Belgische politiek #24 Ceci n'est pas une scission

quote:

Op donderdag 22 april 2010 19:43 schreef Heero87 het volgende:
En het is heus niet de Koning die beslist om het ontslag "in beraad" te houden. Dat is de regering zelf. De Koning doet gewoon maar wat Leterme hem is komen dicteren.

quote:

Op donderdag 22 april 2010 19:33 schreef Heero87 het volgende:

[..]

Dat is de onzin die De Wever verkoopt ja... Hij "vergeet" wel te vertellen dat het een grondwettelijke gewoonte is dat de regering bij consensus beslist, dat weet iedereen met ook maar een beetje kennis van de Grondwet. De handtekening van twee ministers volstaat dus niet. Je kan dus zoveel stemmingen organiseren in het parlement als je wil, de wet zal toch nooit van kracht worden.

quote:

Open VLD doet de deur niet helemaal dicht

Koning Albert houdt het ontslag van de regering nog steeds in beraad. Hij is intussen begonnen met raadplegingen met de partijvoorzitters. Intussen lijkt het niet uitgesloten dat de onderhandelingen over BHV alsnog worden voortgezet. Open VLD houdt de deur op een kier, en CD&V wil ook nog wel.


Open VLD stelde afgelopen nacht, bij de onderhandelingen over de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, naar eigen zeggen vast dat er sprake was van een vertrouwensbreuk binnen de federale regering. Vanmiddag kondigde voorzitter Alexander De Croo dan aan dat Open VLD uit de regering stapt.

De voltallige ministerraad, mét Open VLD, kwam om 13 uur bijeen in de ambtswoning van premier Leterme in de Wetstraat 16. Daar is officieel vastgesteld dat het wantrouwen binnen de federale regering te groot is om nog voort te kunnen werken. Premier Leterme is nadien vertrokken naar de koning om het ontslag van de regering aan te bieden. Die houdt zijn beslissing echter "in beraad".

In een gezamenlijke verklaring van de koning en de premier klinkt het dat "in de huidige omstandigheden een politieke crisis inopportuun zou zijn en ernstige schade zou toebrengen enerzijds aan het economische en sociaal welzijn van de burgers en anderzijds aan de rol van België op Europees vlak."
Koning houdt consultaties

De koning hield in de vooravond nog raadplegingen. De vorst zag onder meer Jean-Luc Dehaene (CD&V), Didier Reynders (MR) en ook Alexander De Croo (Open VLD). Hij was de laatste gast voor vandaag. Kamervoorzitter Patrick Dewael (Open VLD) en Senaatsvoorzitter Armand De Decker (MR) waren eerder al bij de koning geweest.

Morgen gaat de koning verder met zijn consultaties. Dan is CD&V-voorzitster Marianne Thyssen aan de beurt.
Wordt er alsnog verder onderhandeld?

Wat zijn de mogelijke opties in de huidige situatie? Voorlopig houdt de koning het ontslag nog in beraad en zolang hij het ontslag niet heeft aanvaard, is er nog geen sprake van nieuwe verkiezingen. Als die er zouden komen zonder splitsing van BHV, dan zijn die in principe zelfs ongrondwettelijk.

Het is niet onmogelijk dat de onderhandelingen zelfs opnieuw opgestart worden. Vanmiddag was al gebleken dat de meeste federale regeringspartijen verder zouden willen onderhandelen, zeker aan Franstalige kant. Het was Open VLD die er de stekker uit trok, maar vanavond liet voorzitter Alexander De Croo de deur toch weer op een kier staan. En ook CD&V wil eventueel wel doorgaan aan Vlaamse kant.

"Als degenen die ons vertrouwen geschaad hebben een inspanning doen om ons vertrouwen te herstellen, dan kunnen we altijd zaken overwegen", zei De Croo. Ondervoorzitter Vincent Van Quickenborne zei "dat het nu aan de koning is om initiatief te nemen."

CD&V-voorzitster Marianne Thyssen zei over een mogelijke hervatting van de gesprekken in Terzake: "Als er nog overleg mogelijk is, dan blijf ik daar zeker toe bereid." Thyssen is "heel erg verbaasd" over de demarche van Open VLD vandaag, maar dat hoeft geen breuk met de liberalen te betekenen: "Ik ben niet haatdragend. We blijven on speaking terms."

quote:

MR-voorzitter Reynders onverwacht bij de koning

za 24/04/2010 - 10:48 Totaal onverwacht is MR-voorzitter Didier Reynders ontvangen door de koning. Dat heeft de redactie vastgesteld.

Uit goed bron is ook vernomen dat het CD&V-partijbestuur erop aanstuurt dat een Franstalige de voorwaarden zou creëren om de onderhandelingen over BHV weer op te starten. Die onderhandelingen moeten verlopen op basis van de voorstellen van ex -bemiddelaar Jean-Luc Dehaene. Voor CD& V en Open VLD mogen die onderhandelingen niet te lang aanslepen.

Het gerucht circuleeert nu dat die opdracht naar Didier Reynders zou gaan. De Franstalige partijen lijken bereid om voort te onderhandelen. In CD&V-kringen is te horen dat zij nu maar eens moeten aantonen dat ze een communautair akkoord willen sluiten.

quote:

De trivialiteit van een politieke crisis

Politicoloog Carl Devos laat elke zaterdag zijn licht schijnen op het reilen en zeilen in de Belgische politiek.

Na de chaos, doemscenario’s en verwijten die donderdag langs de regeringsval over een verwonderde natie spoelden, werd daags nadien al gas teruggenomen. De conflictafbouw was donderdagavond bij Phara al begonnen. Vrijdag ging de deëscalatie verder. Wellicht stuurt de koning dit weekend of maandagochtend een bemiddelaar het veld op, die de onderhandelaars weer rond de tafel moet krijgen. Een Franstalige liberaal, genre Louis Michel, lijkt daarvoor het geschikte profiel.

Na de regeringsval ontstond een welles-nietesspelletje over de vraag of Open VLD eigenlijk wel een inhoudelijke reden had om de stekker uit het overleg te trekken. Want anders zou het louter een zaak van onverantwoordelijke profileringsdrang zijn geweest, op aansturen van schaduwvoorzitter Van Quickenborne. Volgens velen verschillen de voorwaarden die ze stellen om terug te onderhandelen eigenlijk niet van de afspraken die woensdagavond al gemaakt werden. Volgens Open VLD is dat wel het geval, als zou blijken uit de houding van vooral de Franstaligen.

Open VLD wil, zei De Croo donderdagavond al, opnieuw onderhandelen als die gesprekken op korte termijn afgerond worden en als iedereen zich aan het menu Dehaene, en niet meer dan dat, zou houden. De Croo betwijfelde openlijk of CD&V wel snel wou gaan, en hij verwees naar de verklaring die Leterme op donderdag in het parlement had moeten voorlezen. Bij CD&V begrepen ze het niet goed. Er vielen harde woorden over Open VLD. Gisteren liet CD&V weten dat ze de onderhandelingen willen hervatten als er volgende week een akkoord is en als iedereen binnen het raamwerk Dehaene blijft. Open VLD en CD&V zitten dus strategisch op dezelfde lijn.

Langs Franstalige kant is minder duidelijk of ze aan wat nu de Vlaamse voorwaarden genoemd mag worden, willen voldoen. Als dat inderdaad woensdagavond al was afgesproken, zou dat nochtans geen probleem mogen zijn. Maar Open VLD lijkt in de feiten gelijk te krijgen. Er is gisteren zowel vanuit PS als CDH veel goodwill getoond. Maar een akkoord sluiten voor volgende week donderdag ligt daar zeer moeilijk. Milquet laat de uitbreiding van Brussel vallen – en daarmee doorbreekt ze het Franstalige front, want die uitbreiding is dé eis van FDF (en dus MR?) – als de Vlaming andere compensaties willen geven, en dat willen ze. Weet Milquet. Maar daarmee is niet gezegd dat ze niet buiten het Menu Dehaene wil gaan. Ook bij de PS hetzelfde, wat diffuse signaal: ja we willen onderhandelen, maar we willen ons niet aan volgende week donderdag verbinden. Bovendien willen we onderhandelen over alles waarmee we over Dehaene spraken, niet enkel over wat uiteindelijk in zijn teksten is gekomen. De verzoening van het Vlaamse en Franstalige front is dus de opdracht van een bemiddelaar. En dat zal verdomd snel moeten gebeuren indien de Vlamingen hun timing willen respecteren, nl. voor donderdag landen.

Deze discussie over het menu en de timing is net dezelfde als die van de zomer van … 2007. En nog altijd, nog altijd is niet fatsoenlijk écht finaal, hard dooronderhandeld over BHV.

Bij CD&V en Open VLD valt te horen dat ze donderdag, in het parlement, de agendering van het splitsingsvoorstel BHV willen forceren, desnoods met een stemming (als daar eerder in de Kamer in de conferentie van voorzitters geen overeenstemming over komt) van Vlamingen tegen Franstaligen. Het valt te raden dat de Franstaligen dit niet meteen als een ‘vertrouwenswekkend signaal’ zullen zien en wellicht zullen verzoeken om dat achterwege te laten, wegens niet bevorderlijk voor de sfeer. Je kan niet onderhandelen over voorstel x terwijl in het parlement voorstel y wordt doorgeduwd. Dat redelijk argument wordt gecompenseerd door een ander, Vlaams: dat van de druk op de ketel.

De parlementaire behandeling van BHV is bij gebrek aan een akkoord, lang, bijzonder lang. Franstaligen kunnen amenderen, filibusteren, de alarmbelprocedure inroepen, de Senaat kan evoceren, … Om een lang en ingewikkeld verhaal kort te maken: volgens de meeste experts krijgen de Vlamingen, door alle institutionele spelregels, BHV niet gestemd en dus gesplitst langs louter parlementaire weg, d.w.z. als er geen akkoord is met de Franstaligen. Er is discussie over onder grondwetspecialisten, maar volgens de meesten kan een minister van een ontslagnemende regering moeilijk een BHV-wet ondertekenen en kan een ontslagnemende regering geen advies geven in een alarmbelprocedure en moet dan gewacht worden op een nieuwe regering.

Die scenario’s zijn relevant, omdat bij de val van de regering sommigen toch willen doorgaan met de parlementaire stemming en uiteindelijke afkondiging van de BHV-splitsing, m.i.v. koninklijke zegel. Volgens N-VA bv. is dat perfect mogelijk, volgens veel anderen is dat onmogelijk. Als de onderhandelingen mislukken – gesteld dat ze weer opgestart raken – staat ons een groot pedagogisch moment te wachten. Dan zullen we zien hoe ver de werking van de instellingen uitgetrokken kan worden. Pas als de onderhandelingen mislukken, staan we voor een regimecrisis. Nu maken we een stevige politieke crisis mee. Eentje die één dag lang woekerde, maar daarna al weer in elkaar zakte. Ook dat zijn we gewend sinds 2007: om de haverklap wordt hier het einde der tijden aangekondigd, om enkele dagen later weer verder te doen zoals voorheen: sukkelachtig.

Als straks alle (dezelfde) onderhandelaars weer rond de tafel gaan zitten en zich met dezelfde vergaderagenda (die was woensdagavond al ingevuld) over dezelfde teksten buigen als waar ze vorige week mee bezig waren, dan mag een mens zich afvragen waarvoor al dat gedoe voor nodig is geweest.

Misschien is ook dat het kenmerk van de nieuwe generatie leiders. Die zijn niet enkel opgegroeid in gescheiden werelden, maar ook met meer “onthechting” t.a.v. het staatsbelang. Het lijken wel managers die een bedrijf in moeilijkheden saneren.

Een val van de regering of het opblazen van de onderhandelingen wordt zo een soort fait divers, een politiek hulpmiddel voor dagelijks gebruik, een trivialiteit.

En het volk bleef stomverbaasd, maar ook stilaan apathisch achter. Er raken langzaamaan zoveel kiezers gewoon aan alweer dé ultieme politieke crisis dat al die krantenpagina’s over de regeringscrisis echt wel verspilling zijn. Goed om de patatten op te schillen. Steeds minder vragen zich af waarop de schreeuwerige artikelkop daaronder eigenlijk sloeg.

Carl Devos