Ik heb dat ook (heb dan wel ouders), maar echt geen familie voor de rest. Aan de ene kant vind ik het kut, maarja gelukkig heb ik hele goede vrienden. Meer valt er toch niet van te maken. Ik kan geen ooms en tantes neven en nichten erbij toverenquote:Op dinsdag 20 juli 2010 00:09 schreef Naive het volgende:
Moeite met verjaardagen, feestdagen. Je voelt je altijd het buitenbeentje, want iedereen is met familie, ook al ben je van harte welkom, het is niet JOUW familie.
Nee, dat klopt. Maar toch blijft het jammer. Eigenlijk weet je niet wat je mist, maar het voelt wel als een gemis. (Voor mij in ieder geval.)quote:Op dinsdag 20 juli 2010 00:14 schreef ukga het volgende:
[..]
Ik heb dat ook (heb dan wel ouders), maar echt geen familie voor de rest. Aan de ene kant vind ik het kut, maarja gelukkig heb ik hele goede vrienden. Meer valt er toch niet van te maken. Ik kan geen ooms en tantes neven en nichten erbij toveren
Ik hoor ook vaak van; ja ik ga naar me neef dit en dat doen, of bbq bij oom huppeldepup. Die shit heb ik allemaal niet. Of familie-weekenden ofzo:P Mensen die met de hele familie weggaan. dat soort dingen. Mmaarja veel meer dan te accepteren valt er niet.
Waarom meteen gooien met termen> Hallo?quote:Op dinsdag 20 juli 2010 00:11 schreef PiRANiA het volgende:
Oef complex. Geen ervaring mee (gelukkig...)
Complex is gewoon een woord hoorquote:Op dinsdag 20 juli 2010 00:21 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
[..]
Waarom meteen gooien met termen> Hallo?
Als het jou overkomt heb je ook meteen een complex?
Ts zorgen dat je veel vrienden krijgt en aangetrouwde familieleden!
Eh.. Hoe krijg ik aangetrouwde familieleden?quote:Op dinsdag 20 juli 2010 00:21 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
[..]
Waarom meteen gooien met termen> Hallo?
Als het jou overkomt heb je ook meteen een complex?
Ts zorgen dat je veel vrienden krijgt en aangetrouwde familieleden!
Ik zou het nog eens lezenquote:Op dinsdag 20 juli 2010 00:21 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
[..]
Waarom meteen gooien met termen> Hallo?
Als het jou overkomt heb je ook meteen een complex?
Ts zorgen dat je veel vrienden krijgt en aangetrouwde familieleden!
moet ik alles uitleggen? Zuchtquote:Op dinsdag 20 juli 2010 00:25 schreef Naive het volgende:
[..]
Eh.. Hoe krijg ik aangetrouwde familieleden?
Ik heb een grote vriendengroep, en daar ben ik ook ontzettend blij mee. (y)
Ik heb geen vriendin.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 00:27 schreef mafkees01 het volgende:
[..]
Ik zou het nog eens lezen
@TS: heb je een vriendin?
Ik heb er geen ervaring mee, maar als je samen met iemand bent (lees: vriendin) dan zal de situatie enigszins gebalanceerd zijn. In je eentje is idd een gevoel van "alleen". Genoeg vrienden en mensen om je heen?
Ik zou de wereld die jij schets niet voor kunnen stellen, maar met een goed stel vrienden + leuke vriendin kan je ook een mooi leven hebben
Ik kan ook een hamster kopen. Misschien helpt dat wat.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 00:32 schreef Zhe-AnGeL het volgende:
[..]
moet ik alles uitleggen? Zucht
ga trouwen!!!!!!!!!!
Ik zit redelijk in hetzelfde schuitje denk ik. Er mee omgaan... tja ik doe niks speciaals en heb het soms idd nogal kut :/ Vooral omdat je op dat soort momenten anderen er niet mee lastig wilt vallen o.i.d.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 00:09 schreef Naive het volgende:
Aloha,
Op internet is hier erg weinig informatie over te vinden, maar toch ben ik nieuwsgierig naar mensen met dezelfde ervaringen.
Mijn ouders zijn al overleden toen ik jong was en ik heb geen broers of zussen. In het dagelijks leven kan ik hier goed mee omgaan, toch ondervind ik er wel hinder van met name bij relaties.
Ik hou afstand omdat ik het moeilijk vind om me te hechten, echter indien ik me eenmaal aan iemand gehecht heb, kan ik moeilijk loslaten ook al weet ik dat dat beter is.
Moeite met verjaardagen, feestdagen. Je voelt je altijd het buitenbeentje, want iedereen is met familie, ook al ben je van harte welkom, het is niet JOUW familie.
Je staat overal alleen voor, en geen basis om op terug te vallen. Geen herinneringen ophalen over vroeger. Geen dingen weten over jezelf als kind. Enz.
Ik ben benieuwd hoe anderen hier mee omgaan.
Ik herken het wel wat je beschrijft. Ouders houden bijna altijd onvoorwaardelijk van hun kind. Dat heb ik wel gemist, dat je terug kunt vallen op mensen die gewoon sowieso van je houden. Ik heb wel mensen om me heen, maar daarbij is dat toch anders. En ik ben zelf niet zo'n familie- of hechte- vrienden- mens. Vind het leuk om met mensen te spreken, maar heb geen behoefte om elke dag dezelfde mensen te spreken. Sommige vriendinnen vinden dat dan weer lastig.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 00:33 schreef Naive het volgende:
Maar je mist een stukje basis, die voor de meeste mensen van mijn leetijd redelijk vanzelfsprekend is. En dat is niet vervangbaar door vrienden of een relatie. Ik vraag me soms af hoe dat bij anderen zit die in een soortgelijke situatie zitten.
Wat ik dan niet begrijp: TS verloor haar vader toen ze vier was, en haar moeder op haar twintigste? Dan heb je toch een jeugd gehad met je moeder? En derhalve herinneringen?quote:Geen herinneringen ophalen over vroeger. Geen dingen weten over jezelf als kind. Enz.
Maar niemand om die herinneringen mee op te halen. Niemand om ze mee te delen.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 11:13 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Wat ik dan niet begrijp: TS verloor haar vader toen ze vier was, en haar moeder op haar twintigste? Dan heb je toch een jeugd gehad met je moeder? En derhalve herinneringen?
beeeuh van dat soort opmerkingen kan ik altijd en beetje boos worden ;/quote:Op dinsdag 20 juli 2010 11:13 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Wat ik dan niet begrijp: TS verloor haar vader toen ze vier was, en haar moeder op haar twintigste? Dan heb je toch een jeugd gehad met je moeder? En derhalve herinneringen?
Hoe dan ook: Tel je zegeningen TS. Als je niet een basis hebt in de vorm van ouders, waarom dan niet een basis in de vorm van goede vrienden?
Ja ok, op die manier. lezen valt af en toe niet meequote:Op dinsdag 20 juli 2010 11:19 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Maar niemand om die herinneringen mee op te halen. Niemand om ze mee te delen.
Het was maar een vraag... Ying yang...quote:Op dinsdag 20 juli 2010 11:49 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
beeeuh van dat soort opmerkingen kan ik altijd en beetje boos worden ;/
"ow je ouders zijn dood? Nou ja meid heh, het zonnetje schijnt, je hebt vrienden, tel je zegeningen!"quote:Op dinsdag 20 juli 2010 11:58 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Ja ok, op die manier. lezen valt af en toe niet mee
[..]
Het was maar een vraag... Ying yang...
Zo bedoelde ik dat niet. Ik merk aan haar posts dat ze zichzelf nogal aan het kwellen is door het ontberen van ouders. Misschien is het een dipje, misschien is het de kijk op het leven. Ik probeer alleen maar wat positiviteit in te brengen.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 12:03 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
"ow je ouders zijn dood? Nou ja meid heh, het zonnetje schijnt, je hebt vrienden, tel je zegeningen!"
verschrikkelijk. Gelukkig nooit live tegen me gezegd
Ik begrijp dat het goed bedoeld is, maar ik vermeld ook even dat dat soort goedbedoelde relativerende opmerkingen niet altijd even goed aankomen. Sommige dingen wil je namelijk niet relativeren.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 12:13 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Zo bedoelde ik dat niet. Ik merk aan haar posts dat ze zichzelf nogal aan het kwellen is door het ontberen van ouders. Misschien is het een dipje, misschien is het de kijk op het leven. Ik probeer alleen maar wat positiviteit in te brengen.
leg ik het in godsnaam uit..
Je bent in de war met Harry.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 17:05 schreef Keep_Walking het volgende:
Gelukkig dat het goed met jouw is afgelopen, met Tom Riddle ging het helaas slecht.
En daarna is het nooit meer goed gekomen met hem.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 17:07 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Je bent in de war met Harry.
Tom vermoordde zijn eigen vader en grootouders.
Leven jouw ouders nog wel of niet meer?quote:Op dinsdag 20 juli 2010 17:11 schreef Soempie het volgende:
Ik denk dat het wel goed is om zoals zwaaibaai positief te zijn. Denk niet dat hij het zo relativerend bedoeld zelfs. TS vraagt hoe mensen ermee omgaan en ik probeer het ook van de 'positieve' kant te bekijken. Ja, het is klote aan de ene kant, maar aan de andere kant is het ook een stuk levenservaring. Dan is het volgens mij beter om je op de positieve dingen te richten. Vriendschappen die je opgebouwd hebt, sterke punten die je ontwikkeld hebt, etc.
Gewoon, op de positieve dingen die je meeneemt in je leven erna. En ik doe normaal. Jij bent degene die flipt om niks.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 17:58 schreef oompaloompa het volgende:
Ga jij me nou vertellen dat ik me moet focussen op de positieve kant van het sterven van mijn moeder en alles wat ik er van heb geleerd? Kom op zeg doe ff normaal
Voor jou is dat zo, maar ik had relativerende opmerkingen erg fijn gevonden. Ik werd ziek van al dat:'Oh, wat erg, ik weet niet wat ik moet zeggen..' Dus, dat jij dit niet kan waarderen hoeft niet te betekenen dat dat bij iedereen zo is. Iedereen heeft een ander rouwproces, daar kan jij niet over oordelen.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 12:36 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Ik begrijp dat het goed bedoeld is, maar ik vermeld ook even dat dat soort goedbedoelde relativerende opmerkingen niet altijd even goed aankomen. Sommige dingen wil je namelijk niet relativeren.
ik ken (gelukkig) weinig lotgenoten, maar de mensen die ik ken in vergelijkbare situaties worden alles behalve vrolijker van dat soort opmerkingen, ook al zijn de intenties van de spreker goed.
Wat mij betreft zeer herkenbaar. Vooral het missen van een familie en het niet meer hebben van een basis om op terug te vallen. Uiteindelijk zijn vrienden geen familie. Kortgeleden is mijn opa overleden. Mijn ouders zijn jaren geleden al overleden en dat maakt mij ineens de oudste generatie van de 'familie' .quote:Op dinsdag 20 juli 2010 00:09 schreef Naive het volgende:
Aloha,
Op internet is hier erg weinig informatie over te vinden, maar toch ben ik nieuwsgierig naar mensen met dezelfde ervaringen.
Mijn ouders zijn al overleden toen ik jong was en ik heb geen broers of zussen. In het dagelijks leven kan ik hier goed mee omgaan, toch ondervind ik er wel hinder van met name bij relaties.
Ik hou afstand omdat ik het moeilijk vind om me te hechten, echter indien ik me eenmaal aan iemand gehecht heb, kan ik moeilijk loslaten ook al weet ik dat dat beter is.
Moeite met verjaardagen, feestdagen. Je voelt je altijd het buitenbeentje, want iedereen is met familie, ook al ben je van harte welkom, het is niet JOUW familie.
Je staat overal alleen voor, en geen basis om op terug te vallen. Geen herinneringen ophalen over vroeger. Geen dingen weten over jezelf als kind. Enz.
Ik ben benieuwd hoe anderen hier mee omgaan.
Helemaal niet mee eens. Die basis hoef je niet te halen uit aanwezige (levende..) ouders, de basis die jij vindt nodig te hebben kun je uit álles halen, met name uit jezelf. Je ouders zijn dood en dat is heel erg, het is heel pijnlijk, maar het is zoals het is. Klaar. De wetenschap dat het leven zo verdomde vergankelijk is maakt dat ik keihard wil genieten van alles, niets wil missen, in alles het beste uit mezelf wil halen, wil léven als ware het mijn laatste dag. En dat lukt niet altijd, want life sucks en mensen zijn soms heul stom enzo, maar ik zou wel gek zijn als ik mezelf bij voorbaat al alles ontneem omdat ik "toch een stukje basis mis". En dat houdt niet in dat je nooit verdrietig mag zijn, absoluut niet, maar in hoeverre de afwezigheid van hen jouw leven bepaalt heb je voor een (groot) deel zelf in de hand.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 00:33 schreef Naive het volgende:
[..]
Maar je mist een stukje basis, die voor de meeste mensen van mijn leetijd redelijk vanzelfsprekend is. En dat is niet vervangbaar door vrienden of een relatie. Ik vraag me soms af hoe dat bij anderen zit die in een soortgelijke situatie zitten.
Precies. Maar zij wordt pissig van mensen die positief erin gaan staan.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 18:27 schreef Lotteh het volgende:
[..]
Voor jou is dat zo, maar ik had relativerende opmerkingen erg fijn gevonden. Ik werd ziek van al dat:'Oh, wat erg, ik weet niet wat ik moet zeggen..' Dus, dat jij dit niet kan waarderen hoeft niet te betekenen dat dat bij iedereen zo is. Iedereen heeft een ander rouwproces, daar kan jij niet over oordelen.
Dat ligt toch helemaal aan de situatie? Je kunt bij zoiets niet alles over 1 kam scheren. De 1 verliest z'n oudes vroeg en zonder veel herinnering, de ander bij volle bewust zijn. De 1 verliest z'n ouders door een lang/zwaar proces, de ander niet.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 17:58 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Leven jouw ouders nog wel of niet meer?
het is helemaal niet klote "aan de ene kant"
Het is gewoon klote punt
Wat moet je nou met die levenservaring, serieus?
Ik zou willen dat ik die levenservaring nooit had gehad.
Ik kan echt helemaal geen "aan de andere positieve kant" vinden in het vroegtijdig sterven van ouders. En daarom raak ik pissig van dat soort uitspraken.
Ga jij me nou vertellen dat ik me moet focussen op de positieve kant van het sterven van mijn moeder en alles wat ik er van heb geleerd? Kom op zeg doe ff normaal
Ik word helemaal niet pissig van mensen die er positief in gaan staanquote:Op dinsdag 20 juli 2010 18:36 schreef VeerEli het volgende:
[..]
Precies. Maar zij wordt pissig van mensen die positief erin gaan staan.
Naja, dan leeft zij toch lekker met d'r eigen negativiteit verder. Kan ik wel raden wie een gelukkiger leven leidt.
sorry was idd een beetje boosquote:Op dinsdag 20 juli 2010 18:17 schreef Soempie het volgende:
Mijn ouders zijn er niet meer nee. En ja, ik vind dat ik er veel door geleerd heb. Er zijn door de hele situatie ook mensen in m'n leven gekomen die ik anders niet gekend had. En, natuurlijk is het klote.
Zoals jij het nu ziet bedoelde ik het niet. Jouw recht om er boos om te worden, maar mijn recht om er ook iets 'positiefs' uit te halen. Let ook even op de aanhalingstekens die ik de hele tijd post. Tjees.
Ja klopt dat ik vanuit mezelf spreek. Postte het ook voornamelijk omdat ik gewoon weet dat dat soort opmerkingen vaak in verkeerde aarde kunnen vallen, ik claim niet voor iedereen en in elke situatie of zoquote:Op dinsdag 20 juli 2010 18:27 schreef Lotteh het volgende:
[..]
Voor jou is dat zo, maar ik had relativerende opmerkingen erg fijn gevonden. Ik werd ziek van al dat:'Oh, wat erg, ik weet niet wat ik moet zeggen..' Dus, dat jij dit niet kan waarderen hoeft niet te betekenen dat dat bij iedereen zo is. Iedereen heeft een ander rouwproces, daar kan jij niet over oordelen.
zoiets werkt voor mij veel beter. Het biedt een positieve kijk, maar legt tegelijkertijd je niet op wat je zou moeten doen of voelen en maakt tegelijkertijd de gebeurtenis niet "minder waard". In andere woorden het relativeert wel je leven maar niet het verdriet of zo (beuh wat is het moeilijk die gedachten duidelijk op te schrijven).quote:Op dinsdag 20 juli 2010 18:36 schreef Lily-Ella het volgende:
[..]
Helemaal niet mee eens. Die basis hoef je niet te halen uit aanwezige (levende..) ouders, de basis die jij vindt nodig te hebben kun je uit álles halen, met name uit jezelf. Je ouders zijn dood en dat is heel erg, het is heel pijnlijk, maar het is zoals het is. Klaar. De wetenschap dat het leven zo verdomde vergankelijk is maakt dat ik keihard wil genieten van alles, niets wil missen, in alles het beste uit mezelf wil halen, wil léven als ware het mijn laatste dag. En dat lukt niet altijd, want life sucks en mensen zijn soms heul stom enzo, maar ik zou wel gek zijn als ik mezelf bij voorbaat al alles ontneem omdat ik "toch een stukje basis mis". En dat houdt niet in dat je nooit verdrietig mag zijn, absoluut niet, maar in hoeverre de afwezigheid van hen jouw leven bepaalt heb je voor een (groot) deel zelf in de hand.
Nee dat was zeker niet mijn bedoeling, maar kan idd zo over gekomen zijn.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 18:45 schreef Nembrionic het volgende:
[..]
Dat ligt toch helemaal aan de situatie? Je kunt bij zoiets niet alles over 1 kam scheren. De 1 verliest z'n oudes vroeg en zonder veel herinnering, de ander bij volle bewust zijn. De 1 verliest z'n ouders door een lang/zwaar proces, de ander niet.
En zelfs dan is iedereen anders en reageert iedereen anders.
Jij reageert nu op een manier waaruit blijkt dat mensen zich moeten schamen als ze zich niet permanent kut voelen om het verlies van hun ouders. Dat vindt je wel "normaal"?
Men hoeft echt niet alles te verpositiveren...maar ook niet alles moet gelijk maar deprimerend voor de rest van je leven zijn.
Ik begrijp helemaal deze opmerking niet? Natrap? Laf?quote:Op dinsdag 20 juli 2010 18:51 schreef oompaloompa het volgende:
Beetje laf overigens om zo´n natrap te geven in een topic met zulks lading.
Ik heb nog steeds mijn beide ouders, een zusje en een broertje, maar toevalligerwijs ook dezelfde problemen.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 00:09 schreef Naive het volgende:
Aloha,
Op internet is hier erg weinig informatie over te vinden, maar toch ben ik nieuwsgierig naar mensen met dezelfde ervaringen.
Mijn ouders zijn al overleden toen ik jong was en ik heb geen broers of zussen. In het dagelijks leven kan ik hier goed mee omgaan, toch ondervind ik er wel hinder van met name bij relaties.
Ik hou afstand omdat ik het moeilijk vind om me te hechten, echter indien ik me eenmaal aan iemand gehecht heb, kan ik moeilijk loslaten ook al weet ik dat dat beter is.
Moeite met verjaardagen, feestdagen. Je voelt je altijd het buitenbeentje, want iedereen is met familie, ook al ben je van harte welkom, het is niet JOUW familie.
Je staat overal alleen voor, en geen basis om op terug te vallen. Geen herinneringen ophalen over vroeger. Geen dingen weten over jezelf als kind. Enz.
Ik ben benieuwd hoe anderen hier mee omgaan.
was bedoeld voor VeerEli, god ik ben wel lekker duidelijk vandaagquote:Op dinsdag 20 juli 2010 18:57 schreef Soempie het volgende:
[..]
Ik begrijp helemaal deze opmerking niet? Natrap? Laf?Zo is het helemaal niet bedoeld.
Ik geloof dat mensen vooral aandragen hoe je het kunt zien en in dit geval vroeg TS daar zelfs om. Niemand hier legt jou op hoe je het moet zien. Ik snap dat er minder ruimte wordt geboden voor verwerking als men zegt: kijk naar de positieve dingen in je leven. Maar aan de andere kant, misschien wel goed als dat ook gezegd wordt door iemand. Dan kan dat verwerken vast ook nog bij iemand anders.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 18:54 schreef oompaloompa het volgende:
Ik vind het alleen heel erg vervelend wanneer mensen (goed bedoeld) gaan zeggen hoe je het moet zien en verwerken, omdat ze daarmee vaak (onbedoeld) het doodgaan van die persoon relativeren, en i.p.v. meer ruimte juist minder ruimte tot verwerking scheppen.
Ja dat ben ik ook met je eens, voor mij voelt "kijk naar de positieve dingen in je leven" ook niet echt naar of zo. Het is echt "Kijk naar de positieve kanten van het sterven van die persoon" waar ik boos om wordt. Omdat het zowel een beetje overkomt / aangeeft dat je niet gewoon boos mag zijn, en tegelijkertijd ook nog impliceert dat dat sterfgeval zelf ook deels positief is o.i.d.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 19:06 schreef Soempie het volgende:
[..]
Ik geloof dat mensen vooral aandragen hoe je het kunt zien en in dit geval vroeg TS daar zelfs om. Niemand hier legt jou op hoe je het moet zien. Ik snap dat er minder ruimte wordt geboden voor verwerking als men zegt: kijk naar de positieve dingen in je leven. Maar aan de andere kant, misschien wel goed als dat ook gezegd wordt door iemand. Dan kan dat verwerken vast ook nog bij iemand anders.
Slijmquote:Op dinsdag 20 juli 2010 19:06 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
was bedoeld voor VeerEli, god ik ben wel lekker duidelijk vandaag
met jou probeer ik het juist goed te maken en mn verontschuldigingen aan te bieden voor mn reactie![]()
Kijk zo had je kunnen reageren en dan zou je inhoudelijk dingen aangekaart hebben. Je hebt gelijk dat ik overtrokken reageerde en dat heb ik ook ruiterlijk toegegeven aan de mensen die het aankaartten, maar:quote:Op dinsdag 20 juli 2010 19:13 schreef VeerEli het volgende:
[..]
Slijm.
Ik geef helemaal geen natrap. Niemand verteld jou wat je MOET doen? Hoe kom je daarbij.
Je moet doen wat je zelf wil. Als jij er niet positief in wil staan, moet je dat vooral niet doen.
Ik denk alleen dat iemand die er positief mee om gaat, er meer van weet te maken als iemand die er negatief blijft in staan.
En met ergens positief instaan houdt dat natuurlijk niet in dat je positieve kanten van de dood van je ouders moet gaan bekijken of zoeken. Want die zijn er inderdaad niet. Maar het is gewoon zo dat ellendige dingen in je leven je wijzer maken, sterker maken. En dat is toch al een positief punt, ook al zou iedereen in zo'n geval liever minder wijs en minder sterk zijn.
Maar het irriteerde me nogal hoe jij je aangevallen voelde en op andere mensen hier reageerde, terwijl ik het meer met hun woorden eens was dan met de jouwe.
Dat vind ik een laffe opmerking ja.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 18:36 schreef VeerEli het volgende:
[..]
Precies. Maar zij wordt pissig van mensen die positief erin gaan staan.
Naja, dan leeft zij toch lekker met d'r eigen negativiteit verder. Kan ik wel raden wie een gelukkiger leven leidt.
Dan zou je beter moeten lezen dan wat je nu doet.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 19:12 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Ja dat ben ik ook met je eens, voor mij voelt "kijk naar de positieve dingen in je leven" ook niet echt naar of zo. Het is echt "Kijk naar de positieve kanten van het sterven van die persoon" waar ik boos om wordt. Omdat het zowel een beetje overkomt / aangeeft dat je niet gewoon boos mag zijn, en tegelijkertijd ook nog impliceert dat dat sterfgeval zelf ook deels positief is o.i.d.
En dat eerste is wat ik bedoel. En dat stond er. Met zegeningen bedoel ik namelijk niet dat je moet leren van de situatie, dat doe je namelijk toch wel. Dat je zo verzuurt en opgefokt reageert is je goed recht. Maar niet iedereen staat zo in het leven. En dat is wat de TS in mijn ogen probeert te zoeken: ondanks de hele bak ellende toch de positieve dingen in zien. Een sterfgeval is niet iets positiefs.quote:Voor mij werkt:
ja das extreem kut, nu kijken hoe je het een plaats geeft voor je toekomst
beter dan:
Ja maar vergeet niet dat er ook positieve kanten aan zitten zoals wat je er van leert
\quote:Op dinsdag 20 juli 2010 19:18 schreef oompaloompa het volgende:
[..]
Kijk zo had je kunnen reageren en dan zou je inhoudelijk dingen aangekaart hebben. Je hebt gelijk dat ik overtrokken reageerde en dat heb ik ook ruiterlijk toegegeven aan de mensen die het aankaartten, maar:
[..]
Dat vind ik een laffe opmerking ja.
Overigens is het helemaal niet zo dat mensen relatief sterker en wijzer uit ellendige gebeurtenissen komen dan uit positieve gebeurtenissen, dat kan alle kanten op gaan
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |