PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] deel 44

Van Wajong naar werk het kan wel!

Ik euh.. klap door mijn meds heeen...

quote:

Op maandag 29 maart 2010 18:14 schreef DeHovenier het volgende:

[..]

Da's minder. Ik hou er ook niet van als je een planning hebt gemaakt en dat dan in de war wordt gegooid door externe invloeden

Heb op dit moment Iron Maiden op staan (1e album)

En het allerbeste is nog wel dat we ook nog geen enkele informatie hebben over Artis... Alleen hoe laat we wegrijden met de bus, verder niets. Alle informatie krijgen we 's ochtends in de bus wel te horen.

quote:

Op maandag 29 maart 2010 18:12 schreef Autidude het volgende:
[..]

echt heh... Maar goed, ik heb nu mijn rust.. en ik hoop dat de instanties mij morgen gerust kunnen stellen, want ik ga alles vertellen. IK WIL HULP!! en ik heb het nodig

Je durft er in ieder geval om te vragen, dat is al heel belangrijk. Ik hoop voor je dat het goed gaat, morgen.

quote:

Op maandag 29 maart 2010 12:34 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Druk gepost hier.

Ik denk dat je duidelijk je grenzen moet blijven aangeven. Maar ik begrijp best dat het moeilijk is, zeker als je ouders nog steeds belangrijk zijn in je sociale netwerk.

Dat zijn ze deels wel ja. Het is en blijft familie helaas dus contact zou ik altijd wel blijven hebben met ze.
Wat mij vooral stoort is dat er al een duidelijke afspraak was en dat mijn moeder die afspraak weer moet veranderen zo dat ik dat gene dat ik niet wilt toch moet gaan doen.
Maar goed ik blijf lekker bij mijn oude plan ze kan de pot op. Ze heeft het maar te accepteren. Als ze dat niet doet is dat haar probleem.

Arm babytje

quote:

Op maandag 29 maart 2010 13:01 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Hmm. Ik vraag mij dan af wie er dan in dit contact de grote autist is

En verder geldt de kracht van de herhaling. Vasthouden en duidelijk zijn. Het conflict aan durven gaan, kan soms ontzettend helpen.

Een conflict kan soms best functioneel zijn. Maar uiteraard ken jij je ouders het beste, dus ik weet niet of het in jouw geval een oplossing is.

Verder: ik vraag me af of je werkelijk los bent van je ouders... Dat kan best langer duren dan 2,5 jaar hoor Misschien dat je in de praktische dingen wel los bent, maar hoe zit dat emotioneel?

Dat zou een hoop verklaren
Bewust een conflict opzoek lijkt mij geen goed idee. Aangezien andere zich er dan ook mee gaan bemoeien. En een conflict met mijn ouders komt het er altijd op neer dat ik het gedaan heb.

Emontioneel zie ik ze als een oom en tante/ voogden ofzo. Het zijn iig niet mijn ouders meer. Maar over het algemeen ga ik er wel met plezier naartoe. Het is niet dat ik er met tegenzin naartoe ga. Alleen omtrent dit gedoe wel.

quote:

Op maandag 29 maart 2010 13:09 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Het is verdraait lastig om om te gaan met iemand met bps in je kring. Helemaal lastig als je zelf dan ASS hebt.....

Ik zal deze situatie dan maar niet onderschatten.

Dat doe ik ook niet. Ik ben al kwaad dat mijn moeder totaal voorbij gaat aan mijn wensen.

quote:

Op maandag 29 maart 2010 14:24 schreef Demise het volgende:

[..]

Van Arctic Monkeys de hele cd, Whatever people say I am, that's what I'm not, van Nickelback ook heel veel, o.a. Feeling way too damn good, Save me, If everyone cared en How you remind me. Evans Blue voornamelijk Cold (but I'm still here), The pursuit en The tease, Snow Patrol de cd A hundred million suns, van Owl City de cd Ocean eyes, van The Prodigy voornamelijk Invaders must die, The Foo Fighters met Echo's, silence, patience & grace, Porcupine Tree is gewoon helemaal geweldig, vooral met Piano lessons, Blackest eyes en Trains.
Verder nog veel 10 years, 12 stones, 36 crazyfists, A perfect circle, Adema, Amon amarth, Apocalyptica, Chevelle, Cold, Crossfade, Dark tranquillity, Disco ensemble, Epica, Evanescence, Linkin park, Finntroll, Hoobastank, Infected mushrooms, James marsters, Kamelot, KoRn, Lacuna coil, Live, Machine supremacy, Nightwish, Norther, Riverside, Royksopp, Seether, Shinedown, Smile empty soul, Sonata Arctica, Staind, The killers, Therion, Trapt en Tristania.

Zie mijn fobo voor een lijstje met bands

Ik zat net even in m'n hoofd met iets. Dat het misschien grappig is om gewoon een dagje alle gedachtes bij te houden die je hebt. Of nou ja, een deel van een dag of zo anders wordt het misschien erg veel.

Dus zeg maar:
18: 50 - Waarom herken ik van vier symmetrische figuren alleen de linkerhoeken en niet de rechterhoeken?
18: 52 - Als ik muziek luister, is de tekst daarvan dan ook iets wat zich in m'n hoofd afspeelt? Zouden de teksten van de muziek invloed hebben op wat ik denk en hoe ik me voel op lange termijn?
19:00 - Ik denk aan X en waarom ik 'm leuk vind. Ik zie hem voor me, de manier waarop hij staat en beweegt en praat. Zijn achternaam is leuker dan de mijne en past goed bij mijn voornaam.
19: 10 - Hoeveel gedachtes zou ik op een dag eigenlijk hebben? Zou het mogelijk zijn om ze de hele dag bij te houden? Zouden autisten nou eigenlijk meer gedachtes hebben op een dag? Of zijn ze zich er misschien alleen maar meer bewust van?

Zoiets. Maar dat voor een langere periode. En ook gewoon alle irrelevante dingen. Dus zoals nu:
19:13 - Ik zie doperwtjes voor me.

quote:

en ik voel me sowieso beter op m'n gemak in Engeland eigenlijk. Ik voel me daar meer thuis dan hier in zekere zin. Zodra ik daar kom voel ik me zo rustig, ik weet niet hoe dat komt. Niet overal overigens, maar een specifiek gebied.

In de buurt van Stonehenge toevallig?

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:02 schreef Satsuma het volgende:

[..]

Of je hebt het woordje 'blijer' over het hoofd gezien, of jij hebt een heel ander idee van blij dan ik.

Ik denk dat ik een ander idee heb van blij, inderdaad. Wat noem jij blije muziek dan? Het 'blijste' wat ik heb is, denk ik, Novastar of Coldplay.

quote:

[..]

Herkenbaar. Vakanties zijn o.a. de periodes waarin mijn vreemde gedachten de kop op steken. Op sommige momenten voel ik me best normaal, maar voor vakanties absoluut niet. Dan heb ik echt een soort 'voorbereiding' nodig. Ten eerste plan ik alles tot in de puntjes en boek ik alles zelf. Een keer via een reisbureau gedaan en dat was allemaal fout gegaan dus sindsdien doe ik alles zelf. Lang leve de creditcard die dat mogelijk maakt Ook bedenk ik precies waar ik heen wil, maak ik lijstjes van plaatsen die ik wil bezoeken, (losvaste) dagschema's en een financiele planning (die ik altijd grof overschrijd door mijn impulsaankopen, maar dat terzijde). Ten tweede bedenk ik voor ik op vakantie ga alles wat ik mee moet nemen. Ik kan om vier uur 's nachts wakker worden en opstaan omdat ik op moet schrijven dat ik écht geen wattenstaafjes moet vergeten mee te nemen. (Want nee, natuurlijk hebben ze die niet in Engeland, dus is het echt waanzinnig belangrijk dat er wattenstaafjes meegaan. Evenals tandpasta, tandenstokers, genoeg sokken plus reservesokken, kleding voor warm weer, koud weer, nat weer, droog weer, badpak mee terwijl ik nooit zwem maar stel je voor dat, etc. etc. ). Ten derde bedenk ik voor ik op vakantie ga alles wat er fout kan gaan. Bewust en onbewust. Ik heb dan echt nachtmerries over zinkende schepen, afbrandende hotels, dat soort dingen en ben daar overdag ook heel erg mee bezig.

Als ik eenmaal op vakantie ben heb ik er geen last meer van overigens, maar dat komt omdat ik natuurlijk goed voorbereid ben, maar daarnaast voel ik me als ik alleen ben beter op m'n gemak, ik heb m'n planning zodat ik niks kan vergeten, tegelijkertijd de wetenschap dat niets echt per se moet en dat alles mag, ik hoef niet sociaal te doen tegen een reisgenoot (in het verleden is dat een paar keer mis gegaan dus ik begin er liever niet meer aan - alleen met m'n ex ging dat wel goed, maar bij drie andere vakanties ging het helemaal niet lekker), en ik voel me sowieso beter op m'n gemak in Engeland eigenlijk. Ik voel me daar meer thuis dan hier in zekere zin. Zodra ik daar kom voel ik me zo rustig, ik weet niet hoe dat komt. Niet overal overigens, maar een specifiek gebied.

Ik ga op vakantie met mijn ouders, in de zomer, elk jaar. Niks geen planning. We gaan naar Frankrijk, toeren richting het zuiden, rond vijf uur zoeken we de dichtstbijzijnde camping op en installeren we ons. Als er iets interessants (kasteeltje, dorpje) in de buurt is, blijven we misschien twee, drie dagen staan, anders trekken we gelijk weer verder. Daar heb ik het soms best moeilijk mee, ik moet altijd bijkomen van de vakantie.
Ik bedenk me eigenlijk nooit wat er allemaal fout zou kunnen gaan, niet van te voren. Als het fout gaat, gaat het fout. Tja. Daar kan ik dan weinig aan doen. Als ik eenmaal op vakantie ben, slaat de stress wel toe. Vooral omdat onze vakanties dus niet echt een patroon of een vast ritme hebben, mis ik dan de dingen die ik goed ken (bijvoorbeeld boeken) enorm. De behoefte te kunnen controleren of mijn boeken er nog zijn, komt dan ook voort uit de hunkering naar bevestiging dat er nog wel orde in de wereld zit en dat ik daar weer naar terugkeer, over een paar dagen/weken.

quote:

[..]

Mij dus niet. Het gevoel dat ik voldoening heb gehad blijft niet hangen...

Nooit, bij niets?

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:14 schreef DeHovenier het volgende:

[..]

In de buurt van Stonehenge toevallig?

Nee.

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:17 schreef Demise het volgende:

[..]

Ik denk dat ik een ander idee heb van blij, inderdaad. Wat noem jij blije muziek dan? Het 'blijste' wat ik heb is, denk ik, Novastar of Coldplay.

Clodplay blij

En Nirvana is zeker vrolijk

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:14 schreef Satsuma het volgende:
Ik zat net even in m'n hoofd met iets. Dat het misschien grappig is om gewoon een dagje alle gedachtes bij te houden die je hebt. Of nou ja, een deel van een dag of zo anders wordt het misschien erg veel.

Dus zeg maar:
18: 50 - Waarom herken ik van vier symmetrische figuren alleen de linkerhoeken en niet de rechterhoeken?
18: 52 - Als ik muziek luister, is de tekst daarvan dan ook iets wat zich in m'n hoofd afspeelt? Zouden de teksten van de muziek invloed hebben op wat ik denk en hoe ik me voel op lange termijn?
19:00 - Ik denk aan X en waarom ik 'm leuk vind. Ik zie hem voor me, de manier waarop hij staat en beweegt en praat. Zijn achternaam is leuker dan de mijne en past goed bij mijn voornaam.
19: 10 - Hoeveel gedachtes zou ik op een dag eigenlijk hebben? Zou het mogelijk zijn om ze de hele dag bij te houden? Zouden autisten nou eigenlijk meer gedachtes hebben op een dag? Of zijn ze zich er misschien alleen maar meer bewust van?

Zoiets. Maar dat voor een langere periode. En ook gewoon alle irrelevante dingen. Dus zoals nu:
19:13 - Ik zie doperwtjes voor me.

Het lijkt me een heel leuk idee, maar voor mij is zoiets onhaalbaar. Ik denk constant, associeer de hele dag door en dat in een moordend tempo. Maar het is wel leuk om te lezen.

@tijnbrein:
Waar is Staind? Wel in je signature, niet in je fobo? Foei!

whats up met auti's en metal?

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:19 schreef Demise het volgende:

[..]

Het lijkt me een heel leuk idee, maar voor mij is zoiets onhaalbaar. Ik denk constant, associeer de hele dag door en dat in een moordend tempo. Maar het is wel leuk om te lezen.

@tijnbrein:
Waar is Staind? Wel in je signature, niet in je fobo? Foei!

Ik ga niet elke band die ik luister daar neerzetten dan heb ik geen ruimte genoeg

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:17 schreef Demise het volgende:
...mis ik dan de dingen die ik goed ken (bijvoorbeeld boeken) enorm. De behoefte te kunnen controleren of mijn boeken er nog zijn, komt dan ook voort uit de hunkering naar bevestiging dat er nog wel orde in de wereld zit en dat ik daar weer naar terugkeer, over een paar dagen/weken.

Daar is mijn alles of niets kant weer. Als ik eenmaal weg is, gaat de deur weer dicht en dan voel ik niets meer voor wat ik achtergelaten heb. Als ik net weg ga thuis, ben ik wel intern in paniek omdat ik er heilig van overtuigd ben dat m'n huis gaat afbranden. Maar als ik eenmaal op bestemming ben denk ik er niet meer over na. Zelfs als ik dan denk 'stel dat m'n huis afgebrand is' denk ik 'ach, dat zie ik dan wel weer'.

quote:

Nooit, bij niets?

Nee, niet echt. Zeker niet lang. Bij hele grote dingen denk ik misschien nog wel een paar dagen met een goed gevoel terug, maar dan is het weer over. Bijvoorbeeld van een vakantie van vorig jaar herinner ik me eigenlijk alleen dat we twee keer ruzie gehad hebben. De positieve dingen blijven gewoon niet hangen. Zodra ik thuis ben is de lol eraf zeg maar.

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:20 schreef robuust89 het volgende:
whats up met auti's en metal?

autisten hebben gewoon een goeie smaak

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:21 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

autisten hebben gewoon een goeie smaak

Of hebben een fiep met chaos Want ik hou ook van hardcore en terror
En ook de happy hardcore, daar wordt ik dan weer happy van
Maar ik hou van alle muziek heh, zelfs klassiek.. als het maar ingewikkeld is

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:19 schreef Demise het volgende:

[..]

Het lijkt me een heel leuk idee, maar voor mij is zoiets onhaalbaar. Ik denk constant, associeer de hele dag door en dat in een moordend tempo. Maar het is wel leuk om te lezen.

Het is voor mij ook lastig. Want ook ik denk heel veel, maar in beelden en da's moeilijk te vertalen. Soms ook te snel, of te incoherent om te onthouden voor ik het kan vastleggen. En nu was het nog even een korte periode waarin ik weinig kon 'afdwalen' omdat ik me moest richten op m'n reactie op jou en ik keihard mee zit te zingen met muziek (dan blijft er weinig ruimte over voor andere gedachten). Maar toch zou ik het ergens wel een dagje willen proberen. Het lijkt me wel grappig.

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:24 schreef Autidude het volgende:

[..]

Of hebben een fiep met chaos Want ik hou ook van hardcore en terror
En ook de happy hardcore, daar wordt ik dan weer happy van
Maar ik hou van alle muziek heh, zelfs klassiek.. als het maar ingewikkeld is

DJ Paul.

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:05 schreef Demise het volgende:

[..]

En het allerbeste is nog wel dat we ook nog geen enkele informatie hebben over Artis... Alleen hoe laat we wegrijden met de bus, verder niets. Alle informatie krijgen we 's ochtends in de bus wel te horen.
[..]

Je durft er in ieder geval om te vragen, dat is al heel belangrijk. Ik hoop voor je dat het goed gaat, morgen.

Ga je naar Artis? Wanneer? PM? Ik hou van Artis en wil er ook nog een keer heen, ga ik gewoon op de fiets

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:21 schreef Satsuma het volgende:

[..]

Daar is mijn alles of niets kant weer. Als ik eenmaal weg is, gaat de deur weer dicht en dan voel ik niets meer voor wat ik achtergelaten heb. Als ik net weg ga thuis, ben ik wel intern in paniek omdat ik er heilig van overtuigd ben dat m'n huis gaat afbranden. Maar als ik eenmaal op bestemming ben denk ik er niet meer over na. Zelfs als ik dan denk 'stel dat m'n huis afgebrand is' denk ik 'ach, dat zie ik dan wel weer'.

[..]

Nee, niet echt. Zeker niet lang. Bij hele grote dingen denk ik misschien nog wel een paar dagen met een goed gevoel terug, maar dan is het weer over. Bijvoorbeeld van een vakantie van vorig jaar herinner ik me eigenlijk alleen dat we twee keer ruzie gehad hebben. De positieve dingen blijven gewoon niet hangen. Zodra ik thuis ben is de lol eraf zeg maar.

Dat heb ik dus van te voren. Wat wel apart is, is dat ik nooit personen mis of last heb van heimwee. Ik kan prima een periode zonder mijn vriend of ouders, bijvoorbeeld. Of dat nou vijf uur of vijf weken is, maakt me dan niets uit.

Jij herinnert je van iets dat nog geen jaar geleden is alleen dat nog? Ik weet zelfs nog wat ik drie jaar geleden op vakantie welke dag heb gegeten, hoe laat en op welke camping, van welk bord en aan welke kant van de tafel, of het die dag mijn beurt was om af te wassen en hoeveel afwas er was.

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:26 schreef Satsuma het volgende:

[..]

DJ Paul.

Elstak? Live is like a dance?

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:25 schreef Satsuma het volgende:

[..]

Het is voor mij ook lastig. Want ook ik denk heel veel, maar in beelden en da's moeilijk te vertalen. Soms ook te snel, of te incoherent om te onthouden voor ik het kan vastleggen. En nu was het nog even een korte periode waarin ik weinig kon 'afdwalen' omdat ik me moest richten op m'n reactie op jou en ik keihard mee zit te zingen met muziek (dan blijft er weinig ruimte over voor andere gedachten). Maar toch zou ik het ergens wel een dagje willen proberen. Het lijkt me wel grappig.

Ik kan het morgen wel proberen, maar volgens mij loop ik na vijf minuten al tien minuten achter.

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:14 schreef Satsuma het volgende:
Ik zat net even in m'n hoofd met iets. Dat het misschien grappig is om gewoon een dagje alle gedachtes bij te houden die je hebt. Of nou ja, een deel van een dag of zo anders wordt het misschien erg veel.

Dus zeg maar:
18: 50 - Waarom herken ik van vier symmetrische figuren alleen de linkerhoeken en niet de rechterhoeken?
18: 52 - Als ik muziek luister, is de tekst daarvan dan ook iets wat zich in m'n hoofd afspeelt? Zouden de teksten van de muziek invloed hebben op wat ik denk en hoe ik me voel op lange termijn?
19:00 - Ik denk aan X en waarom ik 'm leuk vind. Ik zie hem voor me, de manier waarop hij staat en beweegt en praat. Zijn achternaam is leuker dan de mijne en past goed bij mijn voornaam.
19: 10 - Hoeveel gedachtes zou ik op een dag eigenlijk hebben? Zou het mogelijk zijn om ze de hele dag bij te houden? Zouden autisten nou eigenlijk meer gedachtes hebben op een dag? Of zijn ze zich er misschien alleen maar meer bewust van?

Zoiets. Maar dat voor een langere periode. En ook gewoon alle irrelevante dingen. Dus zoals nu:
19:13 - Ik zie doperwtjes voor me.

Het is wel leuk, en heel goed voor zelf research.. maar het wordt in no time een fiep, en het is nogal belastend

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:14 schreef DeHovenier het volgende:

[..]

In de buurt van Stonehenge toevallig?

Daar MOET ik heen heh, dat is echt heel raar.. en ik MOET ook minstens 200km over de Chinese Muur hebben gelopen.. Dat zijn doelen. Maar ik MOET ook naar Tjernobyl.. dat vind ik supergaaf en ben ik helemaal verslaafd aan.. Dat zijn echte fieps

Edit, ik had het hier ook op fok.. gingen mensen zeggen dat ze Pjyrat te gek vonden.. en ik dacht dat ik 1 van de weinige was.. en dan zitten gewoon mensen hier die het ook kennen.

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:26 schreef Demise het volgende:

[..]

Dat heb ik dus van te voren. Wat wel apart is, is dat ik nooit personen mis of last heb van heimwee. Ik kan prima een periode zonder mijn vriend of ouders, bijvoorbeeld. Of dat nou vijf uur of vijf weken is, maakt me dan niets uit.

Ja, dat heb ik ook. Ik mis mensen ook niet snel. Da's een van de redenen dat ik slecht ben in contact onderhouden, want ik merk ook gewoon niet dat ik m'n beste vriend al drie maanden niet gezien of gesproken heb bijvoorbeeld. Pas als iemand anders dan over die persoon begint of vraagt hoe het daarmee gaat, realiseer ik me dat ik dat eigenlijk niet weet omdat ik al genant lang niet gebeld heb.

quote:

Jij herinnert je van iets dat nog geen jaar geleden is alleen dat nog? Ik weet zelfs nog wat ik drie jaar geleden op vakantie welke dag heb gegeten, hoe laat en op welke camping, van welk bord en aan welke kant van de tafel, of het die dag mijn beurt was om af te wassen en hoeveel afwas er was.

Ja klopt. Ik kan je wel het rijtje van Esse geven tot en met het futurum simplex, rijtjes met koppelwerkwoorden, rijtjes van voorzettels met naamvallen in het Duits, dat soort dingen onthoud ik wel. Maar herinneringen dus niet zo makkelijk. Als ik even terugdenk aan die vakantie, dan is het eerste waar ik aan denk dat we twee keer ruzie hebben gehad, dat ik die stad in eerste instantie nogal deprimerend vond, dat er veel daklozen waren, dat de restaurants erg laat open gingen en dat je heel lang moest wachten op de bediening. Pas als ik dan verder ga denken, denk ik aan een keer dat we ergens zijn gaan eten waar ze lekkere wijn hadden - maar ook zand in het eten. En dat we ergesn waren waar het heel mooi was (maar dat 'gevoel' heb ik er niet meer bij, alleen de 'wetenschap' dat ik er geweest ben), maar ook dat ik op een gegeven moment heel chago was en weg wilde. Maar details? Ik kan dingen om een of andere reden niet oproepen. Op het moment dat iemand ergens over begint weet ik het weer. En dan weet ik ook alle details nog wel en ik weet het gelijk als iemand dan begint over iets wat helemaal niet klopt en dan weet ik ook nog heo het wel zat. Want ik heb het gevoel dat ik veel 'feitelijker' onthoud dan anderen. Maar om de een of andere reden lijkt het alsof ik geen 'toegang heb' tot mijn eigen herinneringen.

Wat ik gegeten heb onthoud ik al niet eens van twee dagen geleden overigens. Echt, geen idee. Kan me er niks meer van herinneren. Ik kan het alleen 'reconstrueren' als ik bijv. mijn agenda pak om te kijken hoe laat ik gewerkt heb, dan heb ik een soort 'beginnetje' om die herinnering weer 'op te graven' zeg maar Ik weet niet hoe ik het beter uit moet leggen. Ik moet eerst een aanknopingspunt hebben om verder te kunnen.

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:32 schreef Satsuma het volgende:

[..]

Ja, dat heb ik ook. Ik mis mensen ook niet snel. Da's een van de redenen dat ik slecht ben in contact onderhouden, want ik merk ook gewoon niet dat ik m'n beste vriend al drie maanden niet gezien of gesproken heb bijvoorbeeld. Pas als iemand anders dan over die persoon begint of vraagt hoe het daarmee gaat, realiseer ik me dat ik dat eigenlijk niet weet omdat ik al genant lang niet gebeld heb.
[..]

Ja klopt. Ik kan je wel het rijtje van Esse geven tot en met het futurum simplex, rijtjes met koppelwerkwoorden, rijtjes van voorzettels met naamvallen in het Duits, dat soort dingen onthoud ik wel. Maar herinneringen dus niet zo makkelijk. Als ik even terugdenk aan die vakantie, dan is het eerste waar ik aan denk dat we twee keer ruzie hebben gehad, dat ik die stad in eerste instantie nogal deprimerend vond, dat er veel daklozen waren, dat de restaurants erg laat open gingen en dat je heel lang moest wachten op de bediening. Pas als ik dan verder ga denken, denk ik aan een keer dat we ergens zijn gaan eten waar ze lekkere wijn hadden - maar ook zand in het eten. En dat we ergesn waren waar het heel mooi was (maar dat 'gevoel' heb ik er niet meer bij, alleen de 'wetenschap' dat ik er geweest ben), maar ook dat ik op een gegeven moment heel chago was en weg wilde. Maar details? Ik kan dingen om een of andere reden niet oproepen. Op het moment dat iemand ergens over begint weet ik het weer. En dan weet ik ook alle details nog wel en ik weet het gelijk als iemand dan begint over iets wat helemaal niet klopt en dan weet ik ook nog heo het wel zat. Want ik heb het gevoel dat ik veel 'feitelijker' onthoud dan anderen. Maar om de een of andere reden lijkt het alsof ik geen 'toegang heb' tot mijn eigen herinneringen.

Wat ik gegeten heb onthoud ik al niet eens van twee dagen geleden overigens. Echt, geen idee. Kan me er niks meer van herinneren. Ik kan het alleen 'reconstrueren' als ik bijv. mijn agenda pak om te kijken hoe laat ik gewerkt heb, dan heb ik een soort 'beginnetje' om die herinnering weer 'op te graven' zeg maar Ik weet niet hoe ik het beter uit moet leggen. Ik moet eerst een aanknopingspunt hebben om verder te kunnen.

Mijn psych heeft mij dat eens erg mooi uitgelegd. Hij zei: 'Jij bent net een kaartspel dat op volgorde ligt. De aas bovenop, daaronder de heer, dan de vrouw, dan de boer, etc. Als jij bij de tien wilt, moet je eerst de aas afpakken, dan de heer, dan de vrouw, en dan de boer. Het voordeel daarvan is, is dat jij zeker weet dat alle kaarten nog in het pak zitten. Het nadeel is dat je het pak nooit schudt en dat je dus altijd een trigger nodig hebt om een herinnering, gevoel of gedachte op te roepen.' Op dat moment klopte het precies, maar nu ik niet meer depressief ben, merk ik dat mijn hoofd minder afgeleid is en dat ik veel te veel onthoud. Ik kan als het ware de film terugspoelen en weer afspelen.

quote:

Op maandag 29 maart 2010 19:26 schreef Demise het volgende:
Jij herinnert je van iets dat nog geen jaar geleden is alleen dat nog? Ik weet zelfs nog wat ik drie jaar geleden op vakantie welke dag heb gegeten, hoe laat en op welke camping, van welk bord en aan welke kant van de tafel, of het die dag mijn beurt was om af te wassen en hoeveel afwas er was.

Dat hoef ik overigens nooit te onthouden. Ik zit namelijk altijd op dezelfde plek. Ook op locaties die ik niet ken zit er een logica in. Namelijk nooit met m'n rug naar de deur, altijd op een hoek, en het liefst met m'n rug naar de muur.

Van de week moest ik toevallig ergens naar voren komen om te spreken. Met vier personen. Er stonden vier stoelen. Van de linker weet ik niet meer welke kleur ze waren, want dat was niet relevant. Ik wilde op de linkerhoek gaan zitten, dat is mijn voorkeurslocatie. (Of vanuit mijn perspectief als ik zou zitten dus de rechterhoek). Maar daar was iemand eerder bij dan ik, dus kon ik daar niet zitten. We spraken in twee groepjes, dus ik kon niet naast diegene gaan zitten, want diegene was niet van mijn groepje. Dus bleven de rechtertwee stoelen over. Ik wil niet in het midden, maar ik wilde ook niet op de rechterhoek zitten dicht bij de interviewer en tegenover X, waardoor ik bang was dat hij me nerveus zou maken. Maar de op-een-na rechterstoel was rood, dus dat was ook geen optie.

Zitplaatsen zijn voor mij dus heel belangrijk. Ik moet altijd een vaste plek hebben. Als ik ergens een keer geweest ben, wil ik altijd dezelfde tafel en stoel (tenzij...).