abonnement bol.com Unibet Coolblue
  vrijdag 17 december 2010 @ 10:10:43 #201
159094 Jack.
Verdwaalde Belg
pi_90033017
Veel sterkte Hitomi! Je maakt er een mooi en passend afscheid van als ik het zo lees. Ik moest ook even lachen toen ik las dat je een bijl in je nek zou krijgen met die handtas, leuk dat je het zo kan verwoorden :)

Ik heb vorig jaar december ook overgeslagen, niks gedaan met kerst, enkel met oud/nieuw gevierd met vrienden, maar dat is ver weg van de omgeving waarin ik het zo moeilijk heb. Heb toen ook geen kaartjes uit mezelf verstuurd, enkel teruggestuurd naar de mensen die er een naar mij stuurden (puur uit beleefdheid dan), omdat er voor mij gewoonweg niks te vieren/wensen viel.
Dit jaar heb ik getwijfeld, heb een semi-nieuwe start genomen, maar ik had het er toch wel moeilijk mee om weer mee te gaan in de feestelijkheden. Kerst doe ik dit jaar bij m'n vriendin, dus das ook weer een andere wereld, en de week nadien tot na nieuwjaar zit ik in Oostenrijk wat dan weer heel typerend was voor hem. Ik had ook het standpunt ingenomen, ofwel in Oostenrijk doordoen, ofwel deed ik helemaal niks met oudjaar en zou ik gaan werken tussen kerst en nieuw. Ben wel blij dat het Oostenrijk is geworden :)
  vrijdag 17 december 2010 @ 10:36:35 #202
230749 Olle.
It's OK you fool!
pi_90033912
Ik wil bijdeze iedereen veel sterkte wensen die iemand hebben verloren met de feestdagen die komen gaan.
Zoals hier boven Jack al aangaf, zal er bij sommigen weinig aan kerst gedaan worden.
Ik ben anderhalf jaar terug ook mijn moeder helaas, dan leverd met kerst altijd extra veel herinneringen op.
Kerst vier ik dan ook dit jaar niet echt (zoals vorig jaar) en ik heb ero ok helemaal geen zin in en zie er ook niet naar uit.

Hitomi, ik hoop dat je crematie van je moeder goed is gelopen en dat je er een goed gevoel bij hebt gekregen dat je het waardig hebt kunnen afsluiten. Veel sterkte deze dagen.
A man's got to do what a man's got to do
pi_90083608
De crematie is goed verlopen. Ondanks het feit dat 2/3e van de mensen had afgezegd omdat ze gestrand waren in de buurt van Lelystad zat de zaal alsnog propvol.

Ik heb zelf nog een stukje gezegd, wat heel moeilijk was, maar ik kon me vermannen. Het is toch mijn moeder en ze verdient het dat ik wat over haar heb gezegd.

Ik mis haar ontzettend, maar ze is voor altijd bij me.
pi_90084345
heel veel sterkte de komende tijd. Hou dat stukje van ze is bij je erin want dat helpt zo goed bij de verwerking.

Ik had het laatst met een vriend erover en die vroeg of ik in het hiernamaals geloofde en ik antwoordde niet op de bijbelse manier maar ik denk wel dat er een andere wereld is waar degene die er niet meer zijn waken over hun nabestaanden.
Hij niet en ergens vind ik dat jammer voor hem , want het is gewoon mooi idee dat degenen die er niet meer toch ook zie je ze niet meer wel degelijk bij je zijn. Het is gewoon een troostende gedachte.

Voor mij merk ik nu het jaar over is , en zijn steen er is veel meer vrede mee heb. Er zit meer rust in en dat had ik eerst niet.
Wel moet ik zeggen dat ik hopelijk in mijn omgeving geen zelfmoord meer meemaak, want ik had nooit gedacht dat een verwerking redelijk heftig is.
pi_90109259
Zo denk je dat je er al prima mee om kan gaan en zo rollen de tranen weer over je wangen. Ik pak net iets uit een doos die ik vorige week van mijn tante kreeg, en tot mijn verbazing zat er nog een gesloten envelop in met mijn naam erop. Een laatste kaartje van mijn moeder...

:'(
pi_90124399
Ik denk dat bij een rouwproces toch altijd wel momenten blijven waar je een traantje wegpinkt , gewoon omdat er toch altijd wel momenten blijven dat je ze mist.
Het hoeven niet de droevige momenten te zijn maar ook de leuke dat je toch even denkt goh wat had ik graag diegene erbij gehad.
Je waardeert degene die er nog zijn soms meer om , dat vind ik ook het hele rare van rouwen.
Het is een heel raar ingewikkeld proces, waar sommige een tijd op willen prikken maar dat kan gewoon niet altijd.
Ook al zijn ze er niet meer die mensen blijven toch een plekje in je hart houden ook al ga je verder.
pi_90133700
Ik heb vandaag geprobeerd mijn stukje op de crematie terug te luisteren (we hebben de hele ceremonie op CD), omdat ik wilde weten of ik wel verstaanbaar was doordat ik huilend sprak zegmaar.

Ik heb de eerste alinea nog niet eens beluisterd. De tranen schoten mijn ogen weer in.

Ben nu net ook thuisgekomen. Vind het zo vervelend dat mijn vader nu alleen thuis is. Hij is nooit alleen geweest zeg maar.

Hij draait het ochtendprogramma bij de radiozender van het dorp en omgeving. Morgenochtend begint hij weer en dan gaat hij alleen maar platen draaien die mijn moeder mooi vond. Ik heb mijn wekker dus ook al op 6:45 staan om mee te luisteren.
pi_90138413
quote:
1s.gif Op zondag 19 december 2010 18:18 schreef Hitomi het volgende:
Ik heb vandaag geprobeerd mijn stukje op de crematie terug te luisteren (we hebben de hele ceremonie op CD), omdat ik wilde weten of ik wel verstaanbaar was doordat ik huilend sprak zegmaar.

Ik heb de eerste alinea nog niet eens beluisterd. De tranen schoten mijn ogen weer in.

Ben nu net ook thuisgekomen. Vind het zo vervelend dat mijn vader nu alleen thuis is. Hij is nooit alleen geweest zeg maar.

Hij draait het ochtendprogramma bij de radiozender van het dorp en omgeving. Morgenochtend begint hij weer en dan gaat hij alleen maar platen draaien die mijn moeder mooi vond. Ik heb mijn wekker dus ook al op 6:45 staan om mee te luisteren.
Wat een ontzettend mooi eerbetoon aan je moeder Hitomi. Ik heb echt tranen in mn ogen bij alle verhalen hier. Heel veel sterkte voor iedereen O+
♥ scars make us who we are ♥
pi_90177908
Veel sterkte gewenst Starr_003 en Hitomi. Dat plotselinge, verschrikkelijk.

Het is morgen precies 2 maanden geleden dat mijn moeder is overleden. Ze hield ontzettend van Kerst. Ze maakte de prachtigste kerststukken voor iedereen, daar was ze zo goed in! Ik ben afgelopen weekend verhuisd om samen te gaan wonen met m'n vriend. Kwam ik tijdens het inpakken nog een compleet kerststukje van haar tegen!! De hulst en dennengroen prachtig gedroogd. Er zat een mooie roos in, alles klopte nog! Die gaat dit jaar op tafel... en die wil ik vanaf nu met Kerst ook altijd hebben staan de komende jaren. Een laatste stukje Kerst van mama.

Bij mijn vader thuis is het zo gek nu. Mijn ouders hadden altijd van alles versierd in huis (geen kermis ofzo, maar juist erg stijlvol). En nu is er niets. M'n moeder voelde blijkbaar al aan afgelopen zomer dat ze de Kerst niet zou halen... ze zei dat ze dit jaar het huis niet ging versieren.

Nu woon ik samen, ben bij m'n vriend gaan wonen in Groningen... m'n moeder gaat dit allemaal niet zien. Ze is gelukkig nog wel een keertje in het huis van m'n vriend geweest, toen het nog helemaal van hem alleen was, dus ze wist wel waar ik ging wonen en had een erg goed gevoel bij het huisje en de omgeving.

Even over dat afgevlakte gevoel dat werd genoemd, dat herken ik wel. Toen ik mijn moeder voor het eerst weer zag (in de kist) toen ze vanuit het ziekenhuis naar de aula werd gebracht... de mensen eromheen huilen... en ik stond erbij met droge ogen met mijn hand over de hare. Ze was er niet meer, dat was zo duidelijk, dit was enkel het omhulsel, de schil. Ma is ergens anders. Dat gevoel had ik zo sterk. Ik ben niet religieus, maar ik heb een apart gevoel over datgeen wat ze de ziel noemen... volgens mij gebeurt daar nog iets mee. Of dat is dan weer mijn overlevingsmechanisme, waar ik troost uit haal. Hoe dan ook... ik vertelde m'n vriend over dat afgevlakte gevoel van me, dat ik niet kon huilen... toen zei hij dat de mate van verdriet die iemand voelt niet uit te drukken is in zout water. Iedereen gaat er op z'n eigen manier mee om.

Sterkte aan iedereen die een dierbare moet missen.
pi_90179060
quote:
1s.gif Op zondag 19 december 2010 01:30 schreef Cocktailprikker het volgende:
Zo denk je dat je er al prima mee om kan gaan en zo rollen de tranen weer over je wangen. Ik pak net iets uit een doos die ik vorige week van mijn tante kreeg, en tot mijn verbazing zat er nog een gesloten envelop in met mijn naam erop. Een laatste kaartje van mijn moeder...

:'(
Dat is ook wel even slikken, maar lijkt me erg mooi om een kaartje te krijgen van je moeder, terwijl ze er niet meer is.
pi_90289518
Hitomi en Josie, veel sterkte gewenst...!!

Fijn dat je moeder er nog zo goed uit zag Hitomi...mijn vader zag er helaas niet zo best meer uit :'( Hij was helemaal blauw (op de dag van de uitvaart hebben we de kist pas definitief gesloten -al was die bij de condoleance gesloten) en de laatste keer dat ik hem zag waren zijn oren al zwart..ook had ie een hele grote jaap in zijn schedel van de obductie (zo'n raar idee dat ze mijn vader hebben opengesneden!)..je hebt er als buitenstaander ook niets over te zeggen als iemand in het buitenland komt te overlijden..die wordt gewoon opengeritst! (als de doodsoorzaak niet duidelijk is dan..). En helaas..hebben we niets te horen gekregen over de uitkomst. Iets waar ik zelf wel behoorlijk van baal, te meer omdat mijn opa ook zeer vroeg en heel plotseling is overleden. 'Helaas' lijk ik behoorlijk op mijn vaders kant (uiterlijk en gedragskenmerken) dus ik hoop niet dat er iets erfelijks speelt.
Wat ook vreemd is, is dat mijn vader een aantal jaren geleden tegen mij vertelde dat hij wist dat ie niet oud zou worden (hij noemde letterlijk een leeftijd). En tja, helaas heeft ie die betreffende leeftijd nieteens gehaald. Ik baal nog steeds als een stekker dat ik het hier nooit meer met hem over heb gesproken (op dat moment was ik heel erg geschokt en kon er niet op doorgaan), nu blijf je met zoveel vragen zitten..

Het beeld van mijn vader zoals ik hem de laatste keer zag, blijft me altijd bij..al zie ik daarnaast gelukkig ook zeker de beelden van hoe mijn vader altijd was.
Mijn ouders waren gescheiden en mijn vader had geen officiele partner..dus ik moet ook nog eens alle zooi gaan regelen. Iets waar ik echt helemáál geen zin in heb :N het is ook nog eens complex omdat hij voor een buitendlands bedrijf werkte en in meerdere landen ingeschreven stond (betreft verzekeringen, postadres etc). Ik moet nu wachten op allerlei papieren en ik kan werkelijk nog niéts doen. En, de post die ik allemaal moet doorspitten en ontvang, is ook nog eens in andere talen..het werkt me allemaal maar op de zenuwen :'(
Het is ook heel erg raar om alle administratie van je eigen vader te moeten doorspitten. Ik kom dingen tegen, die ik helemaal niet wilde weten..alsof dat niet bij mij 'hoort' te komen, maar bij mijn moeder ofzo...

[ Bericht 1% gewijzigd door Starr_003 op 22-12-2010 14:50:16 ]
pi_90403180
Ondanks alles wat deze en gene hier allemaal meegemaakt hebben wil ik iedereen toch,in hoeverre dat mogelijk is, fijne feestdagen en alle goeds en gezondheid wensen voor 2011.

Het zal zeker niet makkelijk worden komende dagen maar je kunt er ook niet voor weglopen....En bedenk dat er altijd aan je gedacht wordt!!
pi_90417172
nee ik heb vandaag al kerst geviert.
traditie is het dat we de 24e verjaardag van mn oom vieren en dan gelijk het kerstdiner/verjaardagsfeest hebben met oma erbij.
alleen is oma op 3 december overleden.
is gewoon kut en al zo snel, oma is nog niet eens een maand dood...
maarja ze wilde wel dat we doorgingen met ons leven.
alleen is zo klote allemaal en helaas komen de feestdagen wel heel snel.

ik wens verder ook iedereen toch fijne feestdagen in hoeverre dat kan en veel sterkte en hopelijk een mooi nieuw jaar
Wie een kuil graaft voor een ander is in ieder geval geen egoïst
pi_90486399
Weet je het blijft raar voor mijn gevoel als ik nu alleen naar huis toe ga na het uitgaan, hij reed vaak mee en dan gingen we samen wat bij kletsen.
Ook al is het een jaar terug ik kan er nog niet aan wennen.
Misschien is het ook omdat het een zelfmoord is en ook al weet ik verstandmatig dat die er niet meer is, maar met gevoel kan ik er niet bij, juist omdat het zo bizar blijft dat iemand waar je gewoon vaak goed mee om kon gaan, en ook wat af kon kibbelen juist zo zijn leven heeft beeindigd.

Ik mis toch echt dat heel erg aan hem want het was toch wel een paar wekelijks onze routine in de vriendschap.
Ook moest al met de feestdagen heel erg aan zijn familie denken, want hij heeft wel degelijk een leegte in ons leven qua vrienden achtergelaten, laat staan hoe het met zijn familie is.
Daar blijft het toch heel confronterend met de feestdagen van he hij is er niet mee.
Ook al ken ik zijn familie totaal niet , ik moet heel vaak aan ze denken. Het lijkt me zo moeilijk als het in je eigen familie is.
pi_90512459
Net de kerstdagen doorlopen..

Kerstavond naar m'n schoonvader en diens vriendin. Heerlijk gegeten, leuke cadeautjes gehad.
1e Kerstdag een brunch gehad bij bovenstaande familie, daarna naar ons eigen huisje teruggekeerd om daar even nog flink te poetsen.
2e Kerstdag kwam m'n schoonmoeder dineren. Een lekker praktisch cadeautje gehad van haar. Ook lekker gegeten (we wisten niet zeker of het wat zou worden, de recepten van kalkoenfilet en gevulde kalkoen gecombineerd.. maar toch wel!)
3e Kerstdag (haha) zouden mijn vader en moeder langskomen.. uiteindelijk zijn in plaats van mijn moeder mijn oom en neefje met mijn vader meegekomen. Lekkere hertenbiefstukjes en nog meer cadeautjes. :)

Het waren heel gezellige dagen, dat wel. Maar nu mijn vader en oom weg zijn voel ik me toch weer behoorlijk leeg. En dan ga je natuurlijk denken aan hoe het geweest zou zijn als mama er was. Wat had zij van de recepten gevonden? ;(

Ach, ik heb tenminste een van haar laatste wensen/verzoeken in vervulling kunnen doen gaan. Ze had de zondag dat we mijn vaders verjaardag vierden nog gezegd dat ze heel graag walnotenijs wilde hebben met kerst. Dus, uit respect voor mijn moeder, heb ik dat gehaald.

Edit: ik ben kerstochtend wel huilend naar beneden gegaan waar ik door de vriendin van m'n schoonpapa werd getroost. Had een nachtmerrie gehad over m'n moeder.. een hele stomme ook.

Ze deed aan wedstrijdsjoelen, behoorde tot de beste 3 van Nederland. Ik droomde dus dat ik met m'n pa op zo'n wedstrijd was, en in de rij van sjoelbakken lag halverwege in plaats van een sjoelbak op tafel dus mijn moeder in haar kist.. echt naar....
pi_90519912
Ik hoop niet dat ik mij binnen korte tijd hier kan melden, maar ik heb op 2de kerstdag gehoord dat mijn moeder voor de 3de maal kanker heeft.
Mentaal sloeg dit in als een bom, maar ik probeer de situatie te relativeren. Donderdag is er 100% uitsluitsel of het uitgezaaid is of niet. Het is "slechts" beperkt tot de borsten zoals ze nu hebben gezien. Of er meer aangetast is hoor ik donderdag.
Ik hoop natuurlijk op het allerbeste en bid voor een goede afloop. Moge haar nog vele jaren gegund zijn.. ;(

Sterkte aan de rest.
  dinsdag 28 december 2010 @ 11:38:36 #217
230749 Olle.
It's OK you fool!
pi_90530104
quote:
2s.gif Op dinsdag 28 december 2010 00:36 schreef mafkees01 het volgende:
Ik hoop niet dat ik mij binnen korte tijd hier kan melden, maar ik heb op 2de kerstdag gehoord dat mijn moeder voor de 3de maal kanker heeft.
Mentaal sloeg dit in als een bom, maar ik probeer de situatie te relativeren. Donderdag is er 100% uitsluitsel of het uitgezaaid is of niet. Het is "slechts" beperkt tot de borsten zoals ze nu hebben gezien. Of er meer aangetast is hoor ik donderdag.
Ik hoop natuurlijk op het allerbeste en bid voor een goede afloop. Moge haar nog vele jaren gegund zijn.. ;(

Sterkte aan de rest.
hey man veel sterkte.
Het blijft kut ondanks welke dag als het is, alleen kerst dan lijkt het misschien nog iets meer kut dan normaal kut.
Dierebare mensen kun je nooit missen.
Hoop dat je goed bericht krijgt!

ik hoorde net een nummer op de top 2000 wat we me veel doet denken aan mijn moeder.
misschien hebben jullie er ook wat mee :)

A man's got to do what a man's got to do
pi_90554099
Ik kom me hier ook even melden. Weet niet meer of ik hier eerder iets heb gepost, waarschijnlijk niet..

Mijn beide ouders zijn inmiddels overleden, ik was wees op mijn 23ste. Dacht dat ik het allemaal zo goed verwerkt had, tótdat mijn laatste relatie stuk liep en ik me sindsdien voel alsof ik mijn ouders een week geleden heb begraven (resp. 22 en 6 jaar geleden..). Komt dagelijks heel veel oud zeer naar boven waar ik dus lang niet zo klaar mee was als ik dacht. Hoe nu verder weet ik ook even niet, to be honoust. Feestdagen zijn, ehm, niet bepaald leuk te noemen op het moment. ;(
  woensdag 29 december 2010 @ 10:53:45 #219
70076 Alicey
Miss Speedy
pi_90573356
quote:
1s.gif Op zondag 19 december 2010 01:30 schreef Cocktailprikker het volgende:
Zo denk je dat je er al prima mee om kan gaan en zo rollen de tranen weer over je wangen.
Dat is iets wat mij ook heel erg verbaast. Het ene moment denk je dat alles goed gaat, een volgend moment komt er weer van alles naar boven en jank je je een aap..

Op kerstavond is mijn vader overleden. Gisteravond hebben we met de meest naaste familie afscheid kunnen nemen. Morgen is de begrafenis..
  woensdag 29 december 2010 @ 11:02:07 #220
100297 teamlead
Nu met Napoleon complex
pi_90573643
Sterkte L-E, mafkees gecondoleerd Alicy!

Deze weken zijn zwaarder dan ik voor mogelijk had gehouden. De feestdagen (waarbij mama op eerste kerstdag jarig zou zijn geweest), een nieuwe drukke opdracht en boordevol emoties. Ik loop zo onderhand op mijn tandvlees maar heb geen keuze en moet door. Terwijl ik het liefst nu een maand of 3 onder een steen zou willen leven en nergens meer over nadenken -O-

;(
If you wish to be a success in the world, promise everything, deliver nothing.
Nothing is more difficult, and therefore more precious, than to be able to decide.
Victory belongs to the most persevering
  woensdag 29 december 2010 @ 11:04:54 #221
70076 Alicey
Miss Speedy
pi_90573727
Bedankt teamlead. Iedereen zit anders in elkaar, maar aan mezelf merk ik wel dat het me goed doet om toch te proberen door te gaan met wat ik normaal zou doen. Voor jou misschien ook goed. :*

Misschien is het nog een "geluk" dat ik al de eerste keer kerstdagen zonder hem heb meegemaakt..
  woensdag 29 december 2010 @ 11:09:10 #222
230749 Olle.
It's OK you fool!
pi_90573883
Ik denk dat je geen keus hebt of je wilt doorgaan of niet...
Mensen die zoiets niet hebben mee gemaakt, snappen het meestal ook niet dat dit juist de kutste dagen van het jaar zijn.

Alicey ik vind het (nu de tweede keer de feestdagen zonder mijn moeder) heftiger dan vorig jaar...
A man's got to do what a man's got to do
  woensdag 29 december 2010 @ 11:12:53 #223
70076 Alicey
Miss Speedy
pi_90574006
quote:
1s.gif Op woensdag 29 december 2010 11:09 schreef Olle. het volgende:
Ik denk dat je geen keus hebt of je wilt doorgaan of niet...
Uiteindelijk moet je doorgaan, maar je hoeft dat niet meteen te doen als je dat niet wilt of kunt.

quote:
Mensen die zoiets niet hebben mee gemaakt, snappen het meestal ook niet dat dit juist de kutste dagen van het jaar zijn.
Ik weet niet of ik het ook zal ervaren als de kutste dagen van het jaar. Het is wel heel raar om te beseffen dat iedereen feest viert in een periode waarin je dat zelf niet echt kunt. Je probeert dan wel het beste er van te maken en dat lukt zelfs nog vrij goed ook, maar toch is het anders..

quote:
Alicey ik vind het (nu de tweede keer de feestdagen zonder mijn moeder) heftiger dan vorig jaar...
Sterkte dan maar! :*
  woensdag 29 december 2010 @ 11:14:56 #224
230749 Olle.
It's OK you fool!
pi_90574079
quote:
1s.gif Op woensdag 29 december 2010 11:12 schreef Alicey het volgende:

[..]

Uiteindelijk moet je doorgaan, maar je hoeft dat niet meteen te doen als je dat niet wilt of kunt.

[..]

Ik weet niet of ik het ook zal ervaren als de kutste dagen van het jaar. Het is wel heel raar om te beseffen dat iedereen feest viert in een periode waarin je dat zelf niet echt kunt. Je probeert dan wel het beste er van te maken en dat lukt zelfs nog vrij goed ook, maar toch is het anders..

[..]

Sterkte dan maar! :*
Ja dat klopt je kiest er zelf voor of je de straat op wilt etc.
Het feit dat mensen alleen maar gezellig met elkaar doen en doen alsof er niets aan de hand is en alleen maar familie gericht zijn met deze dagen doet mij zeer. Dat is ook een grote reden dat ik deze dagen als klote beschouw :) en het feit uiteraard dat de je dierbaren zeer gemist worden deze dagen.

dankje! :)
A man's got to do what a man's got to do
pi_90574136
quote:
1s.gif Op woensdag 29 december 2010 11:09 schreef Olle. het volgende:
Ik denk dat je geen keus hebt of je wilt doorgaan of niet...
Mensen die zoiets niet hebben mee gemaakt, snappen het meestal ook niet dat dit juist de kutste dagen van het jaar zijn.
Ik vraag me af of het voor mij anders zou zijn wanneer vriendlief niet op nieuwjaarsdag was overleden. Ik betwijfel het, ik werd altijd boos wanneer iemand zei, 'iedere andere dag was beter geweest'. Natuurlijk heb ik het straks moeilijk, de hele wereld viert deze dag, de dag waarop ik mijn vriend kwijtraakte. Men snapt het inderdaad niet, ik geloof niet dat het makkelijker was geweest wanneer het een dag later gebeurd was bijvoorbeeld.
Toch zal ik blij zijn wanneer het voorbij is..
  woensdag 29 december 2010 @ 11:18:51 #226
70076 Alicey
Miss Speedy
pi_90574237
quote:
1s.gif Op woensdag 29 december 2010 11:14 schreef Olle. het volgende:

Ja dat klopt je kiest er zelf voor of je de straat op wilt etc.
Het feit dat mensen alleen maar gezellig met elkaar doen en doen alsof er niets aan de hand is en alleen maar familie gericht zijn met deze dagen doet mij zeer. Dat is ook een grote reden dat ik deze dagen als klote beschouw :) en het feit uiteraard dat de je dierbaren zeer gemist worden deze dagen.

dankje! :)
Voor mij scheelt misschien ook dat ik een erg grote familie heb en het overlijden van mijn vader iets is waar de hele familie in meedeelt. Het is anders dan andere jaren, maar je bent toch wel met de hele familie bij elkaar, met een verdriet dat je deelt met elkaar.
  woensdag 29 december 2010 @ 11:19:53 #227
70076 Alicey
Miss Speedy
pi_90574277
quote:
1s.gif Op woensdag 29 december 2010 11:16 schreef Miracle_Drug het volgende:

Ik vraag me af of het voor mij anders zou zijn wanneer vriendlief niet op nieuwjaarsdag was overleden. Ik betwijfel het, ik werd altijd boos wanneer iemand zei, 'iedere andere dag was beter geweest'. Natuurlijk heb ik het straks moeilijk, de hele wereld viert deze dag, de dag waarop ik mijn vriend kwijtraakte. Men snapt het inderdaad niet, ik geloof niet dat het makkelijker was geweest wanneer het een dag later gebeurd was bijvoorbeeld.
Toch zal ik blij zijn wanneer het voorbij is..
Diezelfde gedachte heb ik ook een beetje. De dag maakt niet zoveel uit, het is altijd kut. :{

Sterkte de komende dagen..
pi_90574400
quote:
1s.gif Op woensdag 29 december 2010 11:19 schreef Alicey het volgende:

[..]

Diezelfde gedachte heb ik ook een beetje. De dag maakt niet zoveel uit, het is altijd kut. :{

Sterkte de komende dagen..
Ja hé? Ik denk echt dat het weinig uit maakt..

Dank je, jij ook :)
  woensdag 29 december 2010 @ 11:26:41 #229
230749 Olle.
It's OK you fool!
pi_90574542
quote:
1s.gif Op woensdag 29 december 2010 11:16 schreef Miracle_Drug het volgende:

[..]

Ik vraag me af of het voor mij anders zou zijn wanneer vriendlief niet op nieuwjaarsdag was overleden. Ik betwijfel het, ik werd altijd boos wanneer iemand zei, 'iedere andere dag was beter geweest'. Natuurlijk heb ik het straks moeilijk, de hele wereld viert deze dag, de dag waarop ik mijn vriend kwijtraakte. Men snapt het inderdaad niet, ik geloof niet dat het makkelijker was geweest wanneer het een dag later gebeurd was bijvoorbeeld.
Toch zal ik blij zijn wanneer het voorbij is..
logisch!

sterkte de komende dagen!
A man's got to do what a man's got to do
pi_90575396
quote:
1s.gif Op woensdag 29 december 2010 11:16 schreef Miracle_Drug het volgende:

[..]

Ik vraag me af of het voor mij anders zou zijn wanneer vriendlief niet op nieuwjaarsdag was overleden. Ik betwijfel het, ik werd altijd boos wanneer iemand zei, 'iedere andere dag was beter geweest'. Natuurlijk heb ik het straks moeilijk, de hele wereld viert deze dag, de dag waarop ik mijn vriend kwijtraakte. Men snapt het inderdaad niet, ik geloof niet dat het makkelijker was geweest wanneer het een dag later gebeurd was bijvoorbeeld.
Toch zal ik blij zijn wanneer het voorbij is..
Mijn moeder is ook op 1 januari overleden. Elke andere dag zou net zo vreselijk zijn geweest idd, maar ik heb wel last van het feit dat 1 januari gewoon geen dag is die je ongemerkt aan je voorbij kan laten gaan. Er MOET feest zijn, je MOET genieten, etc etc, ik vind dat wel een nare lading geven aan zo'n verdrietige dag voor mij/ons.
pi_90671522
Sterkte aan iedereen die het de afgelopen en komende dagen moeilijk hebben.

Ik ben net weer bij mijn vader thuis. Ik zag er eigenlijk heel erg tegenop om hierheen te gaan, want oud en nieuw werd altijd hier gevierd met spelletjes..

Werd ook meteen geconfronteerd met een brief van het pensioenfonds van mijn moeder, dat ik ook nog eens recht heb op wezenpensioen.. Bah.

Iedere dag hoop ik nog steeds dat ik wakker word en dat alles weer goed is..
pi_90673957
quote:
1s.gif Op woensdag 29 december 2010 11:16 schreef Miracle_Drug het volgende:

[..]

Ik vraag me af of het voor mij anders zou zijn wanneer vriendlief niet op nieuwjaarsdag was overleden. Ik betwijfel het, ik werd altijd boos wanneer iemand zei, 'iedere andere dag was beter geweest'. Natuurlijk heb ik het straks moeilijk, de hele wereld viert deze dag, de dag waarop ik mijn vriend kwijtraakte. Men snapt het inderdaad niet, ik geloof niet dat het makkelijker was geweest wanneer het een dag later gebeurd was bijvoorbeeld.
Toch zal ik blij zijn wanneer het voorbij is..
Ik denk dat het sowieso wel zwaar is , maar dat het dan op nieuwjaarsdag is maakt het wel dubbel.
Leon had op 5 december zelfmoord gepleegd , en dat is toch iets wat een feestdag een zwart randje geeft.
Hij was voor mij een gewoon een vriend maar het is toch een dag die je niet snel vergeet. Heb rond die tijd ook heel veel aan die familie gedacht want ik dacht wat moet dat verschrikkelijk naar zijn , je viert met de familie feest, maar een belangrijk iemand ontbreekt en het is ook nog eens zijn sterfdag.
Een sterfdag van iemand vergeet je ook niet zo heel snel maar op een feestdag is het even extra moeilijk. Dat zijn de dagen waarop men verwacht dat je vrolijk bent en gaat feesten en er is dan toch wel onbegrip als het niet zo is.
Heel veel sterkte de komende dagen.
pi_90692706
Verdomme..

Met z'n allen bij m'n pa. Ik en mn vriend, mn oom en neefje, en een goede vriend van mij en m'n ouders met z'n vriendin. Zitten we met z'n allen lekker te kaarten, komt in de Top2000 van Radio 2: Animals - House of the Rising Sun..

Een plaat die de crematie van mijn moeder heeft ingeluid.. We hebben hem op laten staan.. want zo is ze toch een beetje bij ons.. Het leek nog even goed te gaan, maar halverwege de plaat brak ik toch echt.. en daarna m'n pa ook..

Straks komt nog een toepasselijke plaat heb ik al gezien. Hij is niet gedraaid op mama's crematie, maar de titel zegt alles:
Pink Floyd - Wish you were here, op nummer 6, welke tussen 2300 en 0000 zal worden gedraaid..

't is zo oneerlijk...
pi_90702478
Mijn dag begon gisteren goed, lekker wezen shoppen, leuk jurkje gekocht om aan te doen met Oud&Nieuw. Er stond een leuke nacht gepland met een aantal vrienden. 's avonds nog even langs bij mijn moeder die nu een week in het ziekenhuis ligt met wat ik dacht een darm verstopping, krijg ik te horen dat ze weer kanker heeft.

Ik ben nu 19 en ik heb mijn vader 11 jaar geleden verloren aan kanker, 2.5 jaar later kreeg mijn moeder borstkanker en ze was alweer een hele tijd kankervrij. Maar nu is het dus weer terug, ze wordt morgen of overmorgen geopereerd (ligt eraan hoeveel mensen er vannacht komen zonder vingertjes etc) en dan halen ze weg wat in haar darmen zit en nemen ze weefsel af om erachter te komen wat voor kanker ze heeft.

Waarschijnlijk darmkanker of eierstokkanker, we weten nog niks over de ernst en de soort. Ik heb de hele avond liggen janken op de bank samen met mijn broer en ik heb de hele nacht geen oog dicht gedaan. Wellicht niet het juiste topic om voor mij iets te plaatsen, maar ik moet even mijn verhaal kwijt. :{
  zaterdag 1 januari 2011 @ 11:15:33 #235
70076 Alicey
Miss Speedy
pi_90703744
quote:
1s.gif Op zaterdag 1 januari 2011 06:28 schreef IrCute het volgende:

Waarschijnlijk darmkanker of eierstokkanker, we weten nog niks over de ernst en de soort. Ik heb de hele avond liggen janken op de bank samen met mijn broer en ik heb de hele nacht geen oog dicht gedaan. Wellicht niet het juiste topic om voor mij iets te plaatsen, maar ik moet even mijn verhaal kwijt. :{
Misschien is het ook wel de juiste topic. De angst om iemand te verliezen, met name wanneer het heel reëel begint te worden levert ook wel vergelijkbare gevoelens op. :{

Veel sterkte! :* :*
pi_90705001
jeetje wat een naar begin van het jaar . Veel sterkte
pi_90709937
Oh hier kan ik wel even mijn hart luchten.
Eergister hebben ze mijn ex-vriendje gevonden, hij zag het niet meer zitten. ;(
Verliefd, verloofd.
pi_90710176
quote:
17s.gif Op zaterdag 1 januari 2011 15:27 schreef Annnet het volgende:
Oh hier kan ik wel even mijn hart luchten.
Eergister hebben ze mijn ex-vriendje gevonden, hij zag het niet meer zitten. ;(
Heel veel , sterkte . Neem alle tijd om het te verwerken. Een zelfmoord in een omgeving kan er behoorlijk inhakken. Vorige jaar is een vriend van me zo overleden en het is behoorlijk heftige nasleep geweest.
  Licht Ontvlambaar maandag 3 januari 2011 @ 08:51:48 #239
7020 Sjeen
...gevaarlijke vrouw...
pi_90781609
11 jaar geleden alweer... nu zo ongeveer precies, ook op maandagmorgen. Net op werk, waar ik tegen beter weten in toch heen ben gegaan, telefoontje dat mijn vriend me meteen weer komt ophalen. Zijn moeder is overleden...

Nu, 11 jaar later, weer die maandagmorgen op het werk. Wat is er veel gebeurd in die tijd... Het hakt er eventjes heel hard in ;(
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
pi_90836039
quote:
1s.gif Op zaterdag 1 januari 2011 06:28 schreef IrCute het volgende:
Mijn dag begon gisteren goed, lekker wezen shoppen, leuk jurkje gekocht om aan te doen met Oud&Nieuw. Er stond een leuke nacht gepland met een aantal vrienden. 's avonds nog even langs bij mijn moeder die nu een week in het ziekenhuis ligt met wat ik dacht een darm verstopping, krijg ik te horen dat ze weer kanker heeft.

Ik ben nu 19 en ik heb mijn vader 11 jaar geleden verloren aan kanker, 2.5 jaar later kreeg mijn moeder borstkanker en ze was alweer een hele tijd kankervrij. Maar nu is het dus weer terug, ze wordt morgen of overmorgen geopereerd (ligt eraan hoeveel mensen er vannacht komen zonder vingertjes etc) en dan halen ze weg wat in haar darmen zit en nemen ze weefsel af om erachter te komen wat voor kanker ze heeft.

Waarschijnlijk darmkanker of eierstokkanker, we weten nog niks over de ernst en de soort. Ik heb de hele avond liggen janken op de bank samen met mijn broer en ik heb de hele nacht geen oog dicht gedaan. Wellicht niet het juiste topic om voor mij iets te plaatsen, maar ik moet even mijn verhaal kwijt. :{
hmpf.. Gaat ze het halen?
'In de stad York zal plaatsvinden een ineenstorting, twee tweelingbroers uiteengerukt door chaos. Terwijl het fort valt zal de grote leider vallen.Derde grote oorlog zal beginnen als de grote stad brandt.'
pi_90836953
quote:
1s.gif Op vrijdag 31 december 2010 13:33 schreef formerjellybean het volgende:

[..]

Ik denk dat het sowieso wel zwaar is , maar dat het dan op nieuwjaarsdag is maakt het wel dubbel.
Leon had op 5 december zelfmoord gepleegd , en dat is toch iets wat een feestdag een zwart randje geeft.
Hij was voor mij een gewoon een vriend maar het is toch een dag die je niet snel vergeet. Heb rond die tijd ook heel veel aan die familie gedacht want ik dacht wat moet dat verschrikkelijk naar zijn , je viert met de familie feest, maar een belangrijk iemand ontbreekt en het is ook nog eens zijn sterfdag.
Een sterfdag van iemand vergeet je ook niet zo heel snel maar op een feestdag is het even extra moeilijk. Dat zijn de dagen waarop men verwacht dat je vrolijk bent en gaat feesten en er is dan toch wel onbegrip als het niet zo is.
Heel veel sterkte de komende dagen.
Nee, ik vind het echt niet dubbel of extra moeilijk.. Het maakt voor mij geen fluit uit of het nou nieuwjaarsdag is of dat hij een dag later was overleden, het kan gewoon niet dat het nóg zwaarder en moeilijker zou zijn voor me, klinkt misschien vaag maar zo ervaar ik dat. En de dag zou ik toch nooit kunnen vergeten, welke datum het ook was geweest..

Er is ook eigenlijk niemand geweest die van me verlangde dat ik vrolijk was of ging feesten. Ik heb een paar dates gehad met een leuke man, ik was wel benieuwd hoe hij zou reageren omdat ik dus naar Parijs ging (waar vriendlief begraven is). Maar hij stuurde een lief sms'je op Oudjaarsavond, ik heb hem toen nog gebeld. Hij had er alle begrip voor, stond me zelfs op te wachten toen ik weer thuis kwam.

Voor de mensen die het moeilijk hebben, heel veel sterkte..
pi_90868639
Muh, vandaag begrafenis
Verliefd, verloofd.
pi_90868646
quote:
15s.gif Op woensdag 5 januari 2011 07:25 schreef Annnet het volgende:
Muh, vandaag begrafenis
Heel veel sterkte, zal ongetwijfeld zwaar worden. :*
pi_90868658
quote:
1s.gif Op woensdag 5 januari 2011 07:26 schreef L-E het volgende:

[..]

Heel veel sterkte, zal ongetwijfeld zwaar worden. :*
Aan de ene kant wel, maar aan de andere kant kan ik al dagen niet meer huilen en voel ik helemaal niks meer. Oudjaarsdag ben ik naar de aula geweest, maar hij leek er niet op, dus het hele besef is er niet. Het is of instorten straks, of een hele lange nasleep vrees ik. :X
Verliefd, verloofd.
  woensdag 5 januari 2011 @ 08:42:57 #245
70076 Alicey
Miss Speedy
pi_90869311
Veel sterkte Annnet!
pi_90869346
quote:
1s.gif Op dinsdag 4 januari 2011 14:35 schreef kebabkever het volgende:

[..]

hmpf.. Gaat ze het halen?
Geen idee, we horen vrijdag in een gesprek wat voor kanker het is/hoe erg het is.
Bedankt voor de lieve berichtjes :*
  vrijdag 4 februari 2011 @ 02:31:05 #247
25865 Bill_E
vijf plus 98!
pi_92308535
@ Hitomi hoe gaat het nu ? Ik herken je verhaal in de dood van mijn vader.

Ik realiseer me nu dat ik sinds een paar maanden eindelijk weer herinneringen aan mijn vader heb en dat ik hem dan zie zoals hij was! Ook herken ik hem als ik andere zie, mijn oom lijkt zo veel op hem ( was me nooit eerder opgevallen) Maar ook als ik een wildvreemde oude man zie. Dan denk ik dat mijn pa zo oud had moeten worden en door had moeten leven.

Zoals ik misschien al eerder schreef geloof ik in reïncarnatie, en om een of andere reden heb ik nu het gevoel dat me pa weer op aarde is. In een nieuw lichaam, ik hoop dat ook dat hij krijgt wat hij verdient. Maar dat gevoel heb ik wel.. Maar tja het blijft klote. Alweer 17 maanden geleden...
  Moderator vrijdag 4 februari 2011 @ 09:15:04 #248
16180 crew  CoolGuy
Money makes the world go round
pi_92310955
3 dagen geleden was het een half jaar geleden dat mijn vader is overleden. Hij is gestorven op 1 augustus 2010, iets na half 10 's avonds. Ik was er helemaal niet mee bezig, tot het ineens die dag was en ik me ineens bedacht dat het een half jaar geleden was.

Nu is er met een half jaar niet zo veel speciaals natuurlijk, maar ik weet het moment van zijn overlijden nog als de dag van gisteren. Het voelt als vorige week, maar het is 'al' een half jaar geleden. Normaal gesproken duurt een half jaar ontzettend lang, maar nu weet ik niet eens wat er in dat half jaar gebeurd is. Als ik terug probeer te kijken kan ik me maar een paar dingen echt herinneren, ik weet niet precies hoe ik 't moet uitleggen.

Over ongeveer 3 weken ga ik met mijn vriendin een week naar New York. Gisteravond zat ik thuis even achter mijn pc, en omdat een vriend van me ook naar NY wil met zijn vriendin, en we het daar gisteren even over hadden, zat ik ineens foto's terug te kijken van 2005 en 2006, toen ik ook in NY was.

Daar zat een foto tussen van toen ik nog op Schiphol stond, en mijn ouders me daar heen hadden gebracht. Aangezien je 3 uur van tevoren aanwezig moet zijn zaten we daar nog wat koffie te drinken, en ineens kwamen die foto's voorbij waarop mijn vader en ik naast elkaar staan. 't Was net alsof ik door een hamer werd geraakt ofzo, beetje vaag. Toen kwam het ineens in alle hevigheid terug, voor een paar minuten, maar dat ging ook weer voorbij.

Nu sta ik dus over 3 weken weer op Schiphol, en als ik weg ga en terug kom is alleen mijn moeder thuis, mijn vader is er niet meer. Het is de eerste keer dat ik op vakantie ga na zijn overlijden, dus ook dat is weer 'een eerste keer'. Ik zie niet zo op tegen het weg gaan (al ben ik niet zo dol op vliegen) maar meer op het terugkomen, en dat mijn vader dan niet meer thuis zit te wachten tot ik binnen kom lopen.

;( Kutziekte.
Breitling - Instruments for Professionals
pi_92332894
Op 17 januari is mn moeder overledenop 89 jarige leeftijd. M'n moeder is 3 jaar ziek geweest en de laatste 1,5 jaar heeft ze permament op bed gelegen. Ik heb haar al die tijd verzorgd samen met de thuiszorg en het laatste half jaar ook met vrijwilligers van het hospice die een dagdeel hulp boden. Gelukkig is mn werkgever zo sociaal dat ik de laatste 6 maanden minder kon werken en de laatste 10 weken helemaal niet meer. Mn moeder is thuis kunnen blijven en is ze in haar vertrouwde omgeving overleden. Ze heeft ruim 7 weken niets gegeten en mondjesmaat wat gedronken; er was op het eind dus niet veel van over. Het was een zware tijd veel heen en weer lopen tussen mn eigen huis en dat van mn moeder. Ik heb het al die jaren alleen moeten doen met wat hulp van thuiszorg en vrijwillegers. Verstandelijk heb ik er vrede mee en ben ik blij dat ik het voor haar heb kunnen doen maar gevoelsmatig doet het erg pijn en hoewel ze erg ziek was mis ik haar verschrikkelijk. De begrafenis e.d. heb ik ook alleen moeten regelen en het is allemaal gegaan zoals ze wilde. Nu nog heel veel regelen administratief en het huis leeghalen en wat ook opvalt is dat sommige organisaties zo ongelofelijk bot kunnen zijn zeg. Ik weet, ik zal verder moeten met mn leven en dat ga ik ook zeker doen maar het zal wel ff duren voordat ik de zon weer zie schijnen. De Dunne
  donderdag 10 februari 2011 @ 09:19:47 #250
100297 teamlead
Nu met Napoleon complex
pi_92579724
Gisteren was het alweer 3 maanden geleden dat mama overleed. De hele dag ging het redelijk goed, ondanks dat ik me er wel de hele dag bewust van was. Tot dat 's avonds om half 8 mijn telefoon ging en ik in mijn display het mobiele nummer van m'n vader zag. Exact hetzelfde tijdstip als waarop hij mij die avond belde.
En als je dan je pa intens verdrietig aan de telefoon hebt, die uitgerekend gisteren op controle moest in het ziekenhuis waar mama gestorven is... dan breekt je hart.

Vandaag voel ik me ruk. Zit op het werk en er komt niets uit mijn handen vandaag. Yuk :r
If you wish to be a success in the world, promise everything, deliver nothing.
Nothing is more difficult, and therefore more precious, than to be able to decide.
Victory belongs to the most persevering
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')