GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
Waar gaat de winnaar heen dan?quote:Op dinsdag 27 juli 2010 17:37 schreef Greys het volgende:
Ik heb zo'n vermoeden dat de winnaar onderweg is....
Combineer je intelligentie met je humor...NU!!
Geheime strandvideo's met topless meiden, zomer 2010
Geheime strandvideo's met topless meiden, zomer 2010
Naar dit topic, die heeft zich nog niet gemeld hier toch?quote:
Op 
Ik zag dat hij de PM gelezen had dat hij zich hier even moest melden.
IT'S GREYSIE IT'S PARTY
Wow, echt ontzettend bedankt!quote:Op dinsdag 27 juli 2010 17:37 schreef Greys het volgende:
Ik heb zo'n vermoeden dat de winnaar onderweg is....
*confetti strooit*
Ook iedereen bedankt voor de leuke reacties!
Nu kan hier eindelijk de tv, die de term "beeldbuis" nog echt eer aan doet, vervangen worden.
Bedankt voor deze geweldige prijsvraag FOK!
You can see my personality being reflected in this post: 1 part Intelligence and 3 parts Awesomeness.
Wat leuk gedaan, gefeliciteerd Lookbehind 
Op woensdag 22 januari 2025 19:50 schreef Bugno3 het volgende:
Stukje Pelle, stukje Cannavaro, stukje Totti.
Stukje Pelle, stukje Cannavaro, stukje Totti.
Grappig filmpje gemaakt.
Gefeliciteerd!
Gefeliciteerd!
Vertel het me en ik zal het vergeten. Laat het me zien en ik zal het onthouden. Laat het me ervaren en ik zal het me eigen maken.
De toekomst hangt af van wat je nu aan het doen bent.
De toekomst hangt af van wat je nu aan het doen bent.
Van Hartequote:Op dinsdag 27 juli 2010 17:45 schreef Lookbehind het volgende:
[..]
Wow, echt ontzettend bedankt!
Ook iedereen bedankt voor de leuke reacties!
Nu kan hier eindelijk de tv, die de term "beeldbuis" nog echt eer aan doet, vervangen worden.
Bedankt voor deze geweldige prijsvraag FOK!
Wat een leuke inzending
Juin uit Eigen Tuin!
gayfelifiterd! hij is ook wel geniaal 
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Maandag 30 augustus, 12:45u.
Nietsvermoedend loop ik door de gang. Het lijkt een normale dag te zijn: een beetje regen, wat zon, een middagtemperatuur die een paar graden onder het gemiddelde ligt, kortom niets ongewoons in Nederland. Mijn gedachten dwalen af naar het werk dat nog voor deze middag gepland staat en de moed zinkt mij al in de schoenen. Weer een dag uit het leven van een student en er is niets dat deze sleur lijkt te doorbreken.
Maandag 30 augustus, 12:50u
Ik schuif weer aan achter de computer en neem de eerste stappen om de berg achterstallig werk, die inmiddels de afmetingen van een col van de buitencategorie heeft bereikt, terug te brengen naar slechts een glooiend Limburgs heuveltje. Tergend langzaam verschijnen de woorden op het scherm en kijk ik ondertussen naar een paar regendruppels die buiten naar beneden komen, terwijl op de achtergrond de zanger van Art of Dying mij duidelijk maakt dat het binnenin mij ook regent. Heerlijk, weer zo'n dag.
Maandag 30 augustus, 13:00u
Zonsverduistering!
Verbaasd klik ik de lampen in huis aan en probeer buiten nog iets van de omgeving te onderscheiden. Niets dan inktzwarte duisternis lijkt er buiten te heersen. Toch wat ongerust sprint ik naar mijn computer en open snel de frontpage van FOK!. Nergens een bericht te vinden over een aangekondigde eclips... Zelfs de gebruikelijke ufo-meldingen van een niet nader te noemen nieuwsposter ontbreken, zodat ik nog steeds geen verklaring voor dit ongebruikelijke natuurverschijnsel heb kunnen vinden.
Maandag 30 augustus, 13:03u
Stemmen lijken van buiten te komen. Voor de zekerheid sluit ik toch even mijn oren om er deze keer wel zeker van te zijn dat ze niet weer alleen in mijn hoofd zitten. Ik hoor niets meer...
Ik loop dichter naar het raam en kan nu flarden opvangen van een gesprek. "... nooit meer! ... uitzonderlijk lang transport ... hernia ..."
Maandag 30 augustus, 13:05u
De bel klinkt door het huis en mijn hart klopt in mijn keel. Met een vinger aan de pols (150 slagen per minuut voor de geinteresseerden) vlieg ik op uit mijn stoel en verbreek voor mijn gevoel het wereldrecord indoor hoogspringen van Javier Sotomayor, maar helaas ontbreekt de registratie van deze poging.
In een paar stappen ben ik bij de voordeur en in mijn achterhoofd klinkt er een stemmetje (ja, deze keer wel in mijn hoofd) dat iets zegt als "Zou dit dan toch...?". Ik maan mijzelf tot kalmte en haal diep adem. Een korte blik in de spiegel leert mij dat ik er gelukkig nog steeds als een blonde god uitzie, waarbij alleen een lichte blos op mijn wangen verraadt dat de uiterlijke kalmte slechts schijn is.
Mijn ene hand beweegt naar de deurknop en de andere tast naar de sleutelbos. Na enkele pogingen weet ik de deur te openen en dan zie ik het...
Maandag 30 augustus, 13:43u
Langzaam kom ik weer bij bewustzijn, terwijl in de deuropening ongeduldig een pakketbezorger staat te wachten en met subtiele blikken op zijn horloge kenbaar probeert te maken dat ik inmiddels wel erg lang heb gewacht met het tekenen voor het pakket. Mijn blik glijdt van de pen in zijn hand naar het metershoge pakket dat wankel tegen de voorkant van het huis balanceert en er verschijnen tranen van geluk in mijn ogen... Stamelend weet ik uit te brengen: "Is het dan echt...? Nu eindelijk...?". Een norse blik is het antwoord en ruw wordt de pen met het tekentablet in mijn handen gedrukt.
Met trillende handen weet ik iets dat vaag op mijn handtekening lijkt neer te krabbelen, terwijl ik mijn ogen niet van het pakket kan losscheuren.
"Als je even kunt helpen met tillen...?", klinkt het, en met grote passen gaat de bezorger mij voor naar de andere kant van het pakket.
Huilend van geluk kus ik elk stukje grond waarop hij zojuist heeft gelopen en na enkele minuten arriveren we aan de andere zijkant van de doos.
Maandag 30 augustus, 13:49u
Ik grijp het handvat van het pakket beet en samen manoeuvreren we de doos zo dat wij hem door de deuropening kunnen tillen. Wervel na wervel voel ik in mijn rug verspringen en de beknelde zenuwen schreeuwen het uit, maar niets hiervan kan mij weerhouden om het pakket naar binnen te brengen en het als mijn eigendom te claimen.
In de huiskamer begint direct het uitpakken, nadat de gehele inboedel aan de kant is geschoven om ruimte te maken. Op de achtergrond weet de bezorger snel het huis te ontvluchten voordat hem gevraagd kan worden te helpen nog iets te tillen.
Maandag 30 augustus, 14:03u
En er was licht!
Na op de aan-knop van de tv te hebben gedrukt en het oogverblindende Philips-logo in beeld te hebben gezien, zag ik dat het goed was.
Maandag 30 augustus, 20:07u
Na de hele verdere middag onderuitgezakt op de bank te hebben gelegen en te hebben genoten van de superieure beeldkwaliteit van de nieuwe gigantische tv, gaat de telefoon... de buren aan de overkant van de straat...
Na een kort inleidend praatje komen de overburen met een korte vraag snel ter zake: "Kan het geluid van je tv wat harder? Dan kunnen wij tenminste ook nog horen wat ze bij GTST zeggen."
--------------------------------------------------------
Danny, de andere admins en natuurlijk ook Greys, nogmaals ontzettend bedankt voor deze geweldige prijsvraag!
Nietsvermoedend loop ik door de gang. Het lijkt een normale dag te zijn: een beetje regen, wat zon, een middagtemperatuur die een paar graden onder het gemiddelde ligt, kortom niets ongewoons in Nederland. Mijn gedachten dwalen af naar het werk dat nog voor deze middag gepland staat en de moed zinkt mij al in de schoenen. Weer een dag uit het leven van een student en er is niets dat deze sleur lijkt te doorbreken.
Maandag 30 augustus, 12:50u
Ik schuif weer aan achter de computer en neem de eerste stappen om de berg achterstallig werk, die inmiddels de afmetingen van een col van de buitencategorie heeft bereikt, terug te brengen naar slechts een glooiend Limburgs heuveltje. Tergend langzaam verschijnen de woorden op het scherm en kijk ik ondertussen naar een paar regendruppels die buiten naar beneden komen, terwijl op de achtergrond de zanger van Art of Dying mij duidelijk maakt dat het binnenin mij ook regent. Heerlijk, weer zo'n dag.
Maandag 30 augustus, 13:00u
Zonsverduistering!
Verbaasd klik ik de lampen in huis aan en probeer buiten nog iets van de omgeving te onderscheiden. Niets dan inktzwarte duisternis lijkt er buiten te heersen. Toch wat ongerust sprint ik naar mijn computer en open snel de frontpage van FOK!. Nergens een bericht te vinden over een aangekondigde eclips... Zelfs de gebruikelijke ufo-meldingen van een niet nader te noemen nieuwsposter ontbreken, zodat ik nog steeds geen verklaring voor dit ongebruikelijke natuurverschijnsel heb kunnen vinden.
Maandag 30 augustus, 13:03u
Stemmen lijken van buiten te komen. Voor de zekerheid sluit ik toch even mijn oren om er deze keer wel zeker van te zijn dat ze niet weer alleen in mijn hoofd zitten. Ik hoor niets meer...
Ik loop dichter naar het raam en kan nu flarden opvangen van een gesprek. "... nooit meer! ... uitzonderlijk lang transport ... hernia ..."
Maandag 30 augustus, 13:05u
De bel klinkt door het huis en mijn hart klopt in mijn keel. Met een vinger aan de pols (150 slagen per minuut voor de geinteresseerden) vlieg ik op uit mijn stoel en verbreek voor mijn gevoel het wereldrecord indoor hoogspringen van Javier Sotomayor, maar helaas ontbreekt de registratie van deze poging.
In een paar stappen ben ik bij de voordeur en in mijn achterhoofd klinkt er een stemmetje (ja, deze keer wel in mijn hoofd) dat iets zegt als "Zou dit dan toch...?". Ik maan mijzelf tot kalmte en haal diep adem. Een korte blik in de spiegel leert mij dat ik er gelukkig nog steeds als een blonde god uitzie, waarbij alleen een lichte blos op mijn wangen verraadt dat de uiterlijke kalmte slechts schijn is.
Mijn ene hand beweegt naar de deurknop en de andere tast naar de sleutelbos. Na enkele pogingen weet ik de deur te openen en dan zie ik het...
Maandag 30 augustus, 13:43u
Langzaam kom ik weer bij bewustzijn, terwijl in de deuropening ongeduldig een pakketbezorger staat te wachten en met subtiele blikken op zijn horloge kenbaar probeert te maken dat ik inmiddels wel erg lang heb gewacht met het tekenen voor het pakket. Mijn blik glijdt van de pen in zijn hand naar het metershoge pakket dat wankel tegen de voorkant van het huis balanceert en er verschijnen tranen van geluk in mijn ogen... Stamelend weet ik uit te brengen: "Is het dan echt...? Nu eindelijk...?". Een norse blik is het antwoord en ruw wordt de pen met het tekentablet in mijn handen gedrukt.
Met trillende handen weet ik iets dat vaag op mijn handtekening lijkt neer te krabbelen, terwijl ik mijn ogen niet van het pakket kan losscheuren.
"Als je even kunt helpen met tillen...?", klinkt het, en met grote passen gaat de bezorger mij voor naar de andere kant van het pakket.
Huilend van geluk kus ik elk stukje grond waarop hij zojuist heeft gelopen en na enkele minuten arriveren we aan de andere zijkant van de doos.
Maandag 30 augustus, 13:49u
Ik grijp het handvat van het pakket beet en samen manoeuvreren we de doos zo dat wij hem door de deuropening kunnen tillen. Wervel na wervel voel ik in mijn rug verspringen en de beknelde zenuwen schreeuwen het uit, maar niets hiervan kan mij weerhouden om het pakket naar binnen te brengen en het als mijn eigendom te claimen.
In de huiskamer begint direct het uitpakken, nadat de gehele inboedel aan de kant is geschoven om ruimte te maken. Op de achtergrond weet de bezorger snel het huis te ontvluchten voordat hem gevraagd kan worden te helpen nog iets te tillen.
Maandag 30 augustus, 14:03u
En er was licht!
Na op de aan-knop van de tv te hebben gedrukt en het oogverblindende Philips-logo in beeld te hebben gezien, zag ik dat het goed was.
Maandag 30 augustus, 20:07u
Na de hele verdere middag onderuitgezakt op de bank te hebben gelegen en te hebben genoten van de superieure beeldkwaliteit van de nieuwe gigantische tv, gaat de telefoon... de buren aan de overkant van de straat...
Na een kort inleidend praatje komen de overburen met een korte vraag snel ter zake: "Kan het geluid van je tv wat harder? Dan kunnen wij tenminste ook nog horen wat ze bij GTST zeggen."
--------------------------------------------------------
Danny, de andere admins en natuurlijk ook Greys, nogmaals ontzettend bedankt voor deze geweldige prijsvraag!
You can see my personality being reflected in this post: 1 part Intelligence and 3 parts Awesomeness.
!
Maandag 30 augustus, 13:05u
De bel klinkt door het huis en mijn hart klopt in mijn keel. Met een vinger aan de pols (150 slagen per minuut voor de geinteresseerden) vlieg ik op uit mijn stoel en verbreek voor mijn gevoel het wereldrecord indoor hoogspringen van Javier Sotomayor, maar helaas ontbreekt de registratie van deze poging.
In een paar stappen ben ik bij de voordeur en in mijn achterhoofd klinkt er een stemmetje (ja, deze keer wel in mijn hoofd) dat iets zegt als "Zou dit dan toch...?". Ik maan mijzelf tot kalmte en haal diep adem. Een korte blik in de spiegel leert mij dat ik er gelukkig nog steeds als een blonde god uitzie, waarbij alleen een lichte blos op mijn wangen verraadt dat de uiterlijke kalmte slechts schijn is.
Mijn ene hand beweegt naar de deurknop en de andere tast naar de sleutelbos. Na enkele pogingen weet ik de deur te openen en dan zie ik het...
Maandag 30 augustus, 13:43u
Langzaam kom ik weer bij bewustzijn,
Nice
De bel klinkt door het huis en mijn hart klopt in mijn keel. Met een vinger aan de pols (150 slagen per minuut voor de geinteresseerden) vlieg ik op uit mijn stoel en verbreek voor mijn gevoel het wereldrecord indoor hoogspringen van Javier Sotomayor, maar helaas ontbreekt de registratie van deze poging.
In een paar stappen ben ik bij de voordeur en in mijn achterhoofd klinkt er een stemmetje (ja, deze keer wel in mijn hoofd) dat iets zegt als "Zou dit dan toch...?". Ik maan mijzelf tot kalmte en haal diep adem. Een korte blik in de spiegel leert mij dat ik er gelukkig nog steeds als een blonde god uitzie, waarbij alleen een lichte blos op mijn wangen verraadt dat de uiterlijke kalmte slechts schijn is.
Mijn ene hand beweegt naar de deurknop en de andere tast naar de sleutelbos. Na enkele pogingen weet ik de deur te openen en dan zie ik het...
Maandag 30 augustus, 13:43u
Langzaam kom ik weer bij bewustzijn,
Nice
I liked it. I was good at it. It made me feel alive.
Schitterend
Hartstikke veel plezier ermee
Hartstikke veel plezier ermee
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
|
|
