Het Grote Beatles topic - Deel 50

Ik las dat die Mae Pang ofzo uit '74/'75 ook bij die opening was. Lijkt me toch ongemakkelijk

Niet helemaal uniek, maar wel mooi om te merken dat ze (Julian en Yoko) na een lange tijd sinds bovenstaande foto de strijdbijl begraven lijken te hebben. Julian en Sean werkten samen mee aan het artwork voor de aankomende re-re-re-re-re-releases.

quote:

Op woensdag 15 september 2010 16:31 schreef Aisumasen het volgende:
Bohhh... Ik ben totaal niet onder de indruk van die nieuwe Lennon projecten . [..]

En daarmee doelde ik dus ook op die bonus-disc in de boxset. Ten eerste dat de CD werd aangekondigd met als titel "Home Demos", en het meer studio-outtakes zijn (dus met veel minder verrassend materiaal als ik in eerste instantie dacht). Duidelijk dat ze begonnen zijn aan een "Plastic Ono Band" deluxe-set, en die plannen later weer geschrapt hebben. 7 outtakes uit die sessies, en nog wat bij elkaar geraapte overige dingen. Alleen de versie van "I Don't Wanna Be A Soldier Mama" is interessant. Klinkt alsof het afkomstig is uit dezelfde sessies, dus dat zouden er dan 8 zijn. Ik zeg interessant, maar het had wel een reden dat het nooit op deze manier de studio heeft verlaten. Jammer dat ze achter de feiten aanlopen, en dat er alleen al vorig jaar meer beluisterenswaardige opnames op bootleg zijn verschenen dan op deze bonus-disc. Het valt me wel mee dat geen enkele van deze versies op John Lennon Anthology staan, en niets eerder officieel is uitgebracht, wel op bootleg verschenen natuurlijk.

Samples hier: http://www.amazon.com/Signature-Box-John-Lennon/dp/B0042UAKRW/

Dhani Harrison heeft een nieuwe band: Fistful of Mercy. Andere leden zijn de niet geheel onbekende Ben Harper en Joseph Arthur. http://vimeo.com/14405846

Die James McCartney (nu officieel bekend dat het geproduceerd is door z'n vader, en opgenomen in Abbey Road en in Paul's thuis-studio in Sussex) EP doet me vooralsnog niets.

En om dan toch maar effe gelijk de link te leggen, ik kijk (zoals al jaren...) zwaar uit naar het eerste volwaardige album van Sean Lennon's nieuwe project The Ghost of a Saber Tooth Tiger. Eerste (akoestische) album uit volgende maand. Het door Mark Ronson geproduceerde elektronische album komt begin volgend jaar.

Storrrrrmloop!

Nog geen spoor van de Hard Rock Calling 4-camera bootleg waar ik ooit iets van had vernomen, maar de TV-uitzending met "Band On The Run", "Day Tripper", "Live And Let Die" en "Hey Jude" is al wel te vinden. En een complete video-opname van één van de optredens in Toronto, wat een mooie herinnering aan de briljante Up & Coming tournee is.

Nou nou, niet zo negatief .

Denk niet dat we wéér een live-release kunnen verwachten, maar dat dacht ik vorig jaar ook... Misschien worden zulke losse live-opnames wel uitgebracht via de vandaag aangekondigde 'digitale wolk'... http://www.paulmccartney.com/news.php#/2009/2010-09

Interessant... “I hope it will allow people who might be interested to access parts of our archives they might otherwise not be able to." Benieuwd wat dit ons gaat brengen.

Ik snap er ook nog niet veel van, maar zoals ik het begrijp biedt het in ieder geval veel perspectief voor bijvoorbeeld allerhande losse releases, die niet echt makkelijk in de winkels te leggen zijn, maar waar fans best wel voor willen betalen. Wederom een pluim voor het nieuwe marketing-team van McCartney. Wat zal EMI zich schamen.

Nu maar hopen dat de deluxe-edities van de studio-albums wat spannender zijn dan de "Band On The Run" uitgave. Sowieso hopen dat er meerdere deluxe-edities komen, wat zonder twijfel moet blijken na de verkoopcijfers van de eerste. Gerucht gaat dus dat hierna "McCartney", "McCartney II", "Ram" en "Venus & Mars" aan de beurt zijn. Iets wat op zich wel helder is, na het toevoegen van nummers van 3 van die albums aan de setlist. En als we in november ineens "Bogey Music" horen, zitten we goed .

Het was vooral 'wishful thinking' van mijn kant, en alhoewel de beschrijving vooralsnog heel vaag is, sommen deze zinnen het hopelijk op:

"McCartney has one of the most comprehensive libraries of any artist, much of which has never been viewed before. [..] HP will work closely with MPL to digitize the material and design and build a state-of-the-art content management system. [..] Portions of the library will be made available to fans [..]."

De LENNONNYC podcasts van PBS American Masters zijn voor een Lennon-geek als ik zeer het beluisteren waard. LENNONNYC is een nieuwe documentaire over Lennon's tijd in New York, die morgen in première gaat op het New York Film Festival. Uitgebreide interviews met hoofdrolspelers uit die tijd worden online gepubliceerd als audio-podcasts. Jack Douglas (producer "Double Fantasy") en Bob Gruen (huisfotograaf) zijn al langsgekomen, deze week is Jim Keltner (sessie-drummer) aan de beurt.

Veel leuke anekdotes, ook heel wat die ik nergens eerder had gehoord, maar ook mooi om Jim Keltner toch te horen zeggen hoe veel verhalen uit de befaamde 'Lost Weekend'-tijd door de jaren heen steeds meer overdreven werden. Een van die verhalen waar ik flink om moest lachen was van Jim Keltner, over de jamsessies die McCartney en Lennon in 1974 hadden:

"Paul [McCartney] broke Ringo's drumhead while we were playing. I went "Oh my God, that was the Ed Sullivan head!". He said, "Oh, I'll get him another one..." .

http://itunes.apple.com/g(...)lennonyc/id392060166

Hoeveel edities van Memory Almost Full zijn er nou eigenlijk, en wat zijn concreet de verschillen? Ik heb de uitklaphoes met bonuscd met 3 tracks + interview en ik heb de reguliere met witte hoes, maar volgens mij is er ook nog een cd met een roze hoes en een variant met een dvd? Staat daar nog ergens unieke content op, of is het puur de verpakking die anders is?

Oh over koopjes bij de Free Record Shop gesproken: heb daar vorig jaar Capitol Albums volume 2 voor in de 3 voor 25 euro actie gevonden. Euro of 8 dus voor 4 Beatles-cd's

Goede vangst! Exact de reden waarom ik altijd lekker wacht met al die deluxe-edities, boxsets, en andere speciale uitgaves.

De "Memory Almost Full"-edities kom ik op terug, even tellen als ik thuis ben .

quote:

Op woensdag 15 september 2010 16:42 schreef blckbb het volgende:

Paul McCartney - On A Slow Boat To China

Grappig om te zien, beetje Frank Sinatra achtig zelfs

Haha geniaal

Ik bedenk me trouwens net dat ik Memory Almost Full ook op LP heb, wederom met uitklaphoes

quote:

Op zaterdag 25 september 2010 19:20 schreef PimD het volgende:
Hoeveel edities van Memory Almost Full zijn er nou eigenlijk, en wat zijn concreet de verschillen? Ik heb de uitklaphoes met bonuscd met 3 tracks + interview en ik heb de reguliere met witte hoes, maar volgens mij is er ook nog een cd met een roze hoes en een variant met een dvd? Staat daar nog ergens unieke content op, of is het puur de verpakking die anders is?

Ok, komt-ie, ik heb in ieder geval:

• CD in een ongebruikelijke jewelcase met o.a. ronde linkerhoeken. Gevouwen rechterbovenhoek, maar weer (standaard) uitgevouwen.
• CD, dezelfde als hierboven beschreven, maar dan met klein rechterboven hoekje ingevouwen. Pagina's van het boekje zijn diagonaal gevouwen.
• nóg een soortgelijke CD die een klein beetje afwijkt, als ik het me goed herinner. (Heb ik dus nog niet.)
• CD in een kartonnetje, promo voor The Daily Mail een tijdje terug.

• LP, Europese persing. Een zogenoemde 'poster sleeve', uitvouwbaar, erg kwetsbaar. Persing is behoorlijk 'rumoerig', en veel sisklanken. Was hier niet erg blij mee, en heb hem teruggebracht. Andere exemplaar had hetzelfde euvel, dus ik heb de hoop opgegeven.
• LP, Amerikaanse persing. Zelfde uitvouwbare 'poster sleeve', maar opgevouwen heeft het dezelfde stevigheid als bij een normale LP-hoes, deze heeft ook een zijkantje. Schijnt beter te klinken dan de Europese persing. Heb ik zelf nog niet.

Speciale edities:

• CD in langwerpige uitklapbare boek-vorm, met bonus-CD inclusief interview over MAF en 3 non-album outtakes: "Why So Blue", "222" en "In Private".
• CD in een dikke roze digipack, de 3 bonus-tracks achter het reguliere album op CD 1. Plus bonus-DVD "Live at The Electric Ballroom, London '07", met de 4 MAF live-nummers, plus "Drive My Car". En de officiele video's voor "Dance Tonight" en "Ever Present Past".

Van elke (reguliere) CD-versie is ook een Japanse uitgave, met bijbehorende OBI en tekst-boekje en vaak de tracklist in de Japanse taal op de achterkant. De reguliere Japanse CD-uitgave is eentje in een normale jewelcase (of misschien toch ook die met de ronde linkerhoeken?), met "Why So Blue" als 14de track. Daar zit ook een postkaart bij, maar heb geen idee of die ook bij de normale CD's zit, mijn exemplaren zijn nog gesealed . En dan heb je nog de vinyl-singles, promo's, remixes, single-edits, de iTunes exclusives, etc.

Meest treurige: Op alle edities is het geluid onluisterbaar. Ik kan geen slechter klinkende plaat in mijn collectie opnoemen, denk ik. Zo zonde, wat de songs zijn van erg hoog niveau, en het album is één van de meest consistentste werken uit zijn gehele carrière. (En waarom "Why So Blue" niet op het reguliere album staat blijft een raadsel.)

Boh dan moet ik er dus nog een paar op de kop zien te tikken voor een prikkie

En inderdaad, eeuwig zonde van die master... Qua nummers vind ik het zeker een van mijn favoriete McCartneyplaten, hoewel ik eerlijk gezegd vooral bekend ben met het werk vanaf Flaming Pie, de platen uit de jaren '70/'80 ken ik nauwelijks - op Band on the Run na.

quote:

Op zaterdag 25 september 2010 21:35 schreef Aisumasen het volgende:

[..]

Ok, komt-ie, ik heb in ieder geval:

• CD in een ongebruikelijke jewelcase met o.a. ronde linkerhoeken. Gevouwen rechterbovenhoek, maar weer (standaard) uitgevouwen.
• CD, dezelfde als hierboven beschreven, maar dan met klein rechterboven hoekje ingevouwen. Pagina's van het boekje zijn diagonaal gevouwen.
• nóg een soortgelijke CD die een klein beetje afwijkt, als ik het me goed herinner. (Heb ik dus nog niet.)
• CD in een kartonnetje, promo voor The Daily Mail een tijdje terug.

• LP, Europese persing. Een zogenoemde 'poster sleeve', uitvouwbaar, erg kwetsbaar. Persing is behoorlijk 'rumoerig', en veel sisklanken. Was hier niet erg blij mee, en heb hem teruggebracht. Andere exemplaar had hetzelfde euvel, dus ik heb de hoop opgegeven.
• LP, Amerikaanse persing. Zelfde uitvouwbare 'poster sleeve', maar opgevouwen heeft het dezelfde stevigheid als bij een normale LP-hoes, deze heeft ook een zijkantje. Schijnt beter te klinken dan de Europese persing. Heb ik zelf nog niet.

Speciale edities:

• CD in langwerpige uitklapbare boek-vorm, met bonus-CD inclusief interview over MAF en 3 non-album outtakes: "Why So Blue", "222" en "In Private".
• CD in een dikke roze digipack, de 3 bonus-tracks achter het reguliere album op CD 1. Plus bonus-DVD "Live at The Electric Ballroom, London '07", met de 4 MAF live-nummers, plus "Drive My Car". En de officiele video's voor "Dance Tonight" en "Ever Present Past".

Van elke (reguliere) CD-versie is ook een Japanse uitgave, met bijbehorende OBI en tekst-boekje en vaak de tracklist in de Japanse taal op de achterkant. De reguliere Japanse CD-uitgave is eentje in een normale jewelcase (of misschien toch ook die met de ronde linkerhoeken?), met "Why So Blue" als 14de track. Daar zit ook een postkaart bij, maar heb geen idee of die ook bij de normale CD's zit, mijn exemplaren zijn nog gesealed . En dan heb je nog de vinyl-singles, promo's, remixes, single-edits, de iTunes exclusives, etc.

Meest treurige: Op alle edities is het geluid onluisterbaar. Ik kan geen slechter klinkende plaat in mijn collectie opnoemen, denk ik. Zo zonde, wat de songs zijn van erg hoog niveau, en het album is één van de meest consistentste werken uit zijn gehele carrière. (En waarom "Why So Blue" niet op het reguliere album staat blijft een raadsel.)

Dan heb ik er toch mooi 2 uit die hele lijst: De 2CD en de CD/DVD.

Deze daily mail uitgave heb ik dan niet, ik heb wel de uitgave van amoeba. En die zag ik gisteren in de full prize CD bak bij de Fame staan voor ¤10 Er waren trouwens ook nog wat CD's voor ¤6 waaronder CD's van Julian Lennon. Niet meegenomen, want ik wist even niet meer precies welke ik wel en niet heb. Verder hebben ze meer aanbiedingen bij Fame dan gewone CD's.

Free Record Shop moet je in de gaten houden, dat worden kado shops ipv de huidige vorm met CD's, DVD's, games, etc. Daar kunnen dus nog wel gigantische aanbiedingen komen.

Ik heb de Daily Mail uitgave en de LP (uitvouwbaar), vind het wel best zo ik hoef niet per sé hetzelfde album tig keer

quote:

Op zondag 26 september 2010 00:22 schreef PimD het volgende:
Boh dan moet ik er dus nog een paar op de kop zien te tikken voor een prikkie

En inderdaad, eeuwig zonde van die master... Qua nummers vind ik het zeker een van mijn favoriete McCartneyplaten, hoewel ik eerlijk gezegd vooral bekend ben met het werk vanaf Flaming Pie, de platen uit de jaren '70/'80 ken ik nauwelijks - op Band on the Run na.

. Dan heb je nog heel wat moois te gaan .

Ik wacht op de remasters - hopelijk komen die snel uit. Heb de laatste weken wel naar o.a. Ram, McCartney en Red Rose Speedway geluisterd - erg gaaf