PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] Deel 59: Inspiratieloos

quote:

Op woensdag 19 mei 2010 20:19 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Misschien is dat beter ook. Ook al is het niet leuk.
Zelfs je vriend ken ik niet eens laat staan de rest.

Als ik nu eens wist waar het aan lag dat deed ik er wat aan. Op die meest voel ik mij vaak een buitenstaander ik maak nooit echt contact met andere. Ik voel mij bijna nergens echt thuis en altijd maar een soort buitenstaander. Ik maak wel contact maar het blijft vooral oppervlakkig. Een vriendschap aan gaan is al moeilijk voor mij. Het behoude van die vriendschap is nog moeilijker.
Over relaties begin ik maar niet eens

Als je weet waar het aan ligt, kan je dan mij een PB sturen met het antwoord?

quote:

Op woensdag 19 mei 2010 20:21 schreef GimmeGore het volgende:

[..]

Als je weet waar het aan ligt, kan je dan mij een PB sturen met het antwoord?

Nee ik weet een beter idee Ik ga dat antwoord in een boek verwerken. Dan kan je dat boek kopen. Uiteraard krijg jij korting.

Misschien is dat boek ook wat voor onze grote vriend

wie is grote vriend?

quote:

Op woensdag 19 mei 2010 20:27 schreef Cassandra87 het volgende:
wie is grote vriend?

Mevrouw Gore en ik hebben een gezamelijke kennis.

Je lijkt wel onder de indruk van mijn vriend want je reageert wel vaak enthousiast dat je m kent

Lieve tijn t is ook wat allemaal he.. Al denk ik dat je met oppervlakkig contact al redelijk ver bent.. Ik vind je juist wel sociaal overkomen
Ik kan me niet eens indenken hoe dat is.. Ik weet dat ik vrijwillig asociaal ben.. Al probeer ik de laatste tijd steeds meer mensen naar mij toe te trekken. Maar heb toch dagen dat ik nergens zin in heb..

quote:

Op woensdag 19 mei 2010 20:28 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Mevrouw Gore en ik hebben een gezamelijke kennis.

Was die toevallig op de meet in arnhem ofzo?

quote:

Op woensdag 19 mei 2010 20:29 schreef Cassandra87 het volgende:
Je lijkt wel onder de indruk van mijn vriend want je reageert wel vaak enthousiast dat je m kent

Lieve tijn t is ook wat allemaal he.. Al denk ik dat je met oppervlakkig contact al redelijk ver bent.. Ik vind je juist wel sociaal overkomen
Ik kan me niet eens indenken hoe dat is.. Ik weet dat ik vrijwillig asociaal ben.. Al probeer ik de laatste tijd steeds meer mensen naar mij toe te trekken. Maar heb toch dagen dat ik nergens zin in heb..

Ik ken hem niet. een keer gezien. Dus dat is niet echt kennen.
Dankje Het is alleen jammer dat die contacten nooit echt verder gaan dan wat ouwehoeren met een biertje ofzo.

quote:

Op woensdag 19 mei 2010 20:29 schreef Cassandra87 het volgende:

[..]

Was die toevallig op de meet in arnhem ofzo?

Nee. Hij is geen Fokker maar iemand die ik en Miss Gore IRL kennen.

Sorry dat je hem hebt gezien
Als ik nadenk over wat jij nu zegt, een biertje drinken, ben benieuwd of mijn contacten verder gaan, soms drink ik ook alleen wat. Ik heb met niemand intense contacten, dus waar ligt de grens?

quote:

Op woensdag 19 mei 2010 20:36 schreef Cassandra87 het volgende:
Sorry dat je hem hebt gezien
Als ik nadenk over wat jij nu zegt, een biertje drinken, ben benieuwd of mijn contacten verder gaan, soms drink ik ook alleen wat. Ik heb met niemand intense contacten, dus waar ligt de grens?

Dat weet ik dus ook niet. Wat is de norm/defenitie van vriendschap? Wat is een vriend? Wat is een kennis?

quote:

Op woensdag 19 mei 2010 20:34 schreef tijnbrein het volgende:

Nee. Hij is geen Fokker maar iemand die ik en Miss Gore IRL kennen.

Ik heb hem denk ik al in geen 6 jaar meer gesproken. Wel gezien op concerten ofzo, maar daar blijft het wel bij

Ik ga binnenkort misschien een keer met mn vriend mee naar de psych, weet niet zo goed wat ik daarvan moet vinden.

quote:

Op woensdag 19 mei 2010 20:37 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Dat weet ik dus ook niet. Wat is de norm/defenitie van vriendschap? Wat is een vriend? Wat is een kennis?

quote:

Wat is een vriend
vroeg je mij
Iemand die je kunt vertrouwen
En er altijd voor je is
Iemand op wie je kunt bouwen
Maar is een vriend niets meer
Vervolgde jij
Dan iemand die je zal gebruiken
En waarbij je door die omstandigheden
Ware vriendschap kunt zien ontluiken

Vertrouw nooit een ander
Was het advies dat je me gaf
Houd van jezelf en van niemand meer
Mensen laten je vallen
Ik zie het gebeuren, keer op keer
Wees voorzichtig met je gevoel
Was de les die je me las
Noem nooit iemand een vriend, die je niet kent
En ik, ik denk bij mezelf
Ik ben blij dat jij er voor me bent

Jaren geleden geschreven.

Als jij denkt aan vriendschap, welke woorden komen in je op?

quote:

Op woensdag 19 mei 2010 20:39 schreef GimmeGore het volgende:

[..]

Ik heb hem denk ik al in geen 6 jaar meer gesproken. Wel gezien op concerten ofzo, maar daar blijft het wel bij

Ik ga binnenkort misschien een keer met mn vriend mee naar de psych, weet niet zo goed wat ik daarvan moet vinden.

Hij is ook bijna niet te missen Ik spreek hem dus alleen nog tijdens concerten maar dat is de laatste tijd ook vrijwel nooit meer. Maar hij heeft ook moeite met sociale interactie.

Als je vriend dat wilt betekend dat hij er wel voor open staat om je te helpen met je problemen.

1 op 4 stemgerechtigden is voornemens om op de meest kille partij van Nederland te stemmen. De meeste willen Rutte als premier (over alle kiezers gemeten)

Hoe een land in een zo'n rap tempo verderft.

Straks een berg zwervers op straat.

[ Bericht 11% gewijzigd door EchtGaaf op 19-05-2010 21:12:33 ]

quote:

Op woensdag 19 mei 2010 18:59 schreef Logician het volgende:
Ik ben zo pissed.. kut bezorgdienst, kut gsmweb.nl, KLOTE NT'ERS!!!

Ik flip hem helemaal

Vrijdag een iphone besteld via GSMweb. Ze zouden gisteren komen tussen 10u en 18u, maar belden tegen 't eind v.d middag dat ze het niet zouden halen ivm file. Vandaag zouden ze komen tussen 10u en 12:45. Om 13u bellen dat het 14u wordt. Om 14u zijn ze er, maar is er iets mis met de pinautomaat van de bezorger. Vanavond terugbellen kan tot 20:30. Net contact opgenomen 'ja, sorrie maar ik ben niet meer in de stad'. Nu moet er morgen opnieuw een afspraak voor de aflevering gemaakt worden.

Ik zit echt te janken van frustratie en onmacht hier.. ik kan er niets aan doen maar ik kan die emoties gewoon niet kwijt ... ik haat mijn hoofd zo op zulke momenten,..

Oh dat is zo herkenbaar... die onmacht.. die onduidelijkheid.. en daar heel hard op flippen..

-------------

Verder over het boek van Wessel... ik ga er later vanavond aan beginnen, wil er echt even voor zitten.
Maar ik zal snel genoeg mijn impressie geven. Ik heb zelf iig hoge verwachtingen anders had ik het boek niet gekocht.

hmm..tja. Tijn je bent niet de enige die heel lastig vriendschappen opbouwen. Over het algemeen zijn autisten daar redelijk bekend om.

En ik zowieso als NT'er heb er ook last van. Een vriendschap gaat nooit verder dan 2 a 3x afspreken, en daarna begint het contact vanzelf wel weg te vallen. Of het contact wordt dusdanig weinig dat ik het meer een vage kennis noem.
Mijn vrienden zijn onbewust denk ik mijn familie, en vooral mijn moeder.
Maar soms is dat super irritant, want om de een andere ben ik een jonge persoon en mijn moeder 60+ er, en dan is het lastig om dingen samen te doen. Soms naar de stad ofzo gaat niet.

Maar bijvoorbeeld soms naar een kroeg, of gewoon terasje ofzo, dat is niet mogelijk, want mijn moeder houdt daar niet van.
Vaak genoeg denk ik dat mijn moeder miss autist zou zijn als ik dat zou blijken te zijn, want mijn moeder is een echte eenling.

Maar goed..nu ben ik ff wat afgekoeld maar zit nu met koppijn hier, dat komt na zulke prikkels wel vaker.

Ik heb zelf ook maar weinig vrienden. Wel een redelijke groep kennissen, maar voor mij zijn vrienden mensen waarvoor je, als ze je 's nachts huilend opbellen, in de auto springt of een slaapbank klaarzet. Uiteraard wetende dat dat andersom ook zo is. En persoonlijk hoef ik daar echt niet iedere week bij op de koffie, mijn beste vriendin spreek ik soms weken niet (hoogstens elkaars tweets lezen op twitter) maar als er iets is staan we 100% voor elkaar klaar. Met vrienden kun je je pijn delen, en je veroordeelt elkaar niet (hoewel je het natuurlijk best wel eens niet met elkaar eens kunt zijn). Maar ook iets bijzonders van vriendschap vind ik dat je echt blij kunt zijn voor elkaar meevallers en leuke dingen. Geen jaloezie, maar gewoon echt "Goh, wat ontzettend fijn voor je! Het is je gegund!" - en dat je het dan ook echt zelf zo voelt en niet alleen maar zegt 'voor de vorm'.

quote:

Op woensdag 19 mei 2010 21:32 schreef Pandora73 het volgende:
Ik heb zelf ook maar weinig vrienden. Wel een redelijke groep kennissen, maar voor mij zijn vrienden mensen waarvoor je, als ze je 's nachts huilend opbellen, in de auto springt of een slaapbank klaarzet. Uiteraard wetende dat dat andersom ook zo is. En persoonlijk hoef ik daar echt niet iedere week bij op de koffie, mijn beste vriendin spreek ik soms weken niet (hoogstens elkaars tweets lezen op twitter) maar als er iets is staan we 100% voor elkaar klaar. Met vrienden kun je je pijn delen, en je veroordeelt elkaar niet (hoewel je het natuurlijk best wel eens niet met elkaar eens kunt zijn). Maar ook iets bijzonders van vriendschap vind ik dat je echt blij kunt zijn voor elkaar meevallers en leuke dingen. Geen jaloezie, maar gewoon echt "Goh, wat ontzettend fijn voor je! Het is je gegund!" - en dat je het dan ook echt zelf zo voelt en niet alleen maar zegt 'voor de vorm'.

Mooi omschreven!!.
Hier ben ik het mee eens

Hoewel dit soms heel lastig is te vinden, en het ook heel veel tijd in beslag neemt eer je een zo'n goede band met iemand hebt.
Maar van vrienden weet je dat ze kunt vertrouwen en erop bouwen!. Je weet dat ze er voor je zijn e.a. natuurlijk ook wel.
Net zoals je zegt pandora iemand om "lief en leed" mee te delen.

Welke ik trouwens nooit voor elkaar krijg, zowieso vertel ik mijn "shit" aan iedereen maar tegelijk aan niemand. Want niemand op mijn ma en psych na weten zoveel van me af als er hier op 't forum gelezen kan worden. Ik ben gewoon nummertje zoveel in de familie die erg gesloten is
Zelfs mijn moeder weet dit eigenlijk niet eens allemaal!.

quote:

Op woensdag 19 mei 2010 21:32 schreef Pandora73 het volgende:
Ik heb zelf ook maar weinig vrienden. Wel een redelijke groep kennissen, maar voor mij zijn vrienden mensen waarvoor je, als ze je 's nachts huilend opbellen, in de auto springt of een slaapbank klaarzet. Uiteraard wetende dat dat andersom ook zo is. En persoonlijk hoef ik daar echt niet iedere week bij op de koffie, mijn beste vriendin spreek ik soms weken niet (hoogstens elkaars tweets lezen op twitter) maar als er iets is staan we 100% voor elkaar klaar. Met vrienden kun je je pijn delen, en je veroordeelt elkaar niet (hoewel je het natuurlijk best wel eens niet met elkaar eens kunt zijn). Maar ook iets bijzonders van vriendschap vind ik dat je echt blij kunt zijn voor elkaar meevallers en leuke dingen. Geen jaloezie, maar gewoon echt "Goh, wat ontzettend fijn voor je! Het is je gegund!" - en dat je het dan ook echt zelf zo voelt en niet alleen maar zegt 'voor de vorm'.

Eens.
Maar aan de andere kant ben ik zo van nature. Zelfs hier, ik ken niemand irl maar als tijn of auti of wie dan ook een mailtje zouden sturen dat ze ff weg moeten en een slaapplek nodig hebben om maar wat stoms te noemen, kunnen ze zo bij mij terecht. Ik vind t niet meer dan logisch. Maar dat is mijn persoonlijkheid.
En veroordelen doe ik ook nooit.

quote:

Op woensdag 19 mei 2010 21:32 schreef Pandora73 het volgende:
Ik heb zelf ook maar weinig vrienden. Wel een redelijke groep kennissen, maar voor mij zijn vrienden mensen waarvoor je, als ze je 's nachts huilend opbellen, in de auto springt of een slaapbank klaarzet. Uiteraard wetende dat dat andersom ook zo is.

Of dat je hoort dat er problemen zijn vlakbij om de hoek, PATS.. nog net niet dwars door de voordeur naar buiten, van 1 hoog naar beneden over het balkon springen om het trappenhuis te omzeilen om vervolgens een olympisch record op de 300 meter te zetten om daarna een hele snackbar leeg te stompen en te schoppen

Wat ik zelf het lastigste vind is contact initiëren. De laatste tijd gaat het iets beter, maar vroeger dacht ik altijd dat als anderen mij niet belden/emailden/etc, dat daar vast wel een reden voor was en dat ze mij dus niet wilden zien. En daarom kwam er ook geen contact van mijn kant, want ik dacht dus dat ze geen contact met mij wilden hebben. Maar tja, als allebei de partijen (in meer of mindere mate) zo denken schiet het natuurlijk niet op.

Tegenwoordig ben ik daar iets beter in en probeer ik gewoon af te spreken vanaf mijn kant, al merk ik dat ik soms toch nog wel zo denk. Ik heb een cursus mindfulness gevolgd en daar leerden we dat gedachten geen feiten zijn en dat je niet moet proberen gedachten van anderen te lezen (dus je weet nooit 100% zeker wat iemand denkt zonder dat je het vraagt). Ik probeer me daaraan maar te herinneren.

Ohja francis
Niet netjes zoals t is gegaan maar t gebeurd helaas vaker zo. En soms komt t pas boven water als t te laat is (en dus nare gevolgen heeft)

Maar mag ik vragen waarom jij nooit contact hebt opgenomen met je contactpersoon? Als t goed is heb je sowieso een afspraakbevestiging meegekregen. Met daarin wat is afgesproken.
Maar je kan toch niet maandenlang geld ontvangen en denken, zal wel goed zijn? Althans ik niet maar goed ik weet hoe t reilen en zeilen werkt.. Ik zou zoiets hebben van, hup, kom op, doe iets met me want ik zit maar thuis. Zeker in een maatschappij waarin ze mensen aan t werk willen hebben.. WAO is niet voor niets de WIA geworden.

quote:

Op woensdag 19 mei 2010 21:47 schreef teirnon het volgende:
Wat ik zelf het lastigste vind is contact initiëren. De laatste tijd gaat het iets beter, maar vroeger dacht ik altijd dat als anderen mij niet belden/emailden/etc, dat daar vast wel een reden voor was en dat ze mij dus niet wilden zien. En daarom kwam er ook geen contact van mijn kant, want ik dacht dus dat ze geen contact met mij wilden hebben. Maar tja, als allebei de partijen (in meer of mindere mate) zo denken schiet het natuurlijk niet op.

Tegenwoordig ben ik daar iets beter in en probeer ik gewoon af te spreken vanaf mijn kant, al merk ik dat ik soms toch nog wel zo denk. Ik heb een cursus mindfulness gevolgd en daar leerden we dat gedachten geen feiten zijn en dat je niet moet proberen gedachten van anderen te lezen (dus je weet nooit 100% zeker wat iemand denkt zonder dat je het vraagt). Ik probeer me daaraan maar te herinneren.

Vooral dat bovenstaande stukje herken ik me al te goed.
Dat denken dat anderen een reden hebben dat ze geen contact zoeken, bijv. omdat je te saai bent, of te hard of te serieus.
Maar op bepaald moment besefte ik ook, van hé iets klopt niet, ik kan miss serieus ofzo zijn maar dat is toch geen echte reden om geen contact te maken, want op de nodige momenten kan juist niet serieus zijn.
Maar het is en blijft lastig, want je hebt toch de neiging om naar de makkelijk uitweg te gaan en dat is het denken van ach..het komt wel door iets, ipv. eraan te werken en contact te blijven zoeken.
En soms zit je er gewoon ff doorheen, en heb je rust nodig

quote:

Op woensdag 19 mei 2010 14:37 schreef Ferrobarr het volgende:
@EG: Het is gelukt! Mijn nieuwe aanwinst; 125 euro, inclusief een bijpassende tuner (die ws. wat minder goed is dan ik op voorhand dacht). Ik heb dit type de afgelopen maanden op marktplaats voor 300 a 400 euro gezien en er werd ook goed op geboden. Hij is in perfecte staat!

Gefeliciteerd.

quote:

Op woensdag 19 mei 2010 19:23 schreef Cassandra87 het volgende:
ff offtopic. Morgen beoordelingsgesprek,

Ik schiet gelijk in een trauma als dit lees. Nee nooit meer wat mij betreft, dan liever het einde. Ik zal dat echt niet meer meemaken, al krijgt de VVD 150 zetels.

quote:

Op woensdag 19 mei 2010 21:51 schreef Cassandra87 het volgende:
Ohja francis
Niet netjes zoals t is gegaan maar t gebeurd helaas vaker zo. En soms komt t pas boven water als t te laat is (en dus nare gevolgen heeft)

Maar mag ik vragen waarom jij nooit contact hebt opgenomen met je contactpersoon? Als t goed is heb je sowieso een afspraakbevestiging meegekregen. Met daarin wat is afgesproken.
Maar je kan toch niet maandenlang geld ontvangen en denken, zal wel goed zijn? Althans ik niet maar goed ik weet hoe t reilen en zeilen werkt.. Ik zou zoiets hebben van, hup, kom op, doe iets met me want ik zit maar thuis. Zeker in een maatschappij waarin ze mensen aan t werk willen hebben.. WAO is niet voor niets de WIA geworden.

Ik heb wel wat vaker contact opgenomen, maar ik had gewoon geen duidelijke contactpersoon, op papier heb ik iets van 3 namen.
En ik heb een paar keer gebeld, maar dan zei die persoon, nee ik ben jou contactpersoon niet dat is X, dus en dat is dus 3x gebeurd en toen was ik het ook zat.

En aangezien ze info konden vragen aan de psych dacht ik op basis van dat feit, oké miss. hebben ze zoiets van laat haar maar ff tot ze wat beter in haar vel zit.
En momenteel tja, echt werken gaat lastig vooral met mijn schommelingen kwa humeur, die nu wel wat minder zijn. maar om nu een maandje te gaan werken om vervolgens in juli weer te stoppen, vindt ik ook een beetje onzin. Want begin augistus begin ik hou dan ook hier of waar dan ook ter wereld aan een studie, en ik weet dat ik nou niet moet gaan werken erbij, want werken en studie is voor mij teveel.

Maar waar ik van baal, is die vrouw het niet op normale manier kan zeggen. Want ik weet nu dat ze contact opnemen vanwege de nieuwe wet met o.a. de WIJ erin, maar dat die vrouw niet op normale manier kan aangeven van jo, ,er zijn meerdere wijzigingen waardoor u nu wss geen recht meer heeft op uitkering, zegt U ontvangt een uitkering zonder daar recht op te hebben, terwijl het cwi/sozawe zelf het besluit hebben genomen toendertijd om me wel de uitkering toe te kennen.

En ik wist dat ze "problemen" met mij hadden in hun systeem, maar dit had ik nou ook niet verwacht.

Maar goed ik zie wel wat er morgen gebeurd, zowieso heb ik tot 1 juli iig wel recht op uitkering omdat ik in het oude stelsel van voor de WIJ.

Verder ga ik morgen echt de psych bellen want de afgelopen 3 dagen lopen niet echt lekker en ze heeft nu ruim 1 week gehad om ziek te zijn,en contact op te nemen. Dus ga ik morgen beleefd bellen en vragen of X al aan het werk is en of ik haar miss kan spreken