OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Hier verder met de vraag van Ca.ra 
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
In het kort: Mannetje van 11 maanden graait telkens in waterbak van kat maar is (nog) niet voor rede vatbaar. Hoe aan te pakken?
Time is the quality of nature that keeps events from happening all at once. Lately, it doesn't seem to be working.
Oh het is trouwens niet zo dat ik het hele ap gebeuren heb afgeschreven. Maar zoals met alles, een beetje zelf nadenken en aftasten wat werkt vind ik fijner dan regeltjes uit een boekje in praktijk brengen.
Jen slaapt overigens nog gewoon bij me.
Jen slaapt overigens nog gewoon bij me.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Maar ik vind "Omdat ik het zeg" wel even 180 graden gedraaid.quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 22:36 schreef Ticootje het volgende:
Oh het is trouwens niet zo dat ik het hele ap gebeuren heb afgeschreven. Maar zoals met alles, een beetje zelf nadenken en aftasten wat werkt vind ik fijner dan regeltjes uit een boekje in praktijk brengen.
Jen slaapt overigens nog gewoon bij me.
Dat gebruik ik nou echt nooit. Het degradeert imo een kind tot, ja, tot wat eigenlijk.
Ik vind het een bijzonder autoritaire en niet-sensitieve manier om gezag af te dwingen.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik heb een vrij domme kat die al van de leg is als je de voerbak en de waterbak verwisselt, laat staan dat ik een ander type bakje neer zou zetten...quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 22:41 schreef SacreCoeur het volgende:
Weg zetten? Of bakjes kopen die afdekbaar zijn. Die heb je gewoon in een dierenwinkel.
Ik ga het wegzetten maar proberen tijdens het eten koken, als ik er dan maar wel aan denk om ze weer terug te zetten
Time is the quality of nature that keeps events from happening all at once. Lately, it doesn't seem to be working.
Op zich heb je daar helemaal gelijk in, maar dat ik zes keer hetzelfde heb uitgelegd, zeg ik het ook weleens. Bijvoorbeeld als het regent en we staan bij de auto en ze blijft er half buiten hangen, zodat zij niet nat regent, maar ik wel. En dan voor de 6e keer vraagt waarom ze niet mag blijven hangen.quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 22:43 schreef Moonah het volgende:
[..]
Maar ik vind "Omdat ik het zeg" wel even 180 graden gedraaid.
Dat gebruik ik nou echt nooit. Het degradeert imo een kind tot, ja, tot wat eigenlijk.
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*
Yppy dat zijn precies de momenten waarop ik ook "omdat ik het zeg" Of na de 80e keer waarom zeg ik wel eens: "iets met bananen" "O ja waarom bananen krom he mama!" zegt Linde dan. Overigens heb ik wel uitgelegd dat ze krom zijn omdat ze naar het licht groeien 
Maar Ca.Ra hier doet Esmee hetzelfde met de bakjes van de kat. Ik zeg steeds als iets niet mag: "nee nee dat is niet van jou, dat is van..." en de laatste paar dagen laat ze het dan los en gaat ze verder op strooptocht door het huis. Maar het lijkt dus wel of het begint te werken hoor. Misschien gewoon nog even vol blijven houden?
Of na de 80e keer waarom zeg ik wel eens: "iets met bananen" "O ja waarom bananen krom he mama!" zegt Linde dan. Overigens heb ik wel uitgelegd dat ze krom zijn omdat ze naar het licht groeien Maar Ca.Ra hier doet Esmee hetzelfde met de bakjes van de kat. Ik zeg steeds als iets niet mag: "nee nee dat is niet van jou, dat is van..." en de laatste paar dagen laat ze het dan los en gaat ze verder op strooptocht door het huis. Maar het lijkt dus wel of het begint te werken hoor. Misschien gewoon nog even vol blijven houden?
Het vervelende is gewoon dat hij het steeds meer gaat doen ipv steeds minder. Voorheen was het even spelen met het aangereikte speeltje, op een gegeven moment was hij dat dan zat en ging iets anders zoeken. Zo nu en dan viel zijn blik op het waterbakje en tijgerde hij daar naartoe.
Nu is het gewoon 9 van de 10 keer dat ik hem terug zet meteen omdraaien en richting waterbak. Ik heb al geprobeerd even bij hem te blijven, wat resulteerde in a) aangebrandde saus en b) een Thomasje die zich weer fanatiek richting waterbak ging werken zodra ik hem in de steek liet.
Aan de ene kant ben ik wel een beetje bang dat hij het nooit leert als ik de bakjes maar blijf wegzetten. Aan de andere kant klinkt 'pick your battles' ook wel prettig Misschien is uitstel tot hij wat groter is en wat meer begrijpt wel het verstandigste.
Nu is het gewoon 9 van de 10 keer dat ik hem terug zet meteen omdraaien en richting waterbak. Ik heb al geprobeerd even bij hem te blijven, wat resulteerde in a) aangebrandde saus en b) een Thomasje die zich weer fanatiek richting waterbak ging werken zodra ik hem in de steek liet.
Aan de ene kant ben ik wel een beetje bang dat hij het nooit leert als ik de bakjes maar blijf wegzetten. Aan de andere kant klinkt 'pick your battles' ook wel prettig
Misschien is uitstel tot hij wat groter is en wat meer begrijpt wel het verstandigste.
Time is the quality of nature that keeps events from happening all at once. Lately, it doesn't seem to be working.
Joh, als hij 16 is vindt hij die bakjes écht niet meer zo interessant hoor!quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 23:20 schreef Ca.ra het volgende:
Aan de ene kant ben ik wel een beetje bang dat hij het nooit leert als ik de bakjes maar blijf wegzetten.
Zet ze toch gewoon tijdelijk weg. Ik snap het probleem niet zo geloof ik...
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Wij hadden dat hier met het bakje kattenvoer wat echt te interessant was. Dus nu staan de bakjes voer en water boven Vast niet AP, maar het werkt prima. En de katten waren er snel aan gewend. Eerst hebben we een paar dagen zowel boven als beneden bakjes gehad, en daarna die beneden weggehaald.
Vast niet AP, maar het werkt prima. En de katten waren er snel aan gewend. Eerst hebben we een paar dagen zowel boven als beneden bakjes gehad, en daarna die beneden weggehaald.
...and together we'll stand on the threshold of a dream[
Kan hij op andere momente niet bij de bakjes, maar alleen tijdens het koken?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Jawel, maar we zijn niet altijd in de keuken. Als Thomas in zijn speelkamer is ben ik altijd bij hem, meestal spelen we samen of lezen een boekje. En anders zitten we in de woonkamer, daar heb je weer andere problemen (graven in planten, trekken aan stekkers, knopjes van dvd etc) maar geen kattenbakjes.
Het probleem speelt voornamelijk tijdens het koken ja.
En echt wegzetten in de zin van een andere plaats geven in huis is niet mogelijk. Onze hele benedenverdieping is open, en de kat mag niet naar boven.
De enige optie is om het op/in een kast te zetten, maar dat zou dan betekenen ofwel het dressoir in de woonkamer (gezellig... bovendien mag ze in principe niet op het dressoir), of in de kast in de speelkamer, maar die is juist voor Thomas voor later dus dat lijkt me ook geen goed plan.
Het zal dus blijven bij tijdelijk wegzetten tijdens het koken denk ik.
Het probleem speelt voornamelijk tijdens het koken ja.
En echt wegzetten in de zin van een andere plaats geven in huis is niet mogelijk. Onze hele benedenverdieping is open, en de kat mag niet naar boven.
De enige optie is om het op/in een kast te zetten, maar dat zou dan betekenen ofwel het dressoir in de woonkamer (gezellig... bovendien mag ze in principe niet op het dressoir), of in de kast in de speelkamer, maar die is juist voor Thomas voor later dus dat lijkt me ook geen goed plan.
Het zal dus blijven bij tijdelijk wegzetten tijdens het koken denk ik.
Time is the quality of nature that keeps events from happening all at once. Lately, it doesn't seem to be working.
Herkenbaar. Ik zeg dan meestal iets in de trant van: "Dat heb ik net uitgelegd, nu ga je doen wat ik zeg!"quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 23:01 schreef YPPY het volgende:
[..]
Op zich heb je daar helemaal gelijk in, maar dat ik zes keer hetzelfde heb uitgelegd, zeg ik het ook weleens. Bijvoorbeeld als het regent en we staan bij de auto en ze blijft er half buiten hangen, zodat zij niet nat regent, maar ik wel. En dan voor de 6e keer vraagt waarom ze niet mag blijven hangen.
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Heb je geen vensterbank waar je het even op kan zitten, kan de kat er toch nog bij als je het vergeet.quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 23:32 schreef Ca.ra het volgende:
Jawel, maar we zijn niet altijd in de keuken. Als Thomas in zijn speelkamer is ben ik altijd bij hem, meestal spelen we samen of lezen een boekje. En anders zitten we in de woonkamer, daar heb je weer andere problemen (graven in planten, trekken aan stekkers, knopjes van dvd etc) maar geen kattenbakjes.
Het probleem speelt voornamelijk tijdens het koken ja.
En echt wegzetten in de zin van een andere plaats geven in huis is niet mogelijk. Onze hele benedenverdieping is open, en de kat mag niet naar boven.
De enige optie is om het op/in een kast te zetten, maar dat zou dan betekenen ofwel het dressoir in de woonkamer (gezellig... bovendien mag ze in principe niet op het dressoir), of in de kast in de speelkamer, maar die is juist voor Thomas voor later dus dat lijkt me ook geen goed plan.
Het zal dus blijven bij tijdelijk wegzetten tijdens het koken denk ik.
Je zou er haast een boek over schrijven!
Lastig probleem inderdaad en herkenbaar hier met 4 katten en 2 kinderen.
Meestal zitten de kinderen als ik aan het koken ben aan de eettafel te tekenen of te spelen, het kattenvoer staat in de gang dus dan kunnen ze er niet bij.
Demi helpt ook vaak met eten maken maar dat kan pas vanaf een bepaalde leeftijd natuurlijk.
Zou zelf denk ik steeds toch weg halen als hij aan het kattenvoer zit en als hij na 3 keer toch teruggaat heb aan tafel in zijn stoeltje zetten.
Dat zal hij misschien niet leuk vinden maar leert dan wel dat als hij dat blijft doen hij in zijn stoeltje moet gaan zitten.
Meestal zitten de kinderen als ik aan het koken ben aan de eettafel te tekenen of te spelen, het kattenvoer staat in de gang dus dan kunnen ze er niet bij.
Demi helpt ook vaak met eten maken maar dat kan pas vanaf een bepaalde leeftijd natuurlijk.
Zou zelf denk ik steeds toch weg halen als hij aan het kattenvoer zit en als hij na 3 keer toch teruggaat heb aan tafel in zijn stoeltje zetten.
Dat zal hij misschien niet leuk vinden maar leert dan wel dat als hij dat blijft doen hij in zijn stoeltje moet gaan zitten.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Kennen jullie het boekje "How2talk2kids" ? ik heb het afgelopen week aangeschaft en er staan een aantal enorm goede en leerzame dingen in..zo was ik de eeuwige strijd over dingen als uit bed willen na bedtijd, sonepjes vragen etc ook een beetje zat (mama zegt "nee", hup, peuter in de ankers etc). In dat boekje staan een aantal heel goede handvatten om dat soort conflicten te vermijden, en het werkt als een tierelier. Simpel voorbeeld; als Dean nu bijvoorbeeld om een snoepje zeurt dan zeg ik " Ik begrijp dat je dat snoepje graag wil, ze zijn ook echt heel lekker." Verder niets. 9 vd 10 keer voelt ie zich daardoor blijkbaar zo in zijn gevoel bevestigd dat het hele snoepje niet meer belangrijk is. Want daar gaat het uiteindelijk om, dat ze een stukje autonomie willen verwerven en zich gehoord willen voelen. En er staan nog veel meer hele nuttige dingen in, vind ik. Ik heb er echt veel aan en ik pas het pas een paar dagen toe, het scheelt echt tonnen energie en de sfeer is veel saamhoriger zeg maar. " Straffen" hoefde ik sws al bijna niet, maar nu helemaal niet eigenlijk, met deze benadering.
Aanrader dus, imo! Er zijn ook workshops van btw. http://www.how2talk2kids.nl/
Ik zeg trouwens ook wel eens "omdat ik het zeg" maar dat is idd na eindeloze "waarom"-sessies
. Het moet wel menselijk blijven 
.
Aanrader dus, imo! Er zijn ook workshops van btw. http://www.how2talk2kids.nl/
Ik zeg trouwens ook wel eens "omdat ik het zeg" maar dat is idd na eindeloze "waarom"-sessies
. Het moet wel menselijk blijven .
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
ah vief, daar had ik laatst een artikel over gelezen van zo'n workshop en in de SC van gepost. Ik was benieuwd naar het boek ja, maar het bevalt dus?
*op lijstje zet*
*op lijstje zet*
Dat zeiden ze bij die peutercursus idd ook, bevestigen in het gevoel is vaak al genoeg ipv hun gevoel negeren zeg maar.quote:Op woensdag 4 augustus 2010 00:16 schreef Vivi het volgende:
Kennen jullie het boekje "How2talk2kids" ? ik heb het afgelopen week aangeschaft en er staan een aantal enorm goede en leerzame dingen in..zo was ik de eeuwige strijd over dingen als uit bed willen na bedtijd, sonepjes vragen etc ook een beetje zat (mama zegt "nee", hup, peuter in de ankers etc). In dat boekje staan een aantal heel goede handvatten om dat soort conflicten te vermijden, en het werkt als een tierelier. Simpel voorbeeld; als Dean nu bijvoorbeeld om een snoepje zeurt dan zeg ik " Ik begrijp dat je dat snoepje graag wil, ze zijn ook echt heel lekker." Verder niets. 9 vd 10 keer voelt ie zich daardoor blijkbaar zo in zijn gevoel bevestigd dat het hele snoepje niet meer belangrijk is. Want daar gaat het uiteindelijk om, dat ze een stukje autonomie willen verwerven en zich gehoord willen voelen. En er staan nog veel meer hele nuttige dingen in, vind ik. Ik heb er echt veel aan en ik pas het pas een paar dagen toe, het scheelt echt tonnen energie en de sfeer is veel saamhoriger zeg maar. " Straffen" hoefde ik sws al bijna niet, maar nu helemaal niet eigenlijk, met deze benadering.
Aanrader dus, imo! Er zijn ook workshops van btw. http://www.how2talk2kids.nl/
Ik zeg trouwens ook wel eens "omdat ik het zeg" maar dat is idd na eindeloze "waarom"-sessies
Volgens mijn nieuwe bijbel 'Het Geheim van een Blije Opvoeding - Steve Biddulph' begrijpen kinderen vaak veel meer dan ze zelf kenbaar kunnen maken. Iig snappen ze de strekking van dingen vaak voor ze zelf kunnen praten. Het kan dus zomaar dat hij er toch al wel wat van op pakt.quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 22:05 schreef nummer_zoveel het volgende:
Mwah, ik zeg wel altijd waarom ik het niet wil maar Julian is 1 en zal er toch niks van snappen. Komt wel.
Heb je handgrepen op je keukenkastjes? Daar zijn namelijk sloten voor die je keuken verder niet beschadigen. Je hoeft ze niet op te plakken enzo.quote:Ik vind het trouwens wel vervelend dat ie nu alle keukenkastjes opentrekt. We hebben net een nieuwe keuken, ga hier geen zelfgemaakte sloten op zetten.
Onveilige spullen staan hoger, maar het is toch balen als ie de kattenbrokken weer over de keukenvloer uitgestrooid heeft. En de hond ze opvreet.
Maar sloten op kastjes is vast heel erg niet-AP.
En er zijn weer fondsen binnen dus ik ga dat how2talk2kids ook maar meteen bestellen.
***
Goede tips, Vief en BE! Ik ga er eens naar kijken.
Ik heb idd ook al vaker gehoord dat bevestiging van de gevoelens al heel wat kan doen, en ben benieuwd hoe ze dat in het boek vormgeven. Soms is het niet zo simpel als het klinkt
Ik heb idd ook al vaker gehoord dat bevestiging van de gevoelens al heel wat kan doen, en ben benieuwd hoe ze dat in het boek vormgeven. Soms is het niet zo simpel als het klinkt
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
En of sloten op kastjes niet AP zijn, weet ik niet. Is het allemaal wel zo duidelijk begrensd?
Het voordeel van sloten op kastjes is dat je kind er niet in kan, en je toch niet telkens bezig hoeft te zijn met zorgen dat het niet gebeurt. Voor zowel ouder als kind een positief gebeuren, dus, lijkt me
Het voordeel van sloten op kastjes is dat je kind er niet in kan, en je toch niet telkens bezig hoeft te zijn met zorgen dat het niet gebeurt. Voor zowel ouder als kind een positief gebeuren, dus, lijkt me
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dat boek hebben wij ook, de Nederlandse versie dan: "Luisteren naar Kinderen".
Op dit moment passen we vooral een hoofdstuk toe: "onaanvaardbaar gedrag veranderen door de omgeving te veranderen". Dus op alle kastjes sloten, manden in de kast ipv boeken, salontafel leeg, cd-torens weg, voerbakjes van de katten weg, drinkbakje op een hogere plek. "Pick your battles" dus.
Het enige waar hij nu nog aan kan komen is snoeren, de vuilnisbak en de kattenbak en het is overduidelijk dat wat niet mag extra leuk is! Zodra hij de kans krijgt is het "zoefff" naar de kattenbak waar hij dan op gaat staan trommelen met een grote grijns.
Ik zeg "nee, dat is vies", haal hem weg en leidt hem af met een speeltje "hier mag Niels wel mee spelen". Maar hij vindt het een enorm leuk spelletje Ik ga jouw tactiek eens een tijdje proberen Vivi, misschien dat "jij vindt de kattenbak erg leuk he" beter werkt dan "nee" omdat "nee" het nog interessanter maakt?
[ Bericht 0% gewijzigd door Twinkly op 04-08-2010 10:08:25 ]
Op dit moment passen we vooral een hoofdstuk toe: "onaanvaardbaar gedrag veranderen door de omgeving te veranderen". Dus op alle kastjes sloten, manden in de kast ipv boeken, salontafel leeg, cd-torens weg, voerbakjes van de katten weg, drinkbakje op een hogere plek. "Pick your battles" dus.
Het enige waar hij nu nog aan kan komen is snoeren, de vuilnisbak en de kattenbak en het is overduidelijk dat wat niet mag extra leuk is! Zodra hij de kans krijgt is het "zoefff" naar de kattenbak waar hij dan op gaat staan trommelen met een grote grijns.
Ik zeg "nee, dat is vies", haal hem weg en leidt hem af met een speeltje "hier mag Niels wel mee spelen". Maar hij vindt het een enorm leuk spelletje
Ik ga jouw tactiek eens een tijdje proberen Vivi, misschien dat "jij vindt de kattenbak erg leuk he" beter werkt dan "nee" omdat "nee" het nog interessanter maakt?[ Bericht 0% gewijzigd door Twinkly op 04-08-2010 10:08:25 ]
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Ja, dat vind ik dus ook. Het is hetzelfde als bakjes kattenvoer weg zetten (wat wij ook gedaan hebben trouwens).quote:
En of sloten op kastjes niet AP zijn, weet ik niet. Is het allemaal wel zo duidelijk begrensd?
Het voordeel van sloten op kastjes is dat je kind er niet in kan, en je toch niet telkens bezig hoeft te zijn met zorgen dat het niet gebeurt. Voor zowel ouder als kind een positief gebeuren, dus, lijkt me
Maar ik kan me voorstellen dat als je echt 'all the way' gaat, om het maar even zo te zeggen, dat je dan in die filosofie het bewust ergens sloten op zetten niet vindt passen binnen een open relatie met je kinderen waarin ze alles mogen ontdekken ofzoiets. Krijg het niet helemaal uitgelegd.
Oh, ik zie nu dat Twinkly d'r stukje hierboven dit totaal tegenspreekt!
Zit ook weer wat in wel dan ja. Je wilt je kind de vrijheid geven, dan moet je er voor zorgen dat dat ook kan.
***
Ik merk aan Annicka dat het helpt om haar gewoon te behandelen zoals je zelf behandeld zou willen worden, dus gewoon netjes vragen als je iets van haar terug wilt hebben. De muis van de laptop is een zeer begerenswaardig iets, bijvoorbeeld. Als ik het met een ferme 'nee' uit haar handen graai, wordt ze woest. Dat zou jij ook worden als iemand zoiets zou doen. Als ik het gewoon vraag dan krijg ik hem meestal meteen terug: ik hoef tegenwoordig negen van de tien keer dus niet eens een alternatief te bieden. Bovendien geef ik haar zo het goede voorbeeld, wat (hopelijk) voorkomt dat ze zelf met een ferme 'nee' alles uit andermans handen gaat graaien. Als ik wél eens een keer iets uit haar handen moet graaien vanwege gevaar oid, dan verontschuldig ik me en leg uit waarom ik dat deed (Sorry, maar bla bla bla etc).
Bovendien heb ik bijvoorbeeld niet de illusie dat kinderen van ongeveer twee beseffen dat ze anderen pijn kunnen doen. Ze kunnen zichzelf net hooguit een half jaar in de spiegel herkennen. Ik hou mij voor dat het zichzelf ook in een ander kunnen verplaatsen toch echt nog een brug te ver is. Geen verwachtingen hebben (wat overigens niet betekent dat je niet blijft herhalen dat het niet mag en waarom niet) scheelt een heleboel frustratie.
Als ik wél eens een keer iets uit haar handen moet graaien vanwege gevaar oid, dan verontschuldig ik me en leg uit waarom ik dat deed (Sorry, maar bla bla bla etc). Bovendien heb ik bijvoorbeeld niet de illusie dat kinderen van ongeveer twee beseffen dat ze anderen pijn kunnen doen. Ze kunnen zichzelf net hooguit een half jaar in de spiegel herkennen. Ik hou mij voor dat het zichzelf ook in een ander kunnen verplaatsen toch echt nog een brug te ver is. Geen verwachtingen hebben (wat overigens niet betekent dat je niet blijft herhalen dat het niet mag en waarom niet) scheelt een heleboel frustratie.
Man, unlike the animals, has never learned that the sole purpose of life is to enjoy it. (Samuel Butler)
Ow ja, en inderdaad alles wegzetten waar jij van vindt dat het beschermd moet worden. Ze mag van mij bijvoorbeeld gerust met houten lepels spelen, ik mik het daarna gewoon in de vaatwasser. Messen liggen daarentegen natuurlijk buiten haar bereik.
Man, unlike the animals, has never learned that the sole purpose of life is to enjoy it. (Samuel Butler)
GWS dat is waar inderdaad, misschien moet ik vragen "ga je mee? dit is de kattenbak van de katten en die is vies" 
Niels vindt spelen met een pan en een pollepel ook helemaal leuk
Niels vindt spelen met een pan en een pollepel ook helemaal leuk
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Met vragen moet je natuurlijk wel uitkijken, Twinkly. De kans wordt steeds groter dat je een antwoord krijgt dat je niet wil (nee ipv ja) en aangezien je het dan gevraagd hebt, is dat zijn goed recht ook. En als hij dan nee zegt, maak je het probleem alleen maar groter door dan toch jouw mening te forceren.
Dus alleen een vraag stellen als hij daadwerkelijk een keuze heeft. Anders kun je het beter op een vriendelijke manier mededelen: Kom, we gaan hier weg, dit is vies en is van de katten.
Dus alleen een vraag stellen als hij daadwerkelijk een keuze heeft. Anders kun je het beter op een vriendelijke manier mededelen: Kom, we gaan hier weg, dit is vies en is van de katten.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Of de vraag anders stellenquote:Op woensdag 4 augustus 2010 10:37 schreef miss_sly het volgende:
Met vragen moet je natuurlijk wel uitkijken, Twinkly. De kans wordt steeds groter dat je een antwoord krijgt dat je niet wil (nee ipv ja) en aangezien je het dan gevraagd hebt, is dat zijn goed recht ook. En als hij dan nee zegt, maak je het probleem alleen maar groter door dan toch jouw mening te forceren.
Dus alleen een vraag stellen als hij daadwerkelijk een keuze heeft. Anders kun je het beter op een vriendelijke manier mededelen: Kom, we gaan hier weg, dit is vies en is van de katten.
.Bijvoorbeeld bij aankleden: Ik vraag niet: "Jen zullen we nu gaan aankleden?" Daar kan ik een nee op krijgen. In plaats daarvan vraag ik: Jen we gaan nu aankleden, wil je een roze t-shirt aan of de paarse? En moet mama helpen met je broek of ga je het zelf proberen?
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Water heeft van nature al een aantrekkingskracht op kinderen hier valt niets aan te veranderen.quote:Op dinsdag 3 augustus 2010 22:35 schreef Ca.ra het volgende:
In het kort: Mannetje van 11 maanden graait telkens in waterbak van kat maar is (nog) niet voor rede vatbaar. Hoe aan te pakken?
Wat je wel kan overwegen is een simpel traphekje bij de keukendeur als je daar bezig bent, of als het op een andere plek in huis bevind, met behulp van een systeem wat hier oplijkt.
verder zoals waarschijnlijk al gezegd is, toch telkens weghalen bij de bak(ken) en zeggen 'bah' en dan terugzetten op bijvoorbeeld zijn kleed in de woonkamer of wat dan ook.
herhalen herhalen herhalen ...
Succes!
[ Bericht 0% gewijzigd door maffemuts op 04-08-2010 10:44:02 (dikkevingerstypo) ]
Gewoon n stuiterballetje
http://youtu.be/JI-o25K6B-E
http://youtu.be/JI-o25K6B-E
ja maar water is toch niet bah??
Als ik 1 keer zeg dat iets bah is krijg ik mijn kind er niet meer bij in de buurt bijvoorbeeld.
Ook alis ik het perongeluk roep nadat haar tuitbeker in de modder is gevallen.. Einde voor die tuitbeker
Water is verre van bah, dat weten de kindjes ook al aangezien ze badderen en douchen en zwemmen
Als ik 1 keer zeg dat iets bah is krijg ik mijn kind er niet meer bij in de buurt bijvoorbeeld.
Ook alis ik het perongeluk roep nadat haar tuitbeker in de modder is gevallen.. Einde voor die tuitbeker
Water is verre van bah, dat weten de kindjes ook al aangezien ze badderen en douchen en zwemmen
Blij om te lezen dat je het een aanrader vindt. Ik was al van plan om hem in de toekomst te kopen, maar positieve ervaringen zijn leuk om te lezenquote:Op woensdag 4 augustus 2010 00:16 schreef Vivi het volgende:
Kennen jullie het boekje "How2talk2kids" ? ik heb het afgelopen week aangeschaft en er staan een aantal enorm goede en leerzame dingen in..zo was ik de eeuwige strijd over dingen als uit bed willen na bedtijd, sonepjes vragen etc ook een beetje zat (mama zegt "nee", hup, peuter in de ankers etc). In dat boekje staan een aantal heel goede handvatten om dat soort conflicten te vermijden, en het werkt als een tierelier. Simpel voorbeeld; als Dean nu bijvoorbeeld om een snoepje zeurt dan zeg ik " Ik begrijp dat je dat snoepje graag wil, ze zijn ook echt heel lekker." Verder niets. 9 vd 10 keer voelt ie zich daardoor blijkbaar zo in zijn gevoel bevestigd dat het hele snoepje niet meer belangrijk is. Want daar gaat het uiteindelijk om, dat ze een stukje autonomie willen verwerven en zich gehoord willen voelen. En er staan nog veel meer hele nuttige dingen in, vind ik. Ik heb er echt veel aan en ik pas het pas een paar dagen toe, het scheelt echt tonnen energie en de sfeer is veel saamhoriger zeg maar. " Straffen" hoefde ik sws al bijna niet, maar nu helemaal niet eigenlijk, met deze benadering.
Aanrader dus, imo! Er zijn ook workshops van btw. http://www.how2talk2kids.nl/
Ik zeg trouwens ook wel eens "omdat ik het zeg" maar dat is idd na eindeloze "waarom"-sessies
Bij traphekjes.nl kan je alle soorten en maten voor alle breedtes krijgen. Echt ideaal. Onze doorgang naar de keuken is ook heel breed en wij hebben daar ook een hekje voor. Het is gewoon niet altijd handig als je staat te koken om dan een peuter en een baby om je benen heen te hebben dansen.quote:
[..]
Water heeft van nature al een aantrekkingskracht op kinderen hier valt niets aan te veranderen.
Wat je wel kan overwegen is een simpel traphekje bij de keukendeur als je daar bezig bent, of als het op een andere plek in huis bevind, met behulp van een systeem wat hier oplijkt.
verder zoals waarschijnlijk al gezegd is, toch telkens weghalen bij de bak(ken) en zeggen 'bah' en dan terugzetten op bijvoorbeeld zijn kleed in de woonkamer of wat dan ook.
herhalen herhalen herhalen ...
Succes!
Hij staat normaal open, behalve als we koken.
***
Owja! Zuchtquote:Op woensdag 4 augustus 2010 10:37 schreef miss_sly het volgende:
Met vragen moet je natuurlijk wel uitkijken, Twinkly. De kans wordt steeds groter dat je een antwoord krijgt dat je niet wil (nee ipv ja) en aangezien je het dan gevraagd hebt, is dat zijn goed recht ook. En als hij dan nee zegt, maak je het probleem alleen maar groter door dan toch jouw mening te forceren.
Dus alleen een vraag stellen als hij daadwerkelijk een keuze heeft. Anders kun je het beter op een vriendelijke manier mededelen: Kom, we gaan hier weg, dit is vies en is van de katten.
Ik ga voor Tico's optie idd
<a href="http://lb4m.lilypie.com/IMTfp1.png" rel="nofollow" target="_blank">Niels</a> en <a href="http://lb1m.lilypie.com/Aonnp2.png" rel="nofollow" target="_blank">Sam</a>
Ook een goeie eyeopener uit dat boekje vond ik dit: Als een kind bijvoorbeeld zegt " ik kan niet slapen" (heb geen honger, ben niet moe, etc etc) dan zijn wij snel geneigd om te zeggen " Ach, jawel joh! " . Gevolg: kind voelt zich niet gehoord, niet serieus genomen en er ontstaat een strijdsituatie. Probeer gewoon te luisteren en te vragen waarom, dat scheelt zo ontzettend veel heb ik gemerkt, gewoon door niet hun gevoelens bagataliseren. Alles uiteggen doen wij trouwens al vanaf dag 1, ik denk echt stellig dat D. daardoor zo redelijk is als dat hij is, en hij heeft een enorme woordenschat, zo zei hij laatst bv "mama, dat is een retorische vraag.. " . Ach, wat ze oppikken is meegenomen toch!
. Ach, wat ze oppikken is meegenomen toch!
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Oh ja . Nog een leerzaam onderdeel: hoe je kinderen soms (ongemerkt en ongewild) in een bepaalde rol kan duwen. Bijvoorbeeld, omdat je soms geneigd bent om te mopperen en te zeggen " Wat ben je toch.. (onhandig/dromerig/lui/rommelig/koppig etc). En hoe dat het zelfbeeld van je kind blijvend negatief kan beinvloeden. Vond het persoonlijk ergens wel pijnlijk om te lezen omdat ik dat zelf heb meegemaakt vroeger en me dat echt wel voor een groot deel heeft begrensd. Niet met kwade intenties, maar gewoon puur uit onwetendheid of frustratie van mijn moeder destijds. Nou ja, er staan dus ook tips in hoe je een kind uit die rol kan halen.
. Nog een leerzaam onderdeel: hoe je kinderen soms (ongemerkt en ongewild) in een bepaalde rol kan duwen. Bijvoorbeeld, omdat je soms geneigd bent om te mopperen en te zeggen " Wat ben je toch.. (onhandig/dromerig/lui/rommelig/koppig etc). En hoe dat het zelfbeeld van je kind blijvend negatief kan beinvloeden. Vond het persoonlijk ergens wel pijnlijk om te lezen omdat ik dat zelf heb meegemaakt vroeger en me dat echt wel voor een groot deel heeft begrensd. Niet met kwade intenties, maar gewoon puur uit onwetendheid of frustratie van mijn moeder destijds. Nou ja, er staan dus ook tips in hoe je een kind uit die rol kan halen.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Vivi, dat boek heb ik ook ja. Het helpt mij vooral wanneer Anna boos is. Dan erken ik haar boosheid en vraag of ze erover wil praten. Helpt soms wel.
Ca.Ra, zou het er mss mee te maken hebben dat je heel veel samen speelt en dat jij tijdens het eten even geen tijd hebt om met Thomas te spelen? En dat hij daardoor op die manier aandacht gaat vragen (negatieve aandacht in dit geval, maar het werkt dus wel)?
Ca.Ra, zou het er mss mee te maken hebben dat je heel veel samen speelt en dat jij tijdens het eten even geen tijd hebt om met Thomas te spelen? En dat hij daardoor op die manier aandacht gaat vragen (negatieve aandacht in dit geval, maar het werkt dus wel)?
Cavia's zijn geen varkentjes en ze komen niet uit Guinea. Waarom cavia's dan toch als 'biggetjes' werden betiteld is onzeker maar dit heeft waarschijnlijk te maken met de piepende en knorrende geluiden die ze frequent maken.
quote:Op woensdag 4 augustus 2010 11:15 schreef Vivi het volgende:
zo zei hij laatst bv "mama, dat is een retorische vraag.. "
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Veel van wat jij zegt staat ook in dat blije opvoeding boek van mij Vivi, over dat onbewust ideeen planten enzo. Echt heel naar om te lezen en te weten.
Dit had ik idd laatst met Sasha, wakker en lastig en weetikveel en toen ik zei 'is het vandaag een beetje moeilijk om te gaan slapen' zei hij ja, werd op slag rustig en liet zich na 5 minuten kroelen beetje kletsen zo in zijn bedje leggen.quote:
Ook een goeie eyeopener uit dat boekje vond ik dit: Als een kind bijvoorbeeld zegt " ik kan niet slapen" (heb geen honger, ben niet moe, etc etc) dan zijn wij snel geneigd om te zeggen " Ach, jawel joh! " . Gevolg: kind voelt zich niet gehoord, niet serieus genomen en er ontstaat een strijdsituatie. Probeer gewoon te luisteren en te vragen waarom, dat scheelt zo ontzettend veel heb ik gemerkt, gewoon door niet hun gevoelens bagataliseren. Alles uiteggen doen wij trouwens al vanaf dag 1, ik denk echt stellig dat D. daardoor zo redelijk is als dat hij is, en hij heeft een enorme woordenschat, zo zei hij laatst bv "mama, dat is een retorische vraag.. "
***
Memmel, ik denk dat je daar wel een goed punt hebt.
De dingen die jullie noemen over gevoelens erkennen staan ook zo'n beetje in het boek van Gordon. Tenminste, ze komen me wel bekend voor.
Ik denk wel dat ik nog wat bijscholing nodig zal hebben om het daadwerkelijk toe te passen. Het zit zo ingebakken he, 'niks aan de hand, ga maar lekker slapen' 'stel je niet zo aan' 'kom, nog een hapje voor oma' etc.
De dingen die jullie noemen over gevoelens erkennen staan ook zo'n beetje in het boek van Gordon. Tenminste, ze komen me wel bekend voor.
Ik denk wel dat ik nog wat bijscholing nodig zal hebben om het daadwerkelijk toe te passen. Het zit zo ingebakken he, 'niks aan de hand, ga maar lekker slapen' 'stel je niet zo aan' 'kom, nog een hapje voor oma' etc.
Time is the quality of nature that keeps events from happening all at once. Lately, it doesn't seem to be working.
Ja, dat doen wij ook, alles uitleggen. Maar het lastige vind ik toch wel dat mijn 9-jarige mijn uitleg niet altijd accepteert. En dan dus doorgaat (op roltrappen rennen bijv.) Vaak zeg ik ook dat hij eerst moet luisteren en daarna om uitleg mag vragen (niet erg AP?), omdat hij mij ook mag vertrouwen dat ik niet zomaar iets verbied. Maar dat vindt hij wel erg moeilijk. Vaak wil hij ook de discussie aangaan. Hebben jullie tips hoe je dat kunt voorkomen? Of is dat niet de bedoeling?quote:Op woensdag 4 augustus 2010 11:15 schreef Vivi het volgende:
(..)
Alles uiteggen doen wij trouwens al vanaf dag 1, ik denk echt stellig dat D. daardoor zo redelijk is als dat hij is, en hij heeft een enorme woordenschat, zo zei hij laatst bv "mama, dat is een retorische vraag.. "
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Ik herken dat ook Grijs.
Onze 9 jarige kan dat ook erg goed. Als we niet oppassen zijn we voortdurend met hem in discussie.
Hij weet op alles een wedervraag/oplossing of eigen theorie.
Onze 9 jarige kan dat ook erg goed. Als we niet oppassen zijn we voortdurend met hem in discussie.
Hij weet op alles een wedervraag/oplossing of eigen theorie.
quote:Op woensdag 4 augustus 2010 11:55 schreef Brighteyes het volgende:
Veel van wat jij zegt staat ook in dat blije opvoeding boek van mij Vivi, over dat onbewust ideeen planten enzo. Echt heel naar om te lezen en te weten.
[..]
Dit had ik idd laatst met Sasha, wakker en lastig en weetikveel en toen ik zei 'is het vandaag een beetje moeilijk om te gaan slapen' zei hij ja, werd op slag rustig en liet zich na 5 minuten kroelen beetje kletsen zo in zijn bedje leggen.
!Ik stel me dan altijd voor dat ik het zelf ben, zoals laatst toen het zo warm was, dat je dan klaarwakker en zweterig in je bedje ligt en je ouders dan maar zeggen dat je moet slapen
.Da's ook niet fijn toch. Dan mocht ie van mij gewoon nog even lekker een kwartiertje spelen in de woonkamer, en daarna was er dan ook geen probleem meer met slapen!
Tis vaak je eigen ongeduld en/of vermoeidheid waardoor je zegt " En nu slapen! " terwijldat uiteindelijk alleen maar langer duurt en de harmonie juist verstoord!
Terwijl als je begripvol reageert, ze over het algemeen zo verbijsterd zijn dat ze meteen stilvallen
.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Ik heb de site even bekeken, Vief, en ik vind het er echt goed uitzien. Denk dat ik dat boekje ook ga bestellen.
Ik vind het wel al heel belangrijk om idd ook naar het kind te kijken en te proberen je eigen gevoel niet over te dragen. Ik probeer dus bijvoorbeeld ook altijd om mijn eventuele haast niet over te dragen door alles met haar gehaast te doen of te zeggen dat ze op moet schieten. Alles doe ik rustig (of probeer ik iig) als het om haar gaat en doe dan mijn eigen dingen maar met wat meer haast. Vanochtend waren we 40 minuten later op dan normaal, maar door rustig te blijven, bleef zij ook heel redelijk en gemakkelijk en waren we uiteindelijk maar 5 minuten later weg dan anders!
En idd met slapen schiet het niet op als ik denk: even snel haar in bed leggen, want dan lukt het nou juist niet goed. Zolang ik het rustig blijf doen en me gedraag alsof ik alle tijd heb, gaat het meestal prima.
Ow, en dat over in een bepaalde rol dwingen vind ik wel een hele goede. Nooit zo bij stilgestaan, maar het is idd wel heel erg waar. Ga er zeker op letten!
Ik vind het wel al heel belangrijk om idd ook naar het kind te kijken en te proberen je eigen gevoel niet over te dragen. Ik probeer dus bijvoorbeeld ook altijd om mijn eventuele haast niet over te dragen door alles met haar gehaast te doen of te zeggen dat ze op moet schieten. Alles doe ik rustig (of probeer ik iig) als het om haar gaat en doe dan mijn eigen dingen maar met wat meer haast. Vanochtend waren we 40 minuten later op dan normaal, maar door rustig te blijven, bleef zij ook heel redelijk en gemakkelijk en waren we uiteindelijk maar 5 minuten later weg dan anders!
En idd met slapen schiet het niet op als ik denk: even snel haar in bed leggen, want dan lukt het nou juist niet goed. Zolang ik het rustig blijf doen en me gedraag alsof ik alle tijd heb, gaat het meestal prima.
Ow, en dat over in een bepaalde rol dwingen vind ik wel een hele goede. Nooit zo bij stilgestaan, maar het is idd wel heel erg waar. Ga er zeker op letten!
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dat benoemen en erkennen werkt trouwens ook heel goed bij volwassenen. Als ik ergens van baal en mijn vriend tegen me iets zegt als "ja, dat is ook heel vervelend" dan is dat gewoon genoeg.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ja zeker.
Iedereen wil toch erkenning?
Niets is vervelender dan als je ergens mee zit, dat het dan door iemand van tafel wordt geveegd, of niet serieus genomen wordt. Gebagatelliseerd, weggehoond.
Bij kinderen zijn we geneigd dit wel te doen. Vroeger deden ouders dit sowieso heel vaak (de mijne in ieder geval wel). Kindergevoelens waren ondergeschikt.
Tegenwoordig zijn we hier veel bewuster van (mee bezig).
Iedereen wil toch erkenning?
Niets is vervelender dan als je ergens mee zit, dat het dan door iemand van tafel wordt geveegd, of niet serieus genomen wordt. Gebagatelliseerd, weggehoond.
Bij kinderen zijn we geneigd dit wel te doen. Vroeger deden ouders dit sowieso heel vaak (de mijne in ieder geval wel). Kindergevoelens waren ondergeschikt.
Tegenwoordig zijn we hier veel bewuster van (mee bezig).
Hahaha ik vind dit leuk.. How2talk2kids is in de ap en up wereld heel bekend en ook geweldloze communicatie zoals belangrijk is voor veel AP ers.
Ik denk dat als je dat boekje leest je heel veel AP mee krijgt maar dan zonder het dragen, voeden etc..
Ik denk dat als je dat boekje leest je heel veel AP mee krijgt maar dan zonder het dragen, voeden etc..
Interessant topic. Was me nog niet eerder opgevallen! Heeft dit ook te maken met 'positief opvoeden' of is dat weer heel wat anders? Ik vind het in ieder geval fijn om dit soort dingen te lezen zodat ik me bewuster word van mijn manier van opvoeden (die soms inderdaad erg beïnvloed wordt door hoe ik me voel, wat natuurlijk helemaal niet bevorderlijk is...)
Ap gaat eigenlijk hand in hand met geweldloze communucatie.. Met andere woorden praten, vragen, gevoelens benoemen, respect tonen, gelijkwaardig en positief benaderen.. Het kan dan nog meer door gaan en dat is niet straffen en niet belonen..
Zo'n cursus trouwens (van how2talk2kids), is dat nou echt effectiever dan zo'n boekje lezen? ik vind het nogal wat geld, 350 euro per persoon... of ligt dat aan mij?
Ik denk dat het er een beetje van af hangt..
Hoe natuurlijk het gedrag bij je ligt.. Ik ben heel relaxed met dingen en mijn gesprekken werken voorlopig.
Is het een nieuwe wereld voor je is het denk ik wel fijn.
Of als je het snapt maar het toepassen moeizaam gaat..
Opvoeden doe je als ouders op een bepaalde manier.. of die werkt of niet het is helemaal eigen en het is best lastig omschakelen of starten. Zeker als je al oudere kinderen hebt die hun reactie precies afstemmen op mama's humeur en eerdere gedragingen. Mijn dochter weet niet beter dan dat ik op een bepaalde manier reageer.. Redelijk AP als je haar nu alleen een nee of niet doen voorzet denkt zij ook
Als je een kind wat normaal geen uitleg krijgt ineens dingen gaat uitleggen kan je best een "ja leuk wat moet ik met je gevoelens boeit mij geen reet" reactie krijgen..
Ik zou zeker het boek lezen maar de cursus is wel duur inderdaad..
Hoe natuurlijk het gedrag bij je ligt.. Ik ben heel relaxed met dingen en mijn gesprekken werken voorlopig.
Is het een nieuwe wereld voor je is het denk ik wel fijn.
Of als je het snapt maar het toepassen moeizaam gaat..
Opvoeden doe je als ouders op een bepaalde manier.. of die werkt of niet het is helemaal eigen en het is best lastig omschakelen of starten. Zeker als je al oudere kinderen hebt die hun reactie precies afstemmen op mama's humeur en eerdere gedragingen. Mijn dochter weet niet beter dan dat ik op een bepaalde manier reageer.. Redelijk AP als je haar nu alleen een nee of niet doen voorzet denkt zij ook
Als je een kind wat normaal geen uitleg krijgt ineens dingen gaat uitleggen kan je best een "ja leuk wat moet ik met je gevoelens boeit mij geen reet" reactie krijgen..
Ik zou zeker het boek lezen maar de cursus is wel duur inderdaad..
Hmm ik dacht net toen Linde om een snoepje vroeg:"kom we gaan voor de andere aanpak". Dus ik zei: "ik snap best dat jij zo'n snoepje lekker vindt en daar zin in hebt" Waarop Linde vroeg "maar mag ik er dan 1?" Morgen nog maar eens in de herhaling
Morgen nog maar eens in de herhaling
misschien had je nog iets van uitleg op haar vraag kunnen geven.
nu heb je wel haar gevoel benoemd, maar geen antwoord gegeven op wat ze vroeg.
dus iets in de trant van "ik snap dat jij zo'n snoepje lekker vind en daar zin in hebt, maar ik vind het nu geen tijd voor een snoepje, want we gaan zo eten en als er dan een snoepje in je buik zit dan past er geen broccoli meer bij" oid...
nu heb je wel haar gevoel benoemd, maar geen antwoord gegeven op wat ze vroeg.
dus iets in de trant van "ik snap dat jij zo'n snoepje lekker vind en daar zin in hebt, maar ik vind het nu geen tijd voor een snoepje, want we gaan zo eten en als er dan een snoepje in je buik zit dan past er geen broccoli meer bij" oid...
Linde.quote:Op woensdag 4 augustus 2010 19:29 schreef Stiemie het volgende:
Hmm ik dacht net toen Linde om een snoepje vroeg:"kom we gaan voor de andere aanpak". Dus ik zei: "ik snap best dat jij zo'n snoepje lekker vindt en daar zin in hebt" Waarop Linde vroeg "maar mag ik er dan 1?"
Ik was ook zo'n kind. En op piglet zou ik geantwoord hebben dat er heus nog wel ruimte is voor broccoli, geef me maar de kans om dat te bewijzen. En reken maar dat ik alles naar binnen gestouwd zou hebben.
Ik zou denk ik sowieso van een rasechte AP-ouder gehakt hebben gemaakt, daar was ik te manipulatief voor.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Hier ook zo'n kind hoor (was ik vroeger ook, en word Pepijn ook), maar zolang je met goed onderbouwde redenen overtuigend bent (ik vind manipulatief wel heel rot en negatief klinken), vind ik het geen bezwaar af en toe van mijn kind te "verliezen".
En utileggen en emoties erkennen wil niet zeggen altijd gelijk geven, of altijd hun zin geven. Voorbeeld van vanavond:
Pepijn vraagt zodra we thuis zijn om een banaan, prima die mag hij best (op de opvang al warm gegeten), na 2 happen heeft hij genoeg en geeft die banaan aan mij.
15 minuten later "mama mag ik wat lekkers, ik wil nog een banaan", dan is het antwoord toch echt "het is fijn he dat we waar bananen in huis hebben, maar je hebt net je banaan niet opgegeten, dus krijg je nu ook niets anders en ook niet nog een banaan. Morgen kun je weer een banaan eten"
En utileggen en emoties erkennen wil niet zeggen altijd gelijk geven, of altijd hun zin geven. Voorbeeld van vanavond:
Pepijn vraagt zodra we thuis zijn om een banaan, prima die mag hij best (op de opvang al warm gegeten), na 2 happen heeft hij genoeg en geeft die banaan aan mij.
15 minuten later "mama mag ik wat lekkers, ik wil nog een banaan", dan is het antwoord toch echt "het is fijn he dat we waar bananen in huis hebben, maar je hebt net je banaan niet opgegeten, dus krijg je nu ook niets anders en ook niet nog een banaan. Morgen kun je weer een banaan eten"
Ik heb laatst een stuk hierover gelezen en wilde het gaan aanschaffen! Fijn dat het goed bevalt, sterkt me in mijn idee dat het gewoon goed is.quote:
Kennen jullie het boekje "How2talk2kids" ? ik heb het afgelopen week aangeschaft en er staan een aantal enorm goede en leerzame dingen in..zo was ik de eeuwige strijd over dingen als uit bed willen na bedtijd, sonepjes vragen etc ook een beetje zat (mama zegt "nee", hup, peuter in de ankers etc). In dat boekje staan een aantal heel goede handvatten om dat soort conflicten te vermijden, en het werkt als een tierelier. Simpel voorbeeld; als Dean nu bijvoorbeeld om een snoepje zeurt dan zeg ik " Ik begrijp dat je dat snoepje graag wil, ze zijn ook echt heel lekker." Verder niets. 9 vd 10 keer voelt ie zich daardoor blijkbaar zo in zijn gevoel bevestigd dat het hele snoepje niet meer belangrijk is. Want daar gaat het uiteindelijk om, dat ze een stukje autonomie willen verwerven en zich gehoord willen voelen. En er staan nog veel meer hele nuttige dingen in, vind ik. Ik heb er echt veel aan en ik pas het pas een paar dagen toe, het scheelt echt tonnen energie en de sfeer is veel saamhoriger zeg maar. " Straffen" hoefde ik sws al bijna niet, maar nu helemaal niet eigenlijk, met deze benadering.
Aanrader dus, imo! Er zijn ook workshops van btw. http://www.how2talk2kids.nl/
Ik zeg trouwens ook wel eens "omdat ik het zeg" maar dat is idd na eindeloze "waarom"-sessies
Wel veel geld voor zo'n cursus als ik dat samen met Buum zou willen doen zeg
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Oh Linde had van mij ook best bv een banaan mogen eten als we nog warm moesten eten hoor. Of ze nou groenten eet of een banaan zal mij weinig uitmaken. Maar ja dat komt misschien ook gewoon omdat ze altijd erg goed eet
Tsja ik dacht ik zal het voorbeeld van de vorige pagina een proberen en dat was zonder extra uitleg vandaar. En Linde zou trouwens als ik zou zeggen dat ze morgen weer een banaan mocht gewoon de rest van de fruitschaal afgaan. "Want die heb ik nu nog niet geproefd he mama
"
En manipulatief (oke dat heeft dan misschien een negatieve bijsmaak) is ze zeker. Zo had ze me vanmorgen op een onbewaakt ogenblik in een gesprek bijna te "pakken". Het ging eerst over smarties, toen over Esmee haar verjaardag en toen ineens had ik haar bijna beloofd dat we daarna een nieuwe poes gingen kopen
Vivi het lijkt me trouwens wel een heel interessant boek! Ga er binnenkort eens bij de bieb naar kijken.
Tsja ik dacht ik zal het voorbeeld van de vorige pagina een proberen en dat was zonder extra uitleg vandaar. En Linde zou trouwens als ik zou zeggen dat ze morgen weer een banaan mocht gewoon de rest van de fruitschaal afgaan. "Want die heb ik nu nog niet geproefd he mama
" En manipulatief (oke dat heeft dan misschien een negatieve bijsmaak) is ze zeker. Zo had ze me vanmorgen op een onbewaakt ogenblik in een gesprek bijna te "pakken". Het ging eerst over smarties, toen over Esmee haar verjaardag en toen ineens had ik haar bijna beloofd dat we daarna een nieuwe poes gingen kopen
Vivi het lijkt me trouwens wel een heel interessant boek! Ga er binnenkort eens bij de bieb naar kijken.
quote:Op woensdag 4 augustus 2010 21:03 schreef Stiemie het volgende:
Oh Linde had van mij ook best bv een banaan mogen eten als we nog warm moesten eten hoor. Of ze nou groenten eet of een banaan zal mij weinig uitmaken. Maar ja dat komt misschien ook gewoon omdat ze altijd erg goed eet
Tsja ik dacht ik zal het voorbeeld van de vorige pagina een proberen en dat was zonder extra uitleg vandaar. En Linde zou trouwens als ik zou zeggen dat ze morgen weer een banaan mocht gewoon de rest van de fruitschaal afgaan. "Want die heb ik nu nog niet geproefd he mama
En manipulatief (oke dat heeft dan misschien een negatieve bijsmaak) is ze zeker. Zo had ze me vanmorgen op een onbewaakt ogenblik in een gesprek bijna te "pakken". Het ging eerst over smarties, toen over Esmee haar verjaardag en toen ineens had ik haar bijna beloofd dat we daarna een nieuwe poes gingen kopen
Vivi het lijkt me trouwens wel een heel interessant boek! Ga er binnenkort eens bij de bieb naar kijken.
Linde
als ze er maar geen denkbeeldige poes bij bedenkt voor in haar kamer
manipulatief vind ik ook naar klinken. En dat is, vind ik, ook een volwassen predikaat. Het is meer dat ze, zeker als ze groter worden, zich niet met een kluitje in het riet laten sturen en voldoende begrip en woordenschat krijgen om te proberen toch te krijgen wat ze willen. Dat vind ik niet manipulatief, maar juist echt een kind
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik heb mijn moeder ooit zover gekregen dat ze mijn vader ervan probeerde te overtuigen dat hij een wit paard voor me moest kopen. Daarvoor had ze hem er al van overtuigd dat we een hond moesten hebben. Omdat mijn vader die hond altijd uit moest laten had hij zijn lesje wel geleerd, helaas.
Toen ik een parkiet wilde zeiden mijn ouders geen 'nee' maar maakten ze een afspraak met me: als ik twee weken lang tweemaal op een dag de hond uit zou laten dan mocht ik een parkiet uitzoeken. Ik heb het nog geen drie dagen volgehouden. Mijn ouders werden dus ook steeds slimmer. De strategie van Ticootje vind ik dus ook wel slim: net doen alsof je een keuze laat. Maar dat wordt vrij gauw doorzichtig, hoor. Binnen de kortste keren zou ik hebben gezegd: "Mam, dat is een suggestieve vraag!"
Toen ik een parkiet wilde zeiden mijn ouders geen 'nee' maar maakten ze een afspraak met me: als ik twee weken lang tweemaal op een dag de hond uit zou laten dan mocht ik een parkiet uitzoeken. Ik heb het nog geen drie dagen volgehouden. Mijn ouders werden dus ook steeds slimmer. De strategie van Ticootje vind ik dus ook wel slim: net doen alsof je een keuze laat. Maar dat wordt vrij gauw doorzichtig, hoor. Binnen de kortste keren zou ik hebben gezegd: "Mam, dat is een suggestieve vraag!"
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Precies dat bedoel ik, en als kind hoor je nou eenmaal te ontdekken waar grenzen en mogelijkheden liggen.quote:Op woensdag 4 augustus 2010 21:21 schreef miss_sly het volgende:
manipulatief vind ik ook naar klinken. En dat is, vind ik, ook een volwassen predikaat. Het is meer dat ze, zeker als ze groter worden, zich niet met een kluitje in het riet laten sturen en voldoende begrip en woordenschat krijgen om te proberen toch te krijgen wat ze willen. Dat vind ik niet manipulatief, maar juist echt een kind
Toen mijn vader zei dat ik niet naar pinkpop mocht heb ik ook mijn moeder overtuigd om voor mij een kaartje te gaan kopen bij het postkantoor en vervolgens mijn vader medegedeeld "ik ga een dag naar pinkpop, mama is het kaartje al voor me kopen"
Die afspraak met die parkiet vind ik een hele slimme van je ouders claudia!
Tja, het is ook maar net hoe je je als ouder laat manipuleren, natuurlijk.
Wij mochten absluut geen poes, wilde mijn moeder gewoonweg niet. Dus toen mijn zusje op een dag met een 'gevonden' (meegenomen uit een nestje bij een boer) kitten thuiskwam, draaide mijn moeder haar hoofd af (ze wist ook wel dat ze zou smelten van de aanblik) en zei mijn zus zonder haar verder aan te kijken nu te vertrekken en het dier terug te brengen naar waar het vandaan kwam.
Wij mochten absluut geen poes, wilde mijn moeder gewoonweg niet. Dus toen mijn zusje op een dag met een 'gevonden' (meegenomen uit een nestje bij een boer) kitten thuiskwam, draaide mijn moeder haar hoofd af (ze wist ook wel dat ze zou smelten van de aanblik) en zei mijn zus zonder haar verder aan te kijken nu te vertrekken en het dier terug te brengen naar waar het vandaan kwam.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ja, het was ook heel slim. Wat ze van me verlangden was niet onredelijk en de argumentatie was ook solide: bewijs ons dat je goed voor een huisdier kunt zorgen. Daarvoor zeiden ze altijd dingen als: "En wie mag dan telkens de kooi schoonmaken? Papa!" En dan deed ik natuurlijk mijn best om ze van het tegendeel te overtuigen. Toen ik er na die drie dagen het bijltje bij neerlegde had ik zelf ook wel door dat ik een belabberd baasje zou zijn en ik heb er nooit meer over gezeurd.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik zie dat anders. Je doet niet net alsof je ze een keus geeft, je geeft ze ook een keus, maar dan alleen in iets waar ze ook werkelijk iets in de kiezen hebben en het voor jou niet uitmaakt wat ze kiezen. De roze of de gele pyjama? Dat maakt in wezen niets uit, maar ze mogen wel kiezen.quote:
De strategie van Ticootje vind ik dus ook wel slim: net doen alsof je een keuze laat. Maar dat wordt vrij gauw doorzichtig, hoor. Binnen de kortste keren zou ik hebben gezegd: "Mam, dat is een suggestieve vraag!"
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik vind dat toch altijd een beetje lastig, mijn zusje was/is ontzettend manipulatief vanaf hele jonge leeftijd al, heeft jarenlang een vermoeidheidsziekte geveinsd (12-14), juist in de periode waarin ik erg ziek was, terwijl er niets met haar aan de hand was, wat ze nu toe geeft, maar desondanks zijn mijn ouders allerlei dokters langsgegaan ed. Ook was ze altijd ziek (lees sterfscenes) als wij jarig waren en het beviel haar niet. Hield alles bij, opent je post waar je bij staat en gebruikt alles als wapen in haar 'strijd'. Zij heeft dezelfde opvoeding genoten, maar nog steeds is zij een heel lastig persoon om mee om te gaan. Vooral voor mijn ouders. Mijn moeder zegt nu juist dat zij graag eerder mijn zusje een 'stempel' manipulatief te geven, want het zit haar echt in de 'genen' en het zou voor haar en voor ons het leven een stuk makkelijker hebben gemaakt. Meer een soort gericht plan van aanpak.quote:Op woensdag 4 augustus 2010 21:21 schreef miss_sly het volgende:
manipulatief vind ik ook naar klinken. En dat is, vind ik, ook een volwassen predikaat. Het is meer dat ze, zeker als ze groter worden, zich niet met een kluitje in het riet laten sturen en voldoende begrip en woordenschat krijgen om te proberen toch te krijgen wat ze willen. Dat vind ik niet manipulatief, maar juist echt een kind
Ik geloof echt dat er gemene kinderen bestaan, net als manipulatieve kinderen, sensitieve kinderen ed. Dat 'zit er gewoon in' en het kan door middel van opvoeding voor een groot deel wel 'glad gepoetst' worden, maar dat heeft soms gewoon een andere aanpak nodig. Niet alle opvoedstijlen passen bij elk kind, elk gezin, elke situatie ed.
ik denk dan ook dat AP goede handvaten geeft, maar voor sommige kinderen (en sommige ouders) werkt het gewoon anders, denk ik.
Ne ne placha az,veche niamam glas
niamam nishto az na tozi sviat.
Amali dayman kan ya baladi Enni argaelek ya baladi
Wafdal dayman gambek alatoul
niamam nishto az na tozi sviat.
Amali dayman kan ya baladi Enni argaelek ya baladi
Wafdal dayman gambek alatoul
Ik ken je zusje niet maar wat je psot gaat toch ook ove rhaar als ze wat ouder is. Ik denk dat kinderen zeker manipulatief kunnen worden als ze ouder worden, maar ik denk dat dat gewoonweg voor kleuters en jonger zeker niet op gaat. En ja, ook daarin zullen er best uitzonderingen zijn, kinderen die andes in elkaar zitten, moeilijker zijn. Ik denk ook dat er geen enkele pasklare opvoedingsmethode klakkeloos te volgen is, omdat ieder kind en iedere ouder anders is. Dus een en ander bij elkaar verzamelen en je gezond verstand gebruiken, alsmede de kennis over jezelf en je kind geven je de opvoedingsmethode voor jou en je kind. En ook dat zal geen star iets zijn, daar zul je ook flexibel in moeten zijn.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dat is precies de reden dat ik geen probleem heb met autoriteit uitoefenen: het is mijns inziens de taak van de ouder om de omgeving te structureren en voorwaarden te formuleren. Ivan is niet mijn gelijke. Hij kan de consequenties van zijn gedrag niet overzien en daarom ben ik er om hem te beschermen en dingen te leren. Ik zou bijvoorbeeld niet uitsluitend de nadruk willen leggen op het zélf laten ervaren maar vooral op het laten begrijpen van de keuzes die ik voor hem maak (dus de grenzen die ik voor hem opwerp). Dat vind ik ook precies het interessante aspect aan AP, hoe je dat vertrouwen van je kind wint.quote:Op woensdag 4 augustus 2010 21:46 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik zie dat anders. Je doet niet net alsof je ze een keus geeft, je geeft ze ook een keus, maar dan alleen in iets waar ze ook werkelijk iets in de kiezen hebben en het voor jou niet uitmaakt wat ze kiezen. De roze of de gele pyjama? Dat maakt in wezen niets uit, maar ze mogen wel kiezen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik snap niet helemaal waarom je op die post van mij met deze reply komt. Wat is dan precies de reden, en waar haal je uit dat ik daar wel een probleem mee heb?quote:
[..]
Dat is precies de reden dat ik geen probleem heb met autoriteit uitoefenen: het is mijns inziens de taak van de ouder om de omgeving te structureren en voorwaarden te formuleren. Ivan is niet mijn gelijke. Hij kan de consequenties van zijn gedrag niet overzien en daarom ben ik er om hem te beschermen en dingen te leren. Ik zou bijvoorbeeld niet uitsluitend de nadruk willen leggen op het zélf laten ervaren maar vooral op het laten begrijpen van de keuzes die ik voor hem maak (dus de grenzen die ik voor hem opwerp). Dat vind ik ook precies het interessante aspect aan AP, hoe je dat vertrouwen van je kind wint.
Ik vind het soms niet verkeerd om authoriteit uit te oefenen, maar ik wil dat niet de standaard maken. Ze is weliswaar niet mijn gelijke, maar ze is ook niet mijn ondergeschikte. Ik vind dat ik haar, hoe jong ze ook is, wel serieus moet nemen. Sommige dingen zijn echter te belangrijk, groot, moeilijk om haar daarin voorlopig zeggenschap te geven. Zo mag ze hier niet de trap naar het dakterras op. Niet, punt. Dus iedere keer dat ze dat probeert, haal ik haar eraf, zeg dat ze dat neit mag omdat dat gevaarlijk is en zet haar bij haar speelgoed neer. Daar is geen keuzemogelijkheid voor haar.
Hoe denk je dat je het vertrouwen van je kind wint met AP? En hoe zou je dat anders doen?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik noemde voorbeelden toen ze wat ouder was, maar ze had al vrij vroeg voor elkaar dat ze gelijk een driewieler kreeg met mij, ondanks dat het haar verjaardag niet was. Ik was drie, en zij twee. Ik heb daar natuurlijk geen echte herinnering van, maar mijn moeder ziet nu geen duidelijk verschil tussen mijn zusje als dreumes, kleuter of puber, ze heeft gewoon haar eigen, manipulatieve, lijntje gevolgd.quote:Op woensdag 4 augustus 2010 22:02 schreef miss_sly het volgende:
Ik ken je zusje niet maar wat je psot gaat toch ook ove rhaar als ze wat ouder is. Ik denk dat kinderen zeker manipulatief kunnen worden als ze ouder worden, maar ik denk dat dat gewoonweg voor kleuters en jonger zeker niet op gaat.
Natuurlijk is opvoeden niet een star iets, maar ik denk juist dat het soms goed is om iets te 'constateren' bij je kind, en daar dan vervolgens mee te gaan werken. En dat kan dus zijn dat een kind manipulatief is, of aggressief, snel bang, of sociaal zwak. En volgens mij is daar geen leeftijdsgrens voor....
Ne ne placha az,veche niamam glas
niamam nishto az na tozi sviat.
Amali dayman kan ya baladi Enni argaelek ya baladi
Wafdal dayman gambek alatoul
niamam nishto az na tozi sviat.
Amali dayman kan ya baladi Enni argaelek ya baladi
Wafdal dayman gambek alatoul
Vind ik ook hoor, soms moet je gewoon ook even je gezag laten gelden .
En met halve pubers die nog aan den tet lurken heb ik persoonlijk ook niks.
.En met halve pubers die nog aan den tet lurken heb ik persoonlijk ook niks.
Ik adem in en kalmeer. Ik adem uit en glimlach.
Alles is voor mij een aanleiding om erop los te zeveren.quote:Op woensdag 4 augustus 2010 22:14 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik snap niet helemaal waarom je op die post van mij met deze reply komt. Wat is dan precies de reden, en waar haal je uit dat ik daar wel een probleem mee heb?
Het was meer een reactie op dingen die in dit topic zijn gezegd.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Mja, nogmaals, ik ken je zusje niet, maar ik vind het toch wat ver gaan.quote:
[..]
Ik noemde voorbeelden toen ze wat ouder was, maar ze had al vrij vroeg voor elkaar dat ze gelijk een driewieler kreeg met mij, ondanks dat het haar verjaardag niet was. Ik was drie, en zij twee. Ik heb daar natuurlijk geen echte herinnering van, maar mijn moeder ziet nu geen duidelijk verschil tussen mijn zusje als dreumes, kleuter of puber, ze heeft gewoon haar eigen, manipulatieve, lijntje gevolgd.
Natuurlijk is opvoeden niet een star iets, maar ik denk juist dat het soms goed is om iets te 'constateren' bij je kind, en daar dan vervolgens mee te gaan werken. En dat kan dus zijn dat een kind manipulatief is, of aggressief, snel bang, of sociaal zwak. En volgens mij is daar geen leeftijdsgrens voor....
Mensen vergeten dingen, gaan zich dingen anders herinneren, later ook gekleurd door andere dingen die ze hebben meegemaakt. Ik zie dat ook aan mijn eigen ouders bijvoorbeeld, en het zal voor mij zeker ook gelden.
Als ik dat van die driewieler lees, denk ik toch eerder aan ouders die het maar lastig vonden om hun kind van twee uit te leggen dat het niets kreeg omdat een ouder kind jarig is, dan een kind van twee dat dusdanig kon manipuleren (zeker al niet bewust!) dat het de ouders zover kreeg ook voor haar een driewieler te kopen.
Ik denk dat je al vroeg iets kunt met het karakter van je kind. Toch denk ik, maar dat is mijn persoonlijke mening niet gestoeld op wetenschappelijke onderzoeken ofzo
, dat tenzij er met het kind mentaal echt iets niet in orde is, de door jou genoemde zaken toch vaak pas later (kleuterleeftijd en later) naar boven komen en gevormd zijn door (negatieve) ervaringen (niet per se binnen de opvoeding overigens).
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Doe je goedquote:
[..]
Alles is voor mij een aanleiding om erop los te zeveren.
Ik ben het in grote lijnen wel met je eens, maar ik denk dat wij (schaap en ik) wel in eerste instantie een iets vrijere (weet niet of dat het goede woord is in deze) opvoeding willen proberen. Of dat lukt, zal de toekomst en eht karakter van onze dame en onszelf moeten uitwijzen, natuurlijk
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
*hinnik
Komtie weer eens he, mijn stokpaard van stal:
Geef een kind de ruimte, niet de leegte.
Komtie weer eens he, mijn stokpaard van stal:
Geef een kind de ruimte, niet de leegte.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Er zit natuurlijk een enorm grijs gebied tussen leegte en een klein te begrensd hokje
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Maar een ruimte impliceert grenzen.
Sommige mensen (niet van hier he, natuurlijk niet!) claimen een kind de ruimte te willen geven om te ontdekken etc, maar vergeten dan dat daar dus ook grenzen bij horen.
Sommige mensen (niet van hier he, natuurlijk niet!) claimen een kind de ruimte te willen geven om te ontdekken etc, maar vergeten dan dat daar dus ook grenzen bij horen.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ik vind persoonlijk dat grenzen er idd bij horen, maar de een hanteert meer en strakkere grenzen dan de ander. Zonder grenzen lijkt me idd niet gezond, want dat heeft een kind nodig en daar zijn de ouders de aangewezen personen voor om die binnen de veilige, vertrouwde ouder-kindrelatie aan te geven.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Dat vind ik een mooi stokpeerd Moonah! En waar ook. Dat beschrijft precies zoals ik het al voelde maar wat ik nog niet goed had kunnen benoemen. En dan zo eenvoudig.
En ik vind het in gesprek blijven met je kind makkelijker met de jaren, maar de oplossingen lastiger. Zo'n weerbarstige randpuber is toch een andere league geloof ik.
En ik vind het in gesprek blijven met je kind makkelijker met de jaren, maar de oplossingen lastiger. Zo'n weerbarstige randpuber is toch een andere league geloof ik.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Ik heb hem van mijn docent pedagogiek gejat.quote:Op woensdag 4 augustus 2010 22:45 schreef debuurvrouw het volgende:
Dat vind ik een mooi stokpeerd Moonah!
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Een van mijn veelgebezigde zinnen (na waarschuwen) is dan ook : welkom bij de grens.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
haha, buuf, die ga ik onthouden voor als ze groter is!
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ja, dat zou heel goed kunnen. Ik zie bijvoorbeeld niets in montessori-onderwijs. Het liefst zou ik Ivan naar mijn plattelandsschooltje laten gaan, met duidelijke grenzen en vrij strenge regels maar ook met een heleboel liefde en aandacht en begrip.quote:Op woensdag 4 augustus 2010 22:29 schreef miss_sly het volgende:
Ik ben het in grote lijnen wel met je eens, maar ik denk dat wij (schaap en ik) wel in eerste instantie een iets vrijere (weet niet of dat het goede woord is in deze) opvoeding willen proberen.
Maar goed, er zijn ook mensen die vinden dat ik Ivan 'vrij' opvoed omdat ik hem bijvoorbeeld zelf zijn eten laat eten. Misschien ben ik uiteindelijk toch een grotere hippie dan ikzelf denk.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Maar montessori is toch ook niet per definitie heel vrij? Daar worden toch wel zeker wel doelen gesteld? Ze volgend alleen de ontwikkeling en interesse van het kind ipv een bepaalde leerstructuur op te leggen.quote:
[..]
Ja, dat zou heel goed kunnen. Ik zie bijvoorbeeld niets in montessori-onderwijs. Het liefst zou ik Ivan naar mijn plattelandsschooltje laten gaan, met duidelijke grenzen en vrij strenge regels maar ook met een heleboel liefde en aandacht en begrip.
Maar goed, er zijn ook mensen die vinden dat ik Ivan 'vrij' opvoed omdat ik hem bijvoorbeeld zelf zijn eten laat eten. Misschien ben ik uiteindelijk toch een grotere hippie dan ikzelf denk.
***
haha, hippiequote:
[..]
Ja, dat zou heel goed kunnen. Ik zie bijvoorbeeld niets in montessori-onderwijs. Het liefst zou ik Ivan naar mijn plattelandsschooltje laten gaan, met duidelijke grenzen en vrij strenge regels maar ook met een heleboel liefde en aandacht en begrip.
Maar goed, er zijn ook mensen die vinden dat ik Ivan 'vrij' opvoed omdat ik hem bijvoorbeeld zelf zijn eten laat eten. Misschien ben ik uiteindelijk toch een grotere hippie dan ikzelf denk.
Ik vond mijn basisschool nou juist vreselijk en wil Senna zeker niet naar zo'n school doen. Maar goed, dis was streng en star en er was weinig plaats voor liefde, aandacht en begrip. En ik denk wel eens dat het voor mij wel goed was geweest als ik al vroeg echt had geleerd dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen zaken, zoals door taakjes op school enzo. Dus ik zie juist wel iets in dergelijk (montessori, dalton, jenaplan) onderwijs.
Maar goed, ik ben ook een geitenwollensokkenmoeder, geloof ik
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik ben ook een geitenwollensokmoeder pur sang, met hier en daar wat butsjes en deukjes...
Man, unlike the animals, has never learned that the sole purpose of life is to enjoy it. (Samuel Butler)
Dat is tegenwoordig ook vrij gangbaar op reguliere scholen in het kader van 'het nieuwe leren' (google maar eens).quote:Op woensdag 4 augustus 2010 23:00 schreef miss_sly het volgende:
dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen zaken, zoals door taakjes op school enzo. Dus ik zie juist wel iets in dergelijk (montessori, dalton, jenaplan) onderwijs.
Maar nu gaat het wel erg offtopic.
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo offtopic vind ik het niet. In hoeverre laat je je kind vrij om de wereld zelf te ontdekken en in hoeverre leg je lesstof op? Ik vind het geen heel makkelijke kwestie.quote:Op woensdag 4 augustus 2010 23:03 schreef Moonah het volgende:
[..]
Dat is tegenwoordig ook vrij gangbaar op reguliere scholen in het kader van 'het nieuwe leren' (google maar eens).
Maar nu gaat het wel erg offtopic.
De basisschool die we voor Ivan hebben uitgezocht biedt ook verdiepingsstof voor kinderen die sneller zijn en meer willen/kunnen. Dat vind ik zelf heel aardig. Of het in de praktijk ook zo werkt blijft natuurlijk moeilijk in te schatten.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ik ga deze quoten maar ik lees alles met veel interessequote:Op woensdag 4 augustus 2010 22:45 schreef debuurvrouw het volgende:
En ik vind het in gesprek blijven met je kind makkelijker met de jaren, maar de oplossingen lastiger. Zo'n weerbarstige randpuber is toch een andere league geloof ik.
Hebben jullie echt al een basisschool uitgezocht, claudia? Ik vind dat echt iets dat we pas kunnen doen als meer duidelijk is wat voor karakter ze heeft. Bovendien is het in deze wijk niet een kwestie van uitzoekej, maar ergens een plaats krijgen, begreep ik.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Nou ja, een beetje flexibiliteit is dan zeker gewenst.quote:
[..]
Zo offtopic vind ik het niet. In hoeverre laat je je kind vrij om de wereld zelf te ontdekken en in hoeverre leg je lesstof op? Ik vind het geen heel makkelijke kwestie.
De basisschool die we voor Ivan hebben uitgezocht biedt ook verdiepingsstof voor kinderen die sneller zijn en meer willen/kunnen. Dat vind ik zelf heel aardig. Of het in de praktijk ook zo werkt blijft natuurlijk moeilijk in te schatten.
Een school kan een bepaalde indruk wekken, maar met puntje bij paaltje toch nét iets anders te bedoelen dan jij je had voorgesteld. Of het schoolsysteem gaat halverwege ineens helemaal op de schop... tja, je gaat je kind ook niet meer makkelijk bij zijn vriendjes weghalen. Dan moet er wel écht iets aan de hand zijn vind ik. En met taakjes werken is voor mijn uitstel-is-ook-planning jongens heel goed gebleken. Hadden wij eerst ook niet gedacht (bewust niet gekozen hebben voor Jenaplan en Montesori) bleken ze juist zeer goed te gedijen daarop.
Nou ja, wij mogen aankomend jaar een brugger begeleiden. En hopen dat we daar ook weer een goede keuze hebben gemaakt qua school. Ik denk nu absoluut ja, maar het moet zich nog bewijzen
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Nou ja, het komt er meer op neer dat we een lijstje hebben gemaakt van scholen waar we hem het liefst naartoe zien gaan en scholen die ons minder aanspreken. Ik geloof dat er bij alle scholen in onze buurt ordinair geloot wordt, dus waar hij uiteindelijk terechtkomt is een raadsel. En we moeten de scholen natuurlijk nog bezoeken, dus zo definitief is het allemaal niet.
Ik heb het lijstje indertijd gemaakt omdat ik wilde weten hoe het aanbod in de buurt is. Ik zou namelijk serieus overwegen om te verhuizen als ik daar niet tevreden mee ben. We hebben heel sterk het gevoel dat het nu nog vrij probleemloos kan, verhuizen. Als Ivan eenmaal naar school gaat zullen we proberen honkvast te zijn.
Ik heb het lijstje indertijd gemaakt omdat ik wilde weten hoe het aanbod in de buurt is. Ik zou namelijk serieus overwegen om te verhuizen als ik daar niet tevreden mee ben. We hebben heel sterk het gevoel dat het nu nog vrij probleemloos kan, verhuizen. Als Ivan eenmaal naar school gaat zullen we proberen honkvast te zijn.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Ja, lastig is dit. Mijn onderzoek op middelbare scholen heeft drie jaar gelopen en in die tijd heb ik al zoveel veranderingen gezien. En in hoeverre kun je als ouder op bezoek bij een school op een verkoopmiddag een goede indruk krijgen hoe het er werkelijk aan toegaat?quote:Op woensdag 4 augustus 2010 23:37 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
Nou ja, een beetje flexibiliteit is dan zeker gewenst.
Hebben jullie die keuze samen gemaakt? Ik weet nog goed dat ikzelf een school heb uitgezocht en mijn ouders die keuze alleen heb meegedeeld. Maarja, ik had ook eigenlijk maar de keuze tussen twee scholen.quote:Nou ja, wij mogen aankomend jaar een brugger begeleiden. En hopen dat we daar ook weer een goede keuze hebben gemaakt qua school. Ik denk nu absoluut ja, maar het moet zich nog bewijzen
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Nou, er waren wat hobbels onderwegquote:
[..]
Ja, lastig is dit. Mijn onderzoek op middelbare scholen heeft drie jaar gelopen en in die tijd heb ik al zoveel veranderingen gezien. En in hoeverre kun je als ouder op bezoek bij een school op een verkoopmiddag een goede indruk krijgen hoe het er werkelijk aan toegaat?
[..]
Hebben jullie die keuze samen gemaakt? Ik weet nog goed dat ikzelf een school heb uitgezocht en mijn ouders die keuze alleen heb meegedeeld. Maarja, ik had ook eigenlijk maar de keuze tussen twee scholen.
maar de keuze was tussen twee en toen heeft hij de keuze wel zelf gemaakt ja. Híj moet het gaan doen, hij moet zich er goed bij voelen.
Het maakt ook niet uit of je koopt, kraakt of huurt, buurvrouw is steeds in de buurt.
Gisteren in de Action hadden de meiden een cadeautje gekregen (heel kleintje), een klein barbiepoppetje. Beetje goedkope kwaliteit, opzich wel stevig maar de haartjes zitten dan niet zo goed vast in het hoofdje. Nu had ik Noa gewaarschuwd niet de elastiekjes uit het haar te halen of met het haar te spelen, daar zijn ze niet voor. Ze luisterde niet... en vanochtend kwam ze huilend haar poppetje laten zien, wat helemaal kaal was geworden (aah....)
Ik vond het natuurlijk heel sneu voor haar... maar gezien het paar keer waarschuwen ook wel een beetje 'eigen schuld dikke bult'. Nu blijft ze maar zeuren dat we een nieuwe moeten gaan kopen, dat hij niet mooi meer is, etc. etc... en ik ben het een beetje zat. Hoe zouden jullie reageren? Een nieuwe gaan kopen (aaaaah zielig zielig) of om nog een kans te geven of dit als gelegenheid aangrijpen om te leren 'wat zou er gebeurd zijn als je had geluisterd naar mama's waarschuwing'?
Lastig vind ik het ...
Ik vond het natuurlijk heel sneu voor haar... maar gezien het paar keer waarschuwen ook wel een beetje 'eigen schuld dikke bult'. Nu blijft ze maar zeuren dat we een nieuwe moeten gaan kopen, dat hij niet mooi meer is, etc. etc... en ik ben het een beetje zat. Hoe zouden jullie reageren? Een nieuwe gaan kopen (aaaaah zielig zielig) of om nog een kans te geven of dit als gelegenheid aangrijpen om te leren 'wat zou er gebeurd zijn als je had geluisterd naar mama's waarschuwing'?
Lastig vind ik het
...
Ik zou zeggen dat ik het heel vervelend voor haar vind en begrijp dat ze verdrietig is dat haar popje kapot is. En daarbij uitleggen dat dat ook de reden was dat ik haar hiervoor gewaarschuwd had, omdat ik het voor haar niet leuk zou vinden dat haar popje kapot zou gaan. Of je wel of geen nieuwe koopt zou ik hier los van zien.
Mijn dochter zou hier genoegen mee nemen waarschijnlijk. Maar, zoals Pvoess ook al eerder zei, het is ook wat een kind aan reactie gewend is. Dus het kan best zijn dat jouw dochter er heel anders op reageert.
Dat maakt het, vind ik, lastig om dit soort tips te geven.
Mijn dochter zou hier genoegen mee nemen waarschijnlijk. Maar, zoals Pvoess ook al eerder zei, het is ook wat een kind aan reactie gewend is. Dus het kan best zijn dat jouw dochter er heel anders op reageert.
Dat maakt het, vind ik, lastig om dit soort tips te geven.
While you burn at the stake, I dance with the flames...
No more nights, of blood and fire...
No more nights, of blood and fire...
Als het mijn dochter was zou ik niet opnieuw kopen.
Ze kan duidelijk nog niet echt bevatten wat de waarschuwingen in houden, de drang om te ontdekken en te spelen is nog veel groter dan de vaardigheid om zo'n ouderlijke raad op te slaan en te onthouden.
Ik zou mijn dochter niet nóg een keer in de verleiding willen brengen als ik zou weten dat de uitkomst waarschijnlijk weer een kapotte pop en veel verdriet zou zijn.
Want mijn dochter zou in ieder geval niets geleerd hebben van deze ervaring. Niet als ze in eerste instantie al zo snel onbewust de pop kapot zou maken.
Dat opvoedingsmoment waarbij ze leert
En daarnaast denk ik dat dat toch ook iets is wat veel beter blijft hangen als ze het ook echt zelf ervaart. Niet als het is op een door de ouder uitgekozen moment met een door de ouder gekozen "praatje".
Het moment waarop ze op kan pikken dat het wellicht wel slim was om haar moeders raad op te volgen is al geweest, namelijk toen ze ontdekte dat haar pop nu kaal is.
Daar hoeft m.i. niet nog een extra actie aan te pas te komen. Dat zou zó cognitief zijn, dat komt op zo'n jonge leeftijd lang zo goed niet binnen.
Dat wat je wil bereiken, namelijk dat ze leert dat ze leert dat ze soms maar beter naar jou kan luisteren, leerst ze m.i. vanzelf wel door de jaren heen door een aaneenschakeling van dit soort momenten.
Klinkt dat logisch? Volgens mij niet maar ik kan het niet beter verwoorden geloof ik
Overigens zou ik weer geen probleem hebben met het bespreken wat er nou gebeurd is, hoe het kan dat de pop geen haren meer heeft en wat dan de beste oplossing zou zijn om het te voorkomen.
En ik zou misschien ook nog wel samen met mijn dochter op zoek kunnen gaan naar een beter alternatief, bijvoorbeeld in de vorm van een andere, steviger pop.
Maar als het aanschaffen van nog een stuk speelgoed niet in de planning zit dan zou ik het zelf lekker zo laten.
Ze kan duidelijk nog niet echt bevatten wat de waarschuwingen in houden, de drang om te ontdekken en te spelen is nog veel groter dan de vaardigheid om zo'n ouderlijke raad op te slaan en te onthouden.
Ik zou mijn dochter niet nóg een keer in de verleiding willen brengen als ik zou weten dat de uitkomst waarschijnlijk weer een kapotte pop en veel verdriet zou zijn.
Want mijn dochter zou in ieder geval niets geleerd hebben van deze ervaring. Niet als ze in eerste instantie al zo snel onbewust de pop kapot zou maken.
Dat opvoedingsmoment waarbij ze leert
komt vanzelf later wel weer.quote:wat zou er gebeurd zijn als je had geluisterd naar mama's waarschuwing'?
En daarnaast denk ik dat dat toch ook iets is wat veel beter blijft hangen als ze het ook echt zelf ervaart. Niet als het is op een door de ouder uitgekozen moment met een door de ouder gekozen "praatje".
Het moment waarop ze op kan pikken dat het wellicht wel slim was om haar moeders raad op te volgen is al geweest, namelijk toen ze ontdekte dat haar pop nu kaal is.
Daar hoeft m.i. niet nog een extra actie aan te pas te komen. Dat zou zó cognitief zijn, dat komt op zo'n jonge leeftijd lang zo goed niet binnen.
Dat wat je wil bereiken, namelijk dat ze leert dat ze leert dat ze soms maar beter naar jou kan luisteren, leerst ze m.i. vanzelf wel door de jaren heen door een aaneenschakeling van dit soort momenten.
Klinkt dat logisch? Volgens mij niet maar ik kan het niet beter verwoorden geloof ik
Overigens zou ik weer geen probleem hebben met het bespreken wat er nou gebeurd is, hoe het kan dat de pop geen haren meer heeft en wat dan de beste oplossing zou zijn om het te voorkomen.
En ik zou misschien ook nog wel samen met mijn dochter op zoek kunnen gaan naar een beter alternatief, bijvoorbeeld in de vorm van een andere, steviger pop.
Maar als het aanschaffen van nog een stuk speelgoed niet in de planning zit dan zou ik het zelf lekker zo laten.
Ik zou geen nieuwe kopen. Dan leert ze toch niet de volgende keer wat voorzichtiger met zo'n pop om te gaan? dan maakt het niet uit, want krijgt ze toch een nieuwe.quote:Op donderdag 5 augustus 2010 09:50 schreef Suzanna het volgende:
Gisteren in de Action hadden de meiden een cadeautje gekregen (heel kleintje), een klein barbiepoppetje. Beetje goedkope kwaliteit, opzich wel stevig maar de haartjes zitten dan niet zo goed vast in het hoofdje. Nu had ik Noa gewaarschuwd niet de elastiekjes uit het haar te halen of met het haar te spelen, daar zijn ze niet voor. Ze luisterde niet... en vanochtend kwam ze huilend haar poppetje laten zien, wat helemaal kaal was geworden (aah....)
Ik vond het natuurlijk heel sneu voor haar... maar gezien het paar keer waarschuwen ook wel een beetje 'eigen schuld dikke bult'. Nu blijft ze maar zeuren dat we een nieuwe moeten gaan kopen, dat hij niet mooi meer is, etc. etc... en ik ben het een beetje zat. Hoe zouden jullie reageren? Een nieuwe gaan kopen (aaaaah zielig zielig) of om nog een kans te geven of dit als gelegenheid aangrijpen om te leren 'wat zou er gebeurd zijn als je had geluisterd naar mama's waarschuwing'?
Lastig vind ik het
Ik ben het helemaal met owlet eens (het klinkt héél logisch wat je zegt, owlet)!
Dat "I told you so"-praatje zou ik dan ook achterwege laten. Ik zou begrip tonen, geen nieuwe pop kopen en waar gewenst uitleggen hoe het zo is gekomen. Ik zou wel op zoek gaan naar een beter alternatief als ze daar behoefte aan heeft, al hoeft dat niet een alternatief op de korte termijn te zijn. Je kunt bijvoorbeeld uitleggen dat duurdere poppen wat meer kunnen hebben, maar dat je er wel geduld voor moet hebben om er één te krijgen/kopen, juist omdat ze meer geld kosten. Afhankelijk van de leeftijd kun je dus het spaarconcept toepassen (maar ik weet niet hoe oud je dochter is en in hoeverre ze daar iets van begrijpt).
Dat "I told you so"-praatje zou ik dan ook achterwege laten. Ik zou begrip tonen, geen nieuwe pop kopen en waar gewenst uitleggen hoe het zo is gekomen. Ik zou wel op zoek gaan naar een beter alternatief als ze daar behoefte aan heeft, al hoeft dat niet een alternatief op de korte termijn te zijn. Je kunt bijvoorbeeld uitleggen dat duurdere poppen wat meer kunnen hebben, maar dat je er wel geduld voor moet hebben om er één te krijgen/kopen, juist omdat ze meer geld kosten. Afhankelijk van de leeftijd kun je dus het spaarconcept toepassen (maar ik weet niet hoe oud je dochter is en in hoeverre ze daar iets van begrijpt).
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Oh Suzanne dat vind ik altijd zo moeilijk he om je kind teleurgesteld te zien... Dan moet ik me echt inhouden om geen andere te kopen, gewoon omdat ik haar niet verdrietig wil zien. Maar ja ik probeer mezelf dan maar voor te houden dat ze ook met verdriet(jes) om moet leren gaan en dat ze dat dan maar beter met zoiets kleins kan leren.
Overigens vind ik de oplossing van Owlet erg goed!
Overigens vind ik de oplossing van Owlet erg goed!
Een vriendinnetje van me heeft eens mijn enige Ken kapotgemaakt door hem martial arts te willen leren. Ik ging juist altijd heel voorzichtig om met mijn poppen en was er heel verdrietig om, zo verdrietig dat dat gevoel me altijd bij is gebleven. Ik heb geen nieuwe pop gekregen. Het kwam niet eens in me op om een nieuwe pop te vragen.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
|
|
