Tot hoe oud kan een man nog thuis wonen #2

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 00:32 schreef trovey het volgende:

[..]

Jij vindt dat blijkbaar waardevolle ervaringen, andere mensen blijkbaar niet. Niets mis mee dat jij voor deze manier hebt gekozen maar als je niet eeuwig blijft hangen is er voor de andere keuze net zoveel te zeggen. Gewoon beginnen met goede spullen in je eigen woning. Zelf zou ik gek worden in een (studenten)huis waar ik de keuken etc. zou moeten delen met anderen. Ook een kamer bij een hospita zou ik niet trekken. Zelf heb ik gewoon een paar jaar flink gespaard nadat ik ging werken en toen ben ik verhuisd naar mijn eigen woning, alles lekker voor mezelf zonder rekening te moeten houden met anderen in dezelfde woning waar ik me misschien dood aan erger.

tja, dan staan wij gewoon totaal anders in het leven. Het gaat toch ook niet om wat goed of fout is, het ging er hier om of je het een afknapper vindt in een partner. En alleen al omdat je dan dus duidelijk heel andere prioriteiten hebt in het leven, zou ik zeggen dat het geen relatiemateriaal is.

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 08:03 schreef DeTolk het volgende:

[..]

Misschien staan z'n ouders wel garant?

Op welk punt ben je dan financieel onafhankelijk van je ouders? Laat me niet lachen zeg als dit het geval is. Dan heeft hij rijke / vermogende ouders, want dan nog zal een bank niet snel een hypotheek verstrekken aan twee studenten. Eén van de twee zal toch echt een vast inkomen moeten hebben gehad voor de hypotheek.

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 07:59 schreef Bisamrat het volgende:

[..]

Welke bank wilde dan twee studenten genoeg geld lenen om een huis te kopen? Ben ik altijd wel benieuwd naar, want toen ik een hypotheek wilde moest ik aan een hoop voorwaarden voldoen

Ik werk naast mijn studie, heb een vast contract en een behoorlijke baan. Ik heb nu een tijdje gewerkt en begin dus binnenkort aan de volgende studie, dit maal in deeltijd. Ik begrijp dat dat niet voor iedereen is weggelegd, maar kort na je studie kan je absoluut in staat zijn om een huis te kopen.

Er staat overigens niemand garant voor mij.

Na de 25e wordt het toch echt wel even achter de oren krabben.

Daarbij komt dat ik zelf geen familiemens ben en dan is het toch 'raar' als een ander of nog thuis woont of nog paar keer per week bij z'n ouders op bezoek gaat om te eten of wat dan ook.

quote:

Op donderdag 15 juli 2010 15:28 schreef rijsttafel het volgende:

[..]

Okee, uiteraard praten we hier in dit topic in het algemeen. Natuurlijk kan je geen gevallen opzich bespreken, duh. Maar het zegt wel degelijk iets over zelfstandigheid. Want hoeveel van die eerste gevallen ken jij? Ik persoonlijk geen. En wel heel wat die thuis blijven wonen omdat ze dat makkelijker vinden of bang zijn de stap te maken. Moeten ze zelf weten, heb ik niets op tegen, maar ik blijf wel bij wat ik gezegd heb: Ze missen wel een bepaalde ervaring die ik en vele anderen in dit topic belangrijk vinden. Volgens mij ging het topic over aantrekking in de eerste plaats en niet over financiën en op je eigen benen kunnen staan. En over aantrekking praat je altijd in het algemeen.

tja, ik ben omdat ik momenteel nog thuiswoon veel meer in de gelegenheid om naast mijn werk (3,5 dagen) + studie 1 (1 dag) mijn oma die met veel gezondheidsklachten kampt te begeleiden bij ziekenhuis afspraken. Daarnaast zorg ik met regelmaat dat ik de tuin van de oma's doe en andere dingen op knap. En eerlijk gezegt zou ik dit minder doen als ik uit huis zou wonen. Gewoon omdat het met lenen van auto's beter te regelen is en daarnaast als je alleen woont heb je daar gewoon minder oog meer voor omdat je daar minder van mee krijgt.

[ Bericht 12% gewijzigd door l3laster op 16-07-2010 09:26:38 ]

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 08:52 schreef Laydina het volgende:
Daarbij komt dat ik zelf geen familiemens ben en dan is het toch 'raar' als een ander of nog thuis woont of nog paar keer per week bij z'n ouders op bezoek gaat om te eten of wat dan ook.

Dus omdat jij geen familiemens bent is het "raar" dat een ander misschien een paar dagen in de week bij zijn ouders eet. Beetje krom als je het mij vraagt. Ik ga ook nog wel eens bij mij ouders eten, tja, als ze het vragen, waarom niet? Is altijd gezellig dan in mijn eentje eten. Niet dat ik dat erg vind, maar een beetje aanspraak tijdens het eten is wel leuk. Je kan ook zeggen dat het eventueel tijd scheelt met koken/afwassen, maar ik ga meestal niet gelijk na het eten weer naar huis, dus dat gaat niet echt op.

Ik word eerlijk gezegd een beetje moe van alle kortzichtige reacties hier. Mensen die denken dat de wereld om hen draait ofzo, als het bij een ander anders is dan bij hunzelf dan is het raar, of triest. Zelfde als die mensen die zeggen dat je persé op kamers moet als je gaat studeren Fucking bullshit. Dat bepaal je toch lekker zelf. Ik denk dat je zelfstandiger bent als je verstandig de keuze maakt om wel of niet op kamers te gaan, dan dat je op kamers gaat omdat een ander dat ook doet. Of omdat een ander dan misschien denkt dat het raar of triest is zoals sommige hier.

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 09:17 schreef Kper_Norci het volgende:

Dus omdat jij geen familiemens bent is het "raar" dat een ander misschien een paar dagen in de week bij zijn ouders eet. Beetje krom als je het mij vraagt. Ik ga ook nog wel eens bij mij ouders eten, tja, als ze het vragen, waarom niet? Is altijd gezellig dan in mijn eentje eten. Niet dat ik dat erg vind, maar een beetje aanspraak tijdens het eten is wel leuk. Je kan ook zeggen dat het eventueel tijd scheelt met koken/afwassen, maar ik ga meestal niet gelijk na het eten weer naar huis, dus dat gaat niet echt op.

Er staan niet voor niet quotjes. IK vind het raar. Ik heb gemerkt dat ik het gewoon lastig te begrijpen vind als iemand paar keer per week naar z'n ouders of familie gaat of daar veel contact mee heeft. En evt dat contact gaat missen als het er niet is, etc.
Ik zie het dan ook niet zitten om in een relatie bv wekelijks bij z'n ouders op bezoek te gaan.

En dat ik daarin raar ben, so be it

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 09:31 schreef Laydina het volgende:

[..]

Er staan niet voor niet quotjes. IK vind het raar. Ik heb gemerkt dat ik het gewoon lastig te begrijpen vind als iemand paar keer per week naar z'n ouders of familie gaat of daar veel contact mee heeft. En evt dat contact gaat missen als het er niet is, etc.
Ik zie het dan ook niet zitten om in een relatie bv wekelijks bij z'n ouders op bezoek te gaan.

En dat ik daarin raar ben, so be it

No flame intended, maar heb je dan niet een probleem om je eigen in een ander in te leven ofzo? Wat is daar moeilijk aan te begrijpen? Op mijn beurt kan ik het namelijk prima begrijpen als iemand anders minder of zelfs geen contact met familie heeft, dat vind ik dan ook niet raar. De een kan wel goed met zijn familie omgaan, de ander niet, so be it. Maar het niet begrijpen dat iemand anders zijn familie, in dit geval ouders, een paar keer per week ziet, dat is raar ja. Zijn namelijk wel de mensen die je opgevoed hebben, waar je tot weet ik veel welke leeftijd bij gewoont heb. Moet je die dan in 1 klap laten vallen, en nog maar 1 keer per maand zien ofzo? Of nog minder.

Ik zie bijvoorbeeld mijn opa en oma ook nog elke week, daar ga ik elke woensdag op bezoek. Ik zou er niet aan moeten denken als ik daar een maand niet geweest ben, en ineens is er 1 van hun dood. Want ja, dat komt ook steeds dichterbij natuurlijk. En hun vinden het ook prettig als ze mij zien. Hoeft ook geen bezoek van uren te zijn, soms ben ik na een half uur ook alweer weg, als ik geen tijd heb. Maar goed, ik dwaal af.

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 09:46 schreef Kper_Norci het volgende:

[..]

No flame intended, maar heb je dan niet een probleem om je eigen in een ander in te leven ofzo? Wat is daar moeilijk aan te begrijpen? Op mijn beurt kan ik het namelijk prima begrijpen als iemand anders minder of zelfs geen contact met familie heeft, dat vind ik dan ook niet raar. De een kan wel goed met zijn familie omgaan, de ander niet, so be it. Maar het niet begrijpen dat iemand anders zijn familie, in dit geval ouders, een paar keer per week ziet, dat is raar ja. Zijn namelijk wel de mensen die je opgevoed hebben, waar je tot weet ik veel welke leeftijd bij gewoont heb. Moet je die dan in 1 klap laten vallen, en nog maar 1 keer per maand zien ofzo? Of nog minder.

Ik zie bijvoorbeeld mijn opa en oma ook nog elke week, daar ga ik elke woensdag op bezoek. Ik zou er niet aan moeten denken als ik daar een maand niet geweest ben, en ineens is er 1 van hun dood. Want ja, dat komt ook steeds dichterbij natuurlijk. En hun vinden het ook prettig als ze mij zien. Hoeft ook geen bezoek van uren te zijn, soms ben ik na een half uur ook alweer weg, als ik geen tijd heb. Maar goed, ik dwaal af.

Daar heb ik ook wel problemen mee ja. Ben ook veels te nuchter/rationeel/relativerend persoon om veel zaken die om emoties gaan te begrijpen/in te kunnen verplaatsen.
Minder contact met familie heeft minder invloed dan veel contact. Minder contact betekend minder bezoekjes, evt geen verjaardagsgedoe etc etc. Meer contact betekend meer van dat alles, dus voor mijn idee een grotere invloed. Ik weet ook wel dat ik in een relatie echt niet altijd mee moet ofzo met die bezoekjes en ik hoef ook zeker niet die 7 dagen per week bij hem te zijn ofzo.

En natuurlijk moet je ze niet laten vallen. Ik zeg alleen dat ik er niet heel erg van hou, het maakt voor mij een man iets minder aantrekkelijk (waar de OP ook over ging).

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 09:17 schreef Kper_Norci het volgende:

[..]

Dus omdat jij geen familiemens bent is het "raar" dat een ander misschien een paar dagen in de week bij zijn ouders eet. Beetje krom als je het mij vraagt. Ik ga ook nog wel eens bij mij ouders eten, tja, als ze het vragen, waarom niet? Is altijd gezellig dan in mijn eentje eten. Niet dat ik dat erg vind, maar een beetje aanspraak tijdens het eten is wel leuk. Je kan ook zeggen dat het eventueel tijd scheelt met koken/afwassen, maar ik ga meestal niet gelijk na het eten weer naar huis, dus dat gaat niet echt op.

Dat inderdaad. En afwassen hoeft ook niet want daar hebben mijn ouders mevrouw Bosch voor. Daarbij kookt mijn stiefvader vele malen beter dan ik zelf.

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 10:16 schreef Techno het volgende:

Met alle respect maar dat zou ik eerder een gebrek aan empathisch vermogen noemen. Jezelf in iemand kunnen verplaatsen heeft namelijk niets met ratio e.d. te maken.

Kon idd niet op dat woord komen. Maar die andere spelen wel mee in hoe je erop reageert en hoe je denkt enzo.

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 10:16 schreef Techno het volgende:

[..]

Met alle respect maar dat zou ik eerder een gebrek aan empathisch vermogen noemen. Jezelf in iemand kunnen verplaatsen heeft namelijk niets met ratio e.d. te maken.

Dan kan je nog wel rationeel zijn. Ik vind het best als iemand de deur bij familie plat loopt, vrienden van mij doen dat ook. Dat betekent niet dat ik het goed kan begrijpen. Ook ik begrijp het gewoon oprecht niet wat iemand daar prettig aan vindt. Dat betekent niet dat ik het afkeur, alleen ik heb bewust voor een partner gekozen die ook niet enorm aan familie vastklampt.

Dus dan ben ik wel te rationeel, en uit zich dat in weinig empathisch vermogen.

[ Bericht 1% gewijzigd door Mystikvm op 16-07-2010 11:03:07 ]

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 10:56 schreef Techno het volgende:

[..]

Redelijk goed kunnen koken is dan weer wel een teken van zelfstandigheid.

Of in interesse in koken

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 11:09 schreef Techno het volgende:

[..]

Als je jezelf niet kan inleven in een ander persoon, hoe wil je dan een rationeel en objectief oordeel vellen?

Ik vel ook geen oordeel. De rationaliteit uit zich in het niet nuttig vinden van bezoekjes aan familie. Die bezoekjes doet men meestal uit emotionele overwegingen. Dat iemand dat doet, daar hoef ik niets van te vinden. Ik hoef dat niet te veroordelen. Je kan toch ook rationeel zijn en niet snappen dat er mensen zijn die voetbal leuk vinden? Dat wil nog niet zeggen dat je het hun kwalijk neemt dat ze voetbal leuk vinden.

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 10:56 schreef Techno het volgende:

[..]

Redelijk goed kunnen koken is dan weer wel een teken van zelfstandigheid.

Maar hij kan het net wat beter en lekkerder.

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 11:00 schreef Laydina het volgende:

[..]

Of in interesse in koken

Ik heb er het geduld niet voor. Bovendien vind ik er niks aan om voor mezelf te koken.

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 11:15 schreef RealZeus het volgende:

[..]

Ik heb er het geduld niet voor. Bovendien vind ik er niks aan om voor mezelf te koken.

Dit is bij mij ook wel het geval. In het weekend wil ik nog wel eens iets speciaals fabriceren, maar als ik door de weeks thuis eet, dan is het gewoon lekker simpel hoor. Dan wil ik er ook niet teveel tijd aan kwijt zijn, omdat ik na het werk graag ook nog wat anders doe.

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 11:42 schreef Techno het volgende:

[..]

Ehm, ratio is het totaalplaatje van gevoel, verstand en het vermogen dat begrippen voortbrengt. Als het gevoel (c.q. emotie) ontbreekt is het geen ratio meer. Of jij moet een andere definitie van ratio hanteren?

Dan hanteren wij de woordenboekdefinitie. Ik vind mijzelf heel rationeel. Ik ben het blijkbaar niet. So be it.

Pfff probeer toch eens wat minder interessant te doen mensen komt zo fout over.

Voor mij is het hoe eerder hoe beter. Ik zal nooit een relatie meer kunnen hebben met iemand die thuiswoont. Ben 22 en woon sinds mn 18de uit huis. Weliswaar huur en heb best krap gezeten maar ik vind zelfstandigheid ongelofelijk belangrijk. Knap dus echt heel erg af op mama's-boys. Tot 25 is twijfelgeval daarna heb ik t wel gezien.

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 14:32 schreef Jolene22 het volgende:
Pfff probeer toch eens wat minder interessant te doen mensen komt zo fout over.

Voor mij is het hoe eerder hoe beter. Ik zal nooit een relatie meer kunnen hebben met iemand die thuiswoont. Ben 22 en woon sinds mn 18de uit huis. Weliswaar huur en heb best krap gezeten maar ik vind zelfstandigheid ongelofelijk belangrijk. Knap dus echt heel erg af op mama's-boys. Tot 25 is twijfelgeval daarna heb ik t wel gezien.

Ik ben het wel met je eens idd. Zelfstandigheid is heel belangrijk. Ik ben zelf ook heel erg zelfstandig opgegroeid en merk dat ik hierdoor heel erg veel ervaring heb opgedaan.

Echte mamma kindjes heb ik ook een hekel aan