Op internet is hier erg weinig informatie over te vinden, maar toch ben ik nieuwsgierig naar mensen met dezelfde ervaringen.
Mijn ouders zijn al overleden toen ik jong was en ik heb geen broers of zussen. In het dagelijks leven kan ik hier goed mee omgaan, toch ondervind ik er wel hinder van met name bij relaties.
Ik hou afstand omdat ik het moeilijk vind om me te hechten, echter indien ik me eenmaal aan iemand gehecht heb, kan ik moeilijk loslaten ook al weet ik dat dat beter is.
Moeite met verjaardagen, feestdagen. Je voelt je altijd het buitenbeentje, want iedereen is met familie, ook al ben je van harte welkom, het is niet JOUW familie.
Je staat overal alleen voor, en geen basis om op terug te vallen. Geen herinneringen ophalen over vroeger. Geen dingen weten over jezelf als kind. Enz.
Ik ben benieuwd hoe anderen hier mee omgaan.
quote:Ik heb dat ook (heb dan wel ouders), maar echt geen familie voor de rest. Aan de ene kant vind ik het kut, maarja gelukkig heb ik hele goede vrienden. Meer valt er toch niet van te maken. Ik kan geen ooms en tantes neven en nichten erbij toverenOp dinsdag 20 juli 2010 00:09 schreef Naive het volgende:
Moeite met verjaardagen, feestdagen. Je voelt je altijd het buitenbeentje, want iedereen is met familie, ook al ben je van harte welkom, het is niet JOUW familie.
Ik hoor ook vaak van; ja ik ga naar me neef dit en dat doen, of bbq bij oom huppeldepup. Die shit heb ik allemaal niet. Of familie-weekenden ofzo:P Mensen die met de hele familie weggaan. dat soort dingen. Mmaarja veel meer dan te accepteren valt er niet.
quote:Nee, dat klopt. Maar toch blijft het jammer. Eigenlijk weet je niet wat je mist, maar het voelt wel als een gemis. (Voor mij in ieder geval.)Op dinsdag 20 juli 2010 00:14 schreef ukga het volgende:
[..]
Ik heb dat ook (heb dan wel ouders), maar echt geen familie voor de rest. Aan de ene kant vind ik het kut, maarja gelukkig heb ik hele goede vrienden. Meer valt er toch niet van te maken. Ik kan geen ooms en tantes neven en nichten erbij toveren
Ik hoor ook vaak van; ja ik ga naar me neef dit en dat doen, of bbq bij oom huppeldepup. Die shit heb ik allemaal niet. Of familie-weekenden ofzo:P Mensen die met de hele familie weggaan. dat soort dingen. Mmaarja veel meer dan te accepteren valt er niet.
quote:Waarom meteen gooien met termen> Hallo?Op dinsdag 20 juli 2010 00:11 schreef PiRANiA het volgende:
Oef complex. Geen ervaring mee (gelukkig...)
Als het jou overkomt heb je ook meteen een complex?
Ts zorgen dat je veel vrienden krijgt en aangetrouwde familieleden!
quote:Complex is gewoon een woord hoorOp dinsdag 20 juli 2010 00:21 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
[..]
Waarom meteen gooien met termen> Hallo?
Als het jou overkomt heb je ook meteen een complex?
Ts zorgen dat je veel vrienden krijgt en aangetrouwde familieleden!
quote:Eh.. Hoe krijg ik aangetrouwde familieleden?Op dinsdag 20 juli 2010 00:21 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
[..]
Waarom meteen gooien met termen> Hallo?
Als het jou overkomt heb je ook meteen een complex?
Ts zorgen dat je veel vrienden krijgt en aangetrouwde familieleden!
Ik heb een grote vriendengroep, en daar ben ik ook ontzettend blij mee. (y)
quote:Ik zou het nog eens lezenOp dinsdag 20 juli 2010 00:21 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
[..]
Waarom meteen gooien met termen> Hallo?
Als het jou overkomt heb je ook meteen een complex?
Ts zorgen dat je veel vrienden krijgt en aangetrouwde familieleden!
@TS: heb je een vriendin?
Ik heb er geen ervaring mee, maar als je samen met iemand bent (lees: vriendin) dan zal de situatie enigszins gebalanceerd zijn. In je eentje is idd een gevoel van "alleen". Genoeg vrienden en mensen om je heen?
Ik zou de wereld die jij schets niet voor kunnen stellen, maar met een goed stel vrienden + leuke vriendin kan je ook een mooi leven hebben
quote:moet ik alles uitleggen? ZuchtOp dinsdag 20 juli 2010 00:25 schreef Naive het volgende:
[..]
Eh.. Hoe krijg ik aangetrouwde familieleden?
Ik heb een grote vriendengroep, en daar ben ik ook ontzettend blij mee. (y)
ga trouwen!!!!!!!!!!
quote:Ik heb geen vriendin.Op dinsdag 20 juli 2010 00:27 schreef mafkees01 het volgende:
[..]
Ik zou het nog eens lezen
@TS: heb je een vriendin?
Ik heb er geen ervaring mee, maar als je samen met iemand bent (lees: vriendin) dan zal de situatie enigszins gebalanceerd zijn. In je eentje is idd een gevoel van "alleen". Genoeg vrienden en mensen om je heen?
Ik zou de wereld die jij schets niet voor kunnen stellen, maar met een goed stel vrienden + leuke vriendin kan je ook een mooi leven hebben
Ik ben zelf een vrouw en val op mannen. Ik heb een lange relatie gehad, en ben nu enige maanden weer vrijgezel. Je hebt gelijk dat wanneer je in een relatie zit het inderdaad wat gebalanceerder is. Ook heb ik veel mensen om me heen, en een druk sociaal leven. Dat zit allemaal goed.
Maar je mist een stukje basis, die voor de meeste mensen van mijn leetijd redelijk vanzelfsprekend is. En dat is niet vervangbaar door vrienden of een relatie. Ik vraag me soms af hoe dat bij anderen zit die in een soortgelijke situatie zitten.
quote:Ik kan ook een hamster kopen. Misschien helpt dat wat.Op dinsdag 20 juli 2010 00:32 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
[..]
moet ik alles uitleggen? Zucht
ga trouwen!!!!!!!!!!
Maar ff ontopic, dit gaat er niet om of ik issues heb met hoe of wat. Ik ben juist benieuwd naar anderen.
Ik voel me prima, en goedbedoelde adviezen zijn lief hoor, maar dat was niet de intentie van dit topic.
quote:Ik zit redelijk in hetzelfde schuitje denk ik. Er mee omgaan... tja ik doe niks speciaals en heb het soms idd nogal kut :/ Vooral omdat je op dat soort momenten anderen er niet mee lastig wilt vallen o.i.d.
Aloha,
Op internet is hier erg weinig informatie over te vinden, maar toch ben ik nieuwsgierig naar mensen met dezelfde ervaringen.
Mijn ouders zijn al overleden toen ik jong was en ik heb geen broers of zussen. In het dagelijks leven kan ik hier goed mee omgaan, toch ondervind ik er wel hinder van met name bij relaties.
Ik hou afstand omdat ik het moeilijk vind om me te hechten, echter indien ik me eenmaal aan iemand gehecht heb, kan ik moeilijk loslaten ook al weet ik dat dat beter is.
Moeite met verjaardagen, feestdagen. Je voelt je altijd het buitenbeentje, want iedereen is met familie, ook al ben je van harte welkom, het is niet JOUW familie.
Je staat overal alleen voor, en geen basis om op terug te vallen. Geen herinneringen ophalen over vroeger. Geen dingen weten over jezelf als kind. Enz.
Ik ben benieuwd hoe anderen hier mee omgaan.
quote:Ik herken het wel wat je beschrijft. Ouders houden bijna altijd onvoorwaardelijk van hun kind. Dat heb ik wel gemist, dat je terug kunt vallen op mensen die gewoon sowieso van je houden. Ik heb wel mensen om me heen, maar daarbij is dat toch anders. En ik ben zelf niet zo'n familie- of hechte- vrienden- mens. Vind het leuk om met mensen te spreken, maar heb geen behoefte om elke dag dezelfde mensen te spreken. Sommige vriendinnen vinden dat dan weer lastig.Op dinsdag 20 juli 2010 00:33 schreef Naive het volgende:
Maar je mist een stukje basis, die voor de meeste mensen van mijn leetijd redelijk vanzelfsprekend is. En dat is niet vervangbaar door vrienden of een relatie. Ik vraag me soms af hoe dat bij anderen zit die in een soortgelijke situatie zitten.
Aan de andere kant denk ik ook dat het positieve gevolgen heeft voor mij. Zo heb ik er heel veel vertrouwen in dat ik mezelf wel kan redden, ten alle tijden. Iemand zei laatst ook tegen me dat ik heel erg nuchter ben en zelfstandig.
Dus, aan de ene kant heb ik wel dingen gemist, maar aan de andere kant vind ik het ook wel prima hoe het nu is.
quote:Wat ik dan niet begrijp: TS verloor haar vader toen ze vier was, en haar moeder op haar twintigste? Dan heb je toch een jeugd gehad met je moeder? En derhalve herinneringen?Geen herinneringen ophalen over vroeger. Geen dingen weten over jezelf als kind. Enz.
Hoe dan ook: Tel je zegeningen TS. Als je niet een basis hebt in de vorm van ouders, waarom dan niet een basis in de vorm van goede vrienden?
quote:Maar niemand om die herinneringen mee op te halen. Niemand om ze mee te delen.Op dinsdag 20 juli 2010 11:13 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Wat ik dan niet begrijp: TS verloor haar vader toen ze vier was, en haar moeder op haar twintigste? Dan heb je toch een jeugd gehad met je moeder? En derhalve herinneringen?
quote:beeeuh van dat soort opmerkingen kan ik altijd en beetje boos worden ;/
[..]
Wat ik dan niet begrijp: TS verloor haar vader toen ze vier was, en haar moeder op haar twintigste? Dan heb je toch een jeugd gehad met je moeder? En derhalve herinneringen?
Hoe dan ook: Tel je zegeningen TS. Als je niet een basis hebt in de vorm van ouders, waarom dan niet een basis in de vorm van goede vrienden?
quote:Ja ok, op die manier. lezen valt af en toe niet meeOp dinsdag 20 juli 2010 11:19 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Maar niemand om die herinneringen mee op te halen. Niemand om ze mee te delen.
quote:Het was maar een vraag... Ying yang...Op dinsdag 20 juli 2010 11:49 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
beeeuh van dat soort opmerkingen kan ik altijd en beetje boos worden ;/
quote:"ow je ouders zijn dood? Nou ja meid heh, het zonnetje schijnt, je hebt vrienden, tel je zegeningen!"Op dinsdag 20 juli 2010 11:58 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Ja ok, op die manier. lezen valt af en toe niet mee
[..]
Het was maar een vraag... Ying yang...
verschrikkelijk. Gelukkig nooit live tegen me gezegd
quote:Zo bedoelde ik dat niet. Ik merk aan haar posts dat ze zichzelf nogal aan het kwellen is door het ontberen van ouders. Misschien is het een dipje, misschien is het de kijk op het leven. Ik probeer alleen maar wat positiviteit in te brengen.Op dinsdag 20 juli 2010 12:03 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
"ow je ouders zijn dood? Nou ja meid heh, het zonnetje schijnt, je hebt vrienden, tel je zegeningen!"
verschrikkelijk. Gelukkig nooit live tegen me gezegd
leg ik het in godsnaam uit..
quote:Ik begrijp dat het goed bedoeld is, maar ik vermeld ook even dat dat soort goedbedoelde relativerende opmerkingen niet altijd even goed aankomen. Sommige dingen wil je namelijk niet relativeren.Op dinsdag 20 juli 2010 12:13 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Zo bedoelde ik dat niet. Ik merk aan haar posts dat ze zichzelf nogal aan het kwellen is door het ontberen van ouders. Misschien is het een dipje, misschien is het de kijk op het leven. Ik probeer alleen maar wat positiviteit in te brengen.
leg ik het in godsnaam uit..
ik ken (gelukkig) weinig lotgenoten, maar de mensen die ik ken in vergelijkbare situaties worden alles behalve vrolijker van dat soort opmerkingen, ook al zijn de intenties van de spreker goed.
quote:Je bent in de war met Harry.Op dinsdag 20 juli 2010 17:05 schreef Keep_Walking het volgende:
Gelukkig dat het goed met jouw is afgelopen, met Tom Riddle ging het helaas slecht.
Tom vermoordde zijn eigen vader en grootouders.
quote:En daarna is het nooit meer goed gekomen met hem.Op dinsdag 20 juli 2010 17:07 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Je bent in de war met Harry.
Tom vermoordde zijn eigen vader en grootouders.
Maar met Harry wel. Hmmmm...
quote:Leven jouw ouders nog wel of niet meer?
Ik denk dat het wel goed is om zoals zwaaibaai positief te zijn. Denk niet dat hij het zo relativerend bedoeld zelfs. TS vraagt hoe mensen ermee omgaan en ik probeer het ook van de 'positieve' kant te bekijken. Ja, het is klote aan de ene kant, maar aan de andere kant is het ook een stuk levenservaring. Dan is het volgens mij beter om je op de positieve dingen te richten. Vriendschappen die je opgebouwd hebt, sterke punten die je ontwikkeld hebt, etc.
het is helemaal niet klote "aan de ene kant"
Het is gewoon klote punt
Wat moet je nou met die levenservaring, serieus?
Ik zou willen dat ik die levenservaring nooit had gehad.
Ik kan echt helemaal geen "aan de andere positieve kant" vinden in het vroegtijdig sterven van ouders. En daarom raak ik pissig van dat soort uitspraken.
Ga jij me nou vertellen dat ik me moet focussen op de positieve kant van het sterven van mijn moeder en alles wat ik er van heb geleerd? Kom op zeg doe ff normaal
[ Bericht 10% gewijzigd door oompaloompa op 20-07-2010 18:08:54 ]
Zoals jij het nu ziet bedoelde ik het niet. Jouw recht om er boos om te worden, maar mijn recht om er ook iets 'positiefs' uit te halen. Let ook even op de aanhalingstekens die ik de hele tijd post. Tjees.
[ Bericht 6% gewijzigd door Soempie op 20-07-2010 18:32:38 ]
quote:Gewoon, op de positieve dingen die je meeneemt in je leven erna. En ik doe normaal. Jij bent degene die flipt om niks.Op dinsdag 20 juli 2010 17:58 schreef oompaloompa het volgende:
Ga jij me nou vertellen dat ik me moet focussen op de positieve kant van het sterven van mijn moeder en alles wat ik er van heb geleerd? Kom op zeg doe ff normaal
quote:Voor jou is dat zo, maar ik had relativerende opmerkingen erg fijn gevonden. Ik werd ziek van al dat:'Oh, wat erg, ik weet niet wat ik moet zeggen..' Dus, dat jij dit niet kan waarderen hoeft niet te betekenen dat dat bij iedereen zo is. Iedereen heeft een ander rouwproces, daar kan jij niet over oordelen.Op dinsdag 20 juli 2010 12:36 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Ik begrijp dat het goed bedoeld is, maar ik vermeld ook even dat dat soort goedbedoelde relativerende opmerkingen niet altijd even goed aankomen. Sommige dingen wil je namelijk niet relativeren.
ik ken (gelukkig) weinig lotgenoten, maar de mensen die ik ken in vergelijkbare situaties worden alles behalve vrolijker van dat soort opmerkingen, ook al zijn de intenties van de spreker goed.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lotteh op 20-07-2010 18:33:08 ]
quote:Wat mij betreft zeer herkenbaar. Vooral het missen van een familie en het niet meer hebben van een basis om op terug te vallen. Uiteindelijk zijn vrienden geen familie. Kortgeleden is mijn opa overleden. Mijn ouders zijn jaren geleden al overleden en dat maakt mij ineens de oudste generatie van de 'familie' .Op dinsdag 20 juli 2010 00:09 schreef Naive het volgende:
Aloha,
Op internet is hier erg weinig informatie over te vinden, maar toch ben ik nieuwsgierig naar mensen met dezelfde ervaringen.
Mijn ouders zijn al overleden toen ik jong was en ik heb geen broers of zussen. In het dagelijks leven kan ik hier goed mee omgaan, toch ondervind ik er wel hinder van met name bij relaties.
Ik hou afstand omdat ik het moeilijk vind om me te hechten, echter indien ik me eenmaal aan iemand gehecht heb, kan ik moeilijk loslaten ook al weet ik dat dat beter is.
Moeite met verjaardagen, feestdagen. Je voelt je altijd het buitenbeentje, want iedereen is met familie, ook al ben je van harte welkom, het is niet JOUW familie.
Je staat overal alleen voor, en geen basis om op terug te vallen. Geen herinneringen ophalen over vroeger. Geen dingen weten over jezelf als kind. Enz.
Ik ben benieuwd hoe anderen hier mee omgaan.
dat voelt raar.
quote:Helemaal niet mee eens. Die basis hoef je niet te halen uit aanwezige (levende..) ouders, de basis die jij vindt nodig te hebben kun je uit álles halen, met name uit jezelf. Je ouders zijn dood en dat is heel erg, het is heel pijnlijk, maar het is zoals het is. Klaar. De wetenschap dat het leven zo verdomde vergankelijk is maakt dat ik keihard wil genieten van alles, niets wil missen, in alles het beste uit mezelf wil halen, wil léven als ware het mijn laatste dag. En dat lukt niet altijd, want life sucks en mensen zijn soms heul stom enzo, maar ik zou wel gek zijn als ik mezelf bij voorbaat al alles ontneem omdat ik "toch een stukje basis mis". En dat houdt niet in dat je nooit verdrietig mag zijn, absoluut niet, maar in hoeverre de afwezigheid van hen jouw leven bepaalt heb je voor een (groot) deel zelf in de hand.Op dinsdag 20 juli 2010 00:33 schreef Naive het volgende:
[..]
Maar je mist een stukje basis, die voor de meeste mensen van mijn leetijd redelijk vanzelfsprekend is. En dat is niet vervangbaar door vrienden of een relatie. Ik vraag me soms af hoe dat bij anderen zit die in een soortgelijke situatie zitten.
quote:Precies. Maar zij wordt pissig van mensen die positief erin gaan staan.Op dinsdag 20 juli 2010 18:27 schreef Lotteh het volgende:
[..]
Voor jou is dat zo, maar ik had relativerende opmerkingen erg fijn gevonden. Ik werd ziek van al dat:'Oh, wat erg, ik weet niet wat ik moet zeggen..' Dus, dat jij dit niet kan waarderen hoeft niet te betekenen dat dat bij iedereen zo is. Iedereen heeft een ander rouwproces, daar kan jij niet over oordelen.
Naja, dan leeft zij toch lekker met d'r eigen negativiteit verder. Kan ik wel raden wie een gelukkiger leven leidt.
quote:Dat ligt toch helemaal aan de situatie? Je kunt bij zoiets niet alles over 1 kam scheren. De 1 verliest z'n oudes vroeg en zonder veel herinnering, de ander bij volle bewust zijn. De 1 verliest z'n ouders door een lang/zwaar proces, de ander niet.Op dinsdag 20 juli 2010 17:58 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Leven jouw ouders nog wel of niet meer?
het is helemaal niet klote "aan de ene kant"
Het is gewoon klote punt
Wat moet je nou met die levenservaring, serieus?
Ik zou willen dat ik die levenservaring nooit had gehad.
Ik kan echt helemaal geen "aan de andere positieve kant" vinden in het vroegtijdig sterven van ouders. En daarom raak ik pissig van dat soort uitspraken.
Ga jij me nou vertellen dat ik me moet focussen op de positieve kant van het sterven van mijn moeder en alles wat ik er van heb geleerd? Kom op zeg doe ff normaal
En zelfs dan is iedereen anders en reageert iedereen anders.
Jij reageert nu op een manier waaruit blijkt dat mensen zich moeten schamen als ze zich niet permanent kut voelen om het verlies van hun ouders. Dat vindt je wel "normaal"?
Men hoeft echt niet alles te verpositiveren...maar ook niet alles moet gelijk maar deprimerend voor de rest van je leven zijn.
quote:Ik word helemaal niet pissig van mensen die er positief in gaan staan
[..]
Precies. Maar zij wordt pissig van mensen die positief erin gaan staan.
Naja, dan leeft zij toch lekker met d'r eigen negativiteit verder. Kan ik wel raden wie een gelukkiger leven leidt.
Ik word pissig van mensen die mij vertellen dat ik ook naar de positieve kanten van de gebeurtenis moet kijken. Beetje laf overigens om zo´n natrap te geven in een topic met zulks lading.
quote:sorry was idd een beetje boos
Mijn ouders zijn er niet meer nee. En ja, ik vind dat ik er veel door geleerd heb. Er zijn door de hele situatie ook mensen in m'n leven gekomen die ik anders niet gekend had. En, natuurlijk is het klote.
Zoals jij het nu ziet bedoelde ik het niet. Jouw recht om er boos om te worden, maar mijn recht om er ook iets 'positiefs' uit te halen. Let ook even op de aanhalingstekens die ik de hele tijd post. Tjees.
Het gaat ook niet om er persoonlijk iets positiefs uit te halen, maar meer dat andere buitenstaanders je gaan vertellen dat je er iets positiefs uit moet halen of zo (legt moeilijk uit). Het hele "elke negatieve gebeurtenis heeft ook iets positiefs want je leert er wat van" kan ik gewoon erg weinig mee.
quote:Ja klopt dat ik vanuit mezelf spreek. Postte het ook voornamelijk omdat ik gewoon weet dat dat soort opmerkingen vaak in verkeerde aarde kunnen vallen, ik claim niet voor iedereen en in elke situatie of zo
[..]
Voor jou is dat zo, maar ik had relativerende opmerkingen erg fijn gevonden. Ik werd ziek van al dat:'Oh, wat erg, ik weet niet wat ik moet zeggen..' Dus, dat jij dit niet kan waarderen hoeft niet te betekenen dat dat bij iedereen zo is. Iedereen heeft een ander rouwproces, daar kan jij niet over oordelen.
quote:zoiets werkt voor mij veel beter. Het biedt een positieve kijk, maar legt tegelijkertijd je niet op wat je zou moeten doen of voelen en maakt tegelijkertijd de gebeurtenis niet "minder waard". In andere woorden het relativeert wel je leven maar niet het verdriet of zo (beuh wat is het moeilijk die gedachten duidelijk op te schrijven).
[..]
Helemaal niet mee eens. Die basis hoef je niet te halen uit aanwezige (levende..) ouders, de basis die jij vindt nodig te hebben kun je uit álles halen, met name uit jezelf. Je ouders zijn dood en dat is heel erg, het is heel pijnlijk, maar het is zoals het is. Klaar. De wetenschap dat het leven zo verdomde vergankelijk is maakt dat ik keihard wil genieten van alles, niets wil missen, in alles het beste uit mezelf wil halen, wil léven als ware het mijn laatste dag. En dat lukt niet altijd, want life sucks en mensen zijn soms heul stom enzo, maar ik zou wel gek zijn als ik mezelf bij voorbaat al alles ontneem omdat ik "toch een stukje basis mis". En dat houdt niet in dat je nooit verdrietig mag zijn, absoluut niet, maar in hoeverre de afwezigheid van hen jouw leven bepaalt heb je voor een (groot) deel zelf in de hand.
tldr
Ik persoonlijk vind het heel vervelend wanneer mensen goedbedoelde adviezen geven over wat ik zou moeten doen of voelen, en heb veel meer troost ervaren (een ervaar nog steeds) uit gesprekken waarin ik alles gewoon kut mocht vinden en naar de toekomst kon kijken.
Dit is wel mijn eigen ervaring en geldt vast niet voor iedereen
quote:Nee dat was zeker niet mijn bedoeling, maar kan idd zo over gekomen zijn.
[..]
Dat ligt toch helemaal aan de situatie? Je kunt bij zoiets niet alles over 1 kam scheren. De 1 verliest z'n oudes vroeg en zonder veel herinnering, de ander bij volle bewust zijn. De 1 verliest z'n ouders door een lang/zwaar proces, de ander niet.
En zelfs dan is iedereen anders en reageert iedereen anders.
Jij reageert nu op een manier waaruit blijkt dat mensen zich moeten schamen als ze zich niet permanent kut voelen om het verlies van hun ouders. Dat vindt je wel "normaal"?
Men hoeft echt niet alles te verpositiveren...maar ook niet alles moet gelijk maar deprimerend voor de rest van je leven zijn.
Zoals ik hierboven ook al postte een frisse blik naar de toekomst zie ik zeker als iets positiefs. Troost van vrienden en familie geldt hetzelfde voor. Zon post van Lilly-Ella bv. biedt mij troost.
Ik vind het alleen heel erg vervelend wanneer mensen (goed bedoeld) gaan zeggen hoe je het moet zien en verwerken, omdat ze daarmee vaak (onbedoeld) het doodgaan van die persoon relativeren, en i.p.v. meer ruimte juist minder ruimte tot verwerking scheppen.
quote:Ik begrijp helemaal deze opmerking niet? Natrap? Laf?Op dinsdag 20 juli 2010 18:51 schreef oompaloompa het volgende:
Beetje laf overigens om zo´n natrap te geven in een topic met zulks lading.
Zo is het helemaal niet bedoeld.quote:Ik heb nog steeds mijn beide ouders, een zusje en een broertje, maar toevalligerwijs ook dezelfde problemen.
Aloha,
Op internet is hier erg weinig informatie over te vinden, maar toch ben ik nieuwsgierig naar mensen met dezelfde ervaringen.
Mijn ouders zijn al overleden toen ik jong was en ik heb geen broers of zussen. In het dagelijks leven kan ik hier goed mee omgaan, toch ondervind ik er wel hinder van met name bij relaties.
Ik hou afstand omdat ik het moeilijk vind om me te hechten, echter indien ik me eenmaal aan iemand gehecht heb, kan ik moeilijk loslaten ook al weet ik dat dat beter is.
Moeite met verjaardagen, feestdagen. Je voelt je altijd het buitenbeentje, want iedereen is met familie, ook al ben je van harte welkom, het is niet JOUW familie.
Je staat overal alleen voor, en geen basis om op terug te vallen. Geen herinneringen ophalen over vroeger. Geen dingen weten over jezelf als kind. Enz.
Ik ben benieuwd hoe anderen hier mee omgaan.
Daarnaast heb ik ook meermaals heel wat vrienden kwijtgeraakt, vooral op de middelbare school.
quote:was bedoeld voor VeerEli, god ik ben wel lekker duidelijk vandaag
[..]
Ik begrijp helemaal deze opmerking niet? Natrap? Laf?
met jou probeer ik het juist goed te maken en mn verontschuldigingen aan te bieden voor mn reactie
quote:Ik geloof dat mensen vooral aandragen hoe je het kunt zien en in dit geval vroeg TS daar zelfs om. Niemand hier legt jou op hoe je het moet zien. Ik snap dat er minder ruimte wordt geboden voor verwerking als men zegt: kijk naar de positieve dingen in je leven. Maar aan de andere kant, misschien wel goed als dat ook gezegd wordt door iemand. Dan kan dat verwerken vast ook nog bij iemand anders.Op dinsdag 20 juli 2010 18:54 schreef oompaloompa het volgende:
Ik vind het alleen heel erg vervelend wanneer mensen (goed bedoeld) gaan zeggen hoe je het moet zien en verwerken, omdat ze daarmee vaak (onbedoeld) het doodgaan van die persoon relativeren, en i.p.v. meer ruimte juist minder ruimte tot verwerking scheppen.
quote:Ja dat ben ik ook met je eens, voor mij voelt "kijk naar de positieve dingen in je leven" ook niet echt naar of zo. Het is echt "Kijk naar de positieve kanten van het sterven van die persoon" waar ik boos om wordt. Omdat het zowel een beetje overkomt / aangeeft dat je niet gewoon boos mag zijn, en tegelijkertijd ook nog impliceert dat dat sterfgeval zelf ook deels positief is o.i.d.
[..]
Ik geloof dat mensen vooral aandragen hoe je het kunt zien en in dit geval vroeg TS daar zelfs om. Niemand hier legt jou op hoe je het moet zien. Ik snap dat er minder ruimte wordt geboden voor verwerking als men zegt: kijk naar de positieve dingen in je leven. Maar aan de andere kant, misschien wel goed als dat ook gezegd wordt door iemand. Dan kan dat verwerken vast ook nog bij iemand anders.
Voor mij werkt:
ja das extreem kut, nu kijken hoe je het een plaats geeft voor je toekomst
beter dan:
Ja maar vergeet niet dat er ook positieve kanten aan zitten zoals wat je er van leert
quote:SlijmOp dinsdag 20 juli 2010 19:06 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
was bedoeld voor VeerEli, god ik ben wel lekker duidelijk vandaag
met jou probeer ik het juist goed te maken en mn verontschuldigingen aan te bieden voor mn reactie
.Ik geef helemaal geen natrap. Niemand verteld jou wat je MOET doen? Hoe kom je daarbij.
Je moet doen wat je zelf wil. Als jij er niet positief in wil staan, moet je dat vooral niet doen.
Ik denk alleen dat iemand die er positief mee om gaat, er meer van weet te maken als iemand die er negatief blijft in staan.
En met ergens positief instaan houdt dat natuurlijk niet in dat je positieve kanten van de dood van je ouders moet gaan bekijken of zoeken. Want die zijn er inderdaad niet. Maar het is gewoon zo dat ellendige dingen in je leven je wijzer maken, sterker maken. En dat is toch al een positief punt, ook al zou iedereen in zo'n geval liever minder wijs en minder sterk zijn.
Maar het irriteerde me nogal hoe jij je aangevallen voelde en op andere mensen hier reageerde, terwijl ik het meer met hun woorden eens was dan met de jouwe.
quote:Kijk zo had je kunnen reageren en dan zou je inhoudelijk dingen aangekaart hebben. Je hebt gelijk dat ik overtrokken reageerde en dat heb ik ook ruiterlijk toegegeven aan de mensen die het aankaartten, maar:
[..]
Slijm
Ik geef helemaal geen natrap. Niemand verteld jou wat je MOET doen? Hoe kom je daarbij.
Je moet doen wat je zelf wil. Als jij er niet positief in wil staan, moet je dat vooral niet doen.
Ik denk alleen dat iemand die er positief mee om gaat, er meer van weet te maken als iemand die er negatief blijft in staan.
En met ergens positief instaan houdt dat natuurlijk niet in dat je positieve kanten van de dood van je ouders moet gaan bekijken of zoeken. Want die zijn er inderdaad niet. Maar het is gewoon zo dat ellendige dingen in je leven je wijzer maken, sterker maken. En dat is toch al een positief punt, ook al zou iedereen in zo'n geval liever minder wijs en minder sterk zijn.
Maar het irriteerde me nogal hoe jij je aangevallen voelde en op andere mensen hier reageerde, terwijl ik het meer met hun woorden eens was dan met de jouwe.
quote:Dat vind ik een laffe opmerking ja.
[..]
Precies. Maar zij wordt pissig van mensen die positief erin gaan staan.
Naja, dan leeft zij toch lekker met d'r eigen negativiteit verder. Kan ik wel raden wie een gelukkiger leven leidt.
Overigens is het helemaal niet zo dat mensen relatief sterker en wijzer uit ellendige gebeurtenissen komen dan uit positieve gebeurtenissen, dat kan alle kanten op gaan
quote:Dan zou je beter moeten lezen dan wat je nu doet.Op dinsdag 20 juli 2010 19:12 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Ja dat ben ik ook met je eens, voor mij voelt "kijk naar de positieve dingen in je leven" ook niet echt naar of zo. Het is echt "Kijk naar de positieve kanten van het sterven van die persoon" waar ik boos om wordt. Omdat het zowel een beetje overkomt / aangeeft dat je niet gewoon boos mag zijn, en tegelijkertijd ook nog impliceert dat dat sterfgeval zelf ook deels positief is o.i.d.
quote:En dat eerste is wat ik bedoel. En dat stond er. Met zegeningen bedoel ik namelijk niet dat je moet leren van de situatie, dat doe je namelijk toch wel. Dat je zo verzuurt en opgefokt reageert is je goed recht. Maar niet iedereen staat zo in het leven. En dat is wat de TS in mijn ogen probeert te zoeken: ondanks de hele bak ellende toch de positieve dingen in zien. Een sterfgeval is niet iets positiefs.Voor mij werkt:
ja das extreem kut, nu kijken hoe je het een plaats geeft voor je toekomst
beter dan:
Ja maar vergeet niet dat er ook positieve kanten aan zitten zoals wat je er van leert
En daarmee bedoelde ik: aan de andere kant gaat het leven gewoon door én neem je een ervaring mee. Dat laatste kan dan weer positief uitpakken, zoals ik het zelf zie. Ik ben zelfstandig, heb mensen beter leren kennen en weet dat ik ook in een ongelooflijke rottijd er wel kom. En natuurlijk wil je die ervaring niet, maar het is nu eenmaal zo en dan moet je toch verder en dan denk ik: maak er gewoon het beste van.
Ik bedoelde dus niet: het is klote dat je ouders dood zijn, maar aan de andere kant is het ook positief dat ze er niet meer zijn.
quote:\Op dinsdag 20 juli 2010 19:18 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Kijk zo had je kunnen reageren en dan zou je inhoudelijk dingen aangekaart hebben. Je hebt gelijk dat ik overtrokken reageerde en dat heb ik ook ruiterlijk toegegeven aan de mensen die het aankaartten, maar:
[..]
Dat vind ik een laffe opmerking ja.
Overigens is het helemaal niet zo dat mensen relatief sterker en wijzer uit ellendige gebeurtenissen komen dan uit positieve gebeurtenissen, dat kan alle kanten op gaan
Mag jij een laffe opmerking vinden. Ik zie niet in wat er laf aan is.
Gezien hoe jij reageerde heb ik dan zoiets, blijf jij lekker in je negativiteit hangen. Ik bracht het misschien niet lief, maar dat komt ook door hoe je zelf hier tekeer ging. Als jij vanaf begin af aan normaal had gedaan en normaal je standpunt duidelijk had gemaakt, had ik die opmerking nooit zo gemaakt.
En met dat laatste heb je inderdaad gelijk ja. Je hebt ook van die kanslozen die zich vergrijpen aan drugs/drank of zichzelf er niet toe aan zetten om het een plek te geven en door te leven.
Voor dat soort volk heb ik al helemaal geen respect.
Niet dat jij daar vrolijker van wordt maar als je meer mensen in je vriendenkring hebt die er alleen voor staan dan neig je er naar samen dat onvoorwaardelijke familiegevoel op te bouwen.
Ik vier kerst altijd met familieloze vrienden. Heerlijk ontspannen, je hoeft niks uit te leggen, je voelt je geen buitenbeentje zoals wanneer je bij stellen of families aanschuift, hoe goedbedoeld ook.
Het kan dus wel helpen om dat soort "lotgenoten" op te zoeken.
quote:Was iedereen maar zo sterk en positief als jij
[..]
\
Mag jij een laffe opmerking vinden. Ik zie niet in wat er laf aan is.
Gezien hoe jij reageerde heb ik dan zoiets, blijf jij lekker in je negativiteit hangen. Ik bracht het misschien niet lief, maar dat komt ook door hoe je zelf hier tekeer ging. Als jij vanaf begin af aan normaal had gedaan en normaal je standpunt duidelijk had gemaakt, had ik die opmerking nooit zo gemaakt.
En met dat laatste heb je inderdaad gelijk ja. Je hebt ook van die kanslozen die zich vergrijpen aan drugs/drank of zichzelf er niet toe aan zetten om het een plek te geven en door te leven.
Voor dat soort volk heb ik al helemaal geen respect.
soms gebeurt er gewoon bullshit en sommige mensen overkomt zo veel ellende da ze het niet meer trekken en bv. naar de drank grijpen, ik vind het een beetje kortzichtig als je dat kansloos noemt. Pas wanneer je zelf iets van vergelijkbare magnitude meemaakt zou je er over moeten oordelen i.m.o.
quote:Haha dat doe ik ook, we hebben het ook nog "kneuzenkerst" genoemd ook :/
Een schrale troost is misschien dat naarmate je ouder wordt meer vrienden geen familie meer zullen hebben en er zijn ook heel, heel veel mensen die wel familie hebben maar die nooit zien of in ieder geval niet die onvoorwaardelijke liefde ervaren die je zou verwachten van ouders.
Niet dat jij daar vrolijker van wordt maar als je meer mensen in je vriendenkring hebt die er alleen voor staan dan neig je er naar samen dat onvoorwaardelijke familiegevoel op te bouwen.
Ik vier kerst altijd met familieloze vrienden. Heerlijk ontspannen, je hoeft niks uit te leggen, je voelt je geen buitenbeentje zoals wanneer je bij stellen of families aanschuift, hoe goedbedoeld ook.
Het kan dus wel helpen om dat soort "lotgenoten" op te zoeken.
quote:Klopt ik heb al gezegd dat ik extreem reageerde maar wil het voor jou best nog wel een keer doen.
[..]
Dan zou je beter moeten lezen dan wat je nu doet.
[..]
En dat eerste is wat ik bedoel. En dat stond er. Met zegeningen bedoel ik namelijk niet dat je moet leren van de situatie, dat doe je namelijk toch wel. Dat je zo verzuurt en opgefokt reageert is je goed recht. Maar niet iedereen staat zo in het leven. En dat is wat de TS in mijn ogen probeert te zoeken: ondanks de hele bak ellende toch de positieve dingen in zien. Een sterfgeval is niet iets positiefs.
Ook even nagedacht waarom dan. Ik denk dat voor mij het gewoon extreem makkelijk is om positief te doen. Vrienden en anderen om positieve dingen mee te doen zijn er heel erg veel. Iedereen wil graag leuke dingen doen.
Maar mensen die je de ruimte geven negatief te doen, zonder meteen een zeikerd of negatieveling te zijn, die zijn er extreem weinig. Zeker naarmate de tijd verstrijkt.
ik denk dat ik daarom lichtelijk allergisch ben voor die positiviteits opmerkingen, omdat dat de mogelijkheid om negatief te doen (voor mijn gevoel) afsluit, en mensen om positief bij te doen zijn er genoeg.
Je ziet dat ook in deze thread. Positief denken etc. is een geheel geaccepteeerde en "goede" emotie / ervaring om te delen. Maar negativiteit delen is uit den boze. (jaja lichtelijk overtrokken, gaat om t idee)
quote:Ik heb dan misschien geen ouders verloren, maar wat weet jij van mijn leven dan?Op dinsdag 20 juli 2010 19:51 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Was iedereen maar zo sterk en positief als jij
soms gebeurt er gewoon bullshit en sommige mensen overkomt zo veel ellende da ze het niet meer trekken en bv. naar de drank grijpen, ik vind het een beetje kortzichtig als je dat kansloos noemt. Pas wanneer je zelf iets van vergelijkbare magnitude meemaakt zou je er over moeten oordelen i.m.o.
Heb zelf net zo goed shit meegemaakt waar ik kort na die dingen heel ongelukkig van was. Therapieën en alles gevolgd. En op die manier geprobeerd dingen te verwerken.
Ik was toen net zo goed niet sterk, labiel zelfs, maar heb mezelf eruit weten te krijgen.
Dus wie oordeelt nou over iets waar je niet over 'mag' oordelen?
Ik vind het gewoon dom als mensen hun leven alleen nog maar meer verknallen door naar drank/drugs enz. te grijpen. Je leeft maar één keer, en het is gewoon dom om dat zelf nog meer te verneuken door bepaalde dingen die je meemaakt.
quote:Ja en ik vind dat dus lichtelijk kortzichtig. Ik kan genoeg ellende "voorstellen" waarbij het niet meer dan logisch is dat je wegvlucht in drank en drugs en waarbij jezelf verneuken niet per se een negatief alternatief is.
[..]
Ik heb dan misschien geen ouders verloren, maar wat weet jij van mijn leven dan?
Heb zelf net zo goed shit meegemaakt waar ik kort na die dingen heel ongelukkig van was. Therapieën en alles gevolgd. En op die manier geprobeerd dingen te verwerken.
Ik was toen net zo goed niet sterk, labiel zelfs, maar heb mezelf eruit weten te krijgen.
Dus wie oordeelt nou over iets waar je niet over 'mag' oordelen?
Ik vind het gewoon dom als mensen hun leven alleen nog maar meer verknallen door naar drank/drugs enz. te grijpen. Je leeft maar één keer, en het is gewoon dom om dat zelf nog meer te verneuken door bepaalde dingen die je meemaakt.
Ik claim trouwens ook niet dat je geen shit mee hebt gemaakt o.i.d. alleen dat alle mensen die ellende hebben meegemaakt en daardoor drank/drugs zijn gaan misbruiken wegzetten als zwakkelingen misschien een beetje overtrokken is. Ik neem aan dat je niet al die ellende persoonlijk mee hebt gemaakt?
quote:Dit gaat wel heel erg offtopic, maar ik wil dit nog weten van je.Op dinsdag 20 juli 2010 19:59 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Ja en ik vind dat dus lichtelijk kortzichtig. Ik kan genoeg ellende "voorstellen" waarbij het niet meer dan logisch is dat je wegvlucht in drank en drugs en waarbij jezelf verneuken niet per se een negatief alternatief is.
Ik claim trouwens ook niet dat je geen shit mee hebt gemaakt o.i.d. alleen dat alle mensen die ellende hebben meegemaakt en daardoor drank/drugs zijn gaan misbruiken wegzetten als zwakkelingen misschien een beetje overtrokken is. Ik neem aan dat je niet al die ellende persoonlijk mee hebt gemaakt?
Jij zegt dat je genoeg ellende kan voorstellen waarbij het niet meer dan logisch is dat je wegvlucht in drank en drugs en waarbij jezelf verneuken niet perse een negatief alternatief is???
Ik ben wel benieuwd dan.
En trouwens, ik kan voor sommige mensen echt wel begrip tonen dat ze die kant op gaan, maar dat wil niet zeggen dat ik het niet dom vind. Dom vind ik het altijd. Begrijpelijk heel soms.
quote:Dit maak je er nu echt zelf van hoor.Op dinsdag 20 juli 2010 19:55 schreef oompaloompa het volgende:
Je ziet dat ook in deze thread. Positief denken etc. is een geheel geaccepteeerde en "goede" emotie / ervaring om te delen. Maar negativiteit delen is uit den boze. (jaja lichtelijk overtrokken, gaat om t idee)
quote:Ik ben bang dat ik niet genoeg perversiteit in me heb om iets echt gruwelijks te verzinnen, maar bv. een situatie zoals die kinderen van Joseph Fritzl. Dom vind ik dat niet, zielig wel. Het is gemakkelijk om er van uit te gaan dat iedereen altijd verantwoordelijk is voor zijn eigen leven, dat geeft je namelijk de mogelijkheid om de omgeving te negeren en in de onderstelling te leven dat zoiets jou zelf nooit zal overkomen. Dat dit gewoon de werkelijkheid niet is geeft zoiets als de welbekende Milgram experimenten wel aan.
[..]
Dit gaat wel heel erg offtopic, maar ik wil dit nog weten van je.
Jij zegt dat je genoeg ellende kan voorstellen waarbij het niet meer dan logisch is dat je wegvlucht in drank en drugs en waarbij jezelf verneuken niet perse een negatief alternatief is???
Ik ben wel benieuwd dan.
En trouwens, ik kan voor sommige mensen echt wel begrip tonen dat ze die kant op gaan, maar dat wil niet zeggen dat ik het niet dom vind. Dom vind ik het altijd. Begrijpelijk heel soms.
Voor de rest wil ik het hier best over hebben maar moeten we misschien een andere thread openen wegens off-topicheid enzo
quote:Is misschien best interessant. Wil jij hem openen of zal ik het doen? Dan zal ik daar op je post in gaan.Op dinsdag 20 juli 2010 20:40 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Ik ben bang dat ik niet genoeg perversiteit in me heb om iets echt gruwelijks te verzinnen, maar bv. een situatie zoals die kinderen van Joseph Fritzl. Dom vind ik dat niet, zielig wel. Het is gemakkelijk om er van uit te gaan dat iedereen altijd verantwoordelijk is voor zijn eigen leven, dat geeft je namelijk de mogelijkheid om de omgeving te negeren en in de onderstelling te leven dat zoiets jou zelf nooit zal overkomen. Dat dit gewoon de werkelijkheid niet is geeft zoiets als de welbekende Milgram experimenten wel aan.
Voor de rest wil ik het hier best over hebben maar moeten we misschien een andere thread openen wegens off-topicheid enzo
quote:Dan doe jij hem maar
[..]
Is misschien best interessant. Wil jij hem openen of zal ik het doen? Dan zal ik daar op je post in gaan.
weet alleen geen goeie tt of zo,, ligt een beetje aan welke kant je op wil denk ik
Als je nog op/aanmerkingen heb mag je die noemen hoor
quote:top!Op dinsdag 20 juli 2010 21:13 schreef VeerEli het volgende:
Positief/negatief in het leven staan: Hoe ga je met gebeurte daar issie.
Als je nog op/aanmerkingen heb mag je die noemen hoor
quote:Wat een kortzichtige opmerking.Op dinsdag 20 juli 2010 18:36 schreef Lily-Ella het volgende:
[..]
Helemaal niet mee eens. Die basis hoef je niet te halen uit aanwezige (levende..) ouders, de basis die jij vindt nodig te hebben kun je uit álles halen, met name uit jezelf. Je ouders zijn dood en dat is heel erg, het is heel pijnlijk, maar het is zoals het is. Klaar. De wetenschap dat het leven zo verdomde vergankelijk is maakt dat ik keihard wil genieten van alles, niets wil missen, in alles het beste uit mezelf wil halen, wil léven als ware het mijn laatste dag. En dat lukt niet altijd, want life sucks en mensen zijn soms heul stom enzo, maar ik zou wel gek zijn als ik mezelf bij voorbaat al alles ontneem omdat ik "toch een stukje basis mis". En dat houdt niet in dat je nooit verdrietig mag zijn, absoluut niet, maar in hoeverre de afwezigheid van hen jouw leven bepaalt heb je voor een (groot) deel zelf in de hand.
Teneerste;
Ik ontzeg mezelf geen dingen. Ik zeg ook niet dat hun afwezigheid mijn leven bepaalt.
Ik heb het over gevoelens die je KUNT hebben, als je geen ouders hebt. Dat betekent niet dat ik als een zielig hoopje ellende thuis zit.
De basis MOET ik wel uit mezelf halen, maar het is soms jammer, dat je geen normaal gezins leven hebt (gehad), terwijl je dat soms wel mist. Ik heb mezelf altijd gered. Ik heb geen huis gehad, stond op straat en ben niet bij de pakken neer gaan zitten. Nooit. Nu heb ik mijn eigen huis, fulltime werk, genoeg vrienden en dat is allemaal prima.
Ik doe mijn dingen wel, en ben inderdaad op mezelf aangewezen. Maar dat is niet altijd leuk. Soms wil je ook wel ff wat moederlijk advies, of horen hoe je als kind was. En nee, dat vind je niet bij vrienden.
Kerst/ verjaardag/ enz vieren met vrienden, supergezellig. Maar als je dan hun ziet, en de gezelligheid en samenhorigheid die zij op dat moment ook hebben met familie, ja dan mis je dat wel even. En DAAR gaat het om.
Mensen staan daar niet bij stil en dan krijg je bijna ook nog het gevoel dat je je moet verdedigen. En dat is behoorlijk irritant.
quote:Agree.Op dinsdag 20 juli 2010 19:36 schreef Vandaag... het volgende:
Een schrale troost is misschien dat naarmate je ouder wordt meer vrienden geen familie meer zullen hebben en er zijn ook heel, heel veel mensen die wel familie hebben maar die nooit zien of in ieder geval niet die onvoorwaardelijke liefde ervaren die je zou verwachten van ouders.
Niet dat jij daar vrolijker van wordt maar als je meer mensen in je vriendenkring hebt die er alleen voor staan dan neig je er naar samen dat onvoorwaardelijke familiegevoel op te bouwen.
Ik vier kerst altijd met familieloze vrienden. Heerlijk ontspannen, je hoeft niks uit te leggen, je voelt je geen buitenbeentje zoals wanneer je bij stellen of families aanschuift, hoe goedbedoeld ook.
Het kan dus wel helpen om dat soort "lotgenoten" op te zoeken.
quote:Wat doe je defensief..? Lees mijn reactie nóg eens, want het is absoluut niet aanvallend of naar bedoeld, vervelend dat je het wel zo opvat (en met termen als kortzichtig gaat smijten..).Op dinsdag 20 juli 2010 21:38 schreef Naive het volgende:
[..]
Wat een kortzichtige opmerking.
Teneerste;
Ik ontzeg mezelf geen dingen. Ik zeg ook niet dat hun afwezigheid mijn leven bepaalt.
Ik heb het over gevoelens die je KUNT hebben, als je geen ouders hebt. Dat betekent niet dat ik als een zielig hoopje ellende thuis zit.
De basis MOET ik wel uit mezelf halen, maar het is soms jammer, dat je geen normaal gezins leven hebt (gehad), terwijl je dat soms wel mist. Ik heb mezelf altijd gered. Ik heb geen huis gehad, stond op straat en ben niet bij de pakken neer gaan zitten. Nooit. Nu heb ik mijn eigen huis, fulltime werk, genoeg vrienden en dat is allemaal prima.
Ik doe mijn dingen wel, en ben inderdaad op mezelf aangewezen. Maar dat is niet altijd leuk. Soms wil je ook wel ff wat moederlijk advies, of horen hoe je als kind was. En nee, dat vind je niet bij vrienden.
Kerst/ verjaardag/ enz vieren met vrienden, supergezellig. Maar als je dan hun ziet, en de gezelligheid en samenhorigheid die zij op dat moment ook hebben met familie, ja dan mis je dat wel even. En DAAR gaat het om.
Mensen staan daar niet bij stil en dan krijg je bijna ook nog het gevoel dat je je moet verdedigen. En dat is behoorlijk irritant.
quote:Die momenten vind ik ook moeilijk ook omdat je dan niet de zeikert wil zijn die het voor de rest verpest of zo en dan uiteindelijk in je eentje opgescheept zit met een kutgevoel op een leuke dag :/Op dinsdag 20 juli 2010 21:38 schreef Naive het volgende:
Ik doe mijn dingen wel, en ben inderdaad op mezelf aangewezen. Maar dat is niet altijd leuk. Soms wil je ook wel ff wat moederlijk advies, of horen hoe je als kind was. En nee, dat vind je niet bij vrienden.
Kerst/ verjaardag/ enz vieren met vrienden, supergezellig. Maar als je dan hun ziet, en de gezelligheid en samenhorigheid die zij op dat moment ook hebben met familie, ja dan mis je dat wel even. En DAAR gaat het om.
Mensen staan daar niet bij stil en dan krijg je bijna ook nog het gevoel dat je je moet verdedigen. En dat is behoorlijk irritant.
Vooral naarmate de tijd vordert heb ik het gevoel dat ik steeds minder ruimte krijg om verdrietig te zijn. Wat dat betreft vind ik het best fijn om zo nu en dan iemand tegen te komen met een vergelijkbare situatie om samen lekker een beetje te kunnen zeiken / te weten wat er in elkaar omgaat.
quote:Lees haar reactie nog eens dunnetjes over? Want volgens mij interpreteer je het verkeerd of heb je het gewoon niet goed gelezen.
quote:Excuus.Op dinsdag 20 juli 2010 21:47 schreef Lily-Ella het volgende:
[..]
Wat doe je defensief..? Lees mijn reactie nóg eens, want het is absoluut niet aanvallend of naar bedoeld, vervelend dat je het wel zo opvat (en met termen als kortzichtig gaat smijten..).
Ik vatte je tekst inderdaad anders op.
Je hebt gelijk als je zegt dat je zelf iets van je leven moet maken, en dat ben ik ook met je eens.
Ik heb alleen vaker het gevoel dat ik mezelf moet verdedigen hierover, ook door andere reacties in dit topic, en daarom reageerde ik inderdaad wat defensief. Het zinnetje : Het is nu eenmaal niet anders, klaar! lokte die reactie uit, omdat het voelt alsof je er niets over mag zeggen, of er eens over mag "klagen".
quote:hahaha herkenbaar =D
[..]
Excuus.
Ik vatte je tekst inderdaad anders op.
Je hebt gelijk als je zegt dat je zelf iets van je leven moet maken, en dat ben ik ook met je eens.
Ik heb alleen vaker het gevoel dat ik mezelf moet verdedigen hierover, ook door andere reacties in dit topic, en daarom reageerde ik inderdaad wat defensief. Het zinnetje : Het is nu eenmaal niet anders, klaar! lokte die reactie uit, omdat het voelt alsof je er niets over mag zeggen, of er eens over mag "klagen".
quote:Het komt omdat je zegt dat je het er helemaal niet mee eens bent, terwijl het natuurlijk wel zo is dat je een stuk basis/ opvang/ steun/ geborgenheid mist als je ouders er niet meer zijn. Sommige mensen kunnen gewoon op hun ouders terugvallen, advies vragen, steun krijgen, terwijl als je geen ouders meer hebt dat niet gaat. Dezelfde steun en dergelijk vind je dan -meestal- niet bij vrienden. Maar aan de andere kant zijn er ook zat mensen die wel ouders hebben en toch ook niet op die manier met hun ouders om kunnen of willen gaan.Op dinsdag 20 juli 2010 21:47 schreef Lily-Ella het volgende:
[..]
Wat doe je defensief..? Lees mijn reactie nóg eens, want het is absoluut niet aanvallend of naar bedoeld, vervelend dat je het wel zo opvat (en met termen als kortzichtig gaat smijten..).
quote:Perfect verwoord.Op dinsdag 20 juli 2010 22:04 schreef Soempie het volgende:
[..]
Het komt omdat je zegt dat je het er helemaal niet mee eens bent, terwijl het natuurlijk wel zo is dat je een stuk basis/ opvang/ steun/ geborgenheid mist als je ouders er niet meer zijn. Sommige mensen kunnen gewoon op hun ouders terugvallen, advies vragen, steun krijgen, terwijl als je geen ouders meer hebt dat niet gaat. Dezelfde steun en dergelijk vind je dan -meestal- niet bij vrienden. Maar aan de andere kant zijn er ook zat mensen die wel ouders hebben en toch ook niet op die manier met hun ouders om kunnen of willen gaan.
quote:Ja, idd, same here. Dat maakt het gemis ook wel wat minder. Maar het gemis naar een gelukkig gezinsleven or what so ever, zul je ongetwijfeld ook (hebben) moeten missen.Op dinsdag 20 juli 2010 22:26 schreef Lily-Ella het volgende:
Het was niet mijn bedoeling iemand aan rotgevoel te bezorgen met mijn reactie. Ik beschreef slechts hoe ik hier in sta, ik heb het 'geluk' (...) dat de band met mijn ouders nooit dusdanig is geweest dat ze bij leven een erg stabiele basis vormden, waardoor ik snel geneigd was mijn basis elders te zoeken/vinden. Achteraf gezien heeft dat dus erg in mijn voordeel gewerkt, maar ik kijk daar dus blijkbaar wel anders tegenaan dan de mensen die wel een goede band met hun ouders hadden.
En dat is klote, ook al red je jezelf nog zo goed.
Maar respect voor jou dat je er op deze manier mee omgaat.
quote:KneuzenkerstOp dinsdag 20 juli 2010 19:52 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Haha dat doe ik ook, we hebben het ook nog "kneuzenkerst" genoemd ook :/
Nou wij hebben een paar erg goede koks in het gezelschap en een heleboel drank en een uitzonderlijke saamhorigheid en humor. En een traantje laten doen we in roulatie
De mensen die verplichte nummers hebben bij ouders en schoonouders balen vaak als een stekker dat ze er niet bij kunnen zijn. Zou het absoluut geen kneuzenkermis willen noemen
Maar ik begrijp het wel TS, als je alleen op de bank zit en je voelt je kut en weet het allemaal even niet meer dan wil je je moeder. Dan bel je niet zo makkelijk een vriend..
quote:Je hebt een PM.Op dinsdag 20 juli 2010 22:29 schreef Naive het volgende:
[..]
Ja, idd, same here. Dat maakt het gemis ook wel wat minder. Maar het gemis naar een gelukkig gezinsleven or what so ever, zul je ongetwijfeld ook (hebben) moeten missen.
En dat is klote, ook al red je jezelf nog zo goed.
Maar respect voor jou dat je er op deze manier mee omgaat.
quote:Damn, Ik ken nog niet genoeg zielige mensen om er zon grote feestelijke gebeurtenis van te maken
[..]
Kneuzenkerst
Nou wij hebben een paar erg goede koks in het gezelschap en een heleboel drank en een uitzonderlijke saamhorigheid en humor. En een traantje laten doen we in roulatie
De mensen die verplichte nummers hebben bij ouders en schoonouders balen vaak als een stekker dat ze er niet bij kunnen zijn. Zou het absoluut geen kneuzenkermis willen noemen
Maar ik begrijp het wel TS, als je alleen op de bank zit en je voelt je kut en weet het allemaal even niet meer dan wil je je moeder. Dan bel je niet zo makkelijk een vriend..
Nou ja denk dat ik daar eigenlijk heel gelukkig om zou moeten zijn voor mn vrienden!