Positief/negatief in het leven staan: Hoe ga je met gebeurtenissen om

Naar aanleiding van de discussie in dit topic: Geen ouders. gaan we hier verder over die discussie.

Het gaat erom hoe sommige mensen met bepaalde gebeurtenissen omgaan.
Sommige mensen grijpen na een bepaalde gebeurtenis naar drugs/drank, een ander die hetzelfde meemaakt kiest hier niet voor.
Sommige mensen zijn van mening dat het in sommige gevallen niet meer dan logisch is dat iemand wegvlucht in drugs/drank en waarbij jezelf verneuken niet perse een negatief alternatief is. (woorden van iemand uit het andere topic)
Ik ben juist van mening dat, wat je ook meemaakt, het nooit een positief alternatief kan zijn en het hoe dan ook dom is, hoe 'begrijpelijk' het ook is.

We gingen offtopic, dus hier verder over deze discussie.

Oke, lelijke TT.
Moet dus zijn: Positief/negatief in het leven staan: hoe ga je met gebeurtenissen om?

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 20:40 schreef oompaloompa het volgende:

[..]

Ik ben bang dat ik niet genoeg perversiteit in me heb om iets echt gruwelijks te verzinnen, maar bv. een situatie zoals die kinderen van Joseph Fritzl. Dom vind ik dat niet, zielig wel. Het is gemakkelijk om er van uit te gaan dat iedereen altijd verantwoordelijk is voor zijn eigen leven, dat geeft je namelijk de mogelijkheid om de omgeving te negeren en in de onderstelling te leven dat zoiets jou zelf nooit zal overkomen. Dat dit gewoon de werkelijkheid niet is geeft zoiets als de welbekende Milgram experimenten wel aan.

Voor de rest wil ik het hier best over hebben maar moeten we misschien een andere thread openen wegens off-topicheid enzo

Iedereen IS ook verantwoordelijk voor zijn/haar eigen leven, vind ik. Tuurlijk wordt je leven beïnvloed door dingen om je heen. Maar hoe je je leven na een bepaalde gebeurtenis invult, is puur en alleen je eigen verantwoordelijkheid.
En ik vind, wat je ook meemaakt, het hoe dan ook dom. Zoals ik eerder zei, ook begrijpelijk, maar ook dom.
Want iedereen heeft gezond verstand en moet blijven beseffen, ondanks alles, dat je maar één leven hebt en daar het beste van moet maken, ondanks alle dingen die gebeuren waar je niet om gevraagd hebt.

Misschien geen goed voorbeeld, maar het schoot me wel te binnen.
De voorbeelden die jij noemt doen me aan het volgende denken.
Man en vrouw zijn 10 jaar samen. De sleur komt erin. Vrouw wordt chagarijnig, afwezig, ongezellig, geen zin in sex meer, enz. enz.
Man heeft geen plezier meer aan zijn vrouw. Vervolgens ontmoet hij een andere dame, en gaat hiermee vreemd.
Begrijpelijk? Misschien een beetje. Goedgekeurd? Nee. Dom? Ja.
En zo vind ik het met de omgang van gebeurtenissen in je leven net zo.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 21:18 schreef oompaloompa het volgende:
Ik zou het geen dom willen noemen, eerder zielig.

Ik denk inderdaad dat er situaties zijn waarin heel erg veel mensen, hoe sterk ze normaal ook zouden zijn, het niet meer aan kunnen en kunnen vervallen in drugs/drank.

Tevens denk ik dat "wij gezonde en sterke mensen" uit een lichtelijke zelfoverschatting te vaak denken dat het aan onze eigen sterkte heeft gelegen dat wij iets goed kunnen verwerken / mee om kunnen gaan en daardoor de effecten van omgeving en de onkunde van mensen om er in sommige situaties iets aan te kunnen doen onderschatten en ze te gemakkelijk als domme slappelingen af schilderen.

Domme slappelingen is in sommige situaties misschien ook een te groot woord.
Dom blijf ik het wel noemen. Mensen die in zo'n diep dal zitten moeten professionele hulp zoeken, therapieën volgen, eventueel medicijnen gebruiken (anti depressiva bijv), in plaats van zich te vergrijpen aan drugs/drank/gokken enzovoort.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 21:16 schreef EggsTC het volgende:
Je kan een hoop leren van drugs, vooral over jezelf. Om jezelf erin te verliezen is wel een gevaar.

Ik ken meerdere mensen die uit een negatief dal gekomen zijn door drugs. Als je snapt hoe je er mee om moet gaan kan het positief werken. Met name hallucinogene drugs lenen zich hier goed voor. Vergeet ook niet dat iedere "drugs" die we kennen, ook ooit een medicijn is geweest of nog steeds is.

De media roept een hoop over drugs, maar als je er echt wat van wil weten... verdiep je erin op andere manieren. Zoals wetenschappelijke of semi-wetenschappelijke fora die je hier en daar op internet hebt.

Ik wil niemand aanzetten tot het gebruik van drugs ofzo, maar geloof me; het kan een positief alternatief zijn, ALS... je er mee om kan gaan.

Edit;

Zie ook deze link

Ik heb allerlei soorten drugs gebruikt, genoeg geëxperimenteerd. Ondanks ellende die ik (in die jaren dat ik ook experimenteerde) meemaakte, ben ik nooit doorgeschoten in drank of drugs.
Het bleef bij experimenteren en 'af en toe', ik ging niet door de kutzooi die toen speelde elke dag aan de drugs of de drank.
Tuurlijk is het heerlijk om op de meest stressvolle en verdrietige momenten bijvoorbeeld een dikke joint te roken. Daar vind ik ook niks mis mee. Vind ik heel wat anders dan dat je echt je leven verliest aan de drank of drugs.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 21:31 schreef Maanvis het volgende:
er is niets mis met een biertje op zijn tijd. Sommigen drinken om te herinneren, sommigen drinken om te vergeten hè .

Ik neem aan dat je in dit topic wel snapt dat het niet gaat over een biertje op zijn tijd?

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 21:25 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Nouja je hebt het in de OP over een positief of negatief alternatief. Als je jezelf "erin verliest" neigt dat al meer naar de negatieve kant. Tuurlijk is er dan niets positiefs aan en dat maakt dus daarmee meteen je (vraag)stelling overbodig.

Sommige mensen zijn van mening dat het in sommige gevallen niet meer dan logisch is dat iemand wegvlucht in drugs/drank en waarbij jezelf verneuken niet perse een negatief alternatief is. (woorden van iemand uit het andere topic)

Dit staat in de OP, snap niet hoezo mijn (vraag)stelling overbodig is na wat jij gezegd hebt, als je dit stuk leest?

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 21:38 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Oh sorry, ik las over "jezelf verneuken" heen. Beetje raar dat dat in een ander topic geroepen wordt. Misschien bedoelen ze dat die mensen dan maar helemaal van de aardbodem moeten verdwijnen, als ze toch al de drank of dope in gaan.

Het werd door oompaloompa gezegd en ik denk niet dat ze het zo bedoelde

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 21:42 schreef oompaloompa het volgende:

[..]

Aangepaste versie van je voorbeeld. Zelfde situatie echter nu bespreekt de man zijn gevoelens van te voren met zijn vrouw. Vrouw roept dat wanneer man het waagt van haar te scheiden of iets anders te doen zij er voor zal zorgen dat de man nooit meer zijn kinderen zal zien. Man kan geen kant meer op en gaat stiekem vreemd.

Nog steeds dom?

Ehm...ja. En ook een heel klein beetje onrealistisch. Ik zeg niet dat het nooit gebeurd, maar lijkt me sterk dat als man zijn gevoelens bespreekt een vrouw zo reageert. Of ze is echt een para wijf En dan moet ie niet vreemdgaan, maar snel bij dat mens weggaan.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 21:43 schreef Naive het volgende:
Ik kan me voorstellen dat je er soms aan zou beginnen, om even te ontsnappen uit de dagelijkse realteit.

Dom vind ik het niet, onverstandig wel. Zolang je je jezelf maar een halt toe kunt roepen indien nodig.

Ik kan me ook voorstellen dat er veel mensen zijn, die niet eens weten waarom ze aan drank en drugs beginnen, maar dat dat er insluit. Onbewust. Niet iedereen is even sterk of veerkrachtig, en mensen en situaties kun je moeilijk met elkaar vergelijken omdat iedereen zijn eigen belevingswereld heeft.

Ik heb het dan ook over mensen die iets ergs overkomt, en gewoon hun hele leven vergallen doordat ze alcohol/drugs/gok verslaafd worden. En dat dit niet gaat om even een maand zo te leven, en daarna door te gaan, maar gewoon écht er in blijven hangen en daarmee hun leven nog erger verneuken.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 21:44 schreef oompaloompa het volgende:

[..]

Ik bedoelde dat ik me voor kan stellen dat er situaties zijn waarin je niet veel waarde hecht aan je eigen leven en dat daarom de vlucht in drugs / drank niet dom is. Als voorbeeld noemde ik een van die kinderen van Joseph Fritzl, als je zo lang op zon manier behandeld wordt zou ik me goed voor kunnen stellen dat je het leven niet meer ziet zitten, en zou ik dat geen zwakke persoon willen noemen maar extreme omstandigheden.

Als je dat voorbeeld neemt, is het inderdaad goed voor te stellen dat je het leven niet meer ziet zitten. Maar als je dan besluit om geen zelfmoord te plegen, maar door te gaan met je leven, kan je dit toch beter doen door in therapie te gaan of weet ik veel wat voor manier om je leven toch nog enigszins te laten werken, dan te grijpen aan drank of drugs en je leven nóg extremer te verkloten?

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 21:46 schreef Rifoki het volgende:

[..]

Eens! Ik heb heel veel over mezelf geleerd op mijn laatste paddotrip, inmiddels een half jaar geleden. Kinda changed my life.

De OP wekt op mij enigzins de suggestie dat drugsgebruik e.d. per definitie een uitvlucht en 'slecht' is.

Dan lees je niet goed, want ik zeg later dat ik zelf genoeg ervaring heb met drugs, genoeg heb uitgeprobeerd, ik blow nog steeds trouwens, maar met regelmaat. En in de tijden dat ik het moeilijk had en erge shit meemaakte, ik niet ineens alcoholverslaafd of drugsverslaafd werd, maar in therapie ging om met mijn shit om te gaan.

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 21:57 schreef oompaloompa het volgende:

[..]

Ja abstract en rationeel van afstand ben ik het met je eens. Ik denk alleen dat die mensen die afweging dan niet meer kunnen maken.

En dat we overschatten hoeveel invloed mensen persoonlijk hebben op die situaties.

Ik weet het niet hoor. Ik heb zo vaak op TV de meest afschuwelijk dingen gezien die mensen hadden meegemaakt, en dan toch op zo'n goeie manier daar mee om gaan.
Mannen die vroeger seksueel zijn misbruikt, een vrouw die haar hele gezicht verminkt had, en dan ook ECHT zo zwaar verminkt dat het gewoon geen gezicht meer was, mensen opgegroeid in de meeste ziekelijke sektes, enz. enz. enz.
Al die mensen die op tv spraken hadden het er nog altijd moeilijk mee, maar hebben dit zelf proberen te verwerken, en door professionele hulp te zoeken, en zijn er al met al nog redelijk goed vanaf gekomen, in de zin van: Ze hebben nu een redelijk goed leven.
Zo kan het ook, en ik vind, zo hoort het ook. Je krijgt maar 1 kans, 1 leven, en daar moet je alles uithalen wat erin zit. Stel je voor zo'n iemand gaat op zijn 70e dood, en kijkt terug op zijn leven. Wat heb ik bereikt?
Niks, want hij heeft zich alleen maar klemgezopen. Bijvoorbeeld.
Het is gewoon zonde, en alsnog dom.