abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
pi_121741908
quote:
0s.gif Op vrijdag 18 januari 2013 21:30 schreef Black-Adder het volgende:
Dat het leek of ze blij was dat de date voorbij was. En voor mezelf dat ik toen al eigenlijk wist dat ik haar niet meer terug zou zien.

Maar goed, ik zei eigenlijk dat ik niet meer aan haar wilde denken. Ik wil me op andere dingen in mijn leven gaan focussen.
Kerel, dat soort kortzichtige wijven wil je toch niet hebben. Inderdaad vergeet haar en richt je op de toekomst. The ocean is full of fishes hahaha
pi_122185237
quote:
Maar goed, ik zei eigenlijk dat ik niet meer aan haar wilde denken. Ik wil me op andere dingen in mijn leven gaan focussen.
Damn, zoals ik al had gezegd heeft ze na die date nog meerdere malen mijn profiel bekeken. Nu, ruim een maand na de date (waarna het contact verbroken is) krijg ik ineens een berichtje van haar waarin ze vraagt hoe het met me gaat. Ik weet niet zo goed wat ik hier mee aan moet...

Ik krijg nog steeds kriebels als ik aan haar denk, omdat we gewoon zo goed bij elkaar leken te passen. Kan zijn dat ze op een vriendschappelijke manier nog gewoon nieuwsgierig is naar me, maar dan nog ben ik bang dat ik mezelf te veel ga kwellen als ik er weer verder op in ga. Ik denk dat ik het toch maar beter kan negeren.
pi_122185496
Overigens zit ik de laatste 2 weken trouwens wel weer een beetje in een positieve spiraal omhoog. Er zijn wat dingen gebeurd waarbij ik mijn zelfvertrouwen op heb kunnen krikken en mezelf beetje bij beetje meer heb kunnen accepteren. :)

[ Bericht 1% gewijzigd door Black-Adder op 28-01-2013 20:55:25 ]
pi_122186552
[/quote]

Damn, zoals ik al had gezegd heeft ze na die date nog meerdere malen mijn profiel bekeken. Nu, ruim een maand na de date (waarna het contact verbroken is) krijg ik ineens een berichtje van haar waarin ze vraagt hoe het met me gaat. Ik weet niet zo goed wat ik hier mee aan moet...

Ik krijg nog steeds kriebels als ik aan haar denk, omdat we gewoon zo goed bij elkaar leken te passen. Kan zijn dat ze op een vriendschappelijke manier nog gewoon nieuwsgierig is naar me, maar dan nog ben ik bang dat ik mezelf te veel ga kwellen als ik er weer verder op in ga. Ik denk dat ik het toch maar beter kan negeren.
[/quote]

Ik zou haar gewoon vragen waarom zij geen interesse meer heeft. Wat heb je te verliezen? Zij neemt toch contact met jou op? Misschien was zij ook erg zenuwachtig ofzo.
pi_122186951
quote:
0s.gif Op maandag 28 januari 2013 20:48 schreef Black-Adder het volgende:
Overigens zit ik de laatste 2 weken trouwens wel weer een beetje in een positieve spiraal omhoog. Er zijn wat dingen gebeurd waarbij ik mijn zelfvertrouwen op heb kunnen krikken en mezelf beetje bij beetje meer heb kunnen accepteren. :)
Good for you. Keep up the good work!
  woensdag 30 januari 2013 @ 20:45:07 #231
395325 Bidae
niks bijzonders
pi_122271281
Ik herken mezelf wel in jouw verhaal.

Voor mij kom je als een onzeker en lief persoon over en dat je jezelf niet goed genoeg voelt voor iemand anders. Je verantwoordelijkheden neem je serieus en daar mag je al heel trots op zijn, en nu merk ik dat je een geheel wilt hebben qua relaties met vrienden familie enz...
Dit kan je zeker wel krijgen als je jezelf accepteerd, ookal kom je uit een rustig dorpje.
Een relatie met iemand hebben is elkaar accepteren en dus niet hoeven te veranderen voor de ander alleen rekening met elkaar houden.

Om uit de cirkel te komen zal ik proberen om dingen te doen die jezelf niet in 1 keer zou bedenken. Zoals in je eentje uit te gaan en gewoon iemand aanspreken. Je kan jezelf ook observeren, op het moment wanneer jij je niet op je gemak voelt bijv.
Volgende dag kan je bij jezelf afvragen; waarom krijg ik dit gevoel, is het ergens voor nodig.
Ik hoop als je dit vaak genoeg doet dat je merkt dat het pure onzekerheid is en dat het nergens voor nodig is.
Ik heb dit ook bij mezelf gemerkt en in het begin is het behoorlijk zwaar maar later gaat het gemakkelijker.

Dit is dan mijn idee, ik hoop dat je gaat inzien dat je onzekerheid jou tegenwerkt en niet je karakter.
Altijd alles afwegen.
pi_122452313
quote:
0s.gif Op woensdag 30 januari 2013 20:45 schreef Bidae het volgende:Voor mij kom je als een onzeker en lief persoon over en dat je jezelf niet goed genoeg voelt voor iemand anders. Je verantwoordelijkheden neem je serieus en daar mag je al heel trots op zijn, en nu merk ik dat je een geheel wilt hebben qua relaties met vrienden familie enz...
Bedankt voor het compliment, maar ik denk dat lief zijn en een sterk verantwoordelijkheidsgevoel hebben alleen niet voldoende is in deze maatschappij voor een stabiele sociale omgeving. In ieder geval zeker niet voor een liefdesrelatie. Ik ben onder andere door mijn vrij extreme stemmingswisselingen niet het meest stabiele persoon om mee te leven.

quote:
Dit kan je zeker wel krijgen als je jezelf accepteerd, ookal kom je uit een rustig dorpje.
Een relatie met iemand hebben is elkaar accepteren en dus niet hoeven te veranderen voor de ander alleen rekening met elkaar houden.
Maar ik wil ook juist dingen in mijn leven kunnen veranderen om mezelf te kunnen verbeteren. En dan niet voor een ander, maar juist écht voor mezelf. Ik accepteer nu dat ik mezelf psychisch ook kán veranderen en dat ik niet in een hulpeloze positie sta.

Waar ik meer moeite mee heb is het accepteren van mijn fysieke gesteldheid. Om de boel maar even op te sommen:
- matige acne op diverse plekken
- scheef gebit
- nagelbijten
- scheve lichaamshouding (door onzekerheid)
- overmatige transpiratie en lichaamsgeur

Het zijn allemaal dingen waar ik wel aan werk, maar waar vaak maar ten dele een oplossing voor handen is en dus niet 1, 2, 3 verholpen zijn.

quote:
Om uit de cirkel te komen zal ik proberen om dingen te doen die jezelf niet in 1 keer zou bedenken. Zoals in je eentje uit te gaan en gewoon iemand aanspreken. Je kan jezelf ook observeren, op het moment wanneer jij je niet op je gemak voelt bijv.
Volgende dag kan je bij jezelf afvragen; waarom krijg ik dit gevoel, is het ergens voor nodig.
Ik hoop als je dit vaak genoeg doet dat je merkt dat het pure onzekerheid is en dat het nergens voor nodig is.
Ik heb dit ook bij mezelf gemerkt en in het begin is het behoorlijk zwaar maar later gaat het gemakkelijker.
Ik zit nog wel eens in mijn eentje in een restaurant, maar ik spreek eigenlijk zelden tot nooit andere mensen aan. En in écht sociale setting als een kroeg of discotheek lijkt me dat nog veel moeilijker. Onzekerheid is zeker een deel daarvan, maar ook gewoon het gevoel dat ik andere mensen tot last ben, dat ze hun tijd lopen te verspillen aan mij.

[ Bericht 0% gewijzigd door Black-Adder op 04-02-2013 10:15:09 ]
pi_122698224
Wat ik opmerkelijk vond is dat je allerlei mogelijke oorzaken voor het feit dat ze geen tweede date wil hebt opgesomd, maar dat je het nergens hebt over de objectieve gegevens waarop je jouw interpretatie van haar gedrag baseert hebt.
Je weet dat je last hebt van een negatief zelfbeeld en een gebrek aan zelfvertrouwen, dus denk ik dat je misschien meer rekening hoort te houden met het feit dat jouw waarneming en interpretatie van de werkelijkheid beïnvloed wordt door het negatief standpunt waaruit je het bekijkt, zodanig dat je dingen gaat interpreteren zodat ze passen met dat negatief beeld dat je van je hebt. Je gaat daardoor misschien te snel besluiten dat de oorzaak bij jou of jouw uiterlijk ligt wanneer het fout loopt terwijl dat dit niet sowieso het geval is.

Heb je haar gevraagd waarom ze geen tweede date wou? Wat heeft zij erover gezegd?

Je concludeert blijkbaar dat je aan haar verwachtingen niet voldeed (en dat ze daarom de date heeft verkort), maar is het onmogelijk dat zij zelf zeer onzeker is en weg wou wegens haar door haar onzekerheid veroorzaakte ongemak op die date? Het feit dat ze voortdurend nerveus was (naar jouw zeggen) lijkt die hypothese ook te steunen.

Ik denk ook dat uiterlijk een minder grote rol speelt dan je denkt. Het is effectief zo dat mensen bepaalde persoonlijkheidstrekken gaan associëren aan jouw uiterlijke kenmerken zonder je te kennen, maar een eerste indruk kan volledig veranderen naargelang ze je persoonlijkheid werkelijk leren kennen.

Acne? Oké, je hebt geen supermodel huid, nou en? Veel andere mensen ook.
Scheef gebit? Dat hebben ook veel mensen. Het hangt uiteraard af van hoe scheef, maar nog steeds zou het mij verbazen dat dit zo'n groot afschrikkend effect heeft gehad, zeker als ze je al voor de date gezien had.
Nagelbijten? Als man denk ik niet dat je nagels snel een aanzienlijke invloed zullen hebben op je schoonheid in de ogen van anderen, maar als je er echt mee wil stoppen, waarom reken je niet op zure (doorzichtige) nagellak?
Scheve lichaamshouding? Je zegt zelf dat de oorzaak ervan je onzekerheid is, dus weet je al waaraan je moet werken.
Overmatige transpiratie? Als je je al zeer regelmatig wast en sterke deodorant en parfum tevergeefs gebruikt is een gesprek met een arts daarover misschien een goed idee, neen?

"En een man die angstig en onzeker overkomt wordt sowieso al niet aantrekkelijk geworden" zei je in een vorige post wanneer je het over liefdesrelaties had. Toen ik dit las was mijn eerste gedacht "maar dat weet je niet". Je zei ook dat je op forums meer te weten tracht te komen over wat "vrouwen" al dan niet graag hebben bij een man terwijl dat "vrouwen" een zeer talrijke groep van individuen met een grote verscheidenheid aan persoonlijkheden en smaken vormen. Je zult nooit weten wat "vrouwen" allemaal denken, want zoiets bestaat niet. Richt je eerder specifiek op de vrouw die je interesseert en wat zij al dan niet graag heeft.
pi_122870823
quote:
Heb je haar gevraagd waarom ze geen tweede date wou? Wat heeft zij erover gezegd?
Ik vroeg het haar bij het afscheid, toen zei ze: "we bellen nog" (wat overigens niet meer gebeurd is). Later zei ze, nadat ik duidelijk had gemaakt gevoelens voor haar gekregen te hebben dat dit niet wederzijds was en ze me veel succes wenste bij het zoeken naar een lieve vriendin. Lijkt me dus ook niet dat ze getwijfeld heeft.
quote:
Je concludeert blijkbaar dat je aan haar verwachtingen niet voldeed (en dat ze daarom de date heeft verkort), maar is het onmogelijk dat zij zelf zeer onzeker is en weg wou wegens haar door haar onzekerheid veroorzaakte ongemak op die date? Het feit dat ze voortdurend nerveus was (naar jouw zeggen) lijkt die hypothese ook te steunen.
Ja, ze was duidelijk onzeker, maar of dat verder invloed heeft gehad op haar beeld van mij vraag ik mij af. Het was wel gezellig, maar ik kon toch al vrij snel merken dat ze zich niet op haar gemak voelde: haar handen trilden voortdurend, zat vaak nerveus op haar telefoon te kijken, ze lachte nauwelijks (aan de telefoon wel), meerdere keren naar de wc en toen we af wilden rekenen leek ze bijna verontwaardigd dat ik voor haar wilde betalen.

Ze had vooraf wel een paar foto's gezien, maar dat hoeft natuurlijk niet direct te zeggen dat ze toen al een goed beeld van mij (fysiek) had. Dat weet je natuurlijk nooit zeker voor je iemand irl hebt gezien. Het gekke is dat het bij mij net precies andersom was. Ik was redelijk overdonderd van haar uiterlijk, ze zag er nog mooier uit als op de foto's (waarop ze wel wat imperfecties leek te hebben).
quote:
Ik denk ook dat uiterlijk een minder grote rol speelt dan je denkt. Het is effectief zo dat mensen bepaalde persoonlijkheidstrekken gaan associëren aan jouw uiterlijke kenmerken zonder je te kennen, maar een eerste indruk kan volledig veranderen naargelang ze je persoonlijkheid werkelijk leren kennen.
Maar een eerste indruk is toch belangrijk om te kunnen 'selecteren'. Dan kun je nog zo'n goede persoonlijkheid hebben, als ze je niet willen leren kennen heb je daar niets aan.
quote:
Acne? Oké, je hebt geen supermodel huid, nou en? Veel andere mensen ook.
Klopt. Ik heb het ook niet in extreme mate, iig niet op de plekken waar het direct zichtbaar is, maar in combinatie met de rest doet het geen goed voor mijn zelfvertrouwen.
quote:
Scheef gebit? Dat hebben ook veel mensen. Het hangt uiteraard af van hoe scheef, maar nog steeds zou het mij verbazen dat dit zo'n groot afschrikkend effect heeft gehad, zeker als ze je al voor de date gezien had.
Ik heb een overbeet van ongeveer een halve centimeter in mijn bovenkaak, mijn onderkaak staat wel zo goed als recht. Het is voornamelijk dat mijn tanden in mijn bovenkaak nogal ver uit elkaar staan, wat behoorlijk opvalt (fietsenrekken).
quote:
Nagelbijten? Als man denk ik niet dat je nagels snel een aanzienlijke invloed zullen hebben op je schoonheid in de ogen van anderen, maar als je er echt mee wil stoppen, waarom reken je niet op zure (doorzichtige) nagellak?
Ik ben er vroeger veel mee gepest, dus het heeft veel invloed gehad op mijn zelfvertrouwen. Het is iets wat met buien komt. Soms heb ik er een paar weken geen behoefte aan, en heb ik wel weer een beetje een wit randje. Maar voor hetzelfde geld bijt ik ze in een paar dagen weer helemaal kapot. Zure nagellak heb ik nog nooit geprobeerd, kun je dat gewoon de drogist krijgen? Al zou ik me er wel ongemakkelijk bij voelen om daar (als man zijnde) naar te vragen.
quote:
Scheve lichaamshouding? Je zegt zelf dat de oorzaak ervan je onzekerheid is, dus weet je al waaraan je moet werken.
Klopt, maar het valt niet mee, zeker als ik me echt weer eens zwaar depressief voel. Dan voelt het gewoon echt alsof ik er niet voor anderen mag zijn en verkramp ik gewoon als anderen wat van me vragen.
quote:
Overmatige transpiratie? Als je je al zeer regelmatig wast en sterke deodorant en parfum tevergeefs gebruikt is een gesprek met een arts daarover misschien een goed idee, neen?
Lichaamsgeur is wel afgenomen sinds ik sinds een paar jaar andere douchegel gebruik. En ja, ik was mij uiteraard iedere dag en gebruik altijd deo als ik gezweet heb. Maar kan daar nog steeds niet mee voorkomen dat ik soms een kletsnatte rug en voorhoofd heb als ik fysiek bezig ben geweest, zeker in de zomer. Dit heeft mij ook tegengewerkt in de tijd dat ik nog fysiek zeer zwaar werk deed. Ik vond dat erg leuk om te doen, lekker energiek bezig zijn, beetje spierballen kweken, maar het zweten is een belangrijke reden geweest om daar mee te stoppen.

Bij de dokter ben ik al geweest, en behandeling is gewoon heel lastig, zeker in de grootte waarin ik het heb. Er is nu bloed afgenomen om te kijken of de oorzaak misschien toch niet dieper ligt, volgende week krijg ik daarvan de uitslag.

Doktersafspraken plannen is momenteel trouwens sowieso erg moeilijk door mijn werk, ben min of meer 24/7 beschikbaar en kan heel moeilijk vrij krijgen. Lastig af en toe om prioriteiten te stellen..
quote:
"En een man die angstig en onzeker overkomt wordt sowieso al niet aantrekkelijk geworden" zei je in een vorige post wanneer je het over liefdesrelaties had. Toen ik dit las was mijn eerste gedacht "maar dat weet je niet". Je zei ook dat je op forums meer te weten tracht te komen over wat "vrouwen" al dan niet graag hebben bij een man terwijl dat "vrouwen" een zeer talrijke groep van individuen met een grote verscheidenheid aan persoonlijkheden en smaken vormen. Je zult nooit weten wat "vrouwen" allemaal denken, want zoiets bestaat niet. Richt je eerder specifiek op de vrouw die je interesseert en wat zij al dan niet graag heeft.
Tsja, ik wil toch iets proberen om vrouwen in zijn algemeen beter te leren begrijpen. Er zijn denk ik toch aardig wat overeenkomsten tussen vrouwen onderling. Het richten op één vrouw heeft denk ik voor mij niet zo veel zin. Dan ga ik alleen maar te veel hopen op meer en loop ik een groter risico om als wanhopig gezien te worden.
pi_123048804
quote:
0s.gif Op donderdag 14 februari 2013 14:26 schreef Black-Adder het volgende:

verhaal

Je bent veel te veel aan het analyzeren. Veel te veel. Gooi de schijt er een keer tegen aan man! Ik herken er wel wat van mezelf in. Ik heb ook periodes gehad waar ik enorm eenzaam was (voelde!), en dan ging je het overanalyzeren en daar werd niks beter van. Je straalt het uit. Uren lullen bij de huisarts, psycholoog, as if it matters. Natuurlijk niet. Toen ging je je opeens richten op carriere/studie, president van de studentenvereniging (of bij een voetbalclub in de kantine of .. etc. etc.) en poef je had opeens genoeg zaken te doen.

Als je zoveel gaat analyzeren dan ga je elk kleine misstap enorm vergroten en elke kleine stap die je wel maakt vergeet je dan weer. Ik heb het idee dat je pas kunt leren als je enorm in het diepe gaat duiken. Ga verhuizen, begin volledig opnieuw. Ja maar het werkt hier nu ook niet? Nou en? Zie je vooruitgang?

Ik merk bijmezelf dat 'nieuwe' herinneringen maken een stap is in de richting van een verandering in je leven.

Is de vrijwillige brandweer niet iets voor je? Franse legionaires?
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
pi_123053536
quote:
0s.gif Op maandag 18 februari 2013 21:34 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Je bent veel te veel aan het analyzeren. Veel te veel. Gooi de schijt er een keer tegen aan man! Ik herken er wel wat van mezelf in. Ik heb ook periodes gehad waar ik enorm eenzaam was (voelde!), en dan ging je het overanalyzeren en daar werd niks beter van. Je straalt het uit. Uren lullen bij de huisarts, psycholoog, as if it matters. Natuurlijk niet. Toen ging je je opeens richten op carriere/studie, president van de studentenvereniging (of bij een voetbalclub in de kantine of .. etc. etc.) en poef je had opeens genoeg zaken te doen.

Als je zoveel gaat analyzeren dan ga je elk kleine misstap enorm vergroten en elke kleine stap die je wel maakt vergeet je dan weer. Ik heb het idee dat je pas kunt leren als je enorm in het diepe gaat duiken. Ga verhuizen, begin volledig opnieuw. Ja maar het werkt hier nu ook niet? Nou en? Zie je vooruitgang?

Ik merk bijmezelf dat 'nieuwe' herinneringen maken een stap is in de richting van een verandering in je leven.

Is de vrijwillige brandweer niet iets voor je? Franse legionaires?
_O_ ^O^
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
pi_123057056
Het leven an sich heeft geen doel. Je moet niet in het verleden blijven hangen. Je zal alleen maar zwelgen in medelijden en fantaseren hoe het anders had kunnen lopen. Als jij een ander toekomst wil dan moet je echt zelf eraan werken. Geen excuses over vicieuze circels en schaamtes.

Alles zit tussen je oren. Eerste stap is altijd het moeilijkst. Immers anders was je niet beland in je huidige situatie.

Het verleden moet je laten rusten. Je verleden heeft geen positieve bijdragen geleverd aan je persoonlijke ontwikkelingen. Waarom denk je er dan telkens aan? Voor zover ik lees ben je een gezonde persoon met enkel een slecht verleden.

Een feit is dat de maatschappij niks om je geeft. Zij oordelen dus ook niet. Dat jij je drukt maakt om anderen is gewoon stom. Denk je echt dat je zo belangrijk bent dat anderen telkens over jou druk maken?

Leef nu, accepteer je bestaan en sta open voor veranderingen.
pi_123061045
quote:
0s.gif Op maandag 18 februari 2013 21:34 schreef sitting_elfling het volgende:
Je bent veel te veel aan het analyzeren. Veel te veel. Gooi de schijt er een keer tegen aan man! Ik herken er wel wat van mezelf in. Ik heb ook periodes gehad waar ik enorm eenzaam was (voelde!), en dan ging je het overanalyzeren en daar werd niks beter van. Je straalt het uit. Uren lullen bij de huisarts, psycholoog, as if it matters. Natuurlijk niet. Toen ging je je opeens richten op carriere/studie, president van de studentenvereniging (of bij een voetbalclub in de kantine of .. etc. etc.) en poef je had opeens genoeg zaken te doen.
Mijn werk vreet momenteel zo veel tijd dat ik amper genoeg tijd heb om een huishouden te runnen, theoretisch heb ik dus genoeg te doen. Maar of ik er ook voldoende motivatie voor kan opbrengen om me op andere dingen te focussen is een tweede.

quote:
Als je zoveel gaat analyzeren dan ga je elk kleine misstap enorm vergroten en elke kleine stap die je wel maakt vergeet je dan weer. Ik heb het idee dat je pas kunt leren als je enorm in het diepe gaat duiken. Ga verhuizen, begin volledig opnieuw. Ja maar het werkt hier nu ook niet? Nou en? Zie je vooruitgang?
Maar kleine misstappen kunnen ook leiden tot kleine verbeteringen in mezelf en dat is juist wat ik zo hard nodig heb om mijn zelfvertrouwen weer op te krikken. Ik wil helemaal niet vollédig opnieuw beginnen. Ik ben al recentelijk verhuisd naar een leuk appartementje en sinds een paar jaar heb ik een baan waar ik het vrij goed naar mijn zin heb en in ieder geval financieel relatief weinig zorgen meer heb. Dat zijn (naast mijn familie) mijn enige hou-vasts in mijn leven die ik niet zomaar wil opgeven.
pi_123061298
quote:
0s.gif Op dinsdag 19 februari 2013 00:09 schreef dubbeltjeswasgeld het volgende:
Het verleden moet je laten rusten. Je verleden heeft geen positieve bijdragen geleverd aan je persoonlijke ontwikkelingen. Waarom denk je er dan telkens aan? Voor zover ik lees ben je een gezonde persoon met enkel een slecht verleden.
Maar mijn verleden is wel een deel van wie ik ben en een reden waarom het zo moeilijk voor me is te veranderen. Zonder al te veel in het medelijden te willen blijven hangen, maar toch: Ik heb in mijn jeugd zelden een gevoel van waardering gehad bij andere mensen. Dat ik echt het gevoel had: fijn dat ik er ben, fijn dat ik iets toe voeg aan het leven van een ander. Ik heb mij altijd al een 'sta-in-de-weg' gevoeld.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het onmogelijk is te veranderen, maar dit speelt gewoon allemaal al vanaf jongs af aan en al die jaren zeg ik steeds aan mezelf te werken, en voor een deel denk ik ook zeker wel dat ik een mate van vooruitgang heb geboekt, maar het gevoel dat ik eigenlijk niet in deze maatschappij 'hoor' is altijd aanwezig geweest en ik vraag me af of dat ooit volledig zal verdwijnen.
pi_123068162
quote:
0s.gif Op dinsdag 19 februari 2013 08:45 schreef Black-Adder het volgende:

[..]

Maar mijn verleden is wel een deel van wie ik ben en een reden waarom het zo moeilijk voor me is te veranderen. Zonder al te veel in het medelijden te willen blijven hangen, maar toch: Ik heb in mijn jeugd zelden een gevoel van waardering gehad bij andere mensen. Dat ik echt het gevoel had: fijn dat ik er ben, fijn dat ik iets toe voeg aan het leven van een ander. Ik heb mij altijd al een 'sta-in-de-weg' gevoeld.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het onmogelijk is te veranderen, maar dit speelt gewoon allemaal al vanaf jongs af aan en al die jaren zeg ik steeds aan mezelf te werken, en voor een deel denk ik ook zeker wel dat ik een mate van vooruitgang heb geboekt, maar het gevoel dat ik eigenlijk niet in deze maatschappij 'hoor' is altijd aanwezig geweest en ik vraag me af of dat ooit volledig zal verdwijnen.
gevalletje ontwijkende persoonlijkheidsstoornis?
pi_123070971
Zwaar herkenbaar dit. Weinig contacten, zit vaak thuis en ook op het werk kan ik met alles en iedereen goed vinden, en als je dan wat met hen doet, je toch weer klote voelen na afloop, omdat hun allemaal wel vrienden hebben of naar hun vriend/vriendin gaan of what ever en dan doet het toch weer pijn hoe je in je eigen situatie zit, ga je dan weer zwaarder aantrekken, het grote ding daarachter wat er ook bij komt kijken is de onzekerheid, dingen uitvergroten aan jezelf dat niet goed is of wat dan ook, net iets at je niet moet doen.

Ikzelf wil na deze zomer weer naar school en daarmee ga ik dan een nieuwe start maken, totaal nieuwe omgeving, op mezelf gaan wonen, aanmelden voor verengingen om onder de mensen te komen en een overplaatsing van het werk aanvragen wat ongetwijfeld gaat lukken, en dan uiteraard nog de school. Misschien ook voor jou iets? Al heb ik de leeftijd(21) er meer voor dan jij misschien.. In elk geval het verleden toch wat achter me laten, het blijft altijd bij je natuurlijk, maar toch, een nieuwe ronde geeft nieuwe kansen. Echter heb ik het er nog wel is lastig mee met wat voor tijdsbestek er tussen zit en het nog zover is, ondanks dat velen zeggen 'Joh, die maanden zijn zo voorbij.' Valt dan altijd vies tegen..
  dinsdag 19 februari 2013 @ 14:33:29 #242
350332 Pope-of-Dope
Lead. Inspire. Change.
pi_123072383
quote:
0s.gif Op dinsdag 19 februari 2013 08:45 schreef Black-Adder het volgende:

[..]

Maar mijn verleden is wel een deel van wie ik ben en een reden waarom het zo moeilijk voor me is te veranderen. Zonder al te veel in het medelijden te willen blijven hangen, maar toch: Ik heb in mijn jeugd zelden een gevoel van waardering gehad bij andere mensen. Dat ik echt het gevoel had: fijn dat ik er ben, fijn dat ik iets toe voeg aan het leven van een ander. Ik heb mij altijd al een 'sta-in-de-weg' gevoeld.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het onmogelijk is te veranderen, maar dit speelt gewoon allemaal al vanaf jongs af aan en al die jaren zeg ik steeds aan mezelf te werken, en voor een deel denk ik ook zeker wel dat ik een mate van vooruitgang heb geboekt, maar het gevoel dat ik eigenlijk niet in deze maatschappij 'hoor' is altijd aanwezig geweest en ik vraag me af of dat ooit volledig zal verdwijnen.
''The now is all there will ever be'' Je hersens kunnen zich maar op 1 ding tegelijk focussen. Het is een stuk beter als jij die capaciteit richt op het 'nu', ipv het verleden.

Quick question, heb je dit topic geopend om medelijden te krijgen? Of heb je besloten dat het onderhand genoeg is, en ben je op zoek naar tools om de shit te worden. Met dat laatste kan ik je misschien helpen namelijk. Ben zelf ook al een tijdje met zelfontwikkeling bezig ;)
''Even if he fails again and again to accomplish his purpose (as he necessarily must until weakness is overcome), the strength of character gained will be the measure of his true succes''
pi_123072892
quote:
0s.gif Op dinsdag 19 februari 2013 14:33 schreef Pope-of-Dope het volgende:

[..]

''The now is all there will ever be'' Je hersens kunnen zich maar op 1 ding tegelijk focussen. Het is een stuk beter als jij die capaciteit richt op het 'nu', ipv het verleden.

Quick question, heb je dit topic geopend om medelijden te krijgen? Of heb je besloten dat het onderhand genoeg is, en ben je op zoek naar tools om de shit te worden. Met dat laatste kan ik je misschien helpen namelijk. Ben zelf ook al een tijdje met zelfontwikkeling bezig ;)
Als stiekeme lurker hier in de topic wil ik ook wel weten wat voor 'tools' jij hebt ?
pi_123089227
quote:
0s.gif Op dinsdag 19 februari 2013 08:45 schreef Black-Adder het volgende:

[..]

Maar mijn verleden is wel een deel van wie ik ben en een reden waarom het zo moeilijk voor me is te veranderen. Zonder al te veel in het medelijden te willen blijven hangen, maar toch: Ik heb in mijn jeugd zelden een gevoel van waardering gehad bij andere mensen. Dat ik echt het gevoel had: fijn dat ik er ben, fijn dat ik iets toe voeg aan het leven van een ander. Ik heb mij altijd al een 'sta-in-de-weg' gevoeld.

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het onmogelijk is te veranderen, maar dit speelt gewoon allemaal al vanaf jongs af aan en al die jaren zeg ik steeds aan mezelf te werken, en voor een deel denk ik ook zeker wel dat ik een mate van vooruitgang heb geboekt, maar het gevoel dat ik eigenlijk niet in deze maatschappij 'hoor' is altijd aanwezig geweest en ik vraag me af of dat ooit volledig zal verdwijnen.
Waarom zou je iets moeten toevoegen aan het leven van een ander? Het is jouw feestje...

Stel je krijgt straks een relatie en je kunt haar enorm helpen in je leven en je voelt waardering. Dan gaat het over en zit je weer in je eentje. Wedden dat je je dan kutter voelt dan nu?

Dat gevoel wat jij hebt had ik ook, tot ik over de landsgrenzen ging verhuizen. Blijven zitten qua werk, huissituatie, familie, whatever is desastreus. Je komt zo niet verder ..
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
pi_123089274
quote:
0s.gif Op dinsdag 19 februari 2013 08:23 schreef Black-Adder het volgende:

[..]

Mijn werk vreet momenteel zo veel tijd dat ik amper genoeg tijd heb om een huishouden te runnen, theoretisch heb ik dus genoeg te doen. Maar of ik er ook voldoende motivatie voor kan opbrengen om me op andere dingen te focussen is een tweede.

[..]

Maar kleine misstappen kunnen ook leiden tot kleine verbeteringen in mezelf en dat is juist wat ik zo hard nodig heb om mijn zelfvertrouwen weer op te krikken. Ik wil helemaal niet vollédig opnieuw beginnen. Ik ben al recentelijk verhuisd naar een leuk appartementje en sinds een paar jaar heb ik een baan waar ik het vrij goed naar mijn zin heb en in ieder geval financieel relatief weinig zorgen meer heb. Dat zijn (naast mijn familie) mijn enige hou-vasts in mijn leven die ik niet zomaar wil opgeven.
Maw, je wil graag in dezelfde positie blijven zitten en hopen dat het magisch straks beter gaat worden?
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
pi_123095076
quote:
0s.gif Op dinsdag 19 februari 2013 14:33 schreef Pope-of-Dope het volgende:
Quick question, heb je dit topic geopend om medelijden te krijgen? Of heb je besloten dat het onderhand genoeg is, en ben je op zoek naar tools om de shit te worden. Met dat laatste kan ik je misschien helpen namelijk. Ben zelf ook al een tijdje met zelfontwikkeling bezig ;)
Uiteraard heb ik hier niet op zoek naar medelijden, dan had ik mij hier wel met naam en toenaam genoemd en had ik meer details gegeven. Ik ben enkel op zoek naar een luisterend oor voor mijn problemen, die ik in mijn dagelijks leven gewoon aan niemand kwijt kan. Dit forum heeft mij al veel geholpen wat dat betreft.
pi_123096113
quote:
0s.gif Op dinsdag 19 februari 2013 22:18 schreef Black-Adder het volgende:

[..]

Uiteraard heb ik hier niet op zoek naar medelijden, dan had ik mij hier wel met naam en toenaam genoemd en had ik meer details gegeven. Ik ben enkel op zoek naar een luisterend oor voor mijn problemen, die ik in mijn dagelijks leven gewoon aan niemand kwijt kan. Dit forum heeft mij al veel geholpen wat dat betreft.
Dat ben ik met je eens en ik heb daar zelf ook veel gebruik van gemaakt toen ik er achter kwam dat bijv. mn vriendin borderline had. Het probleem destijds was alleen wel dat andere FOKkers! terecht zeiden dat veel users, waaronder mezelf er dus in vast bleven hangen. Wel je verhaal droppen, maar geen progressie (seemingly) willen boeken.

Van je af gaan praten is 1 ding, vooruitgang is toch echt een tweede. Het is hetzelfde als dat je continu dat gevoel hebt van dat je moet zeiken maar toch nog ff die auto instapt om naar huis te gaan. Dan ben je eindelijk thuis en voel je je veel beter. Je bent er wel even van af, maar je gaat straks toch weer drinken en dan moet je weer. Het zijn allemaal kortstondige hulpmiddelen. Internet etc. heeft juist meer kwaad gedaan dan je lief heeft. Met name ..

Ja, met name op sociaal vlak ..
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
pi_123096337
quote:
0s.gif Op dinsdag 19 februari 2013 20:46 schreef sitting_elfling het volgende:

Waarom zou je iets moeten toevoegen aan het leven van een ander? Het is jouw feestje...

Stel je krijgt straks een relatie en je kunt haar enorm helpen in je leven en je voelt waardering. Dan gaat het over en zit je weer in je eentje. Wedden dat je je dan kutter voelt dan nu?
Het is niet dat ik die relatie als hoofddoel in mijn leven zie, dat dat het enige is waar ik waardering uit zou moeten halen. Ik besef dat er meer ontbreekt dan dat, dus ik denk dat het geen verschil uit zou maken. En zelfs al zou het kutter voelen, dan heb ik het tenminste geprobeerd en misschien wel een paar mooie herinneringen aan over gehouden. Dat is ook al heel wat waard.

quote:
Dat gevoel wat jij hebt had ik ook, tot ik over de landsgrenzen ging verhuizen. Blijven zitten qua werk, huissituatie, familie, whatever is desastreus. Je komt zo niet verder ..
Geloof mij, ik heb sowieso al geen standaardleventje en landgrenzen zie ik ook genoeg. Ik besef me denk ik gewoon af en toe te weinig hoe goed ik het hier al heb. Leuke baan, leuk huisje, goed contact met mijn familie (oke, maar één kant weliswaar, maar toch). Ik ben zeker bereid om dingen om te gooien in mijn leven, maar helemaal terug naar af zou nu gewoon niet verstandig zijn. Collega's van me vragen ook nog wel eens aan me waarom ik niet bijvoorbeeld weer ga studeren, omdat ik het wel 'zou kunnen', maar als ik besef wat ik daar financieel allemaal voor moet gaan laten is het me dat gewoon niet waard.
pi_123096859
quote:
0s.gif Op dinsdag 19 februari 2013 22:36 schreef Black-Adder het volgende:

[..]

Het is niet dat ik die relatie als hoofddoel in mijn leven zie, dat dat het enige is waar ik waardering uit zou moeten halen. Ik besef dat er meer ontbreekt dan dat, dus ik denk dat het geen verschil uit zou maken. En zelfs al zou het kutter voelen, dan heb ik het tenminste geprobeerd en misschien wel een paar mooie herinneringen aan over gehouden. Dat is ook al heel wat waard.
Ik hoop het voor je, ik was bezig met een relatie met iemand met borderline waarvan ik dacht diegene te kunnen redden van haar moeilijke situatie in haar jeugd. En als je er dan achter komt dat diegene jou hulp niet wil hebben ... maar je toch de wereld beloofd, trouwen, kids etc.

Mooi herinneringen aan over gehouden? De tering, absoluut niet zeg. Dat gevoel van niemand wil je hulp hebben is nog veel pijnlijker dan dat je alleen bent.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
  woensdag 20 februari 2013 @ 01:24:51 #250
350332 Pope-of-Dope
Lead. Inspire. Change.
pi_123103191
quote:
0s.gif Op dinsdag 19 februari 2013 14:46 schreef Kevin24 het volgende:

[..]

Als stiekeme lurker hier in de topic wil ik ook wel weten wat voor 'tools' jij hebt ?
Het is niet zo dat ik het bedacht heb ofzo, maar er zijn gelukkig echt talloze blogs/video's op youtube/boeken die je verder kunnen helpen. Ik ben ervan overtuigd dat bij (bijna) elk probleem wat mensen denken te hebben, iemand anders het al heeft meegemaakt in een extremere vorm, en er een oplossing voor heeft bedacht. Lang leve het internet _O_
''Even if he fails again and again to accomplish his purpose (as he necessarily must until weakness is overcome), the strength of character gained will be the measure of his true succes''
abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')