusief sport. Werk en prive breng ik in balans vanwege een 32/40-uursritme (waarbij ik wekelijks twee uur spaar voor extra vrije tijd).

quote:

Op donderdag 16 september 2010 21:48 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Het is voor mij de kunst om een goede balans te vinden. Het leven lijkt heel erg maakbaar. En ik wil ook de boot niet missen.

Ik werk ongeveer 70% van de tijd solistisch (inderdaad veel analyseren, ramingen maken), de rest is er meest klein overleg. Een heel enkele keer naar uwv. Mijn kracht is dat ik veel kennis heb van allerlei regelingen op het terrein van sociale zekerheid, ben dus op diverse fronten inzetbaar. Ja, het sociale gebeuren is iets waar mensen met ASS over het algemeen voor terugschrikken. Ik zou het eigenlijk niet willen missen. Samenwerken betekent extra betrokkenheid. En externe bezoeken vind ik wel stoer. Als mensen vertellen over hun werk, gaat het vaak over dat ze veel netwerken. En werkbezoeken passen mooi in dat plaatje.

Alleen de lunch ben ik niet altijd meer bij, komt ook door de drukte rond bepaalde thema's. Dus op sociaal terrein laat ik af en toe even een gat vallen. Maar daar geeft niet, genoeg collega's die er zelf op uittrekken in de pauze. Ook buiten het werk kom ik nog toe aan allerlei activiteiten, inclusief sport. Werk en prive breng ik in balans vanwege een 32/40-uursritme (waarbij ik wekelijks twee uur spaar voor extra vrije tijd).

Je hebt dan nog redelijk voor elkaar.
En autisme is gewoon een vaag iets, want bijvoorbeeld ze zeggen dat het sociale en struikelblok voor velen autisten is, maar in mijn geval wel en niet tegelijk.
Zo ben ik bijvoorbeeld dol op al het sociale, maar om de een of andere reden trek ik me altijd terug. Ik kan super veel zin erin hebben, maar des te dichterbij des te minder zin ik heb ofzoiets. Het is ook niet echt geen zin meer hebben.

En iedereen moet zich af en toe terugtrekken vooral als je tijdens je werk superveel met mensen bezig bent heb je de neiging om de pauzes ff rust te nemen en ver zelf op uit te trekken.
Dat was bij mijn vorige baan zo, ije werkte constant met zo'n 6 man op de afdeling naast elkaar en had constant interactie, maar doordat er altijd iemand moest zijn van mijn "functie", en we met 3 waren namen we om de beurt pauze, en soms als er overbezetting was gingen we weleens samen pauze houden.
Maar tijdens het werk werdt er wel veel "Lol" getrapt.

quote:

Op donderdag 16 september 2010 21:48 schreef schaal_9 het volgende:

[..]

Het is voor mij de kunst om een goede balans te vinden.

Dat is ook de kunst, maar ja voor de ene persoon lukt dat makkelijker dan de andere.

quote:

Het leven lijkt heel erg maakbaar.

Hmm. Dat dacht ik vroeger ook. Ik geloof nu meer in een lotsbestemming

quote:

En ik wil ook de boot niet missen.

Kan je vertellen wanneer jij vind dat van jezelf de boot niet gemist hebt? Bedoel je dat puur werk?

quote:

Ik werk ongeveer 70% van de tijd solistisch (inderdaad veel analyseren, ramingen maken), de rest is er meest klein overleg. Een heel enkele keer naar uwv. Mijn kracht is dat ik veel kennis heb van allerlei regelingen op het terrein van sociale zekerheid, ben dus op diverse fronten inzetbaar.

OK. Dus toch wel wat variatie, dat is mooi natuurlijk. En mooi dat je af en toe er ook uit mag. Doordat je wellich een wandelende encyclopedie bent als het gaat om regelingen, ben je wrs erg interessant voor het Ministerie. ik vind je altijd wel een kleine Donner

quote:

Ja, het sociale gebeuren is iets waar mensen met ASS over het algemeen voor terugschrikken.

Zeer herkenbaar. Mensen zijn en blijven ongrijpbare wezen die speken met ongeschreven regels.

quote:

Ik zou het eigenlijk niet willen missen. Samenwerken betekent extra betrokkenheid. En externe bezoeken vind ik wel stoer. Als mensen vertellen over hun werk, gaat het vaak over dat ze veel netwerken. En werkbezoeken passen mooi in dat plaatje.

Een werkbezoek is ook wel erg spannend. Het scheelt natuurlijk wel of er een duidelijke agenda is en met wie je allemaal kennis gaat maken

quote:

Alleen de lunch ben ik niet altijd meer bij, komt ook door de drukte rond bepaalde thema's. Dus op sociaal terrein laat ik af en toe even een gat vallen. Maar daar geeft niet, genoeg collega's die er zelf op uittrekken in de pauze.

De lunch lijkt mij ook het meest vreselijke moment van de dag, ja.

quote:

Ook buiten het werk kom ik nog toe aan allerlei activiteiten, inclusief sport. Werk en prive breng ik in balans vanwege een 32/40-uursritme (waarbij ik wekelijks twee uur spaar voor extra vrije tijd).

Toch vind ik het kanp dat je dit alles wel trekt

quote:

Op donderdag 16 september 2010 19:45 schreef ikke043 het volgende:

[..]

Ik ben dus zo iemand die het anders ervaart. Ik vind het een vrij positief naampje.

positief? is meer een scheldwoord.
ik heb alleen maar negatieve dingen van autisme: vb sociale vaardigheden nihil
en ik ben dan nog niet eens zo goed in wiskunde, fysica enzo.
namen van mensen kan ik niet onthouden

ik haat het, stomme hersenstoornis

quote:

Op donderdag 16 september 2010 22:51 schreef HowAreYouDoing het volgende:

[..]

positief? is meer een scheldwoord.
ik heb alleen maar negatieve dingen van autisme: vb sociale vaardigheden nihil
en ik ben dan nog niet eens zo goed in wiskunde, fysica enzo.
namen van mensen kan ik niet onthouden

ik haat het, stomme hersenstoornis

*geeft aai over bolletje*

Ik weet het, het zuigt een beetje af en toe. Wanneer kreeg je je diagnose?

En HowAreYouDoing, er zal toch vast wel iets zijn waar je in ieder geval een beetje goed in bent?
Af en toe zijn er zoveel dingen om ontevreden over te zijn (op het eerste gezicht) dat je toch je best moet doen lichtpuntjes te vinden omdat je anders alleen maar all-negative wordt. Anders worden de dagen wel heel erg vervelend!