Zomergasten #7: Dat maakt filosofisch gezien niets uit

quote:

Zomergasten: Paul Verhoeven

Uit een Zomergasten waarin schrijver Maarten 't Hart of filmmaker Paul Verhoeven zomergast is, blijkt dat je toch echt de schrijvers en kunstenaars moet hebben voor het betere Zomergasten-gevoel. Door Bert Brussen
© ANP

Dat kunstenaar Verhoeven dan gelijk een dubbelcollege cinematografie geeft en een hele uitzending lang nog geen veertienhonderdachtennegentig keer het woordje "nietwaar?" heeft gebruikt, is slechts een kleine smet op een verder vlekkeloze avond.

Paul Verhoeven is ook niet zomaar een kunstenaar: met de eerste twaalf knoopjes van zijn overhemd opengeknoopt herkent iedere kijker gelijk de bon vivant die Verhoeven ondanks zijn 72 jaar is of ten minste wil zijn.

Verhoeven heeft aan een half woord genoeg, zit nooit zonder energie en praat gerust in zijn eentje drie uur Zomergasten vol, terwijl de kijker ademloos buiten de tijd en ruimte wordt geplaatst om zich te vergapen aan de meestal filosofisch getinte maar uitgebreide staalkaart aan meningen van een filmmaker die het terloops krabbelen van storyboards nog eerder als reflex beschouwt dan als tweede natuur.

Ruimte

Het nadeel van een zwaargewicht als Verhoeven is dat hij direct alle ruimte inneemt en alles overschaduwt, decor en gastheer incluis. Het kostte Jelle Brandt Corstius meer dan de helft van de uitzending om überhaupt de spraakwaterval met het Amerikaanse accent te doen stoppen en iets meer in te brengen dan een dapper gepoogd "Ja maar daar komen we zo nog op".

Niet dat het veel zin had want elke inbreng van Brandt Cortstius werd door Verhoeven beantwoord met een afwezig "ja" waarop de zomergast in al zijn enthousiasme weer verder ging met zijn hoorcollege.

Vermoeiend

Dat hoorcollege was beslist niet vervelend. Hooguit vermoeiend. Drie uur lang met je hoofd uit het raampje van een hogesnelheidstrein hangen kost dan ook heel wat zuurstof, maar niemand heeft ooit gezegd dat reizen door iemands ziel makkelijk moet zijn.

Zomergasten met een gast die de eruditie van Verhoeven heeft, is als het opgroeien van een te vroeg wijs kind: er zijn teveel vragen die een antwoord verdienen maar er is te weinig tijd overal op in te gaan.

Gelukkig kun je ook in weinig tijd het water nog in wijn veranderen. Verhoeven-uitspraken als "Hamas-strijders zijn eigenlijk vrijheidstrijders", "oorlog maakt fascisten van ons allemaal" of "Jezus was een soort Bin Laden en werd geboren nadat Maria door een Romeinse soldaat was verkracht" maken deze Zomergasten-aflevering nu al onvergetelijk en zullen het merk Paul Verhoeven in elk geval veel goed doen. Hopelijk het merk Zomergasten ook.

Chemie

Het laatste uur leek ook Brandt Corstius op stoom te komen en stelde hij zowaar vragen die er toe deden. Dankzij een korte maar hevige chemie met zijn gast kon Brandt Corstius laten zien wat hij echt waard is als Zomergasten-presentator. Het leverde klassieke, mooie diepgaande gesprekken op. Gesprekken over angst voor de dood, over dromen en nachtmerries, troost, inspiratie, geloof en hoop. Bijna altijd was het voor de kijker invoelbaar, maar heel soms leek het een klucht tussen twee gemankeerde filosofen.

Discussie

In het staartje van de uitzending ontstond er zelfs een discussie tussen de twee wijsgeren. De positief ingestelde, progressieve Brandt Corstius vond het grootse en meeslepende, met die duidelijke voorliefde voor dood en verderf van Verhoeven toch net iets te veel van het goede.

"Je kunt toch ook gewoon van de mooie beelden genieten?", vroeg hij in een laatste poging de door hem zo gekoesterde dragelijke lichtheid terug op het scherm te brengen. Maar daar was het al te laat voor. Godzijdank.

Door het ontbreken van die positieve lichtheid was dit een Zomergasten-aflevering die staat als een bunker in een loopgraaf. Inclusief een scoop: Paul Verhoeven gaat samen met producent San Fu Maltha De Stille Kracht van Louis Couperus verfilmen (en Sharon Stone heeft écht vrijwillig haar slipje uitgedaan voor het beavershot in Basic Instinct).

Waarvan akte.
© NU.nl/Bert Brussen

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 11:14 schreef Copycat het volgende:

[..]

Terwijl de uitzending met Malherbe voor mij de enige was waarbij ik heb weggezapt vanwege oninteressant niksgeneuzel. Of mijn verwachtingen van haar inbreng waren te hoog gespannen.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 11:14 schreef Tijn het volgende:

[..]

Wat Verhoeven volgens mij bedoelt is dat het ons pas in de verre toekomst gebeurt, maar dat er *nu* op dit moment andere sterrenstelsels met elkaar in botsing komen, waarbij er ook velen doden vallen, als zich daar leven afspeelt. Dat is veel erger dan welke tsunami dan ook, want dat beperkt zich niet tot 1 planeetje.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 11:16 schreef Copycat het volgende:

[..]

Wellicht, de chemie was ver te zoeken, maar ook haar keuzes vond ik niet echt boeiend.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 11:21 schreef Copycat het volgende:

[..]

True, en op een paar leuke fragmenten na, bewandelde ze blijkbaar een andere memory lane dan ik. Can happen.

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 11:22 schreef Bluezz het volgende:
Kennen jullie deze?




@Stefan, omdat ze die film als jong meisje heeft gezien en daar met schaamrood op haar kaken, omdat het collectief bekeken werd in die bioscoop, geshockeerd naar heeft zitten kijken

quote:

Op maandag 23 augustus 2010 11:26 schreef Copycat het volgende:

[..]

Vind ik ook. Veel boeiender dan de jeugdherinneringen die negen van de tien keer tegenvallen.