R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Geen kinderwens
Geen kinderwens # 2
Originele OP:
Geen kinderwens # 2
Originele OP:
quote:Op vrijdag 16 april 2010 20:32 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Naar aanleiding van een opmerking in het topic over spermadonoren vraag ik me af hoe het eigenlijk komt dat als je geen kinderwens hebt zoveel mensen daarover vallen.
Ikzelf heb wel een stabiele relatie maar geen kinderwens. Mijn partner heeft die ook niet en zoals ons leven er nu en de komende jaren uit gaat zien hebben we daar geen ruimte voor, daarnaast kost het enorm veel tijd, geld en toewijding om een kind goed op te voeden. Die tijd, geld en toewijding besteed ik liever aan andere dingen. Maar belangrijker nog, we hebben ook helemaal geen 'innerlijke drang' om kinderen te krijgen en vader en moeder te worden.
Ik heb trouwens ook niks tegen kinderen, ik vind ze best leuk en begrijp het dat mensen er ontzettend van genieten en het als een kroon op hun relatie zien. Ik vind het ook best leuk om met ouders over hun kinderen te praten, ik ben best geïnteresseerd in hoe zij het beleven etcetera zolang het gesprek niet alleen daarop gericht blijft maar er ook andere dingen aan bod komen.
Waar ik me wel over verbaas zijn de reacties van familie en andere mensen op dat we geen kinderen willen. Ik krijg regelmatig de opmerking 'dat komt nog wel als je wat ouder bent / de dertig gepasseerd bent / je biologische klok gaat vanzelf tikken. En mij is zelfs een keer verteld dat ik tegennatuurlijk ben omdat ik liever andere dingen doe dan kinderen opvoeden.
Pissig word ik er niet meer van, blijkbaar is het normaal om ervan uit te gaan dat iedereen kinderen wil. Maar ik begrijp alleen niet waarom iedereen daar toch vanuit gaat en nog belangrijker, waarom zoveel mensen van die 'dat komt nog wel' reacties geven. Het lijkt wel of ze het niet serieus nemen?
Iemand enig idee hoe dit zit?
Tsja zonder kinderen wordt je leven wel heel erg leeg. Je doet je ding en je hobbies jaar in jaar uit en alles blijft hetzelfde en op een gegeven moment merk je dat het leven toch wel erg leeg is en dan is het te laat.
Je valt buiten de maatschappij zonder kinderen, en mensen kijken je raar aan als je op een feestje durft te zeggen dat je geen kinderen wil.
5 Ferrari's op videoband!
En wat verandert het hebben van kinderen hieraan? Je doet je ding en voedt je kinderen op maar op een gegeven moment merk je dat je da afgelopen 16 jaar steeds hetzelfde hebt gedaan en danis het te laat om nog écht te leven (zie mannen met mid-life crisis)quote:Op zaterdag 8 mei 2010 13:13 schreef ArnoKlaassen het volgende:
Tsja zonder kinderen wordt je leven wel heel erg leeg. Je doet je ding en je hobbies jaar in jaar uit en alles blijft hetzelfde en op een gegeven moment merk je dat het leven toch wel erg leeg is en dan is het te laat.
Wat ik wil zeggen is dat jouw redenatie net zo goed omkeerbaar is. Niet iedereen zonder kinderen is ongelukkig omdat ze een leegte voelen, en niet iedereen met kinderen is ongelukkig omdat ze hun leven op hun kinderen in hebben moeten richten.
Dat kinderen het makkelijk maken om een vol leven te hebben ben ik het wel mee eens. Maar dat betekend niet dat een leven zonder kinderen per definitie leeg moet zijn. Sommige mensen hebben wel degelijk genoeg te doen om een heel leven te vullen.quote:Op zaterdag 8 mei 2010 13:13 schreef ArnoKlaassen het volgende:
Tsja zonder kinderen wordt je leven wel heel erg leeg. Je doet je ding en je hobbies jaar in jaar uit en alles blijft hetzelfde en op een gegeven moment merk je dat het leven toch wel erg leeg is en dan is het te laat.
Je meent het.quote:Op zaterdag 8 mei 2010 13:17 schreef Ferrari_Tape het volgende:
Je valt buiten de maatschappij zonder kinderen, en mensen kijken je raar aan als je op een feestje durft te zeggen dat je geen kinderen wil.
Slotjequote:Op zaterdag 8 mei 2010 13:17 schreef Mystikvm het volgende:
Wat ik wil zeggen is dat jouw redenatie net zo goed omkeerbaar is. Niet iedereen zonder kinderen is ongelukkig omdat ze een leegte voelen, en niet iedereen met kinderen is ongelukkig omdat ze hun leven op hun kinderen in hebben moeten richten.
Kinderen nemen/krijgen is een levensbepalende keuze.
In feite is geen kinderen krijgen/willen dat ook.
Dan is het toch niet vreemd dat mensen vragen: "goh, hoe zit dat".
Stel dat je een discussie hebt met iemand die gelooft. Ook zo'n levensvraagstuk. Dan kun je diegene toch vragen waarom-ie zijn gezond verstand aan de kant zet voor een ingebeeld vriendje? En evenzo kan hij jou vragen waarom jij de rest van de tijd in het hellevuur wilt branden.
Het is niet zo dat alleen de ene partij zich hoeft te verantwoorden; beide levensrichtingen (met en zonder kinderen) zijn bewuste keuzes - dus dingen die je ter discussie kan stellen.
In feite is geen kinderen krijgen/willen dat ook.
Dan is het toch niet vreemd dat mensen vragen: "goh, hoe zit dat".
Stel dat je een discussie hebt met iemand die gelooft. Ook zo'n levensvraagstuk. Dan kun je diegene toch vragen waarom-ie zijn gezond verstand aan de kant zet voor een ingebeeld vriendje? En evenzo kan hij jou vragen waarom jij de rest van de tijd in het hellevuur wilt branden.
Het is niet zo dat alleen de ene partij zich hoeft te verantwoorden; beide levensrichtingen (met en zonder kinderen) zijn bewuste keuzes - dus dingen die je ter discussie kan stellen.
ik vind het dieptriest als je het leven alleen als "vol" kan ervaren door kinderen. Heb je geen passies? Geen zingeving? Heb je geen bijdrage te leveren aan deze wereld behalve een lege, oppervlakkige burgerlijkheid die dan maar opgevuld wordt met kinderen...?quote:Op zaterdag 8 mei 2010 13:13 schreef ArnoKlaassen het volgende:
Tsja zonder kinderen wordt je leven wel heel erg leeg. Je doet je ding en je hobbies jaar in jaar uit en alles blijft hetzelfde en op een gegeven moment merk je dat het leven toch wel erg leeg is en dan is het te laat.
Wat doe je dan in godsnaam als de kinderen het huis uit zijn en bijvoorbeeld in het buitenland gaan wonen, of simpelweg geen zin hebben om elke week bij pa en ma op de koffie te gaan?
Dan zit je weer... met je lege bestaan... kan je alsnog een hobby gaan zoeken, een boek gaan schrijven, gaan reizen.. oh wacht.. daar heb je dan de puf en het geld niet meer voor
Dan maar achter de geraniums, beetje vissen, de krant lezen en wachten tot de kinderen weer iets komen melden om je bestaan op te vullen.
deze conclusie is in voorgaande topics ook al een aantal keer getrokken, maar beide partijen willen daar niet zo aan, geloof ikquote:
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Mee eens. Het zijn meestal de mensen die zichzelf niet kunnen vermaken die die drang naar kinderen dan gaan krijgen.quote:
[..]
ik vind het dieptriest als je het leven alleen als "vol" kan ervaren door kinderen. Heb je geen passies? Geen zingeving? Heb je geen bijdrage te leveren aan deze wereld behalve een lege, oppervlakkige burgerlijkheid die dan maar opgevuld wordt met kinderen...?
Wat doe je dan in godsnaam als de kinderen het huis uit zijn en bijvoorbeeld in het buitenland gaan wonen, of simpelweg geen zin hebben om elke week bij pa en ma op de koffie te gaan?
Dan zit je weer... met je lege bestaan... kan je alsnog een hobby gaan zoeken, een boek gaan schrijven, gaan reizen.. oh wacht.. daar heb je dan de puf en het geld niet meer voor
Dan maar achter de geraniums, beetje vissen, de krant lezen en wachten tot de kinderen weer iets komen melden om je bestaan op te vullen.
Ik geef toe dat er ook mensen zijn die het gewoon hartstikke leuk vinden om met kinderen om te gaan en om ze op te zien groeien etc bla bla. Maar dat opgroeien maak ik indirect wel mee met mijn neefjes enzo. Beetje de leuke kanten zonder de vele negatieve kanten erbij te moeten ondergaan
Helaas ben ik nog de enige van mijn ruime vriendenkring die er nog zo over denkt, en zijn jullie (helaas) de enigen die als klankbord kunnen dienen.
Ws eindig ik alsnog alleen achter die geraniums...
Op jonge leeftijd voelt het misschien voor veel mensen als een last om kinderen te krijgen, dat snap ik ook wel, omdat je juist allemaal andere bezigheden (studies, werk, carrière maken, reizen etc). het voelt dan niet echt als noodzaak om aan kinderen te beginnen.
Op latere leeftijd, bijvoorbeeld als veertiger, kan ik me voorstellen dat er dan wel een zekere behoefte is aan nageslacht, aangezien de meeste mensen op die leeftijd alles al voor elkaar hebben. Kinderen maakt het dan net ff af. Helaas is het dan al vaak te laat om kinderen te krijgen.
Dergelijke keuzes moeten vaak al rond de 30 gemaakt worden, zowel door man als vrouw. Een moeilijke keuze voor veel mensen.
Op latere leeftijd, bijvoorbeeld als veertiger, kan ik me voorstellen dat er dan wel een zekere behoefte is aan nageslacht, aangezien de meeste mensen op die leeftijd alles al voor elkaar hebben. Kinderen maakt het dan net ff af. Helaas is het dan al vaak te laat om kinderen te krijgen.
Dergelijke keuzes moeten vaak al rond de 30 gemaakt worden, zowel door man als vrouw. Een moeilijke keuze voor veel mensen.
quote:Op zaterdag 8 mei 2010 13:13 schreef ArnoKlaassen het volgende:
Tsja zonder kinderen wordt je leven wel heel erg leeg. Je doet je ding en je hobbies jaar in jaar uit en alles blijft hetzelfde en op een gegeven moment merk je dat het leven toch wel erg leeg is en dan is het te laat.
De discussie is niet inhoudelijk maar bestaat vooral uit waardeoordelen over iemand die 'de andere keuze' heeft gemaakt.quote:Op zaterdag 8 mei 2010 13:25 schreef Vandaag... het volgende:
ik vind het dieptriest als je het leven alleen als "vol" kan ervaren door kinderen. Heb je geen passies? Geen zingeving? Heb je geen bijdrage te leveren aan deze wereld behalve een lege, oppervlakkige burgerlijkheid die dan maar opgevuld wordt met kinderen...?
Ik vind het niet vreemd dat mensen een reactie geven als "dat komt nog wel", aangezien ik dat in mijn omgeving nogal vaak heb meegemaakt. In de meeste gevallen gebeurt dit inderdaad.
Een collega raakte er overspannen van toen ze in de overgang ging en zich ineens realiseerde dat ze toch wel kids had gewild.
Mijn nicht die echt een onwijs grote hekel aan kinderen had, veranderde van gedachten toen ze zo rond de 40 was ineens, met het gevolg 4 miskramen en geen kind.
Mijn zusje wilde ook nooit kids, maar alleen een leuke tante zijn, nu ze een wat serieuzere relatie heeft, denkt ze er toch anders over.
Een goede vriendin van mij wilde ook nooit kids, totdat ze erachter kwam dat kids wel eens heel goed samen kunnen gaan met haar borderline.
Tja, zo zijn er legio mogelijkheden, en dus begrijp ik wel dat mensen zo reageren, omdat het in veel gevallen ook gewoon zo is.
Overigens vind ik het prima als mensen geen kids willen. Heb er zelf 1 van 8 en denk dat ik er ook niet opnieuw aan zou beginnen. Begrijp me niet verkeerd, ik ben dol op mijn kind, maar om het nu allemaal nog een keer te beleven heb ik geen behoefte aan. Ook dit zou best wel weer kunnen veranderen, je weet nooit van te voren hoe je leven loopt.
Een collega raakte er overspannen van toen ze in de overgang ging en zich ineens realiseerde dat ze toch wel kids had gewild.
Mijn nicht die echt een onwijs grote hekel aan kinderen had, veranderde van gedachten toen ze zo rond de 40 was ineens, met het gevolg 4 miskramen en geen kind.
Mijn zusje wilde ook nooit kids, maar alleen een leuke tante zijn, nu ze een wat serieuzere relatie heeft, denkt ze er toch anders over.
Een goede vriendin van mij wilde ook nooit kids, totdat ze erachter kwam dat kids wel eens heel goed samen kunnen gaan met haar borderline.
Tja, zo zijn er legio mogelijkheden, en dus begrijp ik wel dat mensen zo reageren, omdat het in veel gevallen ook gewoon zo is.
Overigens vind ik het prima als mensen geen kids willen. Heb er zelf 1 van 8 en denk dat ik er ook niet opnieuw aan zou beginnen. Begrijp me niet verkeerd, ik ben dol op mijn kind, maar om het nu allemaal nog een keer te beleven heb ik geen behoefte aan. Ook dit zou best wel weer kunnen veranderen, je weet nooit van te voren hoe je leven loopt.
Waarom vond ze dat? Dat lijkt mij helemaal niet goed samen gaan.quote:Op zaterdag 8 mei 2010 19:29 schreef mirannie het volgende:
Een goede vriendin van mij wilde ook nooit kids, totdat ze erachter kwam dat kids wel eens heel goed samen kunnen gaan met haar borderline.
Dat afvragen alleen al getuigtvan zelfinzicht (als BLer)quote:Op zaterdag 8 mei 2010 21:01 schreef Fortitude het volgende:
[..]
Waarom vond ze dat? Dat lijkt mij helemaal niet goed samen gaan.
Door de structuur die kids doorgaans nodig hebben en borderliners ook.quote:Op zaterdag 8 mei 2010 21:01 schreef Fortitude het volgende:
[..]
Waarom vond ze dat? Dat lijkt mij helemaal niet goed samen gaan.
Maar kan een borderliner ook die structuur aan de kinderen geven?quote:Op zaterdag 8 mei 2010 21:12 schreef mirannie het volgende:
[..]
Door de structuur die kids doorgaans nodig hebben en borderliners ook.
ROBODEMONS..................|:(
De uitspraak "Geen kinderwens? Dat komt nog wel" lijkt vooral voor vrouwen toch niet ongegrond. 9 van de 10 vrouwen die voor hun 30ste ronduit anti-kind zijn, krijgen tussen het 30ste en 40ste alsnog plotsklaps een vurige kinderwens. Dat hebben ze dan puur te wijten/danken ('t is maar krek hoe je er tegenaan kijkt) aan biologische processen. Bij mannen speelt dit veel minder.
Onopvallend doch zeer scherpzinnig...
maar dan is het nog steeds respectloos om die behoefte om geen kinderen te krijgen die deze vrouwen tot hun 30e/40e hebben niet serieus te nemen. en als je toch al weet dat iemand ze wel gaat willen: waarom vraag je het dan?quote:
De uitspraak "Geen kinderwens? Dat komt nog wel" lijkt vooral voor vrouwen toch niet ongegrond. 9 van de 10 vrouwen die voor hun 30ste ronduit anti-kind zijn, krijgen tussen het 30ste en 40ste alsnog plotsklaps een vurige kinderwens. Dat hebben ze dan puur te wijten/danken ('t is maar krek hoe je er tegenaan kijkt) aan biologische processen. Bij mannen speelt dit veel minder.
tegen mij zeiden ze het ook altijd trouwens dat ik het nog wel ging willen, maar tot nu toe nog steeds niet. maar ik zeg ook niet meer dat ik zeker weet dat ik het nooit ga willen. maar de kans wordt steeds kleiner (ben nu al 35)
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Nou dan kan je ondertussen jezelf beter een lol doen en heel hard blijven roepen dat je ze nooit wil.quote:
maar ik zeg ook niet meer dat ik zeker weet dat ik het nooit ga willen. maar de kans wordt steeds kleiner (ben nu al 35)
http://www.freya.nl/web_medisch/zwangers.php
Respectloos is misschien een wat groot woord; het is meer een verwachtingspatroon wat door de maatschappij op iedereen min of meer geprojecteerd wordt. Het is echter wel begrijpelijk dat je die doorsnee-vragen als irritant ervaart, en het bestempelen van een vrouw zonder kinderwens als minderwaardig is inderdaad zonder meer respectloos.quote:Op zaterdag 8 mei 2010 22:45 schreef Murmeli het volgende:
[..]
maar dan is het nog steeds respectloos om die behoefte om geen kinderen te krijgen die deze vrouwen tot hun 30e/40e hebben niet serieus te nemen. en als je toch al weet dat iemand ze wel gaat willen: waarom vraag je het dan?
tegen mij zeiden ze het ook altijd trouwens dat ik het nog wel ging willen, maar tot nu toe nog steeds niet. maar ik zeg ook niet meer dat ik zeker weet dat ik het nooit ga willen. maar de kans wordt steeds kleiner (ben nu al 35)
Onopvallend doch zeer scherpzinnig...
beter: ze ook niet gaan willen. daarbij vind ik het voor een kind ook niet leuk om oude ouders te hebben, dus ik moet het ineens wel heel graag gaan willen én sterk het gevoel hebben dat ik een kind enorm veel te bieden heb anders denk ik idd niet dat ik er iemand gelukkig mee zou makenquote:
[..]
Nou dan kan je ondertussen jezelf beter een lol doen en heel hard blijven roepen dat je ze nooit wil.
http://www.freya.nl/web_medisch/zwangers.php
ik bedoel met respectloos dat de mensen die gaan zeggen: je gaat het nog wel willen en dat soort dingen, de gevoelens/mening van degene die zegt geen kids te willen niet serieus neemt en zelfs tegenspreekt en dat vind ik respectloos.je walst keihard over iemand heen dan. ik heb me er in ieder geval altijd aan geergerd. maargoed, voordeel van ouder worden is dat dat gezeik ook wel ophoudt. nu vragen mensen er wel eens naar maar dan zijn de reacties toch wat genuanceerder gelukkigquote:
[..]
Respectloos is misschien een wat groot woord; het is meer een verwachtingspatroon wat door de maatschappij op iedereen min of meer geprojecteerd wordt. Het is echter wel begrijpelijk dat je die doorsnee-vragen als irritant ervaart, en het bestempelen van een vrouw zonder kinderwens als minderwaardig is inderdaad zonder meer respectloos.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Tsja, we vinden ons als mens zijnde natuurlijk erg beschaafd, maar de waarheid is natuurlijk dat we nog steeds gewoon gebonden zijn aan primaire evolutionaire driften en verlangens. We willen genen doorgeven. 
En als je dat niet wil, dan wordt je al gauw als raar bestempeld in onze maatschappij. Een soort garantie om als soort te overleven 
En als je dat niet wil, dan wordt je al gauw als raar bestempeld in onze maatschappij. Een soort garantie om als soort te overleven
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
Maakt het eigenlijk uit of de mensheid voortbestaat of niet? Het zal wat aan mijn ballen roesten namelijk. Maar goed, we blijven ook maar dieren uiteraard.quote:Op zondag 9 mei 2010 02:04 schreef Haushofer het volgende:
Tsja, we vinden ons als mens zijnde natuurlijk erg beschaafd, maar de waarheid is natuurlijk dat we nog steeds gewoon gebonden zijn aan primaire evolutionaire driften en verlangens. We willen genen doorgeven.
What does a squirrel do in the summer? It buries nuts. Why? Cos then in winter time he's got something to eat and he won't die. So, collecting nuts in the summer is worthwhile work. Every task you do at work think, would a squirrel do that?
Wat ik een veel interessantere vraag vind: kennen (of zijn jullie zelf) mensen die spijt hebben van kinderen? Wat ik me voor kan stellen is dat je je schaapjes op het droge hebt, niet meer heel ondernemend bent en bij het zappen langs alle burgerlijke kanalen denkt 'misschien is het tijd voor kinderen'.
Dit klinkt misschien denigrerend (en zo bedoel ik het natuurlijk allerminst), maar veel mensen verkijken zich ook op een hond. Als puppy is het schattig en lief, maar 2 jaar later is het al best groot en kwijlend, en dan wordt het een last. Kan het met kinderen net zo zijn? Ze denken aan een baby, maar 'vergeten' dat die baby later een jaar of 4 is en dan een behoorlijke last kan zijn en een druk op de relatie. Een kind is natuurlijk ook een doos van Pandora. Je weet niet wat voor een soort kind het gaat zijn en je moet je dus voorbereiden op alles. Kan je net zo goed zorgen voor een kind wat van nature druk en obstinaat is (ik geloof dat die aanleg er al voor de geboorte is) of een kind wat lichamelijke of geestelijke achterstand heeft. Niet elk kind zal lief en meegaand zijn.
Of iemand wel of niet kinderen wil is niet zo interessant. Het is veel interessanter waarom iedereen zich een capabele ouder vindt, of waarom wij denken dat iedereen maar capabel is. Ik vermoed dat er best veel stellen zijn die toch spijt hebben van hun keuze voor kids en het niet de liefde en aandacht blijken te kunnen geven die het verdient. Hetzij door verslappende aandacht en minder interesse in het kind nadat het baby is, hetzij door financiële omstandigheden en dat ze zich totaal hebben verkeken op wat voor een impact het heeft op hun financiële huishouding.
Dit klinkt misschien denigrerend (en zo bedoel ik het natuurlijk allerminst), maar veel mensen verkijken zich ook op een hond. Als puppy is het schattig en lief, maar 2 jaar later is het al best groot en kwijlend, en dan wordt het een last. Kan het met kinderen net zo zijn? Ze denken aan een baby, maar 'vergeten' dat die baby later een jaar of 4 is en dan een behoorlijke last kan zijn en een druk op de relatie. Een kind is natuurlijk ook een doos van Pandora. Je weet niet wat voor een soort kind het gaat zijn en je moet je dus voorbereiden op alles. Kan je net zo goed zorgen voor een kind wat van nature druk en obstinaat is (ik geloof dat die aanleg er al voor de geboorte is) of een kind wat lichamelijke of geestelijke achterstand heeft. Niet elk kind zal lief en meegaand zijn.
Of iemand wel of niet kinderen wil is niet zo interessant. Het is veel interessanter waarom iedereen zich een capabele ouder vindt, of waarom wij denken dat iedereen maar capabel is. Ik vermoed dat er best veel stellen zijn die toch spijt hebben van hun keuze voor kids en het niet de liefde en aandacht blijken te kunnen geven die het verdient. Hetzij door verslappende aandacht en minder interesse in het kind nadat het baby is, hetzij door financiële omstandigheden en dat ze zich totaal hebben verkeken op wat voor een impact het heeft op hun financiële huishouding.
Ze zullen er best zijn, maar... hoe dom ben je dan? Als je niet van te voren kan inschatten dat kinderen beslag op je leggen en je oude leventje echt down the drain gaat dan denk ik dat het sowieso verstandig is als je niet aan kinderen begint.quote:
Wat ik een veel interessantere vraag vind: kennen (of zijn jullie zelf) mensen die spijt hebben van kinderen? Wat ik me voor kan stellen is dat je je schaapjes op het droge hebt, niet meer heel ondernemend bent en bij het zappen langs alle burgerlijke kanalen denkt 'misschien is het tijd voor kinderen'.
Dit klinkt misschien denigrerend (en zo bedoel ik het natuurlijk allerminst), maar veel mensen verkijken zich ook op een hond. Als puppy is het schattig en lief, maar 2 jaar later is het al best groot en kwijlend, en dan wordt het een last. Kan het met kinderen net zo zijn? Ze denken aan een baby, maar 'vergeten' dat die baby later een jaar of 4 is en dan een behoorlijke last kan zijn en een druk op de relatie.
Dat OF je had al een gezapig leven OF er is ziekte of zeer of excessen in het spel, want dan wordt de situatie wel snel belastend denk ik.
Uiteraard heb je een stuk nature en een stuk nurture. Karakter kan je best aardig inschatten door je eigen karakter en je partners karakter als leidraad te nemen. Als je zelf redelijk opvliegend bent moet je er niet op rekenen dat je kinderen makke schaapjes worden. En verder kan je gedrag natuurlijk heel behoorlijk sturen met opvoeding.quote:Een kind is natuurlijk ook een doos van Pandora. Je weet niet wat voor een soort kind het gaat zijn en je moet je dus voorbereiden op alles. Kan je net zo goed zorgen voor een kind wat van nature druk en obstinaat is (ik geloof dat die aanleg er al voor de geboorte is) of een kind wat lichamelijke of geestelijke achterstand heeft. Niet elk kind zal lief en meegaand zijn.
Maar wederom, kinderen zijn geen accessoire die op de juiste manier op de bank gedrapeerd kunnen worden.
Tja nogmaals die zullen er best zijn, maar dan vraag ik me echt af hoe dom je ben als je daar op dat moment pas achterkomt.quote:Of iemand wel of niet kinderen wil is niet zo interessant. Het is veel interessanter waarom iedereen zich een capabele ouder vindt, of waarom wij denken dat iedereen maar capabel is. Ik vermoed dat er best veel stellen zijn die toch spijt hebben van hun keuze voor kids en het niet de liefde en aandacht blijken te kunnen geven die het verdient. Hetzij door verslappende aandacht en minder interesse in het kind nadat het baby is, hetzij door financiële omstandigheden en dat ze zich totaal hebben verkeken op wat voor een impact het heeft op hun financiële huishouding.
Op kinderen 'verkijk' je je niet.. Een kinderwens is iets totaal anders dan een wens voor een huisdier.quote:Op zondag 9 mei 2010 09:00 schreef Mystikvm het volgende:
Wat ik een veel interessantere vraag vind: kennen (of zijn jullie zelf) mensen die spijt hebben van kinderen? Wat ik me voor kan stellen is dat je je schaapjes op het droge hebt, niet meer heel ondernemend bent en bij het zappen langs alle burgerlijke kanalen denkt 'misschien is het tijd voor kinderen'.
Dit klinkt misschien denigrerend (en zo bedoel ik het natuurlijk allerminst), maar veel mensen verkijken zich ook op een hond. Als puppy is het schattig en lief, maar 2 jaar later is het al best groot en kwijlend, en dan wordt het een last. Kan het met kinderen net zo zijn? Ze denken aan een baby, maar 'vergeten' dat die baby later een jaar of 4 is en dan een behoorlijke last kan zijn en een druk op de relatie. Een kind is natuurlijk ook een doos van Pandora. Je weet niet wat voor een soort kind het gaat zijn en je moet je dus voorbereiden op alles. Kan je net zo goed zorgen voor een kind wat van nature druk en obstinaat is (ik geloof dat die aanleg er al voor de geboorte is) of een kind wat lichamelijke of geestelijke achterstand heeft. Niet elk kind zal lief en meegaand zijn.
Of iemand wel of niet kinderen wil is niet zo interessant. Het is veel interessanter waarom iedereen zich een capabele ouder vindt, of waarom wij denken dat iedereen maar capabel is. Ik vermoed dat er best veel stellen zijn die toch spijt hebben van hun keuze voor kids en het niet de liefde en aandacht blijken te kunnen geven die het verdient. Hetzij door verslappende aandacht en minder interesse in het kind nadat het baby is, hetzij door financiële omstandigheden en dat ze zich totaal hebben verkeken op wat voor een impact het heeft op hun financiële huishouding.
Je kinderen zijn je alles. Zelfs als je niet de natuurlijke ouder bent.
Ook als ze verre van perfect zijn, de liefde die je hebt voor je kind, en vice versa, is nagenoeg onvoorwaardelijk.
Natuurlijk zijn er mensen die hun kroost verwaarlozen, maar dat komt toch vaak door ernstige (psychische) problematiek.
Ik denk eigenlijk dat dat een instinctmatig iets is.
Wel zet een kind de relatie onder druk. Tenslotte komt er een derde bij, dus is de aandacht van de ouders niet meer onverdeeld op elkaar gericht. En de verzorging van een heel jong kind trekt een zware wissel op de ouders.
Het is nogal wat om het leven als vol/leeg te beschouwen dankzij kinderen. Het leven heeft genoeg dingen om voor te leven naast kinderen.
En uiteindelijk kun je ook nog adoptie overwegen, waarom niet een bestaand kind een kans op beter leven geven ? Hoeveel extra moeilijkheden dat ook met zich mee kan brengen.
En uiteindelijk kun je ook nog adoptie overwegen, waarom niet een bestaand kind een kans op beter leven geven ? Hoeveel extra moeilijkheden dat ook met zich mee kan brengen.
Ja maar de kinderen die stel A niet neemt worden wel weer gecompenseerd door stel B wat nog een 2e/3e/4e kind neemt. Dus uiteindelijk komt de overbevolking er toch welquote:Op zondag 9 mei 2010 02:04 schreef Haushofer het volgende:
Tsja, we vinden ons als mens zijnde natuurlijk erg beschaafd, maar de waarheid is natuurlijk dat we nog steeds gewoon gebonden zijn aan primaire evolutionaire driften en verlangens. We willen genen doorgeven.
Nee, maar als we die drang naar voortplanten niet hadden gehad waren we hier wellicht/waarschijnlijk niet eens geweest en als soort al uitgestorven.quote:Op zondag 9 mei 2010 03:23 schreef DavidBrent het volgende:
[..]
Maakt het eigenlijk uit of de mensheid voortbestaat of niet? Het zal wat aan mijn ballen roesten namelijk. Maar goed, we blijven ook maar dieren uiteraard.
We zijn zo "ver" ontwikkeld dat we kinderen krijgen allemaal waarden meegeven, maar uiteindelijk is het in mijn ogen gewoon het in stand houden van je soort. En je hebt imo alle recht om daar niet aan mee te willen doen of dat je het koud laat.
Ik schrijf boeken over wetenschap en filosofie!
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
https://www.epsilon-uitga(...)e-tijd-materie/10996
https://www.spectrumboeke(...)k-niet-9789000386765
https://www.spectrumboeke(...)tronen-9789000395071
dit vooral! iedereen doet maar wbt kinderen krijgen maar ze denken er soms echt niet over na. Ik vind dat bij lange na niet iedereen geschikt is om kinderen te krijgen, en ik heb daar bij mezelf ook wel twijfels over, dat is een van de redenen dat ik er niet aan wil.quote:
Of iemand wel of niet kinderen wil is niet zo interessant. Het is veel interessanter waarom iedereen zich een capabele ouder vindt, of waarom wij denken dat iedereen maar capabel is. Ik vermoed dat er best veel stellen zijn die toch spijt hebben van hun keuze voor kids en het niet de liefde en aandacht blijken te kunnen geven die het verdient. Hetzij door verslappende aandacht en minder interesse in het kind nadat het baby is, hetzij door financiële omstandigheden en dat ze zich totaal hebben verkeken op wat voor een impact het heeft op hun financiële huishouding.
het zou (ook al is het niet uitvoerbaar) helemaal niet slecht zijn als je een soort ouder-opleiding moet doen ofzo voor je aan kids begint. Scheelt weer een hoop psychische problemen die van ouder op kind worden doorgegeven, generatie na generatie.
ik denk dat veel psychisch gezonde (of gezond lijkende) mensen zich na het krijgen van kinderen pas realiseren dat ze het eigenlijk toch niet aankonden. Ze zullen dan waarschijnlijk geen spijt krijgen ofzo, maar die kinderen krijgen wel een kutjeugd ofzo, of zowat niks (gezonds) te eten, omdat de ouders niet in staat zijn om genoeg geld binnen te brengen of uberhaupt goed voor hun eigen gezondheid te zorgenquote:
[..]
Op kinderen 'verkijk' je je niet.. Een kinderwens is iets totaal anders dan een wens voor een huisdier.
Je kinderen zijn je alles. Zelfs als je niet de natuurlijke ouder bent.
Ook als ze verre van perfect zijn, de liefde die je hebt voor je kind, en vice versa, is nagenoeg onvoorwaardelijk.
Natuurlijk zijn er mensen die hun kroost verwaarlozen, maar dat komt toch vaak door ernstige (psychische) problematiek.
Ik denk eigenlijk dat dat een instinctmatig iets is.
Wel zet een kind de relatie onder druk. Tenslotte komt er een derde bij, dus is de aandacht van de ouders niet meer onverdeeld op elkaar gericht. En de verzorging van een heel jong kind trekt een zware wissel op de ouders.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Het zou natuurlijk best kunnen. Het is iig niet mijn ervaring. Ik heb een paar keer een vriendin gehad met kinderen.quote:Op zondag 9 mei 2010 15:49 schreef Murmeli het volgende:
[..]
ik denk dat veel psychisch gezonde (of gezond lijkende) mensen zich na het krijgen van kinderen pas realiseren dat ze het eigenlijk toch niet aankonden. Ze zullen dan waarschijnlijk geen spijt krijgen ofzo, maar die kinderen krijgen wel een kutjeugd ofzo, of zowat niks (gezonds) te eten, omdat de ouders niet in staat zijn om genoeg geld binnen te brengen of uberhaupt goed voor hun eigen gezondheid te zorgen
Ik heb me dus niet voor kunnen bereiden of wat dan ook.
Spijt heb ik werkelijk nooit gehad, heb een heerlijke tijd gehad.
Ohquote:Op zaterdag 8 mei 2010 13:17 schreef Ferrari_Tape het volgende:
Je valt buiten de maatschappij zonder kinderen, en mensen kijken je raar aan als je op een feestje durft te zeggen dat je geen kinderen wil.
Niet mee eens. Het is een groot taboe, maar er zijn (waarschijnlijk meer dan je zou verwachten) mensen die stiekem best spijt hebben van de beslissing om aan kinderen te beginnen. Dat zijn niet meteen mensen die hun kinderen verwaarlozen of slecht behandelen, maar puur en oprecht dolbblij met de kroost is simpelweg niet elke ouder. Op kinderen verkijk je je wel, ik denk dat menigeen met een kinderwens niet goed weet wat ze zich op de hals halen.quote:Op zondag 9 mei 2010 09:30 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:
[..]
Op kinderen 'verkijk' je je niet.. Een kinderwens is iets totaal anders dan een wens voor een huisdier.
Je kinderen zijn je alles. Zelfs als je niet de natuurlijke ouder bent.
Ook als ze verre van perfect zijn, de liefde die je hebt voor je kind, en vice versa, is nagenoeg onvoorwaardelijk.
Natuurlijk zijn er mensen die hun kroost verwaarlozen, maar dat komt toch vaak door ernstige (psychische) problematiek.
Ik denk eigenlijk dat dat een instinctmatig iets is.
Wel zet een kind de relatie onder druk. Tenslotte komt er een derde bij, dus is de aandacht van de ouders niet meer onverdeeld op elkaar gericht. En de verzorging van een heel jong kind trekt een zware wissel op de ouders.
I'm not just some bimbo with big tits.
I'm an artist.
I'm an artist.
Nooit geweten.. Ik dacht dat iedereen instinctmatig waanzinnig gelukkig is met zijn/haar kinderen.. In mijn optiek zou dat ook moeten, omdat het een zware klus is..quote:Op zondag 9 mei 2010 20:17 schreef Lily-Ella het volgende:
[..]
Niet mee eens. Het is een groot taboe, maar er zijn (waarschijnlijk meer dan je zou verwachten) mensen die stiekem best spijt hebben van de beslissing om aan kinderen te beginnen. Dat zijn niet meteen mensen die hun kinderen verwaarlozen of slecht behandelen, maar puur en oprecht dolbblij met de kroost is simpelweg niet elke ouder. Op kinderen verkijk je je wel, ik denk dat menigeen met een kinderwens niet goed weet wat ze zich op de hals halen.
Is geen kinderen krijgen zonder dat er hele zwaarwegende argumenten voor zijn (ik denk vooral aan medische zaken) , eigenlijk niet een beetje onvolwassen? Of misschien zelfs decadent. Alsof je eeuwig kind wilt blijven en geen of minder verantwoordelijkheid wilt dragen voor een ander.
Ik vind het juist wel iets moois hebben om naar een nieuwe levensfase te gaan: van kind naar ouder.
Bovendien is het toch ook de verantwoordelijkheid van elke generatie naar de samenleving als geheel om voor een nieuwe generatie zorg te dragen.
Ik vind het juist wel iets moois hebben om naar een nieuwe levensfase te gaan: van kind naar ouder.
Bovendien is het toch ook de verantwoordelijkheid van elke generatie naar de samenleving als geheel om voor een nieuwe generatie zorg te dragen.
If I had a world of my own, everything would be nonsense. Nothing would be what it is, because everything would be what it isn't. And contrary wise, what is, it wouldn't be. And what it wouldn't be, it would. You see?
Pfff.....wat een gepsychologiseer, opvoeden is toch in basis gewoon "ik doe m''n best". En natuurlijk doen de ouders van alles fout en zullen ze - ondanks dat ze het heilig hebben voorgenomen het "anders" te doen - uiteindelijk dezelfde fouten maken als hun eigen ouders. Jammer dan, hoort bij het leven. Geen enkele ouder doet het perfect.quote:Op zondag 9 mei 2010 15:49 schreef Murmeli het volgende:
[..]
dit vooral! iedereen doet maar wbt kinderen krijgen maar ze denken er soms echt niet over na. Ik vind dat bij lange na niet iedereen geschikt is om kinderen te krijgen, en ik heb daar bij mezelf ook wel twijfels over, dat is een van de redenen dat ik er niet aan wil.
het zou (ook al is het niet uitvoerbaar) helemaal niet slecht zijn als je een soort ouder-opleiding moet doen ofzo voor je aan kids begint. Scheelt weer een hoop psychische problemen die van ouder op kind worden doorgegeven, generatie na generatie.
[..]
ik denk dat veel psychisch gezonde (of gezond lijkende) mensen zich na het krijgen van kinderen pas realiseren dat ze het eigenlijk toch niet aankonden. Ze zullen dan waarschijnlijk geen spijt krijgen ofzo, maar die kinderen krijgen wel een kutjeugd ofzo, of zowat niks (gezonds) te eten, omdat de ouders niet in staat zijn om genoeg geld binnen te brengen of uberhaupt goed voor hun eigen gezondheid te zorgen
En het erge is nog dat niemand beter weet wat je fouten zijn geweest dan je eigen kinderen, die daar - als de ouders pech hebben - hun ouders feilloos mee zullen confronteren om hun ouders daar emotioneel mee te chanteren. Tenminste zo ging het bij mijn ouders
Natuurlijk zijn er echt zwakbegaafden die niet tot nauwelijks voor kinderen kunnen zorgen, maar uiteindelijk is dat toch echt een hele kleine groep. Verder niet te moeilijk doen over opvoeden / kinderen krijgen, zo ingewikkeld is het allemaal niet, miljarden gezinnen zijn ons al voorgegaan, en dat waren echt allemaal geen betere of slechtere mensen als de mensen nu.
If I had a world of my own, everything would be nonsense. Nothing would be what it is, because everything would be what it isn't. And contrary wise, what is, it wouldn't be. And what it wouldn't be, it would. You see?
Nou, als je echt puur zakelijk zou willen kijken naar 'verantwoordelijkheid naar de samenleving' -wat ik persoonlijk een vrij kille benadering vind, maar soit- dan heeft die kinderloze vrouw die in onze Amnestygroep zat en haar hele ziel en zaligheid in mensenrechtenwerk legde meer gedaan voor de mensheid dan de gemiddelde ouder.
Geweldig mens, vol levenslust, bevlogenheid en humor. Huurde voor haar 70e verjaardag een zaaltje dat uitpuilde van het bezoek. So much for 'eenzaam oud worden'.
Het is allemaal zo individueel, de redenen om wel of geen kinderen te willen, de karakters van mensen, hoe ze in het leven staan enz. en het wordt in dit topic allemaal zo algemeen benaderd.
Geweldig mens, vol levenslust, bevlogenheid en humor. Huurde voor haar 70e verjaardag een zaaltje dat uitpuilde van het bezoek. So much for 'eenzaam oud worden'.
Het is allemaal zo individueel, de redenen om wel of geen kinderen te willen, de karakters van mensen, hoe ze in het leven staan enz. en het wordt in dit topic allemaal zo algemeen benaderd.
Ik weet niet hoe oud je bent, maar ik vind dat afzetten tegen burgerlijkheid zo jaren zeventig. Je bent de argumenten aan het herhalen van een generatie voor je. Dezelfde generatie die er op andere vlakken ook niets van bakt, en dat geldt net zo goed voor het afzetten tegen burgerlijkheid.quote:Op zaterdag 8 mei 2010 13:25 schreef Vandaag... het volgende:
[..]
ik vind het dieptriest als je het leven alleen als "vol" kan ervaren door kinderen. Heb je geen passies? Geen zingeving? Heb je geen bijdrage te leveren aan deze wereld behalve een lege, oppervlakkige burgerlijkheid die dan maar opgevuld wordt met kinderen...?
Alsof kinderen krijgen je burgerlijk maakt...en alsof je geen andere passies meer hebt als je kinderen krijgt. Dat is pas lege argumentatie.
Wat ouders dan doen? Hun kinderen een schuldgevoel aan praten natuurlijkquote:Wat doe je dan in godsnaam als de kinderen het huis uit zijn en bijvoorbeeld in het buitenland gaan wonen, of simpelweg geen zin hebben om elke week bij pa en ma op de koffie te gaan?
En terecht, ga ik later ook doen, verheug ik me nu al op
Nogmaals: dat je kinderen krijgt wil niet zeggen dat de rest van je leven stilstaat, je maakt een parodie van het ouderschap.
quote:Dan zit je weer... met je lege bestaan... kan je alsnog een hobby gaan zoeken, een boek gaan schrijven, gaan reizen.. oh wacht.. daar heb je dan de puf en het geld niet meer voor
Dan maar achter de geraniums, beetje vissen, de krant lezen en wachten tot de kinderen weer iets komen melden om je bestaan op te vullen.
Yeah right.....ik denk trouwens toch echt dat er meer kinderlozen met een leeg bestaan zijn dan ouders met een leeg bestaan. Je maakt een parodie van het ouderschap. Kinderen houden je ook geestelijk jong en meer betrokken bij jongere generaties, dus ik denk dat het door jou geschetste beeld wel mee zal vallen.
If I had a world of my own, everything would be nonsense. Nothing would be what it is, because everything would be what it isn't. And contrary wise, what is, it wouldn't be. And what it wouldn't be, it would. You see?
Daar heb je natuurlijk ook gelijk in. Maar het gaat om geen kinderwens, en ik weet niet of zij "geen kinderwens' heeft gehad of dat het er om wat voor reden dan ook niet van gekomen is.quote:Op zondag 9 mei 2010 21:34 schreef ShadyLane het volgende:
Nou, als je echt puur zakelijk zou willen kijken naar 'verantwoordelijkheid naar de samenleving' -wat ik persoonlijk een vrij kille benadering vind, maar soit- dan heeft die kinderloze vrouw die in onze Amnestygroep zat en haar hele ziel en zaligheid in mensenrechtenwerk legde meer gedaan voor de mensheid dan de gemiddelde ouder.
Geweldig mens, vol levenslust, bevlogenheid en humor. Huurde voor haar 70e verjaardag een zaaltje dat uitpuilde van het bezoek. So much for 'eenzaam oud worden'.
Het is allemaal zo individueel, de redenen om wel of geen kinderen te willen, de karakters van mensen, hoe ze in het leven staan enz. en het wordt in dit topic allemaal zo algemeen benaderd.
If I had a world of my own, everything would be nonsense. Nothing would be what it is, because everything would be what it isn't. And contrary wise, what is, it wouldn't be. And what it wouldn't be, it would. You see?
En jij benadert de mensen die echt geen kinderen willen als een stel onvolwassen pubers. Ook jij generaliseert en gaat er maar voor het gemak van uit dat iedereen die geen kind wil alle verantwoordelijkheid probeert te ontlopen en zelf nog niet volwassen is. Ik denk dat van beide zijden voldoende bewezen is dat er sterke argumenten zijn om wel kinderen te nemen, maar zeker even zo sterke argumenten tegen het ouderschap.quote:
Don't count on in. Een vriendin van mij is 38, was tot een paar maanden terug altijd fel anti-kind, en nu wil ze opeens ook een kind....quote:Op zaterdag 8 mei 2010 22:45 schreef Murmeli het volgende:
[..]
maar dan is het nog steeds respectloos om die behoefte om geen kinderen te krijgen die deze vrouwen tot hun 30e/40e hebben niet serieus te nemen. en als je toch al weet dat iemand ze wel gaat willen: waarom vraag je het dan?
tegen mij zeiden ze het ook altijd trouwens dat ik het nog wel ging willen, maar tot nu toe nog steeds niet. maar ik zeg ook niet meer dat ik zeker weet dat ik het nooit ga willen. maar de kans wordt steeds kleiner (ben nu al 35)
Sterker nog, de aarde zou een stuk beter af zijn zonder de mensheid erop....dus waarom moet ik mijn best gaan doen om de soort in stand te houden, ben geen slaaf van mijn oerdriftenquote:Op zondag 9 mei 2010 03:23 schreef DavidBrent het volgende:
Maakt het eigenlijk uit of de mensheid voortbestaat of niet? Het zal wat aan mijn ballen roesten namelijk. Maar goed, we blijven ook maar dieren uiteraard.
alsof het verplicht is om verantwoordelijkheid te willen dragen. Wat krijg ik daar voor terug? Joepie, dan groei ik als mens. En aan het einde ben ik dood en was alles voor niets.quote:Op zondag 9 mei 2010 21:23 schreef Tarak het volgende:
Is geen kinderen krijgen zonder dat er hele zwaarwegende argumenten voor zijn (ik denk vooral aan medische zaken) , eigenlijk niet een beetje onvolwassen? Of misschien zelfs decadent. Alsof je eeuwig kind wilt blijven en geen of minder verantwoordelijkheid wilt dragen voor een ander.
ik zie zelf meer wat in de levensfase waarin ik stabiliteit heb en kan gaan genieten van wat de wereld me te bieden heeft. Ik ga lekker veel reizen! En uiteraard buiten het dure hoogseizoenquote:Ik vind het juist wel iets moois hebben om naar een nieuwe levensfase te gaan: van kind naar ouder.
Ik voel geen enkele verantwoordelijkheid richting een nieuwe generatie. Als ik me ergens dankbaar en verantwoordelijk toe voel is het de OUDE generatie die er voor heeft gezorgd dat we in een veilig en rijk land leven.quote:Bovendien is het toch ook de verantwoordelijkheid van elke generatie naar de samenleving als geheel om voor een nieuwe generatie zorg te dragen.
ja, en daardoor hebben we nu een egocentrische jeugd, losgeslagen marokkanen en een ikke ikke ikke maatschappij, door de 'ik doe mijn best' en 'ik laat ze vrij'-opvoedingquote:Op zondag 9 mei 2010 21:30 schreef Tarak het volgende:
Pfff.....wat een gepsychologiseer, opvoeden is toch in basis gewoon "ik doe m''n best". En natuurlijk doen de ouders van alles fout en zullen ze - ondanks dat ze het heilig hebben voorgenomen het "anders" te doen - uiteindelijk dezelfde fouten maken als hun eigen ouders. Jammer dan, hoort bij het leven. Geen enkele ouder doet het perfect.
mooie houding, ik zie dat je nog bezig bent met het groeien richting die volwassenheidquote:Op zondag 9 mei 2010 21:40 schreef Tarak het volgende:
Wat ouders dan doen? Hun kinderen een schuldgevoel aan praten natuurlijk
En terecht, ga ik later ook doen, verheug ik me nu al op
je ouderschapkant staat niet stil nee, maar je eigen persoonlijke ontwikkeling word wel ernstig vertraagdquote:Nogmaals: dat je kinderen krijgt wil niet zeggen dat de rest van je leven stilstaat, je maakt een parodie van het ouderschap.
definieer leeg, je alleen maar bezig houden met het oppassen dat je kind niet in de sloot valt en zijn eten binnenkrijgt, wat is daar zo 'gevuld' aan? Behalve je tijd?quote:
Dat zie ik toch anders. Je persoonlijke ontwikkeling kan een andere wending nemen, maar ook dat hoeft niet. Vertraging is echter bepaald niet aan de orde.quote:
je ouderschapkant staat niet stil nee, maar je eigen persoonlijke ontwikkeling word wel ernstig vertraagd
En hierbij ga ik er maar vanuit dat ook jij weer ongenuanceerder reageert dan je het eigenlijk bedoelt, om de discussie wat inhoud te geven?quote:definieer leeg, je alleen maar bezig houden met het oppassen dat je kind niet in de sloot valt en zijn eten binnenkrijgt, wat is daar zo 'gevuld' aan? Behalve je tijd?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
De beschuldiging van 'verantwoordelijkheid niet nemen' en ' egoïsme' snap ik sowieso niet.quote:Op maandag 10 mei 2010 06:40 schreef Mystikvm het volgende:
Ook jij generaliseert en gaat er maar voor het gemak van uit dat iedereen die geen kind wil alle verantwoordelijkheid probeert te ontlopen en zelf nog niet volwassen is.
Dat zijn dingen die je hebt in relatie tot een bestaand iemand (een kind)
Heb je geen kind, dan heb je ook geen verantwoordelijkheden tegenover dat kind. En verantwoordelijkheden die je niet hebt kun je ook niet nemen.
Het lijkt me eenieders keuze. En ik ben het zeer eens met het feit dat een leven zonder kinderen niet leeg hoeft te zijn. Dat sluit niet uit dat het opvoeden van kinderen veel voldoening geeft, maar betekent wel dat het ook ergens anders vandaan kan komen. Ik ken genoeg mensen die op een andere manier jong van geest gebleven zijn.
En een aantal kennissen doet me sterk afvragen of het wel een keuze is. Iets met "ongelukjes" of het niet kunnen krijgen van kinderen.
En een aantal kennissen doet me sterk afvragen of het wel een keuze is. Iets met "ongelukjes" of het niet kunnen krijgen van kinderen.
HOEFT niet nee, maar vaak zie je toch dat ouders vaak alleen bezig zijn met de opvoeding van hun kroost en nergens meer aan toe komen.quote:Op maandag 10 mei 2010 10:05 schreef miss_sly het volgende:
Dat zie ik toch anders. Je persoonlijke ontwikkeling kan een andere wending nemen, maar ook dat hoeft niet. Vertraging is echter bepaald niet aan de orde.
[..]
mwah, het kwam eigenlijk meer uit irritatie na het lezen van sommige commentaren, sorryquote:En hierbij ga ik er maar vanuit dat ook jij weer ongenuanceerder reageert dan je het eigenlijk bedoelt, om de discussie wat inhoud te geven?
Indeed, ik zou zelfs durven stellen dat vele mensen kinderen nemen UIT egoisme!quote:Op maandag 10 mei 2010 11:31 schreef Rubber_Johnny het volgende:
[..]
De beschuldiging van 'verantwoordelijkheid niet nemen' en ' egoïsme' snap ik sowieso niet.
Dat zijn dingen die je hebt in relatie tot een bestaand iemand (een kind)
Heb je geen kind, dan heb je ook geen verantwoordelijkheden tegenover dat kind. En verantwoordelijkheden die je niet hebt kun je ook niet nemen.
- zodat je 'later' niet alleen bent
- omdat het je leuk lijkt om ze leuke kleertjes aan te trekken enzo
- omdat je ouders er zo om zeuren
- omdat je leventje zo saai en leeg is
- omdat je hormone-drive vrouw er zo om zeurt
hoeveel mensen nemen nou een kind puur en alleen om een nieuw leven een opportunity te geven? Niet dat dat nodig is gezien de andere 7 miljard 'opportunities' op deze aardbol...
Dat heeft zeker iets moois! Maar om nou mensen die geen kinderen willen onvolwassen te noemen, of decadent of onverantwoordelijk, gaat me te ver. Er zijn nou eenmaal mensen die niet zo nodig kinderen hoeven.quote:Op zondag 9 mei 2010 21:23 schreef Tarak het volgende:
Is geen kinderen krijgen zonder dat er hele zwaarwegende argumenten voor zijn (ik denk vooral aan medische zaken) , eigenlijk niet een beetje onvolwassen? Of misschien zelfs decadent. Alsof je eeuwig kind wilt blijven en geen of minder verantwoordelijkheid wilt dragen voor een ander.
Ik vind het juist wel iets moois hebben om naar een nieuwe levensfase te gaan: van kind naar ouder.
Als de mensheid nou met uitsterven bedreigd zou worden.. maar voorlopig neemt de wereldbevolking exponentieel toe. Dus daar hoeven 'kinderloze ouders' zich geen zorgen over te makenquote:Bovendien is het toch ook de verantwoordelijkheid van elke generatie naar de samenleving als geheel om voor een nieuwe generatie zorg te dragen.
precies! en er zijn meer dingen om verantwoordelijkheid voor te nemen dan voor kinderen.quote:
[..]
Dat heeft zeker iets moois! Maar om nou mensen die geen kinderen willen onvolwassen te noemen, of decadent of onverantwoordelijk, gaat me te ver. Er zijn nou eenmaal mensen die niet zo nodig kinderen hoeven.
[..]
en misschien is het (in sommige gevallen) juist een gebrek aan verantwoordelijkheid om wel kinderen te nemen (zie bijvoorbeeld de egoistische redenen die hierboven genoemd worden om een kind te krijgen, en als je die nou combineert met mensen die eigenlijk niet in staat zijn tot het opvoeden van kinderen....)
maar ik denk dat het ieders eigen keuze is, je vult je leven op je eigen manier. ik vind het prachtig als mensen kinderen hebben en er gelukkig mee zijn, en ik vind het ook prachtig als mensen geen kinderen hebben en daar blij mee zijn.
alleen ik voor mezelf hoef het niet en ik vind het gewoon niet leuk en kortzichtig om mij, en anderen die geen kids willen, erop aan te vallen. en als ik zo graag voor kinderen wil zorgen, dan kan ik ook anderen helpen om voor hun kind(eren) te zorgen.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ja! Helemaal waar. Er moet wel een nieuwe generatie komen, het liefst veel groter, zodat er tenminste een nieuwe generatie is om er achter te komen dat de vorige veel te veel heeft gebruikt!quote:
Is geen kinderen krijgen zonder dat er hele zwaarwegende argumenten voor zijn (ik denk vooral aan medische zaken) , eigenlijk niet een beetje onvolwassen? Of misschien zelfs decadent. Alsof je eeuwig kind wilt blijven en geen of minder verantwoordelijkheid wilt dragen voor een ander.
Ik vind het juist wel iets moois hebben om naar een nieuwe levensfase te gaan: van kind naar ouder.
Bovendien is het toch ook de verantwoordelijkheid van elke generatie naar de samenleving als geheel om voor een nieuwe generatie zorg te dragen.
Onvolwassen is om niet over de gevolgen na te denken.
Dit.quote:Op maandag 10 mei 2010 14:07 schreef LaTiNo het volgende:
Indeed, ik zou zelfs durven stellen dat vele mensen kinderen nemen UIT egoisme!
- zodat je 'later' niet alleen bent
- omdat het je leuk lijkt om ze leuke kleertjes aan te trekken enzo
- omdat je ouders er zo om zeuren
- omdat je leventje zo saai en leeg is
- omdat je hormone-drive vrouw er zo om zeurt
En verkapte TVP, vanavond is er tijd om te reageren.
En daarom, voor wij elkander weer vergeten
Laten wij zacht zijn voor elkander, kind
Laten wij zacht zijn voor elkander, kind
|
|
