OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ow ja, en inderdaad alles wegzetten waar jij van vindt dat het beschermd moet worden. Ze mag van mij bijvoorbeeld gerust met houten lepels spelen, ik mik het daarna gewoon in de vaatwasser. Messen liggen daarentegen natuurlijk buiten haar bereik.
Man, unlike the animals, has never learned that the sole purpose of life is to enjoy it. (Samuel Butler)
GWS dat is waar inderdaad, misschien moet ik vragen "ga je mee? dit is de kattenbak van de katten en die is vies" 
Niels vindt spelen met een pan en een pollepel ook helemaal leuk
Niels vindt spelen met een pan en een pollepel ook helemaal leuk
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Met vragen moet je natuurlijk wel uitkijken, Twinkly. De kans wordt steeds groter dat je een antwoord krijgt dat je niet wil (nee ipv ja) en aangezien je het dan gevraagd hebt, is dat zijn goed recht ook. En als hij dan nee zegt, maak je het probleem alleen maar groter door dan toch jouw mening te forceren.
Dus alleen een vraag stellen als hij daadwerkelijk een keuze heeft. Anders kun je het beter op een vriendelijke manier mededelen: Kom, we gaan hier weg, dit is vies en is van de katten.
Dus alleen een vraag stellen als hij daadwerkelijk een keuze heeft. Anders kun je het beter op een vriendelijke manier mededelen: Kom, we gaan hier weg, dit is vies en is van de katten.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Of de vraag anders stellenquote:Op woensdag 4 augustus 2010 10:37 schreef miss_sly het volgende:
Met vragen moet je natuurlijk wel uitkijken, Twinkly. De kans wordt steeds groter dat je een antwoord krijgt dat je niet wil (nee ipv ja) en aangezien je het dan gevraagd hebt, is dat zijn goed recht ook. En als hij dan nee zegt, maak je het probleem alleen maar groter door dan toch jouw mening te forceren.
Dus alleen een vraag stellen als hij daadwerkelijk een keuze heeft. Anders kun je het beter op een vriendelijke manier mededelen: Kom, we gaan hier weg, dit is vies en is van de katten.
.Bijvoorbeeld bij aankleden: Ik vraag niet: "Jen zullen we nu gaan aankleden?" Daar kan ik een nee op krijgen. In plaats daarvan vraag ik: Jen we gaan nu aankleden, wil je een roze t-shirt aan of de paarse? En moet mama helpen met je broek of ga je het zelf proberen?
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Water heeft van nature al een aantrekkingskracht op kinderen hier valt niets aan te veranderen.quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 22:35 schreef Ca.ra het volgende:
In het kort: Mannetje van 11 maanden graait telkens in waterbak van kat maar is (nog) niet voor rede vatbaar. Hoe aan te pakken?
Wat je wel kan overwegen is een simpel traphekje bij de keukendeur als je daar bezig bent, of als het op een andere plek in huis bevind, met behulp van een systeem wat hier oplijkt.
verder zoals waarschijnlijk al gezegd is, toch telkens weghalen bij de bak(ken) en zeggen 'bah' en dan terugzetten op bijvoorbeeld zijn kleed in de woonkamer of wat dan ook.
herhalen herhalen herhalen ...
Succes!
[ Bericht 0% gewijzigd door maffemuts op 04-08-2010 10:44:02 (dikkevingerstypo) ]
Gewoon n stuiterballetje
http://youtu.be/JI-o25K6B-E
http://youtu.be/JI-o25K6B-E
ja maar water is toch niet bah??
Als ik 1 keer zeg dat iets bah is krijg ik mijn kind er niet meer bij in de buurt bijvoorbeeld.
Ook alis ik het perongeluk roep nadat haar tuitbeker in de modder is gevallen.. Einde voor die tuitbeker
Water is verre van bah, dat weten de kindjes ook al aangezien ze badderen en douchen en zwemmen
Als ik 1 keer zeg dat iets bah is krijg ik mijn kind er niet meer bij in de buurt bijvoorbeeld.
Ook alis ik het perongeluk roep nadat haar tuitbeker in de modder is gevallen.. Einde voor die tuitbeker
Water is verre van bah, dat weten de kindjes ook al aangezien ze badderen en douchen en zwemmen
Blij om te lezen dat je het een aanrader vindt. Ik was al van plan om hem in de toekomst te kopen, maar positieve ervaringen zijn leuk om te lezenquote:Op woensdag 4 augustus 2010 00:16 schreef Vivi het volgende:
Kennen jullie het boekje "How2talk2kids" ? ik heb het afgelopen week aangeschaft en er staan een aantal enorm goede en leerzame dingen in..zo was ik de eeuwige strijd over dingen als uit bed willen na bedtijd, sonepjes vragen etc ook een beetje zat (mama zegt "nee", hup, peuter in de ankers etc). In dat boekje staan een aantal heel goede handvatten om dat soort conflicten te vermijden, en het werkt als een tierelier. Simpel voorbeeld; als Dean nu bijvoorbeeld om een snoepje zeurt dan zeg ik " Ik begrijp dat je dat snoepje graag wil, ze zijn ook echt heel lekker." Verder niets. 9 vd 10 keer voelt ie zich daardoor blijkbaar zo in zijn gevoel bevestigd dat het hele snoepje niet meer belangrijk is. Want daar gaat het uiteindelijk om, dat ze een stukje autonomie willen verwerven en zich gehoord willen voelen. En er staan nog veel meer hele nuttige dingen in, vind ik. Ik heb er echt veel aan en ik pas het pas een paar dagen toe, het scheelt echt tonnen energie en de sfeer is veel saamhoriger zeg maar. " Straffen" hoefde ik sws al bijna niet, maar nu helemaal niet eigenlijk, met deze benadering.
Aanrader dus, imo! Er zijn ook workshops van btw. http://www.how2talk2kids.nl/
Ik zeg trouwens ook wel eens "omdat ik het zeg" maar dat is idd na eindeloze "waarom"-sessies.
Bij traphekjes.nl kan je alle soorten en maten voor alle breedtes krijgen. Echt ideaal. Onze doorgang naar de keuken is ook heel breed en wij hebben daar ook een hekje voor. Het is gewoon niet altijd handig als je staat te koken om dan een peuter en een baby om je benen heen te hebben dansen.quote:Op woensdag 4 augustus 2010 10:43 schreef maffemuts het volgende:
[..]
Water heeft van nature al een aantrekkingskracht op kinderen hier valt niets aan te veranderen.
Wat je wel kan overwegen is een simpel traphekje bij de keukendeur als je daar bezig bent, of als het op een andere plek in huis bevind, met behulp van een systeem wat hier oplijkt.
verder zoals waarschijnlijk al gezegd is, toch telkens weghalen bij de bak(ken) en zeggen 'bah' en dan terugzetten op bijvoorbeeld zijn kleed in de woonkamer of wat dan ook.
herhalen herhalen herhalen ...
Succes!
Hij staat normaal open, behalve als we koken.
***
Owja! Zuchtquote:Op woensdag 4 augustus 2010 10:37 schreef miss_sly het volgende:
Met vragen moet je natuurlijk wel uitkijken, Twinkly. De kans wordt steeds groter dat je een antwoord krijgt dat je niet wil (nee ipv ja) en aangezien je het dan gevraagd hebt, is dat zijn goed recht ook. En als hij dan nee zegt, maak je het probleem alleen maar groter door dan toch jouw mening te forceren.
Dus alleen een vraag stellen als hij daadwerkelijk een keuze heeft. Anders kun je het beter op een vriendelijke manier mededelen: Kom, we gaan hier weg, dit is vies en is van de katten.
Ik ga voor Tico's optie idd
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Ook een goeie eyeopener uit dat boekje vond ik dit: Als een kind bijvoorbeeld zegt " ik kan niet slapen" (heb geen honger, ben niet moe, etc etc) dan zijn wij snel geneigd om te zeggen " Ach, jawel joh! " . Gevolg: kind voelt zich niet gehoord, niet serieus genomen en er ontstaat een strijdsituatie. Probeer gewoon te luisteren en te vragen waarom, dat scheelt zo ontzettend veel heb ik gemerkt, gewoon door niet hun gevoelens bagataliseren. Alles uiteggen doen wij trouwens al vanaf dag 1, ik denk echt stellig dat D. daardoor zo redelijk is als dat hij is, en hij heeft een enorme woordenschat, zo zei hij laatst bv "mama, dat is een retorische vraag.. " . Ach, wat ze oppikken is meegenomen toch!
. Ach, wat ze oppikken is meegenomen toch!
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Oh ja . Nog een leerzaam onderdeel: hoe je kinderen soms (ongemerkt en ongewild) in een bepaalde rol kan duwen. Bijvoorbeeld, omdat je soms geneigd bent om te mopperen en te zeggen " Wat ben je toch.. (onhandig/dromerig/lui/rommelig/koppig etc). En hoe dat het zelfbeeld van je kind blijvend negatief kan beinvloeden. Vond het persoonlijk ergens wel pijnlijk om te lezen omdat ik dat zelf heb meegemaakt vroeger en me dat echt wel voor een groot deel heeft begrensd. Niet met kwade intenties, maar gewoon puur uit onwetendheid of frustratie van mijn moeder destijds. Nou ja, er staan dus ook tips in hoe je een kind uit die rol kan halen.
. Nog een leerzaam onderdeel: hoe je kinderen soms (ongemerkt en ongewild) in een bepaalde rol kan duwen. Bijvoorbeeld, omdat je soms geneigd bent om te mopperen en te zeggen " Wat ben je toch.. (onhandig/dromerig/lui/rommelig/koppig etc). En hoe dat het zelfbeeld van je kind blijvend negatief kan beinvloeden. Vond het persoonlijk ergens wel pijnlijk om te lezen omdat ik dat zelf heb meegemaakt vroeger en me dat echt wel voor een groot deel heeft begrensd. Niet met kwade intenties, maar gewoon puur uit onwetendheid of frustratie van mijn moeder destijds. Nou ja, er staan dus ook tips in hoe je een kind uit die rol kan halen.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Vivi, dat boek heb ik ook ja. Het helpt mij vooral wanneer Anna boos is. Dan erken ik haar boosheid en vraag of ze erover wil praten. Helpt soms wel.
Ca.Ra, zou het er mss mee te maken hebben dat je heel veel samen speelt en dat jij tijdens het eten even geen tijd hebt om met Thomas te spelen? En dat hij daardoor op die manier aandacht gaat vragen (negatieve aandacht in dit geval, maar het werkt dus wel)?
Ca.Ra, zou het er mss mee te maken hebben dat je heel veel samen speelt en dat jij tijdens het eten even geen tijd hebt om met Thomas te spelen? En dat hij daardoor op die manier aandacht gaat vragen (negatieve aandacht in dit geval, maar het werkt dus wel)?
Cavia's zijn geen varkentjes en ze komen niet uit Guinea. Waarom cavia's dan toch als 'biggetjes' werden betiteld is onzeker maar dit heeft waarschijnlijk te maken met de piepende en knorrende geluiden die ze frequent maken.
quote:Op woensdag 4 augustus 2010 11:15 schreef Vivi het volgende:
zo zei hij laatst bv "mama, dat is een retorische vraag.. "
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Veel van wat jij zegt staat ook in dat blije opvoeding boek van mij Vivi, over dat onbewust ideeen planten enzo. Echt heel naar om te lezen en te weten.
Dit had ik idd laatst met Sasha, wakker en lastig en weetikveel en toen ik zei 'is het vandaag een beetje moeilijk om te gaan slapen' zei hij ja, werd op slag rustig en liet zich na 5 minuten kroelen beetje kletsen zo in zijn bedje leggen.quote:
Ook een goeie eyeopener uit dat boekje vond ik dit: Als een kind bijvoorbeeld zegt " ik kan niet slapen" (heb geen honger, ben niet moe, etc etc) dan zijn wij snel geneigd om te zeggen " Ach, jawel joh! " . Gevolg: kind voelt zich niet gehoord, niet serieus genomen en er ontstaat een strijdsituatie. Probeer gewoon te luisteren en te vragen waarom, dat scheelt zo ontzettend veel heb ik gemerkt, gewoon door niet hun gevoelens bagataliseren. Alles uiteggen doen wij trouwens al vanaf dag 1, ik denk echt stellig dat D. daardoor zo redelijk is als dat hij is, en hij heeft een enorme woordenschat, zo zei hij laatst bv "mama, dat is een retorische vraag.. "
***
Memmel, ik denk dat je daar wel een goed punt hebt.
De dingen die jullie noemen over gevoelens erkennen staan ook zo'n beetje in het boek van Gordon. Tenminste, ze komen me wel bekend voor.
Ik denk wel dat ik nog wat bijscholing nodig zal hebben om het daadwerkelijk toe te passen. Het zit zo ingebakken he, 'niks aan de hand, ga maar lekker slapen' 'stel je niet zo aan' 'kom, nog een hapje voor oma' etc.
De dingen die jullie noemen over gevoelens erkennen staan ook zo'n beetje in het boek van Gordon. Tenminste, ze komen me wel bekend voor.
Ik denk wel dat ik nog wat bijscholing nodig zal hebben om het daadwerkelijk toe te passen. Het zit zo ingebakken he, 'niks aan de hand, ga maar lekker slapen' 'stel je niet zo aan' 'kom, nog een hapje voor oma' etc.
Time is the quality of nature that keeps events from happening all at once. Lately, it doesn't seem to be working.
Ja, dat doen wij ook, alles uitleggen. Maar het lastige vind ik toch wel dat mijn 9-jarige mijn uitleg niet altijd accepteert. En dan dus doorgaat (op roltrappen rennen bijv.) Vaak zeg ik ook dat hij eerst moet luisteren en daarna om uitleg mag vragen (niet erg AP?), omdat hij mij ook mag vertrouwen dat ik niet zomaar iets verbied. Maar dat vindt hij wel erg moeilijk. Vaak wil hij ook de discussie aangaan. Hebben jullie tips hoe je dat kunt voorkomen? Of is dat niet de bedoeling?quote:Op woensdag 4 augustus 2010 11:15 schreef Vivi het volgende:
(..)
Alles uiteggen doen wij trouwens al vanaf dag 1, ik denk echt stellig dat D. daardoor zo redelijk is als dat hij is, en hij heeft een enorme woordenschat, zo zei hij laatst bv "mama, dat is een retorische vraag.. "
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Ik herken dat ook Grijs.
Onze 9 jarige kan dat ook erg goed. Als we niet oppassen zijn we voortdurend met hem in discussie.
Hij weet op alles een wedervraag/oplossing of eigen theorie.
Onze 9 jarige kan dat ook erg goed. Als we niet oppassen zijn we voortdurend met hem in discussie.
Hij weet op alles een wedervraag/oplossing of eigen theorie.
quote:Op woensdag 4 augustus 2010 11:55 schreef Brighteyes het volgende:
Veel van wat jij zegt staat ook in dat blije opvoeding boek van mij Vivi, over dat onbewust ideeen planten enzo. Echt heel naar om te lezen en te weten.
[..]
Dit had ik idd laatst met Sasha, wakker en lastig en weetikveel en toen ik zei 'is het vandaag een beetje moeilijk om te gaan slapen' zei hij ja, werd op slag rustig en liet zich na 5 minuten kroelen beetje kletsen zo in zijn bedje leggen.
!Ik stel me dan altijd voor dat ik het zelf ben, zoals laatst toen het zo warm was, dat je dan klaarwakker en zweterig in je bedje ligt en je ouders dan maar zeggen dat je moet slapen
.Da's ook niet fijn toch. Dan mocht ie van mij gewoon nog even lekker een kwartiertje spelen in de woonkamer, en daarna was er dan ook geen probleem meer met slapen!
Tis vaak je eigen ongeduld en/of vermoeidheid waardoor je zegt " En nu slapen! " terwijldat uiteindelijk alleen maar langer duurt en de harmonie juist verstoord!
Terwijl als je begripvol reageert, ze over het algemeen zo verbijsterd zijn dat ze meteen stilvallen
.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ik heb de site even bekeken, Vief, en ik vind het er echt goed uitzien. Denk dat ik dat boekje ook ga bestellen.
Ik vind het wel al heel belangrijk om idd ook naar het kind te kijken en te proberen je eigen gevoel niet over te dragen. Ik probeer dus bijvoorbeeld ook altijd om mijn eventuele haast niet over te dragen door alles met haar gehaast te doen of te zeggen dat ze op moet schieten. Alles doe ik rustig (of probeer ik iig) als het om haar gaat en doe dan mijn eigen dingen maar met wat meer haast. Vanochtend waren we 40 minuten later op dan normaal, maar door rustig te blijven, bleef zij ook heel redelijk en gemakkelijk en waren we uiteindelijk maar 5 minuten later weg dan anders!
En idd met slapen schiet het niet op als ik denk: even snel haar in bed leggen, want dan lukt het nou juist niet goed. Zolang ik het rustig blijf doen en me gedraag alsof ik alle tijd heb, gaat het meestal prima.
Ow, en dat over in een bepaalde rol dwingen vind ik wel een hele goede. Nooit zo bij stilgestaan, maar het is idd wel heel erg waar. Ga er zeker op letten!
Ik vind het wel al heel belangrijk om idd ook naar het kind te kijken en te proberen je eigen gevoel niet over te dragen. Ik probeer dus bijvoorbeeld ook altijd om mijn eventuele haast niet over te dragen door alles met haar gehaast te doen of te zeggen dat ze op moet schieten. Alles doe ik rustig (of probeer ik iig) als het om haar gaat en doe dan mijn eigen dingen maar met wat meer haast. Vanochtend waren we 40 minuten later op dan normaal, maar door rustig te blijven, bleef zij ook heel redelijk en gemakkelijk en waren we uiteindelijk maar 5 minuten later weg dan anders!
En idd met slapen schiet het niet op als ik denk: even snel haar in bed leggen, want dan lukt het nou juist niet goed. Zolang ik het rustig blijf doen en me gedraag alsof ik alle tijd heb, gaat het meestal prima.
Ow, en dat over in een bepaalde rol dwingen vind ik wel een hele goede. Nooit zo bij stilgestaan, maar het is idd wel heel erg waar. Ga er zeker op letten!
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dat benoemen en erkennen werkt trouwens ook heel goed bij volwassenen. Als ik ergens van baal en mijn vriend tegen me iets zegt als "ja, dat is ook heel vervelend" dan is dat gewoon genoeg.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ja zeker.
Iedereen wil toch erkenning?
Niets is vervelender dan als je ergens mee zit, dat het dan door iemand van tafel wordt geveegd, of niet serieus genomen wordt. Gebagatelliseerd, weggehoond.
Bij kinderen zijn we geneigd dit wel te doen. Vroeger deden ouders dit sowieso heel vaak (de mijne in ieder geval wel). Kindergevoelens waren ondergeschikt.
Tegenwoordig zijn we hier veel bewuster van (mee bezig).
Iedereen wil toch erkenning?
Niets is vervelender dan als je ergens mee zit, dat het dan door iemand van tafel wordt geveegd, of niet serieus genomen wordt. Gebagatelliseerd, weggehoond.
Bij kinderen zijn we geneigd dit wel te doen. Vroeger deden ouders dit sowieso heel vaak (de mijne in ieder geval wel). Kindergevoelens waren ondergeschikt.
Tegenwoordig zijn we hier veel bewuster van (mee bezig).
Hahaha ik vind dit leuk.. How2talk2kids is in de ap en up wereld heel bekend en ook geweldloze communicatie zoals belangrijk is voor veel AP ers.
Ik denk dat als je dat boekje leest je heel veel AP mee krijgt maar dan zonder het dragen, voeden etc..
Ik denk dat als je dat boekje leest je heel veel AP mee krijgt maar dan zonder het dragen, voeden etc..
Interessant topic. Was me nog niet eerder opgevallen! Heeft dit ook te maken met 'positief opvoeden' of is dat weer heel wat anders? Ik vind het in ieder geval fijn om dit soort dingen te lezen zodat ik me bewuster word van mijn manier van opvoeden (die soms inderdaad erg beïnvloed wordt door hoe ik me voel, wat natuurlijk helemaal niet bevorderlijk is...)
Ap gaat eigenlijk hand in hand met geweldloze communucatie.. Met andere woorden praten, vragen, gevoelens benoemen, respect tonen, gelijkwaardig en positief benaderen.. Het kan dan nog meer door gaan en dat is niet straffen en niet belonen..
Zo'n cursus trouwens (van how2talk2kids), is dat nou echt effectiever dan zo'n boekje lezen? ik vind het nogal wat geld, 350 euro per persoon... of ligt dat aan mij?
|
|
