Was iedereen maar zo sterk en positief als jijquote:Op dinsdag 20 juli 2010 19:30 schreef VeerEli het volgende:
[..]
\
Mag jij een laffe opmerking vinden. Ik zie niet in wat er laf aan is.
Gezien hoe jij reageerde heb ik dan zoiets, blijf jij lekker in je negativiteit hangen. Ik bracht het misschien niet lief, maar dat komt ook door hoe je zelf hier tekeer ging. Als jij vanaf begin af aan normaal had gedaan en normaal je standpunt duidelijk had gemaakt, had ik die opmerking nooit zo gemaakt.
En met dat laatste heb je inderdaad gelijk ja. Je hebt ook van die kanslozen die zich vergrijpen aan drugs/drank of zichzelf er niet toe aan zetten om het een plek te geven en door te leven.
Voor dat soort volk heb ik al helemaal geen respect.
Haha dat doe ik ook, we hebben het ook nog "kneuzenkerst" genoemd ook :/quote:Op dinsdag 20 juli 2010 19:36 schreef Vandaag... het volgende:
Een schrale troost is misschien dat naarmate je ouder wordt meer vrienden geen familie meer zullen hebben en er zijn ook heel, heel veel mensen die wel familie hebben maar die nooit zien of in ieder geval niet die onvoorwaardelijke liefde ervaren die je zou verwachten van ouders.
Niet dat jij daar vrolijker van wordt maar als je meer mensen in je vriendenkring hebt die er alleen voor staan dan neig je er naar samen dat onvoorwaardelijke familiegevoel op te bouwen.
Ik vier kerst altijd met familieloze vrienden. Heerlijk ontspannen, je hoeft niks uit te leggen, je voelt je geen buitenbeentje zoals wanneer je bij stellen of families aanschuift, hoe goedbedoeld ook.
Het kan dus wel helpen om dat soort "lotgenoten" op te zoeken.
Klopt ik heb al gezegd dat ik extreem reageerde maar wil het voor jou best nog wel een keer doen.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 19:23 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Dan zou je beter moeten lezen dan wat je nu doet.
[..]
En dat eerste is wat ik bedoel. En dat stond er. Met zegeningen bedoel ik namelijk niet dat je moet leren van de situatie, dat doe je namelijk toch wel. Dat je zo verzuurt en opgefokt reageert is je goed recht. Maar niet iedereen staat zo in het leven. En dat is wat de TS in mijn ogen probeert te zoeken: ondanks de hele bak ellende toch de positieve dingen in zien. Een sterfgeval is niet iets positiefs.
Ik heb dan misschien geen ouders verloren, maar wat weet jij van mijn leven dan?quote:Op dinsdag 20 juli 2010 19:51 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Was iedereen maar zo sterk en positief als jij
soms gebeurt er gewoon bullshit en sommige mensen overkomt zo veel ellende da ze het niet meer trekken en bv. naar de drank grijpen, ik vind het een beetje kortzichtig als je dat kansloos noemt. Pas wanneer je zelf iets van vergelijkbare magnitude meemaakt zou je er over moeten oordelen i.m.o.
Ja en ik vind dat dus lichtelijk kortzichtig. Ik kan genoeg ellende "voorstellen" waarbij het niet meer dan logisch is dat je wegvlucht in drank en drugs en waarbij jezelf verneuken niet per se een negatief alternatief is.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 19:55 schreef VeerEli het volgende:
[..]
Ik heb dan misschien geen ouders verloren, maar wat weet jij van mijn leven dan?
Heb zelf net zo goed shit meegemaakt waar ik kort na die dingen heel ongelukkig van was. Therapieën en alles gevolgd. En op die manier geprobeerd dingen te verwerken.
Ik was toen net zo goed niet sterk, labiel zelfs, maar heb mezelf eruit weten te krijgen.
Dus wie oordeelt nou over iets waar je niet over 'mag' oordelen?
Ik vind het gewoon dom als mensen hun leven alleen nog maar meer verknallen door naar drank/drugs enz. te grijpen. Je leeft maar één keer, en het is gewoon dom om dat zelf nog meer te verneuken door bepaalde dingen die je meemaakt.
Dit gaat wel heel erg offtopic, maar ik wil dit nog weten van je.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 19:59 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Ja en ik vind dat dus lichtelijk kortzichtig. Ik kan genoeg ellende "voorstellen" waarbij het niet meer dan logisch is dat je wegvlucht in drank en drugs en waarbij jezelf verneuken niet per se een negatief alternatief is.
Ik claim trouwens ook niet dat je geen shit mee hebt gemaakt o.i.d. alleen dat alle mensen die ellende hebben meegemaakt en daardoor drank/drugs zijn gaan misbruiken wegzetten als zwakkelingen misschien een beetje overtrokken is. Ik neem aan dat je niet al die ellende persoonlijk mee hebt gemaakt?
Dit maak je er nu echt zelf van hoor.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 19:55 schreef oompaloompa het volgende:
Je ziet dat ook in deze thread. Positief denken etc. is een geheel geaccepteeerde en "goede" emotie / ervaring om te delen. Maar negativiteit delen is uit den boze. (jaja lichtelijk overtrokken, gaat om t idee)
Ik ben bang dat ik niet genoeg perversiteit in me heb om iets echt gruwelijks te verzinnen, maar bv. een situatie zoals die kinderen van Joseph Fritzl. Dom vind ik dat niet, zielig wel. Het is gemakkelijk om er van uit te gaan dat iedereen altijd verantwoordelijk is voor zijn eigen leven, dat geeft je namelijk de mogelijkheid om de omgeving te negeren en in de onderstelling te leven dat zoiets jou zelf nooit zal overkomen. Dat dit gewoon de werkelijkheid niet is geeft zoiets als de welbekende Milgram experimenten wel aan.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 20:32 schreef VeerEli het volgende:
[..]
Dit gaat wel heel erg offtopic, maar ik wil dit nog weten van je.
Jij zegt dat je genoeg ellende kan voorstellen waarbij het niet meer dan logisch is dat je wegvlucht in drank en drugs en waarbij jezelf verneuken niet perse een negatief alternatief is???
Ik ben wel benieuwd dan.
En trouwens, ik kan voor sommige mensen echt wel begrip tonen dat ze die kant op gaan, maar dat wil niet zeggen dat ik het niet dom vind. Dom vind ik het altijd. Begrijpelijk heel soms.
Is misschien best interessant. Wil jij hem openen of zal ik het doen? Dan zal ik daar op je post in gaan.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 20:40 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Ik ben bang dat ik niet genoeg perversiteit in me heb om iets echt gruwelijks te verzinnen, maar bv. een situatie zoals die kinderen van Joseph Fritzl. Dom vind ik dat niet, zielig wel. Het is gemakkelijk om er van uit te gaan dat iedereen altijd verantwoordelijk is voor zijn eigen leven, dat geeft je namelijk de mogelijkheid om de omgeving te negeren en in de onderstelling te leven dat zoiets jou zelf nooit zal overkomen. Dat dit gewoon de werkelijkheid niet is geeft zoiets als de welbekende Milgram experimenten wel aan.
Voor de rest wil ik het hier best over hebben maar moeten we misschien een andere thread openen wegens off-topicheid enzo
Dan doe jij hem maarquote:Op dinsdag 20 juli 2010 20:46 schreef VeerEli het volgende:
[..]
Is misschien best interessant. Wil jij hem openen of zal ik het doen? Dan zal ik daar op je post in gaan.
top!quote:Op dinsdag 20 juli 2010 21:13 schreef VeerEli het volgende:
Positief/negatief in het leven staan: Hoe ga je met gebeurte daar issie.
Als je nog op/aanmerkingen heb mag je die noemen hoor
Wat een kortzichtige opmerking.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 18:36 schreef Lily-Ella het volgende:
[..]
Helemaal niet mee eens. Die basis hoef je niet te halen uit aanwezige (levende..) ouders, de basis die jij vindt nodig te hebben kun je uit álles halen, met name uit jezelf. Je ouders zijn dood en dat is heel erg, het is heel pijnlijk, maar het is zoals het is. Klaar. De wetenschap dat het leven zo verdomde vergankelijk is maakt dat ik keihard wil genieten van alles, niets wil missen, in alles het beste uit mezelf wil halen, wil léven als ware het mijn laatste dag. En dat lukt niet altijd, want life sucks en mensen zijn soms heul stom enzo, maar ik zou wel gek zijn als ik mezelf bij voorbaat al alles ontneem omdat ik "toch een stukje basis mis". En dat houdt niet in dat je nooit verdrietig mag zijn, absoluut niet, maar in hoeverre de afwezigheid van hen jouw leven bepaalt heb je voor een (groot) deel zelf in de hand.
Agree.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 19:36 schreef Vandaag... het volgende:
Een schrale troost is misschien dat naarmate je ouder wordt meer vrienden geen familie meer zullen hebben en er zijn ook heel, heel veel mensen die wel familie hebben maar die nooit zien of in ieder geval niet die onvoorwaardelijke liefde ervaren die je zou verwachten van ouders.
Niet dat jij daar vrolijker van wordt maar als je meer mensen in je vriendenkring hebt die er alleen voor staan dan neig je er naar samen dat onvoorwaardelijke familiegevoel op te bouwen.
Ik vier kerst altijd met familieloze vrienden. Heerlijk ontspannen, je hoeft niks uit te leggen, je voelt je geen buitenbeentje zoals wanneer je bij stellen of families aanschuift, hoe goedbedoeld ook.
Het kan dus wel helpen om dat soort "lotgenoten" op te zoeken.
Wat doe je defensief..? Lees mijn reactie nóg eens, want het is absoluut niet aanvallend of naar bedoeld, vervelend dat je het wel zo opvat (en met termen als kortzichtig gaat smijten..).quote:Op dinsdag 20 juli 2010 21:38 schreef Naive het volgende:
[..]
Wat een kortzichtige opmerking.
Teneerste;
Ik ontzeg mezelf geen dingen. Ik zeg ook niet dat hun afwezigheid mijn leven bepaalt.
Ik heb het over gevoelens die je KUNT hebben, als je geen ouders hebt. Dat betekent niet dat ik als een zielig hoopje ellende thuis zit.
De basis MOET ik wel uit mezelf halen, maar het is soms jammer, dat je geen normaal gezins leven hebt (gehad), terwijl je dat soms wel mist. Ik heb mezelf altijd gered. Ik heb geen huis gehad, stond op straat en ben niet bij de pakken neer gaan zitten. Nooit. Nu heb ik mijn eigen huis, fulltime werk, genoeg vrienden en dat is allemaal prima.
Ik doe mijn dingen wel, en ben inderdaad op mezelf aangewezen. Maar dat is niet altijd leuk. Soms wil je ook wel ff wat moederlijk advies, of horen hoe je als kind was. En nee, dat vind je niet bij vrienden.
Kerst/ verjaardag/ enz vieren met vrienden, supergezellig. Maar als je dan hun ziet, en de gezelligheid en samenhorigheid die zij op dat moment ook hebben met familie, ja dan mis je dat wel even. En DAAR gaat het om.
Mensen staan daar niet bij stil en dan krijg je bijna ook nog het gevoel dat je je moet verdedigen. En dat is behoorlijk irritant.
Die momenten vind ik ook moeilijk ook omdat je dan niet de zeikert wil zijn die het voor de rest verpest of zo en dan uiteindelijk in je eentje opgescheept zit met een kutgevoel op een leuke dag :/quote:Op dinsdag 20 juli 2010 21:38 schreef Naive het volgende:
Ik doe mijn dingen wel, en ben inderdaad op mezelf aangewezen. Maar dat is niet altijd leuk. Soms wil je ook wel ff wat moederlijk advies, of horen hoe je als kind was. En nee, dat vind je niet bij vrienden.
Kerst/ verjaardag/ enz vieren met vrienden, supergezellig. Maar als je dan hun ziet, en de gezelligheid en samenhorigheid die zij op dat moment ook hebben met familie, ja dan mis je dat wel even. En DAAR gaat het om.
Mensen staan daar niet bij stil en dan krijg je bijna ook nog het gevoel dat je je moet verdedigen. En dat is behoorlijk irritant.
Lees haar reactie nog eens dunnetjes over? Want volgens mij interpreteer je het verkeerd of heb je het gewoon niet goed gelezen.quote:
Excuus.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 21:47 schreef Lily-Ella het volgende:
[..]
Wat doe je defensief..? Lees mijn reactie nóg eens, want het is absoluut niet aanvallend of naar bedoeld, vervelend dat je het wel zo opvat (en met termen als kortzichtig gaat smijten..).
hahaha herkenbaar =Dquote:Op dinsdag 20 juli 2010 22:01 schreef Naive het volgende:
[..]
Excuus.
Ik vatte je tekst inderdaad anders op.
Je hebt gelijk als je zegt dat je zelf iets van je leven moet maken, en dat ben ik ook met je eens.
Ik heb alleen vaker het gevoel dat ik mezelf moet verdedigen hierover, ook door andere reacties in dit topic, en daarom reageerde ik inderdaad wat defensief. Het zinnetje : Het is nu eenmaal niet anders, klaar! lokte die reactie uit, omdat het voelt alsof je er niets over mag zeggen, of er eens over mag "klagen".
Het komt omdat je zegt dat je het er helemaal niet mee eens bent, terwijl het natuurlijk wel zo is dat je een stuk basis/ opvang/ steun/ geborgenheid mist als je ouders er niet meer zijn. Sommige mensen kunnen gewoon op hun ouders terugvallen, advies vragen, steun krijgen, terwijl als je geen ouders meer hebt dat niet gaat. Dezelfde steun en dergelijk vind je dan -meestal- niet bij vrienden. Maar aan de andere kant zijn er ook zat mensen die wel ouders hebben en toch ook niet op die manier met hun ouders om kunnen of willen gaan.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 21:47 schreef Lily-Ella het volgende:
[..]
Wat doe je defensief..? Lees mijn reactie nóg eens, want het is absoluut niet aanvallend of naar bedoeld, vervelend dat je het wel zo opvat (en met termen als kortzichtig gaat smijten..).
Perfect verwoord.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 22:04 schreef Soempie het volgende:
[..]
Het komt omdat je zegt dat je het er helemaal niet mee eens bent, terwijl het natuurlijk wel zo is dat je een stuk basis/ opvang/ steun/ geborgenheid mist als je ouders er niet meer zijn. Sommige mensen kunnen gewoon op hun ouders terugvallen, advies vragen, steun krijgen, terwijl als je geen ouders meer hebt dat niet gaat. Dezelfde steun en dergelijk vind je dan -meestal- niet bij vrienden. Maar aan de andere kant zijn er ook zat mensen die wel ouders hebben en toch ook niet op die manier met hun ouders om kunnen of willen gaan.
Ja, idd, same here. Dat maakt het gemis ook wel wat minder. Maar het gemis naar een gelukkig gezinsleven or what so ever, zul je ongetwijfeld ook (hebben) moeten missen.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 22:26 schreef Lily-Ella het volgende:
Het was niet mijn bedoeling iemand aan rotgevoel te bezorgen met mijn reactie. Ik beschreef slechts hoe ik hier in sta, ik heb het 'geluk' (...) dat de band met mijn ouders nooit dusdanig is geweest dat ze bij leven een erg stabiele basis vormden, waardoor ik snel geneigd was mijn basis elders te zoeken/vinden. Achteraf gezien heeft dat dus erg in mijn voordeel gewerkt, maar ik kijk daar dus blijkbaar wel anders tegenaan dan de mensen die wel een goede band met hun ouders hadden.
Kneuzenkerstquote:Op dinsdag 20 juli 2010 19:52 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Haha dat doe ik ook, we hebben het ook nog "kneuzenkerst" genoemd ook :/
Je hebt een PM.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 22:29 schreef Naive het volgende:
[..]
Ja, idd, same here. Dat maakt het gemis ook wel wat minder. Maar het gemis naar een gelukkig gezinsleven or what so ever, zul je ongetwijfeld ook (hebben) moeten missen.
En dat is klote, ook al red je jezelf nog zo goed.
Maar respect voor jou dat je er op deze manier mee omgaat.
Damn, Ik ken nog niet genoeg zielige mensen om er zon grote feestelijke gebeurtenis van te makenquote:Op dinsdag 20 juli 2010 22:31 schreef Vandaag... het volgende:
[..]
Kneuzenkerst![]()
Nou wij hebben een paar erg goede koks in het gezelschap en een heleboel drank en een uitzonderlijke saamhorigheid en humor. En een traantje laten doen we in roulatie![]()
De mensen die verplichte nummers hebben bij ouders en schoonouders balen vaak als een stekker dat ze er niet bij kunnen zijn. Zou het absoluut geen kneuzenkermis willen noemen![]()
Maar ik begrijp het wel TS, als je alleen op de bank zit en je voelt je kut en weet het allemaal even niet meer dan wil je je moeder. Dan bel je niet zo makkelijk een vriend..
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |