De kunst van het loslaten van je ex #114

quote:

Op maandag 26 april 2010 23:28 schreef MOD het volgende:

[..]

Sjah he.. bezig blijven. En verstandelijk ben ik er over uit, gevoelsmatig is en blijft het enorm kut. Ik snap het maar jah... Door blijven gaan.

Anyway, ik had zomaar een vraag.

Hoe zit het met mensen die een druk sociaal leven hebben? Zijn die per definitie sneller over hun ex heen omdat ze meer afleiding hebben, sneller gaan inzien dat er meerdere vissen in de zee zwemmen en gewoon meer gestimuleerd worden verder te kijken?

En als je geen sociaal leven heb en vrij weinig mee maak dus sneller geneigd ben er in te blijven hangen?
Is het niet gewoon dat je je waardes moet verleggen en lol moet gaan maken met nieuwe mensen zodat je weer een ander tegen het lijf loopt?

Want de enige redemie die ik me kan bedenken om over mijn ex heen te komen is om ook daadwerkelijk een compleet nieuw leven aan te boren met compleet nieuwe mensen en ook echt opnieuw verliefd te worden.

Ik denk dat het heel wat verschil maakt of je het al écht verwerkt hebt of niet. Feit blijft wel dat een drukker leven ervoor zorgt dat je hoofd minder vaak leeg kan zijn, en dat je dan eerder aan je ex zou kunnen gaan denken. Persoonlijk keur ik het leven opzettelijk drukker maken na een breuk af, omdat ik vind dat je dan het risico loopt weg te rennen voor de verwerking. Dat kom je dan later weer tegen...

Ik spreek iemand al ruim een jaar niet meer maar blijf haar maar missen. Kan er blijkbaar maar niet overheen komen. We zijn een half jaar samen geweest ongeveer, nou ja, samen... we wilden ons niet binden dus officieel had het geen naam. Maar na een tijdje voelde ik zoveel voor haar dat ik toch wilde maar zij niet. Toen is ze met een ander gegaan, maar ik kom er niet over heen lijkt wel...

Als ik samen ben met mensen die om mij geven etc. dan doet het mij wel goed.... maar als ik mensen op zoek om maar niet alleen te zijn....nou dan komt het dubbel en hard terug ....

sporten helpt wel.... je kan tijdens het hardlopen etc. je frustratie botvieren.....

Heeft iemand al tegen jullie gezegd dat je je ex moet haten?????

Serieus.... ik kan het niet.....ik vind het soms wel een sukkel.....maar haten nee....

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 19:25 schreef zwartedoos het volgende:
raar, ik had n blij gevoel toen ik zag dat de favo snookerspeler van mn ex de finale gewonnen had

Ik moet ook altijd aan mijn ex denken als ik iets lees over PSV, terwijl ik verder vrijwel niets heb met voetbal .

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 19:26 schreef Tegan het volgende:

[..]

Ik moet ook altijd aan mijn ex denken als ik iets lees over PSV, terwijl ik verder vrijwel niets heb met voetbal .

Foei toch, PSV

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 19:58 schreef Sjechov het volgende:

[..]


Foei toch, PSV

Haha, tja hij maakt zoveel slechte keuzes he .

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 20:02 schreef Tegan het volgende:

[..]

Haha, tja hij maakt zoveel slechte keuzes he .

Zorg dan dat jij ze niet maak!
Wordt gewoon ff "supporter" van een andere club he
Hahahaha.
Maar hoe is het verder met je Tegan?

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 20:02 schreef Sjechov het volgende:

[..]

Zorg dan dat jij ze niet maak!
Wordt gewoon ff "supporter" van een andere club he
Hahahaha.
Maar hoe is het verder met je Tegan?

Ik ben geen PSV-fan hoor, hij juist .

Verder wel ok. Nadat ik hem tegen kwam zondag nog even met hem gebeld toen ik van de bushalte naar huis fietste. Was leuk, en meerdere keren wilde ik ophangen maar bleef hij maar praten. Dus hij vond het ook wel fijn.

En voor de rest, tja. Ga waarschijnlijk stoppen met mijn opleiding, en weet nog niet wat ik ga doen. Heb het nog aan niemand verteld, behalve een vriendin en mijn moeder. Poeh. Maar dat overleef ik ook wel weer. Alleen weet nog niet wat ik nu volgend jaar moet gaan doen.

Hoe is het met jou? Had je nou weer contact met je ex?

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 20:08 schreef Tegan het volgende:

[..]

Ik ben geen PSV-fan hoor, hij juist .

Verder wel ok. Nadat ik hem tegen kwam zondag nog even met hem gebeld toen ik van de bushalte naar huis fietste. Was leuk, en meerdere keren wilde ik ophangen maar bleef hij maar praten. Dus hij vond het ook wel fijn.

En voor de rest, tja. Ga waarschijnlijk stoppen met mijn opleiding, en weet nog niet wat ik ga doen. Heb het nog aan niemand verteld, behalve een vriendin en mijn moeder. Poeh. Maar dat overleef ik ook wel weer. Alleen weet nog niet wat ik nu volgend jaar moet gaan doen.

Hoe is het met jou? Had je nou weer contact met je ex?

Ze wou een afspraak maken en ik heb gezegd dat dat goed was.
Nu zal het wel weer ff duren voordat ik wat hoor.
Verder geen probleem mee.
Merk toch dat de tijd zorgt voor een gezonde afstand.
Merk ook dat ik er zelf heel goed in sta nu, heb ook genoeg andere shit aan mijn hoofd om eerlijk te zijn.

... Zijn nu bijna anderhalf jaar uit elkaar.. Kan het er soms nog super moeilijk mee hebben. Ik word op de gekste momenten aan haar herinnert.
Vorig jaar geen verjaardag gevierd om dit gebeuren... ik denk dat ik het nu ook maar weer niet doe. Zie totaal het nut er niet van in.

Zij heeft inmiddels een maand of 8 een nieuwe vriend, helemaal happy. Krijg ik gister een smsje dat ze 3 weken op vakantie gaan, ik trek die berichten gewoon niet! Dat hadden 'wij' moeten zijn.

Hoe vaag is dat, zo lang uit elkaar zijn... en er toch nog heel vaak mee in je hoofd lopen.
Ik denk dat de enige oplossing een nieuwe liefde is, dan ook echt liefde.. Want alleen sex met een ander is er geen oplossing voor heb ik gemerkt.

Wat nog kutter is... contact met nieuwe meiden is allemaal geen probleem. Praat en doe alles. Zodra het richting een date of een afspraak gaat, dan schijt ik echt 7 kleuren.. Ik kap het soms maar af, alleen maar om die eventuele teleurstelling te voorkomen, hoe leuker ik iemand vind hoe meer dat gevoel er dus is.

Om de volgende vriendin doe ik echt gelijk een ring --> Ik hoef deze shit echt niet nog een keer mee te maken.

Alsof trouwen werkelijk een bekroning op je relatie is en een zekerheid dat de relatie nooit meer stuk loopt.

Ik sta in het geheel niet achter het instituut huwelijk.

quote:

Op woensdag 28 april 2010 09:54 schreef vosss het volgende:
Alsof trouwen werkelijk een bekroning op je relatie is en een zekerheid dat de relatie nooit meer stuk loopt.

Ik sta in het geheel niet achter het instituut huwelijk.

Het ging niet zo zeer om het trouwvoorbeeld... ging er meer om: 'ik hoop het niet meer op deze manier mee te maken, lijkt me niet zo lekkerrrrr!'

Vergeet het trouwstukje, dan begrijp je me wel denk ik

Heel herkenbaar Just-Lost. Ik begin ook niet aan een nieuwe relatie of heb er totaal geen behoefte aan omdat ik me nooit meer zo klote wil voelen. Vrienden 'genoeg', maar verder dan dat wil ik niet, heb ik geblokkeerd in mijn hoofd.

Het lijkt idd wel een soort beveiliging die in werking is getreden... Jammer dat die beveiliging er nou net voor zorgt dat je met je gevoel blijft hangen in dit gedoe..

Zomaar wat voorbeelden van de afgelopen tijd:

- Als ik in een vreemde plaats door een straat rij, met dezelfde straatnaam van haar ouderlijk huis denk ik aan haar.
- Als ik een auto in dezelfde kleur en uitvoering zie rijden als de hare... hopsaaa, denk ik eraan!
- Gaat er iemand naar een mooie vakantiebestemming die wij ook op de planning hadden staan... hupsa

enz enz... ik link de gekste dingen aan haar.

En buiten dat: Ik kan het niet hebben dat zij dromen die ik op het punt stond waar te gaan maken met haar...nu aan het waarmaken is met een ander!

Ik word er stapel stapel gek van! Ik wil mezelf terug.. ik wil die liefde en dat genieten terug!

quote:

Op maandag 26 april 2010 23:28 schreef MOD het volgende:

[..]

Sjah he.. bezig blijven. En verstandelijk ben ik er over uit, gevoelsmatig is en blijft het enorm kut. Ik snap het maar jah... Door blijven gaan.

Anyway, ik had zomaar een vraag.

Hoe zit het met mensen die een druk sociaal leven hebben? Zijn die per definitie sneller over hun ex heen omdat ze meer afleiding hebben, sneller gaan inzien dat er meerdere vissen in de zee zwemmen en gewoon meer gestimuleerd worden verder te kijken?

En als je geen sociaal leven heb en vrij weinig mee maak dus sneller geneigd ben er in te blijven hangen?
Is het niet gewoon dat je je waardes moet verleggen en lol moet gaan maken met nieuwe mensen zodat je weer een ander tegen het lijf loopt?

Want de enige redemie die ik me kan bedenken om over mijn ex heen te komen is om ook daadwerkelijk een compleet nieuw leven aan te boren met compleet nieuwe mensen en ook echt opnieuw verliefd te worden.

Quote ging niet helemaal lekker maar goed....

Ik heb best een druk sociaal leven, maar wordt lamgeslagen als ik aan m denk! Niets dat je nu meemaakt is nog compleet zonder zijn aanwezigheid....in mijn geval. Wat helpt is dat ik elke dag opnieuw kan besluiten of ik er veel tijd aan besteed en welk doel ik ermee bereik dan behalve mijzelf geweld aan te doen....
en weer verdrietig wordt en voor mij uit zit te staren...soort van living dead

Ik vraag me af of het echt mogelijk is om je ex "los te laten" Ik ben er al 4 jaar mee bezig en dacht dat ik dat wel gedaan had, maar de laatste tijd begin ik daar toch weer zwaar aan te twijfelen....

K heb nu sinds kort weer een relatie, de eerste na de scheiding en ineens merk ik van mezelf dat ik veel meer "contact" met me ex heb..... en vraag me af waarom dat ineens is

En even voor de info, mijn ex en ik hebben eigenlijks wekelijks wel contact gehad altijd ivm ons zoontje maar dat was altijd maar minimaal en ging alleen over de kleine, maar de laatste tijd zijn er weer de vragen "hoe gaat het met je?" "doe je nog dit of dat... blabla"

quote:

Op dinsdag 27 april 2010 19:20 schreef pwxxx het volgende:
Ik spreek iemand al ruim een jaar niet meer maar blijf haar maar missen. Kan er blijkbaar maar niet overheen komen. We zijn een half jaar samen geweest ongeveer, nou ja, samen... we wilden ons niet binden dus officieel had het geen naam. Maar na een tijdje voelde ik zoveel voor haar dat ik toch wilde maar zij niet. Toen is ze met een ander gegaan, maar ik kom er niet over heen lijkt wel...

Zij wilde zich niet binden aan jou? maar dan wel aan een ander?...pijnlijk...Heb je het gevoel dat je het eerder had moeten zeggen dat je gevoelens voor haar had en denk je dat je dan kans had gemaakt....en geeft je dat een onbestemd gevoel; en dus gemis??

Ja Just Lost,

Waarom krijg je nog berichtjes van haar als je het niet trekt?? Vooral als het gaat om datgene of die dingen die jij liever met haar had gedaan!!! Damn, dan maar geen vriendjes blijven.....dat snijdt je ziel toch in stukjes?!

En dat beveiligingssysteem heeft er bij mij waarschijnlijk voor gezorgd dat mijn kortstondige 'relatie' op de klippen is gelopen...altijd hollen of stilstaan ter bescherming: of ik gooi mij er helemaal in of ik ben zo zakelijk en afstandelijk dat men denkt dat ik geen interesse heb (word idd erger hoe leuker iemand is)

Kan iemand vertellen waar de aan/uit knop zit!!

Anyway, ik heb gewoon alle contact verbroken (lekker stoer met veel pijn in mn hart)...
Eigenlijk sta ik zelden achter een besluit dat ik neem wanneer het gaat om liefde; het lijkt of ik er altijd naast zit...

quote:

Op woensdag 28 april 2010 13:17 schreef Carooltje79 het volgende:
Ik vraag me af of het echt mogelijk is om je ex "los te laten" Ik ben er al 4 jaar mee bezig en dacht dat ik dat wel gedaan had, maar de laatste tijd begin ik daar toch weer zwaar aan te twijfelen....

K heb nu sinds kort weer een relatie, de eerste na de scheiding en ineens merk ik van mezelf dat ik veel meer "contact" met me ex heb..... en vraag me af waarom dat ineens is

Wat is je omschrijving van ' los laten '? Iemand compleet vergeten zijn of het feit dat je geen moeite meer hebt met de breuk en de situatie.

Is het niet juist een positief teken dat jullie iets meer praten. De lucht is een beetje geklaard, allebei neer weten te leggen bij de situatie en weer verder met een eigen leven.

Mijn ex kan dat wel bij mij, ik niet bij haar... Een dood normaal praatje als vrienden met haar voelt bij mij nog niet zoals het zou moeten horen.

quote:

Op woensdag 28 april 2010 13:37 schreef w-man het volgende:
Ja Just Lost,

Waarom krijg je nog berichtjes van haar als je het niet trekt?? Vooral als het gaat om datgene of die dingen die jij liever met haar had gedaan!!! Damn, dan maar geen vriendjes blijven.....dat snijdt je ziel toch in stukjes?!

Omdat we allebei oprecht de hoop hebben vrienden te kunnen blijven. Ik trek het nog niet, vandaar dat het contact ook blijft bij af en toe een smsje of een kort belletje.

In de relatie waren we echt maatjes, zou super zijn als die vriendschap te behouden is.

Een pauze van een jaar en dan opnieuw proberen tot een vriendschap te komen zou een idee zijn. Maar ben simpelweg te bang dat het dan te laat is. Dus ik kies ik, hoe te debiel voor woorden ik het zelf ook vind, voor die lange pijnlijke weg

Just-Lost:
Ik snap het wel hoor dat je voor de lange pijnlijke weg kiest, maar je schrijft ook dat jullie beide hopen op een normale vriendschap...ik denk dat die vriendschap voor jou in dit geval toch altijd net iets meer betekenis zal hebben dan voor haar...
Bovendien denk ik dat als je echt verliefd wordt op iemand anders, zij de eerste is die wegvalt als 'maatje'....omdat de motivatie om haar maatje te blijven toch net ietsjes anders in elkaar zit bij jou?!
Of denk je dat je als je stapel bent op iemand anders je nog behoefte hebt om met haar maatjes te blijven?

Ik weet het niet hoor, kan mij zo voorstellen van niet...misschien zit ik er gigantisch naast...tijd zal het leren...
Vind het wel erg voor je, het vervelende is dat niemand echt iets voor je kan betekenen en dat je er zelf doorheen moet.

En wat dat loslaten betreft, misschien is dat de betekenis dat je tot besef komt dat de persoon waarvan je zo houdt nu gelukkig is met iemand anders en je dit die ander ook gunt vanuit je liefde. Dat neemt niet weg dat die persoon altijd speciaal zal blijven in je leven.
Zo denk ik nog steeds aan iemand van 10 jaar terug waar ik graag nog heel lang bij had willen zijn...helaas is dat anders gelopen; er is een speciaal plekje voor hem in mn hart (geaccepteerd en geen moeite gedaan om het weg te poetsen).

Wat wel zo is: zolang zij 80% van je denktijd en hart (focus) in bezit heeft, je nog eigenlijk bezet bent en je niet open kan staan voor nieuwe liefde. Dit kan natuurlijk willens en wetens..alleen the what if's hebben geen nut....