Schildklierproblemen - Hypothyreoidie en Hyperthyreodie #1

quote:

Op woensdag 21 april 2010 14:08 schreef Ole het volgende:
*meldt

slik euthyrax 75
Waarden zijn altijd goed met controle, maar heb ondanks dat toch wel klachten als moeheid, overgewicht ed.

Toch best veel mensen die dit probleem hebben.

Is er een reden dat je euthyrox hebt en geen thyrax? Ik lees wel eens dat mensen klachten kunnen hebben van vulstoffen. Verder zit er hetzelfde werkzame deel in.

En ja, veelvoorkomend probleem. Bij mijn moeder bleek een jaar of wat geleden ook dat de schildklier ermee gestopt was.

quote:

Op woensdag 21 april 2010 14:10 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Is er een reden dat je euthyrox hebt en geen thyrax? Ik lees wel eens dat mensen klachten kunnen hebben van vulstoffen. Verder zit er hetzelfde werkzame deel in.

En ja, veelvoorkomend probleem. Bij mijn moeder bleek een jaar of wat geleden ook dat de schildklier ermee gestopt was.

Nee, niet echt. Ik heb vanaf het begin euthyrox gehad. Wat bedoel je met vulstoffen?

quote:

Op woensdag 21 april 2010 14:14 schreef Ole het volgende:

[..]

Nee, niet echt. Ik heb vanaf het begin euthyrox gehad. Wat bedoel je met vulstoffen?

Waar ze de tabletten van maken, dus buiten het synthetische schildklierhormoon dat er in gaat.

quote:

Op woensdag 21 april 2010 14:10 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Is er een reden dat je euthyrox hebt en geen thyrax? Ik lees wel eens dat mensen klachten kunnen hebben van vulstoffen. Verder zit er hetzelfde werkzame deel in.

Gewoon een ander merk lijkt me! In Thyrax Duotab zitten waarschijnlijk ook andere hulpstoffen dan in Euthyrox. Dus je kan het ook de andere ook op beschouwen. Dit geldt ook voor het generieke thyrax (levothyroxine).

quote:

Op woensdag 21 april 2010 14:16 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Waar ze de tabletten van maken, dus buiten het synthetische schildklierhormoon dat er in gaat.

Dacht ik al. Heb dat idd ook wel eens van iemand gehoord.Ik heb geen vergelijking, maar volgens mij heb ik er geen last van

quote:

Op woensdag 21 april 2010 14:01 schreef Karina het volgende:
TVP ik heb waarschijnlijk het tegenovergestelde, een te snel werkende schildklier en moet maandag voor een uitgebreid onderzoek naar de internist. Wat ik wel al weet is dat mijn schildklier flink "opgezwollen" is.

Dat is apart. Als je schildklier vergroot is en als een "krop" is, dan heb je struma en betekend het dat hij te langzaam werkt (zo is mij uitgelegd).
Het natuurlijke proces is dat als je schildklier een lange tijd langzaaam werkt, hij zichzelf gaat vergroten om toch genoeg hormonen te produceren, maar helaas werkt dat fysiek niet zo dus heb je alsnog synthetische hormonen nodig (zoals thyrax of euthyrox).

Wil/kan iemand nog antwoord geven op mijn vraag of jullie nog typische schildklierklachten hebben ondanks medicijnen? (en dan de meervraag: ben je wel of niet stabiel ingesteld qua medicijnen?)

Struma kan net zo goed een symptoom zijn van een te snel werkende schildklier (ziekte van Graves).

quote:

Op woensdag 21 april 2010 17:25 schreef Lienekien het volgende:
Struma kan net zo goed een symptoom zijn van een te snel werkende schildklier (ziekte van Graves).

Ja, was bij m'n vader ook geloof ik! Die heeft ook Graves.

Ik heb ook een trage schildklier (kwamen ze per toeval achter), maar geen medicatie ervoor verder.
Ga eens even dit topic doorlezen dus

quote:

Op woensdag 21 april 2010 14:05 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Weet je wat ze allemaal gaan doen? Zie je ertegenop?

Ik denk dat ze alleen gaan kijken en voelen, Ik ga naar de VU, academisch ziekenhuis, dus ik vermoed dat, dat ook de reden is dat het onderzoek wat langer gaat duren, de assistente vertelde mij al dat er co-assistenten bij zouden zijn.

Mijn bloed is een paar weken gelden al onderzocht, dat was goed. Een echo is ook al gemaakt, daar was op te zien dat mijn schildklier opgezet is.

Van mijn huisarts had ik al gehoord dat een opgezette schildklier inderdaad twee dingen kan betekenen: hij werkt OF te snel OF te langzaam.

Ik heb er verder ook helemaal geen last van, ik was een tijdje geleden bij de huisarts voor iets HEEL anders (liesblessure, heel ander gebied) en de huisarts viel het op dat ik een nogal dikke keel had, dat was mij zelf nooit opgevallen, Vandaar dat hij toen een bloedonderzoek en een echo heeft laten maken.

Omdat de echo liet zien dat er inderdaad sprake van is dat de schildklier is opgezet, moest ik door naar de internist/endocrinoloog.

Dat de huisarts eerder geneigd was te denken dat mijn schildklier te snel werkt, kwam doordat ik niet de klachten heb van een te langzaam werkende schildklier.

[ Bericht 6% gewijzigd door Karina op 21-04-2010 18:59:19 ]

quote:

Op woensdag 21 april 2010 17:21 schreef Yoewie het volgende:

[..]
Wil/kan iemand nog antwoord geven op mijn vraag of jullie nog typische schildklierklachten hebben ondanks medicijnen? (en dan de meervraag: ben je wel of niet stabiel ingesteld qua medicijnen?)

Heb jij daar dan last van Yoewie? Want het komt namelijk wel voor. Het klinkt misschien gek want je verwacht dat je klachten verdwijnen aangezien je medicatie gebruikt. Het zo mogelijk verklaard kunnen worden door de hoogte van het schildklierhormoon in het bloed.

Alle stoffen in je lichaam hebben normaalwaarden. Sommige hebben een grote spreiding, ander een kleine spreiding. Een van de schildklierhormonen genaamd T4 heeft een redelijke brede spreiding. Voordat je schildklierproblemen kreeg bleef de waarde van je T4 vrij constant. Soms misschien wat puntjes hoger, andere keer wat puntjes lager. Maar onder gezonde omstandigheden heb je eigenlijk nooit dat je T4 waarde 9 is en een andere keer 24 (beide zijn normaalwaarden). Het schommelt dus rond een stabiele waarde. Toen je schildklierproblemen kreeg viel je T4 waarde ver buiten de normaalwaarde; hierdoor kreeg je klachten. Dan begint de behandeling met schildklierhormoon (levothyroxine) en langzaam aan valt de waarde weer binnen de normaalwaarde. Dit blijkt dan uit bloedonderzoek en de dokter geeft aan dat alles weer goed is. En dat is ook zo, want het hormoon heeft weer een normale waarde. Maar dit wil niet zeggen dat, dat waarde is die je vroeger ook had, ondanks het feit dat het wel een goede waarde is. Je lichaam heeft zich in al die jaren voordat je een schildklierziekte kreeg aangepast aan een bepaald niveau schildklierhormoon. Dan kan dus nog steeds wel wat klachten geven.

Normaalwaarden zijn gebaseerd op bloedwaarden van een hele grote groep mensen. Daar maak je intervallen van (normale verdeling, standaardeviaties etc). Maar elk lichaam is uniek en elk lichaam is anders afgesteld. De een heeft een spiegel van 9, de ander van 24, maar beide is normaal. Maar mocht jij bijvoorbeeld voor de klachten een spiegel hebben van 24 en je krijgt door de behandeling met Thyrax met 9 dan ervaart je lichaam echt wel een verandering.

opgeschoond

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 13:46 schreef Muck het volgende:
Even een update.
Ik heb zeker het idee dat de pillen aanslaan, al gaat het met pieken en dalen. Op sommige dagen ben ik hyperactief, op andere dagen niet vooruit te branden, maar ik merk dat er verbetering in zit

Het duurt wel een aantal weken voordat de medicijnen goed gaan werken hoor. Dat is normaal.
En ja, dat alles of niets is heel herkenbaar

@ Mirjam, tnx!

Ik had vrij veel symptomen voor een snelle schildklier, het zit zelfs in de familie.
Maar uit het bloedonderzoek is gebleken dat er niks aan de hand is

Ik heb een vraag! Ik heb al eeuwen last van vermoeidheid, opgeblazen gevoel, niets lekkers kunnen eten omdat ik anders meteen aankom (en ook al eet ik gezond, val ik nooit af en is mijn buik op sommige dagen heel erg opgezet), opgeblazen gevoel, duizeligheid, rare huidproblemen etc. Ik ben geen hypochonder en denk niet zo gauw dat ik iets mankeer, maar zou het heel stom zijn om te denken dat ik wellicht een trage schildklier heb of iets anders, en misschien wel even langs de dokter kan gaan? Bij voorbaat dank

Vraag gewoon of ze je bloed willen laten testen, onder andere op schildklier problemen.

Ik heb zelf vandaag mijn tweede afspraak bij de internist, maar in mijn geval voor een te snel werkende schildklier (ziekte van graves dus). Sinds pak 'm beet 6 weken zit ik aan de strumazol in combinatie met propanolol, want mijn hartslag en bloeddruk waren aan de hoge kant. Strumazol slaat volgens mij goed aan, want ik krijg langzaam weer wat meer controle over zaken als mijn humeur, conditie, concentratie en geheugen. Wel heb ik, wat ook al eerder in het topic stond, gewrichtspijnen.

Dingen die bij mij de trigger waren om naar de huisarts te gaan: slechte concentratie in combinatie met moodswings, hartkloppingen, ontzettend gejaagd gevoel, afvallen, trillende benen/armen en daarnaast zaten/zitten mijn benen onder een of andere uitslag waar ze tot op heden ook nog niet achter zijn wat het is.

Onderzoek was in mijn geval een radioactief goedje in mijn bloed om te zien hoe mijn schildklier daarmee omgaat. Hier werd dus een filmpje van gemaakt aka 20/30 minuten afzien op een te hard bed. Stelde verder dus niets voor. Daarnaast is bloedprikken inmiddels ook routine, want dat gebeurt ook regelmatig.

Ga dus gewoon naar de huisarts en vraag een doorverwijzing naar de prikpoli. Het is heel simpel, in 1e instantie werd het door heel veel mensen weggezet als stress wat ook weer frustraties bij je oplevert. Nu heb ik een naampje en kunnen mensen het opzoeken voor meer informatie. Dat levert bij hun meer begrip op en jij kunt je leven wat makkelijker gaan inrichten. Je bent voorlopig toch nog wel even onder de panne. Als ik naar mijzelf kijk, ik zit nu al 6 weken thuis. Als de waarden beter worden dan ga ik over 2 weken weer heel langzaam beginnen met werk (als in 2 uurtjes per week en verder opbouwen). Pas over een jaar weten ze of er een balans is voor je schildklier

Vandaag heb ik als uitslag Hashimoto gekregen bij de internist-endocrinoloog. Mijn TSH is 8,6 (was paar weken geleden circa 5,3), mijn T4 weet ik helaas niet meer.

Ik heb tot op heden weinig last gehad van klachten (geen kou oid), wel vermoeider en licht duizelig en ik heb ook last van een vergrote schildklier. .

De internist heeft me een recept gegeven om meteen met 100 microgram Thyrax per dag te starten. Op internet lees ik echter dat je zo voorzichtig moet beginnen met een aanvangsdosis, ik vraag me af of 100 microgram in een keer niet (veel) te hoog is. In de richtlijn van de huisartsen bijvoorbeeld staat dat je moet beginnen met 25 microgram, en dan langzaam ophogen. Op dit moment ben ik nog niet gestart met de behandeling, ik geef me zelf een paar dagen om dit verder uit te zoeken.
Ik ben verder gezond, maar had bij de internist wel een wat verhoogde bloeddruk (153/86).

Ik hebk bij de internist gevraagd of 100 microgram ineens niet heel hoog was. Haar reactie was dat dit haar normale startdosis is. Ook zei ze dat op dit moment mijn schildklierwaardes nog niet heel dramatisch zijn (bijvoorbeeld die TSH, die is bijvoorbeeld niet > 100), en dat daardoor mijn lichaam gewend is aan schildklierhormoon in mijn bloed. Als het schildklierhormoon te hoog zou zijn, wordt er vanzelf een seintje naar mijn hypofyse gegeven, waardoor deze stopt met prikkels zenden naar mijn schildklier om verder ook zelf hormoon aan te maken.

Toch ben ik onzeker... Ik lees zoveel over (zeer) vervelende bijwerkingen, tot hartfalen aan toe.
Hoe denken jullie (de ervaringskundigen) over het bovenstaande verhaal?

Ik ben begin vorig jaar begonnen met 225microgram, en zit inmiddels op 125. Ik weet eigenlijk niet wat normaal is om mee te beginnen, maar het kan in elk geval hoger dus ook nog ;-)

Ik zou op de internist vertrouwen.

Ik zou zeker niet blind op de internist of welke arts dan ook vertrouwen. Het kan zeker geen kwaad om zelf ook even wat info te verzamelen. Maar in dit geval, met de 100microgram, zou ik persoonlijk er wel op vertrouwen, want volgens mij is dat wel een vrij normale dosis.

quote:

Op woensdag 30 november 2011 15:46 schreef tessie het volgende:
Ik zou zeker niet blind op de internist of welke arts dan ook vertrouwen. Het kan zeker geen kwaad om zelf ook even wat info te verzamelen. Maar in dit geval, met de 100microgram, zou ik persoonlijk er wel op vertrouwen, want volgens mij is dat wel een vrij normale dosis.

Ja, het gaat over dit geval, ja.

quote:

Op woensdag 30 november 2011 14:13 schreef zomaareven het volgende:
Vandaag heb ik als uitslag Hashimoto gekregen bij de internist-endocrinoloog. Mijn TSH is 8,6 (was paar weken geleden circa 5,3), mijn T4 weet ik helaas niet meer.

Ik heb tot op heden weinig last gehad van klachten (geen kou oid), wel vermoeider en licht duizelig en ik heb ook last van een vergrote schildklier. .

De internist heeft me een recept gegeven om meteen met 100 microgram Thyrax per dag te starten. Op internet lees ik echter dat je zo voorzichtig moet beginnen met een aanvangsdosis, ik vraag me af of 100 microgram in een keer niet (veel) te hoog is. In de richtlijn van de huisartsen bijvoorbeeld staat dat je moet beginnen met 25 microgram, en dan langzaam ophogen. Op dit moment ben ik nog niet gestart met de behandeling, ik geef me zelf een paar dagen om dit verder uit te zoeken.
Ik ben verder gezond, maar had bij de internist wel een wat verhoogde bloeddruk (153/86).

Ik hebk bij de internist gevraagd of 100 microgram ineens niet heel hoog was. Haar reactie was dat dit haar normale startdosis is. Ook zei ze dat op dit moment mijn schildklierwaardes nog niet heel dramatisch zijn (bijvoorbeeld die TSH, die is bijvoorbeeld niet > 100), en dat daardoor mijn lichaam gewend is aan schildklierhormoon in mijn bloed. Als het schildklierhormoon te hoog zou zijn, wordt er vanzelf een seintje naar mijn hypofyse gegeven, waardoor deze stopt met prikkels zenden naar mijn schildklier om verder ook zelf hormoon aan te maken.

Toch ben ik onzeker... Ik lees zoveel over (zeer) vervelende bijwerkingen, tot hartfalen aan toe.
Hoe denken jullie (de ervaringskundigen) over het bovenstaande verhaal?

Het klinkt misschien vreemd, maar de standaarden voor huisartsen gelden niet voor internisten, en met reden: Internisten hebben oneindig meer ervaring en kennis, zeker op het gebied van schildklierproblemen. Beide eigenschappen zijn belangrijker dan welke (huisartsen-)standaard op internet dan ook.

Nee, je moet niet klakkeloos aannemen wat je arts zegt, maar het is ook niet handig om te google dokteren, zeker als je (snel/nogal) onzeker bent.