quote:
Op woensdag 11 augustus 2010 22:08 schreef Purdey het volgende:[..]
Ja, ik was je al kwijt hier, en in het autorijtopic! Het is sowieso best stil hier, het wordt tijd voor nieuwe lessers

TwiFight, heel veel succes morgen!
We willen juichende popjes zien
Jep, ik ben in één keer geslaagd!
Verslagje, sorry voor de lap tekst:
Ik moest tering vroeg op, omdat ik 8 uur examen had, daarvoor nog een rijles en daarvoor nog met de trein moest. Uiteindelijk 4,5 uurtjes kunnen slapen, gelukkig geen problemen gehad met in slaap vallen. 's Ochtends toch maar een boterham naar binnen en nogmaals gecontroleerd of ik alle belangrijke dingen bij me had, en toen onderweg. De rijles ging redelijk soepel maar ik had wel een nare situatie waarbij ik een weg opreed, dacht alle tijd te hebben, maar ik moest vanuit de 1 linksaf, en toen zat opeens alweer een vrachtwagen achter me die voor me moest remmen. Volgens mijn instructeur was ik daar waarschijnlijk op gezakt, als het al examen was. Ik kreeg nog wat last minute tips en puntjes te horen en 10 minuten voor het examen gingen we richting CBR kantoortje. Er stapte net een examinator uit toen we aan kwamen rijden, mijn instructeur herkende hem. Het was een wat oudere man, die niet de makkelijkste scheen te zijn. Ik kreeg nog wat tips voor hem (probeer vlot door te rijden, goed kijken is bij hem belangrijker dan hoe je het uitvoert, etc) en we gingen naar binnen. Even snel naar de WC en een kop koffie gescoord. Ik zat nog maar net of ik werd al naar binnen geroepen. Netjes voorgesteld. De man bleek van dichtbij best een grote vent te zijn, maar hij klonk heel aardig. Hij was ook heel behulpzaam. ID gechecked, zelfbeoordeling ingeleverd, oproepkaart getekend. Hij legde nog even uit wat we gingen doen en zei dat ik vooral "als mezelf" moest rijden. Dus niet alles heel mooi proberen te doen omdat er een examinator naast me zat, maar gewoon zoals ik zelf zou rijden. En toen gingen we al onderweg.
Gelijk toen ik buiten stond moest ik de kentekenplaat oplezen van mijn eigen lesauto. Die wist ik overigens niet uit mijn hoofd. De auto stond wat schuin dus ik had er wat moeite mee en ik wist niet 100% zeker of het goed ging, maar blijkbaar wel want de examinator zei "prima". Toen liepen we naar de auto toe en vroeg hij mij wat ik wist te vertellen over de banden. Ik maakte maar even een grapje om het ijs te breken, voornamlijk voor mezelf

Nou goed, het lijstje af met bandenspanning, profiel, geen beschadigingen.. Er was nog iets waar ik even niet op kon komen. Toen zei hij "dat ene kleine dingetje" en toen wist ik het: het ventieldopje. We gingen zitten, overigens zonder instructeur, die bleef achter. Ik hoefde verder niks meer uit te leggen. Ik kreeg een clusteropdrachtje van 3 dingen, die ik wel wist te vinden. Ik ging wat zenuwachtig van start, goed om me heen kijkend en hoopte dat ik niet zou gaan prutsen met de koppeling. Het was heel rustig op de weg dus ik had alle tijd om de koppeling rustig op te laten komen. Hij vroeg me even wat over de studie en dat was uiteindelijk ook het enige dat we echt gepraat hebben. Eenmaal de weg uit moest ik in een bocht naar links uitvoegen naar rechts. Een in het begin lastige handeling, maar ik had het vaak genoeg geoefend met mijn instructeur, dus het ging prima. Ik had alle kans om in te voegen en voila ik was op weg op de snelweg. Op dit moment waren alle zenuwen al compleet verdwenen en reed ik uitermate relaxt. Omdat de examinator verder heel aardig overkwam maakte ik me niet zo druk om eventuele fouten.
Toen kwam het eerste lastige puntje. Ik reed op 1200 meter van de afslag die ik moest nemen toen ik een stuk voor mij een langzame auto zag. Andere autos probeerden er al allemaal langs te komen met het nodige remwerk en haastige stuurbewegingen. Toen kwam er al zo'n "shit"-moment, kon cq. moest ik er nog voorbij, of zou dat te krap worden? Toen ik eenmaal bij die auto was waren we al bij het 600 meter bord en ik besloot er achter te blijven. Met 90 km/u (serieus, wat deed die gast met dat tempo op de snelweg

) richting afslag. Ik moest gelijk de snelweg terug, dus tweemaal links. Bij de tweede bocht moest ik wachten en ik reed iets te ver door, geen strakke bocht dus. Mijn eerste kleine foutje. De snelweg terug was makkelijk en even later moest ik uitvoegen en de stad in. Ik kreeg een stopopdracht en door de zenuwen pakte ik nog nèt even de stoeprand mee. Klein foutje nummer twee. We gingen verder en door de rust op de weg was er weinig boeiends om te melden. In een andere straat moest ik keren, zelf weten hoe. Ik kon een mooie draai maken en met goed kijken was ik zo weer op weg. Toen gingen we via een smalle drukke weg, die toevallig ook richting CBR ging, dus ik vroeg me al af of ik nu al klaar zou zijn. Na de drukke weg, die prima ging, kreeg ik inderdaad opdracht om terug te gaan naar het CBR. Ik stopte nog voor een tegemoetkomende auto toen ik af moest slaan. Ik kreeg te horen dat ik wat hem betreft er makkelijk voorlangs had gekund. Hij zei dat ik de parkeerplaats van het CBR op kon gaan en we klaar waren. Bij het uitstappen hoorde ik wat piepjes, maar ik sluit normaal de auto nooit af, dus ik negeerde het. De examinator vroeg mij "waar zouden die piepjes voor kunnen zijn?" en toen wist ik het: de lampen stonden nog aan. Die uitgedaan en we gingen weer naar binnen.
Omdat ik geen echt foute dingen had gedaan hoopte ik dat het feit dat de rit zo kort was positief was. Ik durfde nog niet te juigen, maar aan de tafel kreeg ik vrij snel te horen dat ik geslaagd was

! Ik ben al met al hooguit 25 minuten op de weg geweest. Het was erg rustig. Ik had wat kleine foutjes, maar ik reed prima, al zeg ik het zelf. Apart trouwens is dat je officieel minstens één bijzondere maneouvre met achteruit rijden moet doen, maar ik heb niet achteruit hoeven rijden! Ik kreeg aan tafel nog de opmerking bij de zelfbeoordeling dat hij mijn doorstroming iets minder vond. Maar ach, dat is ook maar een beetje een momentopname, op andere dagen kreeg ik ook wel eens te horen dat ik vaker moest wachten. En voila, twiFight was geslaagd.
Einde verslagje

Nadertijd heeft de instructeur me nog even afgezet. Ik heb wat mensen gesmst dat ik geslaagd was, overigens wist niemand dat ik examen had gister, maar dat heb ik het liefst. 's Middags naar me vriendin geweest en daar blijven slapen. Ik ben nu net thuis en ga straks mijn rijbewijs aanvragen. Niet met spoed hoor

.
He created a new world of rave in which he gave rebirth to elements of melody and positivity.
He named this world: Forbidden Paradise