Huizenmarkt #65 Waar de Griekse zon in Nederland opkomt

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 11:32 schreef Bulletdodger het volgende:

Op een starterswoning in het lage segment schiet je er nooit tienduizenden euro's bij in. En wat is er mis met aflossen op je hypotheek of wat bijbetalen als je wilt verhuizen? Dat mensen dit niet verwachten op basis van resultaten in het verleden, tsjah daar kan ik ook niets aan veranderen, dat is gewoon even wennen

Ik ga ook geen winst maken op mijn huis bij verkoop, maar als ik de verwachte verlies deel door het aantal maanden wat ik er heb gewoond dan is het echt peanuts, want ik krijg meer per maand aan HRA

En als je een huis als potientieel winstobject ziet moet je er inderdaad niet aan beginnen. Wel als je er gewoon lekker in wilt wonen, en ja dat kost gewoon geld, en als je de HRA opzij zet als buffer tegen eventueel verlies is er niets aan de hand..

Ik kan me het financieel veroorloven om wat verlies te maken dus nee ik maak me niet zo druk

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 11:21 schreef Freak188 het volgende:
Zojuist gehoord: een collega heeft een appartement gekocht in een VINEX wijk in de regio Zaandam........ De betreffende appartementen stonden zolang leeg dat ze 25%!!!!! korting op de koopprijs kregen..........

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 11:47 schreef Bulletdodger het volgende:

[..]

oftwel de huizen waren sowieso 50% te duur.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 11:53 schreef Bulletdodger het volgende:
natuurlijk doe ik dat, dat doet toch iedereen? De situatie van een ander intereseert mij weinig, maar de meeste mensen hier verkneukelen zich graag over het (financieel) onheil van een ander.

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 11:59 schreef Freak188 het volgende:

Gozer, ik wilde alleen maar aangeven dat een daling van 25% dus aan de orde is. Tot nu toe is het gerommel in de marge met een paar procentjes, maar hier wordt even 25% van de prijs afgehaald met de Randstad als locatie... Dat schiet lekker op.

quote:

De euro zit in een crisis, verhoog de rente!

Al sinds de herfst van 2008 woedt een hevig debat over de rol van overheden in het aanjagen van de economie. Het is een mondiale discussie, die in fora als de G20, op opiniepagina’s en op blogs wordt gevoerd. Deze week organiseert de Financial Times op zijn opiniepagina the austerity debate, waarin de Britse economisch historicus Niall Ferguson bijvoorbeeld gisteren gehakt maakte van de hedendaagse Keynesianen: ‘Today’s Keynesians have learnt nothing’.

De laatste maanden richt zich het internationale debat ook op een andere cruciale speler in de kredietcrisis: de centrale banken. De centrale banken, niet het minst de Europese Centrale Bank (ECB), laten zich voorstaan op hun degelijkheid (zo niet saaiheid) en hun onafhankelijkheid. Geheel in de geest van de Bundesbank en De Nederlandsche Bank richt is één doelstelling overheersend: prijsstabiliteit.

Gemeten tegen die achtergrond zijn centrale bankiers tijdens de laatste tijd een ´flamboyant bunch´ geweest, merkt The Economist op in een commentaar deze week. Ze verlaagden de rente tot vrijwel nul, kochten staatsobligaties op en leenden tegen gunstige voorwaarden aan particuliere banken. Allemaal om de gevolgen van de krediet- en schuldencrisis te verzachten.

Maar met deze activistische houding van de centrale banken begon tevens de controverse. Na de aankondiging van de ECB op 9 mei dat zij staatsobligaties van mediterrane landen met begrotingsproblemen zou opkopen, verklaarde het Duitse lid van de bestuursraad van de ECB, Axel Weber, publiekelijk dat hij tegen dit besluit had gestemd (wat hem wel eens het duur kan komen te staan wat betreft zijn kandidatuur voor het ECB-voorzitterschap .

Ook de rentepolitiek van de centrale banken staat ter discussie. Dit is de vraag: moeten de rentestanden zo historisch laag blijven als ze zijn (hetgeen betekent: 1 procent voor de belangrijkste ECB-rente)?

Een rare vraag misschien, als je kijkt naar de inflatieverwachting. The Economist stelt die voor de eurozone op 1,5 procent voor 2010. Vorig jaar kende de eurozone nog een lichte deflatie van 0,1 procent. Deflatie blijft een risico, en de argumenten voor hogere rentetarieven is laag, stelt het Britse weekblad.

“In fact, inflation in 2011 will be lower than this year, the OECD and IMF agree. In most countries it will be well below 2%, a level thought to provide about the right buffer against deflation. And deflation, once entrenched, is fiercely difficult to dislodge, as Japan has found. Deflation remains easily the bigger risk.”

En toch zijn er wel degelijk voorstanders van een verhoging van de rentestand, zeker op de iets langere termijn. In een ander artikel bespreekt The Economist de bezwaren tegen lage rentestanden van onder meer de Bank for International Settlements (BIS, een orgaan waarin belangrijke centrale banken zitting hebben).

In een hoofdstuk van zijn jaarlijkse rapport dat eind juni verscheen, identificeert de BIS onder meer de volgende problemen met de permanente aanwezigheid van ‘goedkoop geld’.

* Lage rentestanden verstoren de economie, door sectoren die dat niet nodig hebben zeer te stimuleren, zoals de huizenmarkt.

* Lage rentestanden stimuleren het nemen van excessieve risico’s door investeerders

* Lage rentestanden stimuleren bedrijven en overheden tot het aangaan van te veel schuld op de korte termijn.

“Keeping interest rates very low comes at a cost – a cost that is growing with time”, concludeert het BIS-rapport.

Verregaander is een ander pleidooi van twee Italiaanse economen, voor permanent hogere rentestanden. Francesco Giavazzi (Bocconi Universiteit) en Alberto Giovannini (CEO Unifortune Asset Management) schrijven op de economensite VoxEU.org dat lage rentestanden een ‘val’ vormen.

Het moderne financiële systeem kenmerkt zich volgens de twee economen door regelmatige crises, waarin marktpartijen merken dat ze onvoldoende toegang hebben tot tegoeden om geld uit te betalen (liquiditeitscrises). De prijs van liquiditeit is tijdens deze crises hoog, maar dit wordt onvoldoende vertaald in de lage rentestanden van centrale banken, menen Giavazzi en Giovannini. Lage rentestanden stimuleren juist het aangaan van weer nieuwe risico’s door marktpartijen, die vervolgens weer nieuwe liquiditeitscrises veroorzaken:

“ Low rates induce excessive risk taking, which increases the probability of crises, which in turn, requires low interest rates to keep the financial system alive. The flaw behind all this is the failure of central banks to take account of the probability of financial crises when setting interest rates.”

En dus, zo concluderen de twee, moeten centrale banken het kerndoel van prijsstabiliteit uitbreiden met een andere doelstelling: het stimuleren van stabiliteit in het financiële systeem. Dat betekent hogere rentestanden dan je strikt nodig zou hebben voor het beteugelen van de inflatie.

“Since in the event of a crisis the price of liquidity goes up, central bankers should keep policy rates higher than those they would set with the sole objective of price stability. Such a deviation from simple inflation targeting would have the important effect of signalling to all financial market participants that liquidity is not as abundant as they perceive in normal times, but can dry out unexpectedly and dramatically. By charging the “true” price of liquidity (i.e. its shadow price), central banks will help dampen excessive risk taking.”

bron: NRC handelsblad

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 12:38 schreef Freak188 het volgende:
Als de makelaars denken dat ouderen hun huis voor een fortuin kunnen verkopen, kunnen ze ook een fortuin in een zeer ruim appartement steken....

quote:

Op donderdag 22 juli 2010 12:47 schreef Boris_Karloff het volgende:

Persoonlijk denk ik dat ze dan gewoon goede woningen gaan slopen. Alles om de schaarste in stand te houden.