Tsja, het is inderdaad alweer een tijdje geleden! 

 Een update dan maar met als hulpmiddel.. Foto's! 

 Met Dexter gaat het ietsjes minder, maar dat vertel ik op het eind wel eventjes!
Rond de periode van mijn laatste post hebben wij een bezoekje aan de Ikea gedaan.. flink wat aangeschaft wat natuurlijk allemaal nog in elkaar gezet moest worden, tot groot vermaak van de boefjes.
De voorraad-bakken voor het kattengrit zijn in ieder geval al goedgekeurd 

 Niet dat ze er veel mee te maken zullen hebben, want hij staat buiten hun domein 

![]()
Na het in elkaar zetten en het inrichten van onze Expedit-kast heeft ook deze de volledige goedkeuring van Dexter ontvangen. Tegenwoordig staat er een stevige stoffen doos in met mijn herinneringen (denk aan concertkaartjes, verjaardagskaarten, vliegtickets, etc). Dat vinden ze erg fijn om in te liggen, het geeft ook een soort hangmat-effect.
![]()
Wanneer het zonnetje lekker naar binnen schijnt, staat hun hangmatje in de spotlights. Dat betekent dus lekker in de warmte een dutje doen. Heerlijk ziet dat eruit, ik zou ook wel een kat willen zijn 

 En het geeft DeeDee extra mooie kleuren!
![]()
Als we thuiskomen van school, stage of de boodschappen worden we uitgebreid begroet. Wanneer de katten opgepakt worden voor knuffels, klimmen ze enthousiast naar de schouder en in sommige gevallen, gaan ze gewoon lekker op je hoofd liggen. 

 Verder kun je gewoon van alles nog doen met een kat op de schouder. Ze kijken heel geïnteresseerd mee naar wat je aan het doen bent en af en toe krijg je een kopje.
![]()
Ondertussen zijn ze natuurlijk extreem nieuwsgierig naar van alles en nog wat.. en natuurlijk zijn de krapste plekjes de leukste, ondanks dat wij proberen om deze zo veel mogelijk af te sluiten.. Maar ja, dan tikken ze weer wat weg en dan krijg je dit soort taferelen.. 

 Ja, hoe kom je daar nu weer weg!
![]()
![]()
Ook is onze Dexter heerlijk onbeschaamd. Hij neemt de mafste posities aan om zichzelf een flinke wasbeurt te geven. Deze houdingen neemt hij overaal aan. In het hangmatje, op de bank, midden op de vloer, op schoot of op het bed. Ziet er niet uit natuurlijk. En tsja, hij heeft ook zoiets van "..wat kijk je nou dan?"
![]()
![]()
Ook een leuke dag was de eerste dag van het jaar dat de verwarming aangezet wordt. Een flink geborrel in de buizen (niet goed ontlucht volgens mijn pa) klonk door het huis heen. Errug interessant! Een flinke tijd waren er dan ook alleen maar twee kattenkontjes zichtbaar terwijl de verwarming gevuld werd met het warme water.
![]()
Nadat de warmte er een beetje was ingetrokken deden de twee de ontdekking dat het toch best wel aangenaam warm was daar boven die verwarming met dat maffe geluid. Dexter lag, ondanks dat het maar net aan paste, heerlijk in de verwarming zelf, terwijl DeeDee toch wat hoger ging zitten, boven de opstijgende lucht bij de vensterbank.
![]()
Niet veel later verdween de rust in het huis.. vanaf de lekker warme verwarming vlogen ze naar het hoogste puntje van hun kattenflat, zichzelf zo groot mogelijk makend. Dat ziet er natuurlijk hi-la-risch uit en is een super foto moment!
![]()
![]()
Wat was nu precies de boosdoener? Mijn ouders kwamen die avond op visite en zouden blijven eten. Mijn moeder vond dat Brutus, hun hond, mee moest zodat er voor hem 'afsluiting' kon zijn. Hij zat namelijk nog met grote regelmaat bij mijn ouders op de oprit te wachten totdat ik eindelijk eens een keertje thuis zou komen. Op deze manier kon hij ruiken dat mijn geur aan het huis zat en dat ik mijn eigen plekje zou hebben.
Toch wel benieuwd waar Dexter en DeeDee zich druk om maakten? Nou vooruit dan maar, een fotootje van Brutus met de kattenflat.
![]()

 Nog een paar weekjes en ze zouden groter zijn dan Brutus. 
 
Uiteindelijk hebben we geprobeerd de beestjes Brutus te laten leren kennen. Heel voorzichtig ingepakt de katjes opgetild, genoeg ruimte gegeven om ze weg te laten rennen en voorzichtig naar de hond toe om te snuffelen. Dexter moest er weinig van hebben, er is wel wat gesnuffeld. Later is gebleken dat hij het dapperste was richting Brutus. Hij durfde op ongeveer een meter afstand te komen, heel nieuwsgierig dit beestje verkennend. DeeDee heeft de hond echter een paar keer op z'n kont geslagen toen we haar wat dichterbij zetten. Tot grote verontwaardiging van Brutus. Hij houdt -echt- van kittens. 

 Toen de kat van mijn ouders in 2003 een nestje had, heeft hij ook telkens de kittens bewaakt op het moment dat moeders even aan het eten/drinken/de bak was. Ook als de kittens begonnen te piepen destijds, rende hij er op af om te zien wat er aan de hand was. Echt een lief beest. Nadat mijn ouders weer naar huis zijn gegaan, het grote enge beest met zich meenemend, waren de beiden toch wel even op hun hoede. Voorzichtig alles afsnuffelen en zichzelf ervan verzekeren dat het niet meer terug zou komen. Toen werd het weer tijd voor de gekke fratsen en poses.
![]()
Maar het zijn nog steeds grote ondeugden.. je wordt er niet vrolijk van als je dit tegenkomt in de gang als je om 23:30 de kattenbak wilt gaan klaarmaken en naar bed wilt gaan..  

![]()
Die plant hadden we -expres- in het toilet neergezet omdat ze er telkens in zaten te wroeten.. maar ja, dat heeft geen zin als de WC deur niet helemaal dicht zit. De prut lag zelfs in het toilet zelf.. en we hebben gewoon NIETS gemerkt  
  
 Sorry onderbuurtjes, maar hiervoor heb ik toch maar even de stofzuiger gepakt (en dus meteen de katjes 'gestraft'. ze zijn er doodsbang voor, dus het stofzuigen zelf was genoeg  

 )
Niet heel veel later zat ik aan de eettafel wat te werken op mijn laptop. Zie ik ineens een rol ducktape, een hoed, een grote tas en nog een paar dingen van de kapstok in de gang afvliegen.. samen met, ik dacht, een waas van rood/zwart/wit. Bang dat er wat met DeeDee mankeerde, omdat ik dacht gezien te hebben dat de tas op haar viel, rende ik ernaartoe. Tas opgetild.. niets. Schoenenkast.. Niets. Slaapkamer gecontroleerd, ook geen DeeDee. Ze was niet de woonkamer ingeschoten, anders was ik haar tegengekomen. De WC misschien, die stond op een kier.. ook niet.
Toen ik terug wilde lopen met een heleboel vraagtekens boven mijn hoofd viel mijn oog hierop:
![]()
...Eigenlijk mag het niet, maar ik vond het toch te schattig om het niet op de foto te zetten.. En daarna heb ik haar verder opgevoed.
Verdere foto's heb ik eventjes niet (deze laatste was 2-3 weken geleden ongeveer).
Tsja, hoe gaat het nu verder met de katten. Zoals ik in het begin al zei: het gaat niet helemaal goed. Eerder in dit topic was aangegeven dat de katjes diarree hadden. DeeDee was al opgehouden, dat was weer lekker stevig, maar Dexter bleef er een beetje mee zitten. We hebben toen tabletjes gehad, die we ook aan DeeDee moesten voeren in het geval dat het een overdraagbare bacterie zou zijn. 3 dagen lang een half tabletje per kat per dag. De kuur netjes afgemaakt (de beesten even lekker voor de gek gehouden door de tabletjes boven een snoepje te leggen.. Ze zijn gek op de snoepjes, dus als ze de geur alleen maar ruiken worden ze gek. Dan houdt zo'n tabletje ze ook niet meer tegen 

)
De kuur -leek- te helpen, maar niet veel later kampte Dexter weer met diarree. Hij kwam gelukkig nog wel aan en dronk goed, dus dat viel wel mee. Uiteindelijk begon hij te miauwen voordat hij naar de bak moest en begon hij water te poepen.. 

 Direct de dierenarts gebeld. Zij wilde wel even een monster van zijn poepjes hebben. De eerste twee dagen kon -echt- niet, en ze gaf zelf aan dat zolang hij goed eet en drinkt en aankomt, het niet aankomt op een dag of 2, vrijdag was ook goed.
Afgelopen vrijdag hoorde ik hem 's morgens naar de bak gaan, dus snel met het schepje ernaast. Het was gelukkig een substantie in plaats van water, dus dat scheelde al wat, maar ik was niet op tijd om het eruit te halen voordat hij het ging begraven. Nog even bij de dierenarts geprobeerd, maar er zaten teveel korrels in om het goed te kunnen gebruiken. Ze merkte wel op dat het wel heel slijmerig was, dus echt niet goed. Ik moest de maandagochtend nog maar een monster brengen.
Zondags heb ik uiteindelijk op de loer gezeten met twee plastic zakjes binnen handbereik. Op het moment dat meneer begon te miauwen en de bak inging, ben ik erheen gesprint, kap omhoog. Meneer was nog aan het graven.. hij gaat in de houding zitten. Hoppa, plastic op het grit. Perfect gemikt. Dat plasticje met het monster erop in een ander plastic zakje. Dat met twee knopen dichtgeknoopt, omwikkeld in aluminum folie, wat in een tupperwarebakje ging. En dat tupperware bakje ging, voor de zekerheid, nog even in een diepvries-zakje en vervolgens in de koelkast. Tsja, of het moest de dag zelf (waar ik te weinig tijd door had wegens werk), of een dag van tevoren, ind e koelkast bewaard. Maar ik wil natuurlijk geen luchtjes hebben 

Dit monster is maandagochtend goedgekeurd door de DA, ze moest wel even lachen om de wijze waarop het was ingepakt. Het stonk ontzettend en zag er wederom niet goed uit (slijmerig). Die avond zou ze het opsturen en ik zou woensdag even kunnen bellen voor wat resultaten. Ook heb ik haar toen even gevraagd waarom hij wel aankomt, ondanks de diarree (aangezien je daarmee afvallen verwacht). Ze gaf aan dat het eruit zag als dikke-darm diarree, wat betekent dat de meeste voedingsstoffen al zijn binnengehaald door de dunne darm. Dat is opzich wel ietsjes beter (je moet toch het positieve even bekijken, vind ik!)
Woensdagavond heb ik dus even gebeld. Het enige waar ik iets van begreep was dat het geen parasieten waren. Ook andere tests waren negatief, maar de labrats hebben wel een bacterie gevonden, dus hebben ze wat op kweek gezet. Daarvoor kan ik a.s. vrijdagavond even voor bellen, hopende dat ze weten wat voor bacterie het is, aangezien ze dan weten welke behandeling moet volgen.
DeeDee is ondertussen aan het wisselen, zij is een erg lik-graag typetje en wil dan ook nog wel aan je vingers knabbelen. Gek is het dan om te merken dat er in plaats van 4 tandjes, maar 2 tandjes in je vinger zitten. 

 Ze is beide onderste hoektandjes kwijt. Knabbelen aan brokjes gaat nog wel goed, gelukkig.
Wat ze een paar weken geleden nog uithaalde met haar tandjes was voor mij best pijnlijk  

  Ik was haar een snoepje aan het geven, zo'n stokje. Mevrouw gaat enthousiast aan het smikkelen, duwt per ongeluk het stokje uit mijn vinger, heeft het niet in de gaten (mijn vingers roken er immers naar...) ...HAP.. -knap- (het geluid alsof een stevig glas van de hitte knapt)... Tand door mijn nagel heen.. Auuuuuuwwwwwwwwww....!!!!  

Ze zijn nu allebei wel steeds vaker extreem knuffelig. 's morgens op het moment dat de wekker afgaat staan er twee kopjes klaar voor de start om ons wakker te koppen en te likken en te knuffelen en verontwaardigd naar je te zitten kijken als je toch nog even op snooze klikt.  
  
 Maar goed, ik merk nu dat ik al weer veeeel te veel heb getypt  

  Succes met lezen en ik houd jullie op de hoogte van Dexter!