De kunst van het loslaten van je ex #118

Ik denk dat ik hier maar eens wat minder ga posten. Hoewel de topics me veel hebben geholpen met het verwerkingsproces (verhalen en reacties van anderen doen je realiseren dat je niet de enige bent die zoiets voelt en meemaakt) heb ik nu het idee dat ik niet te lang in m'n eigen misere moet blijven hangen en er dingen moeten veranderen in mijn leven om het weer een beetje leuk te maken. Mijn ex heeft een ander en hoewel ik het nog steeds kut vind moet ik het toch leren accepteren. Dat is dan wel het positieve van een relatiebreuk: je leert jezelf erg goed kennen en je weet gelijk wat je niet meer moet doen wanneer je weer verliefd wordt.

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2010 00:48 schreef goofy_goober het volgende:
Ik denk dat ik hier maar eens wat minder ga posten. Hoewel de topics me veel hebben geholpen met het verwerkingsproces (verhalen en reacties van anderen doen je realiseren dat je niet de enige bent die zoiets voelt en meemaakt) heb ik nu het idee dat ik niet te lang in m'n eigen misere moet blijven hangen en er dingen moeten veranderen in mijn leven om het weer een beetje leuk te maken. Mijn ex heeft een ander en hoewel ik het nog steeds kut vind moet ik het toch leren accepteren. Dat is dan wel het positieve van een relatiebreuk: je leert jezelf erg goed kennen en je weet gelijk wat je niet meer moet doen wanneer je weer verliefd wordt.

Ik vind het knap als je dit werkelijk weet te doen zoals je het schrijft. Ik zou dat niet kunnen!

Ik zal mezelf trouwens maar eerst even voorstellen (wel als kloon als dat goed is? Hij kan nl mee lezen op mn normale account.)

Ik ben een 27 jarige gozer en mijn relatie is laatst verbroken doordat mijn vriendin is vreemd gegaan met m'n beste maatje. Eerst moest ze m totaal niet en heb ik er op gepushed omdat ze nou eenmaal mn meissie was en hij mijn beste maatje maar ja dat ze elkaar ineens zo leuk gingen vinden was nou ook weer niet de bedoeling! Ik kan dat op de 1 of andere manier maar niet loslaten................ Iemand tips?

De standaard : Ga verder met je leven ed en zo iemand is je niet waard antwoorden ken ik inm wel.

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2010 02:29 schreef Kamelenzuiger het volgende:

[..]

Ik vind het knap als je dit werkelijk weet te doen zoals je het schrijft. Ik zou dat niet kunnen!

Ik zal mezelf trouwens maar eerst even voorstellen (wel als kloon als dat goed is? Hij kan nl mee lezen op mn normale account.)

Ik ben een 27 jarige gozer en mijn relatie is laatst verbroken doordat mijn vriendin is vreemd gegaan met m'n beste maatje. Eerst moest ze m totaal niet en heb ik er op gepushed omdat ze nou eenmaal mn meissie was en hij mijn beste maatje maar ja dat ze elkaar ineens zo leuk gingen vinden was nou ook weer niet de bedoeling! Ik kan dat op de 1 of andere manier maar niet loslaten................ Iemand tips?

De standaard : Ga verder met je leven ed en zo iemand is je niet waard antwoorden ken ik inm wel.

Tja das moeilijk. Ik heb bijna het zelfde mee gemaakt. Ik ben inm wel over haar (3 jaar relatie) heen. Ik ben ook over hem heen (22 jaar vriendschap) maar ik weet niet of ik ooit over de combinatie van die 2 heen kom. Ik vertrouw nl niemand meer. Ook al hebben ze nog het beste met me voor.

Pff, begin te dromen over mijn vriendin met die gast =/. Word wakker met een misselijk gevoel. Toch weer terug gevallen en toenadering gezocht. Vervelend ene moment ben ik heel strak van nee dit wil ik ook niet meer. Maar dit kan in 1 klap veranderen en dan voel ik me helemaal verrot en zoek ik toenadering. Ik wil haar toch wel terug... Ze zegt dat ze gewoon is vrij wil zijn aangezien ze vanaf haar 16e aan een gast vast zat en daarna ging ze zeg maar vreemd met mij. Vanaf haar 18e met mij ik zelf ben 1 jaar jonger dan haar. Ze zegt dat ze vrij wil zijn? Maar daarvoor had ze egt ontzettende angst om alleen te zijn.

Kut als je denkt dat je samen iets speciaals hebt en daarna blijkt het gewoon niks voor de ander te zijn.
Nu weer vol op afleiding vandaag. Geen pc en laat me telefoon lekker thuis kan ik ook niet in de verleiding komen.

quote:

Op donderdag 19 augustus 2010 20:16 schreef WeirdlyWired het volgende:

[..]

Hij gaat naar Portland en dan naar beneden. En dan na 90 dagen gaat ie 14 dagen naar Curaçao.
Komt het je nog steeds bekend voor?

nee

Is het normaal dat je na verloop van tijd gaat denken aan hoe je elkaar hebt ontmoet, je eerste telefoongesprek, de eerste echte date... eigenlijk alle goeie momenten voordat het gezeik begon?

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2010 11:58 schreef goofy_goober het volgende:
Is het normaal dat je na verloop van tijd gaat denken aan hoe je elkaar hebt ontmoet, je eerste telefoongesprek, de eerste echte date... eigenlijk alle goeie momenten voordat het gezeik begon?

Nou , nee , denk eerlijk dat je er te veel mee bezig ben, zoek even afleiding en nieuwe contacten en probeer zoals je gisteren zelf zei even uit het topic weg te blijven.
Ik denk namelijk dat het loslaten voor jou al gebeurd is , nu moet je even je niet meer richten op de verwerking maar even gewoon lekker verdergaan zonder haar en met nieuwe mensen nieuwe herinneringen maken.

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2010 09:14 schreef Fellows het volgende:
Pff, begin te dromen over mijn vriendin met die gast =/. Word wakker met een misselijk gevoel. Toch weer terug gevallen en toenadering gezocht. Vervelend ene moment ben ik heel strak van nee dit wil ik ook niet meer. Maar dit kan in 1 klap veranderen en dan voel ik me helemaal verrot en zoek ik toenadering. Ik wil haar toch wel terug... Ze zegt dat ze gewoon is vrij wil zijn aangezien ze vanaf haar 16e aan een gast vast zat en daarna ging ze zeg maar vreemd met mij. Vanaf haar 18e met mij ik zelf ben 1 jaar jonger dan haar. Ze zegt dat ze vrij wil zijn? Maar daarvoor had ze egt ontzettende angst om alleen te zijn.

Kut als je denkt dat je samen iets speciaals hebt en daarna blijkt het gewoon niks voor de ander te zijn.
Nu weer vol op afleiding vandaag. Geen pc en laat me telefoon lekker thuis kan ik ook niet in de verleiding komen.

Ik denk niet dat je meteen 'niks meer bent' voor haar, ze wilt alleen wat anders. En als ze echt zo angstig is om alleen te zijn, is de kans toch redelijk aanwezig dat ze een ander heeft. Ik zou me geld daar op inzetten in ieder geval. Klinkt allemaal kut, maar wel een goede reden om door te gaan met je leven. Als je jezelf voorhoudt om geen contact te houden, wees dan ook een man en doe het niet. Kijk hoe moeilijk je het voor jezelf maakt . Zij laat jou in de steek, tijd om hetzelfde te doen bij haar, negeer haar desnoods.

quote:

Op donderdag 19 augustus 2010 19:13 schreef makkie88 het volgende:

[..]

ja, t is inderdaad meer dat ik "iets" mis dan dat ik haar mis.

ik ben afgelope weken al lekker wezen stappen, sporten, gezellig doen. heb me er niet speciaal toe gezet om nieuwe contacteb te leggen, vind ik zelf ook weer zo despred, terwijl ik dat absoluut niet ben en zo niet wil over komen;)
en ben al afgelope weken mijn hyves wat meer aan het opfleuren en bijwerken

verder heb ik mijn twijfels bij een "rebound", strax kom ik in de benarde situatie van een rebound terecht, waardoor ik mijzelf nog meer pijn ga doen... wat absoluut niet mijn bedoeling is.. k kom uit een relatie van 2 jaar waarvoor ik ook 2 weken vrijgezel ben geweest en daarvoor ook een relatie van 2 jaar heb gehad.. k heb dus zeg maar nog zo'n 4 jaar relatie achter de rug.
Ik hoor van veel mensen dat ik misschien maar eerst even gewoon moet wennen aan het vrijgezel zijn. misschien kan ik er toch wel heel erg veel lol in vinden..

Ten eerste vind ik het erg goed dat je weer lekker de deur uitgaat, en geniet van het leven! Zo verwerk je alles wel makkelijker en sneller. Ik ben er ook van overtuigd dat je enorm veel lol kunt vinden in het vrijgezellen leven , alleen besef je je dat waarschijnlijk nog niet helemaal nog (zoals velen).

Als je zelf vind dat je geen nieuwe contacten moet leggen, moet je dat ook niet gaan doen. Je moet het eerst met jezelf eens zijn. Alhoewel ik 'wanhopig overkomen' een slechte reden vind om het niet te doen. Als je je goed verzorgd, vrolijk doet en zelfvertrouwen uitstraalt kom je al een heel eind, en kom je alles behalve wanhopig over.

Ik begrijp je angst voor een rebound heel goed, dus misschien toch wel verstandig om nog even te wachten totdat je helemaal over je ex heen bent, zo weet je ook zeker dat als je straks een ander meisje ontmoet het geen rebound is. Ga uit van je eigen gevoel.
Je weet zelf wat het beste voor je is.

Ik heb de laatste tijd (sinds ik weet dat mijn ex in feite al bezig was met een andere gozer achter mijn rug om en de laatste ruzie tussen ons expres heeft veroorzaakt, omdat ze wist dat ik al op mijn tandvlees liep. De hoer.) vrij veel moeite om rustig in slaap te komen. Vooral de gedachte dat zij gewoon verder gaat op die roze wolk terwijl ik keihard naar beneden ben gepleurd doet me geen goed. Volgens een MSN-vriendin schijnt Valeriaan goed te helpen tegen stress en slapeloosheid. Zijn er hier mensen die dat kunnen beamen, want dan rij ik na het werk gelijk langs de drogist. Ik voel me nu constant moe en mijn motivatie voor het ondernemen van dingen (sporten en werken) begint er onder te lijden.

[ Bericht 4% gewijzigd door goofy_goober op 20-08-2010 15:26:13 ]

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2010 15:20 schreef goofy_goober het volgende:
Ik heb de laatste tijd (sinds ik weet dat mijn ex in feite al bezig was met een andere gozer achter mijn rug om en de laatste ruzie tussen ons expres heeft veroorzaakt, omdat ze wist dat ik al op mijn tandvlees liep. De hoer.) vrij veel moeite om rustig in slaap te komen. Vooral de gedachte dat zij gewoon verder gaat op die roze wolk terwijl ik keihard naar beneden ben gepleurd doet me geen goed. Volgens een MSN-vriendin schijnt Valeriaan goed te helpen tegen stress en slapeloosheid. Zijn er hier mensen die dat kunnen beamen, want dan rij ik na het werk gelijk langs de drogist.

Valeriaan helpt prima, ik nam het altijd als ik examens had , waar ik altijd superzenuwachtig over was.

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2010 15:25 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Valeriaan helpt prima, ik nam het altijd als ik examens had , waar ik altijd superzenuwachtig over was.

Mooi, dan ga ik straks gelijk eens zo'n middeltje halen.

Valdispert Feel Good gehaald. Leek me wel toepasselijk aangezien ik me meer down dan up voel.

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2010 02:29 schreef Kamelenzuiger het volgende:

[..]

Ik vind het knap als je dit werkelijk weet te doen zoals je het schrijft. Ik zou dat niet kunnen!

Ik zal mezelf trouwens maar eerst even voorstellen (wel als kloon als dat goed is? Hij kan nl mee lezen op mn normale account.)

Ik ben een 27 jarige gozer en mijn relatie is laatst verbroken doordat mijn vriendin is vreemd gegaan met m'n beste maatje. Eerst moest ze m totaal niet en heb ik er op gepushed omdat ze nou eenmaal mn meissie was en hij mijn beste maatje maar ja dat ze elkaar ineens zo leuk gingen vinden was nou ook weer niet de bedoeling! Ik kan dat op de 1 of andere manier maar niet loslaten................ Iemand tips?

De standaard : Ga verder met je leven ed en zo iemand is je niet waard antwoorden ken ik inm wel.

Tja ik denk niet dat we veel tips voor je kunnen hebben, het is nu heel erg kut maar met de tijd zal dat minder worden en hoewel je het waarschijnlijk nu niet kan accepteren kun je dat misschien over een paar jaar wel.

Ik voel me eigenlijk best goed na 2 maanden. Weinig ups en downs meer en denk er nog vrij weinig aan. Af en toe denk ik natuurlijk nog wel aan haar, maar die gedachte vervliegt best snel omdat ik gewoon geen zin heb om er aan te denken.

Neem nog steeds geen contact op en ik houd dat ook nog zo, zodat ik niet een terugval krijg of iets dergelijks.

_{Ik denk dat het ook meespeelt dat ik ondertussen gewoon een hoop meiden heb versierd en een aantal one-night stands heb gehad. Kennelijk werkt dat voor mij, alhoewel ik de "vastigheid" en de "intieme" momenten af en toe wel mis, maar dat heeft niet per definitie met mijn ex als persoon te maken.}

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2010 20:10 schreef Maharbal het volgende:
Ik voel me eigenlijk best goed na 2 maanden. Weinig ups en downs meer en denk er nog vrij weinig aan. Af en toe denk ik natuurlijk nog wel aan haar, maar die gedachte vervliegt best snel omdat ik gewoon geen zin heb om er aan te denken.

Neem nog steeds geen contact op en ik houd dat ook nog zo, zodat ik niet een terugval krijg of iets dergelijks.

_{Ik denk dat het ook meespeelt dat ik ondertussen gewoon een hoop meiden heb versierd en een aantal one-night stands heb gehad. Kennelijk werkt dat voor mij, alhoewel ik de "vastigheid" en de "intieme" momenten af en toe wel mis, maar dat heeft niet per definitie met mijn ex als persoon te maken.}

Dat je dat laatste doorhebt is al een hele prestatie hoor.

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2010 20:16 schreef Rupsebeest het volgende:

[..]

Dat je dat laatste doorhebt is al een hele prestatie hoor.

Hoe bedoel je? Welk laatste?

Hebben jullie dat ook? Dat gevoel alsof je een arm of been hebt verloren? Dat heb ik heel erg. We hebben het 1,5 jaar gehad maar ik denk nog steeds dagelijks aan haar. Natuurlijk vooral de leuke dingen, maar ook tijdens ruzie's konden we altijd heel goed met elkaar praten...

Iedereen vond ons een goed stel, maar verder gaan op de manier zoals het was, zie ik niet zitten. En zij heeft ook niet gebeld van: hey ik mis je, heb nagedacht blabla...

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2010 21:15 schreef Godshand het volgende:
Hebben jullie dat ook? Dat gevoel alsof je een arm of been hebt verloren? Dat heb ik heel erg. We hebben het 1,5 jaar gehad maar ik denk nog steeds dagelijks aan haar. Natuurlijk vooral de leuke dingen, maar ook tijdens ruzie's konden we altijd heel goed met elkaar praten...

Iedereen vond ons een goed stel, maar verder gaan op de manier zoals het was, zie ik niet zitten. En zij heeft ook niet gebeld van: hey ik mis je, heb nagedacht blabla...

zucht.. hoop . Laat het toch varen jongen, je zegt zelf dat je het niet ziet zitten. Waarom zou je in godsnaam dan nog een telefoontje van haar willen krijgen? Als een relatie is verbroken komt het niet meer goed. Natuurlijk heb je uitzonderingen, maar de kans is ontzettend klein in ieder geval.

Maar goed, dat van die arm/been is voor mij compleet nieuw :p, ik heb me raar gevoeld sinds het uit is, maar nooit alsof ik een arm ben verloren.

Kon je goed praten met haar tijdens ruzies?
Ik had juist het probleem dat ik totaal niet met me ex kon praten tijdens ruzies (alleen maar schelden en schreeuwen )

quote:

Op vrijdag 20 augustus 2010 21:42 schreef MeanDutchy het volgende:

[..]

zucht.. hoop . Laat het toch varen jongen, je zegt zelf dat je het niet ziet zitten. Waarom zou je in godsnaam dan nog een telefoontje van haar willen krijgen? Als een relatie is verbroken komt het niet meer goed. Natuurlijk heb je uitzonderingen, maar de kans is ontzettend klein in ieder geval.

Maar goed, dat van die arm/been is voor mij compleet nieuw :p, ik heb me raar gevoeld sinds het uit is, maar nooit alsof ik een arm ben verloren.

Kon je goed praten met haar tijdens ruzies?
Ik had juist het probleem dat ik totaal niet met me ex kon praten tijdens ruzies (alleen maar schelden en schreeuwen )

niet tijdens ruzie

wel vlak erna..

De soap met mijn ex neemt nu al een behoorlijke tijd in beslag. Ik voel me er (godzijdank) niet meer verdrietig om. Maar ik word er zooooooooooooooo moe van.

We hebben zes jaar samengewoond. De afgelopen drie jaar heeft hij me twee keer uit huis gezet, omdat hij twijfelde. Hij twijfelde omdat hij me te laks vond met dingen regelen en omdat ik volgens hem niet genoeg werkte. Hier ben ik hem in tegemoet gekomen, en hebben we het nog een keer geprobeert. (Overigens wou hij het pas weer proberen nadat ik mijn leven weer een beetje oppakte en weer leuke dingen begon te doen. En de 2e x nadat hij zijn beste vriendin had geneukt, en daar zo'n spijt van had., want ik was toch echt alles voor hem..

Natuurlijk ging hij weer twijfelen, want volgens hem konden we niet met elkaar communiceren. (Wat inderdaad ook klopt, echter gaat het een beetje moeilijk als je met iemand praten wilt, en hij constant weigert.) De derde keer heb ik het zelf uitgemaakt, omdat ik flauw was van zijn getwijfel.

We zijn nog een tijdje close geweest, ondanks dat het uit was, maar op een gegeven moment had hij natuurlijk iemand anders ontmoet, en was ik weer overbodig. Totdat ik iemand anders ontmoette.. en dat was natuurlijk DRAMA. Dat trok hij niet, en nog steeds niet. Hij is met dat meisje op vakantie geweest, zien elkaar regelmatig, hebben praktisch iets.. Ik heb drie keer gedate met die gast, maar dat is wel zo'n ramp.

Toch zit ik er mee, omdat het me ontzettend veel ernergie kost. Ik weet dat ik zonder hem beter af ben, maar toch kan ik hem niet loslaten. Het is dat eeuwige spelletje van aantrekken en afstoten, en eeuwige discussies, elkaar niet begrijpen.

Hij komt altijd terug als het weer goed gaat met me. Hij is ook altijd het slachtoffer. De eerste keer toen het uit was : Meneer zet mij uit huis, gaat van het ene feestje naar het andere, lag met een andere scharrel in ons huis, op mijn bed tv te kijken. Ik zat op een klein zolderkamertje bij vrienden zwaar depressief te zijn, 11 kilo afgevallen en geen zelfrespect meer over, maar HIJ had het moeilijk.
Natuurlijk moest hij toen ook op vakantie (zonder mij) om zich ff beter te voelen. En ik moest hem ook absoluut niet lastig vallen op vakantie. (We waren net 2 wkn weer samen.)

Oh god, ik kan nog wel 1000-en dingen opnoemen. Maar ik kan het mezelf alleen maar kwalijk nemen dat ik het gepikt heb, en altijd een excuus zocht voor zijn gedrag. Tijdens onze relatie, krijg ik nauwelijks tot geen respect, als het uit is des te meer. Op mij werkte dat altijd verwarrend, omdat ik altijd de schuld bij mezelf zocht.

Wat ik mezelf nog het meeste afvraag, omdat ik goed voor mezelf op kan komen bij anderen. Ik me zo laat behandelen door hem, en hem zo veel elke keer vergeven heb.

Verstandelijk gezien weet ik dat ik heel hard weg moet rennen, en geloof me dat wil ik ook. Maar op een of andere manier, lukt me dat niet. Want of ik heb medelijden, of hij is zo lief dat ik de slechte dingen vergeet, of we komen elkaar wel weer tegen, of hij is de eerste die me iets stuurt op mijn verjaardag. Hij weet me altijd te bespelen. Ik weet alleen niet of hij het expres doet, of dat hij het zelf niet door heeft.

Toch heb ik een groot gedeelte zelfrespect weer teruggekregen sinds ik bij hem weg ben. Toen we samen waren zijn er zo ontzettend veel dingen gebeurt die absoluut niet tof waren, en die ik toen wel gepikt heb maar nu niet meer zo doen. Toch pik ik wel steeds minder, dus het gaat de goede kant op, duurt nog ff. Ik ben blij als ik eindelijk op dat punt kom dat ik ECHT kan zeggen, helemaal klaar met hem te zijn en zijn woorden en gedrag me niets meer doen.

Een heel wir war van gedoe door elkaar heen, maar moest het ff kwijt.

[ Bericht 11% gewijzigd door Naive op 20-08-2010 23:51:01 ]

Komt dit je bekend voor in je relatie(s)?

http://www.enotalone.com/article/4112.html

Zo moeilijk om los te laten als je iemand nog zo graag wilt... . Ze wil nu geen relatie zegt ze maar ze kan ook niet in de toekomst kijken. Ze camt en smst nog wel met die gast maar ze zegt dat ze zich niet aangetrokken voelt. En dat een meeting nooit zou gebeuren. Ze vind het belachelijk dat ik het kut vind dat ze met een andere gast cam ze zegt dat ze zichzelf toch wel mag laten zien(face) en dat dat gewoon kan en smse ook gewoon kan gewoon als vrienden ze kennen elkaar 3 weken en heb t gevoel dat ze mij nu al vergeten is.

Vreselijk slaap slecht eet slecht, ben misselijk, constant zo vreselijk zeurende gevoel in me buik.
Is het dan zo raar dat ik het lastig vind dat ze met een andere gast camt? Ze wil er nog 3 weken over na denken en noemt dat te toekomst om te kijken of ze nog een relatie wil. Ze wil zich nog niet binden maar houd wel ontzettend veel van me
Wil haar egt terug ondanks alles ... Gelukkig is me beltegoed op kan ik der tenminste niet smse .
Ga gewoon proberen niks van me te laten horen =/ tis zo moeilijk...

Na 1 a 2 maanden merk ik het volgende op:
Elke keer als ik haar zie, een bericht van haar lees of en foto van haar zie, dan vind ik het wel weer jammer dat het uit is gegaan. Ik denk ook dat je een goede intieme relatie niet zo snel kan vergeten. Je kunt het wel verwerken. Als je realistisch nadenkt over waarom het niet zou hebben gewerkt, dan gaat het verwerken makkelijker.

Thanx voor de link Goofy.

Herkenbaar stukje.