Ik moest me afgelopen maandag dus melden voor een opname ivm operatie. Ze zouden de ICD en de kabels vervangen. Dus ik sta netjes aan de balie om 7:58 maar er reageerde geen hond daar.....Pas nadat ik bijna weg wilde gaan (8:10) werd er 1 wakker daar. Hele tijd probeerde ik aandacht te krijgen maar kreeg hem niet.....erg hinderlijk.
Toen mocht ik in de familie kamer wachten. Ook dat duurde weer 10 minuten. Nadat ik eindelijk in "mijn" kamer lag kreeg ik een infuus en div. dokters aan mijn bed. De 1 met vragen zus en de ander met vragen zo. Rond 8:30 zei een verpleegkundige dat ik niet om 13:00 op de lijst stond zoals eerder verteld (maandag de 12de was mij dat gezegd) maar dat ze in de OK aan het wachten waren en dat ik zo gelijk naar beneden gebracht zou worden.
En weer kwam er een andere verpleegster aan die begon te vragen of ik mijn liezen geschoren had. Dus ik vroeg waarom dat? Nou bleek dat men via mijn rechterlies de kabels ging verwijderen. Ik keek een vriendin aan die bij het gesprek de 12de aanwezig was en ook haar kwam het niet bekend voor. Ons was immers verteld dat het of via mijn schouder zou gaan maar kans heel groot was dat ze heel mijn borstbeen zouden moeten openen om de draadjes te verwijderen.
Dat verhaal kwam hun dus weer niet bekend voor. Nou ja dan scheerde zij mijn liezen wel zei ze. Ik dacht (hoe naïef) dat ik daarna meteen afgevoerd zou worden. Het was immers inmiddels 9:30 ofzo. Maar nee hoor.....en weer kwam er 1 of ander vrouwelijk figuur aan mijn bed. Die zag in mijn tante en 2 vriendinnen met mij veel gelijkenis dus mijn tante was mijn moeder (die is al sinds 2002 dood) en de andere 2 waren mijn zussen......had ik maar zulke leuke zussen (oh wacht heb helemaal geen zussen). Anyhow die muts meldde dat er GEEN OK vrij was (9:45) dus dat er niks gebeurde de komende tijd. En al die tijd lag ik maar te wachten en werd ik zenuwachtiger en zenuwachtiger.
Tot mijn nichtje belde (jaja je mag bellen met je mobiel op de hartafdeling) dat ze het niet ging redden om voor 13:00 er te zijn. Ze had het ZKH gebeld hoelaat de planning was en die kreeg door NA het bezoekuur om 12:00 was ik de eerste. Alleen wist ik niet beter of de planning was 13:00 en was 8:30 geworden. Dit was iets na 11. Dus heb de meiden maar uit roken gestuurd. Mocht zelf niet mee van de zuster. Lag daar dus gewoon beetje zinloos te liggen. Nadat de meiden terug waren hebben we nog wat lopen dollen en gepraat. En even na 12:00 kwamen er 2 verpleegsters aan om me mee te nemen.
Beneden aan gekomen moest ik mijn life vest (zie elders in dit topic) af doen en werd dat vest door de mannen van de anesthesie uitvoerig bekeken. Daarna werd ik gescrubd tot en met en bestickerd op plekken waarvan ik niet wist dat ze daar metingen zouden gaan doen. Na ongeveer 10 minuten zei er 1 zo'n man dat hij een kapje had en vanaf toen weer ik niks meer.
Ik werd rond 18:15 wakker op de IC. Zo goed als naakt en bevroren. Ik had een zandzak op mijn rechterschouder liggen om de wond dicht te drukken. Dat deed gruwelijk veel pijn bij ademhalen. Maar moest hem tot de volgende ochtend laten liggen op mijn schouder. In de verte hoorde ik 1 van de mannen van de IC met mijn tante bellen. Daarna ben ik weer in slaap gevallen blijkbaar want toen ik wakker werd waren mijn nichtje (een andere) en mijn tante (wel dezelfde) mijn kamer in gekomen.
Bleek dat het ziekenhuis heeeeeeeeeeeeeeel lang geen info wilde geven ondanks dat mijn tante contactpersoon was. Mijn andere nichtje (die eerst genoemde hier in het verhaal) was 2de CP en die kreeg ook geen kloot te horen. Dus ze wisten pas nadat die arts rond 18:15 gebeld had de operatie goed verlopen was. En dat is nog niet zo erg als ze normaal te woord werden gestaan maar heb gehoord dat de telefoniste met mijn beide nichtjes ruzie heeft gemaakt. En ook met mijn tante.
Inmiddels was het zo'n 19:30 en mocht ik naar mijn eigen kamer. Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel voorzichtig kon ik met links met mijn telefoon spelen en heb dus maar even zelf paar mensen gebeld dat het goed ging. Ik schijn "dronken" geklonken te hebben. In de loop van de avond heeft de leukste zuster die ik gezien heb mijn katheter verwijderd. Kort daarop ben ik weer in slaap gevallen. Ditmaal tot een uur of 4 's nachts en daarna heb ik niet meer geslapen. Mede omdat mijn kamergenoot maar rondjes bleef lopen, de polka ging dansen, op zijn laptop zat te drummen en meer van dat soort gein.
Het belletje van mijn alarm hing rechts dus daar kon ik niet bij (

) om om eten (had ik pas sinds zondag 22:00 niet meer gehad) te vragen. Ik kan je zeggen een nacht van 4 tot half 7 duurt lang als je honger hebt en dorst.
Na half 7 heb ik een ECG, echo, ICD-check en een röntgenfoto gehad. Dat was allemaal goed en als de pijn minder werd in de loop van de dag mocht ik naar huis. Om de paar uur kwam er een verpleegkundige (al kauwgum kauwend) kijken hoe het met de wond en de pijn was. Zij zei dat er rond 17:00 een arts kwam kijken en ik dan vermoedelijk weg mocht......Na het eten (stipt om 17:00) maar zelf gevraagd waar dat figuur bleef want voelde me redelijk goed (ja ok mijn arm kon ik niet gebruiken) dus ik wilde weg. En om 17:45 kon ik eindelijk mijn tante bellen dat ik weg mocht.
Ik verblijf nu een tijdje bij mijn oom en tante daar ik weinig kan doen met mijn rechter arm (handig..........als je rechts bent). Het gaat vrij voorspoedig maar merk nog wel dat ik teveel wil waardoor het soms eigen schuld dikke bult is. Woensdag mag de pleister (best wel een grote) eraf en mag ik eindelijk douchen

Samenvatting: Ik heb een nieuwe ICD, operatie is goed gegaan maar meer hoef je niet te verwachten in het EMC.
PS4-tag: TJDoornbos// Origin: Toek85
Sporten voor Sophia