quote:
Op dinsdag 29 juni 2010 12:00 schreef MikeTuinstra het volgende:[..]
Ludo Sanders is de zwarte ridder van het verhaal. Ik kan hem niet “The Godfather” noemen in de klassieke betekenis van de straatterm. Een ”Godfather” is een échte slechterik. Iemand die bewust zijn macht en respect verdient met criminele sporen, en daarmee een onaantastbare misdaadorganisatie/familie leidt. En dat waren toch echt Herman Hoogendoorn en Frits van Houten, aldus de van Houten/Hoogendoorn dynastie. Ludo is in eerste instantie iemand die goed wil doen, maar door zijn duistere achtergrond in een slecht patroon valt. Veelal ter verdediging van zijn verworven positie in de maatschappij. Hij zette zich juist af tegen dit soort praktijken, keurde het af. Toch heeft hij er wat van meegekregen, zo heeft hij zich kapitaalkrachtig weten te maken. Hij stal het geld van zowel zijn vader als van Frits van Houten, richtte daarmee zijn bedrijvigheid op. Het karakter balanceert op de middellijn tussen goed en kwaad, waarmee hij sinds eind jaren 90 de baas van GTST is. Betekent echter niet dat hij superieur aan alles en iedereen is. Of dat GTST zonder hem niet zou zijn. Dat is puur subjectief, en gaat meer over of een personage je aanspreekt. Objectief bekeken functioneerde GTST prima van seizoen 1 t/m 6. Neemt niet weg dat ook Ludo Sanders zijn plek verdient bij de schurken van weleer.
Leuk om van jou te horen! Geweldige filmpjes op het kanaal van Herman Hogendoorn. Petje af!
Bovendien heb ik zelf de term Zwarte Ridder gebruikt om Ludo te omschrijven. Geen echte slechterik, maar wel in verhouding tot de personages in de serie nu.
Ik ben juist dol op de overdreven schurken, zoals JR en Jock Ewing uit Dallas, Herman Hogendoorn, Frits van Houten, Martine Hafkamp of Onno P. Wassenaar uit het klassieke GTST, Emma Noordermeer uit Westenwind, James Stenbeck uit ATWT of Stefano DiMera uit DooL, etc. Oudere mannen in dure pakken met veel geld en een eigen bedrijf, congac drinkend, sigaar rokend, met stropdas of nekshawltje om, gouden ringen of wandelstokken en lange zwarte jassen met zijden shawls die meedogenloos en koelbloedig boosaardige streken uithalen met een duistere grijns op hun gezicht.
Ludo is veel te veel Meerdijks geworden. De glans is er wel van af nu. Jammer, want het blijft een geweldige GTST schurk.