OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ik kom zelf uit een gezin van 4 en 'vroeger' wilde ik zelf ook altijd een gezin van minimaal 4 kinderen. Daar komt natuurlijk veel meer bij kijken dan alleen maar die wens hebben waarbij je verder nogal onwetend bent. Ik vind 1 kind erg leuk maar 2? Da's toch wel 3-dubbel zo leuk! 3 zou me teveel van het goeie zijn dus ik ben eigenlijk dolgelukkig met de 2 die ik heb. Makes sense?
Ik rammelde niet echt heel erg maar ben wel dol op kinderen an sich en vond het ook wel belangrijk dat mijn oudste kind een broer of zus zou hebben. Er zijn tig redenen te noemen maar vooral omdat ik het zelf ook altijd zo fijn heb gehad in het gezin waar ik in opgegroeid ben.
Ik rammelde niet echt heel erg maar ben wel dol op kinderen an sich en vond het ook wel belangrijk dat mijn oudste kind een broer of zus zou hebben. Er zijn tig redenen te noemen maar vooral omdat ik het zelf ook altijd zo fijn heb gehad in het gezin waar ik in opgegroeid ben.
I'm so glamourous I piss glitter!
Ik ben voor het gemak maar even uitgegaan van de duidelijke signalen, zoals altijd al geweten hebben dat je veel kinderen wil hebben, bij babietjes van anderen gelijk ook zelf weer een babietje willen, er gewoon veel mee bezig zijn, en het gevoel dat je biologische klok aan het tikken is.quote:Op woensdag 18 augustus 2010 22:13 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
En wat is rammelen? Misschien is je stiekem afvragen hoe een tweede er uitziet wel wat een ander rammelen noemt.....
Het maakt een dergelijk besluit wmb wel een stuk makkelijker, als de rest van de situatie zich er ook voor leent.
In my life
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Of juist moeilijk, ik rammel een beetje.. soms wat meer dan anders. Maar ik wil nog zoveel doen & ben dan bang dat met een 2de erbij dat moeilijk wordt. En omdat we wel de ruimte hebben, mee bezig zijn, dochtertje wordt ouder & ik wil geen puber + dreumes maakt 't de keuze alleen maar moeilijker, kies ik voor meer vrijheid of voor nog een kindje erbij. Maar ik ben dus iemand die zei, nooit kinderen, toen ging naar nou oké èèntje dan. En nu wil ik er het liefst 3 ooooooooit.quote:Op woensdag 18 augustus 2010 22:47 schreef k_i_m het volgende:
[..]
Het maakt een dergelijk besluit wmb wel een stuk makkelijker, als de rest van de situatie zich er ook voor leent.
Ik heb voor nummer 3 niet echt keihard gerammeld, maar vond mijn gezin nog niet compleet genoeg.
Op een gegeven moment hebben we het met het verstand op 0 toch maar gewoon gedaan voordat het leeftijdsverschil met de jongens erg groot zou worden.
Ik vind het nu nog net kunnen qua verschil, maar het brengt ook wel ongemakken met zich mee hoor. Probeer maar eens uitjes te vinden die veilig zijn voor jongste maar ook boeiend genoeg voor oudsten
Op een gegeven moment hebben we het met het verstand op 0 toch maar gewoon gedaan voordat het leeftijdsverschil met de jongens erg groot zou worden.
Ik vind het nu nog net kunnen qua verschil, maar het brengt ook wel ongemakken met zich mee hoor. Probeer maar eens uitjes te vinden die veilig zijn voor jongste maar ook boeiend genoeg voor oudsten
I`m not weird. I`m limited edition.
Hier geen gerammel. Maar aangezien mijn wederhelft laatst heeft laten merken dat hij een tweede wel ziet zitten (niet nu direct, maar over een jaar of wat) ben ik er toch over na gaan denken.
We hebben voor Dana altijd gezegd dat 1 kindje genoeg is voor ons. En dat gevoel heb ik nog steeds. Het is de juiste balans voor mijn gevoel. Ik kan haar alle aandacht geven, maar ik en mijn man hebben ook nog tijd genoeg voor onze eigen hobby's enzo.
Maar aan de andere kant weet ik niet hoe of wat als mijn man echt blijft volhouden dat hij graag een tweede wilt, en ik ik blijf volhouden dat ik het graag bij eentje wil houden.
We hebben voor Dana altijd gezegd dat 1 kindje genoeg is voor ons. En dat gevoel heb ik nog steeds. Het is de juiste balans voor mijn gevoel. Ik kan haar alle aandacht geven, maar ik en mijn man hebben ook nog tijd genoeg voor onze eigen hobby's enzo.
Maar aan de andere kant weet ik niet hoe of wat als mijn man echt blijft volhouden dat hij graag een tweede wilt, en ik ik blijf volhouden dat ik het graag bij eentje wil houden.
Als je wildvreemde kindjes leuk moet vinden om te rammelen, dan heb ik nooit gerammeld. Wel heeft het me altijd ideaal geleken om 3 kinderen te hebben. En naar een vierde heb ik ook wel verlangd, gewoon omdat ieder kindje zo uniek is. De angst dat er ook iets mis kan gaan tijdens de zwangerschap maar vooral de altijd aanwezige angst dat er iets gebeurt met je kind als het eenmaal geboren is hebben ervoor gezorgd dat ik op een gegeven moment wel 'klaar' was.
Even een enorme topic kick omdat dit me het handigste topic leek voor mijn vraag
Zijn er ook mensen hier die niet rammelen, maar toch een 2e overwegen maar daar wel een denkbeeldige "einddatum" aan hebben gehangen. Ja klinkt een beetje raar zo, ik weet het
wat ik bedoel. Ik was dus aan het denken over een 2e. zoals ik hierboven al ergens heb gepost hoeft het van mijn niet perse momenteel, maar mijn man zou het wel leuk vinden...niet perse nu, maar over een jaar of mischien wel 2.
Nu was ik aan het denken of ik er nu echt negetief tegenoversta of dat ik het gewoon wel goed vindt zoals het nu is.
Antwoord op het eerste is nee, ik sta er niet negatief tegenover, maar ik zie altijd en eeuwig beren op de weg, dus dat houdt me een beetje tegen.
Dus ging ik me afvragen welke dingen er voor zouden kunnen zorgen dat die beren op de weg kleiner zouden worden.
En toen kwam ik dus bij het punt dat ik me bedacht dat ik nu 30 ben. En me ging afvragen tot welke leeftijd ik er nog over zou denken om nog een kindje te krijgen.
Nu weet ik dat het voor iedereen anders ligt. En dat hier ook best wat mama's zitten die de 30 al waren gepasseerd bij hun eerste kindje enz enz, dus het gaat me ook niet specifiek om leeftijd.
Maar het is volgens mij redelijk normaal om wat dingen gerealiseerd te hebben voor je aan een eerste (of 2e, 3e enz kindje begint, maar is er ook normaal om bij twijfel na een bepaalde tijd te zeggen: Helaas, na zolang twijfelen en wachten is onze tijd voorbij, of als we binnen 3 jaar nog niet in de buurt komen van de gewenste situatie is het punt bereikt dat we het beter zo kunnen laten?
Gewoon om te voorkomen dat je eeuwig met die gedachtte blijft spelen?
Zijn er ook mensen hier die niet rammelen, maar toch een 2e overwegen maar daar wel een denkbeeldige "einddatum" aan hebben gehangen. Ja klinkt een beetje raar zo, ik weet het
wat ik bedoel. Ik was dus aan het denken over een 2e. zoals ik hierboven al ergens heb gepost hoeft het van mijn niet perse momenteel, maar mijn man zou het wel leuk vinden...niet perse nu, maar over een jaar of mischien wel 2.
Nu was ik aan het denken of ik er nu echt negetief tegenoversta of dat ik het gewoon wel goed vindt zoals het nu is.
Antwoord op het eerste is nee, ik sta er niet negatief tegenover, maar ik zie altijd en eeuwig beren op de weg, dus dat houdt me een beetje tegen.
Dus ging ik me afvragen welke dingen er voor zouden kunnen zorgen dat die beren op de weg kleiner zouden worden.
En toen kwam ik dus bij het punt dat ik me bedacht dat ik nu 30 ben. En me ging afvragen tot welke leeftijd ik er nog over zou denken om nog een kindje te krijgen.
Nu weet ik dat het voor iedereen anders ligt. En dat hier ook best wat mama's zitten die de 30 al waren gepasseerd bij hun eerste kindje enz enz, dus het gaat me ook niet specifiek om leeftijd.
Maar het is volgens mij redelijk normaal om wat dingen gerealiseerd te hebben voor je aan een eerste (of 2e, 3e enz kindje begint, maar is er ook normaal om bij twijfel na een bepaalde tijd te zeggen: Helaas, na zolang twijfelen en wachten is onze tijd voorbij, of als we binnen 3 jaar nog niet in de buurt komen van de gewenste situatie is het punt bereikt dat we het beter zo kunnen laten?
Gewoon om te voorkomen dat je eeuwig met die gedachtte blijft spelen?
als ik voor mezelf spreek, Bla, is het heel simpel: de gedachte "misschien toch" zal pas volledig verdwijnen als ik in de overgang ben en het niet meer kan, of als een van ons zich laat steriliseren. Hoewel het zeker op mijn leeftijd niet meer verstandig is, steekt zo nu en dan wel een stemmetje de kop op dat zegt: maar het kan nog wel als je zou willen. En wij hebben toch heel duidelijk een, voornamelijk rationele, beslissing genomen om het niet te doen.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
ja daar heb je wel een punt, een gedachte zal zich mischien wel niet zo snel laten "weg rationaliseren"
Hier is het gewoon zo dat ik nu op een punt zit, als dat en dat en dat gergeld is zou ik mischien nog wel voor een tweede willen gaan. Maar ik ken mezelf...en als die punten geregeld zijn stel ik mijn "eisen" mischien wel weer bij. want het zijn allemaal dingen die in de komende tijd best geregeld zouden kunnen worden.
En voor je het weet ben je 6 jaar verder voor we zover zijn
Hier is het gewoon zo dat ik nu op een punt zit, als dat en dat en dat gergeld is zou ik mischien nog wel voor een tweede willen gaan. Maar ik ken mezelf...en als die punten geregeld zijn stel ik mijn "eisen" mischien wel weer bij. want het zijn allemaal dingen die in de komende tijd best geregeld zouden kunnen worden.
En voor je het weet ben je 6 jaar verder voor we zover zijn
Nouja, dan ben je 36. Lijkt me ook nog geen onoverkomelijk probleem?
In my life
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Why do I smile
At people who I'd much rather kick in the eye ?
Nee, zeker geen onoverkomelijk probleem.
maar de vraag is meer, waar stel je de grens...als je al een grens stelt.
Dana is over 6 jaar al 8. Wil ik dan nog wel een klein babytje, is dat practisch, is dat "eerlijk" tegenover Dana.
ik geloof dat ik net tot de conslusie ben gekomen dat ik altijd beren zal blijven zien.,welke beslissing ik (we) ook neem
maar de vraag is meer, waar stel je de grens...als je al een grens stelt.
Dana is over 6 jaar al 8. Wil ik dan nog wel een klein babytje, is dat practisch, is dat "eerlijk" tegenover Dana.
ik geloof dat ik net tot de conslusie ben gekomen dat ik altijd beren zal blijven zien.,welke beslissing ik (we) ook neem
Bla, ik zie de beren nog steeds en ben al 20 weken onderweg, dus kan niet eens terug. Ik ben denk ik net als jij: ideaal wordt het nooit, dus dan maar op een niet optimaal punt. En dat was dus voor ons/mij: dan maar zo snel mogelijk, ben ik er van af.
* Mama van Driekus (0909) en Tienus (0611) *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
Ik denk Bla dat je voor jezelf moet bedenken OF je werkelijk een tweede wil. Is het antwoord gevoelsmatig (dus zonder alle rationele problemen en tegenwerpingen) ja, dan denk ik dat het tijdstip niet uitmaakt. Misschien is eerder dan nog wel fijner dan later, inderdaad oa omdat het leeftijdsvershcil met Dana anders zo groot wordt.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Maar loop je dan niet constant te stressen?en het gekke is dat ik weet dat zodra ik wel echt zou rammelen, net als voordat ik zwanger werd van Dana, alle beren ook verdwijnen als sneeuw voor de zon.
Dus ik was daar eigenlijk op aan het hopen/wachten...denk ik
@Miss sly: dat probeer ik nu inderdaad ook Maar dat is niet zo makkelijk als je een hoofd hebt zoals ik dat overuren kan maken over de meest pietluttige dingen
Maar dat is niet zo makkelijk als je een hoofd hebt zoals ik dat overuren kan maken over de meest pietluttige dingen
Beren op de weg zullen er altijd wel zijn toch? Die verdwijnen niet zomaar, zou er in ieder geval niet op gaan zitten wachten. Misschien als je niet meer terug kan dat je je erbij neerlegt dat er altijd wel iets is om over te stressen?
ti amo più di ieri ma meno di domani
voor een tweede (en alles daarna) koos ik toch wat minder onbevangen dan bij de eerste. Waarschijnlijk omdat het allemaal veel grootser en omvattender was dan ik had gedacht. De verantwoordelijkheid, (of althans dat gevoel) de enorme opluchting dat er niet ergens een extra neus zat ofzo... Buum heeft een broertje dat 10 jaar jonger is en dat wilde ik pertinent niet. Dat je schoolgaande kind toch veel vrijheid moet inleveren voor de baby. Onder 4 gaat het toch net wat makkelijker in de vaart der volkeren mee.(dacht ik, en vond ik ook)
Ik wilde per se niet één kind, en dus werden het er sowieso twee. Maar goed, heb ook twee handen, en ze ontsnapten zo nooit eens aan mijn aandacht. Dus wilde ik graag een derde, om voor alledrie eens mogelijk te maken van de radar te verdwijnen. Kan het niet duidelijker uitleggen helaas. Nou vond ik drie heel stom, altijd eentje over, maar Buum had bij twee al genoeg, dus middelden we bij 3.
En achteraf maar goed ook. Ze zijn gezond, doen het goed, je weet wat je hebt. nog een kind om me zorgen om en over te maken was teveel geweest.
Ik wilde per se niet één kind, en dus werden het er sowieso twee. Maar goed, heb ook twee handen, en ze ontsnapten zo nooit eens aan mijn aandacht. Dus wilde ik graag een derde, om voor alledrie eens mogelijk te maken van de radar te verdwijnen. Kan het niet duidelijker uitleggen helaas. Nou vond ik drie heel stom, altijd eentje over, maar Buum had bij twee al genoeg, dus middelden we bij 3.
En achteraf maar goed ook. Ze zijn gezond, doen het goed, je weet wat je hebt. nog een kind om me zorgen om en over te maken was teveel geweest.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Buuf, wat een heerlijke omschrijving. Eerlijk en oprecht en je keuzes zijn heel duidelijk geweest volgens mij. Voor ons begint die vraag ook wel te spelen. Drie zouden we beide ideaal vinden, dat hebben we ook altijd gezegd voor we kinderen kregen. Maar ja, toen kregen we er 2 in één keer en nu durven we er niet goed voor te gaan. Omdat vier kindjes toch wel een en ander betekent (qua vervoer bijvoorbeeld...., maar ook financieel in de toekomst, we willen alle kindjes graag een goede toekomst kunnen bieden, ook financieel). Moeilijk hoor...
@Estrys, ik denk dat als je echt iets heeeel graag wilt dat de beren wat makkelijker te overzien zijn (zie mijn vorige reactie over het rammelen)
@debuurvrouw, 10 jaar verschil is inderdaad wel veel, voor mij ook teveel denk ik.
Bedankt voor jullie reacties tot zover in elk geval, er zijn zinnige dingen gezegd
@debuurvrouw, 10 jaar verschil is inderdaad wel veel, voor mij ook teveel denk ik.
Bedankt voor jullie reacties tot zover in elk geval, er zijn zinnige dingen gezegd
Grootser en omvattender inderdaad. Ik vond/vind het eerlijk gezegd best wel veel moeilijker dan ik had gedacht, een kind opvoeden, verzorgen, de verantwoordelijkheid. Ik heb het duidelijk allemaal een beetje onderschat. Wij hebben vaak zoiets van dadelijk is een tweede OOK zo'n ondernemer zeg maar 
Ik denk dat ik dat niet trek. Dus wachten we vooralsnog tot hij wat groter is. Misschien denken we daar in het nieuwe huis anders over
Ik denk dat ik dat niet trek. Dus wachten we vooralsnog tot hij wat groter is. Misschien denken we daar in het nieuwe huis anders over
ti amo più di ieri ma meno di domani
ja, financieel is ook een goeie ja. mèn! de prijs vna een spijkerbroek gaat rechtevenredig omhoog met de maat! Schoenen idem dito. Niet grappig meer zeg. aan de andere kant wat ís een goede toekomst? dat je ze alles kan geven wat je wil materieel of dat ze welkom zijn, gewenst en geliefd?quote:Op woensdag 19 januari 2011 13:39 schreef mikoxx het volgende:
Buuf, wat een heerlijke omschrijving. Eerlijk en oprecht en je keuzes zijn heel duidelijk geweest volgens mij. Voor ons begint die vraag ook wel te spelen. Drie zouden we beide ideaal vinden, dat hebben we ook altijd gezegd voor we kinderen kregen. Maar ja, toen kregen we er 2 in één keer en nu durven we er niet goed voor te gaan. Omdat vier kindjes toch wel een en ander betekent (qua vervoer bijvoorbeeld...., maar ook financieel in de toekomst, we willen alle kindjes graag een goede toekomst kunnen bieden, ook financieel). Moeilijk hoor...
Hier in het durp had iemand ook drie zonen. Ze wilden toch graag een vierde. En kregen toen een meisjestweeling.
ai. Dat was wel even slikken.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
@Estrys, hier is het net iets anders. Dana is een makkelijk kindje, in bijna alle opzichten. Het opvoeden tot nu toe is me eigenlijk heel erg meegevallen (daar komt ik gegarandeerd op terug in de pubertijd ofzo )
En nu ben ik bang dat de tweede heel erg gaat tegenvallen want zoveel geluk heb je geen 2e keer
)En nu ben ik bang dat de tweede heel erg gaat tegenvallen want zoveel geluk heb je geen 2e keer
dat je eierstokken gaan klepperenquote:Op woensdag 19 januari 2011 13:44 schreef Beregd het volgende:
Ik ben Belg, wat wordt vhier bedoeld met rammelen?
Maar goed, de behoefte om een kind te krijgen.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Precies andersom dus want ik zeg heel vaak, zo druk kan een tweede nooit zijnquote:
@Estrys, hier is het net iets anders. Dana is een makkelijk kindje, in bijna alle opzichten. Het opvoeden tot nu toe is me eigenlijk heel erg meegevallen (daar komt ik gegarandeerd op terug in de pubertijd ofzo
En nu ben ik bang dat de tweede heel erg gaat tegenvallen want zoveel geluk heb je geen 2e keer
ti amo più di ieri ma meno di domani
ah, ok.quote:
[..]
dat je eierstokken gaan klepperen
Maar goed, de behoefte om een kind te krijgen.
Buuf, natuurlijk is het gevoel welkom en gewenst te zijn wat ons betreft dé factor. Maar we vinden het bijvoorbeeld ook belangrijk dat ze, als ze dat willen, bijvoorbeeld de studie kunnen gaan volgen die ze willen. Dat daar geen belemmeringen zijn op dat gebied. En wat je zegt: het kan zomaar gebeuren hoor, een tweeling En hoewel we het ontzettend leuk, geweldig en weet ik wat nog meer vinden 
, is twee tweelingen wel heftig denk ik. Het eerste jaar met de jongens was echt een tropenjaar voor ons.....
En hoewel we het ontzettend leuk, geweldig en weet ik wat nog meer vinden , is twee tweelingen wel heftig denk ik. Het eerste jaar met de jongens was echt een tropenjaar voor ons.....
mja.ik heb geen recht van spreken ben ik bang, want mijn oudste was buiten het feit dat ie de eerste 7 maanden huilde en hij bijna niet sliep overdag, een supermakkelijk kind. Mijn tweede is veel meer ondernemend, nog steeds. sportief en initiatiefrijk. Véél laten bewegen, dan is het te doen.quote:
Grootser en omvattender inderdaad. Ik vond/vind het eerlijk gezegd best wel veel moeilijker dan ik had gedacht, een kind opvoeden, verzorgen, de verantwoordelijkheid. Ik heb het duidelijk allemaal een beetje onderschat. Wij hebben vaak zoiets van dadelijk is een tweede OOK zo'n ondernemer zeg maar
En de jongste is een combinatie.
Kan me voorstellen dat het niet echt lokt dan. aan de andere kant heb je opvoedervaring nu, en schat je dingen anders in. Daardoor verandert er ook al een hoop. Tenminste, zo ervaar ik het wel.
Maar het blijft altijd je eigen gevoel dat goed moet zijn.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Maar hebben jullie al eens gesproken met een vk of gyn over hoe groot de kans nu werkelijk is dat het weer een tweeling is?quote:
Buuf, natuurlijk is het gevoel welkom en gewenst te zijn wat ons betreft dé factor. Maar we vinden het bijvoorbeeld ook belangrijk dat ze, als ze dat willen, bijvoorbeeld de studie kunnen gaan volgen die ze willen. Dat daar geen belemmeringen zijn op dat gebied. En wat je zegt: het kan zomaar gebeuren hoor, een tweeling
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Nog niet Miss, ik weet wel dat de kans bij ons vergroot is omdat t een erfelijke dubbele eisprong is. En hoe ouder je wordt hoe groter de kans, maar die vergrote kans is volgens mij pas bij 37 jaar een grote(re) factor, en ik ben pas 29.
De stap om een afspraak te maken vind ik ook nog wel groot eerlijk gezegd. Het lijkt toch een beetje alsof een tweeling niet welkom zou zijn en dat voelt ook niet eerlijk .... ofzo
. Daarbij weet ik eigenlijk niet of je een gyn daarover kan 'spreken'.
De stap om een afspraak te maken vind ik ook nog wel groot eerlijk gezegd. Het lijkt toch een beetje alsof een tweeling niet welkom zou zijn en dat voelt ook niet eerlijk .... ofzo
. Daarbij weet ik eigenlijk niet of je een gyn daarover kan 'spreken'.
Nou ja, niet welkom zijn is een groot woord, maar ik kan me voorstellen dat het een grote drempel kan zijn. Natuuriljk ben je hartstikke blij met je twee jongens, maar twee tweelingen is nogal watquote:
Nog niet Miss, ik weet wel dat de kans bij ons vergroot is omdat t een erfelijke dubbele eisprong is. En hoe ouder je wordt hoe groter de kans, maar die vergrote kans is volgens mij pas bij 37 jaar een grote(re) factor, en ik ben pas 29.
De stap om een afspraak te maken vind ik ook nog wel groot eerlijk gezegd. Het lijkt toch een beetje alsof een tweeling niet welkom zou zijn en dat voelt ook niet eerlijk .... ofzo
dus heel logisch dat je dat wil bekijken.Ik heb soms een beetje het idee dat een eventuele volgende zwangerschap bij jullie wordt verhinderd door "stel dat het weer een tweeling is", en dat kan ik me wel voorstellen, maar zolang je je niet verder informeert over de reeele kans, zou het jammer zijn als straks blijkt dat het met die kans nogal mee valt. Als je begrijpt wat ik bedoel
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Precies miss 'niet welkom' is niet helemaal de juiste omschrijving. Het is meer zoals ik hierboven al beschreven hebt... maar je snapt me.
En ik begrijp wat je bedoelt hoor. Misschien is dat voor ons als eerste een goede stap. Manlief wil er iig nu nog niet aan denken, maar ik weet dat dat bij hem alles te maken heeft met de kans op..... en zelf vind ik het zo jammer om er zoveel leeftijdsverschil tussen te laten. Ik weet alleen niet zo goed waar te informeren. Ziekenhuis bellen oid???
En ik begrijp wat je bedoelt hoor. Misschien is dat voor ons als eerste een goede stap. Manlief wil er iig nu nog niet aan denken, maar ik weet dat dat bij hem alles te maken heeft met de kans op..... en zelf vind ik het zo jammer om er zoveel leeftijdsverschil tussen te laten. Ik weet alleen niet zo goed waar te informeren. Ziekenhuis bellen oid???
Geen idee hoe het met gynaecologen zit, maar veel verloskundigen hebben tegenwoordig een kinderwensspreekuur, misschien kan je het daar eens navragen?quote:
Daarbij weet ik eigenlijk niet of je een gyn daarover kan 'spreken'.
mijn schoonzus is de helft van een tweeling, en heeft nog een tweeling broer en zus. Twee tweelingen dus. lijkt me echt héél heftig. maar haar moeder zegt altijd: ik wist niet beter, die eersten waren met twee, en daarna weer twee.quote:
Precies miss 'niet welkom' is niet helemaal de juiste omschrijving. Het is meer zoals ik hierboven al beschreven hebt... maar je snapt me.
En ik begrijp wat je bedoelt hoor. Misschien is dat voor ons als eerste een goede stap. Manlief wil er iig nu nog niet aan denken, maar ik weet dat dat bij hem alles te maken heeft met de kans op..... en zelf vind ik het zo jammer om er zoveel leeftijdsverschil tussen te laten. Ik weet alleen niet zo goed waar te informeren. Ziekenhuis bellen oid???
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
jongen/meisje jongen/meisje dus héél andersquote:
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Ik kan me voorstellen dat als de kans op een tweeling erg aanwezig is dat ook een reden is om er "niet zomaar" weer voor te gaan.
Een gesprek met de gyn of verloskundige zou daar mischien wel inderdaad wat meer inzicht in kunnen bieden
Een gesprek met de gyn of verloskundige zou daar mischien wel inderdaad wat meer inzicht in kunnen bieden
Brusje? ongi? klussen? onderkantje? ook niet nee?quote:
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
ontplofte mol vast wel!quote:Op woensdag 19 januari 2011 14:15 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
Brusje? ongi? klussen? onderkantje? ook niet nee?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ladies, plicht roept hier (letterlijk . Dank voor jullie meedenken en ook voor jullie: succes met keuzes maken
. Dank voor jullie meedenken en ook voor jullie: succes met keuzes maken
Nope, Nope, Ja, maar in verbouwingstermen, Ja, maar in andere context. Goed, dus.quote:
[..]
Brusje? ongi? klussen? onderkantje? ook niet nee?
Nou, welkom in OUD.quote:Op woensdag 19 januari 2011 14:16 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Nope, Nope, Ja, maar in verbouwingstermen, Ja, maar in andere context. Goed, dus.
hier vindt u topics over rammelen, brusjes, KvK,slierten, bonken, onderkantjes, poep pies en kots. en al wat dies meer zij.Ik weet niet of er een verklarende Wiki is ofzo.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Use your imagination...quote:
Op of, misschien maar beter van niet, eigenlijk
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Die ken ik wel van de trauma`s die ik heb overgehouden aan een bepaalde zaterdagavond.quote:
[..]
Use your imagination...
of, misschien maar beter van niet, eigenlijk
Wat doe jij op zaterdagavondquote:Op woensdag 19 januari 2011 14:21 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Die ken ik wel van de trauma`s die ik heb overgehouden aan een bepaalde zaterdagavond.
?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
|
|
