oh mijn god wat een dag... Ik ben weer héél goed bezig geweest

De politie trots, ikke trots, papa trots.. maar ik moet het nog verwerken, afsluiten en ben een klein beetje van slag nog..
Ik ga het proberen van mij af te schrijven en te omschrijven wat er gebeurd is.
Zoals sommige van jullie weten, heb ik iets met de hulpdiensten en ongevallen/calimiteiten.
Ben er ook mee opgegroeid. Ik ben ook nieuwschierig maar ook iemand die graag helpt waar en als dat nodig is. Soms zie je ook wel eens een ongeluk gebeuren, dan ben je als eerste ter plaatse en dan ga ik ook helpen.
Als het een hele grote calimiteit is of er is heel veel spoed en ernst dan krijg ik een hele zware adrenaline stoot en verander ik in "SuperAuti" .. dan gaat er echt een knop om en gaan alle zintuigen nog meer open staan en gaat alles 3 keer sneller vol op de autopiloot.. niet meer vloeiend als een film maar in snapshots.. synapses.. zo beleef ik het nu ook terug.. in flitsen..
Dit is wat er gebeurde;
Ik zat thuis en ik hoorde een sirene, die kwam dichterbij.. en stopte bij mij om de hoek.
Er gebeuren wel eens ongelukken bij mij in de buurt, maar ik had geen klap gehoord. Er wonen ook veel oude mensen bij mij in de buurt en er zijn de laatste tijd veel oudjes die overlijden of die een beroerte/hartaanval krijgen etc..
Maar ik ging dus rustig naar buiten om te kijken wat er precies aan de hand was en om wie het zou gaan.
Ik loop rustig in de poort en ik zie 2 buurvrouwen bij een flatwoning, benedenverdieping, door het raam naar binnen kijken..
Ik loop de poort uit en zie 1 politieauto staan, de deur van het portiek van de flat open staan en ik hoor inene hard GEBONK!! .. En toen was het FLITS!! Het volgende alles binnen 2 of 3 seconde;
Ik kreeg in 1 keer door "ze zijn de deur aan het intrappen, slachtoffer!! SPOED!!" Ik ging rennen en binnen 2 tellen ren ik die portiek binnen.. FLITS; 1 Agente bij portiekdeur met porto, 1 jonge agent die met man en macht tegen die deur aan staat te trappen.. Hij kijkt mij met een haast al uitgeputte blik aan, ik kom binnengerend en zeg "moet ik ff helpen man?!!?" en nog voordat ik de zin af had was de eerste powerkick van SuperAuti zijn rechter Heipaal al tegen de deur aan gebotst.. KRAK!!.. nog één!!
GVD.. kutdeur JONG!!! En toen gewoon VOL!!! trap ik gewoon helemaal dwars door die deur heen jong!!
Halve deur eruit!!

Zat nog ff vast mijn voet maar ze konden naar binnen!!!
Ondertussen ging ik een bloempot verschuiven voor als de brancard erdoor moest en toen zag ik dat de portiekdeur al weer dicht was en ik hoorde de ambu aankomen.. Dus ik ging de deur openhouden.. Ambu broeder vroeg om een update, ik zeg ik heb alleen de deur ingetrapt..ze zijn binnen..
En toen kwam de agente naar buiten met de mededeling dat er geen spoed meer was.. het was al gebeurd. Mevrouw is waarschijnlijk gisteren al overleden.. ... dat was een domper op de adrenaline rush.
Voor de rest is alles correct afgehandeld, ben ik er nog even bij gebleven om menselijk en sociaal te zijn,
ze had geen familie meer ofzo en is "gevonden" door een kennis, die dus de politie had gebeld. Deze man moest dus wachten om gegevens te noteren terwijl de politie binnen bezig was. En andere omstanders waren ook al vertrokken en die man stond daar helemaal alleen, en ik moest ook nog ff bijkomen van alles en wist niet of de politie mij nog nodig had dus heb ik hem nog even "bijgestaan" voor zover ik dat kan doen. Het werd wel gewaardeerd, en de politie heeft mij 2 x bedankt voor het intrappen van de deur.
De agente nog haast verontschuldigend uitleggen dat ze wel kan trappen maar met haar gewicht niets uithaald tegen zo'n deur enzo.. Ik zeg.. das geen probleem.
Goed.. het heeft even heel de dagplanning in de war geschopt en het was weer een ervaring...
De beelden, het geluid.. die kop van die agent.. die trappen tegen die deur.. dat gekraak en gebonk.
Mijn voet dwars door die deur heen, agent die de rest eruit trapt zodat mijn voet weer makkelijk vrijkwam..
etc. zal het nooit vergeten. En het interessante qua ASS en beelddenken en alles is dat ik dit nu niet als film kan terugbeleven.. althans.. niet helemaal.. Door de adrenaline en dat alles NOG sneller ging dan normaal zit ik zeg maar met "still images" er ontbreken heel wat frames in het "filmpje"
Maar poeh.. 2.5 uur later is het adrenaline niveau pas weer gedaald..
Door dit te schrijven ben ik nu ook rustiger en kan ik het beter verwerken.
De sporen staan nog op mijn schoen
![]()
Taekwondo JONG!!
Een handboek? Een HANDBOEK??? neuh.. sorry.. ik heb een hoofd.