PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] deel 44

quote:

Op woensdag 31 maart 2010 19:37 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Dat is wel een goeie keuze die overweeg ik ook

quote:

Op woensdag 31 maart 2010 20:34 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Ik denk PvdA of anders SP.

quote:

Op woensdag 31 maart 2010 20:33 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Bij de overheid ben je denk ik ook beter af. daar is denk ik meer ruimte voor nuance. In het bedrijfsleven juist niet, daar wordt veel te veel gehakt met de botte bijl. Ik droomde vannacht weer vreselijk over een situatie bij een werkgever, een nachtmerrie
[..]

Het zou ook jammer zijn. Maar ach, ik zou er verder niet mee zitten. ik heb meer problemen met het dodelijke conformisme en gedwongen kuddegedrag. Dat maakt een samenleving eigenlijk doods. Ik denk maar eens weer aan het spotje van Think Different.
[..]

Dat acht ik zeer waarschijnlijk scenario. Maar ook een stuk rechtvaardigheidsgevoel, welke bij ons soort mensen past. En bovengemiddeld in de gaten hebben dat het systeem gewoon niet eerlijk is.

quote:

Op woensdag 31 maart 2010 21:00 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

PvdA

quote:

Op woensdag 31 maart 2010 21:12 schreef ikke043 het volgende:
SP zeker weten. Groenlinks is niet zo sociaal als dat je zou verwachten van de voormalige communistische partij PVDA is voor undercover liberalen en dan blijft de SP over voor mij

Overigens vond ik op m'n 8ste al dat de SP de beste partij was dus het ligt ook wel voor de hand

quote:

Op woensdag 31 maart 2010 21:29 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Mwoah, met Cohen heb ik er wat meer vertrouwen in

quote:

Op woensdag 31 maart 2010 21:35 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Cohen bepaald de koers van de partij niet dus Cohen kan wel willen als de PvdA anders wilt gebeurd het niet.

quote:

Op woensdag 31 maart 2010 21:47 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Wat maakt dat jij meer vertrouwen hebt in D66 dan in de PvdA

quote:

Op woensdag 31 maart 2010 21:50 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Ik heb nog nooit vertrouwen gehad in de PvdA. In D66 een klein beetje. Maar over het algemeen heb ik geen enkel vertrouwen in welke politieke partij dan ook

quote:

Op woensdag 31 maart 2010 21:20 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Kuddegedrag kun je natuurlijk wel heel breed zien, want er zijn zo veel manieren om een leefstijl vorm te geven.

Wat autisme betreft, zal ik wel niet (meer) bij ‘de club’ passen. In de loop der tijd ben ik voor een heel groot deel (verder) geïntegreerd in de NT-cultuur. Het voelt voor mij ook natuurlijk, het is zo ook gemakkelijker aansluiting vinden. De vraagt rijst of autistische denk- en gedragspatronen zijn af te leren. Mijn idee is dat het zien van autisme als een manier van zijn ook een eilandgevoel kan geven.

quote:

Op woensdag 31 maart 2010 21:56 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Dat is waar. Geen enkele partij is te vertrouwen. Veel mensen vinden dat

quote:

Op woensdag 31 maart 2010 21:55 schreef EchtGaaf het volgende:
http://nos.nl/artikel/147(...)ingsvoorstellen.html

Hoop vol wordt dit. Maar niet heus.

De armoede in vrees ik zo.

quote:

Op woensdag 31 maart 2010 23:34 schreef DeHovenier het volgende:

[..]

Altijd maar weer bezuinigen!

quote:

Op woensdag 31 maart 2010 23:34 schreef DeHovenier het volgende:

[..]

Altijd maar weer bezuinigen!

quote:

Op donderdag 1 april 2010 10:37 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Ja, en de rekening wordt zoals altijd bij de zwaksten neergelegd.

En wat mij nog het meest verontrust is dat de meest gevaarlijke partij, de VVD in de peilingen weer steeds populairder wordt . Nog erger dan de PVV

Ik begrijp werkelijk niet waarom zoveel mensen sympathie hebben met zo'n verwerpelijk gedachtegoed als die van de VVD

quote:

Op donderdag 1 april 2010 11:41 schreef sempron2400 het volgende:

[..]

Laat je je misschien niet te veel leiden door gevoelens? Het rechtvaardigheidsgevoel dat je nog hebt maakt het er echt niet gemakkelijker op. Sommige dingen gaan nu eenmaal zoals ze gaan. De rekening wordt vooral bij onze generatie gelegd; de babyboomers daarentegen hebben het erg gemakkelijk.

quote:

Op donderdag 1 april 2010 11:49 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Ja, mijn rechtvaardigheidsgevoel speelt weer aardig op inderdaad. Ik kan echt heel kwaad worden op partijen als de VVD die er op uit zijn de zwaksten nog zwakker te maken en de rijken nog rijker. Ik vind dat echt een heel ziek gedachtegoed.

Ik maak mij alweer druk vandaag als de voorstellen van de ambtenaren over de Brede Heroverweging zo dadelijk naar buiten komen...

Dat belooft niet veel goeds voor de sociale zekerheid. Er was al naar buiten gelekt dat ze bijstand en WML met 10% willen verlagen. Dat is vergif voor de sociale zekerheid zeker nu de VVD een grote opmars maakt.

Ik weet dat ik er geen invloed op heb, maar ik maak me wel grote zorgen.

Het wordt vrees ik kil en koud. Maar de JSF, het dure speeltje komt er toch !

En dit alles komt hoofdzakelijk door onverantwoordelijk gedrag door financiële instellingen: met als belangrijke drive voor enorme bonussen (icm met het spel zonder nieten!) hebben ze het stelsel gemaakt tot een casino kapitalisme. Het stelsel was volgens sommigen economen bijna door hun toedoen geknapt, maar de economie is wel hierdoor blijvend beschadigd met alle gevolgen van dien.

En zoals altijd betalen niet de sterksten onder ons de dure prijs...

Je wel gelijk, babyboomers brengen het idd wel beter vanaf, het gaat toch zoals het gaat. ik kan er wel kwaad over worden, maar het helpt toch niet.

quote:

een hogere AOW-leeftijd

quote:

verhoging van het eigen risico naar 775 euro, een eigen bijdrage van 5 euro per huisartsbezoek en een kleiner verzekeringspakket

quote:

besparen op de werkloosheidsuitkering

quote:

De lestijd in het voortgezet onderwijs terugbrengen, het aantal studieprofielen beperken in de bovenbouw van havo/vwo en leerlingen een jaar korter op school laten zitten

quote:

Op zaterdag 27 maart 2010 23:33 schreef Satsuma het volgende:

[..]

Ik herinner me ook wel een specifiek moment dat ik dacht 'het is over'. Twee eigenlijk. Eerst toen ik net begon met medicijnen. Na drie dagen was mijn depressieve gevoel weg, alsof er een soort zware deken van me afgetild werd. Dat was heel gek. En ook toen ik vlak daarna naar buiten ging en langs een veldje liep en me realiseerde dat ik iets er mooi uit vond zien. Dat had ik ook nog nooit gehad, dat iets 'van buiten' me raakte, dat ik erbij stilstond, dat ik iets mooi vond. En ik wist niet goed wat ik met die positieve emotie moest, want ik had 'm nog niet gehad.

Eigenlijk was het einde van mijn depressie dus ook het begin van een nieuwe moeilijke periode, waarin ik opeens dingen moest leren die anderen leren tijdens de puberteit, dat je je realiseert dat een deel van je leven gewoon 'weggegooid' is, dat je je realiseert dat je allerlei gevoelens moet leren kennen en begrijpen die voor anderen heel duidelijk zijn.
[..]

Ik vrees dat ik toch een wat pessimistischere inslag heb van nature. En dat ik toch altijd de angst heb dat het weer zo wordt als toen. Dat, en ik kan niet zeggen dat ik het ooit nou écht leuk heb gehad. Er is altijd wel wat. Na de depressie en de nasleep ging m'n studie niet goed en had ik thuis problemen, toen had ik problemen met 'orde' bij het verhuizen/verbouwen, toen was ik m'n baan zat, toen had ik ruzie met m'n ouders, nu is het weer net uit met m'n vriend en m'n geld is een beetje erg op. Er is gewoon altijd wel wat. Ik heb wel geluksmomenten, dat ik even denk dat het allemaal toch wel leuk is (ondanks alles), maar ben nog nooit langdurig gelukkig geweest.

Voor mij hebben die jaren er enorm ingehakt. Ik heb ook m'n puberteit gemist, ben niet evenwichtig ontwikkeld (sneller volwassen worden en toch niet de normale stappen kunnen doorlopen) en heb die zes klotejaren echt een plaats moeten geven en nog moeten werken aan al het verkeerde gedrag, alle foute denkpatronen die ik nog had, m'n eetprobleem, etc. Ik had zes jaar in de hel geleefd zonder enige hulp en dat terwijl het probleem met medicatie zo snel opgelost was (vond ik ook best wrang... eerst durfde ik geen hulp te zoeken, later dacht ik had ik het maar veel eerder gedaan), had daarna een superslechte relatie met m'n ouders, nog steeds veel problemen en moest verwerken dat m'n leven opeens zo anders was, had allemaal emoties die ik niet kende en waarvan ik niet wist wat ik ermee moest, was bang dat ik een terugval zou krijgen, en ik heb vanaf de laatste fase van mijn depressie problemen met m'n energiehuishouding zal ik maar zeggen. Ik ben standaard om 2 uur 's nachts gedeprimeerd en ik ben sneller moe dan andere mensen, zowel geestelijk als lichamelijk. En daarna heb ik nog zeven jaar last gehad van (zware) winterdepressies. Het afgelopen jaar was mijn eerste depressievrije winter in 14 jaar. En ik weet niet of ik ooit van mijn labiliteit afkom. Het kan super gaan, maar dan opeens klap ik helemaal in elkaar. Als er iets mis gaat, dan komt het weken niet aan, en opeens hakt het erin. Het is nu drie weken uit met m'n vriend. Pas na een paar dagen heb ik er om gehuild, maar niet veel. En ik voelde me op zich best ok. Miste 'm wel heel erg, maar kon ook goed afleiding vinden. En opeens na twee weken was ik compleet in elkaar gestort, compleet hysterisch, janken, hyperventilatie, dwangmatige suicidegedachten, verward, etc. En dat is dan een dag, en de dag erna gaat het weer goed. Al voel ik dan wel een soort van 'kater'. Ik weet ook niet zo goed wat ik daar nou mee moet dan. Want op zich ben ik niet depressief of wat dan ook, maar dan heb ik er opeens zo'n dag tussen.
[..]

quote:

Herkenbaar. Ik heb nooit een échte poging gedaan. Ik was op een gegeven moment nog te lamlendig om überhaupt dood te willen. Ik wilde gewoon niks. Niet leven, niet dood, niet zijn. Ik wilde alleen maar niet bestaan. Bij mij uitte het zich wel in desinteresse soms, in gewoon de weg oversteken zonder te kijken of er verkeer aan kwam bijvoorbeeld, maar het is nooit misgegaan. Ik heb wel een paar keer met een mes op m'n pols gestaan, maar dan deed ik het toch niet. Eén keer heb ik zelfmoord willen plegen met de medicijnen van m'n moeder, die zijn zo zwaar dat je er maar weinig van nodig hebt. Ik had ze al in m'n mond, en vanaf dat moment had ik een blackout. Ik heb ze blijkbaar weer uitgespuugd, maar ik miste een heel stuk tijd. Dat had ik sowieso wel vaker. Maar ik herken wel wat je zegt. Ik ben het randje niet over geweest, maar puur op het randje staan is al eng. Dat moment is zo raar. Aan de ene kant wil je niet meer, ben je moe van alles. Aan de andere kant is de dood toch ook eng. En op een of andere vreemde manier geeft juist dat momentje van 'doe ik het wel of niet' je weer kracht om door te gaan, want op dat moment, en alleen op dat moment, heb je de volledige zeggenschap over je eigen leven (of dood natuurlijk). Maar ook ik heb een andere relatie met de dood dan de meeste mensen.

quote:

Ik heb ook een gigantisch respect voor mensen die zelfmoord plegen. Heel veel mensen vinden het laf. Maar als je er gestaan hebt, weet je hoe godsgruwelijk veel moed je nodig hebt om het te doen en hoe enorm wanhopig je je moet voelen om liever dood te gaan dan verder te leven. Een internetvriendin (bij gebrek aan beter woord - we kenden elkaar van een forum, chatten erg intensief en we zouden elkaar een paar dagen nadat ze zelfmoord pleegde voor het eerst ontmoeten) van me heeft een aantal jaar geleden zelfmoord gepleegd en ik was eigenlijk alleen maar opgelucht voor haar dat ze van alle ellende af was. Als je het zo moeilijk hebt en in haar geval er ook nog lang geen licht aan de tunnel was... Tja, ik voelde gewoon heel erg met haar mee en begrijp haar keuze.
[..]

quote:

Op zondag 28 maart 2010 16:12 schreef Demise het volgende:

[..]

Nu ben ik heel erg jaloers... Studeren in het buitenland lijkt me geweldig. Daar zou ik vooral voor blijven sparen, ik vind het een heel mooi doel.
[..]