R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo
afgelopen maandag ben ik op de A28 over de kop geslagen met de auto
zelf (gelukkig) een alleen een aantal schrammen, blauwe plekken en een hersenschudding aan over gehouden
nu heb ik nog altijd nachtmerries...
heeft 1 van jullie dit ooit mee gemaakt en hoe lang bleef dat in jouw geval?
Gr.
afgelopen maandag ben ik op de A28 over de kop geslagen met de auto
zelf (gelukkig) een alleen een aantal schrammen, blauwe plekken en een hersenschudding aan over gehouden
nu heb ik nog altijd nachtmerries...
heeft 1 van jullie dit ooit mee gemaakt en hoe lang bleef dat in jouw geval?
Gr.
Je naam icm dit verhaal 
[ Bericht % gewijzigd door Mordreth op 16-06-2010 12:07:37 ]
[ Bericht % gewijzigd door Mordreth op 16-06-2010 12:07:37 ]
When I die, I want to go peacefully like my Grandfather did, in his sleep -- not screaming, like the passengers in his car.
Ja is normaal, volgende keer je aan de snelheid houden.
Dit bericht is goedgekeurd door de NSA en de NVD en andere opsporingsdiensten.
Het is 2 dagen geleden pas gebeurd lulquote:nu heb ik nog altijd nachtmerries...
Lijkt me dat je je pas zorgen moet maken als je er over een half jaar nog altijd slecht van slaapt
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
LOLquote:
ja dat staat inderdaad een beetje dom...
had me aan de snelheid gehouden
was echter over vermoeid in de auto gestapt (stom)
hier achter 't stuur in slaap gevallen en van de weg geraakt..
de rest laat zich raden..
Ik ben ooit in België 3 keer over de kop geslagen. Ik heb lange tijd toch niet lekker gezeten in de auto.
Op dinsdag 9 augustus 2011 23:01 schreef SuperrrTuxxx het volgende:
Ik hou zoveel van jou, ik doe alles voor je! O+
Ik hou zoveel van jou, ik doe alles voor je! O+
Geen nachtmerries, wel ooit een zwaar ongeluk gehad. Iemand reed met volle snelheid op een file in en je raadt het al. Ik stond achteraan
Ik ben zsm weer in de auto gaan zitten (doe je dit niet, dan gaat het mis, ik ken iemand die nooit meer auto rijdt hierdoor) maar ondanks dat toch dik 3 jaar lang met zweethandjes aan het stuur gezeten op het moment dat ik een file aan zag komen of hard moest remmen voor stilstaande auto's.
Nu heb ik er niet zoveel last meer van. Ben nog wel altijd extra alert als ik een file aan zie komen. Ik pak nu ook altijd de linkerbaan (ivm vrachtauto's rechts)
Ik ben zsm weer in de auto gaan zitten (doe je dit niet, dan gaat het mis, ik ken iemand die nooit meer auto rijdt hierdoor) maar ondanks dat toch dik 3 jaar lang met zweethandjes aan het stuur gezeten op het moment dat ik een file aan zag komen of hard moest remmen voor stilstaande auto's.
Nu heb ik er niet zoveel last meer van. Ben nog wel altijd extra alert als ik een file aan zie komen. Ik pak nu ook altijd de linkerbaan (ivm vrachtauto's rechts)
ik ben de zelfde dag nog in m'n moeders auto gestapt.
hier eigelijk een redelijk normaal gevoel bij gehad..
hier eigelijk een redelijk normaal gevoel bij gehad..
Was u dit?
Bronquote:Auto over de kop op A28 Leusden
LEUSDEN - Op de A28 bij Leusden is vannacht een automoblist over de kop gevlogen.
De 22-jarige man uit Deventer raakte door onbekende oorzaak in de berm, botste op een lantaarnpaal en sloeg meerdere keren over de kop.
De bestuurder raakte slechts licht gewond, de auto zwaar beschadigd
- volgens mij was ik duidelijk. Lees de OP nog eens en kijk wat er gevraagd wordt -
[ Bericht 89% gewijzigd door Anne op 16-06-2010 12:02:47 ]
[ Bericht 89% gewijzigd door Anne op 16-06-2010 12:02:47 ]
Gedaan.quote:Op woensdag 16 juni 2010 11:59 schreef FlyingDutchman_1987 het volgende:
Zou anne het voor me kunnen verplaatsen? bij voorbaat dank
Ik ben trouwens benieuwd wat de Koninklijke Landmacht er van gaat zeggen.
Die hebben het nooit zo op mensen met nachtmerries, of wel?
"beroep: bezig met keuring voor Koninklijke Landmacht "
je opmerkingen slaan als een lul op een drumstelquote:Op woensdag 16 juni 2010 12:02 schreef B3nn0 het volgende:
- volgens mij was ik duidelijk. Lees de OP nog eens en kijk wat er gevraagd wordt -
"moet je maar niet zuipen en rijden"
van alcohol was er geen spraken
kan prima rijden alleen was in slaap gesukkeld achter 't stuur
zelfs een formule 1 coureur heeft geen controle over zijn voertuig in zijn slaap...
Als je prima kunt rijden had je niet doodmoe achter het stuur moeten gaan zitten. Daarnaast is het vrij normaal dat je er op alle rustige momenten op de dag, en in je slaap aan het ongeluk denkt. Heb zelf ook een keer een ongeluk gehad als bijrijder en dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Normaal ga je alleen over de kop in de achtbaan en niet op de snelweg
The remedy is the experience.
Wat een gezeik weer van Anne. Voor hetzelfde geld rijdt ie met zn slaperige kop een andere auto frontaal ofzo. Mag toch gezegd worden lijkt me?
Ik heb ooit meegemaakt dat een vrouw iemand dood reed, wat totaal haar schuld niet was.
De politie (*jahaa toen waren ze nog aardig) heeft haar meteen weer in een auto gezet en heeft haar laten rijden.
Denk idd dat je zoals hierboven ook wordt gezegd veel moet gaan rijden.
De politie (*jahaa toen waren ze nog aardig) heeft haar meteen weer in een auto gezet en heeft haar laten rijden.
Denk idd dat je zoals hierboven ook wordt gezegd veel moet gaan rijden.
Ik weet niet wat je gezegd hebt, maar ik denk dat je niet genoeg van de omstandigheden kent om TS te kunnen veroordelen.quote:Op woensdag 16 juni 2010 12:24 schreef B3nn0 het volgende:
Wat een gezeik weer van Anne. Voor hetzelfde geld rijdt ie met zn slaperige kop een andere auto frontaal ofzo. Mag toch gezegd worden lijkt me?
Ongelukken gebeuren en zijn altijd de fout van een persoon. Moeten we nu alle bestuurders die een ongeluk veroorzaakt hebben elke keer weer erop wijzen dat het nog veel slechter had kunnen aflopen? We maken allemaal beoordelingsfouten en dat zal echt niet opeens veranderen. Of ben je zelf een heilige? Heb je zelf nog nooit iets verkeerd gedaan?
Typisch ook dat mensen gelijk beginnen te roepen dat je niet met alchol op of te hard moet rijden.
Moet je ook maar niet bellen achter het stuur TS!!
Ik heb een tijdje terug nog aan relatief zwaar ongeluk meegemaakt. Op een provinciale 80 weg iemand die door rood nog even voor mij langs wilde. Ben er vol ingereden. De 1e dag was ik er wel mee bezig in mijn hoofd maar nooit nachtmerries gehad oid. Heb wel de 1e keer dat ik er weer langs reed even mijn adem in gehouden om het zo maar te zeggen maarja. Dit alles is nu 2 maanden geleden ongeveer en moet zeggen dat ik er behalve een nieuwe auto niets aan over heb gehouden.
Thinking about thinking of you. ♫
Misschien heb ik het gemist, maar wat voor auto was/is het? Best goede reclame voor de auto dat jij er redelijk normaal uit hebt kunnen stappen.
Beterschap in ieder geval, en de dromen zullen nog wel een tijdje blijven. Je hebt natuurlijk wel even een kleine blik in de ogen van de dood gedaan, plus dat je waarschijnlijk in je hoofd heel goed weet dat het ook dramatischer had kunnen aflopen, en dan vooral in de richting van andere doden door jou schuld.
Beterschap in ieder geval, en de dromen zullen nog wel een tijdje blijven. Je hebt natuurlijk wel even een kleine blik in de ogen van de dood gedaan, plus dat je waarschijnlijk in je hoofd heel goed weet dat het ook dramatischer had kunnen aflopen, en dan vooral in de richting van andere doden door jou schuld.
The past is what made you, but the future is what you're gonna make!
Je bent, net als velen, bijna continu off topic... antwoord gewoon op de vraag van TS. Alle mogelijke drama's kent TS donders goed, en zijn waarschijnlijk juist de bron van zijn nachtmerries, sukkel!quote:Op woensdag 16 juni 2010 12:24 schreef B3nn0 het volgende:
Wat een gezeik weer van Anne. Voor hetzelfde geld rijdt ie met zn slaperige kop een andere auto frontaal ofzo. Mag toch gezegd worden lijkt me?
The past is what made you, but the future is what you're gonna make!
Het was een Mazda 626 uit 1992 2.0 16v hatchback van (uit mijn hoofd) 1200 kg
Ik ben vlak na de crash afgevoerd naar het ziekenhuis waar m'n verwondingen waren schoon gemaakt.
Er zijn foto's gemaakt en mocht na wat slaap weer naar huis.
De zelfde middag ben ik naar het bergingsbedrijf gegaan om m'n spullen uit de auto te halen
Foto's van 't voertuig:
Ik ben vlak na de crash afgevoerd naar het ziekenhuis waar m'n verwondingen waren schoon gemaakt.
Er zijn foto's gemaakt en mocht na wat slaap weer naar huis.
De zelfde middag ben ik naar het bergingsbedrijf gegaan om m'n spullen uit de auto te halen
Foto's van 't voertuig:
When I die, I want to go peacefully like my Grandfather did, in his sleep -- not screaming, like the passengers in his car.
goed, laten we inderdaad on topic blijven.
zijn er meer van jullie die nachtmerries hebben gehad na een ongeluk?
en zoja, hoelang is dat bij jullie aangebleven?
zijn er meer van jullie die nachtmerries hebben gehad na een ongeluk?
en zoja, hoelang is dat bij jullie aangebleven?
Geen ervaring met zo een heftig ongeluk. Wel een keer een flinke klap gekregen van een auto die mij in de linkerzijkant ramde waarbij de deuk naar binnen angstvallig dicht tegen mijn linkerbeen aanzat. Gelukkig niets aan overgehouden behalve flink wat spierpijn door de klap. De dag erna weer zonder problemen in een auto gestapt en geen minuut minder van geslapen. Daar ben ik sowieso normaal gesproken ook te nuchter voor.quote:Op woensdag 16 juni 2010 14:31 schreef FlyingDutchman_1987 het volgende:
goed, laten we inderdaad on topic blijven.
zijn er meer van jullie die nachtmerries hebben gehad na een ongeluk?
en zoja, hoelang is dat bij jullie aangebleven?
Volgens mij komt het verwerken van zoiets pas na enige tijd op gang .
Die gasten die betrokken waren bij het ongeval met dat Turkse vliegtuig hadden in eerst instantie ook nergens last van .
Pas na 2/3 weken kregen ze moeilijkheden met slapen , nachtmerries etc
Die gasten die betrokken waren bij het ongeval met dat Turkse vliegtuig hadden in eerst instantie ook nergens last van .
Pas na 2/3 weken kregen ze moeilijkheden met slapen , nachtmerries etc
When I die, I want to go peacefully like my Grandfather did, in his sleep -- not screaming, like the passengers in his car.
Ik heb vorig jaar een auto-ongeluk gehad op de snelweg, rechts achter geraakt, haaks op de weg terechtgekomen en daarna op de zijkant geklapt. Ik had alleen een blauwe plek op m'n knie en een snee van mijn veiligheidsgordel.quote:Op woensdag 16 juni 2010 14:31 schreef FlyingDutchman_1987 het volgende:
goed, laten we inderdaad on topic blijven.
zijn er meer van jullie die nachtmerries hebben gehad na een ongeluk?
en zoja, hoelang is dat bij jullie aangebleven?
Ik heb nachtmerries gehad, paniekaanvallen in de auto (als bijrijder) en als bestuurder zat ik er ook niet bepaald relaxt bij. Dat leek mij niet veilig voor de andere weggebruikers dus ben ik steeds minder gaan rijden en op een gegeven moment werd het echt een grote drempel voor me.
Ook als ik met iemand meereed was ik gewoon te alert en maakte ik andere mensen gespannen met mijn stress. De psycholoog heeft mij toen EMDR therapie voorgesteld en dit heeft geholpen. De nachtmerries had ik niet meer, geen paniek meer in de auto, alleen als ik zelf rijd ben ik nog steeds wel heel alert maar niet meer op het gevaarlijke af zeg maar.
Opzich goed dat je erg alert blijft.
Maar bovenstaand omschreven ongeluk is toch buiten jouw schuld om?
Maar bovenstaand omschreven ongeluk is toch buiten jouw schuld om?
Ja en dat is juist waar ik zo'n moeite mee had. Dat je zelf nog zo goed kunt rijden etc. maar dat je ook afhankelijk bent van de rijkunsten van andere mensen. Een deel van het autorijden zal je nooit onder controle hebben (controlfreaks enzoquote:Op woensdag 16 juni 2010 18:51 schreef FlyingDutchman_1987 het volgende:
Opzich goed dat je erg alert blijft.
Maar bovenstaand omschreven ongeluk is toch buiten jouw schuld om?
)
is absoluut waar..
gelukkig was mijn geval compleet 1 zijdig en was er niemand betrokken.
de mensen die me op dat moment hebben opgevangen tot dat de politie en 't ambulance personeel ter plaatsen waren heb ik zojuist een boeket bloemen opgestuurd als bedankje
gelukkig was mijn geval compleet 1 zijdig en was er niemand betrokken.
de mensen die me op dat moment hebben opgevangen tot dat de politie en 't ambulance personeel ter plaatsen waren heb ik zojuist een boeket bloemen opgestuurd als bedankje
Als het goed is is je slachtofferhulp aangeboden. Waarom maak je daar geen gebruik van.
burgerweeshuis
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
zomaar een hintquote:Op woensdag 16 juni 2010 19:23 schreef FlyingDutchman_1987 het volgende:
omdat het me niet is aangeboden
Waarom doe je dat zelf niet? Contact opnemen bedoel ik.
burgerweeshuis
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
Dan hou je toch je nachtmerries? Als je dat je voldoening brengt..quote:Op woensdag 16 juni 2010 19:34 schreef FlyingDutchman_1987 het volgende:
omdat die mensen wel wat beters te doen hebben.
burgerweeshuis
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
Google eens op (acute) PTSS en vraag bij je huisarts om een doorverwijzing naar een psycholoog. Misschien heb je niet direct PTSS. Maar het kan geen kwaad je in elk geval te laten informeren door de huisarts. Voor een gebroken been zoek je immers ook hulp.
Zoals hierboven al aangegeven in een bericht. EMDR is dan doorgaans een goede therapievorm om de angsten weer kwijt te raken.
Zoals hierboven al aangegeven in een bericht. EMDR is dan doorgaans een goede therapievorm om de angsten weer kwijt te raken.
Lijkt me eerlijk gezegd vrij normaal dat je hier wel ff nachtmerries en dergelijke over hebt, ook een manier om het te verwerken. Wel goed dat je meteen weer in de auto gestapt bent. M'n moeder is eens als bijrijdster betrokken geweest bij een bijna frontale botsing (kerel op andere weghelft was in slaap gevallen) en die heeft er ook een tijdje last van gehad. Veel sterkte.
Hallon!
bedankt..heeft je moeder er nu geen last meer van?
@ Benno, als je nou echt niks zinnig te melden hebt, ga dan lekker met je kleine teen spelen...
@ Benno, als je nou echt niks zinnig te melden hebt, ga dan lekker met je kleine teen spelen...
Aan je auto te zien had het veel slechter met je kunnen af lopen, je mag dus van geluk spreken. De oplossing voor je probleem is door het emotioneel op te lossen. Het moet dus in je hoofd goed zitten. Dit kan op verschillende manieren: gewoon weer gaan autorijden, bedenken dat de kans klein is dat het weer gebeurd, een slipcursus (oid) of echt professionele hulp. Wat je er aan moet doen, dat moet je uiteraard zelf beslissen. Als je het maar niet uit de weg gaat.
--------------------------------------------------------------------------------------------
Als je gewoon je bek dicht houdt, is er niets aan de hand!
Als je gewoon je bek dicht houdt, is er niets aan de hand!
3 keer als bijrijder een ongeluk gehad, 2x frontaal en 1x van achter aangereden.
behalve de eerste tijd wat klamme handjes en schrapzetten en een weekje nachtmerries niks aan over gehouden.
zolang het met je zelfvertrouwen in de auto weer goed zit zal dit bij jou ook zeker wel weer weg gaan.
succes!
behalve de eerste tijd wat klamme handjes en schrapzetten en een weekje nachtmerries niks aan over gehouden.
zolang het met je zelfvertrouwen in de auto weer goed zit zal dit bij jou ook zeker wel weer weg gaan.
succes!
Lafheid berust vaak op goede informatie, moed op gebrek aan inzicht.
25 jaar na dato ben ik er nog steeds niet gerust op als iemand hard op een kruisende zijstraat van een rijksweg, naar die rijksweg toe rijd als een malloot en pas op het laatste moment gaat remmen.
Dat heb ik overgehouden aan een knul die dacht dat rechts altijd voorrang heeft.....
(hij had zijn rijbewijs drie dagen, dacht dat ie Jan Lammers was en mocht voor het eerst in de fiat van Papa rijden.)
Dat heb ik overgehouden aan een knul die dacht dat rechts altijd voorrang heeft.....
(hij had zijn rijbewijs drie dagen, dacht dat ie Jan Lammers was en mocht voor het eerst in de fiat van Papa rijden.)
Fotos gemaakt door de politie.quote:
Bij de zelfde persoon? Als dat zo is zou ik nooit meer bij die gene in de auto stappen...quote:Op donderdag 24 juni 2010 23:29 schreef opastokvis het volgende:
3 keer als bijrijder een ongeluk gehad, 2x frontaal en 1x van achter aangereden.
behalve de eerste tijd wat klamme handjes en schrapzetten en een weekje nachtmerries niks aan over gehouden.
zolang het met je zelfvertrouwen in de auto weer goed zit zal dit bij jou ook zeker wel weer weg gaan.
succes!
Achterop kan je niet voorkomen... Gelukkig gaat 't je weer goed
Veel mensen die net zijn afgereden denken de King Of The Road te zijn..quote:Op donderdag 24 juni 2010 23:40 schreef DrDarwin het volgende:
25 jaar na dato ben ik er nog steeds niet gerust op als iemand hard op een kruisende zijstraat van een rijksweg, naar die rijksweg toe rijd als een malloot en pas op het laatste moment gaat remmen.
Dat heb ik overgehouden aan een knul die dacht dat rechts altijd voorrang heeft.....
(hij had zijn rijbewijs drie dagen, dacht dat ie Jan Lammers was en mocht voor het eerst in de fiat van Papa rijden.)
Ik heb toen ik de eerste dag mijn rijbewijs had, een das onder de auto gehad :s
wat een rotklap was dat.. tevens voor mijn zelf vertrouwen..
Wonder boven wonder geen schade aan de geleende auto en alleen dat beest van 20 kilo dood.
Na het wachten op de politie, die mijn rijbewijs even in zijn handen hield kon ik mijn weg weer vervolgen.
Klinkt misschien wat raar dat ik hier reageer want heb gelukkig nooit een auto ongeluk hoeven meemaken maar heb wel nachtmerries overgehouden aan medisch ingrijpen. Bij mij hielp echt om als je wakker wordt van een nachtmerrie even je bed uit te gaan niet gelijk weer terug in slaap vallen want dan heb je kans dat het doorgaat. Even naar beneden even flink voor jezelf relativeren en dan weer terug naar bed. Bij mij ging het toen redelijk snel weer weg Sterkte!
idd het gaat weer primaquote:Op vrijdag 25 juni 2010 14:13 schreef FlyingDutchman_1987 het volgende:
[..]
Bij de zelfde persoon? Als dat zo is zou ik nooit meer bij die gene in de auto stappen...
Achterop kan je niet voorkomen... Gelukkig gaat 't je weer goed
2x bij dezelfde persoon, 1x frontaal, 1x achterop.
maar sinds deze kindertjes heeft gaat het
Lafheid berust vaak op goede informatie, moed op gebrek aan inzicht.
Ik had na een zwaar auto ongeluk eigenlijk wel nachtmerries verwacht. Heb 2 weken in het ziekenhuis gelegen erdoor. Maar heb er op zich weinig last van gehad, behalve dat ik een hele tijd heel erg moe was. Blijkt een vorm van post traumatische stress te kunnen zijn geweest. Ik denk zelf dat het kwam door de operaties en de lichamelijke inspanning dat het revalideren heeft gekost.
Horrible Cunt!
hmm ik heb dan de geluk gehad dat ik de zelfde nacht het ziekenhuis mocht verlaten...
een vertrouwde omgeving was voor mij erg ontspannend...
een vertrouwde omgeving was voor mij erg ontspannend...
Het is op zich normaal dat je na een levensbedreigende situatie tijd nodig hebt om het te verwerken, en dromen zijn daar een belangrijk onderdeel van. Je moet toch alles een plaatsje geven en achter je laten.
Het kan je in het verwerkingsproces helpen om er met mensen over te praten. (Vriendin, vrieden, ouders, buurman etc.) Ik heb zelf na een extreem nare ervaring 2 maanden nachtmerries gehad, maar na een lang en goed gesprek met iemand die hetzelfde had meegemaakt was het over.
Mocht je het gevoel hebben dat je vastloopt en niet verder komt, dan is het handig om hulp te zoeken.
[ Bericht 0% gewijzigd door Geluk op 10-07-2010 09:12:49 ]
Het kan je in het verwerkingsproces helpen om er met mensen over te praten. (Vriendin, vrieden, ouders, buurman etc.) Ik heb zelf na een extreem nare ervaring 2 maanden nachtmerries gehad, maar na een lang en goed gesprek met iemand die hetzelfde had meegemaakt was het over.
Mocht je het gevoel hebben dat je vastloopt en niet verder komt, dan is het handig om hulp te zoeken.
[ Bericht 0% gewijzigd door Geluk op 10-07-2010 09:12:49 ]
Geluk duurt je leven lang.
Ik heb 1 jaar terug een autoongeluk gehad met een bestel busje. Ik moest plotseling remmen, en met een busje wat beladen en al 4000 kilo weegt in een zware plensbui gaat lastig. Dus ik moest, om niet de voorligger te raken langs de vangrail, maar daar stond een doseer stoplicht. En ik kreeg dat kreng ook echt door mijn vooruit, resultaat, ik zat helemaal onder het glassplinters. en bloedde als een gek. het was niet zo heel ernstig, alleen bloedde ik heel erg... Het droge was ook echt, de bestuurder van de voorliger naar mij toe kwam en die zei, ja gaat het? Dat was een knap stukje stuurmans kunst, bedankt!, anders was je op mijn auto geklapt..
Toen had een collega mij naar het ziekenhuis gebracht, en daar hebben ze dik een uur over gedaan om alle glassplinters uit mijn armen en hoofd te halen. Daarna wat droog was, moest ik daarna naar de oogarts om mij te controleren op splinters in mijn ogen. Maar mijn t-shirt en broek zaten helemaal onder de bloed, en dat vonden veel bezoekers niet echt tof om te zien, ik zat daar heel rustig de auto week te lezen
.
Ik ben daarna weer opgehaald door mijn collega, en ik moest toen gelijk van mijn baas naar huis met mijn eigen auto, en desnoods nog ergens een rondje rijden, ik denk dat dat goed heeft geholpen, want ik stapte eerst in met een naar gevoel, daarna geen last meer van gehad, wel schrik ik af en toe wakker.
Toen had een collega mij naar het ziekenhuis gebracht, en daar hebben ze dik een uur over gedaan om alle glassplinters uit mijn armen en hoofd te halen. Daarna wat droog was, moest ik daarna naar de oogarts om mij te controleren op splinters in mijn ogen. Maar mijn t-shirt en broek zaten helemaal onder de bloed, en dat vonden veel bezoekers niet echt tof om te zien, ik zat daar heel rustig de auto week te lezen
.Ik ben daarna weer opgehaald door mijn collega, en ik moest toen gelijk van mijn baas naar huis met mijn eigen auto, en desnoods nog ergens een rondje rijden, ik denk dat dat goed heeft geholpen, want ik stapte eerst in met een naar gevoel, daarna geen last meer van gehad, wel schrik ik af en toe wakker.
ik had mijn armen en kleding ook onder 't bloed en dat vond ook niemand tof om te zien..
heel eerlijk gezegd zijn dat dingen die me op zo'n moment aan m'n reet roesten...
wat moet je anders? gaan zitten janken omdat je misschien een splinter in je ogen hebt?
het is gelukkig goed afgelopen
heel eerlijk gezegd zijn dat dingen die me op zo'n moment aan m'n reet roesten...
wat moet je anders? gaan zitten janken omdat je misschien een splinter in je ogen hebt?
het is gelukkig goed afgelopen
zoooww.. wtf. ik probeer me voor te stellen hoe het zou voelen als ik zoiets mee zou maken, maar ik zou mezelf dan echt onsterfelijk voelen (doe ik nu ook al trouwens, ik heb niet de indruk dat er ooit een eind aan mijn leven komt).
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Het besef van je eigen sterfelijkheid kan hard aankomen....quote:Op maandag 12 juli 2010 10:05 schreef Maanvis het volgende:
zoooww.. wtf. ik probeer me voor te stellen hoe het zou voelen als ik zoiets mee zou maken, maar ik zou mezelf dan echt onsterfelijk voelen (doe ik nu ook al trouwens, ik heb niet de indruk dat er ooit een eind aan mijn leven komt).
klop even af alsjeblieft..quote:Op maandag 12 juli 2010 10:05 schreef Maanvis het volgende:
zoooww.. wtf. ik probeer me voor te stellen hoe het zou voelen als ik zoiets mee zou maken, maar ik zou mezelf dan echt onsterfelijk voelen (doe ik nu ook al trouwens, ik heb niet de indruk dat er ooit een eind aan mijn leven komt).
ik kan niet voor een ander spreken maar zal proberen mijn eigen gevoelens op dat moment uit te leggen.
ik was zoals ik vertelde in slaap gevallen.. achter 't stuur.
toen ik de auto door 't gras voelde stuiteren, schrok ik wakker en enkele seconden later zag ik de eerste lantaarnpaal op me af komen.
mijn enige reactie was eigelijk dat ik me schrap zette voor wat ging komen.
je maakt een rotklap en het vervolg is op een hoge snelheid te vergelijken met een achtbaan.
het gaat ontzettend snel en je weet niet wat er komen gaat.
omdat ik in shock was, wist ik toen ik stil lag niet wat ik moest doen.
maakte me druk om kleine dingen zoals de muziek hard zetten zodat ik daar buiten de auto naar kon luisteren.
ik zag een vrachtwagen op me af komen... deed mijn alarm lichten aan, die aan de achterkant nog werkte.
ik hoopte echt dat hij me zou zien.
dat deed hij.. en hij reed door...
dat was hartverscheurend.
net als enkele andere automobilisten die gewoon door rijden na even te hebben gekeken.
achteraf wel begrijpelijk.
als je niet weet wat je ken verwachten is zoiets eng...
als dan eindelijk iemand stopt, en je uit je auto word geholpen sta je daar een beetje hulpeloos af te wachten wat er komen gaat.
omdat ik dus zoals ik zei in shock was, stond ik te trillen en was ik erg lacherig..
maarja.. de daadwerkelijke klap kwam later..
Ik zou toch op z'n minst 112 hebben gebeld als ik een auto zo zou zien liggen, zelf gaan kijken weet ik ook niet of ik dat zou durven.
Hallon!
|
|
