De kunst van het loslaten van je ex #115

quote:

Op maandag 17 mei 2010 14:00 schreef Tegan het volgende:
Of ik vertel hem hoe ik me echt voel over hem. Of ik laat het gewoon zo doorgaan als nu. Die andere jongen(s) kunnen me gestolen worden.

Ik weet het niet, doe nu ff lekker niets .

Nou, het is lekker om weg te kwijnen in zelfmedelijden.

Misbruik? Ik wil het net zo erg of erger dan hij. Ik weet dat dit gewoon een tussendoorrelatie is, maar dat betekent niet dat het alleen voor de seks is ofzo. Genoeg mensen die daten terwijl ze weten dat ze niet willen trouwen en baby's willen krijgen met elkaar. Het probleem is alleen dat ik wel huisje boompje beestje met hem wil en hij niet met mij.

Nou dan, klaar toch? Je kunt 'm niet dwingen.

quote:

Op maandag 17 mei 2010 14:16 schreef goofy_goober het volgende:

[..]

Nou, het is lekker om weg te kwijnen in zelfmedelijden.

Dat doe ik niet, had gewoon ff een dipje om alles, door dit weekend. Daar is dit topic toch voor...

quote:

Op maandag 17 mei 2010 14:19 schreef goofy_goober het volgende:
Nou dan, klaar toch? Je kunt 'm niet dwingen.

Idd, en wat klaar?

quote:

Op maandag 17 mei 2010 14:17 schreef Tegan het volgende:
Misbruik? Ik wil het net zo erg of erger dan hij. Ik weet dat dit gewoon een tussendoorrelatie is, maar dat betekent niet dat het alleen voor de seks is ofzo. Genoeg mensen die daten terwijl ze weten dat ze niet willen trouwen en baby's willen krijgen met elkaar. Het probleem is alleen dat ik wel huisje boompje beestje met hem wil en hij niet.

Dat wil je echt niet hoor. Moet je voorstellen, woon je samen, besluit menneer (of jij) om er maar weer eens een jaartje tussen uit te knijpen. Het kan maar op 1 manier eindigen: dikke ellende.

Gewoon even door de (verschrikkelijk) zure appel heenbijten en er mee kappen. Als je dit eenmaal gedaan hebt, kijk je terug op de situatie waar je nu in zit en lach je jezelf kapot over hoe melodramatisch alles toen was.

Mja, ik denk dat ik gewoon ga aangeven dat het me niet lekker zit als ik hem weer zie. Zo passief mailtjes sturen resulteert alleen in ruzie. Het moet een keer eindigen, want hij wil niet verder met mij. Maar dat stel ik het liefst zo lang mogelijk uit, ookal moet ik dat rationeel niet doen, die gevoelens zitten toch altijd in de weg .

quote:

Op maandag 17 mei 2010 14:20 schreef Tegan het volgende:

[..]

Dat doe ik niet, had gewoon ff een dipje om alles, door dit weekend. Daar is dit topic toch voor...

LOL, lees je berichten dan nog maar eens terug.

quote:

Op maandag 17 mei 2010 14:30 schreef Tegan het volgende:
Mja, ik denk dat ik gewoon ga aangeven dat het me niet lekker zit als ik hem weer zie. Zo passief mailtjes sturen resulteert alleen in ruzie. Het moet een keer eindigen, want hij wil niet verder met mij. Maar dat stel ik het liefst zo lang mogelijk uit, ookal moet ik dat rationeel niet doen, die gevoelens zitten toch altijd in de weg .

Je moet het rationeel niet doen omdat je gevoelens in de weg zitten? Dat is een nieuwe voor. Rationeel is het toch juist de betere keuze om het wel uit te stellen, zodat je gevoelens tenminste kunnen slijten in plaats van dat je keer op keer bij elk contact de gevoelens weer omhoog haalt.

Als ik mijn ex een tijd niet zie gaat het beter.. Maar ja, nou heb ik haar net dat weekend met haar nieuwe vlam gezien en kwam ik met gezellig spelletjes spelen bij een vriend naast haar vorige ex te zitten (die ik niet kende).. dus ik ben hier even weer terug. Maar met haar praten... nee, dat ga ik echt niet doen... Het kost alleen maar meer energie en vervolgens ga ik een hele tijd kapot zijn.

quote:

Op maandag 17 mei 2010 14:19 schreef goofy_goober het volgende:
Nou dan, klaar toch? Je kunt 'm niet dwingen.

Klaar voor hem denk ik ja...Zij denkt er juist precies anders over en is helemaal niet klaar. Zij wil meer maar hij kan/wil niet. Daarom voel je je wel continu beroerd en gebroken of leeg etc...

Kon je zo iemand maar op de 1 of andere manier dwingen. Foei, dan had ik het ook wel geweten. Laatste week / 2 weken gaat de lijn weer aardig naar beneden. Heb de indruk dat zij met iemand anders bezig is...afspreken,daten,slapen al weet ik niet warom ik dat denk maar het doet me weinig goed.Het is nu ongeveer 2 maand uit en we gingen richting 3 jaaar relatie..tjah. Kan het ook mis hebben maar toch.

Ik wou ook dat het anders was...

quote:

Op maandag 17 mei 2010 17:06 schreef GoedeMan76 het volgende:

[..]

Je moet het rationeel niet doen omdat je gevoelens in de weg zitten? Dat is een nieuwe voor. Rationeel is het toch juist de betere keuze om het wel uit te stellen, zodat je gevoelens tenminste kunnen slijten in plaats van dat je keer op keer bij elk contact de gevoelens weer omhoog haalt.

Als ik mijn ex een tijd niet zie gaat het beter.. Maar ja, nou heb ik haar net dat weekend met haar nieuwe vlam gezien en kwam ik met gezellig spelletjes spelen bij een vriend naast haar vorige ex te zitten (die ik niet kende).. dus ik ben hier even weer terug. Maar met haar praten... nee, dat ga ik echt niet doen... Het kost alleen maar meer energie en vervolgens ga ik een hele tijd kapot zijn.

Nee, ik moet hieruit stappen, maar mijn gevoelens zitten in de weg, dus dat doe ik niet. Ofja, er valt niet veel meer uit te stappen, maar zolang ik met hem omga dan.

telkens als ik denk aan de dingen die mij dwars zaten in onze relatie, dingen die ik tekort kwam en de onredelijke compromissen die ik moest maken, en het feit dat zij het uit heeft gemaakt ondanks alle inspanning van mij dan wordt het steeds makkelijker om het los te laten. neemt niet weg dat ik nog wel van dr hou, maar zo kon het gewoon niet langer.

even luchten...

Wat doe je met mij? Waarom zit je nog steeds in mijn hoofd? Waarom heb je al die dingen gezegd, wist je niet dat ze me pijn deden? Waarom hoor ik je nog steeds huilen, waarom heb je allerlei rommel in mijn hoofd gedumpt? Je wilde me niet kwijt raken, toch is er een einde aan gekomen. Waarschijnlijk mijn schuld, al ben ik er niet meer verdrietig onder. Ik trok het niet meer. Je maakte me depressief. Ik ben gelukkiger alleen, hoe rot het misschien ook klinkt. Maar waarom laat je me dan toch zo rot voelen. Vandaag zag ik je weer lopen, met een koffertje. En hoe leuk mijn weekend ook was, toch ga ik er dan aan twijfelen. Dat jouw weekend vast weer leuker was. Ik zie je en vergeet mijn geluk en voel me down. Wat heb je toch met mij gedaan? Wat heb je gesloopt? Ik ben mezelf niet, iedere keer als ik je zie dan ga ik kapot.

quote:

Op maandag 17 mei 2010 13:14 schreef Tegan het volgende:

[..]

I know. Wij hebben drie jaar een relatie gehad, maar eigenlijk was dat ook een knipperlichtrelatie. Dus vaak genoeg voor maanden alle contact verbroken, maar we komen altijd weer bij elkaar terug. Nu de laatste keer, een half jaar totaal geen contact, maar nu zie ik hem wel weer een paar keer in de week en het gaat gewoon weer fout binnenkort. Waarom trekken we altijd naar elkaar toe? Ik heb dat met niemand verder, dat maakt het echt moeilijk om 'verder te gaan' of om hem te vergeten. Niemand anders is leuk genoeg dat ze hem van dat plekje in mijn hart kunnen verstoten
[..]

Zo ben ik wel de ex hiervoor vergeten, door deze ex. Dat was echt nog een kinderliefde, maar ik was zo hevig verliefd en gedumpt, ik voelde me haast even klote als nu. Maarja, nu is het nog niet helemaal over, dus hoef ik het ook niet los te laten en verder te gaan.
[..]

Het is zo verschrikkelijk als ik hem niet spreek, dat is echt kwelling. Zeker omdat als we elkaar een tijdje niet zien we elkaar toch opzoeken. Of ik bel hem, of hij belt mij. Maar echt loslaten doen we beide niet. En dat terwijl hij toch geen relatie wilde.
[..]

Ik kan me niet voorstellen dat ik een ander leuk vind de komende tien jaar ofzo .

Ik stel dat er bij jou sprake is van overmatige idealisatie. Elke gast vergelijk je met je opgehemelde beeld van je ex. NIEMAND is ZO leuk dat hij je een geweldige relatie van 3 jaar in één keer doet vergeten. NIEMAND. Maar het is onhoudbaar dat er de komende 10 jaar niemand zou bestaan die hem kan evenaren. Maar ik kan me goed voorstellen dat het nu zo VOELT.

De situatie zal gecompliceerd zijn, maar contact komt ALTIJD van 2 kanten. Jij staat hem toe contact met je op te nemen, en zo blijft het maar doorgaan. Ik hoop voor jou eigenlijk dat je snel het punt bereikt waarop je beseft dat je meer waard bent dan dit, ongeacht of dat eventjes kan komen aanwaaien of niet.

Het lijkt een beetje op operand conditioning. Hem niet zien is een kwelling, en dan zie je hem weer even. En dan zie je hem weer niet, en dan weer wel even. En je blijft maar doorgaan omdat je ergens in je hart lijkt te geloven dat er toch wel weer iets kan komen. Terwijl je rationeel weet dat dit ijdele hoop is. En toch blijf je naar sporadisch bewijs van je emotioneel gelijk te grijpen(we zoeken elkaar toch steeds op, uiteindelijk), en wuif je de overmaat aan rationeel bewijs weg(hij ziet me niet als iemand om oud mee te worden).

Ik wil niet zeiken, maar ik vind het serieus pijnlijk om te zien.

quote:

Op maandag 17 mei 2010 22:10 schreef EviL_AleX het volgende:

[..]

Ik stel dat er bij jou sprake is van overmatige idealisatie. Elke gast vergelijk je met je opgehemelde beeld van je ex. NIEMAND is ZO leuk dat hij je een geweldige relatie van 3 jaar in één keer doet vergeten. NIEMAND. Maar het is onhoudbaar dat er de komende 10 jaar niemand zou bestaan die hem kan evenaren. Maar ik kan me goed voorstellen dat het nu zo VOELT.

De situatie zal gecompliceerd zijn, maar contact komt ALTIJD van 2 kanten. Jij staat hem toe contact met je op te nemen, en zo blijft het maar doorgaan. Ik hoop voor jou eigenlijk dat je snel het punt bereikt waarop je beseft dat je meer waard bent dan dit, ongeacht of dat eventjes kan komen aanwaaien of niet.

Het lijkt een beetje op operand conditioning. Hem niet zien is een kwelling, en dan zie je hem weer even. En dan zie je hem weer niet, en dan weer wel even. En je blijft maar doorgaan omdat je ergens in je hart lijkt te geloven dat er toch wel weer iets kan komen. Terwijl je rationeel weet dat dit ijdele hoop is. En toch blijf je naar sporadisch bewijs van je emotioneel gelijk te grijpen(we zoeken elkaar toch steeds op, uiteindelijk), en wuif je de overmaat aan rationeel bewijs weg(hij ziet me niet als iemand om oud mee te worden).

Ik wil niet zeiken, maar ik vind het serieus pijnlijk om te zien.

Ik vat deze post juist niet op als 'zeiken', fijne duidelijke post, zo is het idd denk ik . Maarja, weten wat er precies is en er iets aan veranderen zijn twee verschillende dingen.

Ik ben blij dat ik voor mezelf weer een beetje een eigen richting heb kunnen vinden.
Als ik jou verhaal zo lees Tegan wordt het voor jou nog een (hele) lange weg.
Dikke knuffel!

quote:

Op maandag 17 mei 2010 14:20 schreef Tegan het volgende:

[..]

Idd, en wat klaar?

Klaar tussen jou en hem?

quote:

Op maandag 17 mei 2010 22:29 schreef Tegan het volgende:

[..]

Ik vat deze post juist niet op als 'zeiken', fijne duidelijke post, zo is het idd denk ik . Maarja, weten wat er precies is en er iets aan veranderen zijn twee verschillende dingen.

Tegan, ik kan jou ergens heel goed begrijpen. Bij mij heeft dit alles nu 9 maanden geduurd.
Zij wil geen relatie meer met mij na 4,5 jaar maar ergens kan ze me ook niet loslaten.
We zoeken elkaar ook weer steeds op en dan voelt het fijn en vertrouwd.
Als ik haar niet zie voel ik me echt klote. Als ik haar weer even heb gezien dan gaat het heel even goed maar daarna voel ik me weer klote omdat ik weer bij haar wil zijn.
Ik weet dat dit niet meer gaat gebeuren, maar toch houd ik op deze manier hoop.
Maar er gaat een moment komen dat zij wel open staat voor een ander, ook al sta ik dan misschien nog niet open voor een ander omdat ik niks lievers wil dan mijn ex.
Als ze inderdaad een ander heeft, zal ze niet meer bij me willen zijn en geen behoefte meer hebben om af en toe contact te hebben.

Bedenk goed dat dat bij jou ook gaat gebeuren. Nu staan jullie allebei niet open voor iemand anders en zoeken jullie elkaar op als troost en omdat het fijn en vertouwd voelt. Als er iemand anders in zijn leven komt dan kun jij opbokken.

Zelf heb ik nu het besluit genomen om haar echt los te gaan laten. 9 maanden hebben niks opgeleverd dus waarom zou het de komende 9 maanden wel gebeuren?
Wij moeten nog veel praktische dingen regelen waaronder de verkoop van ons huis wat misschien nog wel jaren te koop staat. daardoor zullen we af en toe contact moeten hebben, wat het loslaten dus moeilijk maakt. Toch zal het moeten.

Mijn advies aan jou, probeer uit die cirkel te geraken, het levert je uiteindelijk meer ellende dan geluk.

quote:

Op maandag 17 mei 2010 22:29 schreef Tegan het volgende:

[..]

Ik vat deze post juist niet op als 'zeiken', fijne duidelijke post, zo is het idd denk ik . Maarja, weten wat er precies is en er iets aan veranderen zijn twee verschillende dingen.

Inderdaad!

Ik heb tig zelfhulpboeken gelezen, bij een psycholoog gelopen, ben open naar mijn vrienden en wordt goed ondersteund, ik weet verdomde goed wat nodig is om verder te gaan, maar het is en blijft moeilijk.

Jou posts lezen helpt me enigszins verder. Ik herken mijn gedrag deels. Mijn ex had me op een gegeven moment helemaal geconditioneerd door me soms bij de staan en dan weer niet.

Misschien dat het volgende jou kan helpen:
ik dacht de hele tijd dat ik verder moest gaan, dat ik dit en dat moest doen. Maar gister brak er wat in me. Afgelopen week was ik af en toe boos op mijn ex. Dan schreef ik brieven waarin ik mijn emoties verwoorde in plaats van dat ik haar de schuld gaf. Op die manier zag ik mijn eigen pijn beter onder ogen en kon ik haar vergeven. Na een paar dagen kwam ik er achter dat ik 's ochtends vaak nog erger kapot was dan voorheen. De pijn werd erger en erger, maar ik kon nog steeds met moeite de emoties eruit laten. Ik bleef klem zitten. Eerder was dat het moment dat ik juist weer contact met mijn ex zocht, waardoor verwerking niet plaatsvond.

De laatste dagen lukt het vrij goed de emoties eruit te laten komen. De eerste 11 minuten van Pixar's Up bekijken en ik lig vervolgens te janken in bed... Ook sommige liedjes hebben die invloed, maar Up werkt fenomenaal goed.

Gister was er weer een breekpunt. Ik had er genoeg van. Ik werd enorm boos op mezelf, dat ik zo bezig bleef met continue mezelf weer pijnigen. Dat ik bezig bleef met de pijn opzoeken. Dat ik nog steeds afhankelijk was van iemand die niets met mij wou. Ik wou zo niet verder. Ik wil mijn eigen leven leiden. Ik wil geen energie meer steken in een verloren zaak. Ik wil verder!

Probeer verder te gaan door het te willen. Zeg het ook tegen jezelf. Zeg niet dat je verder moet gaan, zeg dat je verder wil gaan!

Mensen hebben namelijk een natuurlijke aversie tegen dingen moeten doen en gaan er tegenin. Mijn ex en ik hebben dat samen ook weer goed bewezen. Ik moest van haar veranderen, maar werd er alleen maar onzekerder van, stortte in en ging toen eisen dat zij moest veranderen. Ik heb toen van alles geprobeerd, maar het ging alleen maar bergafwaarts met mij, met haar en met onze relatie.

Niets moet, alles kan, en de vraag is, wat wil je en hoe wil je de dat bereiken?

Afgezien van dit weekend waar ik dus een beetje gefrustreerd was dat ik niet verder kon komen, niemand anders leuk kan vinden terwijl het wel gewoon perfecte mensen zijn voor mij, maar dat ook niet wil, gaat het eigenlijk erg goed hoor. ik word niet dagelijks wakker met pijn en huilen etc. Ik denk er eigenlijk vrij weinig aan, ik laat mezelf niet vaak in die situatie komen dat ik het jammer vind dat ik niemand heb. Ik heb het af en toe leuk met mijn ex, en verder hoef ik niemand, en al helemaal geen seks met iemand anders. Ik weet echt wel dat er iets niet klopt, en dat het niet voor altijd zo kan blijven, maar ik het er geen last van ofzo, dat het nu zo gaat. Of iig maar echt zelden.

Blijf ook maar met mijn ex in mn hoofd lopen, tis nu al 6 maanden uit. Verwijt mezelf ook dingen die ik fout heb gedaan gedurende de relatie. Maar van je fouten leer je dan zeggen ze. Ik blijf tegen beter weten in hoop houden dat het goed komt baal dr zo van hoe het gelopen is. Zei heeft het helemaal afgesloten zegt ze, en volgens mij is dat ook zo. Mij lukt het niet, heb periodes dat als ik wakker wordt er gelijk aan denk en me de hele of halve dag rot voel. Zo ken ik mezelf niet. De zomer komt eraan doet me denken aan dat we naar het strand gingen enz dat is voorbij. Voel me echt zwak..

quote:

Op dinsdag 18 mei 2010 16:28 schreef Bombshell het volgende:
Blijf ook maar met mijn ex in mn hoofd lopen, tis nu al 6 maanden uit. Verwijt mezelf ook dingen die ik fout heb gedaan gedurende de relatie. Maar van je fouten leer je dan zeggen ze. Ik blijf tegen beter weten in hoop houden dat het goed komt baal dr zo van hoe het gelopen is. Zei heeft het helemaal afgesloten zegt ze, en volgens mij is dat ook zo. Mij lukt het niet, heb periodes dat als ik wakker wordt er gelijk aan denk en me de hele of halve dag rot voel. Zo ken ik mezelf niet. De zomer komt eraan doet me denken aan dat we naar het strand gingen enz dat is voorbij. Voel me echt zwak..

Dat is precies zoals ik me voelde na mijn ex... echt super stom, maar het gaat wel over of zo blijkbaar, niet dat ik dat ooit dacht toen ik me zo voelde.

Vooral nu het zomer gaat worden zullen veel mensen dat hebben. Ik denk dat mij dat ook wel parten gaat spelen. Samen een avond wandeling, samen kijken naar onweer, samen naar het water en hier heb ik of zij zin in dus ga je dat doen. Nu ben je alleen met die herinnering