OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Hier verder met de vraag van Ca.ra 
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
In het kort: Mannetje van 11 maanden graait telkens in waterbak van kat maar is (nog) niet voor rede vatbaar. Hoe aan te pakken?
Time is the quality of nature that keeps events from happening all at once. Lately, it doesn't seem to be working.
Oh het is trouwens niet zo dat ik het hele ap gebeuren heb afgeschreven. Maar zoals met alles, een beetje zelf nadenken en aftasten wat werkt vind ik fijner dan regeltjes uit een boekje in praktijk brengen.
Jen slaapt overigens nog gewoon bij me.
Jen slaapt overigens nog gewoon bij me.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Maar ik vind "Omdat ik het zeg" wel even 180 graden gedraaid.quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 22:36 schreef Ticootje het volgende:
Oh het is trouwens niet zo dat ik het hele ap gebeuren heb afgeschreven. Maar zoals met alles, een beetje zelf nadenken en aftasten wat werkt vind ik fijner dan regeltjes uit een boekje in praktijk brengen.
Jen slaapt overigens nog gewoon bij me.
Dat gebruik ik nou echt nooit. Het degradeert imo een kind tot, ja, tot wat eigenlijk.
Ik vind het een bijzonder autoritaire en niet-sensitieve manier om gezag af te dwingen.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik heb een vrij domme kat die al van de leg is als je de voerbak en de waterbak verwisselt, laat staan dat ik een ander type bakje neer zou zetten...quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 22:41 schreef SacreCoeur het volgende:
Weg zetten? Of bakjes kopen die afdekbaar zijn. Die heb je gewoon in een dierenwinkel.
Ik ga het wegzetten maar proberen tijdens het eten koken, als ik er dan maar wel aan denk om ze weer terug te zetten
Time is the quality of nature that keeps events from happening all at once. Lately, it doesn't seem to be working.
Op zich heb je daar helemaal gelijk in, maar dat ik zes keer hetzelfde heb uitgelegd, zeg ik het ook weleens. Bijvoorbeeld als het regent en we staan bij de auto en ze blijft er half buiten hangen, zodat zij niet nat regent, maar ik wel. En dan voor de 6e keer vraagt waarom ze niet mag blijven hangen.quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 22:43 schreef Moonah het volgende:
[..]
Maar ik vind "Omdat ik het zeg" wel even 180 graden gedraaid.
Dat gebruik ik nou echt nooit. Het degradeert imo een kind tot, ja, tot wat eigenlijk.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Yppy dat zijn precies de momenten waarop ik ook "omdat ik het zeg" Of na de 80e keer waarom zeg ik wel eens: "iets met bananen" "O ja waarom bananen krom he mama!" zegt Linde dan. Overigens heb ik wel uitgelegd dat ze krom zijn omdat ze naar het licht groeien 
Maar Ca.Ra hier doet Esmee hetzelfde met de bakjes van de kat. Ik zeg steeds als iets niet mag: "nee nee dat is niet van jou, dat is van..." en de laatste paar dagen laat ze het dan los en gaat ze verder op strooptocht door het huis. Maar het lijkt dus wel of het begint te werken hoor. Misschien gewoon nog even vol blijven houden?
Of na de 80e keer waarom zeg ik wel eens: "iets met bananen" "O ja waarom bananen krom he mama!" zegt Linde dan. Overigens heb ik wel uitgelegd dat ze krom zijn omdat ze naar het licht groeien Maar Ca.Ra hier doet Esmee hetzelfde met de bakjes van de kat. Ik zeg steeds als iets niet mag: "nee nee dat is niet van jou, dat is van..." en de laatste paar dagen laat ze het dan los en gaat ze verder op strooptocht door het huis. Maar het lijkt dus wel of het begint te werken hoor. Misschien gewoon nog even vol blijven houden?
Het vervelende is gewoon dat hij het steeds meer gaat doen ipv steeds minder. Voorheen was het even spelen met het aangereikte speeltje, op een gegeven moment was hij dat dan zat en ging iets anders zoeken. Zo nu en dan viel zijn blik op het waterbakje en tijgerde hij daar naartoe.
Nu is het gewoon 9 van de 10 keer dat ik hem terug zet meteen omdraaien en richting waterbak. Ik heb al geprobeerd even bij hem te blijven, wat resulteerde in a) aangebrandde saus en b) een Thomasje die zich weer fanatiek richting waterbak ging werken zodra ik hem in de steek liet.
Aan de ene kant ben ik wel een beetje bang dat hij het nooit leert als ik de bakjes maar blijf wegzetten. Aan de andere kant klinkt 'pick your battles' ook wel prettig Misschien is uitstel tot hij wat groter is en wat meer begrijpt wel het verstandigste.
Nu is het gewoon 9 van de 10 keer dat ik hem terug zet meteen omdraaien en richting waterbak. Ik heb al geprobeerd even bij hem te blijven, wat resulteerde in a) aangebrandde saus en b) een Thomasje die zich weer fanatiek richting waterbak ging werken zodra ik hem in de steek liet.
Aan de ene kant ben ik wel een beetje bang dat hij het nooit leert als ik de bakjes maar blijf wegzetten. Aan de andere kant klinkt 'pick your battles' ook wel prettig
Misschien is uitstel tot hij wat groter is en wat meer begrijpt wel het verstandigste.
Time is the quality of nature that keeps events from happening all at once. Lately, it doesn't seem to be working.
Joh, als hij 16 is vindt hij die bakjes écht niet meer zo interessant hoor!quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 23:20 schreef Ca.ra het volgende:
Aan de ene kant ben ik wel een beetje bang dat hij het nooit leert als ik de bakjes maar blijf wegzetten.
Zet ze toch gewoon tijdelijk weg. Ik snap het probleem niet zo geloof ik...
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Wij hadden dat hier met het bakje kattenvoer wat echt te interessant was. Dus nu staan de bakjes voer en water boven Vast niet AP, maar het werkt prima. En de katten waren er snel aan gewend. Eerst hebben we een paar dagen zowel boven als beneden bakjes gehad, en daarna die beneden weggehaald.
Vast niet AP, maar het werkt prima. En de katten waren er snel aan gewend. Eerst hebben we een paar dagen zowel boven als beneden bakjes gehad, en daarna die beneden weggehaald.
...and together we'll stand on the threshold of a dream[
Kan hij op andere momente niet bij de bakjes, maar alleen tijdens het koken?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Jawel, maar we zijn niet altijd in de keuken. Als Thomas in zijn speelkamer is ben ik altijd bij hem, meestal spelen we samen of lezen een boekje. En anders zitten we in de woonkamer, daar heb je weer andere problemen (graven in planten, trekken aan stekkers, knopjes van dvd etc) maar geen kattenbakjes.
Het probleem speelt voornamelijk tijdens het koken ja.
En echt wegzetten in de zin van een andere plaats geven in huis is niet mogelijk. Onze hele benedenverdieping is open, en de kat mag niet naar boven.
De enige optie is om het op/in een kast te zetten, maar dat zou dan betekenen ofwel het dressoir in de woonkamer (gezellig... bovendien mag ze in principe niet op het dressoir), of in de kast in de speelkamer, maar die is juist voor Thomas voor later dus dat lijkt me ook geen goed plan.
Het zal dus blijven bij tijdelijk wegzetten tijdens het koken denk ik.
Het probleem speelt voornamelijk tijdens het koken ja.
En echt wegzetten in de zin van een andere plaats geven in huis is niet mogelijk. Onze hele benedenverdieping is open, en de kat mag niet naar boven.
De enige optie is om het op/in een kast te zetten, maar dat zou dan betekenen ofwel het dressoir in de woonkamer (gezellig... bovendien mag ze in principe niet op het dressoir), of in de kast in de speelkamer, maar die is juist voor Thomas voor later dus dat lijkt me ook geen goed plan.
Het zal dus blijven bij tijdelijk wegzetten tijdens het koken denk ik.
Time is the quality of nature that keeps events from happening all at once. Lately, it doesn't seem to be working.
Herkenbaar. Ik zeg dan meestal iets in de trant van: "Dat heb ik net uitgelegd, nu ga je doen wat ik zeg!"quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 23:01 schreef YPPY het volgende:
[..]
Op zich heb je daar helemaal gelijk in, maar dat ik zes keer hetzelfde heb uitgelegd, zeg ik het ook weleens. Bijvoorbeeld als het regent en we staan bij de auto en ze blijft er half buiten hangen, zodat zij niet nat regent, maar ik wel. En dan voor de 6e keer vraagt waarom ze niet mag blijven hangen.
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Heb je geen vensterbank waar je het even op kan zitten, kan de kat er toch nog bij als je het vergeet.quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 23:32 schreef Ca.ra het volgende:
Jawel, maar we zijn niet altijd in de keuken. Als Thomas in zijn speelkamer is ben ik altijd bij hem, meestal spelen we samen of lezen een boekje. En anders zitten we in de woonkamer, daar heb je weer andere problemen (graven in planten, trekken aan stekkers, knopjes van dvd etc) maar geen kattenbakjes.
Het probleem speelt voornamelijk tijdens het koken ja.
En echt wegzetten in de zin van een andere plaats geven in huis is niet mogelijk. Onze hele benedenverdieping is open, en de kat mag niet naar boven.
De enige optie is om het op/in een kast te zetten, maar dat zou dan betekenen ofwel het dressoir in de woonkamer (gezellig... bovendien mag ze in principe niet op het dressoir), of in de kast in de speelkamer, maar die is juist voor Thomas voor later dus dat lijkt me ook geen goed plan.
Het zal dus blijven bij tijdelijk wegzetten tijdens het koken denk ik.
Je zou er haast een boek over schrijven!
Lastig probleem inderdaad en herkenbaar hier met 4 katten en 2 kinderen.
Meestal zitten de kinderen als ik aan het koken ben aan de eettafel te tekenen of te spelen, het kattenvoer staat in de gang dus dan kunnen ze er niet bij.
Demi helpt ook vaak met eten maken maar dat kan pas vanaf een bepaalde leeftijd natuurlijk.
Zou zelf denk ik steeds toch weg halen als hij aan het kattenvoer zit en als hij na 3 keer toch teruggaat heb aan tafel in zijn stoeltje zetten.
Dat zal hij misschien niet leuk vinden maar leert dan wel dat als hij dat blijft doen hij in zijn stoeltje moet gaan zitten.
Meestal zitten de kinderen als ik aan het koken ben aan de eettafel te tekenen of te spelen, het kattenvoer staat in de gang dus dan kunnen ze er niet bij.
Demi helpt ook vaak met eten maken maar dat kan pas vanaf een bepaalde leeftijd natuurlijk.
Zou zelf denk ik steeds toch weg halen als hij aan het kattenvoer zit en als hij na 3 keer toch teruggaat heb aan tafel in zijn stoeltje zetten.
Dat zal hij misschien niet leuk vinden maar leert dan wel dat als hij dat blijft doen hij in zijn stoeltje moet gaan zitten.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Kennen jullie het boekje "How2talk2kids" ? ik heb het afgelopen week aangeschaft en er staan een aantal enorm goede en leerzame dingen in..zo was ik de eeuwige strijd over dingen als uit bed willen na bedtijd, sonepjes vragen etc ook een beetje zat (mama zegt "nee", hup, peuter in de ankers etc). In dat boekje staan een aantal heel goede handvatten om dat soort conflicten te vermijden, en het werkt als een tierelier. Simpel voorbeeld; als Dean nu bijvoorbeeld om een snoepje zeurt dan zeg ik " Ik begrijp dat je dat snoepje graag wil, ze zijn ook echt heel lekker." Verder niets. 9 vd 10 keer voelt ie zich daardoor blijkbaar zo in zijn gevoel bevestigd dat het hele snoepje niet meer belangrijk is. Want daar gaat het uiteindelijk om, dat ze een stukje autonomie willen verwerven en zich gehoord willen voelen. En er staan nog veel meer hele nuttige dingen in, vind ik. Ik heb er echt veel aan en ik pas het pas een paar dagen toe, het scheelt echt tonnen energie en de sfeer is veel saamhoriger zeg maar. " Straffen" hoefde ik sws al bijna niet, maar nu helemaal niet eigenlijk, met deze benadering.
Aanrader dus, imo! Er zijn ook workshops van btw. http://www.how2talk2kids.nl/
Ik zeg trouwens ook wel eens "omdat ik het zeg" maar dat is idd na eindeloze "waarom"-sessies
. Het moet wel menselijk blijven 
.
Aanrader dus, imo! Er zijn ook workshops van btw. http://www.how2talk2kids.nl/
Ik zeg trouwens ook wel eens "omdat ik het zeg" maar dat is idd na eindeloze "waarom"-sessies
. Het moet wel menselijk blijven .
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
ah vief, daar had ik laatst een artikel over gelezen van zo'n workshop en in de SC van gepost. Ik was benieuwd naar het boek ja, maar het bevalt dus?
*op lijstje zet*
*op lijstje zet*
Dat zeiden ze bij die peutercursus idd ook, bevestigen in het gevoel is vaak al genoeg ipv hun gevoel negeren zeg maar.quote:Op woensdag 4 augustus 2010 00:16 schreef Vivi het volgende:
Kennen jullie het boekje "How2talk2kids" ? ik heb het afgelopen week aangeschaft en er staan een aantal enorm goede en leerzame dingen in..zo was ik de eeuwige strijd over dingen als uit bed willen na bedtijd, sonepjes vragen etc ook een beetje zat (mama zegt "nee", hup, peuter in de ankers etc). In dat boekje staan een aantal heel goede handvatten om dat soort conflicten te vermijden, en het werkt als een tierelier. Simpel voorbeeld; als Dean nu bijvoorbeeld om een snoepje zeurt dan zeg ik " Ik begrijp dat je dat snoepje graag wil, ze zijn ook echt heel lekker." Verder niets. 9 vd 10 keer voelt ie zich daardoor blijkbaar zo in zijn gevoel bevestigd dat het hele snoepje niet meer belangrijk is. Want daar gaat het uiteindelijk om, dat ze een stukje autonomie willen verwerven en zich gehoord willen voelen. En er staan nog veel meer hele nuttige dingen in, vind ik. Ik heb er echt veel aan en ik pas het pas een paar dagen toe, het scheelt echt tonnen energie en de sfeer is veel saamhoriger zeg maar. " Straffen" hoefde ik sws al bijna niet, maar nu helemaal niet eigenlijk, met deze benadering.
Aanrader dus, imo! Er zijn ook workshops van btw. http://www.how2talk2kids.nl/
Ik zeg trouwens ook wel eens "omdat ik het zeg" maar dat is idd na eindeloze "waarom"-sessies
Volgens mijn nieuwe bijbel 'Het Geheim van een Blije Opvoeding - Steve Biddulph' begrijpen kinderen vaak veel meer dan ze zelf kenbaar kunnen maken. Iig snappen ze de strekking van dingen vaak voor ze zelf kunnen praten. Het kan dus zomaar dat hij er toch al wel wat van op pakt.quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 22:05 schreef nummer_zoveel het volgende:
Mwah, ik zeg wel altijd waarom ik het niet wil maar Julian is 1 en zal er toch niks van snappen. Komt wel.
Heb je handgrepen op je keukenkastjes? Daar zijn namelijk sloten voor die je keuken verder niet beschadigen. Je hoeft ze niet op te plakken enzo.quote:Ik vind het trouwens wel vervelend dat ie nu alle keukenkastjes opentrekt. We hebben net een nieuwe keuken, ga hier geen zelfgemaakte sloten op zetten.
Onveilige spullen staan hoger, maar het is toch balen als ie de kattenbrokken weer over de keukenvloer uitgestrooid heeft. En de hond ze opvreet.
Maar sloten op kastjes is vast heel erg niet-AP.
En er zijn weer fondsen binnen dus ik ga dat how2talk2kids ook maar meteen bestellen.
***
Goede tips, Vief en BE! Ik ga er eens naar kijken.
Ik heb idd ook al vaker gehoord dat bevestiging van de gevoelens al heel wat kan doen, en ben benieuwd hoe ze dat in het boek vormgeven. Soms is het niet zo simpel als het klinkt
Ik heb idd ook al vaker gehoord dat bevestiging van de gevoelens al heel wat kan doen, en ben benieuwd hoe ze dat in het boek vormgeven. Soms is het niet zo simpel als het klinkt
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
En of sloten op kastjes niet AP zijn, weet ik niet. Is het allemaal wel zo duidelijk begrensd?
Het voordeel van sloten op kastjes is dat je kind er niet in kan, en je toch niet telkens bezig hoeft te zijn met zorgen dat het niet gebeurt. Voor zowel ouder als kind een positief gebeuren, dus, lijkt me
Het voordeel van sloten op kastjes is dat je kind er niet in kan, en je toch niet telkens bezig hoeft te zijn met zorgen dat het niet gebeurt. Voor zowel ouder als kind een positief gebeuren, dus, lijkt me
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dat boek hebben wij ook, de Nederlandse versie dan: "Luisteren naar Kinderen".
Op dit moment passen we vooral een hoofdstuk toe: "onaanvaardbaar gedrag veranderen door de omgeving te veranderen". Dus op alle kastjes sloten, manden in de kast ipv boeken, salontafel leeg, cd-torens weg, voerbakjes van de katten weg, drinkbakje op een hogere plek. "Pick your battles" dus.
Het enige waar hij nu nog aan kan komen is snoeren, de vuilnisbak en de kattenbak en het is overduidelijk dat wat niet mag extra leuk is! Zodra hij de kans krijgt is het "zoefff" naar de kattenbak waar hij dan op gaat staan trommelen met een grote grijns.
Ik zeg "nee, dat is vies", haal hem weg en leidt hem af met een speeltje "hier mag Niels wel mee spelen". Maar hij vindt het een enorm leuk spelletje Ik ga jouw tactiek eens een tijdje proberen Vivi, misschien dat "jij vindt de kattenbak erg leuk he" beter werkt dan "nee" omdat "nee" het nog interessanter maakt?
[ Bericht 0% gewijzigd door Twinkly op 04-08-2010 10:08:25 ]
Op dit moment passen we vooral een hoofdstuk toe: "onaanvaardbaar gedrag veranderen door de omgeving te veranderen". Dus op alle kastjes sloten, manden in de kast ipv boeken, salontafel leeg, cd-torens weg, voerbakjes van de katten weg, drinkbakje op een hogere plek. "Pick your battles" dus.
Het enige waar hij nu nog aan kan komen is snoeren, de vuilnisbak en de kattenbak en het is overduidelijk dat wat niet mag extra leuk is! Zodra hij de kans krijgt is het "zoefff" naar de kattenbak waar hij dan op gaat staan trommelen met een grote grijns.
Ik zeg "nee, dat is vies", haal hem weg en leidt hem af met een speeltje "hier mag Niels wel mee spelen". Maar hij vindt het een enorm leuk spelletje
Ik ga jouw tactiek eens een tijdje proberen Vivi, misschien dat "jij vindt de kattenbak erg leuk he" beter werkt dan "nee" omdat "nee" het nog interessanter maakt?[ Bericht 0% gewijzigd door Twinkly op 04-08-2010 10:08:25 ]
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Ja, dat vind ik dus ook. Het is hetzelfde als bakjes kattenvoer weg zetten (wat wij ook gedaan hebben trouwens).quote:
En of sloten op kastjes niet AP zijn, weet ik niet. Is het allemaal wel zo duidelijk begrensd?
Het voordeel van sloten op kastjes is dat je kind er niet in kan, en je toch niet telkens bezig hoeft te zijn met zorgen dat het niet gebeurt. Voor zowel ouder als kind een positief gebeuren, dus, lijkt me
Maar ik kan me voorstellen dat als je echt 'all the way' gaat, om het maar even zo te zeggen, dat je dan in die filosofie het bewust ergens sloten op zetten niet vindt passen binnen een open relatie met je kinderen waarin ze alles mogen ontdekken ofzoiets. Krijg het niet helemaal uitgelegd.
Oh, ik zie nu dat Twinkly d'r stukje hierboven dit totaal tegenspreekt!
Zit ook weer wat in wel dan ja. Je wilt je kind de vrijheid geven, dan moet je er voor zorgen dat dat ook kan.
***
Ik merk aan Annicka dat het helpt om haar gewoon te behandelen zoals je zelf behandeld zou willen worden, dus gewoon netjes vragen als je iets van haar terug wilt hebben. De muis van de laptop is een zeer begerenswaardig iets, bijvoorbeeld. Als ik het met een ferme 'nee' uit haar handen graai, wordt ze woest. Dat zou jij ook worden als iemand zoiets zou doen. Als ik het gewoon vraag dan krijg ik hem meestal meteen terug: ik hoef tegenwoordig negen van de tien keer dus niet eens een alternatief te bieden. Bovendien geef ik haar zo het goede voorbeeld, wat (hopelijk) voorkomt dat ze zelf met een ferme 'nee' alles uit andermans handen gaat graaien. Als ik wél eens een keer iets uit haar handen moet graaien vanwege gevaar oid, dan verontschuldig ik me en leg uit waarom ik dat deed (Sorry, maar bla bla bla etc).
Bovendien heb ik bijvoorbeeld niet de illusie dat kinderen van ongeveer twee beseffen dat ze anderen pijn kunnen doen. Ze kunnen zichzelf net hooguit een half jaar in de spiegel herkennen. Ik hou mij voor dat het zichzelf ook in een ander kunnen verplaatsen toch echt nog een brug te ver is. Geen verwachtingen hebben (wat overigens niet betekent dat je niet blijft herhalen dat het niet mag en waarom niet) scheelt een heleboel frustratie.
Als ik wél eens een keer iets uit haar handen moet graaien vanwege gevaar oid, dan verontschuldig ik me en leg uit waarom ik dat deed (Sorry, maar bla bla bla etc). Bovendien heb ik bijvoorbeeld niet de illusie dat kinderen van ongeveer twee beseffen dat ze anderen pijn kunnen doen. Ze kunnen zichzelf net hooguit een half jaar in de spiegel herkennen. Ik hou mij voor dat het zichzelf ook in een ander kunnen verplaatsen toch echt nog een brug te ver is. Geen verwachtingen hebben (wat overigens niet betekent dat je niet blijft herhalen dat het niet mag en waarom niet) scheelt een heleboel frustratie.
Man, unlike the animals, has never learned that the sole purpose of life is to enjoy it. (Samuel Butler)
Ow ja, en inderdaad alles wegzetten waar jij van vindt dat het beschermd moet worden. Ze mag van mij bijvoorbeeld gerust met houten lepels spelen, ik mik het daarna gewoon in de vaatwasser. Messen liggen daarentegen natuurlijk buiten haar bereik.
Man, unlike the animals, has never learned that the sole purpose of life is to enjoy it. (Samuel Butler)
GWS dat is waar inderdaad, misschien moet ik vragen "ga je mee? dit is de kattenbak van de katten en die is vies" 
Niels vindt spelen met een pan en een pollepel ook helemaal leuk
Niels vindt spelen met een pan en een pollepel ook helemaal leuk
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Met vragen moet je natuurlijk wel uitkijken, Twinkly. De kans wordt steeds groter dat je een antwoord krijgt dat je niet wil (nee ipv ja) en aangezien je het dan gevraagd hebt, is dat zijn goed recht ook. En als hij dan nee zegt, maak je het probleem alleen maar groter door dan toch jouw mening te forceren.
Dus alleen een vraag stellen als hij daadwerkelijk een keuze heeft. Anders kun je het beter op een vriendelijke manier mededelen: Kom, we gaan hier weg, dit is vies en is van de katten.
Dus alleen een vraag stellen als hij daadwerkelijk een keuze heeft. Anders kun je het beter op een vriendelijke manier mededelen: Kom, we gaan hier weg, dit is vies en is van de katten.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Of de vraag anders stellenquote:Op woensdag 4 augustus 2010 10:37 schreef miss_sly het volgende:
Met vragen moet je natuurlijk wel uitkijken, Twinkly. De kans wordt steeds groter dat je een antwoord krijgt dat je niet wil (nee ipv ja) en aangezien je het dan gevraagd hebt, is dat zijn goed recht ook. En als hij dan nee zegt, maak je het probleem alleen maar groter door dan toch jouw mening te forceren.
Dus alleen een vraag stellen als hij daadwerkelijk een keuze heeft. Anders kun je het beter op een vriendelijke manier mededelen: Kom, we gaan hier weg, dit is vies en is van de katten.
.Bijvoorbeeld bij aankleden: Ik vraag niet: "Jen zullen we nu gaan aankleden?" Daar kan ik een nee op krijgen. In plaats daarvan vraag ik: Jen we gaan nu aankleden, wil je een roze t-shirt aan of de paarse? En moet mama helpen met je broek of ga je het zelf proberen?
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Water heeft van nature al een aantrekkingskracht op kinderen hier valt niets aan te veranderen.quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 22:35 schreef Ca.ra het volgende:
In het kort: Mannetje van 11 maanden graait telkens in waterbak van kat maar is (nog) niet voor rede vatbaar. Hoe aan te pakken?
Wat je wel kan overwegen is een simpel traphekje bij de keukendeur als je daar bezig bent, of als het op een andere plek in huis bevind, met behulp van een systeem wat hier oplijkt.
verder zoals waarschijnlijk al gezegd is, toch telkens weghalen bij de bak(ken) en zeggen 'bah' en dan terugzetten op bijvoorbeeld zijn kleed in de woonkamer of wat dan ook.
herhalen herhalen herhalen ...
Succes!
[ Bericht 0% gewijzigd door maffemuts op 04-08-2010 10:44:02 (dikkevingerstypo) ]
Gewoon n stuiterballetje
http://youtu.be/JI-o25K6B-E
http://youtu.be/JI-o25K6B-E
ja maar water is toch niet bah??
Als ik 1 keer zeg dat iets bah is krijg ik mijn kind er niet meer bij in de buurt bijvoorbeeld.
Ook alis ik het perongeluk roep nadat haar tuitbeker in de modder is gevallen.. Einde voor die tuitbeker
Water is verre van bah, dat weten de kindjes ook al aangezien ze badderen en douchen en zwemmen
Als ik 1 keer zeg dat iets bah is krijg ik mijn kind er niet meer bij in de buurt bijvoorbeeld.
Ook alis ik het perongeluk roep nadat haar tuitbeker in de modder is gevallen.. Einde voor die tuitbeker
Water is verre van bah, dat weten de kindjes ook al aangezien ze badderen en douchen en zwemmen
Blij om te lezen dat je het een aanrader vindt. Ik was al van plan om hem in de toekomst te kopen, maar positieve ervaringen zijn leuk om te lezenquote:Op woensdag 4 augustus 2010 00:16 schreef Vivi het volgende:
Kennen jullie het boekje "How2talk2kids" ? ik heb het afgelopen week aangeschaft en er staan een aantal enorm goede en leerzame dingen in..zo was ik de eeuwige strijd over dingen als uit bed willen na bedtijd, sonepjes vragen etc ook een beetje zat (mama zegt "nee", hup, peuter in de ankers etc). In dat boekje staan een aantal heel goede handvatten om dat soort conflicten te vermijden, en het werkt als een tierelier. Simpel voorbeeld; als Dean nu bijvoorbeeld om een snoepje zeurt dan zeg ik " Ik begrijp dat je dat snoepje graag wil, ze zijn ook echt heel lekker." Verder niets. 9 vd 10 keer voelt ie zich daardoor blijkbaar zo in zijn gevoel bevestigd dat het hele snoepje niet meer belangrijk is. Want daar gaat het uiteindelijk om, dat ze een stukje autonomie willen verwerven en zich gehoord willen voelen. En er staan nog veel meer hele nuttige dingen in, vind ik. Ik heb er echt veel aan en ik pas het pas een paar dagen toe, het scheelt echt tonnen energie en de sfeer is veel saamhoriger zeg maar. " Straffen" hoefde ik sws al bijna niet, maar nu helemaal niet eigenlijk, met deze benadering.
Aanrader dus, imo! Er zijn ook workshops van btw. http://www.how2talk2kids.nl/
Ik zeg trouwens ook wel eens "omdat ik het zeg" maar dat is idd na eindeloze "waarom"-sessies
Bij traphekjes.nl kan je alle soorten en maten voor alle breedtes krijgen. Echt ideaal. Onze doorgang naar de keuken is ook heel breed en wij hebben daar ook een hekje voor. Het is gewoon niet altijd handig als je staat te koken om dan een peuter en een baby om je benen heen te hebben dansen.quote:
[..]
Water heeft van nature al een aantrekkingskracht op kinderen hier valt niets aan te veranderen.
Wat je wel kan overwegen is een simpel traphekje bij de keukendeur als je daar bezig bent, of als het op een andere plek in huis bevind, met behulp van een systeem wat hier oplijkt.
verder zoals waarschijnlijk al gezegd is, toch telkens weghalen bij de bak(ken) en zeggen 'bah' en dan terugzetten op bijvoorbeeld zijn kleed in de woonkamer of wat dan ook.
herhalen herhalen herhalen ...
Succes!
Hij staat normaal open, behalve als we koken.
***
Owja! Zuchtquote:Op woensdag 4 augustus 2010 10:37 schreef miss_sly het volgende:
Met vragen moet je natuurlijk wel uitkijken, Twinkly. De kans wordt steeds groter dat je een antwoord krijgt dat je niet wil (nee ipv ja) en aangezien je het dan gevraagd hebt, is dat zijn goed recht ook. En als hij dan nee zegt, maak je het probleem alleen maar groter door dan toch jouw mening te forceren.
Dus alleen een vraag stellen als hij daadwerkelijk een keuze heeft. Anders kun je het beter op een vriendelijke manier mededelen: Kom, we gaan hier weg, dit is vies en is van de katten.
Ik ga voor Tico's optie idd
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Ook een goeie eyeopener uit dat boekje vond ik dit: Als een kind bijvoorbeeld zegt " ik kan niet slapen" (heb geen honger, ben niet moe, etc etc) dan zijn wij snel geneigd om te zeggen " Ach, jawel joh! " . Gevolg: kind voelt zich niet gehoord, niet serieus genomen en er ontstaat een strijdsituatie. Probeer gewoon te luisteren en te vragen waarom, dat scheelt zo ontzettend veel heb ik gemerkt, gewoon door niet hun gevoelens bagataliseren. Alles uiteggen doen wij trouwens al vanaf dag 1, ik denk echt stellig dat D. daardoor zo redelijk is als dat hij is, en hij heeft een enorme woordenschat, zo zei hij laatst bv "mama, dat is een retorische vraag.. " . Ach, wat ze oppikken is meegenomen toch!
. Ach, wat ze oppikken is meegenomen toch!
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Oh ja . Nog een leerzaam onderdeel: hoe je kinderen soms (ongemerkt en ongewild) in een bepaalde rol kan duwen. Bijvoorbeeld, omdat je soms geneigd bent om te mopperen en te zeggen " Wat ben je toch.. (onhandig/dromerig/lui/rommelig/koppig etc). En hoe dat het zelfbeeld van je kind blijvend negatief kan beinvloeden. Vond het persoonlijk ergens wel pijnlijk om te lezen omdat ik dat zelf heb meegemaakt vroeger en me dat echt wel voor een groot deel heeft begrensd. Niet met kwade intenties, maar gewoon puur uit onwetendheid of frustratie van mijn moeder destijds. Nou ja, er staan dus ook tips in hoe je een kind uit die rol kan halen.
. Nog een leerzaam onderdeel: hoe je kinderen soms (ongemerkt en ongewild) in een bepaalde rol kan duwen. Bijvoorbeeld, omdat je soms geneigd bent om te mopperen en te zeggen " Wat ben je toch.. (onhandig/dromerig/lui/rommelig/koppig etc). En hoe dat het zelfbeeld van je kind blijvend negatief kan beinvloeden. Vond het persoonlijk ergens wel pijnlijk om te lezen omdat ik dat zelf heb meegemaakt vroeger en me dat echt wel voor een groot deel heeft begrensd. Niet met kwade intenties, maar gewoon puur uit onwetendheid of frustratie van mijn moeder destijds. Nou ja, er staan dus ook tips in hoe je een kind uit die rol kan halen.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Vivi, dat boek heb ik ook ja. Het helpt mij vooral wanneer Anna boos is. Dan erken ik haar boosheid en vraag of ze erover wil praten. Helpt soms wel.
Ca.Ra, zou het er mss mee te maken hebben dat je heel veel samen speelt en dat jij tijdens het eten even geen tijd hebt om met Thomas te spelen? En dat hij daardoor op die manier aandacht gaat vragen (negatieve aandacht in dit geval, maar het werkt dus wel)?
Ca.Ra, zou het er mss mee te maken hebben dat je heel veel samen speelt en dat jij tijdens het eten even geen tijd hebt om met Thomas te spelen? En dat hij daardoor op die manier aandacht gaat vragen (negatieve aandacht in dit geval, maar het werkt dus wel)?
Cavia's zijn geen varkentjes en ze komen niet uit Guinea. Waarom cavia's dan toch als 'biggetjes' werden betiteld is onzeker maar dit heeft waarschijnlijk te maken met de piepende en knorrende geluiden die ze frequent maken.
quote:Op woensdag 4 augustus 2010 11:15 schreef Vivi het volgende:
zo zei hij laatst bv "mama, dat is een retorische vraag.. "
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Veel van wat jij zegt staat ook in dat blije opvoeding boek van mij Vivi, over dat onbewust ideeen planten enzo. Echt heel naar om te lezen en te weten.
Dit had ik idd laatst met Sasha, wakker en lastig en weetikveel en toen ik zei 'is het vandaag een beetje moeilijk om te gaan slapen' zei hij ja, werd op slag rustig en liet zich na 5 minuten kroelen beetje kletsen zo in zijn bedje leggen.quote:
Ook een goeie eyeopener uit dat boekje vond ik dit: Als een kind bijvoorbeeld zegt " ik kan niet slapen" (heb geen honger, ben niet moe, etc etc) dan zijn wij snel geneigd om te zeggen " Ach, jawel joh! " . Gevolg: kind voelt zich niet gehoord, niet serieus genomen en er ontstaat een strijdsituatie. Probeer gewoon te luisteren en te vragen waarom, dat scheelt zo ontzettend veel heb ik gemerkt, gewoon door niet hun gevoelens bagataliseren. Alles uiteggen doen wij trouwens al vanaf dag 1, ik denk echt stellig dat D. daardoor zo redelijk is als dat hij is, en hij heeft een enorme woordenschat, zo zei hij laatst bv "mama, dat is een retorische vraag.. "
***
Memmel, ik denk dat je daar wel een goed punt hebt.
De dingen die jullie noemen over gevoelens erkennen staan ook zo'n beetje in het boek van Gordon. Tenminste, ze komen me wel bekend voor.
Ik denk wel dat ik nog wat bijscholing nodig zal hebben om het daadwerkelijk toe te passen. Het zit zo ingebakken he, 'niks aan de hand, ga maar lekker slapen' 'stel je niet zo aan' 'kom, nog een hapje voor oma' etc.
De dingen die jullie noemen over gevoelens erkennen staan ook zo'n beetje in het boek van Gordon. Tenminste, ze komen me wel bekend voor.
Ik denk wel dat ik nog wat bijscholing nodig zal hebben om het daadwerkelijk toe te passen. Het zit zo ingebakken he, 'niks aan de hand, ga maar lekker slapen' 'stel je niet zo aan' 'kom, nog een hapje voor oma' etc.
Time is the quality of nature that keeps events from happening all at once. Lately, it doesn't seem to be working.
Ja, dat doen wij ook, alles uitleggen. Maar het lastige vind ik toch wel dat mijn 9-jarige mijn uitleg niet altijd accepteert. En dan dus doorgaat (op roltrappen rennen bijv.) Vaak zeg ik ook dat hij eerst moet luisteren en daarna om uitleg mag vragen (niet erg AP?), omdat hij mij ook mag vertrouwen dat ik niet zomaar iets verbied. Maar dat vindt hij wel erg moeilijk. Vaak wil hij ook de discussie aangaan. Hebben jullie tips hoe je dat kunt voorkomen? Of is dat niet de bedoeling?quote:Op woensdag 4 augustus 2010 11:15 schreef Vivi het volgende:
(..)
Alles uiteggen doen wij trouwens al vanaf dag 1, ik denk echt stellig dat D. daardoor zo redelijk is als dat hij is, en hij heeft een enorme woordenschat, zo zei hij laatst bv "mama, dat is een retorische vraag.. "
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Ik herken dat ook Grijs.
Onze 9 jarige kan dat ook erg goed. Als we niet oppassen zijn we voortdurend met hem in discussie.
Hij weet op alles een wedervraag/oplossing of eigen theorie.
Onze 9 jarige kan dat ook erg goed. Als we niet oppassen zijn we voortdurend met hem in discussie.
Hij weet op alles een wedervraag/oplossing of eigen theorie.
quote:Op woensdag 4 augustus 2010 11:55 schreef Brighteyes het volgende:
Veel van wat jij zegt staat ook in dat blije opvoeding boek van mij Vivi, over dat onbewust ideeen planten enzo. Echt heel naar om te lezen en te weten.
[..]
Dit had ik idd laatst met Sasha, wakker en lastig en weetikveel en toen ik zei 'is het vandaag een beetje moeilijk om te gaan slapen' zei hij ja, werd op slag rustig en liet zich na 5 minuten kroelen beetje kletsen zo in zijn bedje leggen.
!Ik stel me dan altijd voor dat ik het zelf ben, zoals laatst toen het zo warm was, dat je dan klaarwakker en zweterig in je bedje ligt en je ouders dan maar zeggen dat je moet slapen
.Da's ook niet fijn toch. Dan mocht ie van mij gewoon nog even lekker een kwartiertje spelen in de woonkamer, en daarna was er dan ook geen probleem meer met slapen!
Tis vaak je eigen ongeduld en/of vermoeidheid waardoor je zegt " En nu slapen! " terwijldat uiteindelijk alleen maar langer duurt en de harmonie juist verstoord!
Terwijl als je begripvol reageert, ze over het algemeen zo verbijsterd zijn dat ze meteen stilvallen
.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ik heb de site even bekeken, Vief, en ik vind het er echt goed uitzien. Denk dat ik dat boekje ook ga bestellen.
Ik vind het wel al heel belangrijk om idd ook naar het kind te kijken en te proberen je eigen gevoel niet over te dragen. Ik probeer dus bijvoorbeeld ook altijd om mijn eventuele haast niet over te dragen door alles met haar gehaast te doen of te zeggen dat ze op moet schieten. Alles doe ik rustig (of probeer ik iig) als het om haar gaat en doe dan mijn eigen dingen maar met wat meer haast. Vanochtend waren we 40 minuten later op dan normaal, maar door rustig te blijven, bleef zij ook heel redelijk en gemakkelijk en waren we uiteindelijk maar 5 minuten later weg dan anders!
En idd met slapen schiet het niet op als ik denk: even snel haar in bed leggen, want dan lukt het nou juist niet goed. Zolang ik het rustig blijf doen en me gedraag alsof ik alle tijd heb, gaat het meestal prima.
Ow, en dat over in een bepaalde rol dwingen vind ik wel een hele goede. Nooit zo bij stilgestaan, maar het is idd wel heel erg waar. Ga er zeker op letten!
Ik vind het wel al heel belangrijk om idd ook naar het kind te kijken en te proberen je eigen gevoel niet over te dragen. Ik probeer dus bijvoorbeeld ook altijd om mijn eventuele haast niet over te dragen door alles met haar gehaast te doen of te zeggen dat ze op moet schieten. Alles doe ik rustig (of probeer ik iig) als het om haar gaat en doe dan mijn eigen dingen maar met wat meer haast. Vanochtend waren we 40 minuten later op dan normaal, maar door rustig te blijven, bleef zij ook heel redelijk en gemakkelijk en waren we uiteindelijk maar 5 minuten later weg dan anders!
En idd met slapen schiet het niet op als ik denk: even snel haar in bed leggen, want dan lukt het nou juist niet goed. Zolang ik het rustig blijf doen en me gedraag alsof ik alle tijd heb, gaat het meestal prima.
Ow, en dat over in een bepaalde rol dwingen vind ik wel een hele goede. Nooit zo bij stilgestaan, maar het is idd wel heel erg waar. Ga er zeker op letten!
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dat benoemen en erkennen werkt trouwens ook heel goed bij volwassenen. Als ik ergens van baal en mijn vriend tegen me iets zegt als "ja, dat is ook heel vervelend" dan is dat gewoon genoeg.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ja zeker.
Iedereen wil toch erkenning?
Niets is vervelender dan als je ergens mee zit, dat het dan door iemand van tafel wordt geveegd, of niet serieus genomen wordt. Gebagatelliseerd, weggehoond.
Bij kinderen zijn we geneigd dit wel te doen. Vroeger deden ouders dit sowieso heel vaak (de mijne in ieder geval wel). Kindergevoelens waren ondergeschikt.
Tegenwoordig zijn we hier veel bewuster van (mee bezig).
Iedereen wil toch erkenning?
Niets is vervelender dan als je ergens mee zit, dat het dan door iemand van tafel wordt geveegd, of niet serieus genomen wordt. Gebagatelliseerd, weggehoond.
Bij kinderen zijn we geneigd dit wel te doen. Vroeger deden ouders dit sowieso heel vaak (de mijne in ieder geval wel). Kindergevoelens waren ondergeschikt.
Tegenwoordig zijn we hier veel bewuster van (mee bezig).
Hahaha ik vind dit leuk.. How2talk2kids is in de ap en up wereld heel bekend en ook geweldloze communicatie zoals belangrijk is voor veel AP ers.
Ik denk dat als je dat boekje leest je heel veel AP mee krijgt maar dan zonder het dragen, voeden etc..
Ik denk dat als je dat boekje leest je heel veel AP mee krijgt maar dan zonder het dragen, voeden etc..
Interessant topic. Was me nog niet eerder opgevallen! Heeft dit ook te maken met 'positief opvoeden' of is dat weer heel wat anders? Ik vind het in ieder geval fijn om dit soort dingen te lezen zodat ik me bewuster word van mijn manier van opvoeden (die soms inderdaad erg beïnvloed wordt door hoe ik me voel, wat natuurlijk helemaal niet bevorderlijk is...)
Ap gaat eigenlijk hand in hand met geweldloze communucatie.. Met andere woorden praten, vragen, gevoelens benoemen, respect tonen, gelijkwaardig en positief benaderen.. Het kan dan nog meer door gaan en dat is niet straffen en niet belonen..
Zo'n cursus trouwens (van how2talk2kids), is dat nou echt effectiever dan zo'n boekje lezen? ik vind het nogal wat geld, 350 euro per persoon... of ligt dat aan mij?
|
|
